(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (1) T3 Int.Cl. H04W 24/02 (09.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono:.0.12 Europejski Biuletyn Patentowy 12/22 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Sposób i system, ułatwiający wykonywanie funkcji automatycznych sąsiedzkich relacji () Pierwszeństwo: US 4084 P US (43) Zgłoszenie ogłoszono:.12. w Europejskim Biuletynie Patentowym nr /0 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 12/ (73) Uprawniony z patentu: QUALCOMM Incorporated, San Diego, US (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 ORONZO FLORE, San Diego, US AMER CATOVIC, San Diego, US OSOK SONG, San Diego, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Józef Własienko POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 3/7P773PL Opis TŁO WYNALAZKU I. Dziedzina wynalazku [0001] Niniejsze zgłoszenie dotyczy zasadniczo komunikacji bezprzewodowej, a w szczególności sposobu, stacji bazowej i produktu w postaci programu komputerowego, służących do ułatwienia wykonywania funkcji automatycznych sąsiedzkich relacji (ANR) - (Automatic Neighbor Relation) w systemie ewolucji długoterminowej (Long Term Evolution) (LTE). 2 II Tło wynalazku [0002] Systemy komunikacji bezprzewodowej są szeroko stosowane w celu dostarczania różnego rodzaju treści komunikacyjnych, takich jak głos, dane itd. Systemy te mogą być systemami wielodostępu, które mogą obsługiwać komunikację z wieloma użytkownikami przez współdzielenie dostępnych zasobów systemowych (np. szerokości pasma i mocy nadawania). Przykłady takich systemów wielodostępu obejmują systemy wielodostępu z podziałem kodowym (CDMA) (Code Division Multiple Access), systemy wielodostępu z podziałem czasu (TDMA) (Time Division Multiple Access), systemy wielodostępu z podziałem częstotliwości (FDMA) (Frequency Division Multiple Access), systemy ewolucji długoterminowej (LTE) (Long Term Evolution) 3GPP oraz systemy wielodostępu z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDMA) (Orthogonal Frequency Division Multiple Access). [0003] Zasadniczo, system komunikacji bezprzewodowej z wielodostępem może obsługiwać jednocześnie komunikację dla wielu bezprzewodowych terminali. W takim systemie, każdy

3 -3-2 terminal może komunikować się z jedną lub większą liczbą stacji bazowych za pomocą transmisji na łączach nadawczych (forward link) i zwrotnych (reverse link). Łącze nadawcze (czyli downlink) dotyczy połączenia komunikacyjnego od stacji bazowych do terminali, zaś łącze zwrotne (czyli uplink) dotyczy połączenia komunikacyjnego od terminali do stacji bazowych. Takie połączenie komunikacyjne może zostać utworzone za pomocą systemu pojedynczego-wejścia pojedynczego-wyjścia (SISO) (single-in-single-out), wielokrotnego-wejścia pojedynczego-wyjścia (MISO) (multiple-in-single-out) lub wielokrotnego-wejścia wielokrotnego-wyjścia (MIMO) (multiple-in-multiple-out). [0004] System MIMO wykorzystuje do transmisji danych wiele (N T ) anten nadawczych i wiele (N R ) anten odbiorczych. Kanał MIMO, utworzony przez N T anten nadawczych i N R anten odbiorczych może zostać podzielony na N S niezależnych kanałów, które są nazywane również kanałami przestrzennymi, przy czym N S min{n T, N R }. Każdy z N S niezależnych kanałów odnosi się do wymiaru. System MIMO może zapewnić lepszą wydajność (np. większą przepustowość i/lub większą niezawodność), jeżeli zostaną wykorzystane dodatkowe wymiarowości, utworzone przez wiele anten nadawczych i odbiorczych. [000] System MIMO obsługuje systemy dupleksowania z podziałem czasu (TDD) (Time Division Duplex) i dupleksowania z podziałem częstotliwości (FDD) - (Frequency Division Duplex). W systemie TDD, transmisje łącza nadawczego i łącza zwrotnego są prowadzone w tym samym zakresie częstotliwości tak, że zasada wzajemności pozwala odróżnić kanał łącza nadawczego od kanału łącza zwrotnego. Umożliwia to punktowi dostępowemu wyodrębnić wzmocnienie nadawania kształtowania wiązki (beamforming) na łączu

4 -4- [0006] Szybko rosnąca złożoność systemów LTE zwiększa wymagania odnośnie eksploatacji i utrzymania sieci LTE. Odnośnie sąsiednich relacji, próby ręcznego konfigurowania listy sąsiadujących stacji bazowych wkrótce będą niemożliwe do wykonania. Odpowiednio, pożądane jest opracowanie sposobu i urządzenia do automatycznej aktualizacji listy sąsiadów tak, aby można było zredukować ludzką ingerencję i zwiększyć pojemność sieci. [0007] Podstawowy sposób automatycznej aktualizacji listy sąsiadów jest przedstawiony w dokumencie EP A1. ISTOTA WYNALAZKU 2 [0008] Poniżej przedstawiono uproszczoną istotę wynalazku dla jednego lub większej liczby przykładów wykonania, w celu umożliwienia podstawowego zrozumienia takich przykładów wykonania. Ta istota wynalazku nie jest pełnym przeglądem wszystkich rozważanych przykładów wykonania i nie jest przeznaczona ani do identyfikacji kluczowych, ani krytycznych elementów wszystkich przykładów wykonania, ani określania zakresu dowolnego lub wszystkich przykładów wykonania. Jej jedynym celem jest przedstawienie niektórych koncepcji jednego lub większej liczby przykładów wykonania w postaci uproszczonej, jako wstęp do bardziej szczegółowego opisu, który zostanie przedstawiony później. [0009] Według jednego lub większej liczby przykładów wykonania i ich odpowiedniego przedstawienia, różne aspekty są opisane w odniesieniu do ułatwienia zarządzania komórkami w systemie z wieloma nośnymi. W jednym aspekcie, sposób, urządzenie i produkt w postaci programu

5 -- 2 komputerowego są opisane w celu ułatwienia wykonywania funkcji automatycznych sąsiedzkich relacji (ANR) - (Automatic Neighbor Relation) ze stacji bazowej. W takim przykładzie wykonania, stacja bazowa odbiera z terminala dostępowego dane detekcji sąsiednich komórek, które identyfikują sąsiednie komórki, wykryte przez terminal dostępowy. Stacja bazowa odbiera również dane zarządzania sąsiednimi komórkami z systemu eksploatacji i utrzymania (OAM) - (Operation and Maintenance), które zawierają dane, które ułatwiają wykonywanie co najmniej jednej funkcji ANR. Następnie, stacja bazowa automatycznie aktualizuje listę sąsiadów w zależności od danych zarządzania sąsiednimi komórkami i danych detekcji sąsiednich komórek. [00] W innym aspekcie, przedstawione są sposób, urządzenie i produkt w postaci programu komputerowego, służące do ułatwienia wykonywania funkcji ANR w stacji bazowej z systemu OAM. We wspomnianym przykładzie wykonania, system OAM odbiera ze stacji bazowej dane ANR, które zawierają dane detekcji sąsiednich komórek i/lub dane raportu listy sąsiadów. Dane detekcji sąsiednich komórek identyfikują sąsiednie komórki wykryte przez terminal dostępowy, podczas gdy dane raportu listy sąsiadów zawierają podsumowanie aktualizacji wykonanych w liście sąsiadów. System OAM generuje dane zarządzania sąsiednimi komórkami jako funkcja danych ANR, które zawierają dane, ułatwiające wykonywanie co najmniej jednej funkcji ANR. Następnie, system OAM przesyła dane zarządzania sąsiednimi komórkami do stacji bazowej. [0011] W celu realizacji powyższych i powiązanych z nimi działań, jeden lub większa liczba przykładów wykonania obejmuje cechy opisane dokładniej poniżej i szczególnie wskazane w zastrzeżeniach patentowych. Poniższy opis i załączone rysunki przedstawiają szczegółowo pewne

