Wprowadzenie do bryłowego, parametrycznego modelowania elementów i zespołów maszyn w programie Pro/Desktop 2000i



Podobne dokumenty
Pro/Desktop. Projektowanie bryłowe - parametryczne.

Parametryzacja i więzy w Design View i Pro/Desktop (podsumowanie)

Tworzenie dokumentacji 2D

7. Modelowanie wałka silnika skokowego Aktywować projekt uŝytkownika

Katedra Zarządzania i Inżynierii Produkcji 2013r. Materiały pomocnicze do zajęć laboratoryjnych

Rys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części

Wielowariantowość projektu konfiguracje

Temat: Rysunek techniczny silnika skokowego

TWORZENIE SZEŚCIANU. Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian

Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku.

Rys.1. Uaktywnianie pasków narzędzi. żądanych pasków narzędziowych. a) Modelowanie części: (standardowo widoczny po prawej stronie Przeglądarki MDT)

Łożysko z pochyleniami

Ćwiczenie 3. I. Wymiarowanie

W tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.

b) Dorysuj na warstwie pierwszej (1) ramkę oraz tabelkę (bez wymiarów) na warstwie piątej (5) według podanego poniżej wzoru:

Spis wybranych poleceń programu kompas-3d

Projekt połowicznej, prostej endoprotezy stawu biodrowego w programie SOLIDWorks.

rysunkowej Rys. 1. Widok nowego arkusza rysunku z przeglądarką obiektów i wywołanym poleceniem edycja arkusza

Wymiarowanie i teksty. Polecenie:

Instrukcja do ćwiczeń: Zapis i podstawy konstrukcji (wszelkie prawa zastrzeŝone, a krytyczne uwagi są akceptowane i wprowadzane w Ŝycie)

INSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE

Wprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D

[W pisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1

Politechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki

Ćwiczenie 4: Edycja obiektów

TWORZENIE SZEŚCIANU. Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian

Wstęp Pierwsze kroki Pierwszy rysunek Podstawowe obiekty Współrzędne punktów Oglądanie rysunku...

Pierwszy model od bryły do dokumentacji

Koło zębate wału. Kolejnym krokiem będzie rozrysowanie zębatego koła przeniesienia napędu na wał.

Instrukcja do ćwiczenia 2 CAD 3D ZAPIS KONSTRUKCJI GRAFIKA INŻYNIERSKA

Przykłady zastosowania zaawansowanych operacji

Rys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)

OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE

Modelowanie powierzchniowe - czajnik

Wprowadzenie do parametrycznego modelowania geometrycznego i symulacji kinematyki na przykładzie programu: Design View

Rys Rys. 3.2 Szkicując profil przedstawiony naa rys. 3.2 należy zwrócić uwagę na lokalizację początku układu współrzędnych,

Temat: Modelowanie 3D rdzenia stojana silnika skokowego

Mechanical Desktop Power Pack

9. Wymiarowanie. 9.1 Wstęp. 9.2 Opis funkcje wymiarowania. Auto CAD

Modelowanie części w kontekście złożenia

Ćwiczenie Tworzenie szkicu 3D z linii i splajnów. Rama fotela

Ćwiczenie 3. Moduł Part - wprowadzenie

Ćwiczenie nr 11 Projektowanie parametryczne

Przeciąganie po profilach, Dodanie/baza przez wyciągnięcie po ścieŝce

SZa 98 strona 1 Rysunek techniczny

Bryła obrotowa (osiowo symetryczna), parametryzacja

Temat: Modelowanie 3D rdzenia wirnika silnika skokowego

GRAFIKA INŻYNIERSKA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA MECHATRONIKI. Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego.

BRELOK DO KLUCZY. ZADANIE Stwórz breloczek z nazwą twojej szkoły 1. Szkic breloczka z napisem MAKER

AutoCAD laboratorium 6

Techniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor Praktyczne ćwiczenia więzów szkicu 2D

Ćwiczenie nr 5 Zautomatyzowane tworzenie dokumentacji

Płaszczyzny, Obrót, Szyk

X = r cosα = (R+r sinα) cosβ = (R+r sinα) sinβ

Ćwiczenie nr 11 Projektowanie parametryczne

SolidWorks ćwiczenie 1

Temat: Modelowanie 3D cewki uzwojenia stojana silnika skokowego

Przed rozpoczęciem pracy otwórz nowy plik (Ctrl +N) wykorzystując szablon acadiso.dwt

