RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2345175 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 18.09.2009 09792741.2 (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 08.04.2015 Europejski Biuletyn Patentowy 2015/15 EP 2345175 B1 (13) (51) T3 Int.Cl. H04B 7/06 (2006.01) H04L 5/00 (2006.01) H04B 7/08 (2006.01) (54) Tytuł wynalazku: Struktura sygnału referencyjnego dla systemu LTE-Advanced (30) Pierwszeństwo: 19.09.2008 US 98738 P 27.10.2008 US 108800 P 17.09.2009 US 561984 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 20.07.2011 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2011/29 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 31.08.2015 Wiadomości Urzędu Patentowego 2015/08 (73) Uprawniony z patentu: QUALCOMM Incorporated, San Diego, US (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP 2345175 T3 JUAN MONTOJO, San Diego, US RAVI PALANKI, San Diego, US AMIR FARAJIDANA, San Diego, US KAPIL BHATTAD, San Diego, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Józef Własienko POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska 73 00-712 Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
53/59P36239PL00 2 Opis TŁO I. Dziedzina [0001] Poniższy opis dotyczy zasadniczo komunikacji bezprzewodowej, a w szczególności struktury sygnału referencyjnego do obsługi wyposażenia użytkownika starszego typu w systemie LTE A. II. Tło [0002] Systemy komunikacji bezprzewodowej są szeroko stosowane w celu dostarczania różnych typów komunikacji; na przykład, głos i/lub dane mogą być dostarczane za pośrednictwem takich systemów komunikacji bezprzewodowej. Typowy system komunikacji bezprzewodowej, lub sieć, może zapewnić wielu użytkownikom dostęp do jednego lub większej liczby współdzielonych zasobów (np. szerokość pasma, moc nadawcza, ). Na przykład, system może wykorzystywać wiele różnych technik wielodostępu, takich jak multipleksowanie z podziałem częstotliwości (FDM), multipleksowanie z podziałem czasu (TDM), multipleksowanie z podziałem kodowym (CDM), multipleksowanie z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDM), oraz inne. [0003] Zasadniczo, systemy komunikacji bezprzewodowej z wielokrotnym dostępem mogą jednocześnie obsługiwać komunikację dla wielu urządzeń mobilnych. Każde urządzenie mobilne może komunikować się z jednym lub większą liczbą stacji bazowych za pośrednictwem transmisji w łączu nadawczym i łączu zwrotnym. Łącze nadawcze (lub łącze downlink) dotyczy łącza komunikacyjnego ze stacji bazowych do urządzeń mobilnych, a łącze zwrotne (lub łącze uplink) dotyczy łącza komunikacyjnego z urządzeń mobilnych do stacji bazowych.
53/59P36239PL00 3 [0004] Systemy komunikacji bezprzewodowej często wykorzystują jedną lub większą liczbę stacji bazowych, które zapewniają obszar pokrycia. Typowa stacja bazowa może transmitować wiele strumieni danych dla usług rozgłaszania, rozsyłania grupowego i/lub wysyłania jednostkowego, przy czym strumień danych może być strumieniem danych, który może być przedmiotem niezależnego odbioru dla urządzenia mobilnego. Urządzenie mobilne w obszarze pokrycia takiej stacji bazowej może być wykorzystywane do odbioru jednego, więcej niż jednego lub wszystkich strumieni danych przenoszonych przez złożony strumień. Podobnie, urządzenie mobilne może transmitować dane do stacji bazowej lub innego urządzenia mobilnego. [0005] Posiadanie wielu anten nadawczych w systemach bezprzewodowych pomaga w uzyskiwaniu dywersyfikacji transmisji i/lub większej szybkości transmisji danych. Dywersyfikacja transmisji odnosi się do zwiększenia wydajności uzyskiwanej, gdy sygnał jest wysyłany wielokrotnie za pomocą różnych anten nadawczych. Kluczowa idea polega na tym, że gdy wzmocnienia kanału z różnych anten nadawczych są niezależne, to szanse, że wzmocnienie kanału z różnych anten nadawczych do wyposażeń użytkowników (UE) będzie jednocześnie małe, zmniejszają się wykładniczo w miarę wzrostu liczby anten nadawczych. Prawdopodobieństwo błędu w tym przypadku wynosi w przybliżeniu p^nt, gdzie p jest prawdopodobieństwem błędu, gdy tylko jedna antena nadawcza jest wykorzystywana, a Nt jest liczbą wykorzystywanych anten nadawczych. Z drugiej strony, jeżeli sygnał został wysłany z tej samej anteny wiele razy, jeżeli kanał miał złe warunki w pierwszym przypadku, to prawdopodobne jest, że będzie miał złe warunki w pozostałych transmisjach, a zatem prawdopodobieństwo błędu w dalszym ciągu jest równe p (w przybliżeniu). W dokumencie R1-083228, zatytułowanym Downlink Multiple Antenna Schemes for LTE-Advanced, Motorola, 18-22 sierpnia 2008, opisano konfiguracje transmisji węzła typu enodeb z 8 antenami nadawczymi dla specyficznych podramek,
53/59P36239PL00 4 umożliwiając jednocześnie wsteczną kompatybilność z wyposażeniem użytkownika wydania 8. Na przykład, może zostać wykorzystany schemat wirtualizacji anteny, aby sprawić, że 8 anten będzie widocznych jako 4 w wyposażeniu użytkownika, na przykład, przez utworzenie 4 par anten i zastosowanie schematu cyklicznego zróżnicowania opóźnień (Cyclic Delay Diversity) w celu połączenia par anten. ISTOTA WYNALAZKU [0006] Niniejszy wynalazek jest zdefiniowany w dołączonych zastrzeżeniach, do których powinno teraz nastąpić odniesienie. Poniżej przedstawiono uproszczone podsumowanie jednego lub większej liczby przykładów w celu zapewnienia podstawowego zrozumienia takich przykładów. To podsumowanie nie jest obszernym przeglądem wszystkich rozważanych przykładów, i jego celem nie jest identyfikowanie kluczowych lub decydujących elementów wszystkich przykładów, ani wyznaczenie zakresu jakiegoś lub wszystkich przykładów. Jego jedynym celem jest przedstawienie kilku koncepcji jednego lub większej liczby przykładów w uproszczonej postaci, jako wstępu do bardziej szczegółowego opisu, który jest przedstawiony później. [0007] Zgodnie z powiązanymi aspektami, przedstawiono sposób, który umożliwia optymalizowanie systemu Long Term Evolution Advance (LTE A). Sposób może obejmować identyfikowanie co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE). Ponadto, sposób może obejmować sygnalizowanie różnej liczby portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE. Ponadto, sposób może obejmować tworzenie portów anten odpowiadających każdej grupie wyposażeń użytkowników UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE.
