Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu

Podobne dokumenty
Laboratorium Podstaw Biofizyki

ADSORPCJA PARACETAMOLU NA WĘGLU AKTYWNYM

OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE

KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI

OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS

1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

SZYBKOŚĆ REAKCJI JONOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD SIŁY JONOWEJ ROZTWORU

Wysokosprawna chromatografia cieczowa w analizie jakościowej i ilościowej

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)

ĆWICZENIE II Kinetyka reakcji akwatacji kompleksu [Co III Cl(NH 3 ) 5 ]Cl 2 Wpływ wybranych czynników na kinetykę reakcji akwatacji

ĆWICZENIE 2. Usuwanie chromu (VI) z zastosowaniem wymieniaczy jonowych

IR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

POLITECHNIKA GDAŃSKA

Oznaczanie SO 2 w powietrzu atmosferycznym

LABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY

Opracował dr inż. Tadeusz Janiak

ĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne. Ekstrakcja barwników asymilacyjnych. Rozpuszczalność chlorofilu

Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach

Utylizacja i neutralizacja odpadów Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska

BADANIE ZAWARTOŚCI WIELOPIERŚCIENIOWYCH WĘGLOWODORÓW AROMATYCZNYCH (OZNACZANIE ANTRACENU W PRÓBKACH GLEBY).

Q pr [ml/min] A z [j.w.]

Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych

ANALIZA INSTRUMENTALNA

HODOWLA PERIODYCZNA DROBNOUSTROJÓW

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 9

MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ

ĆWICZENIE 4. Oczyszczanie ścieków ze związków fosforu

PROCESY JEDNOSTKOWE W TECHNOLOGIACH ŚRODOWISKOWYCH ADSORPCJA

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik

Synteza Cu(CH 3 COO) 2 H 2 O oraz (NH 4 ) 2 Ni(SO 4 ) 2 6H 2 O

Ćwiczenie II Roztwory Buforowe

PRACOWNIA CHEMII. Wygaszanie fluorescencji (Fiz4)

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

3. Badanie kinetyki enzymów

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO

ĆWICZENIE B: Oznaczenie zawartości chlorków i chromu (VI) w spoiwach mineralnych

OZNACZANIE MASY MOLOWEJ SUBSTANCJI NIELOTNYCH METODĄ KRIOMETRYCZNĄ

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Deproteinizacja jako niezbędny etap przygotowania próbek biologicznych

III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych

Laboratorium Inżynierii Bioreaktorów

CEL ĆWICZENIA: Zapoznanie się z przykładową procedurą odsalania oczyszczanych preparatów enzymatycznych w procesie klasycznej filtracji żelowej.

ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru

Szkoła Letnia STC Łódź 2013 Oznaczanie zabarwienia cukru białego, cukrów surowych i specjalnych w roztworze wodnym i metodą MOPS przy ph 7,0

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Izoterma rozpuszczalności w układzie trójskładnikowym

K02 Instrukcja wykonania ćwiczenia

Laboratorium 3 Toksykologia żywności

Ćw. 5 Absorpcjometria I

Ćwiczenie 1. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp. Część teoretyczna.

CHROMATOGRAFIA BARWNIKÓW ROŚLINNYCH

ELEMENTY ANALIZY INSTRUMENTALNEJ. SPEKTROFOTOMETRII podstawy teoretyczne

E (2) nazywa się absorbancją.

Ćwiczenie 1. Sporządzanie roztworów, rozcieńczanie i określanie stężeń

Jod. Numer CAS:

II. ODŻELAZIANIE LITERATURA. Zakres wiadomości obowiązujących do zaliczenia przed przystąpieniem do wykonania. ćwiczenia:

Przebieg ćwiczeń z Oceanografii Chemicznej w roku akademickim 2012/2013

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Metody rozdziału substancji, czyli śladami Kopciuszka.

EFEKT SOLNY BRÖNSTEDA

Katedra Fizyki i Biofizyki instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych dla kierunku Lekarskiego

Laboratorium z biofizyki

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

PRACOWNIA CHEMII. Równowaga chemiczna (Fiz2)

Katedra Chemii Analitycznej Metody elektroanalityczne. Ćwiczenie nr 5 WOLTAMPEROMETRIA CYKLICZNA

Ćwiczenie 30. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna w zakresie UV-VIS, prawa absorpcji, budowa i. Wstęp

BADANIE WŁASNOŚCI KOENZYMÓW OKSYDOREDUKTAZ

TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

Pomiary spektrofotometryczne

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

KATALIZA I KINETYKA CHEMICZNA

Ćwiczenie 31. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp

Rozcieńczanie, zatężanie i mieszanie roztworów, przeliczanie stężeń

RÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA

Wpływ ilości modyfikatora na współczynnik retencji w technice wysokosprawnej chromatografii cieczowej

METODYKA POMIARÓW WIDM ABSORPCJI (WA) NA CARY-300 (Varian) i V-550 (JASCO)

Bufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania

Synteza nanocząstek Ag i pomiar widma absorpcyjnego

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

ĆWICZENIE NR 1 Analiza ilościowa miareczkowanie zasady kwasem.

