Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk

Podobne dokumenty
Szkoła z przyszłością. Zastosowanie pojęć analizy statystycznej do opracowania pomiarów promieniowania jonizującego

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk. Imię i nazwisko:... Imię i nazwisko:...

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE w MEDYCYNIE

Pomiar właściwości detektora Geigera-Müllera

Ć W I C Z E N I E N R J-1

Licznik Geigera - Mülera

Licznik scyntylacyjny

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, Otwock-Świerk. Imię i nazwisko:... Imię i nazwisko:...

Pomiar zasięgu promieniowania α w powietrzu

γ6 Liniowy Model Pozytonowego Tomografu Emisyjnego

Ćwiczenie nr 1 : Statystyczny charakter rozpadów promieniotwórczych

3. Zależność energii kwantów γ od kąta rozproszenia w zjawisku Comptona

Pomiar maksymalnej energii promieniowania β

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 4. Badanie rozkładu gęstości strumienia kwantów γ oraz mocy dawki w funkcji odległości od źródła punktowego

WYZNACZANIE ZAWARTOŚCI POTASU

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Wyznaczanie bezwzględnej aktywności źródła 60 Co. Tomasz Winiarski

ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego

Radon w powietrzu. Marcin Polkowski 10 marca Wstęp teoretyczny 1. 2 Przyrządy pomiarowe 2. 3 Prędkość pompowania 2

Ćwiczenie nr 5 : Badanie licznika proporcjonalnego neutronów termicznych

Ćwiczenie 503 Statystyczny charakter promieniowania tła

Β2 - DETEKTOR SCYNTYLACYJNY POZYCYJNIE CZUŁY

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE W MEDYCYNIE

Szkoła z przyszłością. Detektor Geigera-Müllera narzędzie do pomiaru podstawowych cech promieniowania jonizującego

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY OZNACZANIE AKTYWNOŚCI, OKRESU PÓŁTRWANIA I MAKSYMALNEJ ENERGII PROMIENIOWANIA

Ćwiczenie nr 50 CHARAKTERYSTYKA LICZNIKA GEIGERA-MÜLLERA I BADANIE STATYSTYCZNEGO CHARAKTERU ROZPADU PROMIENIOTWÓRCZEGO

Sposoby opisu i modelowania zakłóceń kanałowych

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu drgań wahadła od amplitudy

Rozkład Gaussa i test χ2

Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów

Laboratorum 1 Podstawy pomiaru wielkości elektrycznych Analiza niepewności pomiarowych

CHARAKTERYSTYKA LICZNIKA GEIGERA-MÜLLERA I BADANIE STATYSTYCZNEGO CHARAKTERU ROZPADU PROMIENIOTWÓRCZEGO

Badanie wzmacniacza operacyjnego

ĆWICZENIE NR 1. Część I (wydanie poprawione_2017) Charakterystyka licznika Geigera Műllera

Wstęp do teorii niepewności pomiaru. Danuta J. Michczyńska Adam Michczyński

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

Rozkład normalny. Marcin Zajenkowski. Marcin Zajenkowski () Rozkład normalny 1 / 26

CHARAKTERYSTYKA ROBOCZA LICZNIKA SCYNTYLACYJNEGO. CZAS MARTWY LICZNIKA SCYNTYLACYJNEGO i G-M

Ćwiczenie 9. Mostki prądu stałego. Program ćwiczenia:

ĆWICZENIE 2. BADANIE CHARAKTERYSTYK SOND PROMIENIOWANIA γ

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych. Wykład tutora na bazie wykładu prof. Marka Stankiewicza

Ćwiczenie 9. Mostki prądu stałego. Zakres wymaganych wiadomości do kolokwium wstępnego: Program ćwiczenia:

Promieniowanie jonizujące Wyznaczanie liniowego i masowego współczynnika pochłaniania promieniowania dla różnych materiałów.

Wyznaczanie profilu wiązki promieniowania używanego do cechowania tomografu PET

PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 10. Spektrometria promieniowania γ z wykorzystaniem detektora scyntylacyjnego

Katedra Fizyki Jądrowej i Bezpieczeństwa Radiacyjnego PRACOWNIA JĄDROWA ĆWICZENIE 6. Wyznaczanie krzywej aktywacji

LABORATORIUM PODSTAW TELEKOMUNIKACJI

Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów

Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych

Teoria błędów. Wszystkie wartości wielkości fizycznych obarczone są pewnym błędem.

