Zatoń K., Jaszczak M.: Science in swimming II. AWF, Wrocław 2008:

Podobne dokumenty
Kuder A., Perkowski K., Śledziewski D. (red.) Kierunki doskonalenia treningu i walki sportowej. T.5, AWF, Warszawa 2008:

Kultura Fizyczna 2007, nr 7-8. Robert Białecki, Marcin Siewierski, Paweł Słomiński, Radosław Dudkowski Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

Zakład Teorii Sportu, Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

Kuder A., Perkowski K., Śledziewski D. (red.) Kierunki doskonalenia treningu i walki sportowej Diagnostyka. T. 4. PTNKF, Warszawa 2007: 43-48

WIELKOŚĆ I STRUKTURA OBCIĄŻEŃ TRENINGOWYCH PŁYWAKÓW NAJWYŻSZEJ KLASY W BEZPOŚREDNIM PRZYGOTOWANIU STARTOWYM DO ZAWODÓW GŁÓWNYCH

Sport Wyczynowy 2007, nr 1-3:

Charakterystyka 4-letniego cyklu szkolenia do Igrzysk Olimpijskich w Pekinie rekordzistki świata i mistrzyni olimpijskiej w pływaniu

Marcin Siewierski Zakład Teorii Sportu, Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

Struktura treningu sportowego (periodyzacja) Andrzej Kosmol AWF Warszawa, Wydział Rehabilitacji

Marcin Siewierski Zakład Teorii Sportu, Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie

Kultura Fizyczna, 2006 nr 9-12: 48-52

Kuder A., Perkowski K., Śledziewski D. (red.) Proces doskonalenia treningu i walki sportowej. T.4, AWF, Warszawa 2007:

Struktura treningu sportowego Kod przedmiotu

Struktura rzeczowa treningu sportowego

Teoria sportu - opis przedmiotu

UCHWAŁA Zarządu Polskiego Związku Zapaśniczego z dnia 14 grudnia 2014 roku

Charakterystyka treningu technicznego w skoku w dal męŝczyzn w wybranym okresie szkolenia sportowego

I. Założenia programowe:

Urniaż J.(red.): Współczesne tendencje w wychowaniu fizycznym i sporcie. Olsztyńska Szkoła Wyższa, Olsztyn 2009:

Dobór i selekcja w pływaniu na przykładzie warszawskich klubów pływackich

Podstawy teorii i technologii treningu sportowego

10. WYMAGANIA WSTĘPNE I DODATKOWE (np. przedmioty poprzedzające):

System zasad funkcjonowania kadry narodowej i reprezentacji Polski w modelarstwie lotniczym i kosmicznym.

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Praktyka specjalizacyjna specjalność sportowa. KOD WF/I/st/ 2. KIERUNEK: Wychowanie Fizyczne

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Teoria sportu KOD S/I/st/17

Teoria treningu. Projektowanie. systemów treningowych. jako ciąg zadań optymalizacyjnych. Jan Kosendiak. Istota projektowania. systemów treningowych

ObciąŜenie treningowe wyraŝa wysiłek wykonywany przez sportowca w

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Teoria sportu KOD S/I/st/17

Szkolenia. Przygotowanie fizyczne zawodnika

Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku. Katedra Promocji Zdrowia Zakład Rekreacji i Turystyki kwalifikowanej

Analiza obciążeń treningowych i startowych w rocznym cyklu szkolenia na przykładzie zawodnika Kadry Olimpijskiej w strzelaniach pistoletowych

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Teoria treningu KOD WF/II/st/11

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Teoria treningu sportowego KOD S/I/st/18

Kraków 15.IX.2008 Treści programowe specjalizacja na stopień trenera pływania klasy II

PROGRAM KSZTAŁCENIA INSTRUKTORÓW

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W KONINIE. WYDZIAŁ Kultury Fizycznej i Ochrony Zdrowia

KOMUNIKAT MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO 1) z dnia 2 kwietnia 2014 r. o przyznanych środkach finansowych na realizację projektów

