Szkolenie: Dialog obywatelski szansą na efektywną współpracę organizacji pozarządowych i władz samorządowych Kęty, 29.08.2014 r. Animacja w środowiskach lokalnych Kęty, 29.08.2014
Program 9.15.-9.40 Animacja społeczna a partnerstwo lokalne. 9.40-10.15 Organizowanie społeczności lokalnej. Rola lidera lokalnego. 10.15-10.30 Przerwa kawowa 10.30-11.00 Proces budowania partnerstwa- praktyczne sposoby i narzędzia budowania partnerstwa 11.00-12.15 Bariery i korzyści w budowaniu partnerstw lokalnych 12.15-13.00 Przerwa obiadowa 13.00-14.30 Praca w grupach na temat przykładowego modelu partnerstwa lokalnego. 14.30-15.00 Dyskusja. Podsumowanie szkolenia
Animacja społeczna a partnerstwo lokalne.
ORGANIZOWANIE SPOŁECZNOŚCI LOKALNEJ to DŁUGOFALOWY PROCES, który ma na celu tworzenie sieci współpracy i lokalnych struktur, które na stałe będą wspierać rozwój tej społeczności, jej zdolność do rozwiązywania problemów tworzenie środowiska zmiany budowanie potencjałów zarówno grup jak i całej społeczności dla polepszenia jakości życia ludzi tam mieszkających.
PODMIOTY, W KTÓRYCH POWINNY BYĆ PROWADZONE DZIAŁANIA Z ZAKRESU ORGANIZOWANIA SPOŁECZNOŚCI LOKALNEJ TO: społeczności lokalne o charakterze terytorialnym zagrożone społecznym wykluczeniem, do których można zaliczyć np.: społeczności blokowisk, czy też terenów poprzemysłowych, społeczności/miejsca problemowe, czyli podmioty społecznie wykluczone, w których mamy do czynienia z kumulacją wielu problemów, np.: bloki socjalne, tereny popegeerowskie, społeczności kategorialne /niepełnosprawni, dzieci, młodzież, seniorzy, itp./, ze szczególnym uwzględnieniem tych, które są zagrożone społeczną marginalizacją.
Kim jest LIDER? Lider to ktoś, kto działa i kto wpływa na działania innych ludzi. Lider to osoba, za którą idą inni ludzie.
To lead po angielsku oznacza prowadzić. Podobnie jak przewodzenie (leading) i przywództwo (leadreship) wyrazy te pochodzą od starego angielskiego słowa lithan, które znaczy iść. Wg słownika Merriam Webster's, "przywództwo" oznacza "prowadzić po drodze, będąc na przedzie". Innymi słowy "przywództwo" oznacza "iść pierwszym" i oddziaływać na innych poprzez słowa lub czyny.
Przywództwo może też być definiowane jako zdolność do wskazania kierunku, aktywności lub postaw i doprowadzania innych do wspólnego wniosku. W szerszym znaczeniu przywództwo może być określane jako umiejętność zaangażowania innych w proces osiągania dalekosiężnych celów w dużym systemie.
Przywódca to ktoś, kto posiada wizję i tworzy związki pomiędzy ludźmi dla jej osiągnięcia. Lider spełnia określoną rolę w grupie. Każda grupa posiada swojego lidera formalnego (z wyboru) lub też nieformalnego. To właśnie przewodnik nieformalny wyłania się ze swoimi umiejętnościami w momencie, kiedy są one najbardziej potrzebne.
