Kodeks dobrych praktyk biznesowych Wytyczne Eucomed w zakresie współpracy z pracownikami ochrony zdrowia obowiązujące stowarzyszenia Wersja ze zmianami z września 2008 r. Zatwierdzona przez Zarząd 11 września 2008 r. Translation by courtesy of
Kodeks dobrych praktyk biznesowych Eucomed obejmuje Wytyczne w zakresie współpracy z pracownikami ochrony zdrowia oraz Wytyczne Eucomed w zakresie przestrzegania przepisów prawa konkurencji. Niniejsza broszura zawiera jedynie Wytyczne w zakresie współpracy z pracownikami ochrony zdrowia. Wszystkie dokumenty, w tym także Wytyczne Eucomed w zakresie przestrzegania przepisów prawa konkurencji oraz Pytania i odpowiedzi dotyczące Wytycznych Eucomed w zakresie współpracy z pracownikami ochrony zdrowia są dostępne na witrynie internetowej stowarzyszenia Eucomed znajdującej się pod adresem http://www.eucomed.org/abouteucomed/ethics.aspx. I. Wstęp Niniejsze wytyczne zawierają informacje i wskazówki dotyczące współpracy członków stowarzyszenia Eucomed z pracownikami ochrony zdrowia (zarówno medycznymi, jak i niemedycznymi, w tym m.in. lekarzami, pielęgniarkami/pielęgniarzami, technikami i koordynatorami badań medycznych) lub podmiotami (takimi jak szpitale lub podmioty zbiorowe dokonujące zakupów), które bezpośrednio lub pośrednio kupują, dzierżawią, rekomendują, używają, organizują zakup lub dzierżawę, lub przepisują wyroby medyczne członków stowarzyszenia Eucomed ( pracownicy ochrony zdrowia ). Współpraca między członkami stowarzyszenia Eucomed a pracownikami ochrony zdrowia może przybierać wiele form, które przyczyniają się do rozwoju nauk medycznych i poprawy opieki nad pacjentami, w tym m.in.: Rozwój technologii medycznych: Opracowywanie innowacyjnych wyrobów medycznych oraz udoskonalanie już istniejących produktów wymaga współpracy między członkami stowarzyszenia Eucomed a pracownikami ochrony zdrowia. Innowacyjność i kreatywność są niezbędne w procesie opracowywania nowych i udoskonalanie istniejących wyrobów medycznych, które często prowadzone są poza terenem obiektów spółek produkujących wyroby medyczne. Bezpieczne i skuteczne korzystanie z technologii medycznych: W celu zapewnienia bezpiecznego i skutecznego korzystania z technologii medycznych członkowie stowarzyszenia Eucomed muszą zaoferować pracownikom ochrony zdrowia odpowiednie instrukcje, kształcenie zawodowe, szkolenia, serwis i wsparcie techniczne. Czasami organy regulacyjne warunkują udzielenie zgody na wprowadzenie danego produktu do obrotu od przeprowadzenia tego rodzaju szkolenia. Badania i kształcenie zawodowe: Wspieranie przez członków stowarzyszenia Eucomed prowadzonych w dobrej wierze badań naukowych w dziedzinie nauk medycznych, kształcenia zawodowego pracowników ochrony zdrowia oraz działań mających na celu doskonalenie umiejętności zawodowych przyczynia się m.in. do polepszania bezpieczeństwa pacjentów oraz zwiększania dostępu do nowych technologii. Członkowie stowarzyszenia Eucomed rozumieją, że przestrzeganie standardów etycznych oraz właściwych przepisów prawa ma decydujący wpływ na zdolność branży producentów wyrobów
