(13) T3. (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2007/09 EP B1 (51) Int. Cl. B60H1/22 B60H1/00 F24H9/02 ( ) ( ) ( ) (54) Tytuł wynalazku: Zespół dopływu i odpływu nagrzewanego powietrza do nagrzewnicy (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2005/36 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 06/2007 (73) Uprawniony z patentu: J. Eberspächer GmbH & Co. KG, Esslingen, DE PL/EP T3 (72) Twórca (y) wynalazku: Schlecht Patric, Ostfildern, DE Collmer Andreas, Ostfildern, DE (74) Pełnomocnik: Kancelaria Patentowa rzecz. pat. Rokicki Bogdan Warszawa Al. Jerozolimskie 151, I p. Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 Opis Niniejszy wynalazek dotyczy zespołu dopływu gorącego powietrza według przedznamiennej części zastrz. 1 lub tzw. zespołu wypływu gorącego powietrza według przedznamiennej części zastrz 7 do urządzenia nagrzewania powietrzem, jakie przykładowo stosowane jest w pojazdach. Przede wszystkim urządzenia do nagrzewania powietrzem, a więc przykładowo nagrzewnice przeznaczone do wbudowania w kabinę kierowcy samochodu ciężarowego, są zwykle wykonane tak, że mają wydłużoną obudowę, która otacza palnik grzejny i dołączony do niego wymiennik ciepła. Ogrzewane powietrze wchodzi w obszarze wlotu gorącego powietrza w tę obudowę, przepływa przez nią i wypływa z powrotem ogrzane z obszaru wylotu grzejnego powietrza. Aby ogrzewane powietrze można było kierować w żądane obszary wnętrza pojazdu lub kabiny kierowcy, zwykle w obszarze wylotu powietrza grzejnego umieszcza się zespół wylotowy w postaci tunelu nawiewnego wyposażonego w przyłącze węża i dyszę wylotową. Ten tunel nawiewny jest zwykle wykonany jako sztywna część z tworzywa sztucznego i może być przykładowo ukształtowany tak, że utrzymuje kierunek wypływu lub ewentualnie kierunek dołączenia węża prowadzącego powietrze, który

3 - 2 - przeważnie jest albo równoległy do osi wzdłużnej nagrzewnicy (kierunek dopływu), albo tworzy z nią zadany lub stały kąt np. 90. Aby można było uwzględnić różne sytuacje zamontowania, wytwórcy takich urządzeń mają zwykle przygotowane różne tunele nawiewne, tak że przy montażu w pojeździe można wtedy odpowiednio do sytuacji montażu i różnych okoliczności dołączania wybrać odpowiedni tunel nawiewny. Prowadzi to do tego, że albo trzeba przygotować odpowiednio większą liczbę różnie ukształtowanych tuneli nawiewnych, albo przy montażu trzeba stosować kompromisy i ewentualnie trzeba odpowiednio układać w miarę możliwości istniejące węże do dalszego prowadzenia ogrzanego powietrza. Zespół wypływu powietrza według przedznamiennej części zastrz. 1 jest znany z publikacji US W tym znanym zespole króciec przeznaczony do dołączenia do nagrzewnicy pojazdu jest zakrzywiony, tak że płaszczyzna wlotu, przewidziana w jego obszarze wlotowym oraz płaszczyzna wylotu, przewidziana w jego obszarze wylotowym, są w przybliżeniu do siebie prostopadłe. Na tym zakrzywionym króćcu lub na połączonej z nim sztywno obudowie wsparta jest wylotowa dysza z kulistym obwodem zewnętrznym, tak że ta dysza wylotowa przewidzianą na niej płaszczyzną dopływu i przewidzianą na niej płaszczyzną wypływu może być przechylana lub obracana względem zakrzywionego króćca i przez to również względem przewidzianej na nim płaszczyzny wypływu. Zespół dopływu powietrza według przedznamiennej części zastrz. 7 jest znany z publikacji WO 02/ A1. Ten zespół dopływu powietrza jest w pierwszym obszarze końcowym mocowany do urządzenia klimatyzacyjnego pojazdu tak, że w tym pierwszym obszarze końcowym możliwy jest obrót prostopadle do płaszczyzny dopływu

