Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

Podobne dokumenty
Ćwiczenie 11. Moduł Younga

Temat 3 (2 godziny) : Wyznaczanie umownej granicy sprężystości R 0,05, umownej granicy plastyczności R 0,2 oraz modułu sprężystości podłużnej E

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Politechnika Białostocka

Wyznaczanie współczynnika sztywności sprężyny. Ćwiczenie nr 3

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 121: Termometr oporowy i termopara

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania gamma

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

2.2 Wyznaczanie modułu Younga na podstawie ścisłej próby rozciągania

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 33: Kondensatory

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

ZJAWISKO PIEZOELEKTRYCZNE.

Laboratorium wytrzymałości materiałów

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 35: Elektroliza

Ćw. 32. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny

Ćw. 3. Wyznaczanie modułu Younga metodą jednostronnego rozciągania

Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wysmołek; Fizyka w Szkole nr 1, Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 123: Półprzewodnikowe złącze p-n

Wyznaczanie oporu elektrycznego właściwego przewodników

Sprawozdanie Ćwiczenie nr 14 Sprężyna

ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Badanie ugięcia belki

CZUJNIKI POJEMNOŚCIOWE

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ

ĆWICZENIE 15 WYZNACZANIE (K IC )

CZUJNIKI I PRZETWORNIKI POJEMNOŚCIOWE

POMIARY POŚREDNIE. Zakład Metrologii i Systemów Pomiarowych P o l i t e c h n i k a P o z n ańska

Dopasowanie prostej do wyników pomiarów.

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta

POMIARY POŚREDNIE POZNAŃ III.2017

ĆWICZENIE NR 9. Zakład Budownictwa Ogólnego. Stal - pomiar twardości metali metodą Brinella

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia

Laboratorium Podstaw Fizyki. Ćwiczenie 100a Wyznaczanie gęstości ciał stałych

Statyczna próba rozciągania - Adam Zaborski

Tranzystor bipolarny LABORATORIUM 5 i 6

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI TEORETYCZNEJ I SYSTEMÓW INFORMACYJNO-POMIAROWYCH

Termodynamika. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki II rok inż. Pomiar temperatury Instrukcja do ćwiczenia

Badanie ciał na równi pochyłej wyznaczanie współczynnika tarcia statycznego

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Wytrzymałość Materiałów

Wyznaczenie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej

Ćwiczenie nr 123: Dioda półprzewodnikowa

Laboratorium Metod Badania Materiałów Statyczna próba rozciągania

Badanie i obliczanie kąta skręcenia wału maszynowego

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Badanie i obliczanie kąta skręcenia wału maszynowego

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘśEŃ BADANIE ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO METODĄ STATYCZNĄ. POMIAR MAŁYCH DEFORMACJI

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ROZSZERZALNOŚCI CIEPLNEJ METODĄ ELEKTRYCZNĄ

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

Rozwiązanie: Część teoretyczna

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

1. POMIAR SIŁY HAMOWANIA NA STANOWISKU ROLKOWYM

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W KLASIE PIERWSZEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

SPRAWDZANIE PRAWA HOOKE A I WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA

Co powinno zawierać sprawozdanie?

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI. Ćwiczenie Nr 1 KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ

SPRAWDZANIE SŁUSZNOŚCI PRAWA OHMA DLA PRĄDU STAŁEGO

Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Transkrypt:

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga Cel ćwiczenia: Wyznaczenie modułu Younga i porównanie otrzymanych wartości dla różnych materiałów. Literatura [1] Wolny J., Podstawy fizyki, OEN AGH 1998. [2] Zięba A. (red), Pracownia Fizyczna Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej SU1642, AGH, Kraków 2002 (ew. wydania wcześniejsze). Zagadnienia do opracowania Ocena i podpis 1. Sformułuj prawo Hooke a. Co to są odkształcenia sprężyste? 2. Moduł Younga podaj definicję i jednostki. 3. Podaj definicję siły harmonicznej oraz zdefiniuj pojęcie stałej sprężystości. 4. Ile wynosi stała sprężystości dwóch sprężyn połączonych równolegle lub szeregowo? 5. Wyjaśnij zasadę działania dźwigni dwustronnej użytej w doświadczeniu oraz innej dowolnej (wybranej przez Ciebie) maszyny prostej. 6. Omów wpływ warunków początkowych (stanu drutu) na wyniki pomiarów. 7. Omów ideę i podstawy metody regresji liniowej. Ocena z odpowiedzi: 11-1

