Anoreksja i bulimia Mgr Adrianna Skaza
Anorexia nervosa Jadłowstręt psychiczny kryteria: Odmowa utrzymywania prawidłowej masy ciała Obawa przed przyrostem masy ciała pomimo niedostatecznej wagi Przeżywanie siebie jako osoby grubej Zaburzenia hormonalne Zahamowanie rozwoju fizycznego
Bulimia nervosa Żarłoczność psychiczna Nawracające epizody objadania się Nawracające, nieodpowiednie zachowania mające na celu niedopuszczenie do przyrostu masy ciała Napady objadania się co najmniej 2x w tygodniu przez 3 miesiące Bardzo niska samoocena, duży wpływ masy ciała na samoocenę
Przebieg anoreksji Etap euforii podjęcie diety, intensywne ćwiczenia, utrata wagi ale w granicach normy Etap wyższości moralnej poczucie bycia kimś lepszym, dalsze chudnięcie, odsuwanie się od rodziny i znajomych, mordercze treningi Etap lęku mocno wychudzone ciało, paniczny lęk przed przytyciem, postrzeganie ciała jako grubego, depresja
Przebieg ataku bulimii Pojawia się u osób,które już próbowały różnych diet Atak żarłoczności poprzedzony jest poczuciem napięcia i lęku Atak pochłanianie olbrzymich ilości jedzenia w samotności Prowokowanie wymiotów
Charakterystyczne zachowania osoby z anoreksją Spożywanie posiłków w samotności tłumaczenie już jadłem, odmowa jedzenia podczas posiłków rodzinnych Bardzo dobra znajomość kaloryczności i wartości odżywczych produktów Utrata kontaktów rodzinnych i rówieśniczych Bardzo intensywny trening fizyczny Perfekcjonizm w każdym aspekcie życia Ubieranie kilku warstw ubrań nawet latem
Charakterystyczne zachowania osoby z bulimią Spożywanie posiłków w samotności Chowanie jedzenia wysokokalorycznego przed innymi i samotne zjadanie go Częste wymioty wychodzenie do toalety podczas posiłków lub po posiłku, wymioty wieczorem Zażywanie środków przeczyszczających lub moczopędnych Duża wrażliwość na uwagi dotyczące wagi ciałą
Rokowania do 80% wyleczeń jeżeli leczenie zostanie podjęte w ciągu roku Do 50% wyleczeń jeżeli rozpoczęcie leczenia nastąpi w drugim roku od wystąpienia zaburzeń Wyższy wskaźnik wyleczenia u osób chorujących na bulimię
Leczenie Leczenie prowadzone jest przez lekarza psychiatrę. Koordynuje on pracę innych lekarzy kardiologa, ginekologa, stomatologa, dietetyka, oraz psychoterapeutów. Czuwa nad ogólnym stanem pacjentki. Proces ten wspiera psychoterapia rodzinna i indywidualna. Jest ona niezbędnym elementem leczenia.
Pamiętaj! Zaburzenia odżywiania są chorobą i wymagają specjalistycznego leczenia. Zmuszanie dziecka do jedzenia lub pilnowanie aby nie wymiotowało nie przyniesie dobrych rezultatów. Zgłoszenie się po pomoc w pierwszym roku trwania choroby zwiększa szanse na całkowite jej wyleczenie.
Gdzie uzyskać pomoc Leczenie rozpocząć najlepiej od wizyty u lekarza rodzinnego on określi stan dziecka i pokieruje do odpowiedniej placówki NFZ Samodzielnie udać się do Poradni Zdrowia Psychicznego dla dzieci i młodzieży wizyta bez skierowania Porozmawiać z pedagogiem lub psychologiem szkolnym
Dziękuję za uwagę i zapraszam do dyskusji nad prezentowanymi treściami.