6 -6- ilustracyjne aspekty jednego lub większej liczby przykładów wykonania. Aspekty te sygnalizują jednak co najmniej kilka różnych sposobów, w jakie można wdrożyć zasady różnych przykładów wykonania i opisane przykłady wykonania powinny obejmować wszystkie takie aspekty i ich ekwiwalenty. KRÓTKI OPIS RYSUNKÓW 2 [0012] FIG. 1 przedstawia ilustrację przykładowego systemu komunikacji bezprzewodowej, ułatwiający wykonywanie funkcji ANR według przykładu wykonania. [0013] FIG. 2 przedstawia schemat blokowy przykładowej jednostki stacji bazowej według przykładu wykonania. [0014] FIG. 3 przedstawia ilustrację przykładowego połączenia komponentów elektrycznych, które ułatwiają wykonywanie funkcji ANR w stacji bazowej według przykładu wykonania. [00] FIG. 4 przedstawia schemat blokowy przykładowego systemu OAM według przykładu wykonania. [0016] FIG. przedstawia ilustrację przykładowego połączenia komponentów elektrycznych, które ułatwiają wykonywanie funkcji ANR w systemie OAM według przykładu wykonania. [0017] FIG. 6 przedstawia przykładowo schemat modelu rozproszonego, ułatwiającego wykonywanie funkcji ANR. [0018] FIG. 7 przedstawia przykładowy schemat modelu scentralizowanego, ułatwiającego wykonywanie funkcji ANR. [0019] FIG. 8 przedstawia przykładowy schemat modelu hybrydowego, ułatwiającego wykonywanie funkcji ANR. [00] FIG. 9 przedstawia ilustrację systemu komunikacji bezprzewodowej według przedstawionych tutaj różnych aspektów.

7 -7- [0021] FIG. przedstawia ilustrację przykładowego środowiska sieci bezprzewodowej, które może zostać wykorzystane w powiązaniu z różnymi opisanymi tutaj systemami i sposobami. [0022] FIG. 11 przedstawia ilustrację przykładowej stacji bazowej według opisanych tutaj różnych aspektów. [0023] FIG. 12 przedstawia ilustrację przykładowego terminala bezprzewodowego, zaimplementowanego według opisanych tutaj różnych aspektów. OPIS SZCZEGÓŁOWY 2 [0024] Różne przykłady wykonania zostaną teraz opisane w odniesieniu do rysunków, przy czym takie same oznaczenia liczbowe zostały użyte do wskazywania takich samych elementów na wszystkich rysunkach. W poniższym opisie, w celu wyjaśnienia, wiele specyficznych szczegółów jest przedstawione w celu zapewnienia dokładnego zrozumienia jednego lub większej liczby przykładów wykonania. Może być jednak oczywiste, że taki przykład (takie przykłady) wykonania mogą być realizowane bez wspomnianych specyficznych szczegółów. W innych przypadkach, dobrze znane struktury i urządzenia są pokazane w schemacie blokowym, w celu ułatwienia opisu jednego lub większej liczby przykładów wykonania. [002] Opisane tutaj techniki mogą być stosowane w różnych systemach komunikacji bezprzewodowej, takich jak wielodostęp z podziałem kodowym (CDMA) - (Code Division Multiple Access), wielodostęp z podziałem czasu (TDMA) - (Time Division Multiple Access), wielodostęp z podziałem częstotliwości (FDMA) (Frequency Division Multiple Access), wielodostęp z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDMA) - (Orthogonal Frequency Division

8 -8-2 Multiple Access), wielodostęp z podziałem częstotliwości pojedynczej nośnej (SC-FDMA) - (Single Carrier Frequency Division Mmltiple Access), dostęp dla pakietów dużych szybkości (HSPA) (High Speed Packet Access) i innych systemów. Określenie system i sieć są często stosowane zamiennie. System CDMA może stosować technologię radiową, taką jak Universal Terrestrial Radio Access (UTRA), CDMA00 itd. UTRA obejmuje Wideband-CDMA (W-CDMA) i inne odmiany CDMA. CDMA00 obejmuje standardy IS-00, IS-9 oraz IS-86. System TDMA może stosować technologię radiową, taką jak Global System for Mobile Communication (GSM). System OFDMA może stosować technologie radiową, taką jak Evolved UTRA (E-UTRA), Ultra Mobile Broadband (UMB), IEEE (Wi-Fi), IEEE (WiMAX), IEEE 802., Flash- OFDM itd. UTRA i E-UTRA są częścią systemu (UMTS) (Universal Mobile Telecommunication System). Long Term Evolution (LTE) 3GPP jest spodziewanym UMTS wykorzystującym E-ULTRA, który stosuje OFDMA w łączu nadawczym i SC-FDMA w łączu zwrotnym. [0026] System wielodostępu z podziałem częstotliwości pojedynczej nośnej (SC-FDMA) - (Single Carrier Frequency Division Mmltiple Access) wykorzystuje modulacje pojedynczej nośnej i korekcję w dziedzinie częstotliwości. SC-FDMA ma podobne działanie i w zasadzie taką samą ogólną złożoność jak system OFDMA. Sygnał SC-FDMA ma niższy stosunek mocy szczytowej do średniej (PAPR) - (Peak-to- Average Power Ratio), ze względu na jego strukturę opartą na pojedynczej nośnej. SC-FDMA może być stosowany, na przykład, w komunikacji łącza zwrotnego, gdzie mniejszy PAPR znacznie preferuje terminale dostępowe pod względem skuteczności mocy nadawania. Odpowiednio, SC-FDMA może być zaimplementowany jako schemat wielodostępu w łączu zwrotnym