Nazwa przedmiotu: Teoria i metodyka piłki ręcznej

Trening funkcjonalny w przygotowaniu motorycznym młodych zawodników tenisa ziemnego

ROCZNY PLAN TRENINGOWY DLA DZIECI w wieku 9 i 10 lat

Warszawa, dnia 26 stycznia 2016 r. Pozycja 1

Szkolenia. Przygotowanie fizyczne zawodnika

PERIODYZACJA TAKTYCZNA. Mariusz Rumak

PROGRAM KSZTAŁCENIA NA STOPIEŃ LICENCJONOWANEGO TRENERA II KLASY W PŁYWANIU POLSKIEGO ZWIĄZKU PŁYWACKIEGO

REGULAMIN KADRY NARODOWEJ. w KARATE FUDOKAN. Niniejszy Regulamin jest wprowadzony w życie Uchwałą Zarządu Polskiego

Program kształcenia na kursie dokształcającym

DZIENNIK. Praktyk Zawodowych KIERUNEK: TRENER PERSONALNY. Rok akademicki: Wydział Wychowania Fizycznego i Sportu w Białej Podlaskiej

PIOTR BIANKOWSKI WINTER SWIMMER.

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Specjalizacja instruktorska z pływania KOD WF/I/st/41a

Problematyka prac magisterskich realizowanych na Wydziale Wychowania Fizycznego

Monitoring wyników krajowych i światowych, badanie relacji pomiędzy nimi, jest ważnym zadaniem szkoleniowców.

DZIENNIK Praktyk Zawodowych

DZIENNIK Praktyk Zawodowych

ruchowej. 4 dr R. Firak Rozwój sportów indywidualnych i

Dobór i selekcja w polskich klubach Etapy szkolenia a rodzaje selekcji

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Teoria treningu sportowego KOD S/I/st/18

Program szkolenia zawodników w ramach Kadry Makroregionalnej w podnoszeniu ciężarów

SYLABUS. niepełnosprawnych w różnych dyscyplinach sportowych Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Teoria sportu KOD WF/I/st/30

Program szkolenia zawodników w ramach Kadry Makroregionalnej w podnoszeniu ciężarów

Specjalizacja jest realizowana przez 3 semestry: II III IV mieszczące się w programie kształcenia na 2 letnich studiach II stopnia (magisterskich).

REGULAMIN POWOŁYWANIA PAR ZAWODNIK / KOŃ do KADRY NARODOWEJ w DYSCYPLINIE UJEŻDŻENIE Obowiązuje od: 28/12/2017

Streszczenie projektu badawczego

PROGRAM KURSU PZBad TRENER BADMINTONA

RAMOWY PROGRAM KURSU NA STOPIEŃ INSRUKTORA SPORTU 90 GODZIN. Dyscyplina: Piłka Nożna

XXIII Otwarte Mistrzostwa Warszawy w Pływaniu Masters

Katedra: Metodyki i Teorii Sportów Wodnych

ZASADY KWALIFIKACJI DO KADRY NARODOWEJ W MODELARSTWIE LOTNICZYM I KOSMICZNYM

ŚRODA Rejestracja uczestników konferencji organizatorzy, wykładowcy i szkoleniowcy

Kuder A., Perkowski K., Śledziewski D. (red.) Kierunki doskonalenia treningu i walki sportowej. T.6, PTNKF, Warszawa 2009:

Wspieranie ogólnego rozwoju młodzieży poprzez dobór ćwiczeń

Czynniki warunkujące mistrzostwo sportowe

DZIENNIK Praktyk Zawodowych

ZAPRASZAMY NA KURS INSTRUKTORA SPORTU W SPECJALNOŚCI KAJAKARSTWO

ZIMOWY OKRES PRZYGOTOWAWCZY

PROJEKT REGULAMIN KADRY NARODOWEJ DYSCYPLINY UJEŻDŻENIA

Kryteria kwalifikacji do reprezentacji Polski na zawody międzynarodowe w 2016r.

