Katalog przedmiotów realizowanych na kierunku

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA Katalog przedmiotów realizowanych na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn w roku akademickim 2011 / 2012 1

1. OGÓLNA KONCEPCJA KSZTAŁCENIA... 4 2. SYLWETKA ABSOLWENTA KIERUNKU MECHANIKA I BUDOWA MASZYN... 5 3. SYLWETKA ABSOLWENTA SPECJALNOŚCI... 6 4. DALSZE MOŻLIWOŚCI KSZTAŁCENIA... 7 5. STRUKTURA PROGRAMÓW WRAZ Z LICZBĄ PUNKTÓW ECTS... 7 6. PROGRAMY STUDIÓW STACJONARNYCH... 8 7. PROGRAMY STUDIÓW NIESTACJONARNYCH... 9 8. WYKAZ PRZEDMIOTÓW SPECJALNOŚCIOWYCH... 10 9. ZASADY DYPLOMOWANIA... 10 10. ZASADY OCENIANIA I EGZAMINOWANIA... 11 11. PRZEDMIOTY KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO... 12 12. PRZEDMIOTY PODSTAWOWE... 23 13. PRZEDMIOTY KIERUNKOWE... 33 14. POZOSTAŁE PRZEDMIOTY... 53 15. PRZEDMIOTY SPECJALNOŚCIOWE... 73 16. PRZEDMIOTY FAKULTATYWNE... 97 17. PRZEDMIOTY DYPLOMOWANIA... 107 3

1. OGÓLNA KONCEPCJA KSZTAŁCENIA Instytut Techniczny jest najmłodszym z czterech Instytutów Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wlkp. Obecnie kształci 280 studentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych I stopnia na kierunkach Informatyka i Mechanika i Budowa Maszyn. Studia pierwszego stopnia na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn prowadzone są w oparciu o standard kształcenia stanowiący załącznik nr 65 do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia międzykierunkowe oraz makrokierunki (Dz.U. Nr 164 poz. 1166). Studia pierwszego stopnia na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn obejmują 3,5 roku nauki i podzielone zostały na siedem semestrów nauki. Studia kończą się obroną inżynierskiej pracy dyplomowej. Absolwenci kierunku otrzymają tytuł zawodowy inżyniera. Program studiów zakłada odbycie czterech tygodni praktyk zawodowych. Plan studiów stacjonarnych przewiduje realizację 2404 godzin dydaktycznych, spełniając wymagania ogólne w zakresie liczby godzin dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn. Liczba godzin zajęć na studiach stacjonarnych nie powinna być mniejsza niż 2400. Plan studiów niestacjonarnych przewiduje realizacje 1964 godzin zajęć dydaktycznych, przy czym liczba godzin zajęć na studiach niestacjonarnych nie może być mniejsza niż 60% ogólnej liczby godzin zajęć określonych w standardach kształcenia dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, przy pełnej realizacji minimalnej liczby godzin zajęć zorganizowanych określonych w standardach kształcenia. Procentowy udział aktywnych form zajęć tj. laboratoriów, ćwiczeń, projektów, seminariów w ogólnej liczbie zajęć dydaktycznych na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych wynosi ponad 59%. Wykłady, ćwiczenia, laboratoria, projekty i seminaria prowadzone będą w salach dydaktycznych PWSZ w budynku przy ulicy Myśliborskiej 34 w Gorzowie Wlkp. oraz specjalistycznych zakładach przemysłowych. Plan studiów i program nauczania przewiduje również realizację treści kształcenia ogólnego, w tym: języka obcego, wychowania fizycznego, technologii informacyjnej, treści humanistycznych, ochrony własności intelektualnej. 4

2. SYLWETKA ABSOLWENTA KIERUNKU MECHANIKA I BUDOWA MASZYN Studia na kierunku Mechanika i budowa maszyn stwarzają możliwość nabycia wiedzy interdyscyplinarnej, ogólnotechnicznej oraz specjalistycznej. W procesie edukacyjnym kształtowana jest osobowość zawodowa, którą przedstawia sylwetka absolwenta danej specjalności. Absolwenci kierunku studiów mechanika i budowa maszyn są przygotowani do twórczej pracy zawodowej, a ponadto osoby kończące studia magisterskie są przygotowane również pod kątem pracy naukowo-badawczej w instytutach i szkołach wyższych. Absolwenci tego kierunku mogą podjąć również pracę w szkołach średnich, po przejściu dodatkowego szkolenia pedagogicznego, zaproponowanego przez macierzystą uczelnię. Absolwenci studiów pierwszego stopnia posiadać będą podstawową wiedzę z zakresu budowy, wytwarzania i eksploatacji maszyn oraz zastosowań technologii informacyjnych w technice i gospodarce. Posiadać będą gruntowną znajomość zasad mechaniki oraz projektowania z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi obliczeniowych. Absolwenci przygotowani będą do realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn oraz nadzoru nad ich eksploatacją, prac wspomagających projektowanie maszyn jak również doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn. Absolwenci posiadać będą umiejętności sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, twórczego rozwiązywania problemów technicznych, kreowania innowacji, sprawnego komunikowania się z otoczeniem i aktywnego uczestniczenia w pracy grupowej, kierowania projektami technicznymi, transferu wiedzy i jej zastosowań, wykorzystywania najnowszych technologii oraz realizacji zadań w zespołach międzynarodowych. Program kształcenia umożliwiać będzie uzyskanie znajomości języka obcego na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umiejętności posługiwania się językiem specjalistycznym z zakresu kierunku kształcenia. W toku 7 semestrów studiów inżynierskich studenci odbędą 4 tygodnie praktyk zawodowych, podczas których zweryfikują swoją wiedzę w praktyce, sprawdzą i podniosą swoje kwalifikacje zawodowe, a także zapoznają się z perspektywami na rynku pracy. Przewidujemy również realizację praktyk zagranicznych.. Absolwenci będą przygotowani do podjęcia studiów drugiego stopnia, z możliwością ubiegania się następnie o przyjęcie na studia stopnia trzeciego. 5

Studia na kierunku mechanika i budowa maszyn stwarzają możliwość nabycia wiedzy interdyscyplinarnej, ogólnotechnicznej oraz specjalistycznej. W procesie edukacyjnym kształtowana jest osobowość zawodowa, którą przedstawia sylwetka absolwenta danej specjalności. Absolwenci kierunku studiów mechanika i budowa maszyn są przygotowani do twórczej pracy zawodowej, a ponadto osoby kończące studia magisterskie są przygotowane również pod kątem pracy naukowo-badawczej w instytutach i szkołach wyższych. Absolwenci tego kierunku mogą podjąć również pracę w szkołach średnich, po przejściu dodatkowego szkolenia pedagogicznego, zaproponowanego przez macierzystą uczelnię. 3. SYLWETKA ABSOLWENTA SPECJALNOŚCI Specjalność Inżynierskie zastosowania komputerów Specjalność ukierunkowana jest na zintegrowane modelowanie, projektowanie i wytwarzanie wyrobów w oparciu o komputerowe systemy klasy CAD/CAM/CAE stanowiące dzisiaj standardy światowe w opracowaniu produkcji nowoczesnych wyrobów w wytwórczości masowej. Absolwenci specjalności posiadają nowoczesną i kompleksową wiedzę z zakresu innowacyjnego opracowywania i wdrażania nowych wyrobów z wykorzystaniem najnowszych technik komputerowych, programowania maszyn i urządzeń wytwórczych oraz technicznego przygotowania produkcji, planowania, organizacji i zarządzania. Wiedza i umiejętności nabyte podczas studiów predestynują absolwenta do pracy w nowoczesnych gałęziach przemysłu krajowego i zagranicznego. Absolwent jest przygotowany do pracy, zarówno w małych firmach jak i dużych przedsiębiorstwach, szczególnie w działach: głównego konstruktora i technologa, narzędziowni, kontroli jakości, głównego mechanika, wydziałach produkcyjnych oraz w zapleczu tworzącym nowe wyroby. Specjalność Urządzenia i systemy mechatroniczne Absolwent specjalności Urządzenia i systemy mechatroniczne posiada podstawową wiedzę z zakresu mechaniki, budowy i eksploatacji maszyn, elektroniki, informatyki, automatyki i robotyki oraz sterowania. Posiada umiejętności integracji tej wiedzy przy projektowaniu, wytwarzaniu i eksploatacji produktów oraz analizy produktów w ich otoczeniu. Absolwent jest przygotowany do pracy w: przemyśle wytwarzającym układy mechatroniczne elektromaszynowym, motoryzacyjnym, sprzętu gospodarstwa domowego, lotniczym, obrabiarkowym; przemyśle oraz innych placówkach eksploatujących i serwisujących układy mechatroniczne oraz maszyny i urządzenia, w których są one zastosowane. 6