medycznych do prowadzenia dalszej współpracy z pracownikami ochrony zdrowia. Członkowie stowarzyszenia Eucomed muszą namawiać do tego, aby ich współpraca z pracownikami ochrony zdrowia była zgodna z zasadami etyki stosowanymi w biznesie oraz społecznie odpowiedzialna. Członkowie stowarzyszenia muszą cały czas mieć na uwadze fakt, że pracownicy ochrony zdrowia są zobowiązani podejmować decyzje dotyczące leczenia w sposób niezależny. Wytyczne oparte są na następujących podstawowych zasadach: Zasada rozdziału: Współpraca branży z pracownikami ochrony zdrowia nie może być wykorzystywana w celu wpływania na decyzje zakupowe, poprzez nienależne lub niedopuszczalne korzyści, Współpraca ta nie może być również uzależniona od transakcji zakupowych, ani od rekomendowania lub korzystania z produktów członków stowarzyszenia. Zasada przejrzystości: Współpraca branży z pracownikami ochrony zdrowia musi być przejrzysta i prowadzona zgodnie z krajowymi i lokalnymi przepisami prawa, regulacjami lub kodeksami zasad etyki zawodowej. W krajach, w których nie obowiązują przepisy szczególne, członkowie stowarzyszenia są mimo to zobowiązani do zachowania przejrzystości poprzez wprowadzenie wymogu przekazania administracji szpitala, przełożonemu pracownika ochrony zdrowia lub innemu powołanemu do tego lokalnie właściwemu organowi, uprzedniego zgłoszenia ujawniającego w sposób całkowity cele i zakres współpracy. Zasada równoważności: W przypadku zlecenia przez członka stowarzyszenia pracownikom ochrony zdrowia wykonania usług w imieniu lub na rzecz członka stowarzyszenia, wynagrodzenie wypłacone przez członka stowarzyszenia musi być współmierne do i odpowiadające godziwej wartości rynkowej usług świadczonych przez pracownika ochrony zdrowia. Zasada dokumentacji: Współpraca członka stowarzyszenia z pracownikiem ochrony zdrowia, polegająca na przykład na świadczeniu przez pracownika ochrony zdrowia usług w imieniu i na rzecz członka stowarzyszenia, musi być udokumentowana umową pisemną określającą m.in. cel i przedmiot takiej współpracy, sposób zwrotu wydatków oraz wysokość wynagrodzenia przypadającego do zapłaty przez członka stowarzyszenia. Działania przewidziane w umowie muszą być uzasadnione i udokumentowane sprawozdaniami z działalności lub w inny, podobny sposób. Właściwa dokumentacja, obejmująca m.in. umowę i związane z nią sprawozdania, faktury itp., musi być przechowywana przez członka stowarzyszenia jako dowód istnienia konieczności wykonania i istotności usług oraz zasadności wypłaconego wynagrodzenia. Członkowie stowarzyszenia winni wymagać, aby podmioty zewnętrzne występujące w charakterze pośredników, zarówno w zakresie sprzedaży jak i w zakresie innego pośrednictwa, w tym m.in. konsultanci, dystrybutorzy, przedstawiciele handlowi i ds. marketingu, brokerzy, komisanci i niezależni przedstawiciele handlowi, którzy współpracują z pracownikami ochrony zdrowia w związku ze
sprzedażą, promocją lub jakąkolwiek inną działalnością dotyczącą produktów członków stowarzyszenia, przestrzegali standardów określonych w niniejszych wytycznych. Co za tym idzie, zaleca się, aby w przypadku nawiązania każdej takiej współpracy stosowna dokumentacja umowna nakładała na podmioty zewnętrzne obowiązek przestrzegania niniejszych lub równoważnych im wytycznych. Niniejsze wytyczne określają normy właściwe dla różnych typów relacji z pracownikami ochrony zdrowia. Niniejsze wytyczne nie zastąpują jakichkolwiek krajowych przepisów prawa lub regulacji, lub kodeksów postępowania zawodowego (w tym kodeksów obowiązujących w spółkach), które nakładają bardziej rygorystyczne wymagania na członków stowarzyszenia lub pracowników ochrony zdrowia prowadzących określone działania w danych krajach. Wszyscy członkowie stowarzyszenia powinni samodzielnie upewnić się, że ich współpraca z pracownikami ochrony zdrowia jest zgodna ze wszystkimi aktualnie obowiązującymi krajowymi i lokalnymi przepisami prawa, regulacjami i kodeksami zawodowymi. II. Szkolenia i kształcenie zawodowe w zakresie produktów, sponsorowane przez członków stowarzyszenia W stosownych przypadkach członkowie stowarzyszenia