Zadania przygotowawcze do I kolokwium z MD

Podobne dokumenty
1. Liczby wymierne. x dla x 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba)

Sprawdzian 3 gr1 (22/01/04) Imie i nazwisko:...grupa: Odpowedz na wszystkie pytania, pamietaj o uzasadnieniu odpowiedzi.

Matematyka dyskretna

WIELOMIANY I FUNKCJE WYMIERNE

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Matematyka dyskretna

LICZBY POWTÓRKA I (0, 2) 10 II (2, 5) 5 III 25 IV Liczba (0, 4) 5 jest równa liczbom A) I i III B) II i IV C) II i III D) I i II E) III i IV

Przykładowe zadania na kółko matematyczne dla uczniów gimnazjum

Wykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych

4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

Wstęp do Informatyki zadania ze złożoności obliczeniowej z rozwiązaniami

Rozwiązywanie zależności rekurencyjnych metodą równania charakterystycznego

Kongruencje twierdzenie Wilsona

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

3. Macierze i Układy Równań Liniowych

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Metody numeryczne w przykładach

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

Przykładowe zadania z teorii liczb

Rozwiązywanie układów równań liniowych

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

Kolokwium ze wstępu do informatyki, I rok Mat. (Ściśle tajne przed godz. 10 : grudnia 2005.)

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

Propozycje rozwiązań zadań otwartych z próbnej matury rozszerzonej przygotowanej przez OPERON.

KONGRUENCJE. 1. a a (mod m) a b (mod m) b a (mod m) a b (mod m) b c (mod m) a c (mod m) Zatem relacja kongruencji jest relacją równoważności.

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, 2019 Zadania 1-100

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów

Podzielność, cechy podzielności, liczby pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.

LXIII Olimpiada Matematyczna

Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów

Pierścień wielomianów jednej zmiennej

Zestaw zadań dotyczących liczb całkowitych

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

CIĄGI wiadomości podstawowe

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH - Metody dokładne

KOMBINATORYKA OBIEKTY KOMBINATORYCZNE MATEMATYKA DYSKRETNA (2014/2015)

5. Rozwiązywanie układów równań liniowych

2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.

1 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Matura próbna matematyka poziom rozszerzony

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 2 Teoria liczby rzeczywiste cz.2

Komentarz do arkusza maturalnego z matematyki, poziom podstawowy maj 2014r.

Algorytmy i struktury danych. Wykład 4

2.8. Algorytmy, schematy, programy

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Matematyka dyskretna dla informatyków

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

Twierdzenie Eulera. Kongruencje wykład 6. Twierdzenie Eulera

Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2015/16

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2012/13

FUNKCJE. Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Teoria funkcje cz.1. Definicja funkcji i wiadomości podstawowe

Algebra abstrakcyjna

Przykładowe zadania - I półrocze, klasa 5, poziom podstawowy

Wstęp do programowania

Bukiety matematyczne dla szkoły podstawowej

Statystyka podstawowe wzory i definicje

I V X L C D M. Przykłady liczb niewymiernych: 3; 2

Ile waży arbuz? Copyright Łukasz Sławiński

Programowanie liniowe

Paweł Gładki. Algebra. pgladki/

Podstawy programowania funkcjonalnego

O rekurencji i nie tylko

Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

celu przyjmijmy: min x 0 = n t Zadanie transportowe nazywamy zbilansowanym gdy podaż = popyt, czyli n

operacje porównania, a jeśli jest to konieczne ze względu na złe uporządkowanie porównywanych liczb zmieniamy ich kolejność, czyli przestawiamy je.

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ

Indukcja matematyczna

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Wykład z Podstaw Informatyki dla I roku BO. Piotr Mika

Lista 2 logika i zbiory. Zad 1. Dane są zbiory A i B. Sprawdź, czy zachodzi któraś z relacji:. Wyznacz.

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:

Podstawą w systemie dwójkowym jest liczba 2 a w systemie dziesiętnym liczba 10.

Rozwiazywanie układów równań liniowych. Ax = b

KURS MATURA ROZSZERZONA część 1

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2012/13. W dniu 21 lutego 2013 r. omawiamy test kwalifikacyjny.