4. DALSZE MOŻLIWOŚCI KSZTAŁCENIA Absolwenci będą przygotowani do podjęcia studiów drugiego stopnia, z możliwością ubiegania się następnie o przyjęcie na studia stopnia trzeciego. 5. STRUKTURA PROGRAMÓW WRAZ Z LICZBĄ PUNKTÓW ECTS Liczbę godzin na studiach stacjonarnych oraz liczbę godzin wykładów, ćwiczeń, laboratoriów i projektów, liczbę punktów ECTS, z podziałem na lata i semestry studiów przedstawia poniższa tabela. Semestr zimowy Semestr letni Razem w roku Razem ECTS studiów W Ćw. Lab. P. W Ćw. Lab. P. W Ćw. Lab. P. I 169 120 60 30 135 45 165 30 754 60 304 165 225 60 II 135 75 90 45 135 60 105 45 690 60 270 135 195 90 III 105 15 150 105 150 30 105 120 780 60 255 45 255 225 IV 150 0 0 30 - - - - 180 30 150 0 0 30 Razem 559 210 300 210 420 135 375 195 2404 210 979 345 675 405 7

6. PROGRAMY STUDIÓW STACJONARNYCH 8

7. PROGRAMY STUDIÓW NIESTACJONARNYCH 9

8. WYKAZ PRZEDMIOTÓW SPECJALNOŚCIOWYCH Specjalność Inżynierskie zastosowania komputerów Specjalność Urządzenia i systemu mechatroniczne 9. ZASADY DYPLOMOWANIA Absolwenci studiów pierwszego stopnia na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn otrzymują tytuł inżyniera. Warunkiem uzyskania tytułu inżyniera jest złożenie pracy dyplomowej oraz egzaminu dyplomowego z wynikiem pozytywnym pod warunkiem wcześniejszego uzyskania zaliczenia wszystkich przedmiotów i praktyk przewidzianych w planie studiów, złożenia wszystkich egzaminów przewidzianych planem studiów oraz uzyskania ocen, co najmniej dostatecznych z pracy dyplomowej. Praca dyplomowa musi spełniać wymogi formalne i edycyjne określone we wzorcu pisania pracy dyplomowej. 10

Procedura złożenia pracy dyplomowej oraz egzaminu dyplomowego ujęta jest w 38-44 Regulaminu Studiów Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wlkp. Zgodnie z powyższym Studenci zobowiązani są do złożenia jednego dwustronnie drukowanego egzemplarza pracy dyplomowej wraz z płytą CD lub uzasadnionego wniosku o przedłużenie terminu złożenia pracy dyplomowej do końca 31 stycznia 2012 r. Studenci, którzy nie dopełnią formalności, zostaną skreśleni z listy studentów. Zgodnie z Zarządzeniem Rektora nr 42/0101/2009 z dnia 19 maja 2009 r. dotyczącym procedury antyplagiatowej oraz systemu plagiat.pl tekst pracy dyplomowej musi być poddany weryfikacji programem antyplagiatowym. 10. ZASADY OCENIANIA I EGZAMINOWANIA Wykaz egzaminów kończących semestry, sposób oceniania i składowe oceny końcowej wynikają bezpośrednio ze struktury programu, tabel semestralnych, rocznych oraz kart przedmiotów przewidzianych programem studiów na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn. 11

11. PRZEDMIOTY KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO język obcy, do wyboru: język angielski język niemiecki język francuski język rosyjski wychowanie fizyczne przedmioty humanistyczne, do wyboru: wstęp do filozofii kultura języka polskiego dla inżynierów socjologia komunikacja interpersonalna technologie informacyjne bezpieczeństwo pracy i ergonomia ochrona własności intelektualnej 12

Instytut Techniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn PRZEDMIOT: Język obcy Typ przedmiotu: Sem. I,II,III,IV 5 I,II,III,IV I,II ST 30 / NST 30 Forma realizacji: lektorat Liczba godzin w semestrze: Sem. I,II,III,IV ST 30 / NST 30 Specjalność: wszystkie Wykładowca/y: mgr K. icka, mgr Krzysztof Staroń, mgr P. Kotek, mgr G. Surma Dotyczy podziału na grupy o różnym stopniu zaawansowania. Efekty kształcenia: Celem nauczanego przedmiotu jest nabycie przez studenta, w zależności od grupy zaawansowania, praktycznej kompetencji językowej jak i specjalistycznej znajomości słownictwa z zakresu kierunku studiów. Student, skończywszy kurs powinien znać język obcy na poziomie biegłości B2 i w sposób komunikatywny posługiwać się nim jako narzędziem w swoim życiu zawodowym tj. czytać i rozumieć instrukcje obsługi, fachową prasę obcojęzyczną, jak i umieć korzystać z serwisów internetowych w danym języku. Zajęcia z języka angielskiego łączą w sobie naukę czterech elementów praktycznej kompetencji językowej tj. mówienia, rozumienia ze słuchu, rozumienia tekstu pisanego i gramatyki (speaking, listening, reading, Use of English). Osiągnięcie umiejętności językowych zapewniających porozumiewanie się w języku obcym. Rozwijanie i integracja sprawności językowych, umożliwiających posługiwanie się językiem obcym w ramach czterech sprawności językowych: - sprawność rozumienia mowy ze słuchu, - sprawność mówienia, - sprawność czytania, - sprawność pisania. zgodne ze standardami, wymaganymi w przypadku dążności do osiągnięcia znajomości języka na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Ogólna znajomość języka uzupełniana będzie językiem specjalistycznym z zakresu kierunku kształcenia. Tematyka ćwiczeń: 1. Nazwy komponentów wchodzących w skład komputera PC oraz urządzeń peryferyjnych, pełne nazwy skrótów urządzeń i programów, np. LCD, ATM, ISDN, IBM, LAN, WAN, HTTP, WWW etc., zastosowanie komputerów i ich funkcja w gospodarce i życiu społecznym, prezentacja jednostek, wielkości elektrycznych, systemów liczbowych. Urządzenia peryferyjne. Interfejs graficzny. Sieci komputerowe, telekomunikacja. Internet. Programy użytkowe. 2. Język opisu otaczającego świata i rejestrowanych zjawisk, modelowanie rzeczywistości z zastosowaniem języka matematyki i fizyki. 3. Grafika i multimedia, programowanie, języki programowania, systemy niskiego poziomu, cykl maszynowy. Multimedia. 4. Elektryka elementy układów, połączenia, elektrotechnika, sieci. 5. Materiały, pomiary własności, procesy technologiczne, obróbka materiałów, inżynieria wytwarzania. 6. Systemy mikroprocesorowe, automatyka, robotyka, nanotechnologia. 7. Metrologia i systemy pomiarowe. 8. Innowacje, nowe technologie. 9. Zawód mechanik i jego wszelkie odmiany, ogłoszenia prasowe. 10. Autentyczne teksty z wymienionych dziedzin. Warunkiem zaliczenia semestru jest zdobycie 51 punktów na 100 możliwych, z 4 wejściówek i 2 kolokwiów w semestrze. Po VI semestrze egzamin. 13

