MAJ 2015r GAZETKĘ REDAGOWAŁY: Grażyna Kobylińska, Iwona Chmura
Wiosna, Wiosna ach to ty!!! "Wiosna" Z dalekiego kraju bociany wracają, a zielone żabki w strachu uciekają. A dzieci się cieszą, a dzieci się śmieją, że wróciła wiosna, piękna i radosna.
WAŻNE WYDARZENIA W TYM MIESIĄCU: 1 maja- Święto Pracy 2 maja- Święto Flagi Rzeczypospolitej 3 maja- Święto Konstytucji 3 Maja 26 maja Dzień Matki Koniec kwietnia i początek maja to wspaniała okazja do wprowadzania w przedszkolu tematyki z zakresu wychowania patriotycznego. Dzięki temu dzieci mogą utrwalać wiedzę dotyczącą naszej Ojczyzny, rozmawiać o znaczeniu takich pojęć jak,,patriotyzm oraz utrwalać symbole narodowe.,,katechizm małego dziecka Władysław Bełza - Kto ty jesteś? Polak mały. Jaki znak twój? Orzeł biały. Gdzie ty mieszkasz? Między swemi. W jakim kraju? W polskiej ziemi. Czym ta ziemia? Mą Ojczyzną. Czym zdobyta? Krwią i blizną. Czy ją kochasz? Kocham szczerze. A w co wierzysz? W Polskę wierzę.
OSOBOWOŚĆ TWOJEGO DZIECKA Każdy człowiek przychodzi na świat z wrodzonymi cechami temperamentu. W dzieciństwie, i to bardzo wczesnym, ujawnia się typ naszej osobowości. Znajomość typu osobowości może być bardzo pomocna dorosłym w zrozumieniu dzieci. Jeżeli zaistnieje potrzeba niesienia pomocy dziecku w jego problemach, to wiedza o indywidualnych cechach osobowości jest nieodzowna. Typy osobowości: Flegmatyk przy próbie pobudzenia jeszcze bardziej zanurzy się w swój stoicki spokój. Dlatego flegmatykowi jest potrzebny dopingujący go przyjaciel, kolega, ktoś, dzięki komu będzie realizował wymyślony przez siebie plan. Współpraca taka pobudza zainteresowania, szybciej wciąga w zajęcia niż uwagi skierowane pod jego adresem. Potrzebuje wsparcia, pokazania mu, że jest wystarczająco silny i dojdzie do celu. Choleryk przy próbie pobudzenia szybko denerwuje się na zwróconą mu uwagę, ale z zaciekawieniem słucha o czynach wielkich ludzi. Jeżeli zainteresuje się ich dokonaniami, nauczy się je cenić. Takim dzieciom można zaufać, dawać trudniejsze zadania do wykonania, bo to mobilizuje je do pełniejszego wykorzystania swoich możliwości. Należy rozwijać pozytywne możliwości, wynikające z temperamentu, nie tłumić jego nadmiaru sił i nie wywierać nacisku. Melancholik przy próbie pobudzenia zamknie się całkowicie. Takiej osobowości potrzebny jest ktoś, kto już sam wiele dokonał w swoim życiu. Osoba ta powinna się przekonać i przeżyć w swoim wnętrzu, jak ciężko bywa w życiu również innym. Melancholik często czuje się niedoceniony i niezrozumiały. Charakteryzuje go głębia myśli, powaga i zdolność do współczucia. Sangwinik po kilku minutach jest tak samo rozkojarzony, niestaranny, nie zmienia się ani przez napomnienia, ani poprzez strofowanie czy groźby. Lubi różnorodność działania, szybko wyrabia sobie poglądy. Można wymagać od niego dużej, zróżnicowanej aktywności, ale również potrzebuje dużo osobistych kontaktów, które z łatwością nawiązuje, zrozumienia i zainteresowania dla swoich trudności, które biorą się często z powierzchowności jego działania. Jest spontaniczny, gadatliwy, pełen radości życia. Optymistyczny, z szerokim wachlarzem zainteresowań, dużą ruchliwością, pomysłowością. Odpowiedzialność i punktualność, to nie są jego mocne strony. Towarzyski sangwinik mówi! Perfekcyjny melancholik rozmyśla! Energiczny choleryk działa! Myślący flegmatyk obserwuje! Kim jest Twoje Dziecko
DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA DZIECKA Dziecko rozpoczynające obowiązek szkolny musi osiągnąć dojrzałość szkolną, która składa się z: dojrzałości intelektualnej zgodnej z wiekiem, dojrzałości emocjonalnej i dojrzałości społecznej. W zakresie dojrzałości intelektualnej zawiera się poziom opanowania przez dziecko mowy i języka. Oto podstawowe umiejętności jakie musi posiadać dziecko na starcie do klasy pierwszej: podział wyrazu na sylaby; łączenie sylab w wyrazy; dzielenie na głoski wyrazów o prostej budowie fonetycznej; rozumienie sensu słuchanego tekstu; liczenie co najmniej do 10; rozpoznawanie kolorów; porządkowanie przedmiotów według określonej cechy; ustalona lateralizacja; znajomość schematu własnego ciała i relacji przestrzennych; prawidłowy chwyt ołówka, wysoka sprawność grafomotoryczna (szczególnie ręki dominującej); umiejętność skupienia uwagi na zadaniu 15-30 minutowym; radzenie sobie z napięciem w trudnych sytuacjach; trening społeczny w zakresie samodzielności i umiejętności nawiązywania relacji z dziećmi i dorosłymi. Pamiętajmy jednak, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Co jednym przychodzi łatwo, innym sprawia więcej trudności. Z reguły dziewczynki lepiej opanowują mowę i język, a chłopcy operacje matematyczne. Wielkim błędem jest porównywanie umiejętności własnego dziecka z innymi dziećmi. O postępach świadczy przyrost umiejętności w czasie i tylko te różnice możemy porównywać i analizować.
Rola rodziców JAK EMOCJONALNIE PRZYGOTOWAĆ DZIECKO DO SZKOŁY Rodzice odgrywają bardzo istotną rolę w przygotowaniu dziecka pod względem emocjonalnym do podjęcia nauki szkolnej. Pedagodzy i psychologowie formułują szereg zaleceń i rad, które rodzice powinni wziąć pod uwagę, przygotowując dziecko do przejścia ze środowiska przedszkolnego do nowego dla niego środowiska szkolnego. OTO NIEKTÓRE Z TYCH RAD 1. Koniecznie zapewnijcie dziecku poczucie bezpieczeństwa psychicznego i emocjonalnego. Zapewniajcie, że je kochacie, doceniacie i akceptujecie. 2. Łagodźcie lęk przed szkołą wypełniając dziecku czas atrakcyjnymi zabawami, spacerami i rozmowami. 3. Wzmacniajcie dziecko, podnosząc jego wartości. Stosujcie wiele pochwał, nagród, nie krytykujcie, pomagajcie w znajdowaniu sposobów rozwiązywania problemów. 4. Nie stawiajcie dziecku zbyt wygórowanych wymagań. Liczcie się z jego indywidualnymi możliwościami. 5. Wzmacniajcie relacje z dzieckiem. Poświęcajcie mu dużo uwagi, czasu, pytajcie o jego potrzeby. 6. Chrońcie dziecko przed budowaniem negatywnego obrazu szkoły. Nie straszcie szkołą, nauczycielem, nauką, własnymi przykrymi doświadczeniami. 7. Budujcie wraz z dzieckiem pozytywny obraz szkoły. Zwiedźcie z dzieckiem szkołę przed rozpoczęciem w niej nauki, cieszcie się razem z nim z nowego tornistra, podręczników. Wspominajcie swoje pozytywne doświadczenia związane ze szkołą. 8. Wsłuchujcie się w emocje dziecka. Obserwujcie je, pytajcie, co czuje i dlaczego, analizujcie jego zachowanie, zastanawiajcie się nad przyczynami smutku lub niepokoju. 9. Pozwalajcie dziecku na wyrażanie emocji. Nie gniewajcie się, gdy dziecko np.: płacze, waszym zdaniem bez powodu. 10. Zapewniajcie dziecko, że wszystko będzie dobrze. Nie przenoście swojego lęku na dziecko. Dziecko jest motorem, lecz rodzice kierownicą