powinni zaoferować pracownikom ochrony zdrowia szkolenia w zakresie wiedzy odnośnie ich produktów w celu zapewnienia bezpiecznego i skutecznego korzystania z technologii medycznych. Takie programy edukacyjno-szkoleniowe powinny odbywać się we właściwych lokalizacjach uwzględniających wygodę uczestników oraz charakter szkolenia. W szczególności: Programy oraz imprezy edukacyjno-szkoleniowe powinny być prowadzone w odpowiedniej placówce klinicznej, laboratoryjnej, szkoleniowej, konferencyjnej lub w innym właściwym miejscu, w tym w siedzibach własnych członków stowarzyszenia lub placówkach konferencyjnych udostępnianych na warunkach komercyjnych, w których istnieją warunki sprzyjające efektywnemu przekazywaniu wiedzy i prowadzeniu niezbędnych szkoleń praktycznych. Personel szkoleniowy winien mieć odpowiednią wiedzę i doświadczenie niezbędne do prowadzenia tego rodzaju szkoleń. W trakcie szkoleń członkowie stowarzyszenia mogą oferować uczestnikom posiłki w rozsądnej cenie. Natomiast w sytuacjach, kiedy uczestnicy muszą pozostać na noc w miejscu szkolenia, należałoby również zaoferować im dodatkowe formy gościnności. Każda forma gościnności winna mieć ograniczoną wartość materialną, a jej czas i zakres winny być podporządkowane celom edukacyjnym szkolenia i być zgodne z przepisami prawa obowiązującego w kraju, w którym dany pracownik ochrony zdrowia jest uprawniony do wykonywania zawodu. Członkowie stowarzyszenia mogą pokrywać zasadne koszty podróży i zakwaterowania ponoszone przez uczestniczącego w szkoleniu pracownika ochrony zdrowia, zgodne z przepisami prawa obowiązującego w kraju, w którym dany pracownik ochrony zdrowia jest uprawniony do wykonywania zawodu.
Członkom stowarzyszenia nie wolno organizować ani pokrywać kosztów posiłków, podróży, zakwaterowania ani żadnych innych wydatków dotyczących małżonków lub gości pracowników ochrony zdrowia, ani żadnych innych osób niemających faktycznego interesu zawodowego w uzyskaniu dostępu do informacji udostępnianych podczas spotkania. III. Wspieranie konferencji edukacyjnych organizowanych przez podmioty zewnętrzne Organizowane w dobrej wierze niezależne konferencje edukacyjne, naukowe lub poświęcone omawianiu polityk i zasad działania promują wiedzę naukową, rozwój medycyny oraz pomagają w uzyskaniu skutecznej opieki medycznej. W tym celu członkowie stowarzyszenia mogą wspierać takie imprezy pod warunkiem, że treść edukacyjna konferencji promuje naukę, postęp w medycynie oraz świadczenie skutecznej opieki zdrowotnej i jest spójna z właściwymi wytycznymi dotyczącymi tego rodzaju spotkań, które zostały ustalone przez stowarzyszenia lub organizacje zawodowe. Członkowie stowarzyszenia Eucomed mogą wspierać takie imprezy poprzez udzielanie pomocy finansowej, naukowej, technicznej, organizacyjnej i/lub logistycznej zgodnie z następującymi zasadami: Sponsoring pracowników ochrony zdrowia. O ile pozwalają na to krajowe i lokalne przepisy prawa, regulacje i kodeksy zasad etyki zawodowej, członkowie stowarzyszenia mogą udzielać wsparcia finansowego polegającego na pokrywaniu kosztów udziału w konferencji indywidualnych pracowników ochrony zdrowia. Takie wsparcie finansowe powinno ograniczać się do pokrycia kosztów opłaty za uczestnictwo oraz rozsądnych kosztów podróży, posiłków i zakwaterowania związanych z udziałem w imprezie. Członkowie stowarzyszenia są zobowiązani zapewnić przestrzeganie w pełnym zakresie określonych w krajowych i lokalnych przepisach prawa wymogów dotyczących ujawniania lub zatwierdzania takiego sponsoringu, a w sytuacji gdy takie wymogi nie zostały określone, są mimo tego zobowiązani