WIELOMIANY SUPER TRUDNE

I) Reszta z dzielenia

WSTĘP DO ANALIZY I ALGEBRY, MAT1460

Algorytmy równoległe: ocena efektywności prostych algorytmów dla systemów wielokomputerowych

Wykorzystanie rozkładu liczby na czynniki pierwsze

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Matematyka dyskretna

Zestaw C-11: Organizacja plików: Oddajemy tylko źródła programów (pliki o rozszerzeniach.cpp i.h)!!! Zad. 1: Zad. 2:

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

12.Rozwiązywanie równań i nierówności liniowych oraz ich układów.

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

Wymagania edukacyjne z matematyki klasa II technikum

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2010/11

Program zajęć pozalekcyjnych z matematyki poziom rozszerzony- realizowanych w ramach projektu Przez naukę i praktykę na Politechnikę

Transkrypt:

Zadania przygotowawcze do I kolokwium z MD Nizej znajduja sie wskazowki i rozwiazania. Wskazowki i rozwiazania do kazdego z zadan umiescilem na oddzielnych stronach. Gdy nie wiecie jak zaczac polecam spojrzenie na pierwsza (kolejne) wskazowke i probe dalszego samodzielnego rozwiazania. 1. Niech X = n. Oblicz A,B X A B. ) 2. Oblicz l(k l)(n dla ustalonego n. 0 k,l n ( n )( k k l 3. Oblicz ile wynosi srednia liczbe cykli w n-permutacji. 4. Mamy n par butow. Oblicz na ile sposobow mozna je ustawic w rzedzie zeby buty z zadnej pary nie staly obok siebie. 5. Rozwiaz rekurencje dla warunkow poczatkowych a 0 = 1, a 1 = 5. a n = 5a n 1 6a n 2 2 n + 2 dla n 2 6. Rozstrzygnij dla jakiego k prawdziwe jest stwierdzenie: liczba podzialow n na m roznych skladnikow jest rowna liczbie podzialow n ( k 2) na m skladnikow. 7. Pokaz, ze { } n+1 ( k+1 = n ){ m } m k. m=0 1

Rozwiazanie 1 przesumuj po mozliwych wyborach A B wybierz najpierw A B, a dla kazdego elementu x A B wybierz, czy nalezy do A B, do A \ B, czy do B \ A sumujemy po A B wielkosci k, mozemy taki zbior wybrac na ( n sposobow, w jego obrebie dla kazdego z k elementow wybieramy, czy nalezy do A B, A \ B, czy do B \ A na 3 k sposobow n szukana suma to k ( n 3 k, gdzie pierwszy czynnik odpowiada za wielkosc zbioru, drugi za ilosc wyborow A B, a trzeci za przyporzadkowanie elementow zbioru A B do odpowiednich podzbiorow sprowadz ja do prostej postaci ( ) n k 3 k = k k n ( ) n 1 3 k = k k 1 ( ) n 1 n 3 k = 3n k 1 n 1 ( ) n 1 = 3n 3 k = 3n (3 + 1) n 1 = 3n 4 n 1 k k=0 ( ) n 1 3 k 1 k 1 2

Rozwiazanie 2 sprobuj przez interpretacje kombinatoryczna (sa tez inne metody) sposrod grupy n osob wybierz k informatykow, a sposrod nich l profesorow informatyki, z reszta skladnikow sprobuj sie uporac kazdej z 3 powstalych grup (profesorowie, matematycy bez tytulu profesora, reszta) przydziel szefa wybor grup mozna zrobic na ( n razy ( k l) sposobow, szefow wybieramy na odpowiednio l, k l oraz n k sposobow, czyli sumujac po wszystkim otrzymujemy szukana sume najpierw wybierz szefow, potem do nich przydziel grupe wybieramy trzech szefow na ( n 3) sposobow, przydzielamy im ktorej grupy beda szefem na 3! = 6 sposobow, a potem pozostalym n 3 osobom przydzielamy grupe na 3 n 3 sposobow wynik to n(n 1)(n 2)3 n 3 3

Rozwiazanie 3 zamiast sumowac po wszystkich permutacjach ilosc cykli w nich wysumuj po wszystkich cyklach w ilu permutacjach wystepuja oblicz ile jest cykli dlugosci k i w ilu permutacjach taki cykl wystepuje cykli dlugosci k jest ( n (k 1)! - wybieram k elementow do cyklu i potem na (k 1)! je uporzadkowuje taki cykl wystepuje w (n! permutacji - po prostu elementu poza cyklem ustawiamy dowolnie zatem ilosc cykli we wszystkich permutacjach to n ( n (k 1)!(n! = czyli srednia ilosc cykli w permutacji to H n n! 1 k = n! H n 4

