DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014

Podobne dokumenty
DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 52 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 17/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 98 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 39 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 7 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 12 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 65 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 23 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 20 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 72 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 35 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 79 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 82 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 65/ ŻG / 2013

DECYZJA Nr 102 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 27/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 13 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 49 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 45 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 104 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 33 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 80 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 44 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 113 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 89 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 28 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 12 / KB ŻG / 2016

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 48 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 10 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 4 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 38 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 74 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 45 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 32 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 19 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 88 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 15 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2014

TESCO (POLSKA) Sp. z o.o. ul. Kapelanka Kraków

DECYZJA Nr 93 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2014

Transkrypt:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 10.03.2014 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.329.2013 DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy ŁÓDŹDIS Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, ul. Inflancka 45 karę pieniężną w kwocie 518,00 zł (słownie: pięćset osiemnaście złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego trzech partii wędlin: parówek z kurcząt - wyrobu z surowców drobiowych, drobno rozdrobnionego, wędzono-parzonego w osłonce niejadalnej o masie 500g, oznaczonych terminem przydatności do spożycia 20.11.2013 i numerem partii 689143041, wyprodukowanych przez Drobimex Sp. z o.o., ul. Kniewska 6, Szczecin, Zakład Produkcyjny w Goleniowie, ul. Kilińskiego 14, kiełbasek bankietowych z kurcząt kiełbasy drobiowej, drobno rozdrobnionej, wędzono-parzonej o masie 400g, oznaczonych terminem przydatności do spożycia 26/11/2013, wyprodukowanych przez Drobimex Sp. z o.o., ul. Kniewska 6, Szczecin, Zakład Produkcyjny w Goleniowie, ul. Kilińskiego 14, parówek długich kiełbasy homogenizowanej drobiowo-wieprzowej, wędzonej, parzonej oznaczonych terminem przydatności do spożycia 18.11.13 i numerem partii AG 101959, wyprodukowanych przez Peklimar Sp. z o.o., Umienino Łubki 5, 09-412 Nowe Proboszczewice wartości łącznej 181,91 zł nieodpowiadających jakości handlowej z uwagi na zastosowanie nazw nieadekwatnych do składu surowcowego, co narusza art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.) przywołany w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.). 1

Uzasadnienie W dniach od 12 do 14 listopada 2013 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer ŻG.8361.329.2013 z dnia 12.11.2013 r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi przeprowadzili kontrolę w hipermarkecie E. Leclerc zlokalizowanym w Łodzi przy ul. Inflanckiej 45, należącym do Łódźdis Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, ul. Inflancka 45. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577, ze zm.), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG (Dz. U. z 27.10.2004 s. 4 ze zm.), art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219 ze zm.) w obecności osób upoważnionych (12 listopada 2013 r.) i (13 i 14 listopada 2013 r.). W trakcie prowadzonych działań kontrolnych stwierdzono, że do sprzedaży oferowano trzy partie wędlin tj.: 19 opakowań parówek z kurcząt - wyrobu z surowców drobiowych, drobno rozdrobnionego, wędzono-parzonego w osłonce niejadalnej o masie 500g, oznaczonych terminem przydatności do spożycia 20.11.2013 i numerem partii 689143041, wyprodukowanych przez Drobimex Sp. z o.o., ul. Kniewska 6, Szczecin, Zakład Produkcyjny w Goleniowie, ul. Kilińskiego 14 w cenie 4,37 zł za 1 opakowanie, 14 opakowań kiełbasek bankietowych z kurcząt kiełbasy drobiowej, drobno rozdrobnionej, wędzono-parzonej o masie 400g, oznaczonych terminem przydatności do spożycia 26/11/2013, wyprodukowanych przez Drobimex Sp. z o.o., ul. Kniewska 6, Szczecin, Zakład Produkcyjny w Goleniowie, ul. Kilińskiego 14 w cenie 5,85 zł za 1 opakowanie, 1,342 kg parówek długich kiełbasy homogenizowanej drobiowo-wieprzowej, wędzonej, parzonej oznaczonych terminem przydatności do spożycia 18.11.13 i numerem partii AG 101959, wyprodukowanych przez Peklimar Sp. z o.o., Umienino Łubki 5, 09-412 Nowe Proboszczewice w cenie 12,65 zł za 1 kilogram wartości łącznej 181,91 zł, oznakowanych niezgodnie z przepisami prawa żywnościowego. Z zamieszczonych na etykietach składów wynikało, że do produkcji parówek z kurcząt i kiełbasek bankietowych z kurcząt użyto surowców drobiowych - mięso oddzielone mechanicznie z kurcząt (odpowiednio 62 % w parówkach i 81 % w kiełbaskach) oraz skórki z kurcząt, natomiast zastosowane nazwy handlowe parówki z kurcząt, kiełbaski bankietowe z kurcząt wskazywały na użycie mięsa z drobiu, zaś do parówek długich użyto 45,7 % mięsa wieprzowego oraz 21,1 % mięsa (fileta) z kurcząt, natomiast zastosowana nazwa rodzajowa kiełbasa drobiowo wieprzowa wskazywała na użycie większej ilości mięsa drobiowego niż 2