9 -9-2 w ewolucji długoterminowej (LTE) - (Long Term Evolution) lub Evolved UTRA. [0027] Dostęp dla pakietów dużych szybkości (HSPA) - (High Speed Packet Access) może obejmować technologię dostępu do łącza nadawczego dla pakietów dużej szybkości (HSDPA) - (High Speed Downlink Packet Access) i technologię dostępu do łącza zwrotnego dla pakietów dużej szybkości (HSUPA) (High Speed Uplink Packet Access), lub technologię rozszerzonego łącza zwrotnego (EUL) (Enhanced Uplink) i może obejmować również technologię HSPA+. HSDPA, HSUPA i HSPA+ są odpowiednio częścią specyfikacji Projektu Partnerstwa Trzeciej Generacji (3GPP) Wydanie, Wydanie 6 i Wydanie 7. [0028] Dostęp do łącza nadawczego dla pakietów dużej szybkości (HSDPA) - (High Speed Downlink Packet Access) optymalizuje transmisje danych od sieci do wyposażenia użytkownika (UE) - (User Equipment). Tutaj, transmisja od sieci do wyposażenia użytkownika UE może być określana jako downlink (DL). Sposoby transmisji mogą umożliwiać szybkość transmisji danych rzędu kilku Mbit/s. Dostęp do łącza nadawczego dla pakietów dużej szybkości (HSDPA) (High Speed Downlink Packet Access) może zwiększyć pojemność radiowych sieci telefonii komórkowej. Dostęp do łącza zwrotnego dla pakietów dużej szybkości (HSUPA) (High Speed Uplink Packet Access) może optymalizować transmisję danych od terminala do sieci. Tutaj, transmisje od terminala do sieci mogą być określane jako uplink (UL). Sposoby transmisji danych łączem zwrotnym (uplink) mogą umożliwiać szybkość transmisji danych rzędu kilku Mbit/s. HSPA+ zapewnia jeszcze większy postęp zarówno w łączu zwrotnym jak i w łączu nadawczym, jak podano w Wydaniu 7 specyfikacji 3GPP. Metody dostępu dla pakietów dużych szybkości (HSPA) (High Speed Packet Access)

10 -- 2 umożliwiają zwykle szybsze interakcje między łączem nadawczym a łączem zwrotnym w usługach transmisji dużych objętości danych, na przykład, w aplikacjach przesyłania głosu przez sieć IP (VoIP) - (Voice over IP), wideokonferencji oraz mobilnego biura. [0029] Protokoły szybkiej transmisji danych, takie jak hybrydowe żądanie automatycznego powtórzenia (HARQ) - (Hybrid Automatic Repeat Request) mogą być stosowane w łączu zwrotnym i łączu nadawczym. Takie protokoły, jak hybrydowe żądanie automatycznego powtórzenia (HARQ) - (Hybrid Automatic Repeat Request) pozwalają odbiorcy automatycznie żądać retransmisji pakietu, który mógł zostać odebrany nieprawidłowo. [00] Różne przykłady wykonania są tutaj opisane w odniesieniu do terminala dostępu. Terminal dostępowy może być również nazywany systemem, jednostką abonencką, stacją abonencką, stacją mobilną, urządzeniem mobilnym, stacją zdalną, terminalem zdalnym, urządzeniem mobilnym, terminalem użytkownika, terminalem, urządzeniem komunikacji bezprzewodowej, klientem użytkownika, urządzeniem użytkownika lub wyposażeniem użytkownika (UE). Terminal dostępowy może być telefonem komórkowym, telefonem bezprzewodowym, telefonem z protokołem inicjacji sesji (SIP) - (Session Initiation Protocol), stacją z bezprzewodową pętlą lokalną (WLL) - (Wireless Local Loop), osobistym asystentem cyfrowym (PDA) - (Personal Digital Assistant), podręcznym urządzeniem z możliwością tworzenia połączeń bezprzewodowych, urządzeniem komputerowym, lub innym urządzeniem przetwarzającym, podłączonym do modemu bezprzewodowego. Ponadto, różne przykłady wykonania są tutaj opisane w odniesieniu do stacji bazowej. Stacja bazowa może być wykorzystywana do komunikacji z terminalem dostępowym (terminalami dostępowymi) i może być również

11 -11-2 określana jako punkt dostępowy, Węzeł B, Rozwinięty Węzeł B (enodeb) lub podobną terminologią. [0031] Odnosząc się następnie do Fig. 1, przedstawiona została ilustracja przykładowego systemu komunikacji bezprzewodowej, ułatwiającego wykonywanie funkcji ANR według przykładu wykonania. Jak pokazano, system 0 może zawierać urządzenie 1 do eksploatacji i utrzymania (OAM) - (Operation and Maintenance), skomunikowane z każdą z wielu stacji bazowych 1 i 132. W pierwszym przykładzie wykonania, źródłowa stacja bazowa 1 jest uzależniona od UE 1, żeby wykryć komórki, które aktualnie nie są na jej liście sąsiadów (np. komórki obsługiwane przez dowolną ze stacji bazowych 132). W innym przykładzie wykonania, ponieważ relacje sąsiedzkie są oparte na komórkach, lista sąsiadów może być specyficzna dla komórek (tj. każda komórka może mieć własną listę sąsiadów), chociaż funkcja ANR jest oparta na stacji bazowej. Co więcej, możliwe jest, że funkcja ANR będzie zarządzała wieloma listami sąsiadów (np. jedną dla każdej komórki). W innym przykładzie wykonania, UE 1 może zostać poinstruowane przez stację bazową 1, aby mierzył/informował o wszelkich komórkach kilku typów, włącznie z komórką obsługującą, komórkami na liście (tj. komórkami wskazanymi przez E-UTRAN jako część listy komórek sąsiadujących) i komórkami wykrytymi (tj. komórkami, które nie są wskazywane przez E-UTRAN, ale zostały wykryte przez UE). [0032] Odnosząc się następnie do Fig. 2 przedstawiono schemat blokowy przykładowej jednostki stacji bazowej według przykładu wykonania. Jak pokazano, jednostka 0 stacji bazowej może zawierać komponent 2 procesora, komponent 2 pamięci, komponent 2 kontroli zasobów radiowych (RRC) (Radio Resource Control), komponent 240 interfejsu OAM i komponent funkcji ANR.

12 -12-2 [0033] W jednym aspekcie, komponent 2 procesora jest skonfigurowany tak, aby wykonywał instrukcje odczytywalne przez komputer, odnoszące się do wykonywania dowolnej z wielu funkcji. Komponent 2 procesora może być pojedynczym procesorem, lub wieloma procesorami, dedykowanymi do analizowania informacji, które mają być przesyłane z jednostki 0 stacji bazowej i/lub generowania informacji, które mogą być wykorzystywane przez komponent 2 pamięci, komponent 2 kontroli zasobów radiowych (RRC) (Radio Resource Control), komponent 240 interfejsu OAM i/lub komponent funkcji ANR. Ponadto lub alternatywnie, komponent 2 procesora może być skonfigurowany do sterowania jednym lub większą liczbą komponentów jednostki 0 stacji bazowej. [0034] W innym aspekcie, komponent 2 pamięci jest połączony z komponentem 2 procesora i skonfigurowany do przechowywania instrukcji odczytywalnych przez komputer, wykonywanych przez komponent 2 procesora. Komponent 2 pamięci może być również skonfigurowany do przechowywania dowolnych z wielu innych typów danych, włącznie z danymi generowanymi/otrzymywanymi przez komponent 2 kontroli zasobów radiowych (RRC) (Radio Resource Control), komponent 240 interfejsu OAM i/lub komponent funkcji ANR. Komponent 2 pamięci może być skonfigurowany w pewnej liczbie różnych konfiguracji, włącznie z pamięcią o swobodnym dostępie, pamięcią podtrzymywaną bateryjnie, twardym dyskiem, taśmą magnetyczną itd. Różne cechy mogą być również implementowane w komponencie 2 pamięci, takie jak kompresja i automatyczne wykonywanie kopii zapasowej (np. stosowanie konfiguracji tablicy niezależnych napędów dyskowych (Redundant Array of Independent Drives). [003] Jak pokazano, jednostka 0 stacji bazowej zawiera również komponent 2 RRC, który jest sprzężony z