Lektorat języka angielskiego 1. H. E. Glendinning, N. Glendinning, Oxford English for Mechanical Engineering, Oxford University Press, Oxford 2008. 2. H. E. Glendining, J. McEwan, Oxford English for Information Technology, OUPress, Oxford 2004. 3. S. M. H. Collin, C. Głowiński, Słownik Komputerów i Internetu, Collin & Wilga, Warszawa 1999. 4. D. Gawryła, Mechanical Engineering; Reading in English made easy. Politechnika Koszalińska: Studium Praktycznej Nauki, Koszalin 2008. Lektorat języka niemieckiego 1. Podręcznik wybrany przez prowadzącego poziom A2, B1, Zertifikatsband, B2. 2. E. Zettl, Aus moderner Technik und Naturwisswissenschaft, Max Hueber Verlag, München 1993. 3. K. Łuniewska, einfach gut, Profil 2: Kommunikation in Technik und Industrie, PWN, Warszawa 1999. 4. E. Reymant, E. Tomiczek, Grammatik? kein Problem, cz. 1-2, JUBI, Wrocław 2002. 5. S. Bęza, Deutsch in Büro, Pottext, Warszawa 1995. 6. Duży słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki pod red. M. Świrskiej, Ernst Klett Verlag GmbH 2002. Lektorat języka francuskiego 1. C. Flumian, J. Labascoule, C. Royer, ROND POINT, PUG 2004. 2. E. Berard, Y. Canier, Ch. Lavenne, Tempo 2 methode de francais, Didier / Hatier 1997. 3. B. Tauzin, A. Bloomfield, Affaires à suivre, Hachette 2000. 4. Lahmidi Zarha, Sciences-techniques.com, CLE International 2005. Lektorat języka rosyjskiego 1. A. Pietkiewicz, M. Pietkiewicz, My bud em m echanikami, WSiP, Warszawa 1987 2. R. Skiba, M. Szczepaniak, D ełowaja re cz 2b, Wyd. Rea, Warszawa 1998. 3. A. Szczęsny, Jak pisać po rosyjsku listy, kartki, sms-y, e-maile, ogłoszenia, Wyd. Langenscheidt, Warszawa 2008. 4. Słownik naukowo-techniczny polsko-rosyjski z suplementem, praca zbiorowa, Warszawa 2008. 5. F. Budzisz, Ruskij jazyk dlja maszinostroit elej, Wyd. Politechniki Gdańskiej 1997. 6. A. Rodimkina, Z. Rajpi, N. Landsman, Rosija sjewodnia. Teksty i uprażn enija, Warszawa 2003. Lektorat języka angielskiego 1. K. Boeckner, P. C. Brown, Oxford English for Computing, OUPress, Oxford 1999. 2. C. Gitsaki, R. Taylor, Internet English, Oxford University Press, Oxford 1999. 3. R. Murhphy, English Grammar in Use, Cambridge University Press, Cambridge 1999. Lektorat języka niemieckiego 1. Deutsches Universalwoerterbuch, Duden, Duden Verlag, Berlin 2003. 2. N. Becker, Fachdeutsch Technik Metail- und Elektroberufe, Max Hueber Verlag, München 1983. 3. S. Bęza, Nowe repetytorium z gramatyki j. niemieckiego, PWN, Warszawa 1994. 4. Materiały uzupełniające z prasy fachowej, TV i Internetu. Lektorat języka francuskiego 1. Y. Loiseau, R. Merieux, POINT PAR POINT, Didier 1998. 2. Słowniki francusko-polski polsko-francuski naukowo-techniczne CD, DR Lex 2007. 3. Słownik naukowo-techniczny francusko-polski, WNT, Warszawa 2008. 4. Francusko-polski słownik budowlany, WNT, Warszawa 2009. Lektorat języka rosyjskiego 1. S. Chwatow, R. Hajczuk, Ruskij jazyk w bizn esie, WSiP, Warszawa 2000. 2. Z. Jacyno, M. Grzędziński, Ruskij jazyk dlja m echanikow, Wyd. Politechniki Poznańskiej, 1985. 3. L. Kłobukowa, I. Michałkina, S. Chawronina, B. Dereń, J. Tarsa, F. Witkowska-Lewicka, Język rosyjski w sferze biznesu, PWN, Warszawa 2005. 4. Z. Kuca, Język rosyjski w biznesie, WSiP, Warszawa 2007. 5. L. Fast, M. Zwolińska, Biznesmeni mówią po rosyjsku, Warszawa 2008. 14

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn PRZEDMIOT: Wychowanie fizyczne Typ przedmiotu: Sem. ST I,II 30/NST - Obowiązkowy na - I,II I studiach ST Forma realizacji: ćwiczenia Liczba godzin w semestrze: Sem. I,II ST 30/NST- Wykładowca/y: mgr Małgorzata Madej Specjalność: wszystkie polski Efekty kształcenia: Nauka i doskonalenie sprawności w wybranej dyscyplinie sportowej i dyscyplinach uzupełniających. Zajęcia wychowania fizycznego na obiektach, którymi dysponuje Uczelnia, dają taką możliwość. Popularyzacja walorów rekreacji ruchowej. Aktywne kształtowanie wśród młodzieży postaw pro zdrowotnych, tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego sportu studenckiego oraz kształtowanie i rozwijanie zainteresowań sportowych. Wszechstronny rozwój psychomotoryczny, organizowanie zajęć, zawodów, imprez sportowych i rekreacyjnych, inicjowanie i koordynowanie całokształtu działalności z dziedziny kultury fizycznej i sportu, współdziałanie z innymi uczelniami i placówkami kultury i sportu. - zabawowa - stosuje się w nauczaniu i doskonaleniu techniki gry, - ścisła - ćwiczenia z przeciwnikiem i bez, - fragmentów gry, - nauczanie przez grę uproszczoną i szkolną, Przepisy wybranych dyscyplin sportowych i zawodów lekkoatletycznych. Siatkówka: doskonalenie odbić sposobem górnym i dolnym, mini gry 2x2, 3x3, doskonalenie zagrywki, gra szkolna, rozgrywanie piłki na trzy odbicia gra właściwa, nauczanie zbicia gra właściwa. Koszykówka: podania, chwyty, rzut z miejsca i z wyskoku, rzut z biegu, kozłowanie, doskonalenie podań oburącz sprzed klatki piersiowej w miejscu i w biegu, doskonalenie kozłowania ze zmianą tempa i kierunku biegu, doskonalenie rzutu z prawej i lewej strony, gra zespołowa. Tenis stołowy: gra pojedyncza, doskonalenie serwisu, gra deblowa, doskonalenie gry pojedynczej. Aerobic: kształtowanie wytrzymałości i koordynacji ruchowej, step aerobic. Ćwiczenia siłowe: ćwiczenia wzmacniające mięśnie ramion i nóg obwód stacyjny, ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha i grzbietu, ćwiczenia wzmacniające mięśnie ramion i obręczy barkowej Badminton: nauczanie i doskonalenie gry pojedynczej, nauczanie i doskonalenie gry deblowej. Piłka nożna: przyjęcia piłki w miejscu i w biegu, uderzenia piłki: wewnętrzną częścią stopy, podbiciem, uderzenie głową, prowadzenie piłki, odbieranie piłki przeciwnikowi; taktyka: rozgrywanie stałych fragmentów gry; rzuty wolne, rzut z rogu, karny. Gra uproszczona i właściwa. Unihokej: nauczanie i doskonalenie gry, rozgrywki grupowe w unihokeja. Lekkoatletyka: ćwiczenia ogólnorozwojowe z akcentem na: siłę, szybkość, skoczność, wytrzymałość, zwinność, gibkość i zręczność. Rehabilitacja: dla studentów mających zwolnienia lekarskie zestawy ćwiczeń wg zaleceń lekarza. Tematyka ćwiczeń: Indywidualna ocena studenta na podstawie jego postępów w nauce, zaangażowaniu i aktywności w zajęciach. Strony WWW przepisy wybranych dziedzin sportu, zasady gry, największe osiągnięcia, mistrzowie, ich życiorysy i osiągnięcia. Pamiętniki wybitnych sportowców. Czasopisma sportowe źródło bieżących informacji, podsumowania zakończonych zawodów. 15

