Polityka społeczna ekonomia społeczna -biznes. Wzajemne relacje Katowice 19 czerwca 2017 www.mirosław grewiński.pl Uczelnia Korczaka
Agenda wystąpienia 1. Polityka społeczna bliżej rynku 2. Inwestycyjna PS i deficyt usług 3. Miejsce ES i CSR w wielosektorowej PS 4. Przedsiębiorczość społeczna jako część biznesu model prof. Yunusa 5. Dylematy i perspektywy rozwoju
Współczesne problemy i wyzwania socjalne wymuszają reorganizację polityki społecznej Kryzys rodziny i dzietności Bezrobocie i dezaktywizacja Ubóstwo i wykluczenie społeczne Deficyt kapitału społecznego, kreatywnego i kulturowego Nieadekwatna edukacja Niepełnosprawność i dyskryminacja 3 Migracje i wielokulturowość STAWIAMY PYTANIA O : 1. Skuteczność i efektywność tradycyjnego państwa opiekuńczego i polityki społecznej. 2. O rolę sektora rynkowego i społecznego? 3. Jaka przestrzeń dla JST a jaka dla ES i CSR? 5. Jak dzielić się odpowiedzialnością z innymi interesariuszami? 6. Jak implementować inwestycyjną PS?
Zbliżenie polityki społecznej do rynku Urynkowienie jest to wprowadzenie quasi-rynków wewnętrznych do sektora usług społecznych. Uwalnia to jednak konkurencję pomiędzy podmiotami Prywatyzacja jest to przesunięcie własności publicznej w prywatne ręce. Państwo wycofuje się tu najczęściej też z finansowania usług NPM w sektorze publicznym CSR jako aktywność społeczna prywatnych firm w duchu współodpowiedzialności za dobrobyt społeczny Gospodarka społeczna - działalność rynkowa przedsiębiorstw społecznych, spółdzielni na rzecz osób wykluczonych społecznie Uspołecznienie większa rola NGO s
Nowy paradygmat inwestycyjnej PS jako polityki odpowiedzialnej 1. Lata 40-70 XX wieku klasyczne państwo opiekuńcze z rozbudowanymi pasywnymi instrumentami i męskim żywicielem rodziny. Keynsizm pozwalał na rozbudowane wydatki publiczne. Tu i teraz było najważniejszym celem PS. Wysoka redystrybucja środków przez państwo 2. Lata 70-90 XX wieku neoliberalizm rygor budżetowy, ograniczenia płac, konkurencyjność firm, cięcia socjalne, PS jako koszt, ograniczanie roli państwa na rzecz rynku, każda praca przed zasiłkiem 3. Lata 90 i XXI wiek początek inwestycyjnej PS aktywna PS, wysokie jakościowo miejsca pracy, dwoje żywicieli rodziny, pozytywna rola państwa, godzenie wydajności ze sprawiedliwością społeczną, większa inkluzja, inwestycje w edukację dzieci i długoterminowe efekty działań
Inwestycyjna PS jako zadanie państwa i samorządu podejście Morel, Palier, Palme Polityka społeczna postrzegana jest w tym paradygmacie jako czynnik produktywny, niezbędny dla rozwoju gospodarczego i wzrostu zatrudnienia. To stanowi zasadnicze odejście od neoliberalnego postrzegania polityki społecznej jako kosztu i przeszkody dla wzrostu gospodarczego i wzrostu zatrudnienia. Perspektywa inwestycji społecznych leżała u podstaw Strategii Lizbońskiej, a teraz Strategii Europa 2020
Dwie współczesne perspektywy inwestycyjnej polityki społecznej Anthony Giddens i Gosta Esping Andersen
Kierunki reorganizacji welfare state A. Giddensa (2008) aktywizm i usługi Tradycyjne państwo opiekuńcze Nowe państwo opiekuńcze Przenoszenie ryzyka z jednostki na państwo (welfare state) Państwo asekuracji ryzyk społecznych Tradycyjny styl pracy i życia Państwo praw socjalnych Ryzyko przeniesione z jednostki na społeczeństwo (welfare society) Państwo inwestycji społecznych Postindustrialny styl pracy i życia Państwo praw i obowiązków socjalnych Państwo fordowskie Naprawcze podejście do problemów Sektor publiczny jako sieć bezpieczeństwa Government jako styl rządzenia Państwo różnorodności i zindywidualizowanych potrzeb Wyprzedzające podejście do problemów Różnorodne instytucje bezpieczeństwa Governance jako współrządzenie i NPM