Rozwiazanie 4 zasada wlaczen i wylaczen (wystarczy sprowadzenie do postaci sumy) ponumerujmy buty liczbami od 1 do 2n, gdzie 2k 1 i 2k naleza do k-tej pary. Niech zdanienie A k to: buty o nr-ach 2k 1 i 2k stoja obok siebie oblicz A k sklejamy buty z tej pary (na 2 sposoby, 2k 1 przed 2k albo odwrotnie), teraz ustawiamy 2n 1 obiektow: 2n 2 buty i 1 pare na (2n 1)! sposob. Czyli A k = 2(2n 1)! oblicz A k1 A k2... A kl podobnie jak wyzej, sklejamy rozwazane l par butow w niepodzielne obiekty na 2 l sposobow (w kazdej parze na 2 sposoby) i porzadkujemy 2n l obiektow (2n 2l butow i l par) na (2n l)! sposobow. Wychodzi 2 l (2n l)! z zasady wlaczen i wylaczen otrzymujemy n k=0 ( 1) k( ) n (2n!2 k k 5

Rozwiazanie 5 oblicz funkcje tworzaca, sprowadz ja do prostej postaci i odczytaj jawna postac? a n obserwujemy, ze (przypadkiem) to rownanie jest rowniez prawdziwe dla n < 2 (zakladajac a k = 0 dla k < 0), wiec nie musimy dodawac zadnych nawiasow Iversona, by rownanie bylo prawdziwe dla wszystkich n wymnazamy stronami przez x n i sumujemy po wszytkich mozliwych n, dostajemy wowczas an x n = 5 a n 1 x n 6 a n 2 x n 2 n x n + 2 x n, czyli obliczamy, ze A(x) = 5xA(x) 6x 2 A(x) 1 1 2x + 2 1 x. A(x) = 2 1 x 1 1 2x 1 + 5x + 6x 2 = W (x) (1 2x)(1 x)(1 5x + 6x 2 ) = W (x) (1 x)(1 2x)(1 2x)(1 3x) = W (x) (1 x)(1 2x) 2 (1 3x) wiemy (z magicznych twierdzen - patrz np koniec wykladu nr 6 w skrypcie Chlebusa), ze wowczas a n jest postaci: a n = 2 n (an + b) + 3 n c + 1 n d dopasowujemy stale ukladajac 4 rownania dla poczatkowych wartosci 1 = a 0 = b + c + d, 5 = a 1 = 2a + 2b + 3c + d, 5 = a 2 = 8a + 4b + 9c + d, 11 = a 3 = 24a + 8b + 27c + d, gdzie a 2 i a 3 po prostu wyliczylismy ze wzoru rekurencyjnego obliczamy a, b, c i d i to, co wyjdzie wstawiamy do wzoru (ja tu juz nie obliczam) 6

Rozwiazanie 6 pokaz, ze k = m jest dobre wskaz jednoznaczna odpowiedniosc pomiedzy podzialami n na m roznych skladnikow a podzialami n ( m 2 ) na m skladnikow odpowiedniosc jest nastepujaca: dla podzialu n na m roznych skladnikow zabieramy z najwiekszej grupy n 1 elementow, z kolejnej n 2 elementow,..., z przedostatniej 1 elementow, a z najmniejszej 0 elementow. Poniewaz skladniki sa rozne, to maja przynajmniej tyle elementow ile chcemy zabrac. Dostajemy dowolny podzial n ( ) m 2 na m skladnikow (juz teraz byc moze roznych). analogicznie dziala przeksztalcenie w druga strone, dokladajac po podzialu n ( m 2 ) na m skladnikow odpowiednio n 1, n 2,..., 1, 0 elementow do kolejnych (zaczynajac od najwiekszego) skladnikow otrzymamy podzial n na m roznych skladnikow 7

Rozwiazanie 7 interpretacja kombinatoryczna rozwazmy jako szczegolny blok zawierajacy 1-ke do tego bloku chcemy dobrac (do 1-ki) jest pewne n m liczb z n (na ( ( n n m) = n ) m sposobow) zalatwilismy 1 blok, pozostale m liczb dzielimy na pozostale k blokow po zsumowaniu wszystkiego po mozliwych m otrzymujemy { } n+1 k+1 Zadania tu omowione nie sa wymyslone przeze mnie, a jedynie wziete ze znanych zrodel. 8