4 - 3 - powietrza nagrzewnicy pojazdu lub do płaszczyzny wypływu powietrza zespołu. Zespół ten zawiera złożony z wielu części pierwszy element kierowania przepływu, który swym końcem oddalonym od połączenia z urządzeniem klimatyzacyjnym pojazdu może być połączony z pierścieniowym drugim elementem kierowania przepływu, który z kolei za pośrednictwem gumowej nasadki łączącej może być mocowany do kratki lub ścianki. Zadaniem przedmiotowego wynalazku jest opracowanie zespołu wypływu powietrza lub zespołu dopływu powietrza do nagrzewnicy powietrza, który charakteryzuje się zwiększoną różnorodnością montażu. Według pierwszego aspektu przedmiotowego wynalazku zadanie to rozwiązane zostało przez zespół wypływu powietrza do nagrzewnicy powietrza, zwłaszcza do pojazdu, zdefiniowany w zastrz. 1. Zawiera on pierwszy element kierowania przepływu z osią dopływu i drugi element kierowania przepływu z osią wypływu, przy czym drugi element kierowania przepływu jest wsparty obrotowo na pierwszym elemencie kierowania przepływu wokół osi obrotu, która jest nachylona pod pierwszym kątem do osi dopływu i pod drugim kątem do osi wypływu. Dzięki możliwości obracania obu elementów prowadzenia przepływu względem siebie, a mianowicie wokół osi obrotu nachylonej względem osi dopływu lub osi wypływu, powstaje możliwość zmieniania położenia przestrzennego osi wypływu w zależności od żądanej sytuacji zamontowania przez obracanie obu elementów kierowania przepływem względem siebie. Zespół według wynalazku jest wykonany tak, że pierwszy element kierowania przepływem ma wykonany pierwszy obszar dopływu do mocowania na obudowie nagrzewnicy, który tworzy płaszczyznę

5 - 4 - wypływu obudowy nagrzewnicy zasadniczo równoległą do lub odpowiadającą pierwszemu obszarowi wypływu, który tworzy pierwszą płaszczyznę wypływu nachyloną pod pierwszym kątem do pierwszej płaszczyzny dopływu. Ponadto przewidziano, że drugi element kierowania przepływem ma drugi obszar dopływu, który tworzy drugą płaszczyznę dopływu, przy czym drugi element kierowania przepływem swym drugim obszarem dopływu jest wsparty obrotowo na pierwszym obszarze wypływu pierwszego elementu kierowania przepływem wokół osi obrotu zasadniczo prostopadłej do pierwszej płaszczyzny wypływu tak, że pierwsza płaszczyzna wypływu jest zasadniczo równoległa do drugiej płaszczyzny dopływu lub odpowiada jej i ma obszar wypływu, który tworzy drugą płaszczyznę wypływu nachyloną pod drugim kątem. Jeżeli zadbać o to, by pierwszy kąt i drugi kąt były zasadniczo jednakowe, można otrzymać między innymi również położenie przestrzenne osi wypływu, które jest zasadniczo równoległe do osi dopływu. W szczególnie korzystnej odmianie można przewidzieć, że suma obu kątów, a więc suma pierwszego kąta i drugiego kąta (tu jedynie wartość bezwzględna bez określania położenia przestrzennego) wynosi w przybliżeniu 45. Korzystne jest to, że oś obrotu pomiędzy pierwszą a drugą częścią dwusiecznej odpowiada maksymalnemu ustawianemu kątowi wypływu. Aby można było jeszcze zwiększyć zmienność zespołu konstrukcyjnego według wynalazku, zaproponowano, że pierwszy element prowadzenia przepływu jest przystosowany do mocowania na obudowie nagrzewnicy w wielu różnych położeniach montażu, przy czym te położenia montażu różnią się obróceniem pierwszego elementu kierowania przepływu wokół osi dopływu.