Ważna książka Why we need a new welfare state? 2002 red. Esping Andersen Książka napisana na zlecenie belgijskiego ministra pracy i polityki społecznej nt. nowego modelu PS w XXI wieku Tezą książki jest to, że tradycyjny system PS jest nieadekwatny do nowych ryzyk, problemów i potrzeb Pasywny model jednego żywiciela rodziny nie odpowiada wymaganiom współczesności
Różnice w podejściu do inwestycyjnej PS Anthony Giddens 1. Hojne świadczenia są przeciwskuteczne i zwiększają chęć nadużywania 2. Więcej obowiązków obywatelskich a a mniej praw 3. Nierówności są niezbędnym składnikiem gospodarki rynkowej 4. Celem PS jest rozwój i zmiana społeczna Gosta Esping Andersen 1. Hojne świadczenia pozwalają zapobiegać ubóstwu 2. Więcej praw socjalnych obywateli 3. Egalitaryzm to główny cel PS 4. Celem PS jest rozwój i bezpieczeństwo socjalne
Argumenty za inwestycyjną PS jako nowym paradygmatem 1. Globalny kryzys ekonomiczny w 2008 r. i podważenie neoliberalizmu jako nieskutecznej koncepcji 2. Strategie europejskie od 1997 roku i rola UE w upowszechnianiu idei IPS 3. Rozwój i dyskurs związany z aktywną PS 4. Wyprzedzające i prewencyjne podejście do PS 5. Nowe strategie inwestycyjne w niektórych krajach UE 6. Inwestycje są także dla klasy średniej; nie tylko dla ubogich 7. Konieczność międzygeneracyjnego transferu dobrobytu społecznego
Inwestycyjna polityka społeczna przyszłość myślenia? Traktowanie PS nie jako kosztu/wydatku, ale jako inwestycji Rozwinięte usługi społeczne jako mechanizm IPS Alternatywne mierzenie i wskaźniki inwestycji społecznych (np. kalkulator kosztów zaniechania MCPS) Poszukiwanie innowacji społecznych Wielosektorowa PS z dominującą rolą państwa Socjalny budżet zadaniowy (wydatki i wpływy) Inwestycje w edukację ustawiczną i aktywizację (usługi) 12
Cztery główne priorytety inwestycyjnej PS 1. Najważniejsza jest odpowiedzialna edukacja wczesnego dzieciństwa 2. Usługi zorientowane na rodzinę 3. Aktywna polityka rynku pracy i integracja społeczna + ekonomia społeczna 4. Kształcenie zawodowe
Problem różnorodnych systemów PS 1. System polityki rynku pracy APRP, workfare, flexicurity 2. System pomocy i integracji społecznej aktywna integracja + usługi + praca socjalna 3. System PFRON rehabilitacja zdrowotna + społecznozawodowa 4. System Ekonomii Społecznej integracja i zatrudnienie socjalne / wspierane
System pomocy i integracji społecznej a gospodarka społeczna Pomoc społeczna Integracja społeczna Gospodarka społeczna Funkcje opiekuńcze i osłonowe + praca socjalna Funkcje aktywizacyjne i integracyjne Funkcje zatrudnienia socjalnego (wspieranego)
Co to jest wielosektorowa polityka społeczna? Jest to działalność różnorodnych podmiotów w ramach aktywności społecznej sektora publicznego, obywatelskiego, prywatnego i nieformalnego służącą zaspokajaniu potrzeb socjalnych obywateli oraz łagodzeniu i/lub eliminowaniu kwestii społecznych przy wykorzystaniu potencjału pluralistycznego państwa opiekuńczego, społeczeństwa obywatelskiego i kapitału społecznego, w duchu współodpowiedzialności za spójność i integrację społeczną oraz bezpieczeństwo socjalne (Grewiński 2009).