Cechy lidera: poczucie własnej wartości, ale wynikające z wiedzy na temat swoich mocnych stron oraz możliwości ich wykorzystania, Pełna odpowiedzialność za własne życie odpowiedzialność za siebie, a także zgodność słów z czynami i myślami, pozytywne myślenie i przekonanie, że dóbr starczy dla wszystkich współzależność, polegająca na przeświadczeniu, że jestem częścią społeczności lokalnej, i umiejętność współpracy z innymi ludźmi, zdolność i wola ciągłego uczenia się umiejętność tworzenia wizji przekazania swoich pomysłów i przekonywania do nich intuicja, nie mniej ważna od pozostałych cech, ona czasem stanowi o tym czymś (o charyzmie), za czym idą ludzie
Cechy lidera jako przywódcy: ciekawość ( słuchać ludzi, szczególnie tych spoza swojego najbliższego Otoczenia), kreatywność, rozumiana jako wychodzenie poza przyjęte schematy, ramy, tzw. wychylanie się zdolność do porozumiewania się (komunikatywność) niezłomny charakter (żeby nie tylko wiedzieć, co dobre, ale i robić to, co dobre) i zdrowy rozsądek odwaga, ale rozumiana jako ciągła otwartość do rozmów i negocjacji nawet w najtrudniejszych kwestiach przekonanie do tego, co robi, pewna ideowość charyzma, która powoduje, że ludzie się identyfikują z przywódcą, chcą za nim iść kompetencje
KRÓTKI KURS PRZYWÓDZTWA 1. Sześć najważniejszych słów: Z przykrością przyznaję, że popełniłam błąd. 2. Pięć najważniejszych słów: Jestem z Ciebie bardzo dumna. 3. Cztery najważniejsze słowa: Jaka jest Twoja opinia? 4. Trzy najważniejsze słowa: Bardzo Cię proszę 5. Dwa najważniejsze słowa: Dziękuję Ci. 6. Jedno najważniejsze słowo: My 7. I ostatnie najmniej ważne słowo: Ja John Adair Być liderem, Warszawa, Wydawnictwo Petit, 1990
Bycie liderem to nie tylko władza, to przede wszystkim odpowiedzialność za powierzone zadania i za grupę. Lidera poznać po tym jakie emocje budzi w ludziach. W rozmowie z nim nigdy nie czuje się strachu tylko pozytywną motywację by dać z siebie wszystko. Bo to, co wyróżnia liderów, to charyzma.
Lider mówi my, a nie ja. Lider dzieli się sukcesami z zespołem, a porażki bierze na siebie. Idealny lider to taki, którego bardziej interesuje wywieranie wpływu niż wrażenia.
Kim jest lider Dlaczego ludzie podążają za Tobą-liderem? Sam odpowiedz sobie na pytanie jeśli jesteś liderem 1. Ludzie podążają za tobą z powodu tego, kim jesteś i co sobą reprezentujesz 2. Ludzie podążają za tobą szanując to, co dla nich zrobiłeś 3. Ludzie podążają za tobą szanując to, co zrobiłeś dla organizacji 4. Ludzie podążają za tobą, bo chcą za kimś podążać 5. Ludzie wykonują twoje polecenia, bo im kazałeś John C. Maxwell, Być liderem, czyli jak przewodzić innym
Skuteczność lidera w działaniu Jedna z niezwykłych zdolności wybitnych przywódców polega na tym, że pod ich kierownictwem ludzie się zmieniają i rozwijają. John Adair
MENEDŻER A LIDER Menedżer i lider to dwa różne umysły w jednej organizacji. Obie funkcje różni szerokość perspektywy, z jakiej ujmują jej funkcjonowanie.
Menedżer - dysponuje szerszą perspektywą działalności - widzi ją w skali makro. Odpowiada za planowanie kierunków rozwoju, globalne efekty działalności. Lider - czuwa, aby polecenia były zrozumiałe, zostały wykonane właściwie i o czasie. Lider patrzy na sprawy w ujęciu mikro.
Czy lider to menadżer? Lider robi rzeczy właściwe Menadżer robi rzeczy właściwie Liderzy muszą mieć sprecyzowaną wizję, ponieważ przywództwo to droga do celu. Jeśli lider i jego ludzie nie wiedzą, dokąd podążają, rodzaj przywództwa nie ma najmniejszego znaczenia. Ken Blanchard
ZESTAWIENIE DZIAŁAŃ MENEDŻERA I LIDERA MENEDŻER LIDER Tworzy plany. Produkuje wizje. Działa od szczegółu do ogółu. Działa od ogółu do szczegółu Myśli krótkimi terminami Myśli długimi terminami
ZESTAWIENIE DZIAŁAŃ MENEDŻERA I LIDERA MENEDŻER Koncentruje się na zadaniach, systemach, strukturach Stabilizuje i kontroluje. Wiąże energię ludzi. LIDER Koncentruje się na ludziach. Produkuje energię, motywuje i inspiruje Rozprzestrzenia energię wśród ludzi.
ZESTAWIENIE DZIAŁAŃ MENEDŻERA I LIDERA MENEDŻER Chroni przed złymi zdarzeniami. LIDER Powoduje pozytywne zdarzenia. Podporządkowuje. Zobowiązuje. Podejmuje decyzje samodzielnie. Tworzy zespół.
