Sylabus modułu: Analiza instrumentalna (0310-CH-S2-018)



Podobne dokumenty
Sylabus modułu: Analiza instrumentalna (0310-TCH-S1-014)

Sylabus modułu: Analiza instrumentalna w przemyśle budowlanym (0310-CH-S2-B-063)

2. Metody, których podstawą są widma atomowe 32

Materiał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok OAM

I WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Kierunek i poziom studiów: Chemia, drugi Sylabus modułu: Spektroskopia (0310-CH-S2-016)

SYLABUS. WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY Zakład Chemii Analitycznej...

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii

SYLABUS. WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY Zakład Chemii Analitycznej... NAZWA KIERUNKU: ANALITYKA MEDYCZNA... PROFIL KSZTAŁCENIA: PRAKTYCZNY...

Analiza instrumentalna

Załącznik Nr 5 do Zarz. Nr 33/11/12

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Sylabus modułu: Laboratorium badań materiałów (0310-CH-S1-015)

Kierunek i poziom studiów: chemia poziom pierwszy Sylabus modułu: Podstawy Chemii B 0310-CH-S1-010

Sylabus modułu: Chemia analityczna (0310-CH-S1-011)

Spis treści CZĘŚĆ I. PROCES ANALITYCZNY 15. Wykaz skrótów i symboli używanych w książce... 11

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

WYMAGANIA DO KOLOKWIUM

Kierunek i poziom studiów: Chemia, drugi Sylabus modułu: Przedmiot A związany ze specjalnością (0310-CH-S2-001) Nazwa wariantu modułu: Termodynamika

Sylabus modułu: Moduł przedmiotów specjalizacyjnych B (0310-CH-S2-005)

Spektrofotometria ( SPF I, SPF II ) Spektralna analiza emisyjna ( S ) Fotometria Płomieniowa ( FP )

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne

SYLABUS. WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY Zakład Chemii Analitycznej... NAZWA KIERUNKU: FARMACJA...

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział. Henryk Duda, II Stacjonarne Odrębna ocena z wykładów i laboratorium

Egzamin końcowy Średnia arytmetyczna przedmiotów wchodzących w skład modułu informacje dodatkowe

ANALIZA INSTRUMENTALNA

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

Kierunek i poziom studiów: Technologia chemiczna, pierwszy Sylabus modułu: Automatyka i pomiar wielkości fizykochemicznych (0310-TCH-S1-021)

Egzamin końcowy obejmujący wykład i laboratorium Średnia arytmetyczna przedmiotów wchodzących w skład modułu informacje dodatkowe

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu ELEKTROTECHNIKA (Nazwa kierunku studiów)

SYLABUS. WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY Zakład Chemii Analitycznej... NAZWA KIERUNKU: FARMACJA... PROFIL KSZTAŁCENIA: PRAKTYCZNY...

Kierunek i poziom studiów: Biotechnologia, pierwszy Sylabus modułu: Chemia ogólna (1BT_05)

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie): Ekologia i ekofizjologia 0310-CH-S1-043

Metody spektroskopowe:

Kierunek i poziom studiów: Biologia, poziom pierwszy

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska. Poziom i forma studiów. Ścieżka dyplomowania: przedmiotu: 0) Semestr: W - 15 C- 0 L- 30 P- 0 Ps- 0 S- 0

Kierunek i poziom studiów: Chemia sądowa, II stopień. Sylabus modułu: : Moduł przedmiotów specjalizacyjnych A

Specjalność. Nie dotyczy. Rok, semestr studiów np. rok 1, semestr (I i II) Liczba przypisanych punktów ECTS (z rozbiciem na semestry )

Materiał obowiązujący do ćwiczeń z analizy instrumentalnej II rok WF (kierunek farmacja)

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Analiza i monitoring środowiska

Inżynieria środowiska II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

RENTGENOGRAFIA. Poziom przedmiotu Studia I stopnia niestacjonarne Liczba godzin/zjazd 1W e, 2L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

CHEMIA ANALITYCZNA. Chemia analityczna am_s_s0-1. podstawowy. dr hab. Joanna Giebułtowicz NIE. dr hab. Joanna Giebułtowicz

Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie): Laboratorium programowania w języku C++

3. Ogniwa galwaniczne i ich podział (ogniwa chemiczne i stężeniowe). 5. Zasada i sposoby pomiaru siły elektromotorycznej ogniwa (metoda kompensacyjna

Kierunek i poziom studiów: Chemia poziom drugi Sylabus modułu: Pracownia magisterska B

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Nowoczesne metody analizy pierwiastków

Kierunek i poziom studiów: Biotechnologia, poziom pierwszy Sylabus modułu: Metody biotechnologiczne w ochronie środowiska (1BT_27)

ZAKRES MATERIAŁU Z ANALIZY INSTRUMENTALNEJ

KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności) Biologia z przyrodą.

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Kierunek i poziom studiów: Chemia budowlana, II stopień Sylabus modułu: Chemia ciała stałego 0310-CH-S2-B-065

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Inżynieria środowiska II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

POTENCJOMETRIA KONDUKTOMETRIA

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Techniki analityczne. Podział technik analitycznych. Metody spektroskopowe. Spektroskopia elektronowa

SYLABUS. WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY Zakład Chemii Analitycznej... NAZWA KIERUNKU: ANALITYKA MEDYCZNA...

Metody chemiczne w analizie biogeochemicznej środowiska. (Materiał pomocniczy do zajęć laboratoryjnych)

Sylabus - Identyfikacja Związków Organicznych

POTENCJOMETRIA KONDUKTOMETRIA

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

WYSOKOSPRAWNA CHROMATOGRAFIA CIECZOWA (HPLC) - ZAGADNIENIA DO OPRACOWANIA SEMESTR IV

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Chemia analityczna. I nformacje ogólne. Nazwa modułu. Kod modułu. Chemia analityczna F8/B

Teoria procesów spawalniczych Theory of welding processes Forma studiów: Stacjonarne Poziom kwalifikacji: I stopnia. Liczba godzin/tydzień: 2W E, 1C

II WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH

Podhalańska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Targu

S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu ELEKTROTECHNIKA (Nazwa kierunku studiów)

Zakres wymagań przedmiotu Analiza instrumentalna

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu ELEKTROTECHNIKA (Nazwa kierunku studiów)

Chemia bionieorganiczna

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

KONTROLA JAKOŚCI MATERIAŁÓW I WYROBÓW QUALITY CONTROL OF MATERIALS AND PRODUCTS. Liczba godzin/tydzień: 1W, 2L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

SYLABUS. Nazwa jednostki prowadzącej Wydział Matematyczno Przyrodniczy Centrum Mikroelektroniki i Nanotechnologii

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Nie dotyczy

Wynik egzaminu końcowego Średnia arytmetyczna przedmiotów wchodzących w skład modułu informacje dodatkowe

SYLABUS. WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY Zakład Chemii Analitycznej, Zakład Chemii Bionieorganicznej. NAZWA KIERUNKU: ANALITYKA MEDYCZNA...

Podstawy fizyki IV - Optyka, Fizyka wspólczesna - opis przedmiotu

KRYTERIA WYBORU W PLANOWANIU I REALIZACJI ANALIZ CHEMICZNYCH

Atomowa spektrometria absorpcyjna i emisyjna

OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt:

