Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

Podobne dokumenty
Ewolucja człowieka. Ostatnie 5 milionów lat

Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

Ewolucja człowieka 1

Ewolucja cz owieka. Historia i przysz ość

Wszyscy jesteśmy mieszańcami. Ewolucja i różnorodność genetyczna człowieka

Mitochondrialna Ewa;

Różnorodność genetyczna człowieka. Rasy a ewolucja

Ewolucja człowieka. Ślady pozostawione w genach

Ewolucja i zmienność cz owieka. Droga do medycyny ewolucyjnej

Zmienność genetyczna człowieka. Zagadnienie rasy

Ewolucja i zmienność cz owieka. Droga do medycyny ewolucyjnej

KLASYFIKACJA NACZELNYCH

Antropogeneza - konspekt lekcji z wykorzystaniem technologii komputerowej.

Teoria ewolucji. Podstawy wspólne pochodzenie.

Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

ANTROPOGENEZA KARTA PRACY DLA UCZNIA

Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

Historia informacji genetycznej. Jak ewolucja tworzy nową informację (z ma ą dygresją).

Genetyka i reszta świata. Medycyna, biotechnologia, bioetyka i przyszłość człowieka

Teoria ewolucji. Podstawowe pojęcia. Wspólne pochodzenie.

Ewolucja człowieka. Ślady w ziemi i ślady w genach

Wykład Bioinformatyka Bioinformatyka. Wykład 7. E. Banachowicz. Zakład Biofizyki Molekularnej IF UAM. Ewolucyjne podstawy Bioinformatyki

Podstawy biologii. Informacja genetyczna. Co to jest ewolucja.

Konspekt lekcji historii

Ewolucja cz owieka. Historia i przysz ość

Teoria ewolucji. Losy gatunków: specjacja i wymieranie. Podstawy ewolucji molekularnej

PODSTAWY BIOINFORMATYKI 11 BAZA DANYCH HAPMAP

Podstawy biologii. Informacja genetyczna. Co to jest ewolucja.

Ewolucja człowieka. Czy człowiek pochodzi od małpy?

Ewolucja 11. ANTROPOGENEZA. Jerzy Dzik. Instytut Paleobiologii PAN Instytut Zoologii UW

Pragnę złożyć serdeczne podziękowania Panu prof. dr hab. M. Małuszyńskiemu za pomoc udzieloną w trakcie pisania pracy.

Ewolucja życia w nowej podstawie programowej biologii w szkole podstawowej. Anna Kimak-Cysewska

Genetyka i reszta świata. Medycyna, biotechnologia, bioetyka i przysz ość cz owieka

ZAGĄDNIENIE EWOLUCJI CZŁOWIEKA. WSPÓŁCZESNE KONCEPCJE ANTROPOGENEZY

Od powstania życia na Ziemi do rozwoju centralnego układu nerwowego i diachronicznej zmienności mózgu rodzaju Homo. Część II.

Mechanizmy ewolucji. SYLABUS A. Informacje ogólne

Badania genetyczne nad populacją jelenia w północno-wschodniej Polsce

Katarzyna A. Kaszycka

Ewolucja 11. ANTROPOGENEZA. Jerzy Dzik. Instytut Paleobiologii PAN Instytut Zoologii UW

Najdawniejsze dzieje człowieka

Mechanizmy zmienności ewolucyjnej. Podstawy ewolucji molekularnej.

Wspólne pochodzenie. Ślady ewolucji.

Tak chodziły australopiteki: Film BBC.

Podstawy genetyki człowieka. Cechy wieloczynnikowe

Ewolucjonizm NEODARWINIZM. Dr Jacek Francikowski Uniwersyteckie Towarzystwo Naukowe Uniwersytet Śląski w Katowicach

Podstawy biologii. Podstawy biologii molekularnej

Teoria ewolucji. Ślady wspólnego pochodzenia

Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu. UZUPEŁNIA ZESPÓŁ NADZORUJĄCY miejsce na naklejkę z kodem

Teoria ewolucji. Dryf genetyczny. Losy gatunków: specjacja i wymieranie.

Antropogeneza KATARZYNA A. KASZYCKA 1. CZ OWIEK A SSAKI NACZELNE

Różnorodność świata zwierząt


Teoria ewolucji. Podstawowe pojęcia. Wspólne pochodzenie.

Polimorfizm genu mitochondrialnej polimerazy gamma (pol γ) w populacjach ludzkich Europy

plezjomorfie: podobieństwa dziedziczone po dalszych przodkach (c. atawistyczna)

Ekologia molekularna. wykład 10

BIOLOGIA EGZAMIN KLASYFIKACYJNY 2015/16. KLASA III Gimnazjum. Imię:... Nazwisko:... Data:...