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania gamma

Wykład 4. Plan: 1. Aproksymacja rozkładu dwumianowego rozkładem normalnym. 2. Rozkłady próbkowe. 3. Centralne twierdzenie graniczne

BADANIE CHARAKTERYSTYK FOTOELEMENTU

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych

HISTOGRAM. Dr Adam Michczyński - METODY ANALIZY DANYCH POMIAROWYCH Liczba pomiarów - n. Liczba pomiarów - n k 0.5 N = N =

DOZYMETRIA I BADANIE WPŁYWU PROMIENIOWANIA X NA MEDIA BIOLOGICZNE

Ważne rozkłady i twierdzenia

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X

Zespól B-D Elektrotechniki

ODRZUCANIE WYNIKÓW POJEDYNCZYCH POMIARÓW

Ćwiczenie 5 Badanie sensorów piezoelektrycznych

Weryfikacja hipotez statystycznych

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH


Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 4

Wstęp do ćwiczeń na pracowni elektronicznej

Często spotykany jest również asymetryczny rozkład gamma (Г), opisany za pomocą parametru skali θ i parametru kształtu k:

Laboratorium Fizyki WTiE Politechniki Koszalińskiej. Ćw. nr 26. Wyznaczanie pojemności kondensatora metodą drgań relaksacyjnych

C5: BADANIE POCHŁANIANIA PROMIENIOWANIA α i β W POWIETRZU oraz w ABSORBERACH

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

Wyznaczanie czasu martwego licznika Geigera-Müllera metodą dwóch

Ćwiczenie 2. Analiza błędów i niepewności pomiarowych. Program ćwiczenia:

Ćwiczenie 2. Analiza błędów i niepewności pomiarowych. Program ćwiczenia:

Akademia Górniczo Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie Wydział IEiT. Ćwiczenie laboratoryjne Badanie modułu fotowoltaicznego

obowiązuje w r. akad / 2020

Badanie właściwości łuku prądu stałego

Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Ćwiczenie nr 2 Zastosowanie fluorescencji rentgenowskiej wzbudzanej źródłami promieniotwórczymi do pomiarów grubości powłok

BADANIE UKŁADÓW CYFROWYCH. CEL: Celem ćwiczenia jest poznanie właściwości statycznych układów cyfrowych serii TTL. PRZEBIEG ĆWICZENIA

Walidacja metod analitycznych Raport z walidacji

1 Badanie aplikacji timera 555

BADANIE TRANZYSTORA BIPOLARNEGO

Zakład Zastosowań Elektroniki i Elektrotechniki

Zespół B-D Elektrotechniki. Laboratorium Silników i układów przeniesienia

Stochastyczne Metody Analizy Danych. PROJEKT: Analiza kluczowych parametrów turbin wiatrowych

Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym

STATYSTYKA I DOŚWIADCZALNICTWO Wykład 6

Spis treści. Przedmowa... XI. Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar Rozdział 2. Pomiar: liczby i obliczenia liczbowe... 16

TEMAT: OBSERWACJA ZJAWISKA DUDNIEŃ FAL AKUSTYCZNYCH

Ćwiczenie M2 POMIARY STATYSTYCZNE SERII OPORNIKÓW

Charakterystyki liczbowe (estymatory i parametry), które pozwalają opisać właściwości rozkładu badanej cechy (zmiennej)

Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1

Transkrypt:

Narodowe Centrum Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkoleń ul. Andrzeja Sołtana 7, 05-400 Otwock-Świerk ĆWICZENIE L A B O R A T O R I U M F I Z Y K I A T O M O W E J I J Ą D R O W E J Zastosowanie pojęć analizy statystycznej do opracowania pomiarów promieniowania jonizującego Imię i nazwisko:...... Imię i nazwisko:...... Data pomiaru:.... CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jest sprawdzenie, czy rozrzut liczby cząstek (z rozpadu promieniotwórczego danego izotopu) zarejestrowanych w detektorze, ma charakter statystyczny i jakie są cechy otrzymanego rozkładu statystycznego.. UKŁAD DOŚWIADCZALNY Zestaw ćwiczeniowy (rys. ) stanowią: detektor promieniowania jonizującego (np. sonda scyntylacyjna NaI(Tl) lub detektor G-M), źródło promieniotwórcze, domek osłonowy, zasilacz wysokiego napięcia, wzmacniacz impulsów, dyskryminator amplitudy impulsów, przelicznik impulsów.. WSTĘP TEORETYCZNY Często okazuje się, że obserwowane przez nas procesy mają charakter statystyczny. To znaczy, że nie mamy pewności, że po zdarzeniu A zawsze zachodzi zdarzenie B, możemy tylko określić średnie prawdopodobieństwo tego, że po A zdarza się B. Takimi wielkościami, jak mówimy - statystycznymi - są np.: liczba cząstek z rozpadu promieniotwórczego określonego izotopu, zarejestrowana przez przelicznik w danym odstępie czasu, liczba jonizacji atomów ośrodka przy przejściu przez cząstkę jonizującą jednostki długości drogi w materiale detektora. Celem ćwiczenia jest sprawdzenie, jak zmienia się rozrzut liczby zliczeń cząstek dochodzących do detektora w czasie sekundy, gdy zmieniamy czas trwania pojedynczego pomiaru t p. W tym celu wykonujemy: 50 pomiarów z t p = s, 0 pomiarów z t p = 0 s, 0 pomiarów z t p = 00 s, a wszystkie wyniki zapisujemy w tabelach (jedna dla każdej serii pomiarowej). Opracowując wyniki każdej serii pomiarowej należy:. sporządzić histogram, tj. wykres pokazujący ile razy otrzymaliśmy liczby z wybranego przez nas przedziału zliczeń. Na przykład, możemy przyjąć, że interesuje nas liczba przypadków pojawienia się zliczeń pomiędzy 0 a 9, następnie 0-9, 0-9, itd. Histogram pokazuje nam, jaka jest częstość występowania określonej liczby zliczeń;. obliczyć na podstawie histogramu średnią liczbę zliczeń N (na sekundę) w danej serii: k jn j N = () L