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Kierunek i poziom studiów: chemia, drugi Sylabus modułu: Analiza instrumentalna (0310CHS2018) 1. Informacje ogólne koordynator modułu Rafał Sitko rok akademicki 2013/2014 semestr pierwszy/zimowy forma studiów stacjonarne sposób ustalania oceny Średnia arytmetyczna: końcowej modułu Ocena końcowa = 0.5 x wykład + 0.5 x laboratorium Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny końcowej jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich sposobów efektów kształcenia. 2. Opis zajęć dydaktycznych i pracy studenta Wykład prowadzący treści zajęć Rafał Sitko 0310CHS2 018_fs_1 1. Podstawowe pojęcia i cele współczesnej analizy instrumentalnej. Sygnał analityczny, kalibracja. Wstęp do metod spektroskopowych, oddziaływanie promieniowania elektromagnetycznego z materią. 2. Budowa spektrometrów: źródła promieniowania, monochromatyzacja i detekcja. Podział i podstawy metod spektroskopowych: absorpcyjnych, emisyjnych i fluorescencyjnych. 3. Wstęp do atomowych metod spektroskopowych: podział, powstawanie widm atomowych, szerokość linii widmowych. Podstawy emisyjnej spektrometrii atomowej i źródła wzbudzenia. Fotometria płomieniowa: podstawy, aparatura, analiza ilościowa i zastosowanie. 4. Spektrometria emisyjna ze wzbudzeniem łukiem lub iskrą. Rodzaje elektrod, sposoby rejestracji widm. Budowa spektrometrów sekwencyjnych i wielokanałowych. Możliwości i zastosowanie analityczne spektrometrii emisyjnej ze wzbudzeniem łukiem lub iskrą. 5. Podstawy i zastosowanie laserowo indukowanej atomowej spektrometrii emisyjnej (LIBS). Podstawy i możliwości emisyjnej spektrometrii atomowej ze wzbudzeniem jarzeniowym (GDS). Analiza profilowa. 6. Techniki emisyjnej spektrometrii atomowej ze wzbudzeniem w plazmie. Podstawy emisyjnej spektrometrii atomowej ze wzbudzeniem w plazmie prądu stałego (DCPOES). Emisyjna spektrometria atomowa ze wzbudzeniem w plazmie sprzężonej indukcyjnie o częstotliwości radiowej (ICPOES): Budowa i działanie palnika ICP. Metody wprowadzania próbki do plazmy. Budowa spektrometrów ICPOES. Analiza ilościowa i efekty przeszkadzające w analizie ICPOES. Zastosowanie ICPOES. 7. Absorpcyjna spektrometria atomowa (AAS). Pomiar absorpcji atomowej, szerokość połówkowa linii. Budowa spektrometrów AAS: źródła promieniowania, atomizery. Absorpcyjna spektrometria atomowa z atomizacją płomieniową (FAAS) i elektrotermiczną (ETAAS). Zakłócenia w analizie AAS, zastosowanie modyfikatorów w technice ETAAS. Zastosowanie spektrometrii AAS. 8. Technika generowania wodorków (HGAAS, HGICPOES) i technika zimnych par (CVAAS). Podstawy i zastosowanie atomowej spektrometrii fluorescencyjnej (AFS). 9. Wstęp do cząsteczkowych metod spektroskopowych. Spektrofotometria UVVis. Prawo LambertaBeera, odstępstwa od prawa i czułość metod spektrofotometrycznych. Budowa spektrofotometrów, spektrofotometry jedno i dwuwiązkowe. Analiza ilościowa. Chromofory

