WYRÓWNANIE WYNIKÓW POMIARÓW NOWEJ PODSTAWOWEJ OSNOWY GRAWIMETRYCZNEJ KRAJU (POGK97)

Podobne dokumenty
ANALIZA PORÓWNAWCZA NOWEJ PODSTAWOWEJ OSNOWY GRAWIMETRYCZNEJ KRAJU (POGK 97) Z OSNOWĄ Z LAT 60.

Problemy kalibracji grawimetrów absolutnych i względnych Andrzej Pachuta, Janusz Walo, Marcin Barlik, Tomasz Olszak

Realizacja projektu modernizacji podstawowej osnowy grawimetrycznej kraju

Rys Szkic sieci kątowo-liniowej. Nr X [m] Y [m]

ZMODERNIZOWANA PODSTAWOWA OSNOWA GRAWIMETRYCZNA KRAJU (POGK 97)

BADANIE STOPNIA ZGODNOŚCI POPRAWEK SKALI UZYSKIWANYCH Z KOMPARACJI TERENOWYCH I POMIARÓW CZĘSTOTLIWOŚCI

GPSz2 WYKŁAD 15 SZCZEGÓŁOWA WYSOKOŚCIOWA OSNOWA GEODEZYJNA

Lokalna kampania porównawcza grawimetrów absolutnych A i FG5-230 w Obserwatorium Geodezyjno-Geofizycznym Borowa Góra

KONCEPCJA MODERNIZACJI PODSTAWOWEJ OSNOWY GRAWIMETRYCZNEJ POLSKI

Niwelacja C-Geo. Zad.1 Dany dziennik pomiaru ciągu niwelacji technicznej o reperach nawiązania RpA i RpB. Wprowadzić dane i obliczyć wysokości

Odchudzamy serię danych, czyli jak wykryć i usunąć wyniki obarczone błędami grubymi

Wyrównanie ciągu poligonowego dwustronnie nawiązanego metodą przybliżoną.

FUNDAMENTALNY PUNKT PODSTAW OW EJ OSNOWY GRAWIMETRYCZNEJ KRAJU W BOROW EJ GÓRZE

Źródła pozyskiwania danych grawimetrycznych do redukcji obserwacji geodezyjnych Tomasz Olszak Małgorzata Jackiewicz Stanisław Margański

Niepewność pomiaru. Wynik pomiaru X jest znany z możliwa do określenia niepewnością. jest bledem bezwzględnym pomiaru

POWTÓRZENIE - GEODEZJA OGÓLNA dział 9 ELEMENTY RACHUNKU WYRÓWNAWCZEGO

ciężkości. Długości celowych d są wtedy jednakowe. Do wstępnych i przybliżonych analiz dokładności można wykorzystywać wzór: m P [cm] = ± 0,14 m α

Fizyka (Biotechnologia)

Teoria błędów pomiarów geodezyjnych

Program ćwiczeń terenowych z przedmiotu Geodezja II

JAK WYZNACZA SIĘ PARAMETRY WALIDACYJNE

WYZNACZANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODAMI SYMULACYJNYMI

Modernizacja podstawowych osnów geodezyjnych fundamentem do wdrożenia europejskich układów odniesienia ETRF2000 i EVRF2007

Projektowanie systemów pomiarowych. 02 Dokładność pomiarów

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Wyrównanie podstawowej osnowy geodezyjnej na obszarze Polski

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

1. Sporządzić tabele z wynikami pomiarów oraz wyznaczonymi błędami pomiarów dotyczących pomiaru prędkości obrotowej zgodnie z poniższym przykładem.

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

ĆWICZENIE 13 TEORIA BŁĘDÓW POMIAROWYCH

Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński

Walidacja globalnych modeli geopotencjału pochodzących z misji satelitarnych w oparciu o naziemne dane grawimetryczne

ABSOLUTNE POMIARY GRAWIMETRYCZNE W POLSCE

Niepewności pomiarów

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych

Ćwiczenie 3 Temat: Oznaczenia mierników, sposób podłączania i obliczanie błędów Cel ćwiczenia

LABORATORIUM Z FIZYKI

Zadanie egzaminacyjne

Anomalie gradientu pionowego przyspieszenia siły ciężkości jako narzędzie do badania zmian o charakterze hydrologicznym

PODZIAŁY NIERUCHOMOŚCI wg standardów

Temat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Modelowanie pola siły ciężkości oraz jego zmian w czasie na obszarze Polski

Dokładność pomiaru: Ogólne informacje o błędach pomiaru

MIESIĄC NR TEMAT LEKCJI UWAGI 1 Lekcja organizacyjna, BHP na lekcji. 4 Powtórzenie i utrwalenie wiadomości z klasy I sem. I

Systemy zapewnienia jakości w laboratorium badawczym i pomiarowym

Wykład 14 Obliczanie pól powierzchni figur geometrycznych

Niepewność pomiaru masy w praktyce

PROGRAM PRZEGLĄDARKA DO WIZUALIZACJI WYNIKÓW WYRÓWNANIA PO- ZIOMYCH OSNÓW KOPALNIANYCH.