Miejsce CSR i ES w Wielosektorowej Polityce Społecznej (Grewiński 2009) SEKTOR PUBLICZNY Unia Europejska Państwo Samorząd terytorialny Media Partie polityczne Związki zawodowe, Zrzeszenia Ruchy społeczne Lobbyści i grupy interesu, Eksperci, Grupy wsparcia Konsorcja, Partnerstwa wielosektorowe Organizacje pozarządowe Instytucje biznesowe Rodziny i grupy dysfunkcyjne SEKTOR RYNKOWY Gospodarka społeczna SEKTOR OBYWATELSKI
Wielosektorowe tworzenie dobrobytu społecznego Istotna rola samorządu! Podział dobrobytu Rola rynku i NGOs Znaczenie ekonomii społecznej i CSR Różnorodność interesariuszy
Strategie rozwiązywania problemów społecznych w Polsce Nadal wiele do zrobienia jeśli chodzi o partycypacyjny model kreowania tych strategii Wiele strategii pozostaje ciągle na papierze Niska jakość wielu strategii Brak świadomości wielu decydentów i wyobraźni strategicznej z obszaru PS Niska skuteczność i efektywność
Praktyka samorządowej PS w Polsce przykłady z ostatnich lat W praktyce prawie zawsze brakuje środków na zadania zlecone Nie do końca rozumiemy ideę samorządności i subsydiarności JST zbyt rzadko tworzą prawo miejscowe, a jedynie regulacje, co do których mają wyraźne polecenia z ustaw. Zbyt duży lęk przed kontrolą z UW i innych instytucji kontrolnych (czasami paraliżuje to i nie pozwala na kreowanie własnych rozwiązań, lokalnych modeli polityki społecznej) Deficyt kadr przygotowanych do kreowania polityki społecznej są pracownicy oświaty, pomocy społecznej, kultury ale najczęściej wszyscy osobno
Rozwój usług konieczny w SPS! Lokalne instytucje polityki społecznej powinny rozwijać zróżnicowane usługi społeczne w oparciu o model kontraktowania i zlecania usług organizacjom pozarządowym, podmiotom ES i CSR Będziemy potrzebowali coraz bardziej zindywidualizowanych usług opiekuńczych, sanitarnych, pielęgnacyjnych, towarzyszenia, aktywizacji itd.. Potrzeba integracji usług, służb i systemów! Powiązanie usług z nowymi technologiami i sprawną koordynacją i zarządzaniem
Gdzie jesteśmy z rozwojem usług? Deficyt wielu usług społecznych w Polsce Bazowanie na świadczeniach pieniężnych 500+ Niewielki rozwój w porównaniu z innymi państwami
DWIE DROGI WYJŚCIA Z UBÓSTWA I WYKLUCZENIA Możliwe podejścia do ubóstwa 1. Podejście pasywne Opiekuńczość i asekuracja 2. Podejście aktywne Przedsiębiorczość i aktywizacja System opieki społecznej Rozbudowane świadczenia pieniężne Biznes społeczny ekonomia społeczna Aktywizujące programy społeczne
KWESTIE TERMINOLOGICZNE 1. Ekonomia społeczna jako nauka, filozofia, paradygmat, doktryna 2. Gospodarka społeczna jako praktyczna przestrzeń działalności przedsiębiorstw społecznych i spółdzielni socjalnych itd.. 3. Przedsiębiorczość społeczna - oparta na idei indywidualnej, oddolnej inicjatywy biznesowej a nie odgórnej polityki 4. Biznes społeczny & CSR działalność społeczna biznesu 5. Zatrudnienie socjalne forma zatrudnienia wspieranego realizowana w ramach aktywnej polityki społecznej
Stara i nowa ekonomia społeczna 1. Lata 20 i 30 XX wieku rozwój kooperatyw socjalnych Edward Abramowski 2. Lata 70 i 80 XX wieku rozwój spółdzielczości inwalidów w PRL 3. Lata 90 XX wieku demontaż spółdzielczości socjalnej w Polsce 4. Nowe Millenium renesans idei nt. spółdzielczości socjalnej i ekonomii społecznej 5. Znaczenie UE i EFS niezwykle istotne dla powrotu do ES 6. Przyszłość w gruncie rzeczy trudno przewidzieć??