53/59P36239PL00 5 [0008] Inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać co najmniej jeden procesor skonfigurowany do identyfikowania co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE), sygnalizowania różnej liczby portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE, oraz tworzenia portów anten odpowiadających każdej grupie wyposażeń użytkowników UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać pamięć połączoną z co najmniej jednym procesorem. [0009] Kolejny inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej, które optymalizuje konfigurację anten nadawczych. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do identyfikowania co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE). Dodatkowo, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do sygnalizowania różnej liczby portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do tworzenia portów anten odpowiadających każdej grupie wyposażeń użytkowników UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE. [0010] Jeszcze inny aspekt dotyczy produktu w postaci programu komputerowego zawierającego odczytywalny komputerowo nośnik mający zapisany na nim kod powodujący, że co najmniej jeden komputer identyfikuje co najmniej dwie grupy wyposażeń użytkowników (UE), sygnalizuje różną liczbę portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE, oraz tworzy porty anten odpowiadające każdej grupie wyposażeń użytkowników
53/59P36239PL00 6 UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE. [0011] Zgodnie z innymi aspektami przedstawiono sposób, który umożliwia identyfikowanie zestawu portów anten. Sposób może obejmować odbieranie informacji odwzorowania, które zawierają co najmniej jedno spośród opóźnienia i liniowej kombinacji wykorzystywanej do transmitowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem portów anten. Ponadto, sposób może obejmować odbieranie sygnału referencyjnego związanego z portami anten. Ponadto, sposób może obejmować dekodowanie sygnału referencyjnego związanego z zestawem w celu identyfikowania każdego portu anteny, przy czym dekodowanie wykorzystuje informacje odwzorowania. [0012] Inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać co najmniej jeden procesor skonfigurowany do odbierania informacji odwzorowania, które zawierają co najmniej jedno spośród opóźnienia i liniowej kombinacji wykorzystywanej do transmitowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem portów anten, odbierania sygnału referencyjnego związanego z portami anten, oraz dekodowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem w celu identyfikowania każdego portu anteny, przy czym dekodowanie wykorzystuje informacje odwzorowania. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać pamięć połączoną z co najmniej jednym procesorem. [0013] Inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej, które identyfikuje zestaw portów anten w środowisku komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do odbierania informacji odwzorowania, które zawierają co najmniej jedno spośród opóźnienia i liniowej kombinacji wykorzystywanej do
53/59P36239PL00 7 transmitowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem portów anten. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do odbierania sygnału referencyjnego związanego z portami anten. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do dekodowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem w celu identyfikowania każdego portu anteny, przy czym dekodowanie wykorzystuje informacje odwzorowania. [0014] Jeszcze inny aspekt dotyczy produktu w postaci programu komputerowego zawierającego odczytywalny komputerowo nośnik mający zapisany na nim kod powodujący, że co najmniej jeden komputer odbiera informacje odwzorowania, które zawierają co najmniej jedno spośród opóźnienia i liniowej kombinacji wykorzystywanej do transmitowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem portów anten, odbiera sygnał referencyjny związany z portami anten i dekoduje sygnał referencyjny związany z zestawem w celu identyfikowania każdego portu anteny, przy czym dekodowanie wykorzystuje informacje odwzorowania. [0015] Zgodnie z innymi aspektami, sposób może być wykorzystany w środowisku bezprzewodowym. Sposób może obejmować wykorzystywanie transmitowanego sygnału referencyjnego dla portów anten pierwszej grupy wyposażeń użytkowników UE dla co najmniej jednego spośród pomiaru, informacji zwrotnych do stacji bazowej lub techniki demodulacji. Ponadto, sposób może obejmować wykorzystywanie transmitowanych sygnałów referencyjnych dla portów anten drugiej grupy wyposażeń użytkowników UE dla pomiaru i informacji zwrotnych do stacji bazowej. [0016] Inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać co najmniej jeden procesor skonfigurowany do wykorzystywania transmitowanego sygnału referencyjnego dla portów anten pierwszej grupy wyposażeń użytkowników UE dla co
53/59P36239PL00 8 najmniej jednego spośród: pomiaru, informacji zwrotnych do stacji bazowej lub techniki demodulacji, oraz wykorzystywania transmitowanych sygnałów referencyjnych dla portów anten drugiej grupy wyposażeń użytkowników UE dla pomiaru i informacji zwrotnych do stacji bazowej. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać pamięć połączoną z co najmniej jednym procesorem. [0017] Inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do wykorzystywania transmitowanego sygnału referencyjnego dla portów anten pierwszej grupy wyposażeń użytkowników UE dla co najmniej jednego spośród: pomiaru, informacji zwrotnych do stacji bazowej lub techniki demodulacji. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do wykorzystywania transmitowanych sygnałów referencyjnych dla portów anten drugiej grupy wyposażeń użytkowników UE dla pomiaru i informacji zwrotnych do stacji bazowej. [0018] Jeszcze inny aspekt dotyczy produktu w postaci programu komputerowego zawierającego odczytywalny komputerowo nośnik mający zapisany na nim kod powodujący, że co najmniej jeden komputer wykorzystuje transmitowany sygnał referencyjny dla portów anten pierwszej grupy wyposażeń użytkowników UE dla co najmniej jednego spośród: pomiaru, informacji zwrotnych do stacji bazowej lub techniki demodulacji, oraz wykorzystuje transmitowane sygnały referencyjne dla portów anten drugiej grupy wyposażeń użytkowników UE dla pomiaru i informacji zwrotnych do stacji bazowej. [0019] Zgodnie z innymi aspektami, sposób może być wykorzystany w środowisku bezprzewodowym. Sposób może obejmować identyfikowanie co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE). Ponadto, sposób może obejmować tworzenie portów anten specyficznych dla wyposażenia UE, odpowiadających specyficznej grupie wyposażeń użytkowników UE. Sposób może