Instytut Techniczny Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn 2 PRZEDMIOT: Wstęp do filozofii I I Sem. I ST 30/NST 30 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Forma realizacji: wykład Liczba godzin w semestrze: Sem. I ST 30/ NST 30 Wykładowca/y: polski Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje w zakresie: zrozumieniu przemian światopoglądowych i filozoficznych i ich wpływie na człowieka i kulturę, znajomość podstawowych pojęć z zakresu filozofii oraz głównych prądów myślowych w historii filozofii i estetyki. Wykłady Przedmiot filozofii. Działy filozofii. Przegląd zagadnień filozoficznych w perspektywie historycznej od starożytności po współczesność: klasyczna filozofia grecka, filozofia hellenistyczno-rzymska, filozofia wczesnochrześcijańska, filozofia średniowiecza, nowożytna, kierunki filozofii współczesnej. Początki filozofii greckiej do czasów Sokratesa. Idealizm- pierwszy system filozoficzny. Poglądy Platona. Filozofia Arystotelesa i jej znaczenie dla kultury europejskiej. Późna filozofia antyczna. Filozofia chrześcijańska, średniowieczna scholastyka. Powstanie myśli nowożytnej, neoplatonizm. Filozofia XVII i XVIII wieku, poglądy Pascala, Kartezjusza, początki oświecenia. Znaczenie krytyki Kanta. Prądy filozoficzne XIX wieku. Filozofia XX wieku. Egzystencjalizm w kulturze europejskiej. Przełom postmodernistyczny kultura kryzysu i wyczerpania. Filozofia w europejskim kręgu kultury - postawienie problemu filozoficznego. Materializm i jego formy. Idealizm i jego odmiany. Problem poznania. Zagadnienie prawdy. Zagadnienia aksjologiczne. Typologia postaw człowieka względem Boga. Filozoficzne koncepcje człowieka. Współczesne kierunki filozoficzne: pozytywizm, pragmatyzm, intuicjonizm, psychoanaliza, fenomenologia, egzystencjalizm, personalizm. Wolność: sposób rozumienia wolności. Filozofia pojęcie i geneza. Szkoły filozoficzne na przestrzeni dziejów do XIX wieku. Główne nurty w filozofii XIX i XX wieku. Problematyka bytu. Przyroda w refleksji filozoficznej. Problem poznania. Empiryzm i opozycja wobec niego. Refleksja nad językiem w myśli filozoficznej. Logika a filozofia. Teoria nauki. Człowiek i jego egzystencjalna sytuacja. Problematyka społeczna w myśli filozoficznej Problematyka etyczna. Normy społeczne. Zagadnienie istnienia Boga. Praca pisemna 1. K. Ajdukiewicz, Zagadnienia i kierunki filozofii, ALETHEIA, Warszawa 1983. 2. R. H. Popkin, A. Stroll, Filozofia, Wyd. Zysk i s-ka, Poznań 1994. 3. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, Tomy I-III, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2009. 4. L. Kołakowski, O co nas pytają wielcy filozofowie, Znak, Kraków 2004. 1. J. Bocheński, Zarys historii filozofii, Oficyna wydawnicza Dajwór, Kraków 1993, 2. Z. Kuderowicz, Filozofia XX wieku. Tomy 1-2, Wiedza Powszechna, Warszawa 2002. 3. Arno Anzenbacher, Wprowadzenie do filozofii, Wyd. WAM, Kraków 2003. 4. Fernando Savater, Proste pytania, Wyd. Universitas, Kraków 2000. 5. R. Konik, Matematyka. Filozofia. Sztuka, Atut 2009. 16

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 2 PRZEDMIOT: Kultura języka polskiego dla inżynierów I I Sem. I ST 30/NST 30 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Forma realizacji: wykład Liczba godzin w semestrze: Sem. I ST 30/ NST 30 Wykładowca/y: prof. nadz. dr hab. Elżbieta Skorupska-Raczyńska Efekty kształcenia: Przygotowanie absolwenta do sprawnego posługiwania się językiem polskim w kontaktach bezpośrednich i pośrednich na płaszczyźnie zawodowej. Wykłady i trening umiejętności 1. Werbalne i pozawerbalne aspekty komunikacji międzyludzkiej. 2. Odmiany współczesnego języka polskiego. Polszczyzna mówiona i pisana. Style współczesnej polszczyzny. 3. Zasady poprawnej wymowy. Regionalne i osobnicze różnice w wymowie. 4. Słowniki i ich zakres funkcjonalny; zawartość i przeznaczenie. 5. Frazeologizm i banał wypowiedzi. 6. Norma i zwyczaj językowy. Polszczyzna literacka a potoczna. 7. O najczęściej popełnianych błędach językowych. 8. Zasady poprawności fleksyjnej, frazeologicznej i składniowej. 9. Komponowanie wypowiedzi. 10. Wypowiedź uroczysta: zaproszenie, życzenia, gratulacje. 11. Zasady, etykieta językowa w kontaktach zawodowych. Oceniana jest wypowiedź ustna i pisemna, zaliczenie na ocenę. 1. A. Cegieła, A. Marowski Z polszczyzną za pan brat, Iskry, Warszawa 1986. 2. Polszczyzna płata nam figle-poradnik językowy dla każdego, pod red. J. Podrackiego, Wyd. Medium, Warszawa 1999. 3. Współczesny język polski, pod. red. J. Bartmińskiego, Wyd. UMCS, Lublin 2004. 1. A. Wilkoń, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1987 2. J. Kida, Stylistyka, styl i język artystyczny, Wyd. Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 1998. 3. Nowy słownik poprawnej polszczyzny, red. A. Markowski, PWN, Warszawa 1999. 17