Podstawy teorii ewolucji. Informacja i ewolucja

PODSTAWY BIOINFORMATYKI WYKŁAD 5 ANALIZA FILOGENETYCZNA

Podstawy genetyki populacji. Genetyka mendlowska i ewolucja. Dobór i dryf.

Tematyka prac dyplomowych 2016/2017 Instytut Antropologii UAM Zakład Biologii Rozwoju Człowieka Kierownik: prof. dr hab.

Składniki jądrowego genomu człowieka

Bartłomiej Urbański "W pewnej norze..."

Ograniczenia środowiskowe nie budzą wielu kontrowersji, co nie znaczy że rozumiemy do końca proces powstawania adaptacji fizjologicznych.

Zmienność ewolucyjna. Ewolucja molekularna

Ewolucja i Antropogeneza

PODSTAWY BIOINFORMATYKI 6 BAZA DANYCH NCBI - II

Szczypta (al)chemii i nauk pokrewnych. ... dla humanistów. Wojciech Grochala. Wykład VII Homo sapiens

Śladami mamutów. W wykładzie szczegółowo poruszone zostały następujące zagadnienia: 1. Przynależność systematyczna mamutów

Badanie doboru naturalnego na poziomie molekularnym

Dopasowanie sekwencji (sequence alignment)

Zadanie 5 (1pkt) Podaj argument uzasadniający stwierdzenie: Crossing-over odgrywa ważną rolę w procesach ewolucyjnych.

Podstawy teorii ewolucji. Informacja i ewolucja

oszukiwania przysłowiowego brakującego ogniwa w rozwoju człowieka,

Księgarnia PWN: Joanna R. Freeland - Ekologia molekularna

Podstawy genetyki populacji. Genetyka mendlowska i ewolucja. Dobór i dryf.

Procesy globalizacji w dziejach ludzkości

Teoria ewolucji. Ślady wspólnego pochodzenia. Dobór sztuczny i naturalny.

A. Ewolucja to proces powolnych zmian budowy i funkcji organizmów prowadzacy do powstawania nowych gatunków.

Na czyj obraz stworzono Adama - protoplastę współczesnego człowieka, Homo sapiens?

Polimorfizm. sekwencji mitochondrialnego DNA gatunku Canis familiaris - aspekty filogenetyczne i identyfikacyjne. Anna Czarnecka

i na matematycznej wyspie materiały dla ucznia, klasa II, pakiet 133, s. 1 KARTA:... Z KLASY:...

Bioinformatyka Laboratorium, 30h. Michał Bereta

Teoria ewolucji. Dryf genetyczny. Losy gatunków: specjacja i wymieranie.

Ekologia molekularna. wykład 5

Podstawy genetyki populacji. Populacje o skończonej liczebności. Dryf. Modele wielogenowe.

Białowieża, Prof. dr hab. Jan M. Wójcik Instytut Biologii Ssaków PAN w Białowieży

Uczeń potrafi. Dział Rozdział Temat lekcji

Filogenetyka molekularna. Dr Anna Karnkowska Zakład Filogenetyki Molekularnej i Ewolucji

Algorytmy ewolucyjne NAZEWNICTWO

Podstawy ewolucji molekularnej. Ewolucja sekwencji DNA i białek

Podstawy ewolucji molekularnej. Ewolucja sekwencji DNA i białek

Urszula Poziomek, doradca metodyczny w zakresie biologii Materiał dydaktyczny przygotowany na konferencję z cyklu Na miarę Nobla, 14 stycznia 2010 r.

RECENZJA Rozprawy doktorskiej mgr Emilii Rabiniak pt. Analiza kopalnego DNA rodzajów Lepus i Ochotona

Czy grozi nam seksmisja? Renata Gontarz

I. Genetyka. Dział programu Lp. Temat konieczny podstawowy rozszerzający

Mapowanie genów cz owieka. podstawy

Transkrypt:

Ewolucja człowieka Ślady w ziemi i ślady w genach

Gdyby Ziemia istniała 1 rok 26 XII wymierają dinozaury 28 XII małpy 31 XII, 14:00 rozdzielenie linii przodków ludzi i szympansów 31 XII, 20:00 Homo erectus 31 XII, 23:30 nasi przodkowie opuszczają Afrykę 31 XII, 23:54 zasiedlenie Europy daty wg. http://www.uky.edu/kgs/education/geologictimescale.pdf

Przodkowie? Odnaleziono wiele skamieniałości naczelnych, różne gatunki w tym samym czasie Trudno ustalić relacje między nimi Przodkowie, czy boczne odgałęzienia drzewa

Drzewo

Naczelne - filogeneza Człowiek Szympans Goryl Orangutan Makak Gibon milionów lat temu Makak Orangutan Goryl Bonobo Szympans Człowiek

Ostatni wspólny przodek ludzi i szympansów 6 8 MYA (mln. lat temu) skamieniałości Trudno stwierdzić, do której linii dana skamieniałość należy 6 MYA analizy sekwencji Różne metody i modele dają różne wyniki Raczej nie wcześniej niż 8 MYA Równie odległy od współczesnego szympansa, co człowieka

Sahelanthropus tchadensis - Toumaï Zachował się jedynie fragment czaszki Niepewne datowanie ~ 6-7 MYA Zbliżony do wspólnego przodka ludzi i szympansów? Czaszka rozmiarów szympansa, ale proporcje bardziej ludzkie Z czasów specjacji? Boczna gałąź?