do zapewnienia odpowiedniej przejrzystości, na przykład poprzez wprowadzenie wymogu przekazania administracji szpitala, przełożonemu pracownika ochrony zdrowia lub innemu powołanemu do tego lokalnie właściwemu organowi uprzedniego, pisemnego powiadomienia o sponsoringu. Reklamy i prezentacje. Członkowie stowarzyszenia mogą wykupywać reklamy oraz wynajmować podczas konferencji stoiska na potrzeby prezentacji materiałów dotyczących spółki. Wsparcie finansowe konferencji. Członkowie stowarzyszenia mogą wpłacać kwoty wsparcia finansowego bezpośrednio na rzecz organizatora konferencji w celu zmniejszenia łącznego kosztu udziału w konferencji ponoszonego przez uczestników a także w celu pokrycia rozsądnych honorariów i kosztów podróży, posiłków i zakwaterowania pracowników ochrony zdrowia, którzy występują podczas konferencji w dobrej wierze, w charakterze wykładowców. W każdym takim przypadku organizator konferencji jest zobowiązany zwrócić się z pisemną prośbą do członka stowarzyszenia o wsparcie, a każda kwota wsparcia finansowego musi zostać wpłacona bezpośrednio na rzecz organizatora konferencji lub instytucji szkoleniowej.
IV. Wyłączna odpowiedzialność za zawartość programu szkolenia i wybór wykładowców spoczywa na organizatorze konferencji. Członkowie stowarzyszenia nie mogą wpływać na szczegółowe uzgodnienia dotyczące tematyki konferencji, mogą jedynie rekomendować prelegentów lub wyrażać swoje uwagi na temat programu, o ile zostaną o to poproszeni. Sympozja satelitarne. Członkowie stowarzyszenia mogą sponsorować sympozja satelitarne podczas konferencji organizowanych przez podmioty zewnętrzne oraz organizować prezentacje dotyczące tematów zgodnych z ogólną tematyką konferencji organizowanej przez podmiot zewnętrzny pod warunkiem, że wszystkie prezentowane informacje będą rzetelne, zrównoważone i naukowo ścisłe. Członkowie stowarzyszenia mogą decydować o tematyce takich imprez i ponosić odpowiedzialność za wybór wykładowców. Poczynione ustalenia muszą zostać udokumentowane pisemną umową, a wsparcie udzielone przez członka stowarzyszenia musi zostać ujawnione we wszystkich materiałach dotyczących imprezy satelitarnej. Stypendia. Członkowie stowarzyszenia mogą również przyznawać stypendia edukacyjne instytucjom szkoleniowym, zakładom opieki zdrowotnej lub stowarzyszeniom zawodowym z przeznaczeniem na programy kształcenia zawodowego pracowników ochrony zdrowia poprzez współfinansowanie stypendiów i innych, podobnych subwencji naukowych. Wyboru stypendystów i odbiorców dotacji powinna dokonywać instytucja, do której mają oni zostać przyjęci, lub instytucja szkoleniowa, w której mają oni odbyć szkolenie. Stypendia należy przyznawać instytucji szkoleniowej lub zawodowej, a nie indywidualnym stypendystom, chyba że dana instytucja poprosi o to uprzednio na piśmie. W żadnym przypadku finansowanie nie powinno być związane z zakupem przez daną instytucję produktów spółki, ani w inny sposób uzależnione od korzystania przez instytucję w przeszłości lub potencjalnie w przyszłości z produktów lub usług spółki. Spotkania dotyczące sprzedaży i promocji W krajach, w których dopuszczalne jest spotykanie się przez członków stowarzyszenia z pracownikami ochrony zdrowia w celu przedyskutowania cech produktów, negocjowania umów lub omawiania warunków sprzedaży, spotkania takie powinny z reguły odbywać się w miejscu pracy lub niedaleko miejsca pracy pracownika ochrony zdrowia. Przy okazji takich spotkań członkowie stowarzyszenia mogą pokrywać koszty posiłków w rozsądnej cenie dla uczestniczących w spotkaniach pracowników ochrony zdrowia. Spotkania takie