TWORZENIE I FUNKCJONOWANIE PARTNERSTW W ŚRODOWISKACH LOKALNYCH Piotr Bańczyk Centrum Społecznego Rozwoju
PARTNERSTWO LOKALNE 1. Platforma współpracy pomiędzy różnorodnymi partnerami, którzy wspólnie w sposób systematyczny, trwały i z wykorzystaniem innowacyjnych metod oraz środków planują, projektują, wdrażają i realizują określone działania i inicjatywy, których celem jest rozwój lokalnego środowiska społeczno-gospodarczego i budowa tożsamości lokalnej wśród członków danej społeczności. Źródło: Przez współprac ę do sukcesu Partnerstwo lokalne na rynku pracy, Warszawa 2007
PARTNERSTWO LOKALNE 2. Związek organizacji, instytucji, podmiotów działających wspólnie, mających wspólną misję i wizje, nastawionych na osiągnięcie określonych celów. 3. Prowadzenie trwałych i systematycznych działań przy wykorzystaniu zasobów organizacji działających w partnerstwie. Źródło: Budowanie partnerstw pomiędzy administracją publiczną, biznesem i NGOs dobre praktyki Miejski Ośrodek Wspierania Inicjatyw Społecznych w Krakowie
TYPOLOGIA PARTNERSTW Podział partnerstw ze względu na stopień formalizacji: Partnerstwa o strukturze formalnej, posiadające osobowość prawną; Partnerstwa o strukturze nieformalnej, które tej osobowości nie posiadają. Podział partnerstw ze względu sposób realizacji celów: Sieć- celem partnerstwa jest głównie wymiana informacji, doświadczeń; Partnerstwo koordynujące,działa w szerokim obszarze, wdraża rożne projekty i nie angażuje w poszczególne działania wszystkich swoich zasobów i partnerów; Partnerstwo wykonawcze (projektowe),cały zasób siłi środków partnerów jest zaangażowany w realizację jednego działania lub wdrożenie jednego projektu. Źródło: Zbigniew Wejcman, Paweł Jordan, JAK BUDOWAC EFEKTYW NE PARTNERSTWA, BORIS- materiały szkoleniowe programu CELODIN
TYPOLOGIA PARTNERSTW Partner Zosia-samosia. Partner, który uważa, że wszystko może zrobićsam, błyskawicznie zapomina o zasadach podziału zadań. Partner pasożyt. Partner wykazujący małą samodzielnośćw realizacji projektu, często zachowuje się bardziej jak beneficjent niżpodpora. Partner pochłaniacz czasu. Bardziej nastawiony jest na kontakt i komunikacjęniżna znalezienie konkretnego rozwiązania problemu. Partner luzak. Typ partnera, który nie pyta o szczegóły, zawsze mówi to sięda zrobić, niepoprawny optymista z nierealistycznym podejściem do zadań. Partner doskonały. Posiada bardzo wysokie mniemanie o sobie. Za wszystkie problemy i pojawiające siębłędy, przerzuca odpowiedzialnośćna druga stronę. Partner bez szefa. Typ partnera, u którego występuje permanentny problem z podejmowaniem decyzji. Partner to mój sukces. W sytuacjach oficjalnych błyskawicznie zapomina z kim realizuje prezentowany projekt. Lubi być w centrum uwagi. Źródło: Romana Krzewicka, Partnerstwo projektowe http://www.dialogspoleczny.pl/tabs/index/199
TRÓJKĄT WSPÓŁPRACY NA RZECZ PARTNERSTWA LOKALNEGO Źródło: Partycypacja społeczna w rządzeniu gminą w oparciu o współpracę. Idea partnerstwa trójstronnego, MSAP Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
TRÓJKĄT WSPÓŁPRACY NA RZECZ PARTNERSTWA LOKALNEGO Źródło: Tennyson R., Poradnik partnerstwa, The International Business Leaders Forum (IBLF) and the Global Alliance for Improved Nutrition (GAIN), 2003