Przeciąganie, rzutowanie, płaszczyzna konstrukcyjna

SolidWorks 2012 odpowiedzi na często zadawane pytania Jerzy Domański, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, jdom@uwm.edu.pl

BLENDER- Laboratorium 1 opracował Michał Zakrzewski, 2014 r. Interfejs i poruszanie się po programie oraz podstawy edycji bryły

Ćwiczenie 3: Rysowanie obiektów w programie AutoCAD 2010

Automatyzacja wstawiania części do złożenia

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Przeciąganie, rzutowanie, płaszczyzna konstrukcyjna

Modelowanie powierzchniowe cz. 2

Ćwiczenie nr 6 Wprowadzenie do programu Inventor

PRO/ENGINEER. ĆW. Nr. OPCJE POLECENIA PATTERN

Bryła obrotowa (osiowo symetryczna), parametryzacja

TUTORIAL: wyciągni. gnięcia po wielosegmentowej ście. cieżce ~ 1 ~

Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint

KGGiBM GRAFIKA INŻYNIERSKA Rok III, sem. VI, sem IV SN WILiŚ Rok akademicki 2011/2012. Przygotowanie do druku

Spis wybranych poleceń programu KOMPAS-3D LT

1.Otwieranie modelu Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model.

Bryła obrotowa, szyk kołowy, szyk liniowy

Politechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki. Ćwiczenie laboratoryjne 1

Edytor tekstu OpenOffice Writer Podstawy

Solid Edge. Zrozumieć Technologię Synchroniczną

Dokumentacja techniczna

DARMOWA PRZEGLĄDARKA MODELI IFC

Projekt wykonany w programie CAD Decor Pro 3. Do utworzenia dokumentacji wykonawczej klikamy przycisk Dokumentacja.

Rys 3-1. Rysunek wałka

Instrukcje do przedmiotu Komputerowe wspomaganie prac inżynierskich. Opracowała: Dr inż. Joanna Bartnicka

Tworzenie stojaka na długopisy korzystając z tworzenia brył podstawowych i operacji logicznych na bryłach.

Obiekt 2: Świątynia Zeusa

KGGiBM GRAFIKA INŻYNIERSKA Rok III, sem. VI, sem IV SN WILiŚ Rok akademicki 2011/2012

Modelowanie krawędziowe detalu typu wałek w szkicowniku EdgeCAM 2009R1

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie:

Pokrywka. Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy. Rysunek 2. Pierwsza linia łamana szkicu

Modelowanie obiektowe - Ćw. 1.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

2.Toczenie 2 osie pliki płaskie

Pochylenia, Lustro. Modelowanie ramienia. Zagadnienia. Wyciągnięcie/dodania/bazy, Pochylenia ścian, Lustro (ewent. wstawianie części, łączenie części)

Modelowanie 3D. Składanie zespołuu maszynowego

Ćwiczenie nr 3 Edycja modeli bryłowych

Lokalizacja jest to położenie geograficzne zajmowane przez aparat. Miejsce, w którym zainstalowane jest to urządzenie.

1. Wybierz polecenie rysowania linii, np. poprzez kliknięcie ikony W wierszu poleceń pojawi się pytanie o punkt początkowy rysowanej linii:

1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a Ustawienia wprowadzające. Auto CAD Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę

Zadanie 10. Stosowanie dokumentu głównego do organizowania dużych projektów

Transkrypt:

Wprowadzenie do bryłowego, parametrycznego modelowania elementów i zespołów maszyn w programie Pro/Desktop 2000i 1. Wprowadzenie Opracował: dr inż. Zbigniew Rudnicki Współczesne parametryczne systemy komputerowego wspomagania projektowania (CAD) a wśród nich Pro/Desktop (firmy Parametric Technology Corporation) umożliwiają m.in: 1. Tworzenie na płaszczyznach roboczych (ang.: Workplanes) SZKICÓW (Sketch) czyli profili wykorzystywanych do definiowania brył. Przy szkicowaniu istotne są WIĘZY GEOMETRYCZNE czyli cechy pojedynczych elementów geometrycznych lub zależności między parami elementów geometrycznych, takie jak: równoległość, prostopadłość, styczność, współliniowość, koncentryczność, określony kierunek, jednakowy rozmiar, konkretny wymiar liczbowy. 2. Bryły powstają przez zastosowanie dla bieżącego szkicu jednej z takich operacji jak: wyciąganie (Extrude), obracanie (Revolve), przemieszczanie wzdłuż tworzącej (Sweep), czyli nadawanie CECH (Features) trójwymiarowości (są to operacje z paska narzędzi Features). 3. Pro/Desktop przy wstawianiu linii wymiarowych samoczynnie realizuje PARAMETRYZACJĘ czyli: wprowadza do modelu geometrycznego ZMIENNE matematyczne (zwane też parametrami). Dla każdego wymiaru automatycznie tworzona jest zmienna. Wykaz zmiennych pokazuje okno wywołane z menu Tools-Variables. Parametryzacja umożliwia: tworzenie modelu matematycznego przez wpisywanie równań i nierówności dwustronne powiązanie modelu geometrycznego z matematycznym, to znaczy: a) wymiary geometryczne przechodzą do równań, b) zależności matematyczne powodują zmiany geometrii 4. MODELE BRYŁOWE detali maszyn umożliwiają m.in.: prezentowanie brył w trzech wymiarach zestawianie zespołów z poszczególnych detali generowanie rysunków technicznych detali tworzenie animacji ruchu lub zmian geometrii Po wyeksportowaniu modeli do innych programów możliwe jest też m.in.: prowadzenie analiz wytrzymałościowych (FEM - Finite Element Method = Met. Elem. Skończonych), symulowanie ruchu i pracy (CAE - Computer Aided Engineering, Virtual Prototyping) komputerowo sterowane wytwarzanie (CAM - Comp.Aided Manufacturing, Rapid Prototyping) 2. Ekran Pro/Desktop a. Rys. 1. Oprócz standardowego niezbędne są tylko 4 paski narzędzi

3. Ćwiczenie Uruchom Pro/Desktop'a (z menu Start). Utwórz nowy projekt (New Design). Ustaw paski narzędzi tak aby było widać ich nazwy, lecz także aby nie zasłaniały obszaru rysunku. 3.1 Płaszczyzny robocze (Workplanes) i szkice (Sketches) Wciśnij na chwilę 3-ci przycisk paska Design aby zobaczyć 3 płaszczyzny robocze (Workplanes) jak na rys. 2. Rozwiń [+] na drzewku płaszczyzn z lewej strony. Pokaże się szkic Initial utworzony automatycznie przy starcie. Zapamiętaj: Dla każdej operacji tworzenia bryły konieczny jest oddzielny szkic a dla niektórych nawet więcej niż jeden. Każdy szkic leży na jakiejś płaszczyźnie roboczej. Oprócz trzech podstawowych możesz tworzyć kolejne płaszczyzny, a na każdej może być wiele szkiców. Rys. 2. Płaszczyzny robocze (Workplanes) i szkic Initial 3.2 Rysowanie (tworzenie szkicu) Wciśnij pierwszy przycisk paska Design (Select Lines) Narysuj trzy linie i okrąg jak na rys.3. Następnie wybierz "Delete Line Segment" i obetnij wystające końce linii aby otrzymać trójkąt. Spróbuj rozciągać myszką ten trójkąt na różne strony - ciągnąc za odcinek lub wierzchołek Shift A dopasowuje widok do okna. Rys. 3. 3.3 Nadawanie i usuwanie więzów Rys. 4: Przejdź do widoku z góry (na pasku Views - środkowy przycisk: Plan View) Narzędziem zaznacz wszystkie boki trójkąta (z trzymaniem Shift) i nadaj im - z paska Constraints - więzy równej długości (Equal Length). Wciśnij Select Constraints aby zobaczyć symbole nadanych więzów jak na rys 4. Wybierz i spróbuj rozciągać trójkąt myszką. Jakie wnioski?