KĄCIK DLA RODZICA 5 zabaw umysłowych dla Twojego dziecka: PRAWDA CZY FAŁSZ? Zabawa polega na wymyślaniu absurdalnych twierdzeń, np. Koty szczekają - prawda czy fałsz?, Krowy piją mleko - prawda czy fałsz? na przemian z prawdziwymi i proszeniu dziecka, aby korygowało błędy. GRA W GŁOSKI Wymyślamy jak najwięcej słów na określoną głoskę. Taka zabawa rozszerza słownictwo przedszkolaka i przygotowuje go do nauki czytania. Z CZEGO SKŁADA SIĘ CZŁOWIEK? Staramy się przypomnieć sobie jak najwięcej elementów, z których składa się jakiś przedmiot, np. szafa, dom, samochód. Tego typu zadania ćwiczą myślenie analityczne, pomagają rozdzielić w myślach całość na mniejsze części. KTO PIERWSZY ZOBACZY - Podczas spaceru ćwiczymy spostrzegawczość, bawiąc się w zabawę Kto pierwszy zobaczy, np. psa, małego chłopca, panią w kapeluszu itp. Dzięki tej zabawie dziecko uczy się obserwować otoczenie i zwracać uwagę na szczegóły. WIDZĘ MOIM OKIEM SZPIEGA Wybieramy przedmiot znajdujący się w pobliżu i opisujemy go maluchowi tak, aby umiał zgadnąć, co mamy na myśli. Dzięki tej zabawie kilkulatek uczy się spostrzegawczości i klasyfikowania rzeczy.
POCZYTAJ MI MAMO... Jak ślimak spotkał Wiosnę Wczesnym rankiem, gdy wszyscy jeszcze spali, a słońce wysuwało pierwsze promyki spod kołderki, drogą maszerowała Wiosna. Pierwszy zobaczył Wiosnę zaspany ślimak. Wyciągnął szyję i z ciekawością przyglądał się dziwnej osobie. Wiosna była ubrana w zielone spodnie ogrodniczki z wypchanymi kieszeniami i słomkowy kapelusz. Dźwigała wielki plecak, a w ręce trzymała kolorową parasolkę. - Wiosna idzie mruknął ślimak czas więc i na mnie i pomaszerował zza Wiosną. Tymczasem Wiosna usiadła na skraju drogi i otworzyła plecak. Najpierw wyjęła z niego kolorowe kwiaty. Garść niebieskich niezapominajek posadziła po jednej stronie strumyka, a kępkę żółtych kaczeńców po drugiej stronie. - Ładnie, ładnie mruknął Ślimak. A Wiosna już sadziła tulipany. Było im troszkę chłodno, więc stuliły się w pączkach, jeden pod oknem Kubusia, drugi przy budzie Reksia, a trzeci i czwarty pod oknami babci. Ślimak przyglądał się temu uważnie i próbował policzyć tulipany, ale stale się mylił i musiał zaczynać od początku. Za domem Wiosna chodziła od drzewa do drzewa i chuchała na małe pączki, głaskała drzewa po gałęziach i coś do nich cichutko szeptała, aż drzewa obudziły się i wypuściły pierwsze listki. Zaciekawiony Ślimak przyglądał się i czekał: - Co ta Wiosna jeszcze wymyśli? Tymczasem Wiosna wyjęła z plecaka wielki grzebień i powiedziała Teraz uczeszemy czuprynę łąki i zaczęła machać grzebieniem po ziemi. Po chwili szara trawa odżyła, zazieleniła się, a Wiosna uśmiechnęła się zadowolona. Ślimak wdrapał się na najwyższą łodyżkę, żeby lepiej widzieć, co będzie dalej. Wiosna szukała czegoś po kieszeniach swoich spodni i po chwili wyjęła stamtąd garść zielonych żabek, które wypuściła na trawę. Z plecaka wyciągnęła zaspane biedronki i motyle. Położyła je delikatnie na ziemi, otworzyła pudełko z farbami i pomalowała skrzydła motyli na żółto, niebiesko, pomarańczowo albo w kolorowe kółeczka. Później zrobiła kropki na skrzydełkach biedronki i znowu zaczęła czegoś szukać w kieszeniach. Ślimak wyciągnął szyję Co ona tam jeszcze ma? mruczał. Wiosna delikatnie wyjęła z kieszonki maleńkiego skowronka, podniosła go wysoko, wysoko do nieba i powiedziała: - Śpiewaj głośno, niech wszyscy wiedzą, że już przyszłam. Słońce płynęło po niebie i uśmiechnęło się wesoło, skowronek trzepotał skrzydełkami i dzwonił jak mały dzwoneczek, a Wiosna otworzyła kolorowa parasolkę, powiesiła ją na drzewie i ułożyła się w niej wygodnie, żeby wypocząć. Och pomyślał ślimak śliczna jest ta Wiosna, jak będę duży, to chyba się z nią ożenię. Autor: M. Galica
ŚWIĘTO MAMY Kiedy matka odwróci oczy od swojego dziecka - dziecko zaczyna błądzić i ginie w świecie pozbawionym miłości i ciepła.