6 - 5 - Ponadto do zwiększenia zmienności przy wyznaczaniu kierunku wypływu lub położenia przestrzennego osi wypływu przyczynia się to, że według dalszego korzystnego aspektu przedmiotowego wynalazku pierwszy element kierowania przepływu zawiera pierwszą część, posiadającą pierwszy obszar dopływu oraz drugą część, posiadającą pierwszy obszar wypływu, a ponadto druga część jest wsparta obrotowo na pierwszej części. Można przy tym przykładowo przewidzieć, że druga część jest wsparta na pierwszej części obrotowo wokół osi obrotu zasadniczo prostopadłej do pierwszej płaszczyzny dopływu. Według dalszego aspektu przedmiotowego wynalazku przedstawione powyżej zadanie rozwiązano przez zespół doprowadzania powietrza do nagrzewnicy powietrza, zwłaszcza do pojazdu, według zastrz. 7. Zawiera on pierwszy element prowadzenia przepływu z osią wypływu i drugi element prowadzenia przepływu z osią dopływu, przy czym ten drugi element prowadzenia przepływu jest wsparty na pierwszym elemencie prowadzenia przepływu obrotowo wokół osi obrotu, która jest nachylona pod pierwszym kątem do osi wypływu i pod drugim kątem do osi dopływu. Widać zatem, że opisany powyżej zespół konstrukcyjny może być stosowany zarówno jako wlot powietrza jak też jako wylot powietrza bez konieczności jakichkolwiek większych przeróbek. Według przedmiotowego wynalazku zmienia się przy tym jedynie przyporządkowanie pojęć ''dopływu'' i ''wypływu'' różnym obszarom składowym i oczywiście zmienia się też kolejność przepływu przez różne elementy prowadzenia przepływu lub różne części. Poza tym należy jednak zwrócić uwagę na to, że oczywiście również w wypadku zespołu dopływu powietrza można realizować szczególnie korzystne dalsze odmiany wykonania dokładniej podane powyżej w odniesieniu do

7 - 6 - zespołu wypływu powietrza, jak opisano, jednakże z odpowiednią zamianą funkcji dopływu i wypływu. Przedmiotowy wynalazek dotyczy również nagrzewnicy, zwłaszcza nagrzewnicy pojazdu, zawierającej umieszczony w obudowie nagrzewnicy zespół palnika grzejnego i wymiennika ciepła, przy czym w obudowie nagrzewnicy przewidziany jest obszar wlotu nagrzewanego powietrza do doprowadzania powietrza przeznaczonego do ogrzewania do zespołu wymiennika ciepła oraz obszar wylotu nagrzewanego powietrza do odprowadzania grzejnego powietrza z obudowy nagrzewnicy, przy czym w obszarze wlotu nagrzewanego powietrza i/lub w obszarze wylotu nagrzewanego powietrza umieszczony jest zespół konstrukcyjny według wynalazku. Poniżej wynalazek opisany jest szczegółowo na podstawie załączonych rysunków w odniesieniu do korzystnych postaci wykonania. Przedstawiają: Fig. 1 nagrzewnicę powietrza z zespołem według wynalazku w widoku perspektywicznym w rozłożeniu na części; Fig. 2 w widokach a), b) i c) różne sytuacje montażowe zespołu konstrukcyjnego według wynalazku; Fig. 3 odpowiadający fig. 1 widok alternatywnie wykonanego zespołu według wynalazku w rozłożeniu na części; Fig. 4 w widokach a), b) i c) różne sytuacje montażowe zespołu konstrukcyjnego z fig. 3. Na fig. 1 i 2 pokazano pierwszą postać wykonania nagrzewnicy 10 powietrza według wynalazku do pojazdu lub przewidzianego przy nim zespołu 12 wypływu powietrza. Przedstawiona w widoku perspektywicznym na fig. 1 nagrzewnica 10 powietrza zawiera obudowę 14 nagrzewnicy, w której umieszczony jest niepokazany na rysunku