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 2 PRZEDMIOT: Socjologia IV VII Sem. VII ST 30/NST 30 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Forma realizacji: wykład Liczba godzin w semestrze: Sem. VII ST 30/ NST 30 Wykładowca/y: Efekty kształcenia: Zdolność do analizy i zrozumienia interakcji społecznych, procesów społecznych, struktur społecznych. Wykłady Geneza socjologii jako nauki. Orientacje teoretyczne w socjologii: funkcjonalizm, podejście interpretatywne, podejście krytyczne. Klasycy socjologii: A. Comte, E. Durkheim, K. Marks, M. Weber. Teorie i metody socjologii. Pozytywizm, interakcjonizm symboliczny, kulturalizm, teoria działania społecznego. Społeczeństwo, symbole i kultura. Zagadnienia struktury społecznej. Interakcja społeczna. Status społeczny, rola społeczna, sieć ról społecznych. Procesy społeczne: industrializacja, urbanizacja, reforma, rewolucja. Procesy socjalizacji społecznej. Grupa społeczna. Obrazy organizacji. Model w naukach społecznych i jego funkcje. Organizacja i demokracja. Organizacja i płeć. Biurokracja jako problem społeczny. Kultury organizacyjne. Nierówności klasowe, nierówności etniczne, nierówności płci. Instytucje społeczne. Rodzina, gospodarka, polityka, religia. Populacje i procesy demograficzne. Determinanty przyrostu demograficznego. Problemy społeczne. Perspektywy postrzegania problemów społecznych. Patologia społeczna, teoria dezorganizacji społecznej, teoria dewiacji, teoria konfliktu wartości, teoria stygmatyzacji, teoria konfliktu, konstruktywizm. Społeczne strategie rozwiązywania problemów społecznych: prewencja ogólna, prewencja szczególna, strategia korekcyjna, resocjalizacja, strategia opiekuńcza, strategia pośrednia, podejście normatywne, socjologia choroby. Zaburzenia dewiacje i sprzeciw społeczny. Społeczności lokalne i środowisko. Zmiana społeczna. Metody badawcze w socjologii. Badania survey owe, eksperyment, analiza treści, studium przypadku, badania porównawcze. Konceptualizacja badań w socjologii. Podejście hipotetyczno-dedukcyjne. Podejście indukcyjne. Prawda i obiektywizm w naukach społecznych. Indukcja analityczna-eliminacyjna, indukcja enumeracyjna Praca pisemna. 1. J. H. Tuner, Socjologia. Koncepcje i ich zastosowanie, Zysk i S-ka, Warszawa 1998. 2. A. Giddens, Socjologia, PWN, Warszawa 2007. 3. P. Sztompka, Socjologia, Wyd. Znak, Warszawa 2007. 4. Z. Bauman, Socjologia, Zysk i S-ka, Poznań 1996. 1. J. Szczepański, Elementarne pojęcia socjologii, PWN, Warszawa 1973. 2. P. Sztompka, Socjologia zmian społecznych, Wyd. Znak, Kraków 2003 3. R. Benedict, Wzory kultury, Wyd. MUZA, Warszawa 1999. 18

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 2 PRZEDMIOT: Komunikacja interpersonalna VII VII Sem. VII ST 30/NST 30 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Forma realizacji: wykład Liczba godzin w semestrze: Sem. VII ST 30/ NST 30 Wykładowca/y: prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak Efekty kształcenia: Przekazanie wiedzy o teoriach komunikacji międzyludzkiej obecnych w obszarach antropologii kulturowej, psychologii, socjologii. Student zna definicje podstawowych kategorii i potrafi zastosować je do analizy konkretnych, empirycznych przykładów komunikacji interpersonalnej; umie przygotować przemówienie i dokonać jego prezentacji. Wykłady i trening umiejętności. Określenie obszaru nauki o komunikacji. Modele i funkcje komunikowania się. Językowe wykładniki komunikacji interpersonalnej i społecznej. Kultura języka. Komunikowanie się w organizacji. Sprawność komunikowania się. Komunikacja niewerbalna. Sztuka radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych. Technologie informatyczne jako narzędzia komunikowania się. Komunikacja międzykulturowa. Oceniana jest wypowiedź ustna i pisemna, zaliczenie na ocenę. 1. T. Warner, Umiejętności w komunikowaniu się, Wyd. ASTRUM, Wrocław 1999. 2. P. Thomson, Sposoby komunikacji interpersonalnej, Zysk i S-ka, Poznań 1998. 3. H. Mruk, Komunikowanie się w biznesie, Wyd. AE w Poznaniu, Poznań 2002. 4. M. Leary, Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, Gdańskie Towarzystwo Psychologiczne, Gdańsk 2002. 1. A. Cegieła, A. Marowski Z polszczyzną za pan brat, Iskry, Warszawa 1986. 2. Polszczyzna płata nam figle-poradnik językowy dla każdego, pod red. J. Podrackiego, Wyd. Medium, Warszawa 1999. 3. M. Głowik, Komunikacja niewerbalna w kontaktach interpersonalnych, Promotor, Warszawa 2004. 4. Współczesny język polski, pod. red. J. Bartmińskiego, Wyd. UMCS, Lublin 2004. 19

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 4 PRZEDMIOT: Technologie informacyjne I I W. Sem. I ST 15/NST 10 Lab. sem I ST 30/NST 20 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Forma realizacji: Liczba godzin w semestrze: W. Sem. I ST 15/NST 10 wykład/laboratorium Lab. sem I ST 30/NST 20 Wykładowca/y: Prof. zw. dr hab. R. Budziński, prof. nazw. dr hab. inż. K. Nermend, mgr inż. E. Sajkowski, Efekty kształcenia: Zadaniem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z podstawową wiedzą o sprzęcie i oprogramowaniu komputerowym oraz wyposażenie ich w umiejętność posługiwania się oprogramowaniem systemowym i użytkowym. Nabywają także umiejętności pozyskiwania i przetwarzania potrzebnej informacji. Wykłady i laboratoria. Pojęcia podstawowe z dziedziny informatyki. Systemy liczbowe (binarny i heksadecymalny). System komputerowy sprzęt i oprogramowanie. Zasada działania i budowa mikrokomputera. System operacyjny komputera pojęcia podstawowe. Oprogramowanie podstawowe, narzędziowe i użytkowe. Zadania oprogramowania narzędziowego. Klasy oprogramowania użytkowego. Obsługa pakietów biurowych (edytor tekstów, arkusz kalkulacyjny, bazy danych, programy statystyczne). Podstawy relacyjnych baz danych. Zasady ochrony danych i oprogramowania, ochrona prawna. Sieci komputerowe, Internet, Intranet i Ekstranet. Praca i komunikowanie się w sieci lokalnej oraz rozległej. Sieć Internet. Wyszukiwanie informacji w sieci. Technologie informacyjne w marketingu, handlu i biznesie elektronicznym - prezentacja podstawowych definicji i typologii oraz elementy infrastruktury technicznej biznesu elektronicznego. Tematyka laboratorium: Podstawy obsługi komputera: system operacyjny Windows, pliki, przeglądarka Internet Explorer. Edytor tekstu Microsoft Word: funkcje klawiszy, znaki tabulacji i tabulatory, paski narzędzi, formatowanie tekstu. Praca z tekstem: porządkowanie tekstu, stylu, nagłówki i stopki, praca z tekstem i grafiką. Praca z tekstem: tabele, praca z tekstem w tabelach formularze, inne przydatne funkcje programu Word. Microsoft Excel: tworzenie formuł, sumowanie, rodzaje adresowania. tworzenie własnych arkuszy (przeliczanie, wyświetlanie, szacowanie formuł).prowadzenie operacji na kilku arkuszach kalkulacyjnych (złożone formuły, inspekcja formuł, wypełnianie komórek). Tworzenie prezentacji przy użyciu Microsoft Power Point. Tworzenie baz danych przy użyciu MS Access projektowanie tabel. Tworzenie raportów. Podstawy języka SQL. Wprowadzenie do Visual Basic-a przy użyciu pakietu Microsoft Office. Konfiguracja lokalnej sieci komputerowej. Wykład kończy się egzaminem. Do zaliczenia laboratorium wymagane jest uzyskanie 51 punktów na 100 możliwych z 3 kolokwiów. 1. Z. Dec, ABC... Worda 2005, Edition 2000, Kraków 2006. 2. A. Kisielewicz, Wprowadzenie do informatyki, Helion, Gliwice 2002. 3. K. Kuciński, ABC... Excela 2003, Edition 2000, Kraków 2004. 4. D. S. Ray, E. S. Ray, Access 2002/XP PL, Helion, Gliwice 2003. 5. Scott H. A. Clark, W sercu PC wg Petera Nortona, Helion, Gliwice 2002. 6. J. Shim, J. Siegel, R. Chi, Technologia Informacyjna, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa, 1999. 1. Elektroniczna gospodarka w Polsce, red. M. Kraska, Biblioteka Logistyki, Poznań 2005. 2. Materiały, informacje i opracowania znajdujące się pod następującymi linkami: www.ibm.com, www.microsoft.com, www.intel.com, www.amd.com, http://java.sun.com, ww.hp.com, www.dell.com, www.cisco.com, www.ericsson.com, www.nokia.com.pl, http://support.skype.com, www.kingston.com 3. P. Gajewski, S. Wszelak, Technologie bezprzewodowe sieci teleinformatycznych, WKŁ, Warszawa 2008. 20