53/59P36239PL00 9 obejmować transmitowanie co najmniej jednego sygnału referencyjnego związanego z portami anten specyficznymi dla wyposażenia UE w obszarze fizycznego współdzielonego kanału łącza downlink (PDSCH) przypisanym do co najmniej jednej specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE. Sposób może ponadto obejmować stosowanie portów anten specyficznych dla wyposażenia UE razem z odpowiednimi portami anten zdefiniowanymi dla odrębnej grupy wyposażeń użytkowników UE w celu utworzenia wiązek dla transmitowania kanału PDSCH do specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE. Sposób może obejmować oszacowywanie kanału z portów anten na podstawie co najmniej jednego z następujących: sygnału referencyjnego dotyczącego co najmniej jednego z portów anten specyficznych dla wyposażenia UE lub odrębnego portu anteny; lub informacji odwzorowania, które wiążą sygnały referencyjne z kierunkiem wiązki wykorzystywanym dla transmisji kanału PDSCH. [0020] Inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać co najmniej jeden procesor skonfigurowany do identyfikowania co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE), tworzenia portów anten specyficznych dla wyposażenia UE odpowiadających specyficznej grupie wyposażeń użytkowników UE, transmitowania co najmniej jednego sygnału referencyjnego związanego z portami anten specyficznymi dla wyposażenia UE w obszarze fizycznego współdzielonego kanału łącza downlink (PDSCH) przypisanym do co najmniej jednej specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE, stosowania portów anten specyficznych dla wyposażenia UE razem z odpowiednimi portami anten zdefiniowanymi dla odrębnej grupy wyposażeń użytkowników UE w celu utworzenia wiązek dla transmitowania kanału PDSCH do specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE, oszacowywania kanału z portów anten na podstawie co najmniej jednego z następujących: sygnału referencyjnego dotyczącego co najmniej jednego z portów anten specyficznych dla wyposażenia UE lub
53/59P36239PL00 10 odrębnego portu anteny; lub informacji odwzorowania, które wiążą sygnały referencyjne z kierunkiem wiązki wykorzystywanym dla transmisji kanału PDSCH. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać pamięć połączoną z co najmniej jednym procesorem. [0021] Inny aspekt dotyczy urządzenia do komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do tworzenia portów anten specyficznych dla wyposażenia UE, odpowiadających specyficznej grupie wyposażeń użytkowników UE. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do tworzenia portów anten specyficznych dla wyposażenia UE, odpowiadających specyficznej grupie wyposażeń użytkowników UE. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do transmitowania co najmniej jednego sygnału referencyjnego związanego z portami anten specyficznymi dla wyposażenia UE w obszarze fizycznego współdzielonego kanału łącza downlink (PDSCH) przypisanym do co najmniej jednej specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE. Dodatkowo, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do stosowania portów anten specyficznych dla wyposażenia UE razem z odpowiednimi portami anten zdefiniowanymi dla odrębnej grupy wyposażeń użytkowników UE w celu utworzenia wiązek dla transmitowania kanału PDSCH do specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE. Ponadto, urządzenie do komunikacji bezprzewodowej może zawierać środki do oszacowywania kanału z portów anten na podstawie co najmniej jednego z następujących: sygnału referencyjnego dotyczącego co najmniej jednego z portów anten specyficznych dla wyposażenia UE lub odrębnego portu anteny; lub informacji odwzorowania, które wiążą sygnały referencyjne z kierunkiem wiązki wykorzystywanym dla transmisji kanału PDSCH. [0022] Jeszcze inny aspekt dotyczy produktu w postaci programu komputerowego zawierającego odczytywalny komputerowo
53/59P36239PL00 11 nośnik mający zapisany na nim kod powodujący, że co najmniej jeden komputer identyfikuje co najmniej dwie grupy wyposażeń użytkowników (UE), tworzy porty anten specyficzne dla wyposażenia UE odpowiadające specyficznej grupie wyposażeń użytkowników UE, transmituje co najmniej jeden sygnał referencyjny związany z portami anten specyficznymi dla wyposażenia UE w obszarze fizycznego współdzielonego kanału łącza downlink (PDSCH) przypisanym do co najmniej jednej specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE, stosuje porty anten specyficzne dla wyposażenia UE razem z odpowiednimi portami anten zdefiniowanymi dla odrębnej grupy wyposażeń użytkowników UE w celu utworzenia wiązek dla transmitowania kanału PDSCH do specyficznej grupy wyposażeń użytkowników UE, oszacowuje kanał z portów anten na podstawie co najmniej jednego z następujących: sygnału referencyjnego dotyczącego co najmniej jednego z portów anten specyficznych dla wyposażenia UE lub odrębnego portu anteny; lub informacji odwzorowania, które wiążą sygnały referencyjne z kierunkiem wiązki wykorzystywanym dla transmisji kanału PDSCH. [0023] W celu realizacji powyższych i powiązanych celów, jeden lub większa liczba przykładów wykonania obejmuje cechy w pełni opisane w dalszej części i w szczególności wskazane w zastrzeżeniach. Poniższy opis i załączone rysunki przedstawiają szczegółowo niektóre przykładowe aspekty jednego lub większej liczby przykładów wykonania. Aspekty te wskazują jednak tylko kilka różnych sposobów, zgodnie z którymi zasady różnych przykładów wykonania mogą być stosowane, zaś opisane przykłady wykonania mają na celu objęcie wszystkich takich aspektów i ich odpowiedników. KRÓTKI OPIS RYSUNKÓW [0024]
53/59P36239PL00 12 FIG. 1 przedstawia ilustrację systemu komunikacji bezprzewodowej zgodnie z różnymi aspektami przedstawionymi w niniejszym dokumencie. FIG. 2 przedstawia ilustrację przykładowego urządzenia komunikacyjnego do wykorzystania w środowisku komunikacji bezprzewodowej. FIG. 3 przedstawia ilustrację przykładowego systemu komunikacji bezprzewodowej, który umożliwia grupowanie anten nadawczych w celu optymalizowania wyposażenia użytkownika (UE) starszego typu. FIG. 4 przedstawia ilustrację przykładowego systemu, który umożliwia organizowanie anteny nadawczej. FIG. 5 przedstawia ilustrację przykładowej metodologii, która umożliwia optymalizację systemu Long Term Evolution Advance (LTE A). FIG. 6 przedstawia ilustrację przykładowej metodologii, która umożliwia identyfikowanie anteny nadawczej. FIG. 7 przedstawia ilustrację przykładowego urządzenia mobilnego, które umożliwia tworzenie grup anten nadawczych w systemie komunikacji bezprzewodowej. FIG. 8 przedstawia ilustrację przykładowego systemu, który umożliwia rozszerzenie wykorzystania anteny nadawczej w środowisku komunikacji bezprzewodowej. FIG. 9 przedstawia ilustrację przykładowego środowiska sieci bezprzewodowej, które może być wykorzystane w połączeniu z różnymi systemami i sposobami opisanymi w niniejszym dokumencie. FIG. 10 przedstawia ilustrację przykładowego systemu, który umożliwia optymalizację systemu Long Term Evolution Advance (LTE A). FIG. 11 przedstawia ilustrację przykładowego systemu, który identyfikuje anteny nadawcze w środowisku komunikacji bezprzewodowej.
