PS.1.431-3-11/11[IJ-B] PROTOKÓŁ kontroli doraźnej przeprowadzonej w Wielofunkcyjnej placówce pomocy Rodzinie Szansa w Szczecinku w dniu 01 kwietnia 2011 r. Adres Placówki: Wielofunkcyjna Placówka Pomocy Rodzinie Szansa ul. Wiatraczna 1 78-400 Szczecinek Kontrolę przeprowadził zespół inspektorów w składzie: Ilona Jackiewicz- Bara - inspektor wojewódzki - osoba kierująca zespołem, Renata Karwowska - starszy inspektor wojewódzki, na podstawie Upoważnienia Nr 38/2011 z dnia 22 marca 2011 r. wydanego przez Wicewojewodę Zachodniopomorskiego. Przedmiot kontroli: Zagadnienia ujęte w piśmie znak: DSR-I-074-48-1-AKU/11 Ministerstwa Pracy Polityki Społecznej z dnia 8 marca 2011 r., dotyczące standardu wychowania oraz sposobu postępowania z dziećmi oraz młodzieżą w Wielofunkcyjnej Placówce Pomocy Rodzinie Szansa w Szczecinku, a w szczególności: 1. Umieszczanie wychowanków w szpitalach psychiatrycznych w okresie od 01 stycznia 2008 r. do 01 kwietnia 2011 r. 2. Leczenie psychiatryczne wychowanków palcówki w okresie od 01 stycznia 2008 r. do kwietnia 2011 r. 3. Współpraca Wielofunkcyjnej Placówki Pomocy Rodzinie Szansa w Szczecinku z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej Salus w Szczecinku pod kątem leczenia wychowanków. Kontrolą objęto okres od dnia 01 stycznia 2008 r. do dnia 01 kwietnia 2011 r. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych zapoznano kierownika placówki z programem kontroli, w którym określono temat, cel i rodzaj oraz zakres kontroli. Wyjaśnień udzielała: Pani Agnieszka Popławska- dyrektor placówki Ustalenia kontroli: Ustaleń dokonywano na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie placówek opiekuńczo - wychowawczych (Dz. U. Nr 201, poz. 1455) w oparciu o informacje przekazane przez dyrektora placówki oraz analizę dokumentacji wychowanków. Dyrektorem Wielofunkcyjnej Placówki Pomocy Rodzinie w Szczecinku od dnia 01 kwietnia 2009 r. jest Pani Agnieszka Popławska, posiadająca wykształcenie wyższe 1
magisterskie na kierunku pedagogika, ukończone studia podyplomowe z zakresu organizacji pomocy społecznej oraz 21 letni staż pracy, z tego 4 letni w placówce. Umieszczanie wychowanków w szpitalach psychiatrycznych w okresie od 01 stycznia 2008 r. do 01 kwietnia 2011 r. Zgodnie z 27 pkt 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie placówek opiekuńczo - wychowawczych (Dz. U. Nr 201, poz. 1455) dzieciom w placówce zapewnia się dostęp do opieki zdrowotnej oraz leki. Rok 2008 W 2008 roku w szpitalach psychiatrycznych przebywało 7 wychowanków w wieku od 11 do 16 roku życia. Czworo dzieci umieszczonych było na podstawie skierowań wydanych przez lekarza medycyny, specjalistę psychiatrii dzieci i młodzieży, 1 dziecko umieszczone było w szpitalu w trybie interwencyjnym po próbie samobójczej, 1 na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 19 czerwca 2008 r. Wydział Rodzinny i Nieletnich i 1 na podstawie skierowania wydanego przez lekarza ZOZ Salus ul. Kościuszki 38 c w Szczecinku (tryb interwencyjny po próbie samobójczej). W czterech przypadkach zgoda była podpisana przez rodziców lub prawnych opiekunów. W 2 przypadkach w dokumentacji dzieci nie było kserokopii zgody rodziców, ponieważ odwozili oni dzieci wraz z wychowawcą do szpitala i tam podpisali zgody, brak było również zgody podpisanej przez dziecko powyżej 16 r.ż. Zgodnie z wyjaśnieniami pani dyrektor dziecko to umieszczone było w szpitalu w trybie interwencyjnym po próbie samobójczej i tam podpisało wymagane przez szpital dokumenty. W 1 przypadku dziecko było umieszczone na podstawie postanowienia sądu (zał. nr 1). Rok 2009 W 2009 roku w szpitalach psychiatrycznych przebywało 3 wychowanków w wieku od 11 do 17 roku życia. Dwoje dzieci umieszczonych było na podstawie skierowań wydanych przez lekarza medycyny, specjalistę psychiatrii dzieci i młodzieży, 1 dziecko przebywało w Młodzieżowym Ośrodku Socjoterapii w Radawnicy i tam załatwiano wszelkie formalności związane z umieszczeniem dziecka w szpitalu psychiatrycznym. W dwóch przypadkach zgoda była podpisana przez rodziców. Dziecko 17- letnie podpisało zgodę w szpitalu, ale pod koniec leczenia wycofało ją i powróciło do placówki (zał. nr 1). Rok 2010 W 2010 roku w szpitalach psychiatrycznych przebywało 2 wychowanków w wieku 10 i 15 lat. Dzieci umieszczone były