ZESTAWIENIE DZIAŁAŃ MENEDŻERA I LIDERA MENEDŻER Tworzy porządek w organizacji. Produkuje zmiany. LIDER Planuje i budżetuje. Wprowadza innowacje. Używa formalnych struktur. Używa nieformalnych struktur
CZYM SIĘ RÓŻNI POSTAWA MENEDŻERA OD POSTAWY LIDERA Poleca, nakazuje MENEDŻER Wywiera presję na rozliczanie się z wykonanej pracy przed przełożonymi. "Popędza" ludzi do pracy. LIDER Inspiruje, proponuje. Wywiera presję na rozliczanie się z wykonanej pracy przed zespołem. Prowadzi ludzi.
ZESTAWIENIE DZIAŁAŃ MENEDŻERA I LIDERA MENEDŻER Opiera się na władzy formalnej. LIDER Opiera się na własnym autorytecie. Budzi lęk. Budzi zainteresowanie. Mówi "ja", "idź". Mówi "my", "chodźmy".
CZYM SIĘ RÓŻNI POSTAWA MENEDŻERA OD POSTAWY LIDERA Wie, jak się robi. MENEDŻER Wyznacza zadania i mówi, co należy zrobić. Obwinia za błąd. Cieszy się ze swoich sukcesów. LIDER Pokazuje, jak się robi. Wyznacza wyniki i tempo pracy. Mówi, jak zapobiec błędom w przyszłości. Stawia na sukces zespołu.
A zatem: na czym polega bycie liderem społecznikiem Tym, co ich wyróżnia, jest jasność i siła przekonywania zawarta w ich ideach, głębia ich zaangażowania i otwartość na ciągłe uczenie się. Nie mają gotowej odpowiedzi na wszystko. Ale wzbudzają zaufanie ludzi dookoła, którzy wierzą, że razem możemy się nauczyć wszystkiego, czego chcemy, aby osiągnąć wyniki, których naprawdę pragniemy. Peter Senge
Zdaniem P. Druckera, skuteczny lider w działaniu kieruje się czterema zasadami: Lider to osoba, która posiada zwolenników, Przywództwo nie oznacza popularności. Przywództwo to wyniki działania, Lider daje przykład innym, Przywództwo to odpowiedzialność.
Wielka siódemka lidera doskonałego Andrew Leigh, Michael Maynard 1. wnikliwość 2. inicjatywa 3. inspiracja 4. zaangażowanie 5. improwizacja 6. indywidualność 7. realizacja
Narzędzia animacji społecznej: Partnerstwo lokalne Wolontariat Kampanie i wydarzenia społeczne Rzecznictwo i informacja obywatelska
Czym są partnerstwa? Partnerstwo międzysektorowe to strategiczne przymierze... podmiotów reprezentujących różne sektory życia społecznego; zawarte w celu współpracy; do którego wszyscy partnerzy wnoszą swoje kompetencje i zasoby; w którym wspólnie ponoszą ryzyko i koszty; oraz dzielą się korzyściami wynikającymi z osiągnięcia wspólnych celów partnerstwa i celów poszczególnych partnerów.
Rodzaje partnerstw a) partnerstwa publiczno prywatne (PPP) to umowa instytucji publicznej i organizacji prywatnej, zawarta w celu zrealizowania określonego przedsięwzięcia ze sfery zadań publicznych. b) partnerstwa projektowe cele partnerstwa są ściśle określone w projekcie, a powołanie takiego partnerstwa jest często związane z wymogami konkursowymi, stawianymi przez podmiot, który finansuje realizację zadania. c) partnerstwa branżowe/sektorowe to platforma porozumienia organizacji/instytucji prowadzących zbliżoną działalność. d) partnerstwa lokalne/trójsektorowe to porozumienie instytucji publicznych, przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych, które chcą wspólnie działać na rzecz swojego regionu, osiedla, gminy, powiatu.
Partnerstwa trójsektorowe Sektor biznesu Sektor publiczny Partnerstwo trójsektorowe (międzysektorowe) Sektor pozarządowy
POTENCJALNI PARTNERZY Potencjalni partnerzy
Partnerstwo lokalne Partnerstwo lokalne to: platforma współpracy pomiędzy różnorodnymi partnerami, którzy wspólnie w sposób systematyczny, trwały planują, projektują, wdrażają i realizują określone działania i inicjatywy, których celem jest rozwój lokalnego środowiska społeczno-gospodarczego i budowa tożsamości lokalnej wśród członków danej społeczności.
Partnerstwo lokalne Ważna cecha partnerstw lokalnych : współpraca partnerów na każdym etapie realizacji określonych działań prorozwojowych. Istotny czynnik którym wyróżnia się partnerstwo lokalne: zaangażowanie w prace partnerów reprezentujących różne sektory, takie jak np. gospodarka, rynek pracy, kultura, edukacja i opieka społ. Ważne! Partnerzy są zainteresowani rzeczywistą i efektywną a nie tylko deklaratywną i efektowną współpracą.
