Ernest i Celestyna reż. Stéphane Aubier, Vincent Patar, Benjamin Renner MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DLA NAUCZYCIELI SPIS TREŚCI 1. Informacje o filmie (str. 2) 2. Scenariusz lekcji. (str. 3) Temat: Jak mysz z niedźwiedziem, czyli jak...? O osobliwej przyjaźni Ernesta i Celestyny.
INFORMACJE O FILMIE Ernest i Celestyna Ernest et Célestine animacja, 80 min reżyseria: Stéphane Aubier, Vincent Patar, Benjamin Renner scenariusz: Daniel Pennac produkcja: La Parti Productions, Les Armateurs, Maybe Movies, Mélusine Productions, Studio Canal Belgia, Francja, Luksemburg 2012 Czy inny oznacza gorszy? Czy to, co nam się wmawia od dziecka, jest prawdą? Co oznacza prawdziwa przyjaźń? Na te pytania odpowiada historia przyjaźni Ernesta i Celestyny, myszy i niedźwiedzia. Celestyna to mała mysz, wychowana w kieracie pracy i sztywnym społeczeństwie. Wszystkim od dziecka się wmawia, że niedźwiedź jest najgorszym wrogiem myszy, a najważniejszym celem społeczeństwa jest zdobywanie zębów młodych niedźwiadków bo one najlepiej się nadają do zastąpienia straconych przez myszy siekaczy, bez których żadna mysz nie przeżyje. Celestyna jest na stażu w klinice dentystycznej, ale tak naprawdę zostanie dentystą to ostatnia rzecz, której pragnie. Lubi rysować, głównie niedźwiedzie, które wcale nie wydają jej się straszne. Pewnego dnia spotyka biednego niedźwiedzia Ernesta, który graniem na ulicy próbuje zarobić na jedzenie. Oboje są społecznymi wyrzutkami, oboje pragną czegoś innego niż życie pod sznurek, chcą być artystami. Wplątują się w niebezpieczne sytuacje, trafiają do więzienia Wszyscy są przeciwko nim. A jedyne, czego oni pragną, to się odnaleźć i żyć razem szczęśliwie. Czy uda im się wykaraskać z kłopotów? Ernest i Celestyna to piękny, wzruszający film o przyjaźni na przekór wszystkiemu, o życiu pod prąd i sile miłości, która łamie największe przeszkody. Film otrzymał wiele nagród (m.in. nominację do Oscara) za wyjątkową animację. Stéphane Aubier (ur. 1964) pochodzi w Verviers w Belgii. Jest reżyserem i scenarzystą. Jego poprzedni film to znane polskim widzom Miasteczko Panika. Vincent Patar (ur. 1965) belgijski scenarzysta i reżyser. Jego poprzedni film to znane polskim widzom Miasteczko Panika. Benjamin Renner francuski rysownik, animator i reżyser filmowy. W 2015 roku opublikował komiks, Le grand méchant Renard, który zamierza zekranizować.
Opracowała: Paulina Krześniak SCENARIUSZ LEKCJI Temat: Jak mysz z niedźwiedziem, czyli jak...? O osobliwej przyjaźni Ernesta i Celestyny. CELE LEKCJI ćwiczenie umiejętności rekonstruowania poznanej fabuły; rozwijanie w uczniach umiejętności opowiadania, z uwzględnieniem zasad kultury żywego słowa; wzbogacanie słownictwa; zachęcenie uczniów do uczestnictwa w rozmowie: zadawania pytań, udzielania odpowiedzi, przedstawiania swoich poglądów i pomysłów; przybliżenie uczniom niektórych zagadnień z dziedziny historii kina (filmy nieme i filmy udźwiękowione); uwrażliwienie dzieci na rolę muzyki i dźwięków w filmie. METODY I FORMY PRACY pogadanka, element wykładu, ćwiczenie z użyciem multimediów, ćwiczenie plastyczne. ŚRODKI DYDAKTYCZNE CZAS film Ernest i Celestyna, reż. Stéphane Aubier, Vincent Patar, Benjamin Renner, prod. Belgia, Francja, Luksemburg, 2012 r., tablica multimedialna lub rzutnik i ekran, komputer z dostępem do internetu, kartki papieru formatu A4. 1 godzina lekcyjna
PRZEBIEG LEKCJI 1. Wprowadzenie: Nauczyciel prosi dzieci o podzielenie się luźnymi, spontanicznymi reakcjami i opiniami na temat filmu Ernest i Celestyna. Co uczniowie sądzą na jego temat? Jakimi przymiotnikami mogliby go określić (ciekawy, ekscytujący, ale też zabawny). 2. Pogadanka: Uczniowie pod kierunkiem prowadzącego odtwarzają historię niezwykłej przyjaźni tytułowych bohaterów filmu. (Po raz pierwszy Ernest i Celestyna spotykają się przy śmietniku, gdzie Ernest szuka pożywienia. Początkowo niedźwiedź chce pożreć myszkę. Celestyna zostaje ocalona dzięki złożeniu obietnicy, że pomoże Ernestowi zdobyć więcej jedzenia. Niedźwiedź i mysz spotykają się po raz kolejny i okradają sklep. Ukrywają się potem wspólnie w domu Ernesta. Tam ich przyjaźń się zacieśnia. Celestyna opiekuje się Ernestem, gdy ten jest chory, Ernest zaś troszczy się o przyjaciółkę, gdy śnią się jej koszmary. Mysz i niedźwiedź zostają przyjaciółmi, ponieważ wspólnie mierzą się z problemami.). 