w szpitalach na podstawie skierowań wydanych przez lekarzy medycyny. W jednym przypadku dziecko umieszczono w szpitalu w trybie interwencyjnym, a w drugim na podstawie zgody matki (zał. nr 1). Rok 2011 W 2011 roku w szpitalu psychiatrycznym umieszczone było 1 dziecko w wieku 17 lat. Dziecko umieszczone zostało w szpitalu na podstawie skierowania wydanego przez specjalistę psychiatrii dzieci i młodzieży poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży w Koszalinie. Zgodę na pobyt w szpitalu wyraził opiekun prawny oraz sąd (zał. nr 1). Leczenie psychiatryczne wychowanków palcówki w okresie od 01 stycznia 2008 r. do kwietnia 2011 r. Zgodnie z 27 pkt 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie placówek opiekuńczo - wychowawczych (Dz. U. Nr 2
201, poz. 1455) dzieciom w placówce zapewnia się dostęp do opieki zdrowotnej oraz leki. Rok 2008 W 2008 roku konsultowanych psychiatrycznie było 10 wychowanków. Wszystkie dzieci prowadzone były przez dr E. Przybyłę - Ożóg w Poradni Zdrowia Psychicznego w Koszalinie. Wszystkie dzieci leczone były za zgodą rodzica lub prawnego opiekuna. Zgodnie z pisemną informacją pani dyrektor w 6 przypadkach zgoda rodzica pozostawiona była w przychodni. Leki podawane były 10 wychowankom zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego i dawkowane na podstawie wypisywanych recept (zał. nr 2). Rok 2009 W 2009 roku konsultowanych psychiatrycznie było 12 wychowanków. Wszystkie dzieci prowadzone były przez dr E. Przybyłę - Ożóg w Poradni Zdrowia Psychicznego w Koszalinie. Wszystkie dzieci leczone były za zgodą rodzica lub prawnego opiekuna. Zgodnie z pisemną informacją pani dyrektor w 6 przypadkach zgoda rodzica pozostawiona była w przychodni. W 4 przypadkach wychowankowie powyżej 16 roku życia wyrazili zgodę w formie ustnej na leczenie, co zostało udokumentowane notatką służbową sporządzoną przez wychowawcę. Leki podawane były 11 wychowankom zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego i dawkowane na podstawie wypisywanych recept (zał. nr 3). Rok 2010 W 2010 roku konsultowanych psychiatrycznie było 11 wychowanków. Dziesięcioro dzieci prowadzonych było przez dr E. Przybyłę - Ożóg w Poradni Zdrowia Psychicznego w Koszalinie. Jedno dziecko konsultowane było w poradni Zdrowia Psychicznego w Pile przy ul. Wojska Polskiego 49 B. Dziesięcioro dzieci leczonych było za zgodą rodzica lub prawnego opiekuna. Jedno dziecko w trybie interwencyjnym skierowane zostało przez lekarza pogotowia (postanowienie) sądu z dnia 28 października 2010 r. Zgodnie z pisemną informacją pani dyrektor w 2 przypadkach zgoda rodzica pozostawiona była w przychodni. W 2 przypadkach wychowankowie powyżej 16 roku życia wyrazili zgodę w formie ustnej na leczenie, co zostało udokumentowane notatką służbową sporządzoną przez wychowawcę. Leki podawane były 7 wychowankom zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego i dawkowane na podstawie wypisywanych recept (zał. nr 4). Rok 2011 W 2011 roku konsultowanych psychiatrycznie było 4 wychowanków. Wszystkie dzieci prowadzone były przez dr E. Przybyłę - Ożóg w Poradni Zdrowia Psychicznego w Koszalinie. Troje dzieci leczonych było za zgodą rodzica lub prawnego opiekuna. Jedno dziecko w trybie interwencyjnym skierowane zostało przez lekarza pogotowia (postanowienie) sądu z dnia 20 grudnia 2010 r. Leki podawane były 4 wychowankom zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego i dawkowane na podstawie wypisywanych recept (zał. nr 5). Współpraca Wielofunkcyjnej Placówki Pomocy Rodzinie Szansa w Szczecinku z Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej Salus w Szczecinku pod kątem leczenia wychowanków. Zgodnie z pisemnym wyjaśnieniem dyrektora placówki od roku 2008 do roku 2011 w NZOZ Salus interwencyjnie, konsultowanych było 2 wychowanków Wielofunkcyjnej Placówki Pomocy Rodzinie Szansa. Jedna wychowanka konsultowana była z uwagi na myśli suiscydalne. Obecnie jest już pełnoletnia, usamodzielniła się, założyła rodzinę i często odwiedza placówkę. Drugi 17- letni wychowanek wcześniej przebywał w rodzinie zastępczej u swojego dziadka, następnie 3