zasilacz wysokiego napięcia wzmacniacz impulsów dyskryminator amplitudy impulsów przelicznik impulsów sonda scyntylacyjna NaI(Tl) domek osłonowy źródło promieniotwórcze Rys. Schemat blokowy układu pomiarowego gdzie k j - częstość pojawienia się liczby n j w j-tym przedziale histogramu, L - całkowita liczba pomiarów;. obliczyć tzw. średnie odchylenie standardowe σ(n): ( ) ( ) = k j n j N σ N () L Interpretacja takiego odchylenia jest następująca: w przedziale ±σ wokół średniej wartości N powinno się znaleźć około 68% wyników. Wielkość σ utożsamiamy często z niepewnością wyniku pomiarowego dla pojedynczego zliczenia. Niepewność wartości średniej arytmetycznej, N : σ ( ) ( N ) σ N = () L Być może takie rozumienie niepewności pomiaru wydaje się dziwne, ale jest ono konsekwencją pewnej umowy uczonych umowy opartej o prawa rozkładów statystycznych rządzących wynikami pomiarowymi. Można wykazać, że σ N dla dużej liczby pomiarów L, możemy więc posługiwać się przybliżeniem, zgodnie z którym otrzymanej liczbie N zliczeń przypisujemy niepewność wynoszącą N. ROZKŁAD NORMALNY Wielokrotne powtarzanie pomiaru pozwala na określenie rozkładu prawdopodobieństwa, P(N), podającego, że w danym odstępie czasu zaistnieje N zdarzeń, przy średniej częstości m ich występowania. Jeżeli spełnione są warunki: niezależność obserwowanych zdarzeń - pojawienie się oczekiwanego zdarzenia (np. N zliczeń na sekundę) jest niezależne od poprzednich zdarzeń tego typu (w tym zadaniu - poprzednich zliczeń na sekundę), prawdopodobieństwo pojawienia się jakiegokolwiek zdarzenia w czasie t jest proporcjonalne do długości tego odcinka czasu, to praktyce laboratoryjnej do opisu rozkładu prawdopodobieństwa posługujemy się zazwyczaj rozkładem Gaussa, zwanym niekiedy rozkładem normalnym, opisywanym przez funkcję: (N m) P(N) = exp σ π σ a z danych doświadczalnych wyznaczamy oba parametry tej funkcji: wartość średnią m, oraz parametr σ zwany wariancją rozkładu. Parametr σ [litera grecka sigma ], zwany często odchyleniem standardowym ma taki sens, że: w przedziale wartości <m σ, m + σ> mieści się ~68, % wyników pomiarów, w przedziale wartości <m σ, m + σ> mieści się ~95,6 % wyników pomiarów, w przedziale wartości <m σ, m + σ> mieści się ~99,7 % wyników pomiarów. --