Zasady kwalifikacji do imprez głównych w 2016 w orientacji sportowej

RAPORT Z SUPLEMENTACJI W OKRESIE 1 wrzesień luty 2011

Katedra Teorii i Metodyki Sportów Wodnych - Treści programowe

Uchwała nr KM 20/12/2016

KOSZYKÓWKA KOBIET: 12 zawodniczek-studentek w wieku lat (roczniki ) wskazanych przez trenera akademickiej reprezentacji Polski.

CZĘŚĆ D PRZEPISY PRAWNE D.VII REGULAMIN POWOŁYWANIA KADRY NARODOWEJ

Katedra: Teorii i Metodyki Sportów Wodnych

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA... (skrajne daty)

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Zajęcia ruchowe Iron Man KOD WF/I/st/38b

Nazwa przedmiotu: Teoria i metodyka piłki ręcznej

Pływanie na szczycie Published on Kalisz (

Warszawa, r.

I Powoływanie i zatwierdzanie zawodników do kadry narodowej seniorów, młodych jeźdźców, juniorów, jeźdźców na kucach i dzieci.

Projekt standardów nauczania dla przedmiotu pływanie realizowane w Katedrze Teorii i Metodyki Sportu

REGULAMIN POWOŁYWANIA KADRY. Podstawa prawna

REGULAMIN POWOŁYWANIA ZAWODNIKÓW DO KADRY NARODOWEJ W DYSCYPLINIE PARAUJEŻDŻENIE

Wzorzec struktury gry reprezentacji Polski mistrza Europy w siatkówce kobiet

SYLABUS. DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty) Programowanie treningu osób niepełnosprawnych

PROGRAM KURSU NA STOPIEŃ INSTRUKTORA TAEKWON-DO PUT ZWIĄZKU SPORTOWEGO POLSKIEJ UNII TAEKWON-DO

Teoria treningu. Zmiany struktury obci¹ eñ treningowych w 3-letnim cyklu szkolenia m³odych pi³karzy no nych. Andrzej Szwarc

Przygotowanie motoryczne w treningu dzieci i młodzieży

Transkrypt:

Zatoń K., Jaszczak M.: Science in swimming II. AWF, Wrocław 2008: 114-121. Marcin Siewierski Zakład Teorii Sportu, Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie Periodyzacja treningu oraz dobór obciążeń treningowych do imprezy wysokiej rangi w grupie pływaków najwyższej klasy 1 Słowa kluczowe: obciążenia treningowe, pływanie, periodyzacja, trening Streszczenie Celem pracy była analiza wielkości i struktury obciążeń treningowych w kolejnych cyklach w sezonie szkoleniowym 2005/2006 zrealizowanych przez zawodników najwyższej klasy w pływaniu. Badaniami objęto 9 pływaków (dwie kobiety i siedmiu mężczyzn) prezentujących wysoki międzynarodowy poziom sportowy. Wielkość i strukturę obciążeń analizowano w oparciu o stworzony w tym celu arkusz, który podzielono na dwie części (strefy): informacyjną i energetyczną. Określono objętość pracy w poszczególnych okresach makrocyklu do ME w Budapeszcie (2006). Wskazano istotne różnice w objętości pływania [km] z wykorzystaniem poszczególnych środków treningu oraz wyznaczono procentowy rozkład objętości pływania w poszczególnych strefach energetycznych Wprowadzenie Planowanie rocznego cyklu szkolenia zawodników wysokiej klasy w pływaniu wymaga uwzględnienia specyficznych aspektów przygotowania w tej dyscyplinie podporządkowanym zasadom kształtowania głównych składowych mistrzostwa. 1 Praca wykonana w Zakładzie Teorii Sportu AWF w Warszawie w ramach projektu DS. 102, finansowana z funduszy Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 1