Cechy charakterystyczne gospodarki społecznej (Borzaga, Defourny, 2001). Podmioty gospodarki społecznej to te, które łącznie spełniają następujące cechy: służą celom ponadindywidualnym (wspólnotowym lub społecznym), istotniejszym niż generowanie zysku, są niezależnie zarządzane, są oparte o demokratyczne procesy podejmowania decyzji, obowiązuje w nich prymat człowieka i pracy nad kapitałem i jego dystrybucją
Funkcje Ekonomii Społecznej wg P. Saustowicza służy tworzeniu nowych miejsc pracy dla ludzi społecznie zmarginalizowanych lub zagrożonych wykluczeniem; dostarcza usługi socjalne dla jednostek i wspólnot lokalnych przede wszystkim tam gdzie sektor prywatny i publiczny zawodzą; służy generowaniu kapitału ludzkiego, społecznego i kulturowego przyczynia się do zwiększenia społecznej partycypacji i rozwoju społeczności lokalnych może być miejscem tworzenia się alternatywnego systemu ekonomicznego i społecznego.
Podmioty gospodarki społecznej a CSR
Przedsiębiorczość społeczna i aktywizacja redefinicja polityki społecznej Korzyści z ES Włączanie do pracy ludzi wykluczonych Produkty i usługi dla środowisk marginalizowanych Ekoprzedsiębiorczość Innowacyjność Zmiana społeczna Zatrudnienie wspierane
Zatrudnienie socjalne na tle innych paradygmatów aktywizacji Zatrudnienie socjalne Aktywna polityka społeczna Flexicurity Workfare Ekonomia społeczna Aktywna integracja
Spółdzielczość socjalna w Polsce 2015
Problemy podmiotów ES na Mazowszu (MCPS 2017) Stygmatyzująca nazwa spółdzielnia socjalna negatywne postrzeganie przez wszystkich interesariuszy Niska świadomość wśród pracowników JST dotycząca specyfiki spółdzielni socjalnych Brak stałej współpracy z JST Brak wiedzy nt. zakładania spółdzielni socjalnych w niektórych PUP -ach. Brak ciągłości działania spółdzielni socjalnych Trudności z pozyskaniem kontrahentów biznesowych Niska świadomość otoczenia społecznego Niechęć JST do stosowania klauzul społecznych Słaba promocja produktów i usług
Zwolennicy zatrudnienia socjalnego Zatrudnienie socjalne jako odpowiedź na pasywność instytucji pomocy społecznej w przeszłości Zatrudnienie socjalne jako szansa na inkluzję integrację grup defaworyzowanych Zatrudnienie socjalne jako instrument APS Wykorzystanie potencjału społecznego i ekonomicznego trzeciego sektora Odrzucenie demotywującej zasady dekomodyfikacji (uniezależnienie dochodów obywateli od rynku pracy)
Przeciwnicy zatrudnienia socjalnego Istnieje duże ryzyko tworzenia nieproduktywnych miejsc pracy przy zatrudnieniu socjalnym czy wspieranym Powstaje dualny rynek pracy lepsze i gorsze miejsca pracy Udział w programach aktywizujących może prowadzić do skutku ubocznego jakim jest zjawisko stygmatyzacji uczestników Niepokojącym zjawiskiem w programach aktywizacyjnych może być to, że koncentrują się one przede wszystkim na pracy z osobami w wieku aktywności zawodowej, zdolnymi do pracy. Wysokie koszty przy relatywnie przeciętnej efektywności i skuteczności.