Orrorin tugenensis Odkrycie: 2001 Ok. 5-6 MYA Czy był przodkiem ludzi? Jeżeli tak, to czy Australopithecus był boczną linią? Niektóre cechy bardziej ludzkie niż u Australopithecus Czy był dwunożny? analiza kości przynajmniej częściowo tak Gdzie żył las czy sawanna? raczej las lub pogranicze

Ardipithecus ramidus - Ardi Odkrycie 1994, publikacja 2009 4,4 MYA Najstarszy znany właściwy hominin Przynajmniej częściowo dwunożny, Przodek Australopithecus (?)

Ardipithecus ramidus - Ardi

Ardipithecus i inni

Dyskusja Nie da się jednoznacznie stwierdzić, do której linii należały skamieniałości najstarszych hominidów linia prowadząca do człowieka linia prowadząca do innych współczesnych małp człekokształtnych linia, która wyginęła i nie ma współczesnych potomków

Australopiteki Grupa wielu gatunków gracylne masywne (Paranthropus) 4 2 MYA

Australopiteki A. afarensis Lucy (~3,6 MYA) A. africanus Mrs. Ples Dziecko z Taung A. boisei - Olduvai

Australopithecus sediba Opisany w 2010, Wiek: ~ 2 mln. lat Cechy pośrednie między innymi Australopithecus a Homo

Australopithecus sediba Pojemność czaszki bliższa australopitekom (~420 cm 3 ), ale pewne cechy anatomiczne (kształt mózgu) bliższe Homo różnicowanie półkul język? http://www.sciencemag.org

Przodkowie człowieka - scenariusze Australopithecus afarensis -> Homo habilis A. sediba boczna linia A. africanus -> A. sediba -> Homo A. afarensis boczna linia

Rodzaj Homo Ok. 2,3 MYA starsze od A. sediba któryś był boczną linią Narzędzia kultury Olduvai (1,9 MYA) Homo habilis Homo erectus, H. ergaster (pitekantropy) 1,5 mln. lat temu, wymarł 70 tys. lat temu Pierwsi opuścili Afrykę Posługiwali się ogniem Łowiectwo (oszczepy) Struktury społeczne? Narzędzie sprzed 1,8 mln. lat z Olduvai British Museum

Homo Odkryte niedawno w Gruzji (Dmanisi) skamieniałości (~1,8 MYA) sugerują, że H. habilis, H. ergaster i H. rudolfensis mogły być jednym gatunkiem - H. erectus Na podstawie zmienności morfologicznej (nie ma danych genetycznych)

Homo naledi Opisany w 2015 r. Jaskinia Dinaledi, RPA Wczesny przedstawiciel Homo, wiele cech pośrednich między australopitekami a ludźmi National Geographic Datowanie niepewne Przesłanki, że są to ślady pochówku (najstarsze)

Kolebka ludzkości Australopithecus afarensis (Lucy) najstarsze ślady Homo (szczęka ~ 2,3 MYA) Australopithecus, Homo habilis, H. erectus, H. sapiens Australopithecus africanus A. sediba Homo naledi

Kolebka ludzkości

Ponad milion lat temu

Pierwsi migranci

Hipoteza multiregionalna = hipoteza ciągłości regionalnej

Hipoteza multiregionalna Przodkowie człowieka, którzy opuścili Afrykę ponad milion lat temu ewoluowali na różnych kontynentach Następowała wymiana genetyczna (ciągłość) między populacjami regionalnymi

Model OAR (Out of Africa Replacement)

Model OAR Out of Africa Pożegnanie z Afryką Ok. 200 000 lat temu jedna z populacji przodków człowieka (to już był H. sapiens) rozpoczęła migrację z Afryki na pozostałe kontynenty Nowi migranci wyparli żyjące już w tych regionach hominidy potomków wcześniejszych migracji i nie mieszali się z nimi Wszyscy współcześni ludzie są potomkami tych ostatnich migrantów

Badania mtdna DNA mitochondrialny jest wysoce zmienny, zwłaszcza w obszarach niekodujących (pętla D) Ponieważ mtdna dziedziczy się jako jedna jednostka genetyczna (dziedziczenie tylko od matki) określone układy polimorfizmów dziedziczą się razem haplotypy Brak rekombinacji alleli przy dziedziczeniu jednorodzicielskim Haplogrupy (zbiory haplotypów o określonych wspólnych polimorfizmach) korelują z historią populacji ludzkich narzędzie w antropologii, kryminalistyce itp.