winny odbywać się w miejscu sprzyjającym wymianie informacji. W przypadku konieczności zorganizowania wizyty w zakładzie produkcyjnym lub zademonstrowania sprzętu nieprzenośnego członkowie stowarzyszenia mogą również pokryć rozsądne koszty podróży i zakwaterowania pracownika ochrony zdrowia uczestniczącego w wizycie. Członkom stowarzyszenia nie wolno jednakże organizować ani pokrywać kosztów posiłków, podróży, zakwaterowania ani żadnych innych wydatków dotyczących małżonków lub gości pracowników ochrony zdrowia, ani żadnych innych osób niemających faktycznego interesu zawodowego w uzyskaniu dostępu do informacji udostępnianych podczas spotkania.
V. Porozumienia z konsultantami Pracownicy ochrony zdrowia mogą występować w charakterze konsultantów członków stowarzyszenia i świadczyć w dobrej wierze konstruktywne usługi, w tym prowadzić badania, uczestniczyć w pracach ciał doradczych, przedstawiać prezentacje podczas szkoleń sponsorowanych przez członków stowarzyszenia lub konferencji edukacyjnych organizowanych przez podmioty zewnętrzne, oraz prowadzić prace nad rozwojem nowych produktów. Wypłata rozsądnego wynagrodzenia pracownikom ochrony zdrowia za wykonanie takich usług jest własciwa. Umowa konsultingowa pomiędzy członkami stowarzyszenia a pracownikami ochrony zdrowia uznawana jest za zawartą w dobrej wierze, jeżeli spełnione są następujące kryteria Umowy konsultingowe należy zawierać jedynie w przypadku, gdy zidentyfikowano uprzednio uzasadniony cel świadczenia usług konsultingowych. Konsultantów należy dobierać na podstawie ich kwalifikacji i fachowości, pod kątem zidentyfikowanego celu, a nie na podstawie liczby i wartości zamówień wygenerowanych przez konsultanta. Porozumienia dotyczące świadczenia usług konsultingowych z pracownikami ochrony zdrowia muszą być udokumentowane pisemną umową podpisaną przez strony, która określa usługi, które mają być wykonane. Takie porozumienia muszą być zgodne z regulacjami obowiązującymi w kraju, w którym pracownik ochrony zdrowia jest uprawniony do wykonywania zawodu. Wynagrodzenie wypłacane pracownikom ochrony zdrowia zatrudnionym jako konsultanci musi być równie godziwe jak wartość rynkowa wykonanych usług i nie może być w żaden sposób powiązane z wartością wyrobów medycznych, które konsultanci mogą wykorzystywać w swojej praktyce. Wszystkie dokonane płatności muszą być zgodne z właściwymi wymogami podatkowymi oraz innymi wymogami prawnymi. Członkowie stowarzyszenia mogą pokrywać rozsądne i rzeczywiste wydatki ponoszone przez konsultantów w związku z wykonywaniem przedmiotu zlecenia, w tym m.in. rozsądne i rzeczywiste koszty podróży, posiłków i zakwaterowania ponoszone przez konsultantów w związku z obecnością na spotkaniach z członkami stowarzyszenia lub w ich imieniu. Pisemna umowa powinna opisywać wszystkie wydatki, o których zwrot można się ubiegać w związku ze świadczeniem usług konsultingowych. Członkowie stowarzyszenia są zobowiązani zapewnić przestrzeganie w pełnym zakresie wszystkich określonych w krajowych i lokalnych przepisach prawa wymogów dotyczących ujawniania i zatwierdzania faktu angażowania przez członków stowarzyszenia pracowników ochrony zdrowia w charakterze konsultantów. W sytuacji, gdy takie wymogi nie zostały określone, członkowie stowarzyszenia są mimo to zobowiązani do zapewnienia odpowiedniej przejrzystości, na przykład poprzez wprowadzenie wymogu przekazania administracji szpitala, przełożonemu pracownika ochrony zdrowia lub innemu powołanemu do tego lokalnie właściwemu organowi uprzedniego, pisemnego powiadomienia ujawniającego cel i zakres umowy konsultingowej.