53/59P36239PL00 13 OPIS SZCZEGÓŁOWY [0025] Różne przykłady wykonania zostaną teraz opisane w odniesieniu do rysunków, na których te same oznaczenia odsyłające są wykorzystywane do wskazania tych samych elementów w całym opisie. W poniższym opisie, w celu wyjaśnienia, wiele specyficznych szczegółów jest przedstawionych w celu zapewnienia dokładnego zrozumienia jednego lub większej liczby przykładów wykonania. Może być jednak oczywiste, że taki przykład (przykłady) wykonania mogą być realizowane bez tych specyficznych szczegółów. W innych przypadkach, dobrze znane struktury i urządzenia są przedstawione w postaci schematu blokowego w celu ułatwienia opisu jednego lub większej liczby przykładów wykonania. [0026] Terminy moduł, nośna, system i temu podobne używane w niniejszym zgłoszeniu mają z założenia dotyczyć jednostki powiązanej z komputerem, albo sprzętu komputerowego, oprogramowania układowego, kombinacji sprzętu komputerowego i oprogramowania, oprogramowania albo wykonywanego oprogramowania. Na przykład, komponent może być procesem działającym na procesorze, procesorem, obiektem, elementem wykonywalnym, wątkiem wykonania, programem i/lub komputerem, ale nie jest ograniczony do wymienionych przykładów. Jako przykład, zarówno aplikacja uruchomiona na urządzeniu liczącym, jak i urządzenie liczące mogą stanowić komponent. Jeden lub większa liczba komponentów może zawierać się w procesie i/lub wątku wykonania oraz komponent może znajdować się na jednym komputerze i/lub może być rozdzielony między dwa lub większą liczbę komputerów. Ponadto, te komponenty mogą być wykonywane z różnych nośników odczytywalnych komputerowo posiadających zapisane różne struktury danych. Komponenty mogą komunikować się za pomocą lokalnych i/lub zdalnych procesów, tak jak zgodnie z sygnałem mającym jeden lub większą liczbę pakietów danych (np. dane z jednego komponentu oddziałujące z
53/59P36239PL00 14 innym komponentem w systemie lokalnym, systemie rozproszonym i/lub w ramach sieci, takiej jak Internet z innymi systemami za pośrednictwem sygnału). [0027] Techniki opisane w niniejszym dokumencie mogą być wykorzystywane dla różnych systemów komunikacji bezprzewodowej takich jak wielodostęp z podziałem kodowym (CDMA), wielodostęp z podziałem czasu (TDMA), wielodostęp z podziałem częstotliwości (FDMA), wielodostęp z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDMA), wielodostęp z podziałem częstotliwości z jedną nośną (SC-FDMA) i innych systemów. Terminy system i sieć są często używane wymiennie. System CDMA może implementować technologię radiową taką jak Universal Terrestrial Radio Access (UTRA), CDMA2000, itd. UTRA obejmuje szerokopasmowy CDMA (W-CDMA) i inne warianty CDMA. CDMA2000 pokrywa standardy IS-2000, IS-95 i IS-856. System TDMA może implementować technologię radiową taką jak globalny system komunikacji mobilnej (GSM). System OFDMA może implementować technologię radiową taką jak Evolved UTRA (E-UTRA), Ultra Mobile Broadband (UMB), IEEE 802.11 (Wi-Fi), IEEE 802.16 (WiMAX), IEEE 802.20, Flash-OFDM, itd. UTRA i E-UTRA stanowią część systemu Universal Mobile Telecommunication System (UMTS). 3GPP Long Term Evolution (LTE) jest nadchodzącym wydaniem UMTS, które wykorzystuje E-UTRA, które stosuje OFDMA w łączu downlink i SC-FDMA w łączu uplink. [0028] System wielodostępu z podziałem częstotliwości z jedną nośną (SC-FDMA) wykorzystuje modulację jednej nośnej i wyrównanie w dziedzinie częstotliwości. System SC-FDMA ma podobną wydajność i zasadniczo taką samą ogólną złożoność jak w przypadku systemu OFDMA. Sygnał systemu SC-FDMA posiada mniejszy stosunek mocy szczytowej do średniej (PAPR) ze względu na swoją charakterystyczną strukturę z jedną nośną. System SC-FDMA może być wykorzystany, na przykład, w komunikacji łącza uplink, w której mniejszy stosunek PAPR jest bardzo korzystny dla terminali dostępowych pod względem
53/59P36239PL00 15 wydajności mocy nadawczej. Stosownie do powyższego, system SC- FDMA może być implementowany jako schemat wielodostępu łącza uplink w systemie 3GPP Long Term Evolution (LTE) lub Evolved UTRA. [0029] Ponadto, różne przykłady wykonania są opisane w niniejszym dokumencie w połączeniu z urządzeniem mobilnym. Urządzenie mobilne może także być nazwane systemem, jednostką abonenta, stacją abonenta, stacją mobilną, urządzeniem mobilnym, stacją zdalną, zdalnym terminalem, terminalem dostępowym, terminalem użytkownika, terminalem, bezprzewodowym urządzeniem komunikacyjnym, agentem użytkownika, urządzeniem użytkownika lub wyposażeniem użytkownika (UE). Urządzenie mobilne może być telefonem komórkowym, telefonem bezprzewodowym, telefonem wykorzystującym protokół inicjowania sesji (SIP), stacją z bezprzewodową pętlą lokalną (WLL), osobistym asystentem cyfrowym (PDA), urządzeniem podręcznym z funkcją łączności bezprzewodowej, urządzeniem liczącym lub innym urządzeniem przetwarzającym połączonym z modemem bezprzewodowym. Ponadto, różne przykłady wykonania opisane są w niniejszym dokumencie w powiązaniu ze stacją bazową. Stacja bazowa może być wykorzystana do komunikowania się z urządzeniem mobilnym (urządzeniami mobilnymi) i może także być określana jako punkt dostępowy, węzeł typu Node B lub za pomocą innego nazewnictwa. [0030] Ponadto, różne aspekty lub cechy opisane w niniejszym dokumencie mogą być implementowane jako sposób, urządzenie lub wytwór z wykorzystaniem standardowego programowania i/lub technik inżynieryjnych. Termin wytwór stosowany w niniejszym dokumencie ma z założenia objąć program komputerowy dostępny z dowolnego urządzenia odczytywalnego komputerowo, nośnej lub nośników. Na przykład, nośniki odczytywalne komputerowo mogą obejmować, ale bez ograniczania się do tego, urządzenia z pamięcią magnetyczną (np. dysk twardy, dyskietka, taśmy magnetyczne, itd.), dyski optyczne (np. dysk kompaktowy (CD),