13 -13-2 komponentem 2 procesora i jest skonfigurowany do połączenia jednostki 0 stacji bazowej z dowolnym z wielu terminali dostępowych. W szczególnym przykładzie wykonania, komponent 2 RRC jest skonfigurowany do ułatwiania komunikacji między jednostką 0 stacji bazowej a terminalem dostępowym, przy czym pomiary odnoszące się do komórek wykrytych przez terminal dostępowy są żądane i odbierane z terminala dostępowego za pośrednictwem komponentu 2 RRC. Na przykład, komponent 2 RRC może poinstruować terminal dostępowy, aby potwierdził globalne ID komórki, wykrytej przez terminal dostępowy, przy czym takie instrukcje mogą odnosić się do fizycznego ID, odpowiadającego konkretnym pomiarom, odebranym z terminala dostępowego. [0036] W innym aspekcie, jednostka 0 stacji bazowej zawiera również komponent 240 interfejsu OAM. W tym przypadku, komponent 240 interfejsu OAM jest skonfigurowany do ułatwiania komunikacji między jednostką 0 stacji bazowej a systemem OAM. W takim przykładzie wykonania, komponent 240 interfejsu OAM może być skonfigurowany do odbierania dowolnego z wielu typów danych zarządzania sąsiednimi komórkami z OAM. Rzeczywiście, w niektórych przykładach wykonania, komponent 240 interfejsu OAM może odbierać dane, które ułatwiają wewnętrzne przetwarzanie funkcji ANR (np. może być odbierana czarna lista / biała lista ANR przełączania połączeń i/lub czarna lista / biała lista ANR X2 w celu przetwarzania przez jednostkę 0 stacji bazowej), podczas gdy inne przykłady wykonania mogą obejmować odbieranie danych kapsułkujących zewnętrzne przetwarzanie funkcji ANR (np. odbieranie wyraźnych poleceń (explicit commands) z OAM odnośnie sposobu aktualizacji listy sąsiadów). Komponent 240 interfejsu OAM może być również skonfigurowany do wysyłaniu do systemu OAM raportu

14 -14-2 o aktualizacjach, który podsumowuje aktualizacje listy sąsiadów zaimplementowanych przez jednostkę 0 stacji bazowej. [0037] W jeszcze innym aspekcie, stacja bazowa 0 zawiera komponent funkcji ANR, który jest skonfigurowany do wykonywania dowolnej z wielu funkcji ANR. We wspomnianym przykładzie wykonania, komponent funkcji ANR może zawierać dowolne z wielu podkomponentów, w celu wykonywania różnych funkcji ANR. Na przykład, może zawierać podkomponent detekcji sąsiadów, w celu połączenia się z komponentem 2 RRC, przy czym dane detekcji są kierowane z komponentu 2 RRC albo do systemu OAM (tj. w celu przetwarzania zewnętrznego), albo do podkomponentu wewnątrz jednostki 0 stacji bazowej (tj. w celu przetwarzania wewnętrznego). W celu przetwarzania wewnętrznego, przykładowa konfiguracja komponentu funkcji ANR może zawierać zatem podkomponent relacji przełączania połączeń i/lub podkomponent relacji X2, sprzężony z podkomponentem detekcji sąsiadów. Może zawierać również podkomponent aktualizacji, w celu wykonywania żądań aktualizacji, przy czym takie żądania mogą obejmować żądania wewnętrzne (np. żądania z podkomponentu relacji przełączania połączeń i/lub podkomponentu relacji X2) i/lub żądania zewnętrzne (np. żądania z systemu OAM). [0038] Nawiązując do Fig. 3, przedstawiony jest system 0, który ułatwia wykonywanie funkcji ANR według opisanych tutaj aspektów. System 0 może znajdować się, na przykład, w obrębie stacji bazowej. Jak pokazano, system 0 zawiera bloki funkcjonalne, które mogą reprezentować funkcje zaimplementowane przez procesor, oprogramowanie, lub ich kombinacje (np. oprogramowanie sprzętowe). System 0 obejmuje logiczne grupowanie 2 komponentów elektrycznych, które mogą działać wspólnie. Jak pokazano, logiczne

15 -- 2 grupowanie 2 może obejmować komponent elektryczny do odbierania danych detekcji sąsiednich komórek z terminala dostępowego 3. Ponadto, logiczne grupowanie 2 może zawierać elektryczny komponent do odbierania danych zarządzania sąsiednimi komórkami z systemu OAM 312, jak również elektryczny komponent do automatyzacji aktualizacji listy sąsiadów, w oparciu o dane detekcji sąsiednich komórek i dane 314 zarządzania sąsiednimi komórkami. Ponadto, system 0 może zawierać pamięć 3, która przechowuje instrukcje do wykonywania funkcji, związanych z elektrycznymi komponentami 3, 312 i 314. Chociaż są pokazane jako zewnętrzne w stosunku do pamięci 3, należy zauważyć, że elektryczne komponenty 3, 312 i 314 mogą być usytuowane wewnątrz pamięci 3. [0039] Odnosząc się teraz do Fig. 4, przedstawiony został schemat blokowy przykładowego systemu OAM według przykładu wykonania. Jak pokazano, system 400 OAM może obejmować komponent 4 procesora, komponent 4 pamięci, komponent 4 odbioru, komponent 440 zarządzania ANR i komponent 40 nadawania. [0040] Podobnie jak komponent 2 procesora w jednostce 0 stacji bazowej, komponent 4 procesora jest skonfigurowany do wykonywania instrukcji odczytywalnych przez komputer, odnoszących się do wykonywania dowolnej z wielu funkcji. Komponent 4 procesora może być pojedynczym procesorem, lub wieloma procesorami, dedykowanymi do analizy informacji przeznaczonych do przesłania z systemu 400 OAM i/lub generowania informacji, które mogą być wykorzystywane przez komponent 4 pamięci, komponent 4 odbioru, komponent 440 zarządzania ANR i/lub komponent 40 nadawania. Dodatkowo lub alternatywnie, komponent 4 procesora może być skonfigurowany do sterowania jednym lub większą liczbą komponentów systemu 400 OAM.

16 -16-2 [0041] W innym aspekcie, komponent 4 pamięci jest sprzężony z komponentem 4 procesora i skonfigurowany do przechowywania instrukcji odczytywalnych przez komputer, wykonywanych przez komponent 4 procesora. Komponent 4 pamięci może być również skonfigurowany do przechowywania dowolnych z wielu innych typów danych, obejmujących dane generowane/uzyskiwane przez dowolny element z grupy obejmującej: komponent 4 odbioru, komponent 440 zarządzania ANR i/lub komponent 40 nadawania. Należy zauważyć, że komponent 4 pamięci jest analogiczny do komponentu 2 pamięci w jednostce 0 stacji bazowej. Odpowiednio, należy zauważyć, że dowolne ze wspomnianych cech/konfiguracji komponentu 2 pamięci mogą odnosić się również do komponentu 4 pamięci. [0042] Jak pokazano, system 400 OAM zawiera również komponent 4 odbioru i komponent 40 nadawania. W jednym aspekcie, komponent 4 odbioru jest skonfigurowany do odbierania dowolnego z wielu typów danych z dowolnej z wielu stacji bazowych, podczas gdy komponent 40 nadawania jest skonfigurowany do nadawania dowolnego z wielu typów danych do dowolnej z wielu stacji bazowych. Jak stwierdzono wcześniej w odniesieniu do stacji bazowej 0, dane odebrane za pośrednictwem komponentu 4 odbioru mogą zawierać dane detekcyjne, kierowane z podkomponentu detekcji sąsiadów i/lub aktualizacje wysyłane do systemu 400 OAM, podsumowujące aktualizacje listy sąsiadów, zaimplementowane przez stację bazową (stacje bazowe). Podobnie, jak również stwierdzono w odniesieniu do stacji bazowej 0, dane nadawane za pośrednictwem komponentu 40 nadawania mogą zawierać czarną listę / białą listę ANR przełączanie połączeń i/lub czarną listę / białą listę X2 ANR w celu przetwarzania ich przez stację bazową (stacje bazowe), jak również wyraźne polecenia aktualizacji