Cele główne postawione przed rozpoczęciem szkolenia a realizowane w kolejnych cyklach o różnej długotrwałości nie tylko określają ich strukturę, ale również odnoszą się do dynamiki obciążeń o różnym charakterze. H. Sozański i D. Śledziewski zaproponowali klasyfikację obciążeń w ujęciu systemowym obecnie bardzo popularnym, która zakłada, że w każdym organizmie (można traktować go jako system) istnieją dwa obszary (podsystemy): informacyjny i energetyczny. W obszarze informacyjnym (strefie informacyjnej) możemy wyróżnić trzy rodzaje środków treningu, których zastosowanie kwalifikuje obciążenia jako wszechstronne, ukierunkowane i specjalne. W obszarze energetycznym (strefie energetycznej) wyróżniono pięć zakresów intensywności wysiłku (T 1 T 5 ) posługując się kryteriami fizjologicznymi (poziom HR przed i bezpośrednio po wysiłku), biochemicznymi (poziom mleczanu we krwi) oraz określając czas trwania wysiłku o zadanej intensywności [4,5]. Dobór obciążeń treningowych w pływaniu z uwagi m.in. na specyfikę środowiska wodnego - jest bardzo złożonym zagadnieniem i jest przez wielu teoretyków i praktyków określanym jako zasadnicze dla teorii treningu. Zatem wysiłki podejmowane w celu ich optymalizacji niewątpliwie poszerzają wiedzę w tej dziedzinie, a praktyka dowodzi o jej użyteczności. Planowanie rocznego cyklu szkolenia zawodników wysokiej klasy w pływaniu wymaga uwzględnienia specyficznych aspektów przygotowania w tej dyscyplinie podporządkowanym zasadom kształtowania głównych składowych mistrzostwa. Według W. N. Płatonowa i H. Sozańskiego metodyka budowy makrocykli treningowych na tym etapie posiada konkretny często indywidualny charakter i jest uwarunkowana wieloma czynnikami. Wśród nich można wyróżnić m.in.: specyficzne właściwości danej dyscypliny, przygotowanie zawodnika do udziału w zawodach, indywidualne możliwości adaptacyjne zawodnika, poziom i strukturę jego wytrenowania [3]. 2

Zdaniem T.O. Bompa [1] konstruowanie rocznego planu szkolenia pozwala odpowiednio podzielić poszczególne zadania szkoleniowe i rozmieścić je w całym sezonie szkoleniowym w taki sposób, aby rozwój umiejętności, cech motorycznych i psychicznych przebiegał w logicznej i metodycznej kolejności. Zatem w metodyce treningu jednym z podstawowych problemów jest takie rozłożenie metod, form i środków w czasie, aby najwyższy poziom formy sportowej, rozumianej jako stan optymalnej gotowości do uzyskiwania wysokich wyników sportowych przypadł na okres startów głównych [2, 8]. Mając to na uwadze, celem pracy uczyniono analizę wielkości i struktury obciążeń treningowych w kolejnych cyklach w sezonie szkoleniowym 2005/2006 zrealizowanych przez zawodników Kadry Olimpijskiej w pływaniu. Imprezą główną we wskazanym makrocyklu były Mistrzostwa Europy w Budapeszcie. Materiał badawczy i metody badań Badaniami objęto 9 osób (2 kobiety i 7 mężczyzn), prezentujących wysoki poziom sportowy. Badani od wielu lat przynależą do Kadry Olimpijskiej. Są rekordzistami kraju, finalistami i medalistami mistrzostw Europy, mistrzostw świata, a część z nich również Igrzysk Olimpijskich. Posiadają klasę mistrzowską międzynarodową (MM). Wiek badanych zawierał się w przedziale od 21 do 24 lat, zaś staż treningowy od 10 do 16 lat. Wielkość i strukturę obciążeń treningowych analizowano w oparciu o stworzony w tym celu arkusz, który podzielono na dwie części (strefy). W pierwszej z nich w sposób analityczny rejestrowano udział poszczególnych grup środków treningu (np. pływanie na RR, NN, z zatrzymanym oddechem, w łapkach płetwach w pełnej koordynacji stylowej). W drugiej zaś energetycznej - określono poziom intensywności realizowanych ćwiczeń (wskazanych w części pierwszej) na podstawie stężenia kwasu mlekowego we krwi. W tym celu przyporządkowano poszczególne zadania z każdej jednostki treningowej do odpowiednich zakresów intensywności (tj. do 2; 2-3, 3-5; 5- mmol/l), kierując się przy tym 3