8 - 7 - palnik grzejny i dołączony do niego wymiennik ciepła. Powietrze spalania doprowadzane jest do palnika przez króciec 16 wlotu powietrza spalania, a spaliny opuszczają obudowę nagrzewnicy lub wymiennik ciepła przez wylotowy króciec 18. Paliwo potrzebne do spalania doprowadzane jest do palnika grzejnego przez króciec 20 doprowadzania paliwa. Ponieważ zwykle palnik grzejny wraz z dmuchawą powietrza spalania i wymiennikiem ciepła są umieszczone kolejno w kierunku wzdłuż nagrzewnicy, również obudowa 14 nagrzewnicy jest odpowiednio wydłużona. Na wzdłużnym końcu 22 obudowa 14 nagrzewnicy ma obszar 24 wlotu nagrzewanego powietrza. Zawiera on w przedstawionych odmianach wykonania integralny z obudową 14 nagrzewnicy króciec 26, do którego przykładowo można dołączyć wąż doprowadzania powietrza lub przez który ogrzewane powietrze może być bezpośrednio wprowadzane do wnętrza obudowy 14 nagrzewnicy. Przy drugim wzdłużnym końcu 28 obudowy 14 nagrzewnicy jest wtedy przewidziany zespół 12 wyprowadzania powietrza. Przykrywa on drugi wzdłużny koniec 28 i prowadzi w opisany dalej sposób wypływające tam zwykle w kierunku osi wzdłużnej L nagrzewnicy 10 lub obudowy 14 nagrzewnicy lub ewentualnie ogrzane powietrze w określony sposób z obszaru nagrzewnicy 10. W szczególności na fig. 2a widać, że na wzdłużnym końcu 28 utworzona jest płaszczyzna A G wypływu z obudowy, która jest prostopadła do kierunku przepływu, a więc tu również do osi wzdłużnej L nagrzewnicy 10 lub obudowy 14 nagrzewnicy. W sensie przedmiotowego wynalazku dana płaszczyzna wypływu lub opisana jeszcze dalej płaszczyzna dopływu jest zatem płaszczyzną, która w danym obszarze dopływu lub odpływu jest usytuowana zasadniczo prostopadle do kierunku przepływu lub osi przepływu, a więc

9 - 8 - zasadniczo określa przekrój poprzeczny, przez który powietrze przepływa w danym obszarze, albo płaszczyzną, w której jest usytuowany otwór przeznaczony do dopływu lub odpływu, przez który przepływ może być ewentualnie też ukośny. Zespół 12 wypływu powietrza, pokazany na fig. 1 i 2, zawiera dwa elementy 30, 32 prowadzenia przepływu. Pierwszy element 30 prowadzenia przepływu jest tak wykonany lub ukształtowany, że może być usytuowany przy wzdłużnym końcu 28 obudowy 14 nagrzewnicy. Oznacza to, że pierwszy element 30 prowadzenia przepływu ma pierwszy obszar 34 dopływu, który może być lub jest zamocowany na obudowie 14 nagrzewnicy oraz ma lub tworzy pierwszą płaszczyznę E1 dopływu, która jest przy pierwszym elemencie 30 prowadzenia przepływu umieszczonym na obudowie 14 zasadniczo równoległa do płaszczyzny A G wypływu lub jej odpowiada. Oznacza to, że pierwsza płaszczyzna E 1 dopływu lub pierwszy obszar 34 dopływu pierwszego elementu 30 prowadzenia przepływu określają kierunek dopływu, który zasadniczo odpowiada kierunkowi wypływu powietrza z obudowy 14 nagrzewnicy, a więc jest zasadniczo równoległy do wzdłużnej osi L nagrzewnicy 10 lub obudowy 14 nagrzewnicy. Pierwszy element 30 prowadzenia przepływu ma ponadto pierwszy obszar 36 wypływu, który stanowi lub określa pierwszą płaszczyznę A 1 wypływu. Przez tę płaszczyznę lub przez tak określony przekrój będzie przepływać powietrze wypływające z pierwszego elementu 30 prowadzenia przepływu, przy czym również tu uzyskuje się kierunek przepływu w przybliżeniu prostopadły do tej płaszczyzny A 1, odchyleniami zwłaszcza w obszarach brzegowych tej płaszczyzny wypływu lub określonego przez nią otworu wypływu. Głównie na fig. 2a) widać, że pierwsza płaszczyzna A 1 wypływu jest względem pierwszej