wieprzowego. Takie oznakowanie produktów poprzez zastosowane nazw parówki z kurcząt, kiełbaski bankietowe z kurcząt, parówki długie - kiełbasa drobiowowieprzowa wprowadzało konsumentów w błąd co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju właściwości i naruszało art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.) zwanej dalej ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia przywołany w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.) zwanej dalej ustawą o jakości. Stwierdzone nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli numer ŻG.8361.329.2013 z dnia 12 listopada 2013 r., zestawieniu artykułów żywnościowych skontrolowanych pod względem oznakowania oraz na zdjęciach wykonanych w trakcie kontroli. Działając na podstawie art. 34 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219 ze zm.) pismami numer ŻG.8361.329.2013 z dnia 20 i 28 listopada 2013 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej o stwierdzonych nieprawidłowościach poinformował producentów - Peklimar Sp. z o.o., Umienino Łubki 5, 09-412 Nowe Proboszczewice oraz Drobimex Sp. z o.o., ul. Kniewska 6, Szczecin i jednocześnie wniósł o podjęcie działań zmierzających do prawidłowego oznakowania produktów. O fakcie tym powiadomiony został również Wojewódzki Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno Spożywczych w Szczecinie. W odpowiedzi na wystąpienia pokontrolne (pisma z dnia 03.12.2013r. i 04.12.2013r.) producenci poinformowali, iż podjęli działania naprawcze (poprawa oznakownia - zmiana etykiet). W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w dniu 11 lutego 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie wymierzenia, na podstawie art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu przetworów mięsnych nieodpowiadających jakości handlowej. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, lecz z tego prawa nie skorzystała. Jednocześnie poproszono stronę o przesłanie informacji na temat wielkości obrotu za rok 2013. Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu 13 lutego 2014 r. W dniu 18 lutego 2014 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło pismo, w którym strona podała wielkość obrotu za rok 2013. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi mając na uwadze powyższe ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. 3

Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o jakości stanowi, że artykuły rolno spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane, a do ich znakowania stosuje się odpowiednio wymagania określone w art. 45 ust. 2, art. 46 ust. 1 pkt 1 i art. 48 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Przytoczony art. 46 ust. 1 pkt 1 podaje w lit. a, iż oznakowanie środka spożywczego nie może wprowadzać konsumenta w błąd w szczególności co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji. Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) produktów nieodpowiadających jakości handlowej i na skutek przeprowadzonego postępowania wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej. Ustalając wysokość kary wziął pod uwagę: 1. średni stopień szkodliwości czynu, gdyż zastosowanie nazw nieadekwatnych do składu, wprowadzało konsumentów w błąd co do właściwości nabywanych środków spożywczych, a tym samym naruszało ich interesy i mogło utrudnić im dokonanie właściwego, zgodnego z oczekiwaniami wyboru; 2. średni stopień zawinienia, chociaż nieprawidłowość powstała na etapie etykietowania produktów z winy producentów, to jednak kontrolowany przedsiębiorca, jako profesjonalista o znacznej pozycji na rynku nie dochował należytej staranności, by zapewnić właściwą jakość handlową oferowanych do sprzedaży przetworów mięsnych i przeznaczył je do sprzedaży z oznaczeniami, które mogły wprowadzać konsumentów w błąd. Stwierdzona nieprawidłowość w oznakowaniu wyrobów nie wymagała szczegółowych badań, przedsiębiorca mógł sprawdzić oznakowanie bezpośrednio przy przyjęciu towaru bądź w trakcie wykładania go do sprzedaży, lecz tego nie uczynił i wprowadził do obrotu produkty z naruszeniem przepisów prawa żywnościowego; 3. średni zakres naruszenia, bowiem podanie w oznakowaniu środków spożywczych nazw nieadekwatnych do składu narusza przepisy mające na celu ochronę konsumentów. Stwierdzona nieprawidłowość naruszała wymagania w zakresie oznakowania i była istotna z punktu widzenia właściwości tych produktów; 4

4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości; 5. średnią wielkość obrotu, podaną przez kontrolowanego przedsiębiorcę. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno - spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu (w tym przypadku zł), lecz nie mniejszej niż 500,00 zł, a także z treści art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające, Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę w wysokości 518,00 zł. Pouczenie: 1. Zgodnie z art. 127 1 i 2 kpa, art. 129 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie (00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 730 Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 518,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz. 7 30 9 30 i 13 30 14 30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz. 8 00 10 00 i 14 00 15 00 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Otrzymują: Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) 1. Łódźdis Sp. z o.o. ul. Inflancka 45 91-852 Łódź 2. a/a 5