Wszystkie porozumienia dotyczące świadczenia usług konsultingowych z pracownikami ochrony zdrowia muszą być udokumentowane na piśmie nawet, jeżeli pracownik ochrony zdrowia nie żąda zapłaty za wykonane usługi lub jeżeli porozumienie przewiduje jedynie jednodniową imprezę. Miejsce i okoliczności spotkania członków stowarzyszenia z konsultantami powinno być odpowiednie do przedmiotu konsultacji. Spotkania powinny być prowadzone w odpowiedniej placówce klinicznej, edukacyjnej, konferencyjnej lub w innym właściwym miejscu, w tym w hotelu lub innych placówkach konferencyjnych udostępnianych na warunkach komercyjnych, w których istnieją warunki sprzyjające do skutecznej wymiany informacji. Przejawy gościnności sponsorowane i oferowane przez członka stowarzyszenia podczas spotkań z konsultantem powinny mieć ograniczoną wartość, a ich czas i zakres winny być podporządkowane głównemu celowi spotkania. W przypadku gdy członek stowarzyszenia angażuje pracownika ochrony zdrowia w charakterze konsultanta mającego wykonać usługi badawcze, wówczas do umowy, o której mowa powyżej, należy dołączyć pisemny protokół badań lub pisemny harmonogram prac, stosownie do okoliczności, oraz należy uzyskać wszystkie wymagane zgody i pozwolenia. W przypadku, gdy członek stowarzyszenia angażuje pracownika ochrony zdrowia w celu opracowania własności intelektualnej, należy podpisać umowę pisemną przewidującą wynagrodzenie w wysokości równej godziwej wartości rynkowej. W żadnym przypadku pracownik ochrony zdrowia nie może jednakże otrzymywać żadnego wynagrodzenia finansowego z tytułu przepisania w przeszłości lub możliwości przepisania w przyszłości wyrobów medycznych, w tym wyrobów medycznych zawierających nowatorską własność intelektualną. Należy uzyskać wszystkie wymagane zgody i pozwolenia, w tym od administracji szpitala lub przełożonego pracownika ochrony zdrowia (lub powołanego do tego lokalnie właściwego organu). VI. Prezenty Członkowie stowarzyszenia mogą okazjonalnie przekazywać pracownikom ochrony zdrowia niedrogie, markowe lub bezmarkowe rzeczy w charakterze prezentów, pod warunkiem że będą one ograniczonej wartości i zgodne z krajowymi i lokalnymi przepisami prawa, regulacjami i kodeksami zasad etyki branżowej i zawodowej obowiązującymi w kraju, w którym pracownik ochrony zdrowia jest uprawniony do wykonywania zawodu. Prezenty muszą być związane z praktyką pracownika ochrony zdrowia, być korzystne dla pacjentów lub pełnić rzeczywistą funkcję edukacyjną. Zabronione jest przekazywanie prezentów w formie gotówki lub ekwiwalentu pieniężnego. Niniejszy rozdział nie porusza kwestii dotyczących legalnego przekazywania odpowiednich próbek produktów i możliwości oceny produktów.