Są takie jedyne dłonie na świecie, dłonie, które nigdy się nie męczą, które w znoju nigdy nie ustają - dłonie matki. Jest takie jedno, jedyne serce, serce które zawsze kocha, które kocha miłością najgłębszą - serce matki. Są takie jedyne oczy, oczy najszczersze, które wszystko wybaczą - oczy matki. Oddaję więc Tobie, Matko, hołd i cześć największą dziękując Ci za to, że jestem, za noce nieprzespane nad moją kołyską, dziękuję Ci za wszystko - MAMO.
KĄCIK ROZRYWKI DLA NAJMŁODSZYCH Rysuj po śladzie, użyj ołówka a potem pokoloruj obrazek
Łamigłówki dla małej główki Łamigłówki dla dzieci ćwiczą spostrzegawczość, wyobraźnię oraz kształtują logiczne myślenie. Dlatego warto zachęcać do intelektualnego wysiłku jak najwcześniej. Pomóż chmurce znaleźć drogę do słoneczka!!!
MAŁE POGADUSZKI - DOKOŃCZ ZDANIE Wiosna budzi... Wyczarowuje kolorowe... Wiosenna pogoda jest... Spacerując wiosną można zobaczyć... O wiosennym poranku słychać... Wiosną rosną... Dzięki wiośnie... WIOSENNE ZAGADKI Gdy się schowa za chmury, świat się staje ponury. A weselej na świecie, kiedy śmieje się z góry. Jak się nazywa ta pora roku, Gdy się zielenić zaczyna wokół? Skowronek nad polem śpiewa, Kwiaty forsycji kwitną na drzewach. Przysiadły na topoli, stare gniazdo poznały, dzieciom na powitanie o wiośnie klekotały.
CIEKAWOSTKI PRZYRODNICZE DLA DOCIEKLIWYCH Świat przyrody kryje w sobie wiele tajemnic i niespodzianek. Jest taki ciekawy! Zapraszamy Cię do poczytania ciekawostki o liściach. Liście i fotosynteza Gdy nadchodzi wiosna, a słońce przygrzewa coraz mocniej, z pąków na drzewach i krzewach szybko zaczynają rozwijać się liście. Dlaczego tak bardzo się spieszą? Dlatego, że liście są dla roślin małymi fabrykami jedzenia. Korzenie rośliny pobierają z ziemi wodę wraz z rozpuszczonymi w niej składnikami mineralnymi. W liściach znajduje się niezwykła substancja nazywana chlorofilem. Jest ona umiejscowiona w mikroskopijnych ciałkach zieleni, tzw. chloroplastach. Najpierw liście wchłaniają z powietrza gaz - dwutlenek węgla. Potem pod wpływem energii słonecznej w chloroplastach następuje przetwarzanie gazu, minerałów i wody - w cukry oraz skrobię, czyli pokarm dla rośliny. Przy okazji roślina wytwarza życiodajny dla ludzi i zwierząt tlen. Cały ten skomplikowany proces nazywa się fotosyntezą.