Noblista prof. M. Yunus Katedra w Uczelni Korczaka Biznes społeczny a nie zatrudnienie socjalne Największe innowacje społeczne powstają w społeczeństwach biedy i wykluczenia Potrzebujemy nowej ekonomii solidarności a nie ekonomii nierówności
Dorobek prof. Yunusa jest znany w języku polskim
Model Social bussines Yunusa Bieda i wykluczenie leży nie po stronie jednostki, ale następstwem istniejącego systemu gospodarczego Jeśli chcemy wprowadzić rzeczywistą zmianę społeczną musimy działać oddolnie a nie odgórnie Dostęp do elementarnych usług finansowych powinien uzyskać status praw człowieka Państwo powinno zająć się regulacjami i podatkami ES a nie finansowaniem ES PS bez strat i bez dywidendy Grameen Bank jako przykład banku dla ubogich Korporacje CSR powinny wspierać social bussines a nie działania charytatywne Yunus propaguje ideę społecznej franczyzy i odrębnej giełdy dla PS Kapitał dla rozwoju PS powinien pochodzić z biznesu i z rynku a nie z sektora publicznego
Model Social bussines Yunusa Podmioty ES powinny być opodatkowane co do zasady; wyjątki tylko na pewien czas Kluczową rolę w PS muszą odgrywać inwestorzy i właściciele (dlatego NGO s nie są PS) Ludzie biznesu są często wrażliwi i chętnie angażują się w ES jeśli ich do tego przekonamy Działając lokalnie można zmienić świat globalnie twierdzi Yunus Utopia Yunusa? przedsiębiorczość społeczna może być alternatywnym modelem ekonomicznym Rozwój ES musi być podbudowany solidną wiedzą uniwersytecką i ekspercką Globalna Sieć Uczelni z Katedrami Yunusa Yunus kieruje swoje interwencje na konkretnego człowieka; w Europie interwencja służy często organizacjom Koniecznym jest posiadanie silnego komponentu edukacyjnego i promocyjnego
Model Social bussines Yunusa Działania w mikroskali są ważniejsze niż systemowe, centralne projekty Siła i potencjał społeczności często bardziej istotny niż paternalizm państwowy Dążenie do równouprawnienia kobiet i mężczyzn 97% odbiorców mikrokredytów w Bngladeszu to kobiety 50 % kredytobiorców wyszła z ubóstwa Biznes korporacyjny jako wspomagający rozwój ES Ludzie kierują się w życiu wieloma motywacjami a nie tylko chęcią zysku Yunus to realizator zasady empowerment uznanie podmiotowości każdego człowieka także biednego Pokojowa Nagroda Nobla 2006
Perspektywy i bariery rozwoju ES Bogate tradycje w Polsce ruchu spółdzielczego Powstanie wielu instytucji ES w ostatnich latach Rozwój usług aktywizacji Wiele lokalnych sukcesów inkluzji społecznej Środki UE na lata 2014-2020 Zlikwidowanie spółdzielczości pracy w latach 90 Tworzenie instytucji ES tylko pod projekty UE Nastawienie się na usługi aktywizacji i integracji; gubimy usługi opiekuńcze ES stymulowana odgórnie a nie oddolnie!
Afirmacja i krytyka działań Ekonomii Społecznej Duży entuzjazm, ograniczone wyniki Kreowanie dualnego rynku pracy lepsze i gorsze zatrudnienie Problemy finansowe i organizacyjne Brak zleceń z JST! Creaming uczestników Niska efektywność przy dużych kosztach Stygmatyzujący język (wykluczający)
Jaki jest stan badań i wiedzy nt. ekonomii społecznej w Polsce? Nadal deficyt wiedzy i badań w tym zakresie Badania Klon Jawor Badania MRPiPS Analizy Obserwatoriów Integracji Społecznej Badania regionalne i lokalne Rokujący projekt badawczy MRPiPS/GUS Wiedza wśród osób zainteresowanych tematem Brak ogólnej świadomości społecznej nt. podmiotów ES Stereotypowe postrzeganie ES Brak programów kształcenia z ES na wszystkich poziomach edukacji
Od funkcji socjalnych zakładów pracy do CSR? Świadczenia socjalne zarówno dużych, prywatnych zakładów pracy (np. E. Wedel), jaki i przedsiębiorstw państwowych (np. PKP) były znane już w międzywojennej Polsce, jednak ich rozwój i upowszechnienie miało miejsce w uspołecznionych firmach w PRL. Zakładowa polityka społeczna w czasach realnego socjalizmu dotyczyła nie tylko pracowników, ale także ich rodzin i najbliższego otoczenia społecznego. Oddziaływała na lokalną społeczność poprzez wspieranie sportu, kultury, edukacji. W ramach tej polityki organizowano letni wypoczynek dla dzieci i młodzieży, dofinansowywano urlopy pracownicze, utrzymywano przedszkola i żłobki, domy kultury, ośrodki szkoleniowokonferencyjne i stołówki pracownicze.
