RADOSNA KINEZJOLOGIA GIMNASTYKĄ MÓZGU "Wszelkie działanie twórcze zaczyna się od ruchu" Joseph Zinker Niniejszy artykuł został napisany w oparciu o najnowszą wiedzę dotyczącą rozwoju dziecka, a takŝe na podstawie refleksji z odbytego kursu Radosna kinezjologia. Nauczyciele coraz częściej skarŝą się na brak inspiracji i wskazówek, które umoŝliwiłyby bardziej radykalne modyfikacje utrwalonych procedur nauczania. Mój artykuł skierowany jest do nauczycieli oraz rodziców, którzy mają odwagę podejmowania działań innowacyjnych wspierających wszechstronny rozwój swojego dziecka. ZałoŜenia metodyczne prezentowanej przeze mnie metody, wywodzą się z ideologii edukacyjnych Paul a i Gail a Dennison, z których wynika iŝ wiele problemów intelektualnych i emocjonalnych w Ŝyciu dziecka spowodowane są złym współdziałaniem obu półkul mózgowych oraz brakiem integracji między nimi. Aby człowiek miał pełny obraz otaczającego go świata niezbędna jest integracja prawej i lewej półkuli mózgowej. Kinezjologia to ruchy, które uczą myśleć - to oparta na podstawach neurofizjologii metoda wspomagania nauczania i korygowania dysfunkcji rozwojowych. Wiele elementów kinezjologii edukacyjnej Dennisona wykorzystuję na zajęciach edukacyjnych z moją klasą. Metodę tą skorelowaną z innymi ćwiczeniami wykorzystuję między innymi jako ćwiczenia śródlekcyjne w ciągu całego dnia zajęć edukacyjnych. Moje doświadczenia w tym względzie są bardzo pozytywne i przynoszą zadowalające rezultaty. To, co przekonuje mnie do stosowania opisywanej metody jest to, Ŝe ćwiczenia są bardzo bezpieczne i łatwe do wykonania a takŝe sprawiają dzieciom niesamowitą frajdę. Niewątpliwe zaletą tej metody jest to, iŝ nie pochłania duŝo czasu i nie wymaga wielkiego nakładu pracy.
Z moich obserwacji wynika, iŝ uczniowie bardzo chętnie wykonują takie ćwiczenia jak: kreślenie leniwych ósemek, rysowanie oburącz, Ćwiczenia te poprawiają technikę pisania, ortografię i koordynacje wzrokowo-słuchową. Ponadto aktywizują mięśnie, poprawiają pamięć, słuch oraz zmysł równowagi, a takŝe rozwijają zdolności matematyczne. Co najwaŝniejsze koordynują przebieg informacji miedzy półkulami. Ilość powtórzeń ćwiczeń w zaleŝności od potrzeb 10 do 30 razy kaŝdą ręką. PoniŜej przedstawiam zestaw ćwiczeń najczęściej stosowanych przeze mnie na zajęciach: - znak nieskończoności - rysowany raz prawą raz lewą ręką oraz oburącz. Znak rysujemy zaczynając od środka w lewo do góry do środka w prawo do góry i ruch pełen zakończony w środku, - znak nieskończoności na ścianie lub na kartce wodzenie kaŝdym palcem kaŝdej ręki po śladzie znaku albo rysowanie kredka. Takie samo ćwiczenie wykonujemy następnie obiema rękoma jednocześnie, - ósemki alfabetyczne- dziecko kreśli na znaku nieskończoności kolejne litery alfabetu. Na lewej stronie znaku litery: a,c,d,e f, g, o, q, s. Na prawej stronie znaku litery: b, h, j, k, l,ł, m, n, p, r, x, v. Są to małe litery pisane. -Słoń- dziecko do wyciągniętego ramienia przytula ucho i patrząc na swoją dłoń rysuje znak nieskończoności.
ćwiczenia naprzemienne - umoŝliwiające wzrokowe, słuchowe i kinestetyczne przekraczanie linii środka, usprawniają narząd wzroku i słuchu co pozytywnie wpływa na poprawę pisowni, umiejętności czytania słuchania i rozumienia. Oto przykładowe ćwiczenia: -prawa ręka na nosie, lewa na prawym uchu i odwrotnie. -prawa dłoń dotyka lewego kolana i odwrotnie, -ćwiczenie jw. zamiast dłonią dotykamy łokciem, -prawa dłoń do lewego ramienia, lewa stopa do prawego kolana i odwrotnie, -prawa ręka do przodu do góry, lewa noga do tyłu do góry i odwrotnie, -prawa dłoń do lewego ucha, szczypnięcie-lewa stopa do prawego kolana i odwrotnie, -prawa ręka i lewa noga do boków i odwrotnie,wolna dłoń dotyka ucha, -prawa ręka do góry do przodu i lewa noga do tyłu i odwrotnie. Przedstawione w artykule ćwiczenia oraz ich rozmaite modyfikacje tworzone na potrzeby tematyki konkretnych zajęć wykonujemy najczęściej w pozycji leŝącej lub stojącej przy muzyce: Inacimente del Chalango, El reloj, Song of ocarina, In the mood, A string of pearls, Tembo, Shaker, Santo, Ta me mo szui, Ramaja i wielu innych utworów muzycznych.
Ponadto wiele z tych ćwiczeń wykorzystuję w zabawach i grach lub teŝ jako osobną jednostkę lekcyjną na zajęciach kółka tanecznego. PoniŜej przedstawiam przykładowy scenariusz zajęcia kółka tanecznego, w którym wykorzystuję elementy kinezjologii edukacyjnej. Zabawa i taniec z elementami metody Dennisona zestaw ćwiczeń, taniec, relaksacja w tle muzyki. 1.Taniec w rytm muzyki El reloj - zabawa z lekkimi chustkami 2.Shaker- rozluźnienie kaŝdej części ciała w rytm utworu muzycznego Shaker. a) dzieci w parach - naprzemienne uderzanie w ręce partnera( prawą dłonią w lewą dłoń partnera i na odwrót). b) dzieci w rozsypce- shaker- swobodne jednoczesne ruchy głowy, rąk brzucha i nóg. Powtórzyć kaŝdą część (a,b,a,b, a,b) 3 razy. 3.Ruchy naprzemienne przy utworze Tembo -prawy palec za lewe ucho, lewy palec za prawe ucho ( po 3 razy), -prawy palec za lewe oko, lewy palec za prawe ucho ( po 3 razy), -prawy palec za lewy płat nosa, lewy palec za prawy płat nosa ( po 3 razy), -prawa dłoń za lewą stopę, lewa dłoń za prawą stopę ( po 3 razy), -lewy łokieć do prawego kolana, prawy łokieć do lewego kolana ( po 3 razy). 4. Zabawa w kota. Dzieci wyobraŝają sobie, Ŝe są kotami( pozycja na czworakach) i robią Leniwe Ósemki: kaŝdą łapą, kręgosłupem, ogonem. 5. Nauka tańca Koziołeczek. 6. Relaksacja masaŝ, słuchanie utworu Kołysanka. Taniec Santo Taniec Koziołeczek
Taniec disco Blue Do napisania scenariusza wykorzystałam : Materiały i pomysły własne. Materiały z kursu RADOSNA KINEZJOLOGIA. Wybrane ćwiczenia opisała i zachęca do ich wykonania: Monika Rogalska - nauczycielka w SP1 w Lubsku.