Model partnerstwa lokalnego Model Partnerstwa Lokalnego to budowanie trwałego partnerstwa pomiędzy instytucjami rządowymi, lokalnymi przedsiębiorstwami, samorządem i organizacjami pozarządowymi, instytucjami infrastruktury oraz mieszkańcami społeczności lokalnej na rzecz ożywienia gospodarczego oraz poprawy sytuacji na rynku pracy. Program Partnerstwa Lokalnego (PPL) polega na zaangażowaniu lokalnych społeczności we wspólne definiowanie i rozwiązywanie lokalnych problemów.
Cechy charakterystyczne Modelu Partnerstwa Lokalnego bazowanie na inicjatywach oddolnych; udział znaczącej reprezentacji społeczności lokalnej, a zwłaszcza środowiska biznesu; budowanie partnerstwa poprzez doświadczenie;
Model lokalnego partnerstwa Komponenty składowe modelu lokalnego partnerstwa: Lokalne Ożywienie Gospodarcze (LOG) Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie Wzmacnianie Konkurencyjności Istniejących Przedsiębiorstw (Szybki start) Pozyskiwanie środków finansowych.
Firmy Organizacje pozarządowe Ośrodki Pomocy Społecznej Model Partnerstwa Lokalnego Władze lokalne Ośrodki szkoleniowe 1. Lokalne Ożywienie Gospodarcze Biura Pośrednictwa Izby Pracy Handlowe, Rzemiosło 4. Komponent Środków Finansowych 2. Szybkie 3. Konkurencyjność Reagowanie przedsiębiorstw Związki zawodowe Agencje Rozwoju Radni gmin, powiatu, województwa Lokalne media PUP, WUP
Lokalne Ożywienie Gospodarcze (LOG) pomaga społecznościom lokalnym w systematycznej aktywizacji lokalnego rozwoju gospodarczego i tworzeniu nowych miejsc pracy na terenach dotkniętych bezrobociem.
Lokalne Ożywienie Gospodarcze
Proces Lokalnego Ożywienia Gospodarczego I. Zaproszenie do udziału w warsztatach roboczych (4 edycje): 1. liderów gospodarczych; 2. władz samorządowych; 3. organizacji pozarządowych II. 4. mieszkańców; Zapoznanie uczestników z zasadami rozwoju gospodarczego; III. Ocena lokalnych zasobów i potrzeb; IV. Wypracowanie i ocena nowych propozycji projektów; V. Wybór i wdrożenie projektów gospodarczych.
Lokalne Ożywienie Gospodarcze Celem warsztatów jest: Zdiagnozowanie warunków gospodarczych lokalnego środowiska, poznanie i zastosowanie zasad ożywienia gospodarczego, wypracowanie konkretnych projektów gospodarczych, wdrożenie najlepszego projektu (czasem kilku projektów) na rzecz lokalnego rozwoju gospodarczego.
Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie Działania podejmowane są w odpowiedzi na potrzeby zagrożonych zwolnieniami i zwalnianych pracowników. Podstawowym celem jest ułatwienie procesu powtórnego zatrudnienia pracownikom, których dotknęły zmiany związane z restrukturyzacją gospodarki. Na ich potrzeby inicjuje się powstanie: Zespołów Przystosowania Zawodowego, Zespołów Wsparcia Koleżeńskiego. Głównym celem Zespołów jest koordynowanie szeregu usług na rzecz zwalnianych i zagrożonych zwolnieniami pracowników z zakresu pomocy prawnej, edukacyjnej, organizacyjnej i psychologicznej. Świadczone usługi powinny skrócić czas potrzebny pracownikom restrukturyzowanych przedsiębiorstw na znalezienie nowej pracy.
Szybkie Reagowanie i Wsparcie Koleżeńskie Założenia idei Wsparcia Koleżeńskiego: Pokazanie ludziom, że nie są pozostawieni sami sobie; Utwierdzanie poczucia godności i własnej wartości pracowników; Okazanie zrozumienia dla ludzkich przeżyć; Przekonywanie ludzi, że ich uczucia są naturalne; Pomaganie ludziom w tworzeniu strategii działania. Celem Szybkiego Reagowania jest wczesna interwencja. Według badań pozwala ona skrócić czas potrzebny pracownikom na znalezienie nowej pracy o około 50%.