Ćwiczenie 1. Zależność szybkości reakcji chemicznych od stężenia reagujących substancji.

ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII I GOSPODARKA ODPADAMI STUDIA STACJONARNE

ANALIZA ŚLADOWYCH ZANIECZYSZCZEŃ ŚRODOWISKA I ROK OŚ II

Ciągły proces otrzymywania bikarbonatu metodą Solvay a

TARNOWSKI KONKURS CHEMICZNY PWSZ w Tarnowie etap II część doświadczalna

PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy

WAGI I WAŻENIE. ROZTWORY

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

KOLEJNOŚĆ CZYNNOŚCI DO ĆWICZENIA NR 5 (kopolimeryzacja styrenu i bezwodnika maleinowego)

Transkrypt:

Adsorpcja błękitu metylenowego na węglu aktywnym w obecności acetonu Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie procesu adsorpcji barwnika z roztworu, wyznaczenie równania izotermy Freundlicha oraz wpływu polarności rozpuszczalnika na proces adsorpcji na węglu aktywnym. Zakres wymaganych wiadomości Definicje: widmo absorpcyjne, prawo Lamberta-Beera, zjawisko adsorpcji (adsorpcja fizyczna i chemisorpcja, najczęściej stosowane adsorbenty, adsorpcja z roztworów) równanie izotermy Freundlicha, równowaga adsorpcyjna, adsorpcja i chromatografia, węgiel aktywny zastosowanie oraz działanie z uwzględnieniem procesów biologicznych. Tabela wyników pomiarów Nr próbki c 0 mol/dm 3 A 0 c kal mol/dm 3 A k C k mol/dm 3 c0 ck log log c m 0 log k 3 4 5 6 8 9 10 11 1 gdzie: c 0 - stężenie barwnika przed adsorpcją [mol/dm 3 ] c kal stężenie barwnika 4-krotnie rozcieńczonego [mol/dm 3 ] (przed wprowadzeniem węgla), UWAGA: próbki nr do nr 6 należy rozcieńczać wodą destylowaną, Natomiast próbki nr 8 do 1 należy rozcieńczać wodą z acetonem w stosunku 1/1 c k - stężenie barwnika po adsorpcji [mol/dm 3 ] m - masa adsorbenta (węgla aktywnego) [g]

A 0 - absorbancja roztworu przed dodaniem węgla aktywnego odczytywana dla próbek nr do nr 6 względem próbki nr1 (woda) a dla próbek nr 8 do nr 1 względem próbki nr 7 (woda+aceton) A k - absorbancja roztworu po dodaniu węgla aktywnego UWAGA: przesącze zawierające wodę i aceton (próbki nr 8 do nr 1) należy przed pomiarem absorbancji rozcieńczyć 4-krotnie przesączem próbki nr 7. Przesącze próbek nr do nr 6 nie wymagają rozcieńczenia. Zaciemnione pola dotyczą pomiarów absorbancji roztworów 4-krotnie rozcieńczonych. Materiały: Błękit metylenowy (C 16 H 18 CIN 3 S) Aceton (CH 3 COCH 3 ) węgiel aktywny w postaci tabletek lub czystego zgranulowanego węgla Aparatura: Spektrofotometr UV-900 Spektrofotometr z możliwością badania widma absorpcyjnego VIS-73G Pojemniki na tkanki - 0 sztuk Bibuła filtracyjna Lejki - 4 sztuki Statyw na probówki Probówki Cylinder miarowy 50 ml Moździerz ceramiczny Waga laboratoryjna Pipeta automatyczna Przebieg ćwiczenia: 1. Odważyć 1 porcji węgla aktywnego o masie 500mg (węgla nie rozdrabniamy, odważamy najbliżej wartości 500mg nie dzieląc granulatu węgla). Dokładne wartości masy zapisujemy tak aby wiedzieć do którego pojemnika została wprowadzona.. Przygotowujemy 1 krążków z bibuły filtracyjnej 3. Przygotowujemy 1 pojemników z nakrętkami (numerujemy je) 4. Do cylindra miarowego wlewamy 40 ml wody. Przelewamy do pojemnika nr 1 5. Do cylindra miarowego wlewamy x ml 1mM roztworu barwnika i uzupełniamy wodą do 40 ml. Całość przelewamy do kolejnych pojemników zgodnie z schematem: x=,5 ml roztworu błękitu metylenowego ( przelewamy do pojemnika nr ), x=3 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 3), x=3,5 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 4), x=4 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 5),