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 2 metody prowadzenia zajęć dydaktycznych (kontaktowych) pracy własnej studenta opis pracy własnej studenta organizacja zajęć obowiązkowa w związkach organicznych, analiza nieorganiczna, układy barwne stosowane w chemii analitycznej. Podstawy i zastosowanie w analityce spektrometrii IR i spektrometrii ramanowskiej. 10. Rentgenowska spektrometria fluorescencyjna (XRF). Oddziaływanie promieniowania rentgenowskiego z materią. Powstawanie promieniowania fluorescencyjnego. Źródła promieniowania pierwotnego. Rentgenowska spektrometria fluorescencyjna z dyspersją długości fali (WDXRF). Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego. Budowa spektrometrów WDXRF: lampy, kryształy analizujące, detektory. Rentgenowska spektrometria fluorescencyjna z dyspersją energii (EDXRF). Budowa spektrometrów EDXRF, detektory półprzewodnikowe. Przygotowanie próbek do analizy XRF. Zastosowanie spektrometrii EDXRF i WDXRF. 11. Rentgenowska spektrometria fluorescencyjna z mikrowiązką promieniowania (µxrf). Budowa spektrometrów µxrf: mono i polikapilary. Przykłady zastosowań spektrometrii µxrf w przemyśle, nauce, archeologii, w badaniu dzieł sztuki. Rentgenowska spektrometria fluorescencyjna z całkowitym odbiciem promieniowania (TXRF). Zjawisko całkowitego odbicia promieniowania rtg. Budowa spektrometrów TXRF. Zastosowanie spektrometrii TXRF. Emisja rentgenowska wywołana elektronami (EPMA): podstawy i zastosowanie. 12. Metody spektroskopowe oparte na widmach korpuskularnych. Spektrometria mas: podstawy, metody jonizacji. Budowa spektrometrów: rodzaje analizatorów mas, detektory. Widma masowe. Techniki sprzężone: ICPMS, LAICPMS. Zastosowanie technik opartych na spektrometrii mas. Podstawy i zastosowanie innych technik opartych na widmach korpuskularnych: spektrometria mas jonów wtórnych (SIMS), spektrometria fotoelektronów (XPS), spektrometria Augera (AES). Metody optyczne: turbidymetria, nefelometria, polarymetria, refraktometria podstawy teoretyczne, aparatura i przykłady oznaczeń. 13. Metody elektroanalityczne: podstawy fizykochemiczne. Potencjometria: rodzaje elektrod i zastosowanie. Elektrograwimetria i kulometria: prawa elektrolizy, pomiar ładunku. Polarografia i woltamperometria podstawy i analiza ilościowa. 14. Miareczkowanie amperometryczne. Podstawy i zastosowanie. Miareczkowanie z jedną i dwiema elektrodami wskaźnikowymi. Konduktometria. Zastosowaniea konduktometrii bezpośredniej i miareczkowania konduktometrycznego. 15. Przygotowanie próbek do analizy. Specjacja. Źródła błędów, precyzja i dokładność. Jak w opisie modułu 45 25 Praca ze wskazaną literaturą obejmująca samodzielne przyswojenie wiedzy odnośnie wskazanych na wykładzie zagadnień. Przygotowanie do egzaminu. Wykład raz w tygodniu (3 godziny) 1. D.A. Skoog, D.M. West, F.J. Holler, S.R. Crouch, Podstawy chemii analitycznej, Tom 2, PWN, Warszawa 2007 2. A. Cygański, Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, WNT, Warszawa 2009 3. W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa 2008 1. Spektrometria atomowa. Możliwości analityczne, pr. zb. pod red. E. Bulskiej i K. Pyrzyńskiej, uzupełniająca Wyd. Malamut, Warszawa 2007 adres strony www zajęć

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 3 Laboratorium prowadzący treści zajęć metody prowadzenia zajęć dydaktycznych (kontaktowych) pracy własnej studenta opis pracy własnej studenta organizacja zajęć obowiązkowa uzupełniająca adres strony www zajęć 0310CHS2 018_fs_2 1. Absorpcyjna spektrometria atomowa: Zapoznanie się z budową, obsługą i możliwościami pomiarów na spektrometrze absorpcji atomowej SOLLAR M6. Zapoznanie się z kalibracją metody analitycznej. Oznaczanie zawartości cynku w próbkach wody pitnej metodą krzywej wzorcowej i dodatku wzorca. Walidacja metody AAS. 2. Emisyjna spektrometria atomowa: Spektrograficzna analiza jakościowa (wykrywanie obecności pierwiastków na podstawie położenia linii w widmie, porównanie widma badanej próbki z widmem wzorca) i ilościowa (oznaczanie ilościowe krzemu w stali metodą względnych zaczernień). Oznaczanie ilościowe chromu z wykorzystaniem techniki ICPOES. 3. Spektrofotometria UVVis: Spektrofotometryczne oznaczanie żelaza(iii) w wodach powierzchniowych z zastosowaniem Chromazurolu S i Brij 35. Badanie wpływu wybranych substancji powierzchniowo czynnych (kationowych, niejonowych i ich mieszanin) na czułość reakcji Fe(III) z Chromazurolem S. Wykreślenie krzywej wzorcowej oznaczania żelaza(iii) w postaci kompleksu FeCASBrij 35 w wodach powierzchniowych 4. Potencjometria i konduktometria Prezentacja elektrod stosowanych w potencjometrii, wyznaczanie charakterystyki elektrody szklanej). Oznaczanie kwasów solnego i octowego obok siebie metodą miareczkowania potencjometrycznego. Miareczkowanie konduktometryczne. Zastosowanie konduktometrii w ocenie stopnia czystości różnych wód. 5. Rentgenowska spektrometria fluorescencyjna: prezentacja budowy spektrometrów EDXRF i WDXRF. Analiza jakościowa stali i próbek środowiskowych. Interpretacja widm XRF, piki promieniowania charakterystycznego i rozproszonego. Dekonwolucja widma EDXRF. Analiza ilościowa na przykładzie certyfikowanych materiałów odniesienia stali wysokostopowych: analiza wzorcowa i bezwzorcowa. Metoda parametrów fundamentalnych. Analiza próbek wybranych przez studentów np. biżuteria, banknoty. Jak w opisie modułu 45 75 Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych oraz kolokwiów przez samodzielną pracę z literaturą. Przygotowanie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń. Zajęcia odbywają się w laboratoriach Zakładu Chemii Analitycznej. Każdej technice instrumentalnej poświęcone są dwa spotkanie po 4,5 godziny. 1. D.A. Skoog, D.M. West, F.J. Holler, S.R. Crouch, Podstawy chemii analitycznej, Tom 2, PWN, Warszawa 2007 2. A. Cygański, Metody spektroskopowe w chemii analitycznej, WNT, Warszawa 2009 3. W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa 2008 1. Spektrometria atomowa. Możliwości analityczne, pr. zb. pod red. E. Bulskiej i K. Pyrzyńskiej, Wyd. Malamut, Warszawa 2007