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)


Standard techniczny określający zasady i dokładności pomiarów geodezyjnych dla zakładania wielofunkcyjnych znaków regulacji osi toru Ig-7

Pomiarowa baza badawcza na terenie PWSTE Measurement research base at the Higher School of Technology and Economics in Jarosław (PWSTE)

WYBRANE ELEMENTY GEOFIZYKI

Określanie niepewności pomiaru

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

Obliczenia w geodezyjnym układzie współrzędnych

DOKUMENTACJA SYSTEMU ZARZĄDZANIA LABORATORIUM. Procedura szacowania niepewności

POMIARY WYMIARÓW ZEWNĘTRZNYCH, WEWNĘTRZNYCH, MIESZANYCH i POŚREDNICH

Niepewność rozszerzona Procedury szacowania niepewności pomiaru. Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński

WYZNACZANIE WYSOKOŚCI Z WYKORZYSTANIEM NIWELACJI SATELITARNEJ

ECHANIKA METODA ELEMENTÓW DRZEGOWYCH W WTBRANTCH ZAGADNIENIACH ANALIZT I OPTYMALIZACJI OKŁADOW ODKSZTAŁCALNYCH NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Podstawy opracowania wyników pomiarów

TRANSFORMACJA WSPÓŁRZĘDNYCH Z ZASTOSOWANIEM WYBRANYCH METOD m-estymacji TRANSFORMATION OF COORDINATES WITH ROBUST ESTIMATION

GEODEZJA WYKŁAD Pomiary kątów

Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich

MONITOROWANIE DŁUGOOKRESOWYCH ZMIAN BEZWZGLĘDNEGO NATĘŻENIA SIŁY CIĘŻKOŚCI NA TERYTORIUM POLSKI

Ewolucja kryteriów dokładnościowych położenia punktów granicznych w katastralnej bazie danych w Polsce

Geodezja fizyczna i grawimetria geodezyjna. Teoria i praktyka

Konserwacja i modernizacja podstawowej osnowy magnetycznej kraju

Spis treści PRZEDMOWA DO WYDANIA PIERWSZEGO...

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

Procedura szacowania niepewności

STATYSTYKA - PRZYKŁADOWE ZADANIA EGZAMINACYJNE

Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła

Wykład 9. Tachimetria, czyli pomiary sytuacyjnowysokościowe. Tachimetria, czyli pomiary

ĆWICZENIE NR.6. Temat : Wyznaczanie drgań mechanicznych przekładni zębatych podczas badań odbiorczych

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

DOKUMENTACJA INWENTARYZACYJNA. Inwentaryzacja architektoniczna metodą skaningu laserowego 3D w byłych dąbrowskich zakładach DEFUM

Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów

Pomiar rezystancji metodą techniczną

WYTYCZNE TECHNICZNE K-1.1 METRYKA MAPY ZASADNICZEJ. Arkusz... Skala...

WARUNKI TECHNICZNE ZAŁOŻENIA SZCZEGÓŁOWEJ OSNOWY POZIOMEJ III KLASY DLA WYBRANYCH TERENÓW POWIATU WYSZKOWSKIEGO

NAPRĘŻENIA ŚCISKAJĄCE PRZY 10% ODKSZTAŁCENIU WZGLĘDNYM PRÓBEK NORMOWYCH POBRANYCH Z PŁYT EPS O RÓŻNEJ GRUBOŚCI

ANALiZA WPŁYWU PARAMETRÓW SAMOLOTU NA POZiOM HAŁASU MiERZONEGO WEDŁUG PRZEPiSÓW FAR 36 APPENDiX G

Metrologia: definicje i pojęcia podstawowe. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

GRAWIMETRIA I MODELOWANIE POLA GRAWITACYJNEGO ZIEMI W INSTYTUCIE GEODEZJI I KARTOGRAFII

Analiza korelacyjna i regresyjna

Ć w i c z e n i e K 4

System mapy numerycznej GEO-MAP

Teoria błędów. Wszystkie wartości wielkości fizycznych obarczone są pewnym błędem.

Laboratorium metrologii

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR

Jak poprawnie napisać sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki?

W polskim prawodawstwie i obowiązujących normach nie istnieją jasno sprecyzowane wymagania dotyczące pomiarów źródeł oświetlenia typu LED.

Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu drgań wahadła od amplitudy

Transkrypt:

PRACE INSTYTUTU GEODEZJI I KARTOGRAFII 1999, tomxlvi, zeszyt 98 LUCJAN S1PORSK1 WYRÓWNANIE WYNIKÓW POMIARÓW NOWEJ PODSTAWOWEJ OSNOWY GRAWIMETRYCZNEJ KRAJU (POGK97) ZARYS TREŚCI: Opisano materiał obserwacyjny uzyskany podczas p o miaru osnowy grawimetrycznej. Podano ocenę dokładności tego materiału oraz wyników wyrównania. 1. M ATERIAŁ OBSERW ACYJNY Nowa podstawowa osnowa grawimetryczna została pomierzona w latach 1994-1997 według technologii, w której podstawowym mierzonym elementem jest przęsło. W wyniku czynności, które roboczo nazywamy "pomiarem przęsła" otrzymuje się różnice przyspieszenia siły ciężkości (Ag) na dwu punktach osnowy. Tak więc, pomiar przęsła zawiera w sobie zarówno prace pomiarowe w terenie, jak i obliczenia, które obejmują: - obliczenie średnich wartości odczytów w seriach; - przeliczenie średnich odczytów, wyrażonych w działkach instrumentu, na jednostkę przyspieszenia siły ciężkości (mgal) za pomocą tablic kalibracyjnych; - obliczenie i wprowadzenie poprawek pływowych; - obliczenie i wprowadzenie poprawek z powodu dryftu instrumentu; - obliczenie trzech wartości Ag oraz ich średniej wartości i błędu tej średniej; - przemnożenie średniej wartości Ag przez współczynnik zwany skalą grawimetru, wyznaczony na bazie kalibracyjnej. Według zastosowanej technologii, różnicę przyspieszenia siły ciężkości na przęśle mierzono trzema grawimetrami, po czym obliczano średnią wartość Ag oraz jej błąd. Wielkość tego błędu jest miarą wzajemnej zgodności wyników pomiaru Ag uzyskanych trzema instrumentami i stanowi kryterium poprawności pomiaru przęsła. Jeśli błąd przekraczał 0,020 mgal, pomiar przęsła po

60 Lucjan Siporski wtarzano wszystkimi trzema instrumentami. Podczas pomiarów, wartości Ag obliczano przy zastosowaniu skal grawimetrów wyznaczonych na bazie krajowej, a w 1997 r. przeliczono je na wartości w skali uzyskanej z punktów absolutnych. Każda wartość Ag przęsła wyznaczana jest niezależnie od innych przęseł, co powoduje, że wielkości odchyłek zamknięcia figur utworzonych przez przęsła dają obiektywną informację o ewentualnym występowaniu błędów grubych, a także umożliwiają oszacowanie dokładności pomiaru przęsła. W przypadku omawianej tu sieci wszystkie odchyłki zamknięć figur nie przekraczają przyjętej wartości 0,020 mgal; gdzie: n - liczba przęseł w figurze. Reasumując można stwierdzić, że w uzyskanych wartościach Ag uwzględniono wszystkie niezbędne poprawki i współczynniki. Możliwa była także bieżąca kontrola pracy instrumentów oraz ocena wyników pomiarów. Tak więc pomierzone wartości Ag przęseł cechują się odpowiednią dokładnością i mogą być obciążone tylko dopuszczalnymi błędami przypadkowymi. 2. W YRÓW NANIE POM IERZONYCH RÓŻNIC PRZYSPIESZENIA SIŁY CIĘŻK OŚCI I OCENA DOKŁADNOŚCI W YNIK ÓW Pomierzone wartości Ag wyrównano klasyczną metodą pośredniczącą. W wyniku zastosowanej technologii pomiaru zadanie wyrównania materiałów grawimetrycznych sprowadza się tu do rozwiązania typowego układu równań liniowych, gdzie jedynymi niewiadomymi są poprawki do przybliżonych w artości g punktów osnowy. Punkty absolutne służą tu tylko do nadania poziomu grawimetrycznego wyznaczanym wartościom g oraz do wpasowania pomierzonych Ag w system wartości absolutnych. Cała sieć, poddana wyrównaniu na obecnym etapie prac, składa się z 674 przęseł. W liczbie tej zawarte jest 9 tzw. długich przęseł łączących punkty Piwnice, Konopnica, Lamkówko i Giby ze sprawdzonymi punktami absolutnymi. Przęsła tworzą 304 figury zamknięte. W sieci jest 357 punktów, dla których wyznaczane są wartości g. Szkic sieci przedstawiony jest na rysunku 1. Wyrównaniu poddano 722 pomierzone wartości Ag. Liczba ta jest większa od liczby przęseł w sieci, gdyż do wyrównania wprowadzono wszystkie Ag z wielokrotnie wykonanych pomiarów odcinków bazy krajowej i bazy zachodniej oraz przęseł wiążących bazę krajową z punktami absolutnymi. Sieć nawiązano do 6 sprawdzonych punktów absolutnych: Koszalin, Borowiec, Książ, Gdańsk, Borowa Góra i Ojców. Wartości przyspieszenia siły ciężkości, wyznaczone na tych punktach aparaturą balistyczną przyjęto jako bezbłędne.