m.in. prędkością pływania, charakterem zadania oraz aktualnym poziomem wytrenowania zawodników. Do porównania wyników użyto analizy wariancji ANOVA-MANOVA w układzie 3x5 dla objętości pływania między poszczególnymi strefami energetycznymi w kolejnych cyklach oraz 3x10 dla objętości pływania z wykorzystaniem poszczególnych grup środków treningu w kolejnych cyklach. Istotność różnic między średnimi oceniano post hoc testem LSD (test najmniej istotnych różnic; least significant difference test). W przeprowadzonych analizach statystycznych poziom wartości p<0,05 przyjęto jako istotny. Wszystkie obliczenia wykonano programem STATISTICA (v. 5.5, StatSoft, USA). Wyniki W omawianym sezonie szkoleniowym badani pływacy Kadry Olimpijskiej realizowali szkolenie w oparciu o strukturę trójcyklową. Największą objętość pracy wszyscy zawodnicy wykonali w drugim okresie przygotowawczym (6.02 17.05), co prezentuje tabela 1. Głównym zadaniem tego okresu było uzyskanie optymalnej gotowości startowej podczas MP, które były imprezą kwalifikacyjną do ME w Budapeszcie długi basen. Tab. 1. Objętość pracy w poszczególnych okresach makrocyklu Okresy szkoleniowe Badani I I I II II II III III BPS Przygot. Startowy Przejściowy Przygot. Startowy Przejściowy Startowy Przejściowy Objętość pracy [km] O.J. 305,0 0,0 15,8 794,3 14,0 37,6 572,5 30,7 0,0 P.B 640,2 316,8 12,8 900,7 12,0 37,9 569,7 23,2 0,0 P.K. 551,2 274,9 18,0 878,9 16,0 6,0 609,5 30,7 0,0 Ł.D. 602,9 295,9 18,0 831,9 16,0 13,0 592,0 30,7 0,0 S.K. 768,2 76,7 15,8 851,7 16,0 39,6 593,4 26,7 0,0 Ł.G. 830,7 28,0 63,8 696,7 0,0 * 13,6 505,2 0,0 * 0,0 Ł.Gi. 886,7 91,2 29,5 901,8 16,0 26,4 506,3 30,7 0,0 M.R. 730,6 14,2 12,0 827,7 16,0 26,4 622,5 30,7 0,0 M.W. 621,4 90,1 75,7 746,7 8,0 13,6 473,4 14,0 0,0 * zawieszony w startach przez Polski Związek Pływacki 4

W pierwszym okresie przygotowawczym do Zimowych Mistrzostw Polski (ZMP) (5.09 24.11) przepłynęli średnio ok. 733 km. Ci którzy uzyskali kwalifikacje do ME (na krótkim basenie) uczestniczyli w dalszych fazie przygotowania, trenując i startując. Po ME pływacy trenowali i jednocześnie startowali w Pucharach Świata. Okres przejściowy mieli między 27.01 a 5.02, po którym rozpoczęli przygotowania do MP (długi basen) i ME (długi basen). Przed imprezą główną sezonu zaplanowano bezpośrednie przygotowanie startowe (BPS) w terminie 29.05 30.07. W tabelach 2-5 przedstawiono średnie wartości pływania [km] z udziałem poszczególnych środków treningowych oraz w poszczególnych strefach energetycznych (zakresach intensywności) w kolejnych cyklach. Ponadto określono odsetek ogólnej objętości pracy w poszczególnych strefach (zakresach). Zbadano różnice na poziomie istotności statystycznej (p<0,05) w wykonanej pracy [km] w odniesieniu do strefy informacyjnej i energetycznej. W analizowanym sezonie istotnie różniła się objętość pływania [km] z wykorzystaniem poszczególnych środków w każdym z cykli (tab.2). Różnice na poziomie istotności (p<0,05) wystąpiły także w ogólnej objętości pływania w poszczególnych zakresach intensywności (tab.4, 5). 5