Wsparcie Koleżeńskie stałe doraźne Realizowane w zakładzie pracy Realizowane w społeczności lokalnej
Program Wsparcia Koleżeńskiego realizuje zwykle przeszkolona grupa Kolegów Doradców NIE SĄ PROFESJONALISTAMI w zakresie doradzania, ale wiedzą, gdzie można uzyskać potrzebne usługi NIE SĄ TERAPEUTAMI ale wiedzą gdzie ich znaleźć i potrafią udzielać wsparcia NIE SĄ ODPOWIEDZIALNI za wybory, których ludzie dokonują, ale troszczą się o ich losy
Lokalny Zespół Przystosowania Zawodowego (powiatowy lub gminny) Stanowi alternatywę dla zespołu zakładowego. Zakładany jest w przypadku gdy firma nie chce współpracować lub istnieje konieczność obsługi kilku zwolnień. Gromadzi osoby decyzyjne. Działa na rzecz tworzenia miejsc pracy i kreowania polityki lokalnej. Zespół może być inicjowany przez Specjalistę Partnerstwa Lokalnego
Zespół Przystosowania Zawodowego Pomaga utrzymać produktywność Promuje dobre stosunki pomiędzy pracownikami i pracodawcami Władze lokalne Zmniejsza negatywne skutki restrukturyzacji zatrudnienia Jest oddzielony od procesu negocjacji Organizacje Pozarządowe Stowarzyszenia Agencja Pracy Przewodniczący Pracownicy Kierownictwo Izby Handlowe Urząd Pracy MOPS Zapewnia wsparcie społeczne Ułatwia podstawowe usługi przystosowawcze Agencja Rozwoju Lokalnego Przyczynia się do personalizacji usług Służy jako forum komunikacyjne Koordynuje świadczenia usług dla zwalnianych pracowników
Wzmacnianie Konkurencyjności Istniejących Przedsiębiorstw Szybki Start Jest to podejmowanie działań dla wzmocnienia konkurencyjności firm, które utrzymały się na rynku oraz utrzymania istniejących miejsc pracy poprzez różnorodne szkolenia i działania wspierające.
Szybki Starty - zalety metodologii Uczestnicy szkoleń pozyskują umiejętności zawodowe w szybki i efektywny sposób; Uczestnicy szkoleń mają zapewnione zatrudnienie po ukończeniu kursu; Pracodawcy pozyskują wykwalifikowanych pracowników na konkretne stanowiska w ramach swojego przedsiębiorstwa; Pracodawcy pozyskują pracownika przeszkolonego pod potrzeby w krótkim okresie czasu.
Pozyskiwanie środków finansowych Komponent ten wiąże się z pozyskiwanie źródeł finansowania na realizację zadań wynikających z poprzednich trzech komponentów.
Model Partnerstwa Lokalnego Model Partnerstwa Lokalnego pomaga: społecznościom poprzez Warsztaty Lokalnego Ożywienia Gospodarczego, pracownikom poprzez zastosowanie metod Szybkiego Reagowania, firmom poprzez wzmacnianie konkurencyjności przedsiębiorstw.
Model Partnerstwa Lokalnego Cechy charakterystyczne Modelu Partnerstwa Lokalnego: bazowanie na inicjatywach oddolnych, udział znaczącej reprezentacji społeczności lokalnej, a zwłaszcza środowiska biznesu, budowanie partnerstwa poprzez doświadczenie, proces, a nie jednorazowa aktywność, metody wielokrotnego użytku, uzupełnia, a nie zastępuje.
Model Partnerstwa Lokalnego Czynniki inicjujące zawiązanie partnerstwa lokalnego: 1. kwestia inspiracji, w tym środowisk lokalnych, które przyczyniły się do powstania danego partnerstwa lokalnego 2. zasada oddolności i spontaniczności, 3. czynnik założycielski - trzy zasadnicze rodzaje sił sprawczych przyczyniających się do powstania partnerstwa lokalnego: lokalni liderzy lokalny biznes lokalne instytucje publiczne
Lokalne pakty na rzecz rozwoju Różnice pomiędzy partnerstwem a paktem: pakty na rzecz rozwoju stanowią strukturę większą i tematycznie bardziej rozległą; często skupiają w swoich ramach kilka partnerstw lokalnych działających na mniejszym obszarze i w węższym zakresie; ich głównym zadaniem jest koordynowanie działań prorozwojowych prowadzonych przez różne podmioty w ramach określonego środowiska społeczno-gospodarczego.