10 - 9 - płaszczyzny E 1 dopływu, a więc również względem płaszczyzny A G wypływu obudowy nachylona pod pewnym kątem W 1. Drugi element 32 prowadzenia przepływu ma drugi obszar 38 dopływu, który w obszarze swego otworu dopływowego tworzy drugą płaszczyznę dopływu E 2. Drugi element 32 prowadzenia przepływu jest umieszczony swym drugim obszarem 38 dopływu przy obszarze 36 wypływu pierwszego elementu 30 prowadzenia przepływu. Usytuowanie to jest takie, że drugi element 32 prowadzenia przepływu jest obrotowy względem pierwszego elementu 30 prowadzenia przepływu, a mianowicie w płaszczyźnie, która odpowiada pierwszej płaszczyźnie A 1 lub zasadniczo równoległej do niej drugiej płaszczyźnie E 2 dopływu. Występuje zatem oś D 1 obrotu, która jest zasadniczo prostopadła do pierwszej płaszczyzny A 1 wypływu i do drugiej płaszczyzny E 2 dopływu, a więc jest nachylona pod kątem W 1 do pierwszej płaszczyzny E 1 dopływu lub też do osi dopływu, to znaczy do kierunku dopływu, w którym w pierwszym obszarze 34 dopływu ogrzane powietrze wpływa w pierwszy element 30 prowadzenia przepływu. Drugi element 32 prowadzenia przepływu ma ponadto drugi obszar 40 wypływu, który swym otworem 50 wypływu tworzy drugą płaszczyznę A 2 wypływu. Ta z kolei jest nachylona pod kątem W 2 do drugiej płaszczyzny E 2 dopływu. Dzięki temu, że drugi element 32 prowadzenia przepływu jest obrotowy względem pierwszego elementu 30 prowadzenia przepływu i dzięki ukośnemu usytuowaniu płaszczyzny E 1 względem płaszczyzn A 1 i E 2 i ukośnemu usytuowaniu tych obu płaszczyzn A 1 i E 2 względem płaszczyzny A 2 możliwe jest ustawianie drugiego elementu 32 prowadzenia przepływu w różnych położeniach, tak że określona przez to oś wypływu lub kierunek R wypływu mają różne kierunki przestrzenne,