Tab.2. Różnice objętości pływania [km] (średnia±sd) z wykorzystaniem poszczególnych grup środków treningu w kolejnych cyklach Objętość pływania z wykorzystaniem środków treningowych [km] Cykle Pływanie rozwijające stylem własnym (1) Pływanie w koordynacji (2) Pływanie RR (3) Pływanie NN (4) Pływanie z zatrzymanym oddechem (5) Rozwój techniki (6) Pływanie w łapkach (7) Pływanie w płetwach (8) Pływanie z kubkami (9) Pływanie na uwięzi [min] (10) I cykl 68,0 ± 25,1 500,8 a ± 124,4 176,9 ab ± 46,7 143, 0 ab ± 35,1 51,2 bcd ± 14,6 39,6 bcd ± 15,2 265,2 abcdef ± 73,0 118,5 abcefg ± 36,7 55,0 bedgh ± 20,0 14,9 abcdeghi ± 7,1 II cykl 84,7 ± 9,1 519,4 a ± 41,2 189,3 ab ± 23,8 153,4 abc ± 16,8 37,5 abcd ± 3,9 46,7 abcd ± 3,7 302,5 abcdef ± 45,8 143,5 abcefg ± 14,3 52,4 abcdgh ± 7,0 42,2 abcdgh ± 14,1 III cykl 75,9 ± 7,3 379,9 a ± 35,6 115,6 ab ± 12,4 100,4 abc ± 12,4 21,0 abcd ± 1,2 34,7 abcde ± 5,5 203,3 abcdef ± 19,5 80,0 bcdefg ± 5,9 22,0 abcdfgh ± 1,4 23,8 abcdfgh ± 4,3 % ogólnej objętości pracy 10,0 ± 0,7 61,5 a ± 0,9 21,11 ab ± 0,5 17,4 abc ± 0,6 4,8 abcd ± 0,4 5,3 abcd ± 0,6 33,9 abcdef ± 1,3 15,0 abcdefg ± 0,7 5,6 abcdegh ± 0,8 X Średnie różnią się istotnie względem: (1) vs (2), (3), (4), (5), (6), (7), (8), (9), (10) a - p<0,05; (2) vs (3), (4), (5), (6), (7), (8), (9), (10) b - p<0,05; (3) vs (4), (5), (6), (7), (8), (9), (10) c - p<0,05; (4) vs (5), (6), (7), (8), (9), (10) d - p<0,05; (5) vs (6), (7), (8), (9), (10) e - p<0,05; (6) vs (7), (8), (9), (10) f - p<0,05; (7) vs (8), (9), (10) g - p<0,05; (8) vs (9), (10) h - p<0,05; (9) vs (10) i - p<0,05 6