17 -17-2 (explicit update commands), przetwarzane przez system 400 OAM. [0043] W innym aspekcie, system 400 OAM zawiera komponent 440 zarządcy ANR, który skonfigurowany jest do generowania dowolnego z wielu typów danych zarządzania, służących do ułatwiania wykonywania dowolnej z różnych funkcji ANR. Mianowicie, komponent 440 zarządcy ANR może być skonfigurowany do generowania wspomnianych: czarnej listy / białej listy przełączania połączeń ANR, czarnej listy / białej listy X2 ANR i/lub wyraźnych poleceń aktualizacji (explicit update commands). W tym celu, komponent 440 zarządcy ANR może zawierać warstwę zarządcy siecią, będący w komunikacji z warstwą zarządcy elementami, przy czym warstwa zarządcy elementami może zawierać podkomponent relacji przełączania połączeń i/lub podkomponent relacji X2, dla wykonywania funkcji ANR podobnie jak komponent funkcji ANR. [0044] Odnosząc się następnie do Fig., przedstawiony jest inny system 00, który ułatwia wykonywanie funkcji ANR według opisanych tutaj aspektów. System 00 może znajdować się, na przykład, w systemie OAM. Podobny do systemu 0, system 00 zawiera bloki funkcjonalne, które mogą reprezentować funkcje zaimplementowane przez procesor, oprogramowanie lub ich kombinacje (np. oprogramowanie sprzętowe), przy czym system 00 obejmuje logiczne grupowanie 02 elektrycznych komponentów, które mogą działać wspólnie. Jak pokazano, logiczne grupowanie 02 może obejmować elektryczny komponent do odbierania danych detekcji sąsiednich komórek z terminalu dostępowego. Ponadto, logiczne grupowanie 02 może obejmować elektryczny komponent do odbierania danych zarządzania sąsiednimi komórkami z systemu 12 OAM, jak również elektryczny komponent do automatyzacji aktualizacji listy sąsiadów w

18 -18-2 oparciu o dane detekcji sąsiednich komórek i dane 14 zarządzania sąsiednimi komórkami. Ponadto, system 00 może obejmować pamięć, która przechowuje instrukcje do wykonywania funkcji związanych z elektrycznymi komponentami, 12 i 14, przy czym dowolny z elektrycznych komponentów, 12 i 14 może być usytuowany albo wewnątrz, albo na zewnątrz pamięci. [004] Odnosząc się następnie do Fig. 6, przedstawiony został przykładowy schemat rozproszonego modelu, ułatwiającego wykonywanie funkcji ANR. We wspomnianym przykładzie wykonania, wykonywanie funkcji ANR jest skoncentrowane w stacji bazowej. Jak pokazano, enb obejmuje komponent funkcji ANR, zawierający różne podkomponenty. W szczególności pokazano, że enb zawiera podkomponent do detekcji sąsiednich komórek, relacji przełączania połączeń, relacji X2 i aktualizacji listy sąsiadów. [0046] Jak pokazano, podkomponent detekcji sąsiednich komórek jest sprzężony z komponentem RRC, który odbiera i żąda danych o sąsiednich komórkach z terminali dostępowych. Dane sąsiednich komórek, odebrane z komponentu RRC są następnie wprowadzane z podkomponentu detekcji do podkomponentu relacji przełączania połączeń i podkomponentu relacji X2. [0047] W tym szczególnym przykładzie wykonania, enb określa, czy należy dodać/usunąć relacje przełączania połączeń i relacje X2 z listy sąsiadów. W stosunku do relacji przełączania połączeń, takie aktualizacje powinny być zgodne z ograniczeniami, ustalonymi przez białą listę / czarną listę ANR, dostarczonymi przez OAM, przy czym fizyczne i globalne ID komórek są dodawane/usuwane z listy sąsiadów zależnie od ustaleń podkomponentu relacji przełączania połączeń. Podobnie, w stosunku do relacji X2, takie aktualizacje powinny być zgodne z ograniczeniami

19 -19-2 ustalonymi przez czarną listę / biała listę X2 ANR, dostarczonymi przez OAM, przy czym adres docelowej enb/komórki, który ma być dodawany/usuwany z listy sąsiadów, jest ustalany przez podkomponent relacji X2. Należy zauważyć, że, jeżeli trzeba, przegląd adresów IP dla docelowej enb/komórki może zostać wykonany, jak pokazano, w warstwie zarządcy elementami (EM), lub zarządcy siecią (NM) w OAM. [0048] W innym aspekcie, enb informuje OAM o aktualizacji listy sąsiadów. Po odebraniu aktualizacji listy sąsiadów z enb, OAM może, z kolei, zaktualizować białą listę / czarną listę ANR i czarną listę / białą listę X2 ANR. Jak pokazano, zaktualizowane biała lista / czarna lista ANR i czarna lista / biała lista X2 ANR mogą zostać następnie dostarczone do enb, w celu dalszego przetwarzania ANR. [0049] W odniesieniu do funkcjonalności OAM, należy zauważyć, że raporty aktualizacji list sąsiadów z enb są widoczne zarówno w warstwie EM, jak i warstwie NM. Należy również zauważyć, że czarna lista / biała lista X2 ANR i biała lista / czarna lista ANR mogą być wysyłane z warstwy NM do warstwy EM i z EM do enb, przy czym negocjacje są możliwe między warstwą NM i warstwą EM odnośnie każdej. Na przykład, jeżeli warstwa EM chce zaktualizować czarną listę / białą listę X2 ANR w oparciu o lokalne informacje, wspomniana funkcjonalność negocjacji umożliwia dokonanie tego warstwie EM i poinformowanie o tym warstwy NM. [000] Odnosząc się następnie do Fig. 7, przedstawiono przykładowy schemat scentralizowanego modelu, służącego do ułatwienia wykonywania funkcji ANR. W tym przykładzie wykonania, wykonywanie funkcji ANR jest skoncentrowane w OAM. Dla tego szczególnego przypadku, OAM zawiera, jak pokazano, wspomniany podkomponent relacji przełączania