x=4,5 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 6). 6. Do cylindra miarowego wlewamy 0 ml acetonu + 0 ml wody. Przelewamy do pojemnika nr 7 7. Do cylindra miarowego wlewamy 0 ml acetonu + x ml 1mM roztworu błękitu metylenowego + woda do 40ml. Całość przelewamy do kolejnych pojemników zgodnie z schematem: x=,5 ml roztworu błękitu metylenowego ( przelewamy do pojemnika nr 8), x=3 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 9), x=3,5 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 10), x=4 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 11), x=4,5 ml roztworu błękitu metylenowego (przelewamy do pojemnika nr 1). 8. Obliczamy stężenie wszystkich roztworów i wpisujemy do tabeli w kolumnie c 0 9. Z pojemników nr do nr 6 pobieramy do probówki kolejno po 1 ml roztworu i dodajemy 3 ml wody. Po wymieszaniu odczytujemy absorbancję względem wody dla długości fali 664 nm. Wynik zapisujemy w kolumnie A 0. 10. Z pojemników nr 8 do nr 1 pobieramy do probówki kolejno po 1 ml roztworu i dodajemy 3 ml mieszaniny wody i acetonu w stosunku 1/1. W tym celu należy przygotować dodatkowo ok. 0 ml (10 ml wody + 10 ml acetonu) i przechowywać w opisanej zlewce. Po wymieszaniu odczytujemy absorbancję względem wody z acetonem dla długości fali 660 nm. Wynik zapisujemy w kolumnie A UWAGA! Rozcieńczonych roztworów po pomiarze nie wlewamy z powrotem do pojemników 6 oraz 8 1. Brak 1 ml roztworu o znanym stężeniu należy uwzględnić przy obliczaniu ilości moli barwnika w danym pojemniku. 11. W odstępach 3 minutowych, do wszystkich pojemników tj. od nr 1 do nr 1 wsypujemy odważone porcje węgla aktywnego i wytrząsamy 10 minut. 1. Po upływie 10 minut zawartość każdego pojemnika sączymy przez bibułę filtracyjną. 13. Mierzymy absorbancję dla 664 nm przesączów z pojemników nr do nr 6 względem przesączu z pojemnika nr 1. (nie trzeba czekać aż cała objętość się przesączy - do kuwety pomiarowej wystarczą 3 ml) 14. Pobieramy do probówek po 1ml przesączów z pojemników nr 8 do nr1 i każdy z nich przed pomiarem absorbancji dla 660 nm rozcieńczamy 3 ml przesączu z pojemnika nr 7. Opracowanie wyników: 1. Obliczyć stężenie molowe oraz ilość moli roztworu błękitu metylenowego w poszczególnych pojemnikach przed wprowadzeniem węgla aktywnego oraz po 10 wytrząsaniu z węglem.. Na podstawie wartości A 0 dla roztworów nr do nr 6 (pamiętać przy obliczaniu stężeń tych roztworów, że są one 4-krotnie rozcieńczonymi roztworami z pojemników nr do nr 6) wykonać wykres zależności absorbancji od stężenia barwnika (krzywa kalibracyjna dla wody)

3. Na podstawie wartości A 0 dla roztworów nr 8 do nr 1 (pamiętać przy obliczaniu stężeń tych roztworów, że są one 4-krotnie rozcieńczonymi roztworami z pojemników nr 8 do nr 1) wykonać wykres zależności absorbancji od stężenia barwnika (krzywa kalibracyjna dla wody z acetonem). 4. W oparciu o prawo Lamberta-Beera wyznaczyć stężenie barwnika w każdym z przesączów (pamiętając, że przesącze z wody nie były rozcieńczane natomiast przesącze z wody z acetonem były 4-krotnie rozcieńczane) 5. Wykorzystując równanie Freundlicha: n a = kc a - ilość zaadsorbowanej substancji na 1g adsorbentu c - stężenie adsorbowanej substancji k, n - stałe wyznaczyć stałe występujące w równaniu. W celu obliczenia wartości a należy ilość moli zaadsorbowanego barwnika podzielić przez masę adsorbentu wyrażonego w gamach. Sporządzić wykres log(a) = f(log(c)) i wyliczyć wartości k i n Rysunek 1. Wykres ilustrujący zlogarytmowaną postać izotermy Freundlicha. Na wykresie zaznaczono sposób wyznaczenia log k. Stałą n można wyznaczyć przy wykorzystaniu dwóch dowolnych punktów (A, B) naprostuj oraz następującego wzoru: n = log a logc log a 1 logc 1 6. Wykorzystując wiedzę literaturową przeprowadzić analizę procesu adsorpcji barwnika na węglu aktywnym.

Literatura: [1] P. Atkins., Chemia fizyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 001 [] A. Olszowski, Doświadczenia fizykochemiczne, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 004 Opracowali: mgr Sylwia Wiśniewska Kubka i mgr inż. Artur Wrona pod opieką dr hab. Krystiana Kubicy