4. PRZEBIEG DOŚWIADCZENIA UWAGA: wszelkie operacje ze źródłami promieniowania przeprowadza obsługa laboratorium! A) Przed włączeniem zasilacza należy sprawdzić i ewentualnie skorygować ustawienie elementów regulacyjnych aparatury elektronicznej: zasilacz ZWN-: wciśnięty przycisk 0 000 V, potencjometr HT CONTROL na 0,00 (gałka regulatora przekręcona w lewe skrajne położenie); dyskryminator DP-: wciśnięty przycisk +, potencjometr THRESHOLD ustawiony na wartości ; wzmacniacz WL-: potencjometr x x ustawiony na wartości 0,0, przycisk GAIN wciśnięty na, przycisk SHAPING wciśnięty na µs; Przelicznik impulsów P-44: wciśnięty przycisk PRESET TIME, wciśnięty przycisk MULTIPLIER : x, wciśnięty przycisk SECONDS odpowiednio na t p = s, 0 s, 00 s. B) Włączyć zasilanie aparatury: w tym celu należy we wszystkich blokach układu pomiarowego wcisnąć przyciski z napisem POWER ; następnie w zasilaczu ZWN- przekręcić gałkę potencjometru na wartość (w prawo, aż do oporu mechanicznego). C) Dokonać pomiarów biegu własnego układu (tła) n t dla t p = 00 s. Otrzymane wyniki zapisać w tabeli. Obliczyć średnią wartość N t (na jedną sekundę). D) Po wykonaniu powyższych czynności do domku osłonowego zostanie włożone źródło promieniowania, a domek zostanie zamknięty. E) Wykonać serię 50 pomiarów liczby impulsów przy czasie pomiaru t p = s. W tym celu w przeliczniku P-44 nacisnąć przycisk START STOP. Zaświeci się sygnalizacja GATE, a po nastawionym czasie t p zgaśnie. Wyświetlony wynik pomiaru należy zapisać w tabeli pomiarowej (tabela ), nacisnąć przycisk RESET i rozpocząć następny pomiar. F) W przeliczniku P-44 wcisnąć przycisk SECONDS = 0 i wykonać serię 0 pomiarów podobnie jak w punkcie E. Wyniki zapisać w tabeli. G) W przeliczniku P-44 wcisnąć przycisk SECONDS = 0 i wykonać serię 0 pomiarów podobnie jak w punktach E i F. Wyniki zapisać w tabeli 4. szczegółowe ustawienia aparatury podane zostaną w trakcie wykonywania ćwiczenia --

5. OPRACOWANIE WYNIKÓW A) Rysujemy histogramy dla wszystkich trzech serii pomiarowych, czyli obrazujemy częstość pojawienia się danej liczby zliczeń. B) Obliczamy wartości średnie dla każdego histogramu N, N 0 oraz N 00, czyli średnią liczbę zliczeń na sekundę w pomiarach trwających odpowiednio s, 0 s, 00 s. Zaznaczamy na każdym z trzech histogramów położenia tych średnich. C) Posługując się kalkulatorem obliczamy wartości odchylenia standardowego σ dla trzech serii pomiarów, zaznaczamy na wykresie przedziały < N -σ, N +σ>. D) Oceniamy, w procentach, ułamek σ/ N, dla każdej z trzech serii pomiarowych. E) Sprawdzamy relację σ N. F) Omówienie wyników. Na końcu spróbujmy odpowiedzieć na pytanie: czy lepiej zliczać impulsy 00 razy po 5 sekund czy 0 razy po 50 sekund? TABELA Liczba zliczeń biegu własnego układu (tła) n t Odchylenie od wartości średniej j = n t - N suma N tła = n t = j = wartość średnia N = ( n t )/ = statystyczna niepewność pojedynczego pomiaru σ = ( j /) / = statystyczna niepewność wartości średniej σ N = ( j /( )) / = -4-

TABELA Obserwowana liczba zliczeń p j Liczba zliczeń po odjęciu tła n j = p j - N t Odchylenie od wartości średniej j = n j - N ( j ) 4 5 6 7 8 9 0 4 5 6 7 8 9 0 4 5 6 7 8 9 0-5-

4 5 6 7 8 9 40 4 4 4 44 45 46 47 48 49 50 suma: N = n j = j = ( j ) = wartość średnia N = ( n j )/50 = kwadrat średniego odchylenia standardowego σ = ( j ) /49 = statystyczna niepewność pojedynczego pomiaru σ(n) = statystyczna niepewność średniej z 50 pomiarów σ( N ) = TABELA Obserwowana liczba zliczeń p j Liczba zliczeń po odjęciu tła n j = p j - N t Odchylenie od wartości średniej j = n j - N ( j ) 4 5 6 7 8 9 0-6-

4 5 6 7 8 9 0 suma: N = n j = j = ( j ) = wartość średnia N = ( n j )/0 = kwadrat średniego odchylenia standardowego σ = ( j ) /9 = statystyczna niepewność pojedynczego pomiaru σ(n) = statystyczna niepewność średniej z 0 pomiarów σ( N ) = TABELA 4 4 5 6 7 8 9 0 Obserwowana liczba zliczeń p j Liczba zliczeń po odjęciu tła n j = p j - N t Odchylenie od wartości średniej j = n j - N suma: N = n j = j = ( j ) = ( j ) wartość średnia N = ( n j )/0 = kwadrat średniego odchylenia standardowego σ = ( j ) /9 = statystyczna niepewność pojedynczego pomiaru σ(n) = statystyczna niepewność średniej z 0 pomiarów σ( N ) = -7-