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 4 Ocena z laboratorium jest średnią arytmetyczną z pięciu ocen uzyskanych z każdej techniki instrumentalnej. Ocena uzyskana z każdej techniki instrumentalnej jest średnią ważoną: 0.7 x kolokwium pisemne + 0.2 x sprawozdanie + 0.1 x ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia laboratorium jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich kolokwiów pisemnych, sprawozdań oraz z oceniania ciągłego. W przypadku uzyskania oceny negatywnej student ma prawo do poprawy. Konsultacje prowadzący treści zajęć metody prowadzenia zajęć dydaktycznych (kontaktowych) pracy własnej studenta opis pracy własnej studenta organizacja zajęć obowiązkowa uzupełniająca adres strony www zajęć 0310CHS2 018_fs_3 Barbara Mikuła, Katarzyna Pytlakowska, Rozalia Czoik, Marzena Dabioch, Rafał Sitko Pomoc w rozwiązywaniu bieżących trudności wynikających z realizacji treści programowych modułu Analiza Instrumentalna Jak w opisie modułu 7,5 3. Opis sposobów efektów kształcenia modułu Egzamin (y) zajęć osoba(y) przeprowadzająca( wymagania merytoryczne 0310CHS2018_fs_1 Rafał Sitko 0310CHS2018_w_1 Znajomość technik spektroskopowych i elektrochemicznych, budowy aparatury oraz umiejętność zaproponowania metody przygotowania próbki oraz techniki instrumentalnej w zależności od rodzaju materiału i analitu oraz jego stężenia. Student przygotowuje się do egzaminu na podstawie wiadomości zdobytych na wykładzie oraz z literatury wskazanej w