Wyrównanie wyników pomiarów. 61 Rys.L Szkic sieci grawimetrycznej (wyrównanej w maju 1998 r.) Wszystkim wartościom Ag przypisano tę samą wagę, gdyż zostały one pomierzone grawimetrami tej samej klasy i według tej samej technologii. Wielkości błędów przęseł, liczone z odchyłek od średniej z pomiarów trzema instrumentami, traktowane są tylko jako kryterium poprawności pomiaru, a nie jako dane do wagowania. Wyrównanie wykonano programem opracowanym w IGiK. Dla kontroli wyrównanie przeprowadzono również programem z COGiK, uzyskując identyczne wyniki. Błąd typowego spostrzeżenia (m0) obliczony z poprawek w wyrównaniu sieci niezależnej (nawiązanej tylko do Borowej Góry) wynosi 0,0093 mgal, natomiast przy nawiązaniu do 6 punktów absolutnych równa się 0,0094 mgal. W ielkości poprawek do pomierzonych Ag obrazuje histogram na rysunku 2. Jak widać, 90% poprawek zawiera się w przedziale ± 0,010 mgal, a kilka największych poprawek nie przekracza 0,020 mgal.

62 Lucjan Siporski 120 'S & 4 > co cd Xi O N д 100 80 60 40 H = R - -20-1 6-12 = 1= 4 12 16 20 _igal Rys. 2. Histogram poprawek do pomierzonych wartości Ag Wielkości błędów obliczonych wartości przyspieszenia siły ciężkości na punktach osnowy podstawowej obrazuje histogram na rysunku 3. 90% błędów nie przekracza 0,010 mgal, a 99% błędów nie przekracza 0,012 mgal. Cztery punkty, położone na skraju sieci, mają błędy w przedziale 0,013-0,014 mgal. Powierzchniowy rozkład błędów w sieci przedstawiają izolinie na rysunku 4. '(3 Cl) 1 СЛ>> cś x> Noo 90 n 80 70 60 50 40-30 - 20-10 - 0 4 = f= i 10 11 12 13 14 ^igal Rys.3: Histogram błędów wartości g na punktach osnowy podstawowej

Wyrównanie wyników pomiarów.. 63.GDAŃSK BOROWA CÓJU punkt pomiarów absolutnych Rys. 4. Izolinie błędów wartości przyspieszenia siły ciężkości (w /ugal) Planuje się ponowne wyrównanie całego materiału obserwacyjnego w nawiązaniu do większej liczby punktów absolutnych. Najprawdopodobniej dodanych będzie 6 punktów z terenu Polski (Piwnice, Konopnica, Lamkówko, Giby, Białowieża, Sieniawa), 3 punkty z terenu Niemiec (Pasewalk, Seelow, Cottbus) oraz 3-4 punkty ze Słowacji i Czech. Recenzował: prof. drhab. inż. Andrzej Sas-Uhrynowski

64 Lucjan Siporski LU CJAN SIP0RSK1 A D JU STM EN T OF M EASUREM ENTS OF N E W BASIC GRAVIM ETRIC FRAM EW ORK OF PO LA N D (PO G K 97) Summary Differences in acceleration of gravity (Ag) obtained from measurements were adjusted by indirect method. The network was adjusted to 6 absolute points, assumed as error-free. 90% of corrections to the measured Dg values falls within -0,010 - +0,010 mgal range, while maximum correction is 0,020 mgal. 90% of mean errors of acceleration of gravity, determined on the framework points, is lower than 0,010 mgal; maximum error is 0,014 mgal. Translation: Zbigniew Bochenek ЛЮ ЦИАН СИПОРСКИ У РА В Н И ВАНИЕ РЕЗУЛЬТАТО В И ЗМ Е РЕН И Я Н О В О Й ОСНОВН О Й ГРА В И М ЕТРИ ЧЕС К О Й СЕТИ СТРАНЫ /PO G K 97/ Резюме Полученные из измерений разницы ускорения силы тяжести (Ag) уравнены были косвенным методом. Сеть была привязана к 6 абсолютным пунктам, принятым как безошибочные. 90% величин поправок к из меренным Ag находится в интервале от -0,010 до +0,010 mgal, а макси мальная поправка составляет 0,020 mgal. 90% величин средних ошибок вычисленных значений ускорения силы тяжести на пунктах основы не превышает 0,010 mgal, а максимальная величина ошибки составляет 0,014 mgal. Перевод: Ружа Толстикова