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 1 PRZEDMIOT: Bezpieczeństwo pracy i ergonomia I I Sem. I ST 15/NST 10 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Forma realizacji: wykład Liczba godzin w semestrze: Sem. I ST 15/NST 10 Wykładowca/y: Dr hab. inż. Z. Kołaczkowski Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencji w zakresie: uwzględniania czynników ergonomicznych w projektowaniu maszyn i urządzeń, usprawniania warunków pracy. Wykłady Historia ergonomii. Pojęcie ergonomii. Przedmiot i zakres ergonomii: cel główny ergonomii, przedmiot ergonomiczny, ergonomia jako wiedza multidyscyplinarna. Ergonomia koncepcyjna i korekcyjna. Układ człowiek maszyna otoczenie pracy. Fizjologia pracy. Praca umysłowa i fizyczna. Praca prosta i złożona. Praca wykonawcza i twórcza. Wysiłek miniony i bieżący. Praca zbędna i pozorna. Dobra praca. Koszt biologiczny pracy i jego składowe: wysiłek fizyczny, psychiczny i otoczenie pracy. Praca statyczna, praca dynamiczna, metody oceny wydatku energetycznego, ocena wysiłku energetycznego metodą Lehmanna, monotypia ruchów. Wysiłek psychiczny: etapy pracy umysłowej, habituacja, monotonia pracy i jej ocena. Materialne środowisko pracy: hałas i wibracje; oświetlenie; mikroklimat; promieniowanie. Definicja hałasu, zakres słyszalności i szkodliwości, pomiar hałasu, szkodliwe oddziaływanie hałasu, możliwości ograniczania działania hałasu, decybel (skala decybelowa), ciśnienie akustyczne. Oświetlenie: normy i klasy oświetlenie pomieszczeń, rodzaje źródeł światła i jakość światła, zalety i wady różnych typów oświetlenia, typy oświetleń pomieszczeń, barwa i rola w pracy barw. Mikroklimat: elementy składowe mikroklimatu (temperatura, wilgotność, wentylacja), wpływ poszczególnych elementów na człowieka, normy dla pomieszczeń biurowych, urządzenia wentylacyjne, typy wentylacji, celowość utrzymania jakości mikroklimatu. Promieniowanie elektromagnetyczne: źródła promieniowanie, brak narządu czucie, źródła promieniowania, ochrona przed promieniowaniem (odległość i ekranowanie). Bezpieczeństwo i higiena pracy Usprawnienie warunków pracy. Ochrona pracy. Dane ergonomiczne w projektowaniu. Ergonomiczna ocena maszyn urządzeń i warunków pracy. Praca pisemna. 1. Ergonomiczna analiza uciążliwości pracy, pod red. A. Hansena, Wyd. CRZZ, Warszawa 1984. 2. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, pod red. D. Koradeckiej, CIOP, Warszawa 1997. 3. Ergonomia, pod red. L. Pacholskiego, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1986. 4. M. Wykowska, Ergonomia, Wyd. AGH, Kraków 1994. 1. E. Ziobro, Ergonomia. Wybrane zagadnienia, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1989. 2. J. Rosner, Ergonomia, PWE, Warszawa 1985. 3. R. Paluch, Elementy ergonomii w projektowaniu miejsca pracy, Ośrodek Doskonalenia Kadr technicznych NOT, Warszawa 1993. 21

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 2 PRZEDMIOT: Ochrona własności intelektualnej IV VII Sem. VII ST 15/NST 10 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Forma realizacji: wykład Liczba godzin w semestrze: Sem. VII ST 15/NST 10 Wykładowca/y: Efekty kształcenia: Podstawowa wiedza w zakresie ochrony własności intelektualnej, poznanie i rozróżnianie zasadniczych praw, pojęć i procedur. Umiejętność przygotowania w firmie polityki i systemu ochrony wiedzy technologicznej i organizacyjnej. Uświadomienie skutków nie przestrzegania obowiązującego prawa w tym zakresie, ze szczególnym uwzględnieniem działalności w obszarze wymiany informacji. Wykłady. Pojęcie własności intelektualnej, systematyka, źródła, regulacje międzynarodowe. Prawo autorskie: podmioty i treść, autorskie prawa osobiste i ich ochrona, autorskie prawa majątkowe i ich ochrona, przejście i korzystanie z autorskich praw majątkowych. Prawa pokrewne. Ochrona wizerunku, adresata korespondencji i tajemnicy źródeł informacji. Fundusz Promocji Twórczości, Komisja Prawa Autorskiego i organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Prawo własności przemysłowej: pojęcie prawa własności przemysłowej, prawo patentowe i prawo wynalazcze. Urząd Patentowy RP i rzecznicy patentowi. Pojęcie i ochrona wynalazku, wzoru użytkowego, projektu racjonalizatorskiego, wzory przemysłowego, znaku towarowego, oznaczenia geograficznego i topografii układów scalonych. Zwalczanie nieuczciwej konkurencji. 1. R. Golat, Prawo autorskie i prawa pokrewne, CH Beck, Warszawa 2006. 2. E. Nowińska, U. Promińska, M. du Vall, Prawo własności przemysłowej, Lexis Nexis, Warszawa 2005. 3. M. Łazewski, M. Gołębiowski, Własność intelektualna, Wyd. bezpłatne, Warszawa 2006. 4. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 508). 5. Z. Radwański, J. Panowicz-Lipska, Zobowiązania. Część szczegółowa, Wyd. C. H. Beck, Warszawa 1996. 1. A. Matlak, Prawo autorskie w społeczeństwie informacyjnym, Wyd. ZAKAMYCZE, Kraków 2004. 2. Z. Miklasiński, Prawo własności przemysłowej. Komentarz, Urząd Patentowy RP, Warszawa 2001. 3. Prawo autorskie a postęp techniczny, pod redakcją J. Barty i R. Markiewicza, Univeritas, Kraków 1999. 4. R. Golat, Prawo autorskie w pytaniach i odpowiedziach. Działalność projektowa w budownictwie, Wolters Kluwer 2009. 22

12. PRZEDMIOTY PODSTAWOWE matematyka I, II, III, IV fizyka mechanika techniczna wytrzymałość materiałów mechanika płynów 23