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 5 kryteria oceny przebieg procesu pkt. 2. Ocena z egzaminu oparta jest o liczbę zdobytych punktów: ndst: 060%, dst: 6169%, dst+: 7078%, db: 7987%, db+: 8894%, bdb: 95100% Egzamin pisemny. Pytania z odpowiedziami do jednokrotnego wyboru oraz pytania w formie otwartej. Czas trwania egzaminu 1,5 godziny Kolokwium pisemne 0310CHS2018_w_2 (y) zajęć 0310CHS2018_fs_2 osoba(y) przeprowadzająca( wymagania Znajomość podstaw teoretycznych wybranej techniki spektroskopowej lub merytoryczne elektrochemicznej, budowy aparatury, metod przygotowania próbek oraz bezpieczeństwa pracy. kryteria oceny Ocena bardzo dobra student posiada wiedzę dotyczącą wybranej techniki spektroskopowej lub elektrochemicznej. Zna budowę aparatury, metody przygotowania próbek do pomiaru wybraną techniką. Rozwiązuje zagadnienia z zakresu analizy instrumentalnej wymagające korzystania z innych obszarów wiedzy. Ocena dobra student posiada wiedzę dotyczącą wybranej techniki spektroskopowej lub elektrochemicznej. Zna budowę aparatury, metody przygotowania próbek do pomiaru wybraną techniką. Rozwiązuje zagadnienia z zakresu analizy instrumentalnej wymagające korzystania z innych obszarów wiedzy. Student popełnia błędy w mniej istotnych zagadnieniach. Ocena dostateczna student zna podstawy wybranej techniki instrumentalnej ale nie potrafi ich poprawnie zastosować do rozwiązywania typowych zagadnień Ocena niedostateczna student nie zna i nie potrafi wyjaśnić podstawowych pojęć związanych z wybraną techniką spektroskopową lub elektrochemiczną przebieg procesu Kolokwium odbywa się na drugich zajęciach z danej techniki instrumentalnej. Sprawozdanie (y) zajęć osoba(y) przeprowadzająca( wymagania merytoryczne kryteria oceny przebieg procesu 0310CHS2018_w_3 0310CHS2018_fs_2 Sprawozdanie obejmuje opis przeprowadzonego doświadczenia, ponadto uzyskane wyniki oraz wszystkie niezbędne obliczenia. Ocenie podlega prawidłowy opis wykonanego doświadczenia, obliczenia oraz błąd przeprowadzonej analizy. Ocena stanowi średnią ze wszystkich sprawozdań. Warunkiem uzyskania oceny pozytywnej jest przystąpienie do wszystkich ćwiczeń. Student oddaje sprawozdanie na następnych zajęciach laboratoryjnych.

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 6 Ocenianie ciągłe (y) zajęć osoba(y) przeprowadzająca( wymagania merytoryczne kryteria oceny przebieg procesu 0310CHS2018_w_4 0310CHS2018_fs_2 Prawidłowe wykonanie ćwiczenia. Bezpieczna praca w laboratorium analitycznym wyposażonym w aparaturę spektrometrii atomowej i rentgenowskiej. Umiejętność pracy laboratoryjnej indywidualnej i zespołowej. Ocena bardzo dobra wykonuje eksperyment zgodnie z instrukcjami prowadzącego. Zna i rozumie realizowane zagadnienie, zna podstawy teoretyczne prowadzonej analizy. Potrafi prawidłowo korzystać z aparatury. Zachowuje prawidłowe i bezpieczne zasady pracy w laboratorium analitycznym. Potrafi pracować indywidualnie i zespołowo. Ocena dobra wykonuje eksperyment zgodnie z instrukcjami prowadzącego. Zna i rozumie realizowane zagadnienie, zna podstawy teoretyczne prowadzonej analizy. Na ogół potrafi prawidłowo korzystać z aparatury. Zachowuje prawidłowe i bezpieczne zasady pracy w laboratorium analitycznym. Potrafi pracować indywidualnie i zespołowo. Świadomie unikając błędów w pracy laboratoryjnej konsultuje się z prowadzącym. Ocena dostateczna prawidłowe wykonanie eksperymentu wymaga znaczącej pomocy prowadzącego. Zna i rozumie realizowane zagadnienie, zna podstawy teoretyczne prowadzonej analizy. Na ogół potrafi prawidłowo korzystać z aparatury. Zachowuje prawidłowe i bezpieczne zasady pracy w laboratorium analitycznym. Potrafi pracować indywidualnie i zespołowo. Ocena niedostateczna student nie jest w stanie prawidłowo wykonać eksperymentu nawet po konsultacji z prowadzącym. Nie rozumie realizowanego zagadnienia. Nie potrafi prawidłowo korzystać z aparatury i nie zachowuje prawidłowych zasad pracy w laboratorium analitycznym. Student podlega ocenianiu w ciągu pracy laboratoryjnej.