1 Opracowanie ćwiczenia Opracuj i opisz zagadnienia nr i podpis: 11-2

2 Oznaczenia, podstawowe definicje i wzory Naprężenie normalne jest to stosunek siły normalnej do pola przekroju [N/m 2 ]: σ = F S Względne wydłużenie jest to stosunek przyrostu długości do długości początkowej: ε = l l 0 Moduł Younga jest to stosunek naprężenia normalnego do względnego wydłużenia [N/m 2 ]: E = σ ε = F S Wzór ten jest też zapisem prawa Hooke a. Układ pomiarowy składa się ze statywu, w którym mocujemy drut, szalki z odważnikami, która jest podwieszona do jednego z końców drutu oraz czujnika mikrometrycznego za pomocą którego mierzymy wydłużenie drutu. Schemat układu został przedstawiony na rys.11-1. 3 Wykonanie ćwiczenia l 0 l 1. Zmierz długość drutu, którego będziesz używał do wyznaczenia modułu Younga (możesz posłużyć się przymiarem który jest na stałe przymocowany w górnej części prawego ramienia statywu). Wynik wpisz do tabeli. 2. Zwolnij blokadę belki pomiarowej (dźwignia powinna zostać umieszczona poziomo) a następnie zamocuj drut w statywie za pomocą nakrętek. Obydwie nakrętki górną i dolną (na rysunku zaznaczone A i B) należy dokręcać równomiernie, pamiętając aby pozioma belka C dotykała czujnika mikrometrycznego D. 3. Po obciążeniu szalki czterema odważnikami kilogramowymi, zmierz za pomocą śruby mikrometrycznej średnicę drutu w dziesięciu różnych miejscach równomiernie rozłożonych na całej jego długości. Wyniki wpisz do tabeli. 4. Opróżnij szalkę z odważników i wyzeruj czujnik mikrometryczny. Następnie obciążaj szalkę kolejnymi odważnikami (nie przekraczając maksymalnego obciążenia) notując w tabeli wielkość działającej siły i spowodowane przez nią wydłużenie drutu. Kolejne pomiary wykonaj dla malejącego obciążenia. Rysunek 11-1: Układ pomiarowy. Wariant do wykonania (określa prowadzący): Wykonaj pomiary dla drutów: dopasowanie Stalowy 1: Maksymalne obciążenie: kg graficzne/regresja Stalowy 2: Maksymalne obciążenie: kg graficzne/regresja Mosiężny: Maksymalne obciążenie: kg graficzne/regresja Miedziany: Maksymalne obciążenie: kg graficzne/regresja podpis: 11-3

4 Wyniki pomiarów Tabela 1a: Drut pierwszy Rodzaj materiału: Długość drutu Średnica Średnia średnica Pole przekroju d= [ ] u(d) = [ ] S= [ ] u(s)= [ ] Masa odważników [kg] Siła [N] Wydłużenie F Wydłużenie F Wydłużenie względne a (z dopasowania graficznego) = E= [ ] [ ] a (z prostej regresji)= E= [ ] u(e)= [ ] u(a) = [ ] E tabl = [ ] Tabela 1b: Drut drugi Rodzaj materiału: Długość drutu Średnica Średnia średnica Pole przekroju d= [ ] u(d) = [ ] S= [ ] u(s)= [ ] Masa odważników [kg] Siła [N] Wydłużenie F Wydłużenie F Wydłużenie względne a (z dopasowania graficznego) = E= [ ] [ ] a (z prostej regresji)= E= [ ] u(e)= [ ] u(a) = [ ] E tabl = [ ] 11-4

Tabela 1c: Drut trzeci Rodzaj materiału: Długość drutu Średnica Średnia średnica Pole przekroju d= [ ] u(d) = [ ] S= [ ] u(s)= [ ] Masa odważników [kg] Siła [N] Wydłużenie F Wydłużenie F Wydłużenie względne a (z dopasowania graficznego) = E= [ ] [ ] a (z prostej regresji)= E= [ ] u(e)= [ ] u(a) = [ ] E tabl = [ ] 5 Opracowanie wyników pomiarów podpis 1. Oblicz wartość średnią średnicy drutu oraz jej niepewność standardową jako odchylenie standardowe średniej. Na tej podstawie wyznacz wartość pola przekroju drutu oraz jego niepewność standardową (skorzystaj m. in. z prawa przenoszenia błędów). Wyniki wpisz do tabeli. 2. Oblicz wydłużenia względne odpowiadające kolejnym wartościom siły rozciągającej, wyniki wpisz do tabeli, osobno dla siły rosnącej i malejącej. 3. Dla każdego obciążenia oblicz średnią wartość względnego wydłużenia, wyniki wpisz do tabeli. 4. Przedstaw na załączonym wykresie zależność średniego względnego wydłużenia w funkcji przyłożonej siły rozciągającej. Uwaga: Wyniki pomiarów dla różnych drutów powinny zostać przedstawione na wspólnym wykresie, przy użyciu różnych symboli (kolorów). W tym celu należy najpierw wyznaczyć wszystkie wartości względnego wydłużenia, aby poprawnie dobrać jednostkę na osi. 5. Zaznacz na wykresie punkty które znacznie odbiegają od prostoliniowego przebiegu, w podsumowaniu wyjaśnij, skąd mogły się wziąć takie odchyłki. 6. Posługując się linijką dopasuj prostą do zaznaczonych punktów pomiarowych a następnie wyznacz jej współczynnik nachylenia według wzoru a = l/ F Wartości l i F odczytaj z wykresu. Na tej podstawie wyznacz wartość modułu Younga. Wyniki wpisz do tabeli. 7. Dopasuj prostą regresji do wyników według poleceń (i wskazówek) prowadzącego. Możesz posłużyć się programem komputerowym dostępnym w laboratorium. W wyniku otrzymasz wartość współczynnika nachylenia prostej regresji oraz jego niepewność pomiarową. Wyniki wpisz do tabeli. 11-5

8. Podaj wartość wyznaczonego modułu Younga (na podstawie wyników dopasowania w punkcie 7) w ogólnie przyjętych jednostkach i porównaj ją z wartością tablicową dla danego materiału (tablice są dostępne w laboratorium). Rozstrzygnij, czy otrzymany wynik zgadza się (w granicach niepewności pomiarowej) z wartością tablicową. Rysunek 11-2: Zależność względnego wydłużenia drutów od przyłożonej siły rozciągającej. 11-6

Wnioski: Uwagi prowadzącego: Ocena za opracowanie wyników: ocena podpis 6 Załączniki: dodatkowe wykresy, obliczenia, ewentualna poprawa 11-7