53/59P36239PL00 16 uniwersalny dysk cyfrowy (DVD), itd.), karty inteligentne, urządzenia z pamięcią typu flash (np. pamięć EPROM, karta, pamięci typu stick, key drive, itd.). Dodatkowo, różne nośniki pamięci opisane w niniejszym dokumencie mogą stanowić jedno lub większą liczbę urządzeń i/lub inne nośniki odczytywalne maszynowo do przechowywania informacji. Termin nośnik odczytywalny maszynowo może obejmować, bez ograniczania się do tego, kanały bezprzewodowe i różne inne nośniki zdolne do przechowywania, zawierania i/lub przenoszenia instrukcji i/lub danych. [0031] Odnosząc się teraz do Fig. 1, przedstawiony jest system 100 komunikacji bezprzewodowej zgodnie z różnymi przykładami wykonania prezentowanymi w niniejszym dokumencie. System 100 zawiera stację bazową 102, która może zawierać wiele grup anten. Na przykład, jedna grupa anten może obejmować anteny 104 i 106, inna grupa może obejmować anteny 108 i 110, a dodatkowa grupa może obejmować anteny 112 i 114. Dwie anteny są przedstawione dla każdej grupy anten; jednakże, więcej lub mniej anten może być wykorzystywanych dla każdej grupy. Stacja bazowa 102 może dodatkowo zawierać łańcuch nadawczy i łańcuch odbiorczy, z których każdy może z kolei zawierać wiele komponentów powiązanych z transmisją i odbiorem sygnałów (np. procesory, modulatory, multipleksery, demodulatory, demultipleksery, anteny, itd.), co zostanie zauważone przez znawcę z dziedziny. [0032] Stacja bazowa 102 może komunikować się z jednym lub większą liczbą urządzeń mobilnych, takich jak urządzenie mobilne 116 i urządzenie mobilne 122; jednakże, należy zauważyć, że stacja bazowa 102 może komunikować się z zasadniczo dowolną liczbą urządzeń mobilnych podobnych do urządzeń mobilnych 116 i 122. Urządzenia mobilne 116 i 122 mogą być, na przykład, telefonami komórkowymi, smartfonami, laptopami, podręcznymi urządzeniami komunikacyjnymi, podręcznymi urządzeniami obliczeniowymi, radiami
53/59P36239PL00 17 satelitarnymi, globalnymi systemami pozycjonowania, urządzeniami PDA i/lub dowolnym innym odpowiednim urządzeniem do komunikacji w systemie 100 komunikacji bezprzewodowej. Zgodnie z tym, co przedstawiono, urządzenie mobilne 116 komunikuje się z antenami 112 i 114, przy czym anteny 112 i 114 transmitują informacje do urządzenia mobilnego 116 za pośrednictwem łącza nadawczego 118 i odbierają informacje od urządzenia mobilnego 116 za pośrednictwem łącza zwrotnego 120. Ponadto, urządzenie mobilne 122 komunikuje się z antenami 104 i 106, przy czym anteny 104 i 106 transmitują informacje do urządzenia mobilnego 122 za pośrednictwem łącza nadawczego 124 i odbierają informacje od urządzenia mobilnego 122 za pośrednictwem łącza zwrotnego 126. Na przykład, w systemie typu dupleks z podziałem częstotliwości (FDD), łącze nadawcze 118 może wykorzystywać inne pasmo częstotliwości niż pasmo częstotliwości wykorzystywane przez łącze zwrotne 120, a łącze nadawcze 124 może stosować inne pasmo częstotliwości niż pasmo częstotliwości stosowane przez łącze zwrotne 126. Ponadto, w systemie typu dupleks z podziałem czasu (TDD), łącze nadawcze 118 i łącze zwrotne 120 mogą wykorzystywać wspólne pasmo częstotliwości, a łącze nadawcze 124 i łącze zwrotne 126 mogą wykorzystywać wspólne pasmo częstotliwości. [0033] Każda grupa anten i/lub obszar, w którym są one wyznaczone do komunikowania się, może być określany jako sektor stacji bazowej 102. Na przykład, grupy anten mogą być przeznaczone do komunikowania się z urządzeniami mobilnymi w sektorze obszarów pokrytych przez stację bazową 102. W komunikacji za pośrednictwem łączy nadawczych 118 i 124, transmitujące anteny stacji bazowej 102 mogą wykorzystywać kształtowanie wiązki w celu poprawy stosunku sygnału do szumu łączy nadawczych 118 i 124 dla urządzeń mobilnych 116 i 122. Także, podczas gdy stacja bazowa 102 wykorzystuje kształtowanie wiązki do transmisji do urządzeń mobilnych 116 i 122 rozrzuconych losowo w powiązanym obszarze pokrycia,
53/59P36239PL00 18 urządzenia mobilne w sąsiednich komórkach mogą podlegać mniejszym zakłóceniom w porównaniu do stacji bazowej transmitującej przez pojedynczą antenę do wszystkich swoich urządzeń mobilnych. [0034] Stacja bazowa 102 (i/lub każdy sektor stacji bazowej 102) może wykorzystywać jedną lub większą liczbę technologii wielodostępu (np. CDMA, TDMA, FDMA, OFDMA,...). Na przykład, stacja bazowa 102 może wykorzystywać określoną technologię do komunikowania się z urządzeniami mobilnymi (np. urządzeniami mobilnymi 116 i 122) w odpowiedniej szerokości pasma. Ponadto, jeżeli przez stację bazową 102 stosowana jest więcej niż jedna technologia, to każda technologia może być powiązana z odpowiednią szerokością pasma. Technologie opisane w niniejszym dokumencie mogą obejmować następujące technologie: Global System for Mobile (GSM), General Packet Radio Service (GPRS), Enhanced Data Rates for GSM Evolution (EDGE), Universal Mobile Telecommunications System (UMTS), Wideband Code Division Multiple Access (W-CDMA), cdmaone (IS-95), CDMA2000, Evolution-Data Optimized (EV-DO), Ultra Mobile Broadband (UMB), Worldwide Interoperability for Microwave Access (WiMAX), MediaFLO, Digital Multimedia Broadcasting (DMB), Digital Video Broadcasting - Handheld (DVB-H), itd. Należy zauważyć, że wyżej wspomniany wykaz technologii jest przedstawiony jako przykład, a zastrzeżony przedmiotowy zakres nie jest w ten sposób ograniczony; zamiast tego, zamierzeniem jest, aby zasadniczo dowolna technologia komunikacji bezprzewodowej należała do zakresu załączonych zastrzeżeń. [0035] Stacja bazowa 102 może stosować pierwszą szerokość pasma z wykorzystaniem pierwszej technologii. Ponadto, stacja bazowa 102 może transmitować pilota odpowiadającego pierwszej technologii na drugiej szerokości pasma. Zgodnie z ilustracją, druga szerokość pasma może być wykorzystywana przez stację bazową 102 i/lub dowolną inną stację bazową (nie pokazano) dla komunikacji, która wykorzystuje jakąkolwiek drugą technologię.