Tab.3. Różnice objętości pływania [km] (średnia±sd) między kolejnymi cyklami, wykorzystania poszczególnych grup środków treningu Środki treningowe Pływanie rozwijające stylem własnym Pływanie w koordynacji Pływanie RR Pływanie NN Pływanie z zatrzymanym oddechem Rozwój techniki Pływanie w łapkach Pływanie w płetwach Pływanie z kubkami Pływanie na uwięzi [min] Ogólna objętość pracy Objętość pracy [km] I cykl II cykl III cykl 68,0 84,7 a 75,9 ± 25,0 ± 9,1 ± 7,3 90,0 90,2 95,3 ± 33,2 ± 11,4 ± 7,0 500,8 ± 124,4 81,3 ± 20,3 176,9 ± 46,7 79,4 ± 21,0 143,0 ± 35,0 80,4 ± 19,9 51,2 ± 14,6 76,2 ± 21,8 39,6 ± 15,2 81,5 ± 31,8 265,2 ± 73,1 80,8 ± 22,3 118,5 ± 36,7 83,2 ± 25,9 55,1 ± 20,0 79,8 ± 29,0 14,9 ± 7,1 87,4 ± 39,1 820,7 ± 204,0 80,2 ± 20,2 519,4 ± 41,2 86,7 ± 4,7 189,3 ± 23,8 84,9 ± 7,8 153,4 ± 16,8 85,7 ± 5,6 37,5 a ± 3,9 84,7 ± 8,7 46,7 ± 3,7 89,6 ± 7,6 302,5 ± 45,8 84,8 ± 10,6 143,5 a ± 14,3 86,0 ± 6,7 52,4 ± 7,0 84,4 ± 10,2 42,2 a ± 14,1 104,0 ± 38,4 862,0 ± 79,3 85,3 ± 6,2 379,9 ab ± 35,6 95,9 a ± 2,1 115,6 ab ± 12,4 98,8 ab ± 8,1 100,4 ab ± 12,4 96,8 a ± 6,3 21,0 ab ± 1,2 97,9 a ± 3,1 34,7 b ± 5,5 93,4 ± 15,5 203,3 ab ± 19,5 98,9 ab ± 3,8 80,0 ab ± 5,9 100,0 a ± 4,5 21,9 ab ± 1,4 99,6 a ± 7,0 23,8 b ± 4,3 98,1 ± 12,8 595,8 ab ± 59,5 94,9 a ± 7,6 Średnie różnią się istotnie względem: I cykl vs II cykl, III cykl a - p<0,05; II cykl vs III cykl b - p<0,05. 7

Tab.4. Różnice objętości pływania [km] (średnia±sd) między poszczególnymi strefami energetycznymi w kolejnych cyklach w sezonie 2005/2006 Cykle do 2 [mmol/l] Objętość pracy wg poziomów intensywności [km] 2-3 [mmol/l] 3-5 [mmol/l] 5- [mmol/l] Sprint I 70,0 ± 17,5 478,1 a ± 108,7 239,0 ab ± 78,6 14,1 abc ± 5,7 19,5 abc ± 5,9 II 70,6 ± 11,2 507,0 a ± 29,7 242,0 ab ± 40,2 24,7 abc ± 8,0 14,7 abc ± 5,1 III 43,8 ± 2,4 405,5 a ± 42,0 112,9 ab ± 16,9 29,7 bc ± 3,2 4,0 abcd ± 0,4 % ogólnej objętości pracy 8,1 ± 0,7 61,2 a ± 2,0 25,9 ab ± 2,0 3,1 abc ± 0,4 1,7 abcd ± 0,5 Średnie różnią się istotnie względem: do 2 vs 2-3, 3-5, 5.., sprint 1-3 vs 3-5, 5.., sprint b - p<0,05; 3-5 vs 5.., sprint c - p<0,05; 5 vs sprint d - p<0,05; a - p<0,05; Tab.5. Różnice objętości pływania [km] (średnia±sd) między kolejnymi cyklami w poszczególnych strefach energetycznych Poziomy intensywności wg stężenia mleczanu we krwi[mmol/l] do2 2-3 3-5 5-.. Sprint Σ Objętość pracy [km] I cykl II cykl III cykl 70,0 ± 17,5 478,1 ± 108,7 239,0 ± 78,7 14,1 ± 5,7 19,5 ± 5,9 820,7 ± 204,3 70,6 ± 11,2 507,0 ± 29,7 242,0 ± 40,2 27,7 a ± 8,0 14,7 a ± 5,1 862,0 ± 79,2 43,8 ab ± 2,4 405,5 ab ± 42,0 112,9 ab ± 17,0 29,7 a ± 3,2 4,0 ab ± 0,4 595,8 ab ± 59,5 Średnie różnią się istotnie względem: I cykl vs II cykl, III cykl a - p<0,05; II cykl vs III cykl b - p<0,05. 8