20 -- 2 połączeń i podkomponent relacji X2. Po odebraniu danych detekcji z RRC, podkomponent detekcji sąsiednich komórek w enb kieruje wspomniane dane detekcji do OAM w celu dalszego przetwarzania. W stosunku do relacji przełączania połączeń, fizyczne i globalne ID komórek są zatem dodawane/usuwane z listy sąsiadów, zgodnie z ustaleniami podkomponentu relacji przełączania połączeń, znajdującego się w OAM. Podobnie, w stosunku do relacji X2, adres docelowej enb/komórki, który ma być dodawany/usuwany z listy sąsiadów jest ustalany przez podkomponent relacji X2, znajdujący się w OAM. Wszystkie inne aspekty scentralizowanego modelu są w zasadzie podobne do modelu rozproszonego. [001] Odnosząc się następnie do Fig. 8, przedstawiony jest przykładowy schemat hybrydowego modelu, służącego do ułatwiania wykonywania funkcji ANR. W tym przykładzie wykonania, wykonywanie funkcji ANR jest współdzielone między OAM i stacje bazową. W tym szczególnym przypadku, podkomponent relacji przełączania połączeń znajduje się w enb, podczas gdy podkomponent relacji X2 znajduje się w OAM. Po odebraniu danych detekcji z RRC, podkomponent detekcji sąsiadów kieruje dane detekcji zarówno do podkomponentu relacji przełączania połączeń w enb, jak i do podkomponentu relacji X2 w OAM. W stosunku do relacji przełączania połączeń, fizyczne i globalne ID komórek są zatem dodawane/usuwane z listy sąsiadów zgodnie z ustaleniami podkomponentu relacji przełączania, znajdującego się w enb. Jednakże, w stosunku do relacji X2, adres docelowej enb/komórki, który ma być dodawany/usuwany z listy sąsiadów jest ustalany przez podkomponent relacji X2, znajdujący się w OAM. Wszystkie inne aspekty modelu hybrydowego są w zasadzie podobne zarówno do modelu rozproszonego, jak modelu scentralizowanego.

21 -21-2 [002] Odnosząc się teraz do Fig. 9, przedstawiony jest system 900 komunikacji bezprzewodowej według przedstawionych tutaj różnych przykładów wykonania. System 900 zawiera stację bazową 902, która może zawierać wiele grup anten. Na przykład, jedna grupa anten może zawierać anteny 904 i 906, druga grupa anten może zawierać anteny 908 i 9, zaś dodatkowa grupa może zawierać anteny 912 i 914. Dwie anteny są przedstawione dla każdej grupy anten; jednakże każda grupa może wykorzystywać więcej lub mniej anten. Stacja bazowa 902 może zawierać ponadto szereg nadajników i szereg odbiorników, z których każdy z kolei może zawierać wiele komponentów powiązanych z transmisją i odbiorem sygnału (np. procesory, modulatory, multipleksery, demodulatory, demultipleksery, anteny itd.), co będzie zrozumiałe dla znawcy w tej dziedzinie. [003] Stacja bazowa 902 może komunikować się z jednym lub większą liczbą terminali dostępowych, takich jak terminal dostępowy 916 i terminal dostępowy 922; jednakże należy zauważyć, że stacja bazowa 902 może komunikować się w zasadzie z dowolną liczbą terminali dostępowych, podobnych do terminali dostępowych 916 i 922. Terminalami dostępowymi 916 i 922 mogą być, na przykład, telefony komórkowe, smartfony, laptopy, podręczne urządzenia komunikacyjne, podręczne urządzenia komputerowe, radia satelitarne, globalne systemy określania położenia, PDA i/lub jakikolwiek inne, odpowiednie urządzenia do komunikowania się za pomocą systemu 900 komunikacji bezprzewodowej. Jak pokazano, terminal dostępowy 916 komunikuje się z antenami 912 i 914, gdzie anteny 912 i 914 nadają informacje do terminala dostępowego 916 przez łącze nadawcze 918 i odbierają informacje z terminala dostępowego 916 w łączu zwrotnym 9. Co więcej, terminal dostępowy 922 komunikuje się z antenami 904 i 906, przy czym anteny 904 i

22 nadają informacje do terminala dostępowego 922 w łączu nadawczym 924 i odbierają informacje z terminala dostępowego 922 w łączu zwrotnym 926. W systemie dupleksowania z podziałem częstotliwości (FDD) - (Frequency Division Duplex), łącze nadawcze 918 może wykorzystywać inne pasmo częstotliwości niż te wykorzystywane przez łącze zwrotne 9, zaś łącze nadawcze 924 może wykorzystywać inne pasmo częstotliwości niż stosowane, na przykład, przez łącze zwrotne 926. Ponadto, w systemie dupleksowania z podziałem czasu (TDD) - (Time Division Duplex), łącze nadawcze 918 i łącze zwrotne 9 mogą wykorzystywać wspólne pasmo częstotliwości, a łącze nadawcze 924 i łącze zwrotne 926 mogą wykorzystywać wspólne pasmo częstotliwości. [004] Każda grupa anten i/lub obszar, w którym są one przewidziane do komunikowania się, można określać jako sektor stacji bazowej 902. Na przykład, grupy anten mogą być przeznaczone do komunikowania się z terminalami dostępowymi w sektorze obszarów pokrytym przez stację bazową 902. W komunikacji w łączach nadawczych 918 i 924, anteny nadawcze stacji bazowej 902 mogą wykorzystywać kształtowanie wiązki (beamforming) w celu poprawienia stosunku sygnału do szumu łączy nadawczych 918 i 924 dla terminali dostępowych 916 i 922. Także, podczas gdy stacja bazowa 902 wykorzystuje kształtowanie wiązki (beamforming) w celu nadawania do terminali dostępowych 916 i 922, rozproszonych losowo w związanym z nią zasięgu, terminale dostępowe w sąsiednich komórkach mogą podlegać mniejszej interferencji, w porównaniu ze stacją bazową nadającą poprzez pojedynczą antenę do wszystkich jej terminali dostępowych. [00] Fig. pokazuje przykładowy system 00 komunikacji bezprzewodowej. System 00 komunikacji bezprzewodowej przedstawia jedną stację bazową i

23 -23-2 jeden terminal dostępowy 0 dla zwięzłości. Jednakże, należy zauważyć, że system 00 może obejmować więcej niż jedną stację bazową i/lub więcej niż jeden terminal dostępowy, przy czym dodatkowe stacje bazowe i/lub terminale dostępowe mogą być w zasadzie podobne lub inne niż przykładowa stacja bazowa i terminal dostępowy 0, opisane poniżej. Ponadto należy zauważyć, że stacja bazowa i/lub terminal dostępowy 0 mogą wykorzystywać systemy i/lub sposoby opisane tutaj, w celu ułatwienia komunikacji bezprzewodowej między nimi. [006] W stacji bazowej, dane o ruchu dla pewnej liczby strumieni danych są dostarczane ze źródła danych 12 do procesora 14 danych nadawanych (TX). Zgodnie z przykładem, każdy strumień danych może być nadawany przez odpowiednią antenę. Procesor 14 danych TX formatuje, koduje i przeplata strumień danych o ruchu w oparciu o konkretny schemat kodowania, wybrany dla danego strumienia danych, w celu dostarczania zakodowanych danych. [007] Zakodowane dane dla każdego strumienia danych mogą być multipleksowane za pomocą danych sygnału pilota przy użyciu technik multipleksowania z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDM) - (Orthogonal Frequency Division Multiplexing). Dodatkowo lub alternatywnie, symbole sygnału pilota mogą być multipleksowane z podziałem częstotliwości (FDM) (Frequency Division Multiplexed), multipleksowane z podziałem czasu (TDM) (Time Division Multiplexed), lub multipleksowane z podziałem kodowym (CDM) - (Code Division Multiplexed). Dane sygnału pilota są zwykle znanym wzorcem danych, który jest przetwarzany w znany sposób i może być wykorzystywany w terminalu dostępowym 0 do estymowania odpowiedzi kanału. Multipleksowane dane sygnału pilota i dane zakodowane dla każdego strumienia danych mogą być modulowane (np. z