Czynniki motywujące do nawiązania partnerskiej współpracy Realizacja wspólnego celu Podobny rodzaj organizacji Doświadczenie i praktyka działania, wzajemne korzystanie ze swoich umiejętności Zidentyfikowanie problemu podobnego rodzaju Praca na rzecz podobnej grupy docelowej Możliwość pozyskania większych środków
Czynniki motywujące do nawiązania partnerskiej współpracy Możliwość działania na większym obszarze Wymogi grantodawcy Tworzenie reprezentacji branżowych Wymiana informacji, doświadczeń, lepszy przepływ informacji, pozyskanie nowych kontaktów i znajomości Racjonalność ekonomiczna w rozwiązywaniu problemów
12 ETAPÓW PROCESU BUDOWANIA PARTNERSTW 1. Ustalenie zakresu działania 2. Identyfikacja 3. Zawiązanie partnerstwa 4. Planowanie 5. Zarządzanie 6. Zapewnienie potrzebnych zasobów 7. Wdrożenie 8. Monitoring 9. Przegląd struktury 10. Korekta 11. Instytucjonalizacja 12. Kontynuacja lub zakończenie współpracy partnerskiej Źródło: Tennyson R., Poradnik partnerstwa, The International Business Leaders Forum (IBLF) and the Global Alliance for Improved Nutrition (GAIN), 2003
Wskaźniki sprzyjające budowaniu partnerstwa w lokalnej społeczności Świadomość problemów, potrzeb; Oddolna potrzeba zmiany istniejącego stanu rzeczy; Mały obszar geograficzny; Kapitał społeczny silne więzi międzyludzkie; Elastyczność i otwartość, zdolność do zmian; Umiejętność prowadzenia dyskusji, osiągania konsensusu i podejmowania współpracy gotowość do prowadzenia debaty; Lokalni liderzy; Pozytywne doświadczenia we wcześniejszej wspólnej pracy; Brak konfliktów interpersonalnych osobowych pomiędzy osobami kierującymi kluczowymi instytucjami.
ZASADY PARTNERSTWA 1/4 Włączenie rożnych grup społecznych potrzeba włączenia w działania różnych społeczności, także tych, które dotychczas były marginalizowane określenie roli władz lokalnych w partnerstwie Sprawozdawczość potrzeba regularnych informacji zwrotnych od instytucji kontrolujących zasada rozliczalności Usprawnienie funkcjonowania demokracji zapewnienie zgodności podejmowanych działań z prawem uwzględnienie kluczowej roli władz lokalnych Wysiłek dobrowolny partnerstwa pozwalająwykorzystaćdobrowolnąchęćdziałania ze strony obywateli (bez zapłaty) potrzeba określenia adekwatnych form uznania poniesionego wysiłku
ZASADY PARTNERSTWA 2/4 Prostota określenie prostych i jasnych struktur działania unikanie dublowania wysiłków i funkcji potrzeba przejrzystego określenia kompetencji partnerów Wartość za rozsądną cenę jak najlepsza koordynacja środków, usług i inicjatyw skierowanie środków na rzeczywiste potrzeby Wysiłek dobrowolny partnerstwa pozwalająwykorzystaćdobrowolnąchęćdziałania ze strony obywateli (bez zapłaty) potrzeba określenia adekwatnych form uznania poniesionego wysiłku Prostota określenie prostych i jasnych struktur działania unikanie dublowania wysiłków i funkcji potrzeba przejrzystego określenia kompetencji partnerów
ZASADY PARTNERSTWA 3/4 Wartość za rozsądną cenę jak najlepsza koordynacja środków, usług i inicjatyw skierowanie środków na rzeczywiste potrzeby Zaangażowanie i otwartość na zmiany samorząd terytorialny powinien wspierać uczestnictwo społeczności w działaniach lokalnych ocena tradycyjnych metod podejmowania decyzji i rozwoju przez partnerów publiczne zobowiązanie do podejmowania wspólnych działań Spójność programy lokalne powinny być zgodne z założeniami polityki państwa oraz z programami regionalnymi, priorytetami i strategiami rozwoju