został umieszczony w rodzinie zastępczej u siostry matki. Od 2002 roku, chłopiec ma orzeczoną niepełnosprawność z uwagi na zaburzenia psychiczne i jest pod opieką lekarza psychiatry dla dzieci i młodzieży. Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Szczecinku z dnia 29 września 2006 r., sygn. Akt III R Nsm 355/05 w październiku 2006 r. został umieszczony w Wielofunkcyjnej Placówce Pomocy Rodzinie w Szczecinku. W sierpniu 2009 r., ze względu na znaczny stopień demoralizacji został umieszczony w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym w Polanowie, a następnie po długotrwałej ucieczce w Podborsku. Ze względu na długotrwałe ucieczki, został wykreślony z ewidencji obu w/w ośrodków. Po ponad rocznej nieobecności w placówce, 20 października 2010 r. wychowanek wrócił do Szczecinka i zgłosił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Został odebrany przez pedagoga z którym powrócił do WPPR Szansa. Chłopiec był w bardzo złym stanie psychicznym i fizycznym. Wychowanek tego samego dnia uciekł z placówki o czym pani dyrektor poinformowała Sąd Rodzinny. W odpowiedzi Sąd Rejonowy w Szczecinku, postanowieniem z dnia 22 października 2010 r. sygn. Akt III RNsm 476/10 wydał zarządzenie tymczasowe obligujące biegłego sądowego panią Jolantę Martyniuk do przeprowadzenia badania nieletniego. Po pięciodniowej nieobecności, w nocy z 24 na 25 października 2010 r. chłopiec został dowieziony do placówki przez policję. Jego stan wskazywał na spożycie środków odurzających. Chłopiec był pobudzony, krzykliwy, agresywny. Po południu pedagog zatrudniony w placówce w asyście policji udał się z chłopcem do NZOZ Salus w celu uzyskania pomocy ze strony specjalistów. Pomimo bardzo złego stanu chłopca lekarz pani Jolanta Martyniuk odmówiła udzielenia mu pomocy. Po powrocie do placówki zachowanie chłopca nie uległo poprawie (chłopak kulił się na środku sali krzycząc, że płonie, chciał wyskoczyć z okna). Do dziecka wezwano pogotowie ratunkowe. Lekarz pogotowia podał chłopcu leki uspokajające i wystawił skierowanie do szpitala. Chłopiec karetką pod opieką lekarza został odwieziony na oddział psychiatryczny zamknięty NZOZ Salus. Lekarze tam pracujący nie udzielili mu pomocy twierdząc, że to jest oddział dla dorosłych. Z opisu lekarza pogotowia wynikało, że stan chłopca stanowił zagrożenie dla jego życia i zdrowia oraz zagrożenie dla innych ze względu na napady agresji. W dokumentacji wychowanka znajdowało się skierowanie do szpitala psychiatrycznego wystawione w dniu 25 października 2010 r. przez lekarza Waldemara Przerwę. W skierowaniu zaznaczono, że małoletni nie został przebadany przez psychiatrę dyżurnego NZOZ Salus w Szczecinku. Chłopca w asyście lekarza rodzinnego udało się przewieźć karetką pogotowia do szpitala w Szczecinie, gdzie został przyjęty z rozpoznaniem zaburzeń psychotycznych i pozostał na obserwacji do 17 grudnia 2010 r. Z karty informacyjnej leczenia szpitalnego w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2010 r. wynika, że nieletni w dniu przyjęcia na oddział był niespokojny, przyznawał się do omamów słuchowych, był pobudzony psychoruchowo, ujawniał myśli samobójcze. Dyrektor placówki w dniu 03 listopada 2010 r. złożyła skargę na lekarza panią Jolantę Martyniuk do Rzecznika Praw Pacjenta w Warszawie. Z analizy indywidualnych planów pracy z dzieckiem wynika, że w obszarze dotyczącym stanu zdrowia odnotowano konieczność konsultacji psychiatrycznych. W dokumentacji indywidualnej dziecka znajdowało się postanowienie Sądu Rejonowego w Szczecinku z dnia 20 grudnia 2010 roku Sygn. Akt III NOrw 287/10, nakazujące dołączenie do postępowania opinii biegłych psychiatrów. Opinia z dnia 30 stycznia 2011 roku, potwierdza że chłopiec zażywa substancje psychoaktywne i jest chory psychicznie (zał. nr 6). 4
1. Przed podpisaniem protokołu kontroli kontrolowany może zgłosić umotywowane zastrzeżenia na piśmie, co do jego treści w ciągu 7 dni od dnia otrzymania do podpisu. 2. Prawo odmowy podpisania protokołu powinno być poprzedzone złożeniem pisemnych przyczyn odmowy, co nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania pokontrolnego. Dokonano wpisu w książce kontroli pod pozycją 2. Protokół sporządzono 18 kwietnia 2011 r. w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, które otrzymują: - Wielofunkcyjna Placówka Pomocy Rodzinie Szansa w Szczecinku- egzemplarz nr 1 - a/a - egzemplarz nr 2 Szczecin, dnia kierownik jednostki kontrolowanej: kontrolujący: Protokół otrzymano dnia.. 5