Od funkcji socjalnych zakładów pracy do CSR? W PRL zakłady pracy stanowiły istotny podmiot całego systemu polityki społecznej. Podstawową cechą zakładowej polityki społecznej była jej obligatoryjność. Polityka społeczna przedsiębiorstw nie była jednak nastawiona wówczas na wspieranie wzrostu efektywności organizacji gospodarczych; nie mówiąc już o ich konkurencyjności. Świadczenia adresowane do pracowników nie były powiązane z indywidualnymi efektami pracy i oceną przydatności pracowników, lecz zależne były od sytuacji życiowej i poziomu dochodów pracownika i jego rodziny. Zakładowe fundusze socjalne pełniły funkcję egalitarystyczno- pomocową, dlatego zakładowa polityka społeczna określana była mianem polityki socjalnej.
Od funkcji socjalnych zakładów pracy do CSR? Firmy po 1989 roku rezygnowały z utrzymywania rozbudowanej infrastruktury socjalnej i wysokich nakładów na świadczenia socjalne dla swoich pracowników. Trudna sytuacja gospodarcza spowodowała po 1989 r. wśród wielu przedsiębiorców nie tylko ograniczenia w transferowaniu świadczeń na rzecz swoich pracowników, ale zmusiła ich do łamania prawa pracy, niewynagradzania za nadliczbowe godziny pracy, nieregularnego wypłacania wynagrodzeń Z drugiej strony, w tym samym czasie wiele firm, głównie z kapitałem zagranicznym, zaczęło wprowadzać dodatkowe świadczenia socjalne dla swoich pracowników, aby przyciągnąć najlepsze kadry na rynku.
Wybrane funkcje CSR w kontekście PS po 1989 roku Współodpowiedzialność za kształtowanie dobrobytu społecznego Działalność prewencyjna, wyprzedzająca, profilaktyczna Inwestycje w kapitał ludzki, społeczny i kreatywny Współfinansowanie programów zewnętrznych Funkcje socjalne wewnętrzne i dla społeczności lokalnych Współpraca z JST i NGO s w realizacji projektów społecznych Upowszechnianie problematyki społecznej
Społeczna odpowiedzialność biznesu po 1989 roku Odpowiedzialność producentów i usługodawców Odpowiedzialność konsumentów Odpowiedzialność pośredników i dostawców Odpowiedzialność informacyjna, promocyjna Odpowiedzialność ekologiczna Odpowiedzialność za swoich pracowników i decyzje Odpowiedzialność za otoczenie społeczne
Potrójna linia przewodnia -> TBL w CSR Idea mierzenia działalności firmy za pomocą trzech wskaźników: 1. wyników ekonomicznych (finansowych), 2. wpływu na środowisko (ekologia) 3. wpływu na otoczenie społeczne (polityka społeczna) * Raportowanie społeczne biznesu
Wybrane narzędzia realizacji społecznie odpowiedzialnego biznesu 1. Kampanie społeczne 2. Marketing zaangażowany społecznie (cause related marketing) 3. Programy etyczne dla pracowników 4. Wolontariat pracowniczy 5. Eko-znakowanie i znakowanie społeczne 6. Inwestycje społecznie odpowiedzialne 7. Organizacja eventów społecznych 8. Wspieranie finansowe i merytoryczne NGO s
Krytyka CSR w kontekście PS 1. PS nie może bazować na okazjonalnych wydarzeniach CSR firm 2. CSR to w gruncie rzeczy ramię PR biznesu 3. CSR dotyczy tylko korporacji a nie obejmuje MśP 4. Trudno uzyskać zaufanie instytucji publicznych