11 a drugi obszar 40 wypływu może zostać ustawiony zgodnie z wymaganą sytuacją montażu. Kąt W można przez obracanie obu elementów zmieniać bezstopniowo na przykład od 0 aż do wartości maksymalnej. Tę zmienność można jeszcze zwiększyć przez to, że pierwszy element 30 prowadzenia przepływu można ustalać w różnym usytuowaniu na obudowie 14 nagrzewnicy. Dzięki w przybliżeniu kwadratowemu kształtowi obudowy 14 nagrzewnicy przy uwzględnieniu tego przekroju można przewidzieć, że pierwszy element 30 prowadzenia przepływu można ustawiać na obudowie 14 nagrzewnicy w co najmniej dwóch, korzystnie w czterech, położeniach obróconych względem siebie o 90, tak że zmienność zwiększa się jeszcze wyraźnie również przy ustawianiu drugiego wyjściowego obszaru 40. Alternatywną postać wykonania przedstawiono na fig. 3 i 4. Takie same zespoły mają tu takie same oznaczenia jak już stosowano poprzednio. Istotna różnica w odmianie wykonania z fig. 3 polega na tym, że pierwszy element 30 prowadzenia przepływu jest dwuczęściowy. Zawiera on pierwszą część 42, która tworzy teraz pierwszy obszar 34 dopływu i jest mocowany na obudowie 14 nagrzewnicy. Na tej pierwszej części 42 umieszczana jest następnie druga część 44, która tworzy pierwszy obszar 36 wypływu pierwszego elementu 30 prowadzenia przepływu. Druga część 44 jest wsparta na pierwszej części 42 obrotowo, a mianowicie wokół widocznej na fig. 4a) osi D 2 obrotu, która zasadniczo odpowiada wzdłużnej osi środkowej obudowy nagrzewnicy 14. Ta oś obrotu D 2 jest teraz nachylona w takim stopniu względem osi D 1 obrotu, w jakim również pierwsza płaszczyzna A 1 wypływu jest nachylona względem pierwszej płaszczyzny E 1 dopływu.

12 Ponadto na fig. 3 i 4 widać, że wykonany na drugiej części 44 i tworzący zasadniczo pierwszą płaszczyznę A1 wypływu wylotowy otwór 46 jest mimośrodowy względem osi D2 obrotu, a więc względem utworzonego na pierwszej części 42 wylotowego otworu 48 i jest nachylony w omówionym powyżej stopniu. Przez obrót drugiej części 44 względem pierwszej części 42 można już zmieniać położenie przestrzenne drugiego obszaru 38 dopływu, a więc również drugiej płaszczyzny E 2 dopływu drugiego elementu 32 prowadzenia przepływu. Widać to zwłaszcza też przy przechodzeniu od fig. 4b do fig. 4c. Również przy tej odmianie wykonania oba kąty W 1 i W 2 są wybrane korzystnie tak, że - oceniając sumę kątów - powstaje całkowity kąt W, który leży w zakresie 45, a ponadto oba kąty W 1 i W 2 w przybliżeniu są sobie równe. W ten sposób daje się osiągnąć widoczne na fig. 4c) i 2c) ustawienie drugiego elementu 32 prowadzenia przepływu, przy którym oś wypływu lub kierunek R wypływu jest zasadniczo równoległy do kierunku dopływu lub osi L dopływu, zgodnie z którą powietrze wypływające z obudowy 14 nagrzewnicy dostaje się do wnętrza pierwszego elementu 30 prowadzenia przepływu. Ponieważ zarówno w postaci wykonania z fig. 3 i 4 jak i w postaci wykonania z fig. 1 i 2, wylotowy otwór 46 wykonany na pierwszym elemencie 30 prowadzenia przepływu i odpowiednio umieszczony z nachyleniem wylotowy otwór 46 jest usytuowany mimośrodowo względem środkowej osi wzdłużnej L, a więc również względem środkowego obszaru pierwszej płaszczyzny E1 dopływu, powstaje przy tym zawsze również przestawienie V pomiędzy osią R wypływu, a więc zasadniczo środkowym obszarem wylotowego otworu 50 wykonanego na drugim elemencie 32 prowadzenia przepływu a wzdłużną osią środkową