VII. Przekazywanie informacji o refundacji oraz innych informacji ekonomicznych Członkowie stowarzyszenia powinni pomagać w sporządzaniu dokładnych i odpowiednich faktur dla organów refundacyjnych oraz innych płatników, gdyż w ten sposób przekazują pracownikom ochrony zdrowia i płatnikom zewnętrznym informacje o możliwościach ekonomicznie efektywnej dystrybucji i refundacji produktów członków stowarzyszenia. Informacje takie powinny być ograniczone do informacji o właściwym zakresie refundacji, kodach lub sposobie fakturowania produktów członków stowarzyszenia lub zabiegach wykorzystujących takie produkty, lub do informacji zachęcających do ekonomicznie efektywnej dystrybucji produktów członków stowarzyszenia. Niniejszy rozdział nie porusza kwestii dotyczących legalnego wsparcia technicznego lub innego udzielanego w celu pomocy w prawidłowym korzystaniu z produktów członków stowarzyszenia lub ich prawidłowej instalacji. VIII. Darowizny na cele charytatywne i filantropijne Członkowie stowarzyszenia mogą przekazywać darowizny na cele charytatywne i inne cele filantropijne. Darowizny mogą być przekazywane jedynie na rzecz organizacji charytatywnych lub innych podmiotów o celach niezarobkowych, które są uprawnione do otrzymywania ich zgodnie z właściwymi krajowymi lub lokalnymi przepisami prawa i regulacjami. Darowizny mogą być przekazywane w celu wsparcia działalności ogólnej organizacji działającej w dobrej wierze lub w celu wsparcia ogólnych akcji mających na celu zgromadzenie środków na realizację projektów podejmowanych przez taką organizację. Darowizny na cele charytatywne nie mogą być w żaden sposób związane z korzystaniem w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości z produktów lub usług członka stowarzyszenia. Wszystkie darowizny na rzecz organizacji charytatywnej lub działającej na zasadach non-profit powinny być odpowiednio udokumentowane. Na przykład, organizacja charytatywna powinna przekazach pisemne zawiadomienie informujące szczegółowo o celach i charakterze swojej działalności. Płatności powinny być dokonywane na rzecz organizacji charytatywnej i wpłacane bezpośrednio na rzecz organizacji. Darowizny na cele charytatywne przekazywane na rzecz organizacji działających w dobrej wierze nie powinny być przekazywane w odpowiedzi na prośby ze strony pracowników ochrony zdrowia, chyba że pracownik ochrony zdrowia jest pracownikiem lub członkiem władz organizacji i złoży prośbę w imieniu organizacji. Nieodpowiednim byłoby wspieranie przez członka stowarzyszenia ulubionej organizacji charytatywnej pracownika ochrony zdrowia w odpowiedzi na prośbę zgłoszoną przez takiego pracownika ochrony zdrowia. Członkowie stowarzyszenia nie powinni sprawować kontroli nad ostatecznym wykorzystanie środków przekazanych w formie darowizny na rzecz organizacji charytatywnych i innych organizacji non- profit.