24 -24-2 odwzorowaniem symboli) w oparciu o konkretny schemat modulacji (np. binarne kluczowanie z przesunięciem fazowym (BPSK) (Binary Phase-shift Keying), kwadraturowe kluczowanie z przesunięciem fazowym (QPSK) (Quadrature Phase-shift Keying), M-krotne kluczowanie z przesunięciem fazowym (M-PSK) (M-Phase-Shift Keying), M-krotna kwadraturowa modulacja amplitudowa (M-QAM) - (M-Quadrature Amplitude Modulation), itd.), wybrany dla danego strumienia danych, w celu dostarczania symboli modulacji. Szybkość transmisji danych, kodowanie i modulacja dla każdego strumienia danych mogą być ustalane przez instrukcje wykonywane lub dostarczane przez procesor. [008] Symbole modulacji dla strumieni danych mogą być dostarczane do procesora TX MIMO, który może ponadto przetwarzać symbole modulacji (np. dla OFDM). Procesor TX MIMO dostarcza następnie N T strumieni symboli modulacji do N T nadajników (TMTR) od 22a do 22t. W różnych przykładach wykonania, procesor TX MIMO stosuje kształtujące wiązkę (beamforming) wagi do symboli strumieni danych i do anteny, z której dany symbol jest nadawany. [009] Każdy nadajnik 22 odbiera i przetwarza odpowiedni strumień symboli w celu dostarczania jednego lub większej liczby sygnałów analogowych, a następnie kondycjonuje (np. wzmacnia, filtruje i zmienia częstotliwość na wyższą) sygnały analogowe, w celu dostarczania zmodulowanego sygnału, odpowiedniego dla transmisji w kanale MIMO. Ponadto, N T zmodulowanych sygnałów z nadajników od 22a do 22t jest nadawanych z, odpowiednio, N T anten od 24a do 24t. [0060] W terminalu dostępowym 0 nadawane zmodulowane sygnały są odbierane przez N R anten od 2a do 2r, a odebrany sygnał z każdej anteny 2 jest dostarczany do odpowiedniego odbiornika (RCVR) od 4a do 4r. Każdy

25 -2-2 odbiornik 4 kondycjonuje (np. filtruje, wzmacnia i zmienia częstotliwość na niższą) odpowiedni sygnał, przekształca kondycjonowany sygnał na postać cyfrową w celu dostarczania próbek, a następnie przetwarza próbki, w celu dostarczania odpowiedniego odbieranego strumienia symboli. [0061] Procesor 60 danych RX może odbierać i przetwarzać N R odebranych strumieni symboli z N R odbiorników 4 w oparciu o technikę przetwarzania dla danego odbiornika, w celu dostarczania N T wykrytych strumieni symboli. Procesor 60 danych RX może demodulować, usuwać przeplot i dekodować każdy wykryty strumień symboli w celu odzyskania danych o ruchu dla strumienia danych. Przetwarzanie przez procesor 60 danych RX jest uzupełnieniem dla tego przetwarzania wykonywanego przez procesor TX MIMO i procesor 14 danych TX w stacji bazowej. [0062] Procesor 70 może okresowo ustalać, którą z dostępnych technologii należy zastosować jak opisano powyżej. Ponadto, procesor 70 może formułować komunikat łącza zwrotnego, zawierający część w postaci wskaźnika macierzy i część w postaci wartości rzędu. [0063] Komunikat łącza zwrotnego może obejmować różnego typu informacje, odnoszące się do połączenia komunikacyjnego i/lub odebranego strumienia danych. Komunikat łącza zwrotnego może być przetwarzany przez procesor 38 danych TX, który odbiera również dane o ruchu dla wielu strumieni danych ze źródła danych 36, modulowanych przez modulator 80, kondycjonowanych przez nadajniki od 4a do 4r i nadawane z powrotem do stacji bazowej. [0064] W stacji bazowej, zmodulowane sygnały z terminala dostępowego 0 są odbierane przez anteny 24,

26 -26-2 kondycjonowane przez odbiorniki 22, demodulowane przez demodulator 40 i przetwarzane przez procesor 42 danych RX, w celu wydzielenia komunikatu łącza zwrotnego, nadanego przez terminal dostępowy 0. Ponadto, procesor może przetwarzać wydzielony komunikat, w celu ustalenia, którą macierz wstępnego kodowania użyć dla wyznaczenia wagi kształtowania wiązki (beamforming). [006] Procesory i 70, odpowiednio, mogą kierować (np. sterować, koordynować, zarządzać itd.) operacjami w stacji bazowej i terminalu dostępowym 0. Odpowiednie procesory i 70 mogą być związane z pamięciami 32 i 72, które przechowują kody programu i dane. Procesory i 70 mogą również wykonywać obliczenia, w celu uzyskania estymacji częstotliwości i odpowiedzi impulsowej, odpowiednio, dla łącza zwrotnego i łącza nadawczego. [0066] Fig. 11 ilustruje przykładową stację bazową 10 według różnych aspektów. Stacja bazowa 10 implementuje sekwencje alokacji podzbiorów tonów z różnymi sekwencjami alokacji podzbiorów tonów generowanymi dla odpowiednich różnych typów sektorów komórki. Stacja bazowa 10 zawiera odbiornik 12, nadajnik 14, procesor 16, np. CPU, interfejs wejścia/wyjścia 18 i pamięć 11, sprzężone razem przez magistralę 19, za pomocą której różne elementy 12, 14, 16, 18 i 11 mogą wymieniać dane i informacje. [0067] Sektorowa antena 13 sprzężona z odbiornikiem 12, jest wykorzystywana do odbierania danych i innych sygnałów, np. raportów o kanale z transmisji terminali bezprzewodowych od każdego sektora w obrębie komórki stacji bazowej. Sektorowa antena sprzężona z nadajnikiem 14, jest wykorzystywana do nadawania danych i innych sygnałów, np. sygnałów sterujących, sygnałów pilota,