Teraz wróć do widoku więzów, wymaż symbole równości boków i znowu pociągnij myszką za wierzchołek. Następnie narzędziem zaznacz dwa boki trójkąta (z trzymaniem Shift) i nadaj im - z paska Constraints - więzy prostopadłości. Sprawdź czy widać symbole więzów (Select Constraints) jak na rys.5 Wstaw linie wymiarowe (po wcisnięciu Rys. 5 pociągnij za wymiarowany bok) 3.4 PARAMETYZACJA - Zmienne i równania Z menu Tools-Variables otwórz okno zmiennych (rys.6.) - gdzie widać zmienne utworzone dla naszych dwu linii wymiarowych. Otwórz też okno równań: Tools -Design Rules Rys. 6 W oknie Design Rule podwójnie kliknij w miejscu gdzie ma się pojawić pierwsze równanie. Następnie utwórz równanie określające, że bok2 (czyli: base\length 2) ma być 2 razy dłuższy niż bok1. UWAGA: zamiast wpisywać nazwy można pobierać je przez ich klikanie w oknie Variables. Zatwierdź równanie (przycisk z "fajką" lub ENTER). Zauważ że zmienna wynikowa zmieniła stan na Output. Zobacz efekt na rysunku. Spróbuj teraz rozciągać trójkąt myszką. 3.5 Zmiana wymiarów i nazw zmiennych. Wymiarowanie okregów i ich położenia Aby zmodyfikować wartości wymiarów i ich nazwy: podwójnie kliknij dany wymiar narzędziem. Zmień nazwę z "length 1" na "a", i wartość a na 20 Zmień nazwę z "length 2" na "b", jak widać wartość b nie da się zmienić bo wynika z równania. Zwymiaruj położenie okręgu, w tym celu trzeba: Rys. 7 - najpierw narzędziem kliknąć bok a potem - ustawić myszkę przy obwodzie okręgu aby pokazał się znacznik środka, i wtedy pociągnąć linię wymiarową. Zmień nazwy tych wymiarów odpowiednio na a1 i b1 Zwymiaruj średnicę: najpierw kliknij okrąg potem pociągnij (musi pojawić się symbol φ). Zmień na 5 mm Aby dopasować widok do okna naciśnij SHIFT A lub użyj rolki w myszce.

3.6 Jeszcze raz równania Dopisz równania jak na rys. 8. Rys. 8 3.7 Tworzenie bryły a) Rys. 9. b) Ostatecznie dla szkicu jak na rys.9a zastosuj (z paska Features) operację Extrude jak na rys.9b Zaokrągl krawędź: wybierz ją narzędziem Select Edges a potem z paska Features uruchom operację Round Edges; wpisz promień 4. Krawędzie otworu sfazuj (2 mm) podobnie: wybierz krawędź i operację Chamfer. Rys.10 Po wybraniu przedostatniego przycisku na pasku Views możesz obracać bryłę myszką (zakończ klawiszem ESC). Zapisz uzyskaną bryłę do pliku (np.: ze swoim imieniem).

3.8 Tworzenie rysunku technicznego na podstawie bryły Wybierz z menu: File-New-Drawing. Zaakceptuj format A4, skalę 2:1 oraz jako Predefined Standards wybierz ISO. Wstawianie rzutów (rys.11): Wstaw widok (rzut) z góry - z menu: Drawing-Add Modeling View, Base (jeśli się nie pojawi to trzeba zmniejszyć rysunek i sprawdzić czy jest poza granicami arkusza a następnie przesunąć go); oraz rzut widok (rzut) z przodu - z menu: Drawing-Add Modeling View, Frontal i ustaw je odpowiednio (zaznacz jeden i prawym klawiszem myszy wybierz: Align Other Views) Wstawianie przekroju (rys.11): Narysuj pionową linię przekroju (Line Straight) z trzymaniem Shift a z jej końca poziomą linię i tą ostatnią przekształć na konstrukcyjną klawiszami CTRL G. Wybierz rzut (Select View) i wstaw przekrój - z menu Drawing Add Section View Wymiarowanie (rys.11): Wymiary liniowe (Dimension Linear) wstawiamy klikając pierwszy punkt (lub linię) a potem ciągnąc za drugi punkt (lub np. okrąg). Wymiary średnic (Dimension Diametric) i promieni (Dimension Radial) wstawiamy ciągnąc za okrąg lub łuk. Rys.11 3.9 Montowanie zespołu Spróbujemy teraz połączyć dwie bryły takie jak opracowana przed chwilą. Utwórz New-Design. Wstaw dwukrotnie opracowany detal Assembly Add Component Narzędziem Select Faces wybierz wnętrze otworu w jednym detalu i z trzymaniem Shift także w drugim (rys.12) a następnie wycentruj osie obu otworów Assembly Center Axes. Teraz narzędziem Select Parts można wybrać jeden detal i myszką obracać wokół osi otworu.

Rys.12 Teraz wybierz (z Shift) dolne ścianki w obu detalach jak na rys.13a i wykonaj operację umieszczenia ich na jednej płaszczyźnie: Assembly Mate aby otrzymać efekt jak na rys.13b a) b) Rys. 13