IX. Stypendia edukacyjne Członkowie stowarzyszenia mogą przekazywać środki finansowe na wsparcie autentycznych, niezależnych badań medycznych, prac mających na celu rozwój nauk medycznych, kształcenia zawodowego pracowników ochrony zdrowia lub edukacji pacjentów i społeczeństwa. Ważne jest jednak, aby takie wsparcie programów i działań przez członków stowarzyszenia nie było postrzegane jako forma obniżenia cen, nagroda dla faworyzowanych klientów lub zachęta do rekomendowania, przepisywania lub zakupu produktów lub usług członków stowarzyszenia. Dlatego członkowie stowarzyszenia powinni upewnić się, że posiadają odpowiednią dokumentację wszystkich przyznanych przez nich stypendiów edukacyjnych. Stypendia edukacyjne nie mogą być w żaden sposób związane z korzystaniem w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości z produktów lub usług członka stowarzyszenia. Stypendia edukacyjne mogą być przyznawane jedynie organizacjom lub podmiotom upoważnionym do otrzymywania ich na mocy właściwych krajowych i lokalnych przepisów prawa i regulacji i nie powinny być przyznawane pojedynczym pracownikom ochrony zdrowia. (Wytyczne określające, w jaki sposób członkowie stowarzyszenia mogą wspierać kształcenie pojedynczych pracowników ochrony zdrowia, można znaleźć w Rozdziale III Wspieranie konferencji edukacyjnych organizowanych przez podmioty zewnętrzne). Poniżej podane są przykłady odpowiednich programów edukacyjnych oraz związanych z nimi świadczeń: Stypendia. Organizacje zawodowe, szpitale i uniwersytety, w których pracownicy ochrony zdrowia odbywają szkolenie, mogą być uprawnione do otrzymania subwencji przeznaczonych na wspieranie stypendiów. Wytyczne określające, w jaki sposób członkowie stowarzyszenia mogą współfinansować stypendia i podobne środki pomocy finansowej, można znaleźć w Rozdziale III Wspieranie konferencji edukacyjnych organizowanych przez podmioty zewnętrzne. Rozwój kształcenia zawodowego pracowników ochrony zdrowia. Członkowie stowarzyszenia mogą wspierać kształcenie pracownika ochrony zdrowia przekazując środki finansowe na rzecz instytucji lub organizacji z przeznaczeniem na sfinansowanie akredytowanego lub nieakredytowanego kształcenia pracowników ochrony zdrowia. Dodatkowe wytyczne określające, w jaki sposób członkowie stowarzyszenia mogą wspierać tego rodzaju kształcenie, można znaleźć w Rozdziale III Wspieranie konferencji edukacyjnych organizowanych przez podmioty zewnętrzne. Badania naukowe. Stypendia naukowe przeznaczone na wspieranie badań inicjowanych przez klientów mogą być dozwolone w przypadku programów obejmujących badania kliniczne i niekliniczne w obszarach rzeczywistego zainteresowania członków stowarzyszenia. Członek stowarzyszenia może przekazać środki finansowe na pokrycie udokumentowanych wydatków, świadczyć usługi w naturze lub przekazać bezpłatnie produkty celem wsparcia prowadzonej w dobrej wierze działalności badawczej pracowników ochrony zdrowia, o ile jest to dozwolone
przez krajowe i lokalne przepisy prawa, regulacje lub kodeksy zasad etyki zawodowej. Wszystkie wnioski o przyznanie stypendiów naukowych muszą być w formie pisemnej oraz muszą określać charakter i cel działalności badawczej. Nie powinno się udzielać wsparcia, dopóki obie strony nie podpiszą pisemnej umowy. Taka umowa powinna nakładać na strony obowiązek zgłaszania zdarzeń niepożądanych w stosownych przypadkach. Fakt przyznania stypendium musi zostać całkowicie ujawniony administracji szpitala lub przełożonemu pracownika ochrony zdrowia, lub innemu powołanemu do tego lokalnie właściwemu organowi, stosownie do okoliczności, a odbiorca stypendium winien być zobowiązany do ujawnienia faktu udzielenia mu wsparcia przez członka stowarzyszenia we wszystkich ustnych lub pisemnych prezentacjach wyników badania. Edukacja społeczeństwa. Członkowie stowarzyszenia mogą przyznawać stypendia przeznaczone na wspieranie edukacji pacjentów lub ogółu społeczeństwa w zakresie ważnych zagadnień i kwestii dotyczących ochrony zdrowia. Powyższy tekst jest tłumaczeniem dokumentu zatytułowanego "Code of Business Practice - Eucomed Guidelines On Interactions with Healthcare Professionals" na język polski. Tłumaczenie przygotowali prawnicy z kancelarii Baker & McKenzie w Warszawie. Wyłącza się odpowiedzialność za kompletność i prawidłowość tłumaczenia. Wszelkie pytania należy kierować do Marka Świerczyńskiego, Baker & McKenzie, Rondo ONZ 1, 00-124 Warszawa, email marek.swierczynski@bakermckenzie.com.