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 12 PRZEDMIOT: Matematyka I,II I,II,III,IV Sem. I,II,III,IV W. ST 15/NST 15 Sem. I,II,III,IV Ćw. ST 15/NST 15 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: Obowiązkowy Forma realizacji: Liczba godzin w semestrze: Sem. I,II,III,IV ST 30/NST 30 wykład/ćwiczenia Wykładowca/y: dr Tadeusz Ostrowski, dr Rafał Różański, dr Robert Dylewski, mgr Tomasz Walkowiak Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje w zakresie poznanego aparatu matematycznego do opisu zagadnień mechanicznych i procesów technologicznych. Nabycie umiejętności budowy modeli matematycznych obserwowanych zjawisk i ich rozwiązywanie. Wykłady, ćwiczenia. Elementy logiki i teorii zbiorów. Algebra Boole a. Relacje, funkcje, relacje równoważności. Kod binarny, inne kody. Podstawowe operacje arytmetyczne na liczbach binarnych. Funkcje logiczne, bramki logiczne. Automaty cyfrowe. Układy kombinacyjne analiza i synteza z wykorzystaniem podstawowych bramek logicznych. Układy sekwencyjne synchroniczne i niesynchroniczne, przerzutniki. Standardowe bloki cyfrowe, np. sumatory, rejestry, liczniki, kodery, pamięci. Algebra macierzy. Działania na macierzach i ich własności, macierze odwrotne, wyznaczniki. Układy równań liniowych: postać macierzowa układu równań liniowych, rozwiązania układów równań liniowych: wzory Cramera, eliminacja Gaussa. Liczby zespolone, własności liczb zespolonych, postać algebraiczna, trygonometryczna i wykładnicza. Wektory i przestrzenie liniowe, iloczyny wektorów, liniowa niezależność. Podstawy geometrii analitycznej: równanie płaszczyzny, prostej, wzajemne położenia punktów. Ciągi i szeregi liczbowe. Funkcje i ich własności. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej. Pochodna. Symbole nieoznaczone, reguła de l Hospitala. Badanie przebiegu zmienności funkcji. Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych. Przestrzeń euklidesowa. Granica i ciągłość funkcji dwóch zmiennych. Pochodne cząstkowe. Ekstrema funkcji dwóch zmiennych. Równania różniczkowe zwyczajne. Równania różniczkowe liniowe rzędu drugiego o stałych współczynnikach. Wstęp do równań różniczkowych cząstkowych. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Całka nieoznaczona. Całka oznaczona Riemanna. Zastosowania całek. Rachunek całkowy funkcji dwóch zmiennych. Całka podwójna i jej interpretacja geometryczna. Całka krzywoliniowa skierowana na płaszczyźnie. Określenie całki krzywoliniowej i jej interpretacja fizyczna. Zamiana całki krzywoliniowej skierowanej na całkę oznaczoną, twierdzenie Greena. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Zmienne losowe. Statystyka opisowa dla próbki jednowymiarowej. Estymacja punktowa i przedziałowa. Weryfikacja hipotez statystycznych. Elementy kombinatoryki. Elementy statystyki matematycznej: momenty z próby i ich funkcje, testy istotności, własności estymatorów i metody ich uzyskiwania. Planowanie eksperymentu. Tematyka ćwiczeń: Ćwiczenia są uzupełnieniem i rozszerzeniem wykładu o część zadaniową i przebiegają równolegle z materiałem realizowanym na wykładach. Rozwiązywane zagadnienia powiązane są z zagadnieniami z mechaniki i opisywać mogą procesy technologiczne. 24

Ćwiczenia: dwa pisemne kolokwia z zadań. Punkty za pracę na ćwiczeniach. Wykłady: egzamin pisemny. 1. R. Leitner, Zarys matematyki wyższej. cz. I, II, III, WNT, Warszawa, 1994. 2. K. A. Ross, Ch. R. B. Wright, Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa 2003. 3. B. Gleichgewicht, Algebra, Oficyna Wyd. GiS, Wrocław 2002. 4. W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I i II, PWN, Warszawa, 1996. 5. W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Warszawa, 1995. 6. L. Gajek, M. Kałuszka, Wnioskowanie statystyczne, WNT, Warszawa 2000. 7. W. Żakowski, G. Decewicz, Matematyka, cz. 1, WNT, Warszawa, 1993. 8. W. Żakowski, W. Kołodziej, Matematyka, cz. 2, WNT, Warszawa, 1993. 1. I. Foltyńska, Z. Ratajczak, Z. Szafrański, Matematyka dla studentów uczelni technicznych, Wyd. Politechniki Poznańskiej, 1999. 2. A. Szepietowski, Matematyka dyskretna, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2004. 3. W. Żakowski, W. Kołodziej, Matematyka, Seria EIT t.2, WNT, Warszawa 1999. 4. T. Trajdos, Matematyka, Seria EIT t.3, WNT, Warszawa 1999. 5. W. Żakowski, W. Leksiński, Matematyka, Seria EIT t. 3, WNT, Warszawa 1995. 6. W. Krysicki, J. Bartos, W. Dyczka, K. Królikowska, M. Wasilewski, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna w zadaniach, cz. I i II, PWN, Warszawa 1997. 7. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, Przykłady i zadania, Oficyna Wyd. GiS, Wrocław 2006. 8. A. Plucińska, E. Pluciński, Probabilistyka. Rachunek prawdopodobieństwa. Statystyka matematyczna. Procesy stochastyczne, WNT, Warszawa 2000. 25

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 8 PRZEDMIOT: Fizyka I I,II Sem. I W. ST 15/NST 15 Sem. I Ćw. ST 15/NST 15 Sem. II W. ST 15/NST 15 Sem. II Lab. ST 15/NST 15 Typ przedmiotu: Obowiązkowy Specjalność: wszystkie Forma realizacji: Liczba godzin w semestrze: Sem. I ST 30/NST 30 wykład/ćwiczenia/laboratorium Sem. II ST 30/NST 30 Wykładowca/y: dr Wojciech A. Sysło Efekty kształcenia: Uporządkowanie i rozszerzenie wiedzy o zjawiskach fizycznych, rozwinięcie umiejętności modelowego myślenia, dostrzeganie związków i wpływu fizyki na inne nauki. Umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i rozwiązywaniu zagadnień technicznych w oparciu o prawa fizyki. Wykład: prezentacje na temat z poniższych treści, elementy multimediów, klasyczny wykład z wyprowadzaniem zależności na tablicy, rozwiązywanie wspólne ze studentami przykładowych zadań. Laboratorium: realizacja ćwiczeń laboratoryjnych na wybrane tematy, uzupełniające treści wykładu. Studentowi towarzyszy instrukcja, zaliczenie wykonanego ćwiczenia po rozliczeniu sprawozdania z ćwiczenia. Wielkości fizyczne, jednostki i ich pomiar. Elementy rachunku wektorowego. Układy współrzędnych. Kinematyka i dynamika punktu materialnego. Zasady dynamiki Newtona. Względność ruchu. Układy inercjalne i nieinercjalne. Zasady zachowania w fizyce. Praca, energia mechaniczna. Siły zachowawcze. Prawo powszechnego ciążenia. Pole grawitacyjne. Wielkości charakteryzujące pole. Ruch drgający i falowy. Oscylator harmoniczny, ruch harmoniczny tłumiony i wymuszony, rezonans. Charakterystyka fali, równanie fali, energia fali. Cechy charakterystyczne ruchu falowego: dyfrakcja, interferencja i polaryzacja fal. Podstawy akustyki. Hydrostatyka i hydrodynamika cieczy doskonałej. Ruch cieczy lepkiej. Teoria kinetyczno-molekularna gazów. Termodynamiczne właściwości ciał stałych, cieczy i gazów. Pole elektrostatyczne i magnetyczne. Równania Maxwella. Widmo fali elektromagnetycznej. Optyka geometryczna i falowa. Prawa optyki geometrycznej i falowej. Fizyka relatywistyczna. Postulaty Einsteina. Transformacje Lorentza. Przestrzeń i czas. Równoważność masy i energii. Kwantowa natura promieniowania. Zjawisko fotoelektryczne i efekt Comptona. Dwoisty charakter materii. Mechanika kwantowa równanie Schrödingera. Teoria budowy atomów. Widma emisyjne i absorpcyjne. Emisja wymuszona - laser. Podstawy krystalografii. Fizyka ciała stałego. Metale i półprzewodniki. Teoria pasmowa półprzewodników. Nanotechnologia. Metody opracowywania wyników pomiarów, niepewność pomiarowa. Tematyka ćwiczeń: Rozwiązywanie problemów i zadań pogłębiające i rozszerzające wiedzę zdobytą na wykładach. Tematyka laboratoriów: Sprawdzenie praw ruchu przyspieszonego. Pomiar przyspieszenia ziemskiego metodą wahadła matematycznego. Wyznaczanie gęstości metodą hydrostatyczną. Pomiar temperatury, cechowanie termopary. Badanie własności sprężystych ciał stałych. Pomiary własności optycznych: współczynnik załamania, kąt wewnętrznego całkowitego odbicia. Wyznaczanie ogniskowej soczewki, wady soczewek. Składanie barw. Pomiar składowej poziomej pola magnetycznego ziemi. Zjawisko fotoelektryczne. Wyznaczanie stałej Plancka przy pomocy fotokomórki. Badanie zjawiska Halla. 26