Społeczna odpowiedzialność wszystkich interesariuszy SR Korporacje Średnie Przedsiębiorstwa Małe i mikro przedsiębiorstwa SR Organizacje pozarządowe Spółdzielnie ( tym socjalne) Przedsiębiorstwa społeczne SR Państwo Lokalne i regionalne władze Jednostki organizacyjne JST Szkoły, uczelnie SR Struktury nieformalne Obywatele Konsumenci
Społecznie odpowiedzialne terytorium i governance jako przyszłe modele SPS? Współpanowanie Współrealizacja Współodpowiedzialność Horyzontalne dzielenie się zadaniami społecznymi z rożnymi interesariuszami Wykorzystanie sieci społecznych
Dylematy CSR SPS 1. Czy i jak włączać firmy CSR do realizacji samorządowej PS? 2. Jak przezwyciężyć liczne stereotypy i uprzedzenia po stronie instytucji z różnych sektorów 3. Jak praktycznie realizować partnerstwo publicznoprywatne? 4. Jak skutecznie wdrażać terytorium odpowiedzialne społecznie i governace w polskich samorządach? 5. Czy CSR może stać się ważnym ogniwem samorządowej polityki społecznej?
Dylematy na linii PS ES - CSR Sektorowe stereotypy i uprzedzenia Różne kultury działania i organizacji Deficyt współpracy i partnerstwa Brak zintegrowanych usług i służb Strach JST przed stosowaniem prawa miejscowego i eksperymentowaniem (innowacje społeczne) Kryzys aktywnej integracji i aktywizacji 500 + Deficyt klauzuli społecznych dla ES w JST Traktowanie CSR jako PR Ale mamy dobre praktyki w Polsce! Coraz większa świadomość JST Liczne projekty partnerstwa międzysektorowego brak jednak procesu ES jako polityka aktywizacji a nie social bussines
Dziękuję za uwagę www.mirosław grewiński.pl
Proces przekazywania funkcji i zadań socjalnych przez państwo innym interesariuszom UE przekazanie części kompetencji państwa instytucjom ponadnarodowym (głównie) Unii Europejskiej PAŃSTWO SAMORZĄD TERYTORIALNY SEKTOR PRYWATNY GOSPODARKA SPOŁECZNA i ORGANIZACJE POZARZĄDOWE RODZINA I GRUPY NIEFORMALNE
Portal www.spolecznieodpowiedzialni.pl Portal Społecznie odpowiedzialni dokumentuje działania projektowe Społecznie Odpowiedzialnej Uczelni oraz popularyzuje zagadnienia społeczne poprzez: artykuły sondy dyskusje na forum
Innowacje w polityce społecznej dla większej odpowiedzialności Innowacyjność była zawsze w polityce społecznej, chociaż jej tak nie nazywano Innowacyjność jako proces poszukiwania pozytywnej zmiany, nowych modeli, produktów, usług, czy metod Innowacje to także poszukiwanie projektów społecznej odpowiedzialności
Innowacje społeczne jako proces a nie jako projekt
Kapitał kreatywny - Richard Florida i jego książka "Narodziny klasy kreatywnej Najbardziej dynamicznie rozwijać się będą miejsca, skupiające najbardziej kreatywne, dynamiczne jednostki Miasta? Klasa kreatywna to naukowcy i inżynierowie, literaci i artyści projektanci mody i architekci, dziennikarze, eksperci, specjaliści IT, prawnicy, menedżerowie, lekarze, wolne zawody. Ich praca polega na kreatywnym rozwiązywaniu problemów i szukaniu innowacyjnych rozwiązań