13 obudowy 14 nagrzewnicy lub wlotowego otworu 52 wykonanego na pierwszym elemencie 30 prowadzenia przepływu. Na zakończenie należy zwrócić uwagę na to, że oczywiście opisane powyżej postaci wykonania zespołu wypływu powietrza można tak samo zastosować przy wzdłużnym końcu 22 obudowy 14 nagrzewnicy, aby dzięki temu dopływ powietrza był zmienny. W takim przypadku zespół 12 służy wtedy jako zespół dopływu powietrza, przy czym wszystkie opisane powyżej szczegóły lub funkcjonalności w odniesieniu do kierunku przepływu oraz określenia ''dopływ'' i ''odpływ'' należy traktować odwrotnie. Oznacza to, że tu przepływ odbywa się najpierw przez drugi element 32 prowadzenia przepływu, a potem przez pierwszy element 30 prowadzenia przepływu zanim powietrze przeznaczone do ogrzania wpłynie w obudowę 14 nagrzewnicy. W ten sposób również przy dołączeniu węża służącego do doprowadzania powietrza można osiągnąć większą zmienność. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, że do drugiego elementu 32 prowadzenia przepływu niekoniecznie musi być dołączony wąż itp. Drugi wylotowy obszar 40 może również stanowić dyszę wylotową lub być odpowiednio wykonany tak, że przez odpowiednie ustawienie można określić, do którego obszaru wnętrza pojazdu ma dopływać ogrzane powietrze. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, że oczywiście różne elementy prowadzenia przepływu lub tworzące je części mogą być wykonane z tworzywa sztucznego. Obrotowe połączenie różnych części lub elementów może być realizowane w dotychczasowy sposób, przykładowo przez to, że na jednej z części wykonany jest obwodowy rowek, w który może wchodzić obwodowy występ wykonany na drugiej części. Jak to objaśniono już powyżej, w sensie przedmiotowego

14 wynalazku określenie ''oś przepływu'' nie powinno być interpretowane ściśle jako wyłączny kierunek przepływu powietrza w określonym obszarze. Istnieje raczej oś przepływu, która będzie miała główną tendencję przepływającego powietrza w danym obszarze lub części.

15 Zastrzeżenia patentowe 1. Zespół wypływu powietrza do nagrzewnicy powietrza, zwłaszcza do pojazdu, zawierający pierwszy element (30) prowadzenia przepływu z osią (L) dopływu i drugi element (32) prowadzenia przepływu z osią (R) wypływu, przy czym ten drugi element (32) prowadzenia przepływu jest wsparty na pierwszym elemencie (30) prowadzenia przepływu obrotowo wokół osi obrotu (D 1 ), która jest nachylona pod pierwszym kątem (W 1 ) względem osi (L) dopływu i pod drugim kątem (W 2 ) do osi (R) wypływu, przy czym pierwszy element (30) prowadzenia przepływu ma przeznaczony do mocowania na obudowie (14) nagrzewnicy pierwszy wlotowy obszar (34), który tworzy zasadniczo równoległą do płaszczyzny (A G ) wypływu obudowy (14) nagrzewnicy lub odpowiadającą jej pierwszą płaszczyznę (E 1 ) dopływu, oraz ma pierwszy obszar (36) wypływu, który tworzy pierwszą płaszczyznę (A 1 ) wypływu nachyloną pod pierwszym kątem (W 1 ) względem pierwszej płaszczyzny (E 1 ) dopływu, przy czym drugi element (32) prowadzenia przepływu ma drugi obszar (38) dopływu, który tworzy drugą płaszczyznę (E 2 ) dopływu, znamienny tym, że drugi element (32) swym drugim wlotowym obszarem (38) jest na pierwszym obszarze (36) wypływu pierwszego elementu (30)