53/59P36239PL00 19 Ponadto, pilot może wskazywać obecność pierwszej technologii (np. urządzeniu mobilnemu komunikującemu się za pośrednictwem drugiej technologii). Na przykład, pilot może wykorzystywać bit (bity) do przenoszenia informacji o obecności pierwszej technologii. Dodatkowo, informacje takie jak identyfikator ID sektora (SectorID) dla sektora wykorzystującego pierwszą technologię, indeks nośnej (CarrierIndex) wskazujący pierwszą szerokość pasma częstotliwości i temu podobne, mogą być zawarte w pilocie. [0036] Zgodnie z innym przykładem, pilot może być sygnałem nawigacyjnym (beacon) (i/lub sekwencją sygnałów nawigacyjnych). Sygnał nawigacyjny może być symbolem OFDM, przy czym duża część mocy jest transmitowana na jednej podnośnej lub kilku podnośnych (np. małej liczbie podnośnych). Sygnał nawigacyjny zapewnia więc silny impuls (peak), który może być obserwowany przez urządzenia mobilne, jednocześnie kolidując z danymi w wąskiej części szerokości pasma (np. pozostała część szerokości pasma może być nienaruszona przez sygnał nawigacyjny). Zgodnie z tym przykładem, pierwszy sektor może komunikować się za pośrednictwem CDMA na pierwszej szerokości pasma, a drugi sektor może komunikować się za pośrednictwem OFDM na drugiej szerokości pasma. Zgodnie z powyższym, pierwszy sektor może wskazać dostępność CDMA na pierwszej szerokości pasma (np. urządzeniu mobilnemu (urządzeniom mobilnym) pracującemu z wykorzystaniem OFDM na drugiej szerokości pasma) przez transmitowanie sygnału nawigacyjnego OFDM (lub sekwencji sygnałów nawigacyjnych OFDM) z wykorzystaniem drugiej szerokości pasma. [0037] Przedmiotowy wynalazek może organizować określoną liczbę anten nadawczych w określoną liczbę wirtualnych anten (np. określaną także jako grupa, grupa anten, grupa anten nadawczych, itd.), aby umożliwić wyposażeniu użytkownika starszego typu wykorzystanie pełnej liczby anten nadawczych. W szczególności, wyposażenie użytkownika starszego typu może być
53/59P36239PL00 20 zdolne do wykorzystania maksymalnie tylko czterech (4) portów anten nadawczych (np. utworzonych portów anten dla grupy wyposażeń użytkowników UE). W systemach komunikacji bezprzewodowej, które wykorzystują cztery lub większą liczbę anten nadawczych, wyposażenie użytkownika starszego typu nie może wykorzystywać więcej niż cztery porty anten nadawczych. Przedmiotowy wynalazek może grupować cztery lub większą liczbę anten nadawczych w wirtualne anteny, na przykład przez zastosowanie liniowej kombinacji (np. liniowej kombinacji dla fizycznych anten, itd.) i wykorzystanie wirtualnych anten jako porty anten nadawczych, które wyposażenie użytkownika starszego typu może wykorzystywać, a zatem umożliwione jest wyposażeniu użytkownika starszego typu wykorzystanie więcej niż czterech anten nadawczych. Innymi słowy, wirtualne anteny mogą być tworzone tak, że wyposażenie użytkownika starszego typu może wykorzystywać dodatkowe anteny nadawcze (np. więcej niż cztery anteny nadawcze). Przedmiotowy wynalazek może ponadto komunikować sygnały referencyjne dla anten nadawczych i/lub opóźnienie związane z liniową kombinacją do wyposażenia innego niż wyposażenie użytkownika starszego typu (np. wyposażenia użytkownika kompatybilnego z czterema lub większą liczbą anten). Na podstawie takich komunikowanych sygnałów referencyjnych i opóźnienia, wyposażenie inne niż wyposażenie użytkownika starszego typu może identyfikować każdą antenę nadawczą z każdej utworzonej grupy anten nadawczych. [0038] Przechodząc do Fig. 2, przedstawiono urządzenie komunikacyjne 200 do zastosowania w środowisku komunikacji bezprzewodowej. Urządzenie komunikacyjne 200 może być stacją bazową (np. węzłem typu enodeb, węzłem typu NodeB, itd.) lub jej częścią, siecią lub jej częścią, urządzeniem mobilnym lub jego częścią, lub zasadniczo dowolnym urządzeniem komunikacyjnym, które odbiera dane transmitowane w środowisku komunikacji bezprzewodowej. W systemach komunikacyjnych, urządzenia komunikacyjne 200 stosują komponenty opisane
53/59P36239PL00 21 poniżej do organizowania i/lub tworzenia grupy anten nadawczych, przy czym liczba grup stanowi liczbę ogłaszanych anten. [0039] Urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać moduł grupujący 202. Moduł grupujący 202 może identyfikować liczbę anten nadawczych i organizować takie anteny nadawcze w grupy. Zasadniczo, moduł grupujący 202 może tworzyć N grup anten nadawczych, przy czym N jest dodatnią liczbą całkowitą i jest równe liczbie ogłaszanych anten. Należy zauważyć, że moduł grupujący może tworzyć dowolną odpowiednią liczbę grup z dowolną odpowiednią liczbą anten nadawczych w każdej grupie. [0040] Urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać moduł 204 liniowej kombinacji, który może stosować technikę liniowej kombinacji względem każdej anteny w grupie. Innymi słowy, liniowa kombinacja jest stosowana względem wszystkich anten nadawczych w każdej grupie, przy czym liniowa kombinacja może przekształcać dywersyfikację transmisji na zróżnicowanie częstotliwości dla każdej z dwóch lub większej liczby grup. Należy zauważyć i zrozumieć, że może być zastosowana dowolna odpowiednia liniowa kombinacja, taka jak cykliczne zróżnicowanie opóźnień (CDD), ale bez ograniczania się do tego. Należy zauważyć, że liniowa kombinacja może być zależna od częstotliwości. [0041] Urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać moduł 206 sygnału referencyjnego, który może komunikować i/lub odbierać sygnały pilota (np. sygnały referencyjne) i/lub opóźnienie wykorzystywane z liniową kombinacją. Moduł 206 sygnału referencyjnego może ponadto być wykorzystywany przez wyposażenie użytkownika, które posiada informacje o liniowej kombinacji i opóźnieniu, do identyfikowania anten nadawczych w grupie niezależnie od przypisania do grup. Innymi słowy, moduł 206 sygnału referencyjnego może dekodować lub usuwać kodowanie wstępne sygnałów referencyjnych z grupowanych anten w celu identyfikowania każdej anteny w każdej z grup.