Wykład: punktacja dwóch sprawdzianów z list zadań i wiadomości z wykładów. Laboratorium: ocena na podstawie wykonywanych ćwiczeń laboratoryjnych. 1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki. Tomy 1-5, PWN, 2003. 2. J. Walker, Podstawy fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 2005. 3. J. Orear, Fizyka, Tomy 1-2, WNT, Warszawa 1998. 4. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, PWN, Warszawa 2003. 5. J.R. Taylor, Wstęp do analizy błędu pomiarowego, PWN, 1999. 1. B. M. Jaworski, A. A. Dietław, Fizyka - przewodnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 1998 2. R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands, Feynmana wykłady z fizyki, Tomy 1-3, PWN, Warszawa 1972 3. M. Kozielski, Fizyka i astronomia, Tomy 1-2, Wyd. Szkolne PWN, Warszawa 2005 4. I. W. Sawieliew, Wykłady z fizyki, Tomy 1-3, PWN, Warszawa 1994. 5. Iwo i Iwona Białynicki-Birula, Modelowanie rzeczywistości, Pruszyński i S-ka, Warszawa 2002 27

Instytut Techniczny Kierunek Mechanika i Budowa Maszyn 9 PRZEDMIOT: Mechanika techniczna I Forma realizacji: wykład/ćwiczenia/laboratorium/ projekt I,II Sem. II W. ST 15/NST 15 Sem. II Ćw. ST 15/NST 15 Sem. III W. ST 15/NST 15 Sem. III Lab. ST 15/NST 15 Sem. III Proj. ST 15/NST 15 Specjalność: wszystkie Typ przedmiotu: obowiązko wy Liczba godzin w semestrze: Sem. I ST 30/NST 30 Sem. II ST 45/NST 45 Wykładowca/y: Dr hab. inż. M. Majewski, dr inż. J. Siuta, Dr hab inż. Błażej Bałasz, mgr inż. K. Stefanowicz Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje w zakresie: ogólnej znajomości mechaniki w zakresie statyki i dynamiki, rozwiązywania problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki klasycznej, modelowania zjawisk i układów mechanicznych. Wykład, laboratorium, projekt Podstawowe pojęcia i zasady statyki. Redukcja i równowaga zbieżnych układów sił. Redukcja i równowaga dowolnych układów sił. Kratownice. Wyznaczanie sił w prętach kratownic. Macierzowe metody wyznaczania sił w prętach kratownic. Równowaga układów płaskich i przestrzennych wyznaczanie wielkości podporowych. Analiza statyczna belek, słupów, ram i kratownic. Tarcie. Środek ciężkości. Równowaga sił z uwzględnieniem tarcia. Wyznaczanie środków ciężkości. Kinematyka punktu. Kinematyka ciała sztywnego. Ruch postępowy. Ruch obrotowy. Ruch płaski. Ruch złożony punktu. Ruch kulisty ciała sztywnego. Dynamika Newtona. Dynamika punktu materialnego. Podstawy dynamiki swobodnego punktu materialnego. Dynamika nieswobodnego punktu materialnego. Ogólne zasady dynamiki punktu materialnego. Momenty bezwładności. Dynamika układów materialnych. Ogólne zasady dynamiki układów materialnych. Dynamika ruchu postępowego. Dynamika ruchu obrotowego. Zastosowanie ogólnych zasad dynamiki. Dynamika ruchu obrotowego. Dynamika ruchu płaskiego. Podstawy teorii drgań układów mechanicznych. Program komputerowy MATHCAD w studiowaniu zagadnień technicznych. Wspomaganie w modelowaniu i analizie dynamiki układu mechanicznego. Tematyka ćwiczeń: Działania na wektorach. Redukcja i równowaga układu sił, wyznaczanie wielkości podporowych. Kratownice płaskie rozwiązywane różnymi metodami. Analiza statyczna belek, słupów i ram. Tarcie. Rodzaje tarcia. Środek ciężkości i momenty bezwładności elementów maszyn. Wyznaczanie metodą analityczną granic wytrzymałościowych elementów maszyn. 28

Tematyka laboratoriów i projektu: Dynamika mechanizmów płaskich. Rozwiązywanie zagadnień technicznych z wykorzystaniem programu MATHCAD. Modelowanie i analiza dynamiki układów mechanicznych. Obliczanie zmęczeniowego współczynnika bezpieczeństwa. Tolerancje i pasowania obliczenia wymiarów granicznych, luzy i wciski w pasowniach. Drgania własne elementów maszyn, postaci drgań własnych i ich częstotliwości. Analiza drgań w eksploatacji maszyn. Projekt rozwiązania wybranego problemu technicznego. 1. J. Misiak, Mechanika techniczna, Tom I i II, WNT, Warszawa 2003. 2. T. J. Hoffmann, Podstawy mechaniki technicznej, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2000. 3. J. Misiak, Obliczenia konstrukcji prętowych, PWN, Warszawa 1993. 4. J. Misiak, Zadania z mechaniki ogólnej, Cz. I III, WNT, Warszawa 1984. 5. R. Buczkowski, A. Banaszek, Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym, WNT, Warszawa 2006. 6. T. Kucharski, Drgania mechaniczne. Rozwiązywanie zagadnień z MATHCAD-em, WNT, Warszawa 2004. 7. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa 2002. 1. M. Klasztorny, T. Niezgoda, Mechanika ogólna. Podstawy teoretyczne, zadania z rozwiązaniami, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006. 2. Mechanika materiałów i konstrukcji, Cz. 1-2, pod red. M. Bijak Żochowskiego, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006. 3. P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007. 4. P. Wiśniakowski, Mechanika teoretyczna. 123 praktyczne zadania, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 29