3. Element wykładu. Nauczyciel zwraca uwagę dzieci na to, jak dużą rolę odgrywają w filmie dźwięki. Nie chodzi tu tylko o głosy aktorów, ale także najróżniejsze odgłosy, które przynależą do każdej sceny, np. dźwięk kroków, grające w pomieszczeniu radio czy odgłosy ulicy. Szczególnie ważne w tworzeniu atmosfery filmu są specjalne efekty dźwiękowe oraz muzyka. W filmie Ernest i Celestyna słyszymy w tle muzykę skomponowaną przez Gorana Bregovicia. Jednak w początkowych latach istnienia kina zapisywanie dźwięku na taśmie filmowej było niemożliwe. Pierwszy okres rozwoju kina związany jest z powstawaniem tzw. filmów niemych (Charlie Chaplin, Buster Keaton). Aktorzy opowiadali filmowe historie, używając jedynie swojego ciała: gestów i mimiki. Projekcji filmów niemych często towarzyszyła jednak muzyka, która wykonywana była na żywo, czasem nawet przez całą orkiestrę. 4. Ćwiczenie z użyciem multimediów: muzyka i dźwięki: Krótki wykład o roli dźwięku w filmie staje się punktem wyjścia do przeprowadzenia związanego z tym tematem ćwiczenia. Także w filmie Ernest i Celestyna muzyka odgrywa dużą rolę, co podkreśla nawet fabuła Ernest chciałby być muzykiem i umieć grać na instrumentach. Warto porozmawiać z dziećmi na temat dźwięków w tym filmie. Następnie nauczyciel pokazuje dzieciom fragment filmu, który przedstawia pogoń mysiej policji za Ernestem (http://vimeo.com/42081818, od 31 sekundy). Fragment oglądany jest dwukrotnie: najpierw bez dźwięku, a potem z dźwiękiem. Po pierwszym obejrzeniu, dzieci króciutko opowiadają o tej scenie. Kim są bohaterowie? Co się wydarzyło? Następnie wspólnie z nauczycielem uczniowie zastanawiają się, jakie dźwięki uczyniłyby tę scenę bardziej dynamiczną, budzącą więcej emocji (krzyki, odgłosy ulicy, tupot stóp, chlupot podczas wpadania bohatera do wody, odgłos przewracanych przedmiotów itd.). Warto także zapytać, jaką muzykę dzieci wyobrażają sobie w tle tej sceny (tempo, instrumenty). Na koniec fragment odtwarzany jest powtórnie, tym razem z dźwiękiem. Jaki jest efekt? 5. Element wykładu. Zanim powstanie film trzeba znaleźć lub spisać historię, którą chce się opowiedzieć. Część filmów powstaje na podstawie napisanych wcześniej książek. Kiedy czytamy książkę, widzimy litery, które składają się w słowa, te znów w zdania. Tworzą one razem (często także wraz z ilustracjami) opowieść. To, jak wyglądają postacie czy miejsca, w których toczy się akcja, czytelnik wyobraża sobie sam. Można powiedzieć, że tworzy on coś w rodzaju filmu w swojej głowie. Kiedy oglądamy film stworzony na podstawie książki, którą czytaliśmy, często jesteśmy zaskoczeni albo nawet rozczarowani. To, co widzimy na ekranie, różni się od naszych wyobrażeń. Tworzenie filmu i scenariusza (fabuły, postaci, scenografii, kostiumów czy rekwizytów) nie jest przepisywaniem książki. Twórcy filmu pomijają pewne elementy, inne zaś
dodają. Kiedy historia jest opracowana, powstaje tzw. storyboard (scenorys), czyli rodzaj scenariusza w obrazkach, który jest bazą dla powstającego filmu. 6. Ćwiczenie plastyczne. Zadaniem dzieci jest wyobrażanie sobie, jak wygląda praca nad ekranizacją książki. Nauczyciel wybiera jedną z omawianych wcześniej na lekcjach książek, rozdaje uczniom kartki papieru i prosi o stworzenie storyboardów. Zadanie można także przeprowadzić w grupach. Prowadzący prosi uczniów, by zastanowili się, które wydarzenia z książki przenieśliby na ekran? Czy wszystkie? Jeśli nie, które z nich by pominęli? Po wykonaniu zadania uczniowie pod kierunkiem nauczyciela omawiają efekty swojej pracy. PRACA DOMOWA Akcja filmu Ernest i Celestyna rozgrywa się zimą. Wykonaj dowolną techniką pracę przedstawiającą Ernesta i Celestynę na tle zimowego krajobrazu.