Dyskusja i wnioski Jak wynika z dokonanych analiz oraz prowadzonych badań w tym zakresie [6,7] makrocykl szkolenia pływaków najwyższej klasy zazwyczaj posiada strukturę trójcyklową z trzema (lub niekiedy z dwoma) okresami przejściowymi. Czas trwania każdego z kolejnych okresów (lub cykli średnich) w obrębie analizowanego makrocyklu jest zróżnicowany i uwarunkowany m.in. specyfiką przygotowania zawodników do udziału w kolejnych zawodach wysokiej rangi (Zimowe Mistrzostwa Polski 25 m, Mistrzostwa Europy - 25m, Letnie Mistrzostwa Polski 50m, Mistrzostwa Europy 50m.). Uzyskane wyniki badań oraz przeprowadzona analiza upoważniają do sformułowania następujących wniosków: Pomimo, iż wartości bezwzględne objętości pływania [km] zmieniały się w kolejnych cyklach to procentowy rozkład ogólnej wielkości obciążeń w obrębie poszczególnych grup środków nie różnił się istotnie statystycznie (p<0,05) co prezentuje tab.3. Badani pływacy przeważającą objętość pracy wykonali w zakresach tlenowych. Równorzędnie jednak, lecz o mniejszej objętości, realizowali wysiłki o charakterze mieszanym i beztlenowym (tab.4). Procentowy rozkład ogólnej objętości pływania w poszczególnych strefach energetycznych (zakresach intensywności) różnił się na poziomie istotności statystycznej (p<0,05). Uwzględniając wartości średnie proporcje te rozkładają się następująco 8,1 % obciążenia tlenowe podtrzymujące, 61,2 % - tlenowe kształtujące, 25,9 % - tlenowo-beztlenowe, 3,1 % - beztlenowe kwasomlekowe, 1,7 % - beztlenowe niekwasomlekowe (tab. 4). Istotnie statystycznie różniła się także objętość pracy między cyklem I a II w zakresach beztlenowych (kwaso i niekwasomlekowym) oraz między cyklami I a III i 9

II a III we wszystkich strefa energetycznych oprócz strefy beztlenowej kwasomlekowej. W tej strefie nie wystąpiły istotne różnice miedzy cyklem II a III. Trenerzy i zawodnicy muszą być świadomi, że stoją przed nimi wciąż nowe wymagania. Najważniejsze odnoszą się do podniesienia jakości treningu, a to oznacza osiągnięcie jego wyższej efektywności i skuteczności. Zapewnić to może poprawa programowania i planowania i szkolenia szczególnie w zakresie doboru obciążeń treningowych. Trafne rozłożenie pracy treningowej w poszczególnych cyklach uwarunkowane kalendarzem startów jest podstawą powtarzalności wysokich sukcesów sportowych na arenie krajowej i międzynarodowej. Piśmiennictwo 1. Bompa T.O.(1988) Teoria planowania treningu. RCMSzKFiS, Warszawa. 2. Naglak Z. (1999) Metodyka trenowania sportowca. AWF, Wrocław. 3. Płatonow W.N., Sozański H. (1991) Optymalizacja struktury treningu sportowego. RCMSzKFiS, Warszawa. 4. Sozański H.(1992) Kierunki optymalizacji obciążeń treningowych. AWF, Warszawa. 5. Sozański H., Śledziewski D. (1995) Obciążenia treningowe. Dokumentowanie i opracowywanie danych. RCMSzKFiS, Warszawa. 6. Siewierski M. (2007) Skuteczność startowa pływaków najwyższej klasy a liczba startów w makrocyklu rocznym. Sport Wyczynowy, 1-3, 26-37. 7. Siewierski M., Słomiński P., Białecki R. (2007) Analiza obciążeń treningowych i startowych w dwóch sezonach przygotowań do imprez najwyższej rangi rekordzistki i mistrzyni świata w pływaniu. [In:] Kuder A., Perkowski K., Śledziewski D. (ed.) Kierunki doskonalenia treningu i walki sportowej Diagnostyka. T. 4. PTNKF, Warszawa, 43-48. 8. Sozański H.(1999): Podstawy teorii treningu sportowego. COS, Warszawa. 10