27 -27-2 sygnałów nawigacyjnych itd. do terminali bezprzewodowych 10 (patrz Figura 12) w obrębie każdego sektora komórki stacji bazowej. W różnych aspektach, stacja bazowa 10 może wykorzystywać wiele odbiorników 12 i wiele nadajników 14, np. indywidualny odbiornik 12 dla każdego sektora i indywidualny nadajnik 14 dla każdego sektora. Procesor 16 może być, np., centralną jednostką przetwarzania (CPU) (Central Processing Unit) ogólnego przeznaczenia. Procesor 16 steruje pracą stacji bazowej 10 pod kierunkiem jednej lub większej liczby procedur 1118, przechowywanych w pamięci 11 i implementuje sposoby. Interfejs We/Wy 18 zapewnia połączenie z innymi węzłami sieci, sprzęgających BS 10 z innym stacjami bazowymi, routerami dostępowymi, węzłami serwera AAA itd., innymi sieciami i Internetem. Pamięć 11 zawiera procedury 1118 i dane/informacje 11. [0068] Dane/informacje 11 zawierają dane 1136, informacje 1138 o sekwencji alokacji podzbioru tonów, włącznie z informacjami 1140 o zależnościach czasowych symboli nadawczych (strip-symbol) łącza nadawczego i informacjami 1142 o tonach łącza nadawczego oraz dane/informacje 1144 o terminalu bezprzewodowym (WT), zawierającym wiele zestawów informacji WT: info 1146 o WT1 i info 1160 o WTN. Każdy zestaw info WT, np. info 1146 o WT1, zawiera dane 1148, ID 10 terminala, ID 12 sektora, informacje 14 o kanale łącza zwrotnego, informacje 16 o kanale łącza nadawczego i informacje 18 o trybie. [0069] Procedury 1118 obejmują procedury 1122 komunikacyjne i procedury 1124 sterujące stacją bazową. Procedury 1124 sterujące stacją bazową obejmują moduł 1126 programu szeregującego i procedury 1128 sygnalizacji, włącznie z procedurą 11 alokacji podzbioru tonów dla okresów strip-symboli, procedurą 1132 innego przeskakiwania

28 -28-2 alokacji tonów łącza nadawczego dla okresów pozostałych symboli, np. inne niż okresy strip-symboli i procedurą nawigacyjną [0070] Dane 1136 zawierają dane, przeznaczone do nadawania, które zostaną wysłane do kodera 1114 nadajnika 14 w celu zakodowania przed transmisją do terminali bezprzewodowych WT, i dane odebrane z terminali bezprzewodowych WT, które zostały przetworzone poprzez dekoder 1112 odbiornika 12 po odebraniu. Informacje 1140 o zależnościach czasowych strip-symboli łącza nadawczego obejmują informacje o strukturze synchronizacji ramki, takie jak informacje o strukturze super-szczeliny (superslot), szczeliny nawigacyjnej (beaconslot) i ultraszczeliny (ultraslot) oraz informacje określające to, czy podany okres symbolu jest okresem strip-symbolu, a jeżeli tak, współczynnik okresu strip-symbolu oraz to, czy stripsymbol jest punktem resetowania, służącym do skracania sekwencji alokacji podzbioru tonów, wykorzystywanym przez stację bazową. Informacje 1142 o tonach łącza nadawczego zawierają informacje, w tym częstotliwość nośnej przypisanej do stacji bazowej 10, liczbę i częstotliwości tonów i zestaw podzbiorów tonów, przewidzianych do alokowania w okresach strip-symboli i inne wielkości, specyficzne dla komórki i sektora, takie jak nachylenie, wskaźnik nachylenia i rodzaj sektora. [0071] Dane 1148 mogą zawierać dane, które WT1 10 odebrał z równoważnego węzła, dane, które WT1 10 chce przesłać do równoważnego węzła oraz zwrotną informację raportu o jakości kanału łącza nadawczego. ID 10 terminala jest stacja bazowa 10 z przypisanym ID, które identyfikuje WT1 10. ID 12 sektora zawiera informacje identyfikujące sektor, w którym pracuje WT1 10. ID 12 sektora może być wykorzystywany, na przykład, w celu

29 -29-2 ustalania typu sektora. Informacje 14 o kanale łącza zwrotnego obejmują informacje identyfikujące segmenty kanału, które zostały przypisane przez program szeregujący 1126 dla WT1 10 w celu wykorzystania, np., segmentów kanału rozmównego łącza zwrotnego dla danych, dedykowanych kanałów sterowania łącza zwrotnego dla żądań, sterowania mocą, sterowania ustawieniami czasowymi itd. Każdy kanał łącza zwrotnego, przypisany do WT1 10 obejmuje jeden lub większą liczbę tonów logicznych, przy czym każdy ton logiczny następuje po sekwencji przeskoków (hopping) łącza zwrotnego. Informacje 16 o kanale łącza nadawczego obejmują informacje identyfikujące segmenty kanału, które zostały przypisane przez program szeregujący 1126 do przesyłania danych i/lub informacji do WT1 10, np. segmenty kanału rozmównego łącza nadawczego dla danych użytkownika. Każdy kanał łącza nadawczego, przypisany do WT1 10 zawiera jeden lub większą liczbę tonów logicznych, przy czym każdy następuje po sekwencji przeskoków łącza nadawczego. Informacje 18 o trybie pracy obejmują informacje identyfikujące stan pracy WT1 10, np. stan uśpienia, stan podtrzymywania, stan włączenia. [0072] Procedury 1122 komunikacyjne sterują stacją bazową 10 w celu wykonywania różnych operacji komunikacyjnych i implementacji różnych protokołów komunikacyjnych. Procedury 1124 sterujące stacją bazową są wykorzystywane do sterowania stacją bazową 10 w celu wykonywania podstawowych zadań funkcjonalnych stacji bazowej, np. generowanie i odbieranie sygnałów, szeregowanie i wdrażanie etapów sposobu w niektórych aspektach, w tym nadawanie sygnałów do terminali bezprzewodowych przy użyciu sekwencji alokacji podzbioru tonów w trakcie okresów strip-symboli.

30 -- 2 [0073] Procedura 1128 sygnalizacji steruje pracą odbiornika 12 z jego dekoderem 1112 i nadajnika 14 z jego koderem Procedura 1128 sygnalizacji jest odpowiedzialna za sterowanie generowaniem nadawanych danych 1136 oraz informacji o sterowaniu. Procedura 11 alokacji podzbioru tonów konstruuje podzbiory tonów, przeznaczone do użycia w trakcie okresu strip-symbolu przy użyciu sposobu według aspektu oraz wykorzystując dane/informacje 11 zawierające info 1140 o zależnościach czasowych stripsymboli łącza nadawczego i ID 12 sektora. Sekwencje alokacji podzbioru tonów łącza nadawczego będą inne dla każdego rodzaju sektora w komórce oraz inne dla sąsiednich komórek. Terminale bezprzewodowe WT 10 odbierają sygnały w trakcie okresów strip-symboli zgodnie z sekwencjami alokacji podzbioru tonów łącza nadawczego; stacja bazowa 10 wykorzystuje te same sekwencje alokacji podzbioru tonów łącza nadawczego w celu generowania nadawanych sygnałów. Procedura 1132 innego przeskakiwania alokacji tonów łącza nadawczego konstruuje sekwencje przeskakiwania tonów łącza nadawczego, wykorzystując informacje zawierające informacje 1142 o tonach łącza nadawczego i informacje 16 o kanale łącza nadawczego dla okresów symboli innych niż okresy strip-symboli. Sekwencje przeskakiwania tonów danych łącza nadawczego są synchronizowane w sektorach komórki. Procedura 1134 nawigacyjna steruje nadawaniem sygnału nawigacyjnego, np. sygnału o stosunkowo dużej mocy skoncentrowanej w jednym lub kilku tonach, który może zostać użyty do celów synchronizacyjnych, np. w celu synchronizacji struktury zależności czasowych ramki sygnału łącza nadawczego, a zatem sekwencji alokacji podzbioru tonów w stosunku do granic ultra-szczeliny.