53/59P36239PL00 22 [0042] Należy zauważyć, że urządzenie komunikacyjne 200 (i/lub moduł grupujący 202, moduł 204 liniowej kombinacji i/lub moduł 206 sygnału referencyjnego) może zapewniać co najmniej jedno z działań: identyfikowanie co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE), sygnalizowanie różnej liczby portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE i/lub tworzenie portów anten odpowiadających każdej grupie wyposażeń użytkowników UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE. [0043] Należy zauważyć, że urządzenie komunikacyjne 200 (i/lub moduł grupujący 202, moduł 204 liniowej kombinacji i/lub moduł 206 sygnału referencyjnego) może zapewniać co najmniej jedno z działań: odbieranie informacji odwzorowania, które zawierają co najmniej jedno spośród opóźnienia i liniowej kombinacji wykorzystywanej do transmitowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem portów anten, odbieranie sygnału referencyjnego związanego z portami anten, dekodowanie sygnału referencyjnego związanego z zestawem w celu identyfikowania każdego portu anteny, przy czym dekodowanie wykorzystuje informacje odwzorowania, wykorzystywanie transmitowanego sygnału referencyjnego dla portów anten pierwszej grupy wyposażeń użytkowników UE dla co najmniej jednego spośród: pomiaru, informacji zwrotnych do stacji bazowej lub techniki demodulacji, i/lub wykorzystywanie transmitowanych sygnałów referencyjnych dla portów anten drugiej grupy wyposażeń użytkowników UE dla pomiaru i informacji zwrotnych do stacji bazowej. Należy zauważyć, że urządzenie komunikacyjne 200 może transmitować sygnał referencyjny do grupy wyposażeń użytkowników UE, przy czym sygnały referencyjne odnoszą się do co najmniej jednego odpowiedniego ogłaszanego portu anteny i/lub odpowiednich ogłaszanych portów anten. Należy ponadto zauważyć, że
53/59P36239PL00 23 informacje odwzorowania mogą zawierać odwzorowanie między fizycznymi antenami nadawczymi i co najmniej jednym portem anteny z grupy wyposażeń użytkowników UE. [0044] Należy zauważyć, że urządzenie komunikacyjne 200 może tworzyć porty anten, specyficzne dla wyposażenia UE, dynamicznie w czasie i mogą one być oparte na informacjach zwrotnych z wyposażenia użytkownika UE. Informacje zwrotne mogą stanowić co najmniej jeden element spośród: jakości kanału, macierzy wstępnego kodowania, informacji o randze, informacji o kierunkowości kanału i/lub warunków jakości kanału dla portów anten ogłaszanych tylko do podzestawu grupy wyposażeń użytkowników UE. Ponadto, grupa wyposażeń użytkowników UE może mieć różne wzorce, różną gęstość i różną okresowość. [0045] Ponadto, mimo że nie zostało to pokazane, należy zauważyć, że urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać pamięć, która przechowuje instrukcje odnoszące się do identyfikowania liczby anten nadawczych, tworzenia jednej lub większej liczby grup, które zawierają podzestaw liczby anten nadawczych, przy czym każda grupa zawiera podzestaw liczby anten nadawczych, zaś liczba grup stanowi liczbę ogłaszanych anten, stosowania liniowej kombinacji do przekształcania dywersyfikacji transmisji na zróżnicowanie częstotliwości dla każdej z dwóch lub większej liczby grup, identyfikowania co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE), sygnalizowania różnej liczby portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE, tworzenia portów anten odpowiadających każdej grupie wyposażeń użytkowników UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE, itp. Ponadto, urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać procesor, który może być wykorzystywany w połączeniu z wykonywaniem instrukcji (np. instrukcji
53/59P36239PL00 24 przechowywanych w pamięci, instrukcji otrzymanych z odrębnego źródła,...). [0046] Dodatkowo, mimo że nie zostało to pokazane, należy zauważyć, że urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać pamięć, która przechowuje instrukcje odnoszące się do odbierania opóźnienia związanego z liniową kombinacją do przekształcania dywersyfikacji transmisji na zróżnicowanie częstotliwości dla grupy, która zawiera dwie lub większą liczbę anten nadawczych, odbierania sygnału referencyjnego związanego z grupą, dekodowania sygnału referencyjnego związanego z grupą w celu identyfikowania każdej anteny nadawczej, przy czym dekodowanie wykorzystuje odebrane opóźnienie, odbierania informacji odwzorowania, które zawierają co najmniej jedno spośród opóźnienia i liniowej kombinacji wykorzystywanej do transmitowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem portów anten, odbierania sygnału referencyjnego związanego z portami anten, dekodowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem w celu identyfikowania każdego portu anteny, przy czym dekodowanie wykorzystuje informacje odwzorowania, wykorzystywania transmitowanego sygnału referencyjnego dla portów anten pierwszej grupy wyposażeń użytkowników UE dla co najmniej jednego spośród: pomiaru, informacji zwrotnych do stacji bazowej lub techniki demodulacji, wykorzystywania transmitowanych sygnałów referencyjnych dla portów anten drugiej grupy wyposażeń użytkowników UE dla pomiaru i informacji zwrotnych do stacji bazowej, itp. Ponadto, urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać procesor, który może być wykorzystywany w połączeniu z wykonywaniem instrukcji (np. instrukcji przechowywanych w pamięci, instrukcji otrzymanych z odrębnego źródła,...). [0047] Odnosząc się teraz do Fig. 3, przedstawiono system 300 komunikacji bezprzewodowej, który może grupować anteny nadawcze w celu optymalizowania wyposażenia użytkownika (UE)