Partnerstwo projektowe a partnerstwo lokalne Partnerstwo projektowe powołane jest odrębną umową partnerską, zawartą na potrzeby realizacji konkretnego projektu, relacja partnerska jest krótkotrwała i ściśle zadaniowa partnerstwo projektowe ulega rozwiązaniu po zakończeniu działań Partnerstwo lokalne partnerzy współpracują ze sobą w sposób systematyczny i trwały, a ich współpraca nie ogranicza się tylko do realizacji konkretnych projektów partnerzy mogą tworzyć partnerstwa projektowe przeznaczone dla potrzeb realizacji konkretnych projektów, które jednak funkcjonują w ramach większej całości zwanej partnerstwem lokalnym. nie jest możliwe, aby wszyscy partnerzy współpracowali równocześnie w realizacji konkretnego działania partnerstwo lokalne trwa po zakończeniu projektu, realizując kolejne zadania
Proces budowania partnerstwa- praktyczne sposoby i narzędzia budowania partnerstwa
Etapy budowania partnerstwa Etap 1. Analiza środowiska problemu Etap 2. Analiza potencjalnych partnerów Etap 3. Analiza potencjalnych przeciwników Etap 4. Spotkanie potencjalnych partnerów
Etapy budowania partnerstwa Etap 1. Analiza środowiska problemu obejmuje ona wszystkie instytucje i zjawiska związane z danym problemem. Społeczność lokalna zawiera wiele podmiotów i tylko niektóre z nich mogą być związane z danym problemem. Analizy dokonuje się poprzez: określenie instytucji lub organizacji oraz zjawisk sprzyjających naszym działaniom, określenie instytucji lub organizacji oraz zjawisk hamujących nasze działania.
Etapy budowania partnerstwa Etap 2. Analiza potencjalnych partnerów dokonując analizy odpowiadamy na następujące pytania: Jaki jest status prawny potencjalnego sojusznika? Jakie są jego główne cele i klienci, którym pomaga? Dlaczego jest istotny dla rozwiązania problemu? Co może wnieść do partnerstwa? Co może zyskać na współpracy z innymi? Analiza ta jest podstawą do określenia ludzi bądź instytucji, które warto pozyskać do współpracy.
Etapy budowania partnerstwa Etap 3. Analiza potencjalnych przeciwników uświadomienie sobie ich obecności przyczynia się do poszerzenia naszego widzenia rzeczywistości.
Etapy budowania partnerstwa Etap 4. Spotkanie potencjalnych partnerów w trakcie spotkania/spotkań powinno się doprowadzić do: Wzajemnego poznania się partnerów, Ustalenia obowiązujących reguł i wartości, Ustalenia przez wszystkich partnerów wspólnego kierunku działań. Wspólne spotkania to okazja do znalezienia odpowiedzi na następujące pytania: Jakie mamy podejście do problemu, w sprawie którego się spotkaliśmy? Co nas łączy? Co chcemy wspólnie zrobić? Co jest nam potrzebne, aby zrealizować nasze cele?
Mamy! Komu możemy pomóc? Jak i dlaczego znaleźć partnerów? Potrzebujemy! Kto nam może pomóc? Pomysły Doświadcze nie Samochód Inne Sprzęt Wiedza Lokal
Niektóre wyznaczniki partnerstwa związek osób lub podmiotów, wspólna wizja i misja, zdefiniowany cel, określone zadania, zaangażowanie poprzedzone wspólnym przygotowaniem planu działania, opracowanie procedur zorientowanych na rezultaty.
Cechy dobrego partnerstwa partnerstwo jest czymś więcej niż tylko sumą swoich części, uwzględnia uczenie się i adaptację do zmian, posiada jawny system komunikacji i przywództwa, oparte jest na wspólnie uzgodnionych celach, partnerzy dzielą ryzyko i korzyści, jest dobrowolne i sprawiedliwe.
Zasady partnerskiej współpracy 1. Zasada inwestycji o charakterze społecznym rozwój zrównoważony. 2. Zasada autonomii. 3. Zasada etycznych funduszy i równoprawnego dostępu do środków. 4. Zasada stałego doskonalenia. 5. Zasada otwartości. 6. Zasada długotrwałego zaangażowania. 7. Zasada uzgadniania kontaktów zewnętrznych. 8. Zasada rozwiązywania układu partnerskiego bez wskazywania winnych.