ZASADY PARTNERSTWA 4/4 Nowe rozwiązania dla starych problemów usprawnienie i lepsza koordynacja usług publicznych i rynkowych możliwość zmiany stosunków pomiędzy władzami lokalnymi a społecznościąlokalną, wypracowania nowych rozwiązań Elastyczność dostosowanie struktur działań do przyszłych potrzeb skupienie się na obszarach, które faktycznie wymagają poprawy Źródło: Budowanie partnerstw pomiędzy administracją publiczną, biznesem i NGOs dobre praktyki Miejski Ośrodek Wspierania Inicjatyw Społecznych w Krakowie
FORMALIZACJA I ORGANIZACJA PARTNERSTWA Partnerstwo funkcjonuje jako instytucja w oparciu o deklaracjęwspółpracy. Swoje działania opiera na: regulaminie, określającym zasady współpracy oraz reprezentacji; demokratycznie wyłonionych władzach; aktualnym planie operacyjnym i strategii finansowania działań; regularnej ocenie dokonań merytorycznych i finansowych. Struktura partnerstwa: Walne Zgromadzenie; Sekretariat Partnerstwa; Rada Partnerstwa; Zespoły Tematyczne. Role w partnerstwie: Lider Partner
FORMALIZACJA I ORGANIZACJA PARTNERSTWA PROJEKTOWEGO Realizacja projektów partnerskich dofinansowanych ze środków publicznych (w tym z EFS) wymaga: posiadania lidera partnerstwa, który jest jednocześnie beneficjentem projektu; uczestnictwa partnerów w realizacji projektu na każdym jego etapie, co oznacza również wspólne przygotowanie wniosku o dofinansowanie projektu oraz wspólne zarządzanie projektem, przy czym partner może uczestniczyć w realizacji tylko części zadań w projekcie; adekwatności udziału partnerów, co oznacza odpowiedni udział partnerów w realizacji projektu (wniesienie zasobów ludzkich, organizacyjnych, technicznych lub finansowych odpowiadających realizowanym zadaniom). Zespół zarządzający projektem partnerskim tworzą: Grupa Sterująca; Kierownik Projektu; Kierownik Zespołu(Kierownicy Zespołów). Por.: Zakres realizacji projektów partnerskich określony przez Instytucję Zarządzającą Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Warszawa, 2011
STRUKTURA ZARZĄDZANIA PROJEKTEM Opracowanie własne w oparciu o: PRINCE2, Skuteczne Zarządzanie Projektami, Londyn 2006; Zak res realizacji projektów partnerskich określony przez Instytucję Zarządzającą Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Warszawa, 2011.
RYZYKO W PROJEKCIE Ryzyko jest to zagrożenie, że określone zdarzenie działanie lub brak działania, negatywnie wpłynie na zdolność organizacji do osiągnięcia wyznaczonych celów projektu. Pięćgłównych grup czynników ryzyka: finansowanie projektów, harmonogram realizacji, partnerzy, personel projektu, podwykonawcy, warunki formalno-organizacyjne.
RYZYKO W PROJEKCIE Ryzyko jest to zagrożenie, że określone zdarzenie działanie lub brak działania, negatywnie wpłynie na zdolność organizacji do osiągnięcia wyznaczonych celów projektu. Pięćgłównych grup czynników ryzyka: finansowanie projektów, harmonogram realizacji, partnerzy, personel projektu, podwykonawcy, warunki formalno-organizacyjne.
ZARZĄDZANIE RYZYKIEM W PROJEKCIE Schemat systemu zarządzania ryzykiem tworzą: Budowa infrastruktury zarządzania ryzykiem; CYKL ZARZĄDZANIA RYZYKIEM Określenie ryzyk; Określenie strategii zarządzania ryzykiem; Zaprojektowanie i wdrożenie procedur ; Monitorowanie procedur kontroli ryzyka; Usprawnienie procedur zarządzania ryzykiem.
DZIĘKUJĘZA UWAGĘ Centrum Społecznego Rozwoju www.csr.biz.pl