16 prowadzenia przepływu wsparty obrotowo wokół osi obrotu (D 1 ) zasadniczo prostopadłej do pierwszej płaszczyzny (A 1 ) wypływu tak, że pierwsza płaszczyzna (A 1 ) wypływu jest zasadniczo równoległa do drugiej płaszczyzny (E 2 ) dopływu lub odpowiada jej i ma drugi obszar (40) wypływu, który tworzy drugą płaszczyznę (A 2 ) wypływu nachyloną pod drugim kątem (W 2 ) do drugiej płaszczyzny (E 2 ) dopływu. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy kąt (W 1 ) i drugi kąt (W 2 ) są zasadniczo równe. 3. Zespół według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że suma pierwszego kąta (W 1 ) i drugiego kąta (W 2 ) leży w zakresie Zespół według zastrz. 1-3, znamienny tym, że pierwszy element (30) prowadzenia przepływu jest przeznaczony do mocowania na obudowie (14) nagrzewnicy w wielu różnych położeniach montażu, przy czym te położenia montażu różnią się obróceniem pierwszego elementu (30) prowadzenia przepływu wokół osi (L) dopływu. 5. Zespół według zastrz. 1-4, znamienny tym, że pierwszy element (30) prowadzenia przepływu zawiera pierwszą część (42) posiadającą pierwszy obszar (34) dopływu oraz drugą część (44) posiadającą pierwszy obszar (36) wypływu, a ponadto druga część (44) jest wsparta obrotowo na pierwszej części (42). 6. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że druga część (44) jest wsparta na pierwszej części (42) obrotowo wokół drugiej osi (D 2 ) obrotu zasadniczo prostopadłej do pierwszej płaszczyzny (E 1 ). 7. Zespół dopływu powietrza do nagrzewnicy powietrza, zwłaszcza do pojazdu, zawierający pierwszy element (30) prowadzenia przepływu z osią (L) dopływu i drugi element (32) prowadzenia przepływu z osią (R) wypływu, przy czym ten drugi element (32) prowadzenia przepływu jest wsparty na pierwszym elemencie (30)

17 prowadzenia przepływu obrotowo wokół osi obrotu (D 1 ), która jest nachylona pod pierwszym kątem (W 1 ) względem osi (L) wypływu i pod drugim kątem (W 2 ) do osi (R) dopływu, przy czym pierwszy element (30) prowadzenia przepływu ma przeznaczony do mocowania na obudowie (14) nagrzewnicy pierwszy wylotowy obszar (34), który tworzy zasadniczo równoległą do płaszczyzny (A G ) dopływu obudowy (14) nagrzewnicy lub odpowiadającą jej pierwszą płaszczyznę (E 1 ) odpływu, oraz ma pierwszy obszar (36) dopływu, który tworzy pierwszą płaszczyznę (A 1 ) dopływu nachyloną pod pierwszym kątem (W 1 ) względem pierwszej płaszczyzny (E 1 ) odpływu, przy czym drugi element (32) prowadzenia przepływu ma drugi obszar (38) odpływu, który tworzy drugą płaszczyznę (E 2 ) odpływu, przy czym drugi element (32) prowadzenia przepływu swym drugim wylotowym obszarem (38) jest na pierwszym obszarze (36) dopływu pierwszego elementu (30) prowadzenia przepływu wsparty obrotowo wokół osi obrotu (D 1 ) zasadniczo prostopadłej do pierwszej płaszczyzny (A 1 ) dopływu, a pierwsza płaszczyzna (A 1 ) dopływu jest zasadniczo równoległa do drugiej płaszczyzny (E 2 ) odpływu lub odpowiada jej, znamienny tym, że drugi element (32) prowadzenia przepływu ma drugi obszar (40) dopływu, który tworzy drugą płaszczyznę (A 2 ) dopływu nachyloną pod drugim kątem (W 2 ) do drugiej płaszczyzny (E 2 ) odpływu. 8. Nagrzewnica, zwłaszcza samochodowa, zawierająca umieszczony w obudowie nagrzewnicy zespół palnika grzejnego i wymiennika ciepła, przy czym obudowa (14) nagrzewnicy ma obszar (24) wlotu nagrzewanego powietrza do doprowadzania nagrzewanego powietrza do zespołu wymiennika ciepła oraz obszar wyprowadzania nagrzewanego powietrza do odprowadzania nagrzewanego powietrza z obudowy (14) nagrzewnicy, przy czym w obszarze (24) wlotu

18 nagrzewanego powietrza i/lub w obszarze wylotu nagrzewanego powietrza umieszczony jest zespół według zastrz. 1-7.

19

20

21

22