Fazy budowania partnerstwa 1. Tworzenie wzajemnego zaufania i wyznaczanie celów 2. Tworzenie wspólnych projektów i budowanie struktury działania 3. Realizacja projektów 4. Monitoring realizacji i korekta działań 5. Kreowanie nowych inicjatyw
Potencjalne ograniczenia i niebezpieczeństwa dla partnerstwa brak wiedzy, umiejętności, zaangażowania, słomiany zapał, brak długotrwałej motywacji. Partnerstwo to przede wszystkim ludzie!
Zasady zarządzania partnerstwem Najważniejsze kompetencje zespołu zarządzającego partnerstwa: planowanie i wyznaczanie kierunków działań; akceptowanie sprawozdań merytorycznych; akceptowanie decyzji finansowych; kontrolowanie zgodności podejmowanych działań z wyznaczonymi celami partnerstwa.
Rola lidera w partnerstwie: Zasady zarządzania partnerstwem Lider jest siłą napędową partnerstwa i pozwala na jego funkcjonowanie. Bycie liderem może wynikać z faktu: bycia inicjatorem partnerstwa; posiadania największego potencjału z wszystkich członków; posiadania autorytetu i doświadczenia dostrzeganego przez wszystkich partnerów.
Kryteria wyłonienia lidera partnerstwa: Zasady zarządzania partnerstwem znajomość obszarów realizacji celów partnerstwa, zarządzanie biurem partnerstwa, zarządzanie finansami.
Zasady zarządzania partnerstwem Partnerstwo jako instytucja: działa w oparciu o dokument programowy (deklarację współpracy), który jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju, ma uchwalony regulamin określający zasady współpracy oraz reprezentacji, ma demokratycznie wyłonione władze, ma aktualny plan operacyjny i strategię finansowania działań, regularnie dokonuje oceny swoich dokonań merytorycznych i finansowych, ma osobowość prawną lub wybrana instytucję, która prowadzi sekretariat partnerstwa, udziela osobowości prawnej wspólnym działaniom.
1. Walne Zgromadzenie 2. Sekretariat Partnerstwa 3. Rada Partnerstwa 4. Zespoły Tematyczne Struktura partnerstwa
Struktura partnerstwa Walne Zgromadzenie: grupa stałych reprezentantów oddelegowanych pisemnie przez instytucje członkowskie, tworzy i czuwa nad realizacją polityki partnerstwa, podejmuje decyzje w drodze konsensusu, spotyka się min. raz do roku (odpowiada Przewodniczący Zgromadzenia i Sekretariat), wybiera spośród siebie Przewodniczącego oraz członków Rady Partnerstwa.
Struktura partnerstwa Sekretariat Partnerstwa: składa się min. z 1 pracownika (może być wolontariusz, stażysta, absolwent), finansowany jest przez partnerstwo, jedną instytucję członkowską lub w części przez wszystkich, podejmuje działania organizacyjne na rzecz wszystkich ciał Partnerstwa (pomoc w przygotowaniu materiałów, spotkań, pisaniu sprawozdań i projektów), odpowiada za promocję partnerstwa.
Struktura partnerstwa Rada Partnerstwa wybierana jest przez Walne Zgromadzenie spośród jego członków i składa się z min. 6 osób reprezentowanych przez administrację publiczną, sektor prywatny, organizacje pozarządowe, podejmuje główne decyzje dotyczące Partnerstwa, spotyka się min. 4 razy w roku, może wybierać spośród siebie prezydium 3 do 5 osób będące ciałem odpowiedzialnym za bieżącą pracę Partnerstwa.
Zasady konstruowanie partnerstwa lokalnego równość wszystkich partnerów wobec siebie, łagodzenie konfliktów każdy partner musi czuć że ma takie same możliwości podejmowania decyzji i proponowania własnych rozwiązań należy szanować każdy głos.