53/59P36239PL00 25 starszego typu. System 300 zawiera stację bazową 302, która komunikuje się z wyposażeniem użytkownika 304 (i/lub dowolną liczbą odrębnych wyposażeń użytkowników (nie pokazano)). Stacja bazowa 302 może transmitować informacje do wyposażenia użytkownika 304 za pośrednictwem kanału łącza nadawczego; dodatkowa stacja bazowa 302 może odbierać informacje od wyposażenia użytkownika 304 za pośrednictwem kanału łącza zwrotnego. Ponadto, system 300 może być systemem MIMO. Dodatkowo, system 300 może pracować w sieci bezprzewodowej OFDMA, w sieci bezprzewodowej 3GPP LTE, itd. Ponadto, w jednym przykładzie, komponenty i funkcjonalności przedstawione i opisane poniżej w stacji bazowej 302 mogą być obecne w wyposażeniu użytkownika 304, a także vice versa; przedstawiona konfiguracja wyłącza te komponenty dla ułatwienia wyjaśnienia. [0048] Stacja bazowa 302 zawiera moduł grupujący 306, który może dokonywać oceny liczby dostępnych anten nadawczych i organizować taką liczbę dostępnych anten nadawczych w grupy. Moduł grupujący 306 może tworzyć liczbę grup, które zawierają anteny nadawcze, przy czym liczba grup może być równa liczbie ogłaszanych anten. Na przykład, może występować 8 anten nadawczych i cztery ogłaszane porty anten, przy czym moduł grupujący może tworzyć 8 grup, przy czym każda grupa może zawierać co najmniej jedną antenę nadawczą. [0049] Stacja bazowa 302 może ponadto zawierać moduł 308 liniowej kombinacji, który może stosować liniową kombinację do przekształcania dywersyfikacji transmisji na zróżnicowanie częstotliwości dla każdej spośród jednej lub większej liczby grup, które zawierają co najmniej dwie anteny nadawcze. Należy zauważyć, że moduł 308 liniowej kombinacji może stosować cykliczne zróżnicowanie opóźnień (CDD) i/lub dowolną inną odpowiednią technikę liniowej kombinacji. [0050] Stacja bazowa 302 może ponadto zawierać moduł nadawczy 310, który może komunikować lub przenosić opóźnienie związane z techniką liniowej kombinacji. Moduł nadawczy 310
53/59P36239PL00 26 może ponadto przenosić lub komunikować sygnały referencyjne dla każdej grupy anten i/lub każdej indywidualnej anteny w każdej grupie. Przez przenoszenie takich sygnałów referencyjnych i/lub opóźnienia, wyposażenie użytkownika może być zdolne do oszacowania kanału każdej anteny nadawczej w każdej grupie. [0051] Należy zauważyć, że stacja bazowa 302 (i/lub moduł grupujący 306, moduł 308 liniowej kombinacji, i/lub moduł nadawczy 310) może zapewniać co najmniej jedno z działań: identyfikowanie co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE), sygnalizowanie różnej liczby portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE, i/lub tworzenie portów anten odpowiadających każdej grupie wyposażeń użytkowników UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE. [0052] Wyposażenie użytkownika 304 może zawierać moduł odbiorczy 312, który może odbierać sygnał referencyjny i/lub opóźnienie związane z techniką liniowej kombinacji. Wyposażenie użytkownika 304 może ponadto zawierać moduł 314 sygnału referencyjnego. Moduł 314 sygnału referencyjnego może ponadto być wykorzystywany przez wyposażenie użytkownika do oszacowywania kanału anten w grupie niezależnie od przypisania do grup. Innymi słowy, moduł 314 sygnału referencyjnego może dekodować lub usuwać kodowanie wstępne z sygnałów referencyjnych (wykorzystując odebrane opóźnienie) z grupowanej anteny w celu identyfikowania każdej anteny w każdej z grup. [0053] Należy zauważyć, że wyposażenie użytkownika 304 (i/lub moduł odbiorczy 312 i/lub moduł 314 sygnału referencyjnego) może zapewniać co najmniej jedno z działań: odbieranie informacji odwzorowania, które zawierają co najmniej jedno spośród opóźnienia i liniowej kombinacji
53/59P36239PL00 27 wykorzystywanej do transmitowania sygnału referencyjnego związanego z zestawem portów anten, odbieranie sygnału referencyjnego związanego z portami anten, dekodowanie sygnału referencyjnego związanego z zestawem w celu identyfikowania każdego portu anteny, przy czym dekodowanie wykorzystuje informacje odwzorowania, wykorzystywanie transmitowanego sygnału referencyjnego dla portów anten pierwszej grupy wyposażeń użytkowników UE dla co najmniej jednego spośród: pomiaru, informacji zwrotnych do stacji bazowej lub techniki demodulacji, i/lub wykorzystywanie transmitowanych sygnałów referencyjnych dla portów anten drugiej grupy wyposażeń użytkowników UE dla pomiaru i informacji zwrotnej do stacji bazowej. [0054] Ponadto, mimo że nie zostało to pokazane, należy zauważyć, że stacja bazowa 302 może zawierać pamięć, która przechowuje instrukcje odnoszące się do identyfikowania liczby anten nadawczych, tworzenia jednej lub większej liczby grup, które zawierają podzestaw liczby anten nadawczych, przy czym każda grupa zawiera podzestaw liczby anten nadawczych, zaś liczba grup stanowi liczbę ogłaszanych anten, stosowania liniowej kombinacji do przekształcania dywersyfikacji transmisji na zróżnicowanie częstotliwości dla każdej spośród jednej lub większej liczby grup, identyfikowania co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników (UE), sygnalizowania różnej liczby portów anten do co najmniej dwóch grup wyposażeń użytkowników UE, tworzenia portów anten odpowiadających każdej grupie wyposażeń użytkowników UE, przy czym każdy port anteny zawiera podzestaw liczby fizycznych anten nadawczych, zaś liczba portów anten stanowi liczbę sygnalizowanych portów anten do tej grupy wyposażeń użytkowników UE, itp. Ponadto, urządzenie komunikacyjne 200 może zawierać procesor, który może być wykorzystywany w połączeniu z wykonywaniem instrukcji (np. instrukcji przechowywanych w pamięci, instrukcji otrzymanych z odrębnego źródła,...).