zasady Zaufanie otwartość jawność Wszyscy uczestnicy powinni otwarcie mówić o swoich oczekiwaniach, decyzje powinny być jawne, wszyscy członkowie partnerstwa powinni sobie ufać. Jest to jedna z fundamentalnych zasad partnerstwa
zasady Innowacyjność i kompleksowość podejmowanych działań, koncentracja na rzeczywistych problemach Skuteczne działania pozwalają na osiąganie zakładanych rezultatów. Kompleksowość partnerstwa przejawia się poprzez zaangażowanie wszystkich partnerów. Innowacyjność stanowi integralną część partnerstwa
zasady Budowanie partnerstwa oddolnie Działanie partnerstwa powinno odbywać się przy zaangażowaniu osób bezpośrednio zainteresowanych i znających lokalne uwarunkowania
Jakie zadania realizują partnerstwa lokalne Wszystko zależy od potrzeb lokalnej społeczności i inicjatywy partnerów. Np.programy socjalne, promujące zatrudnienie, czy inne, aby efektywniej odpowiedzieć na lokalne problemy bezrobocia, biedy i wykluczenia społecznego;
Przerwa na kawę - 15 min
Witamy po przerwie kawowej
Bariery i korzyści w budowaniu partnerstw lokalnych
Kierunki działań partnerstwa Stymulują i promują działania zgodne z priorytetami lokalnymi. Pracują z potencjalnymi odbiorcami publicznych lub rządowych programów. Pomagają mieszkańcom lokalnych społeczności w korzystaniu z programów Wspomagają lokalne grupy w ubieganiu się granty. Pomagają w doborze i wyborze działań pasujących do lokalnych potrzeb i celów. Są źródłem informacji o programach. Łączą programy i lokalne inicjatywy, co powoduje optymalizację wzajemnych możliwości i wpływów Wzmacniają efekty publicznych programów oraz lokalnych inicjatyw
Czemu służą partnerstwa lokalne Aktywizują organizacje, instytucje, osoby ważne dla społeczności lokalnej w celu wspólnego rozwiązywania istniejących problemów.
Co przeszkadza partnerstwu Oczekiwanie, że partnerstwo powinno być zbudowane na wzór relacji rodzinnych ( bliskie i emocjonalne więzi ) Niska odporność na odmienne poglądy i interesy. Nieumiejętność zbiorowego dyskutowania nad różnymi celami. Nieumiejętność budowania bezosobowych i bezstronnych relacji między członkami.
Cele działania schodzą na podrzędne miejsca Wyższy priorytet uzyskuje konformizm grupowy Niska odporność na dysonans poznawczy Frustracja Unikaniem dyskusji. Brakiem logiki w poszukiwaniu przyczyn Czym to skutkuje?
Partnerstwa lokalne Sukces partnerstwa związany jest z przestrzeganiem następujących zasad: równość praw sygnatariuszy, dobrowolność uczestnictwa, wspólne rozwiązywanie problemów = zaangażowanie partnerów, oraz otwartość na rozszerzenie partnerstwa, konsekwencja w realizacji działań, uczciwość i wzajemne zaufanie,
Lokalne partnerstwo Partnerstwo nie zastępuje władzy lokalnej, ale z nią współpracuje! Partnerstwo umożliwia w większym niż dotychczas stopniu zaabsorbowanie środków z funduszy strukturalnych, szczególnie EFS! Partnerstwo uaktywnia obywateli w procesie zmian wpływa na środowisko działania biznesu, rozwój przedsiębiorczości obywateli, integracji środowiska dla podejmowania działań lokalnych!
Przerwa na obiad - 45 min
Praca w grupach na temat przykładowego modelu partnerstwa lokalnego.
Ćwiczenia w grupie Budujemy porozumienie na rzecz III sektora w gminie Kęty. Etap 1. Analiza środowiska problemu Zadania do wykonania: Słaby sektor pozarządowy w gminie Kęty (niska profesjonalizacja działań NGO, nikła/brak współpracy w sektorze, sektor nie ma swojej reprezentacji, niedosyt wiedzy w sektorze nt rozwoju organizacji oraz zasad współpracy na poziomie NGO/NGO lub NGO/JST) 1. Wskaż wszystkie podmioty/osoby i zjawiska związane z w/w problemem. 2. Określ instytucje/organizacje/podmioty oraz zjawiska sprzyjające działaniom związanym ze zniwelowaniem/rozwiązaniem problemu 3. Określ instytucje/organizacje/podmioty oraz zjawiska hamujące działania związane ze zniwelowaniem/rozwiązaniem problemu lub którym nasze działania będą obojętne
Etap 2. Analiza potencjalnych partnerów- sojuszników Praca w grupie Dlaczego jest istotny dla rozwiązania problemu? Co może wnieść do partnerstwa? Co może zyskać sojusznik na współpracy z innymi?
Praca w grupie Etap 3. Analiza potencjalnych przeciwników/podmioty neutralne Potencjalne przyczyny niechęci/obojętności nie włączenia się w działania partnerstwa? Czy dany przeciwnik/podmiot neutralny byłby istotny dla rozwiązania problemu i co mógłby wnieść do partnerstwa: - na etapie tworzenia - po utworzeniu partnerstwa Jeśli jest ważny dla partnerstwa, jakich argumentów użyjemy aby włączył się do naszych działań?
Dyskusja. Podsumowanie szkolenia
Dziękujemy za uwagę!