Drzewo i dystrybucja haplogrup mtdna

Dystrybucja haplotypów chromosomu Y Jobling & Tyler-Smith (2003) Nature Rev. Genet. 4, 598-612

Wyniki analiz mtdna i chromosomu Y Drzewo ewolucyjne mtdna i haplotypów Y jest zakorzenione w populacjach afrykańskich Czas od rozejścia się współcześnie żyjących linii (TMRCA) -150 000 200 000 lat Wyniki wspierają hipotezę OAR (niedawne afrykańskie pochodzenie ludzi)

O co chodzi w teorii OAR Nie o to, że pochodzimy z Afryki afrykańskie pochodzenie hominidów jest w praktycznie wszystkich modelach Nie o to, że wywodzimy się od 1 kobiety ( Ewy ) jesteśmy potomkami jednej populacji, linie każdego genu (a więc i mtdna) muszą się zbiegać w którymś momencie Ostatni wspólny przodek wszystkich ludzi żył stosunkowo niedawno (~200 tys. lat temu) w Afryce, był to człowiek współczesny (H. sapiens) Hominidy, które wcześniej opuszczały Afrykę to nie nasi przodkowie, tylko boczne linie

Dane genetyczne Nie ma danych genetycznych dla gatunków sprzed miliona i więcej lat Granica możliwości analiz antycznego DNA: ~100 000 lat (a nawet do ~400 000 lat) Są dane genetyczne dla H. neanderthalensis i innych

Źródła informacji Analiza sekwencji współczesnych inferencja filogenetyczna koalescencja Badanie antycznego DNA (adna) częściowe i kompletne sekwencje limit (człowiek) - ok. 400 000 lat (fragmenty mtdna), 45 000 lat (kompletny genom) pojedyncze doniesienia - 700 000 lat (koniowate, Plejstocen) Bence Viola, MPI EVA, za nature.com

adna Hofreiter et al. 2014, Bioessays 36

Projekty genomowe w badaniu ewolucji człowieka Porównanie genomów człowieka i innych naczelnych Nasi niedawni krewni - Neandertalczyk i inni Prehistoria człowieka zasiedlenie Europy zasiedlenie Ameryki mapa admiksji różnych populacji atlas zmienności człowieka (projekt 1000 genomów )

Podejście genomowe Analizy mtdna i chry są proste - brak rekombinacji, łatwo ustalić linie dziedziczenia nie da się ocenić przepływu informacji między liniami (populacjami) - admiksji Dla sekwencji autosomalnych tasowanie alleli w każdym pokoleniu dużo więcej informacji, ale metody analizy nie nadążają za przyrostem danych

Neandertalczyk Żył w Europie i środkowozachodniej Azji jeszcze ok. 35 000 lat temu Równolegle z H. sapiens (Cro- Magnon) Linie człowieka i neandertalczyka rozdzieliły się ~ 600 000 lat temu Pojawił się w Europie wcześniej, niż H. sapiens (wcześniejsza migracja) Wikimedia commons, Anthropological Institute, University of Zürich Kultura (pochówki), narzędzia, prawdopodobnie mowa

Wyniki analizy genomu z 2010 Potwierdzenie, że ostateczna dywergencja populacji ~270-440 tys. lat temu Analiza polimorfizmów Neandertalczyk bardziej podobny do mieszkańców Eurazji, niż Afryki

Genom Neandertalczyka Zsekwencjonowano fragmenty mtdna z kilku próbek (1997) - Neandertalczyk boczną linią, a nie przodkiem człowieka Zsekwencjonowano ok. 10 6 bp DNA jądrowego (2006) 60% genomu jądrowego (2010) Obecnie - 99% genomu z pokryciem 50x dla pojedynczych osobników (z ~40 mg kości!)

Analizy ndna

Czy człowiek i Neandertalczyk się krzyżowali? Większe podobieństwo u mieszkańców Eurazji niż Afryki ok. 2-4% genomów Eurazji z polimorfizmami podobnymi do N. Prawdopodobnie dochodziło do krzyżowania przodków mieszkańców Eurazji z Neandertalczykami Wkład N. w genom człowieka jest bardzo niewielki Brak śladów wkładu człowieka do genomu N.

Scenariusze To, że podobieństwo N. do Europejczyków, Azjatów i Papuasów jest takie samo wskazuje na scenariusz 3 Krzyżowanie z przodkami E, A i PNG, na obszarze bliskiego Wschodu Do krzyżowania dochodziło bardzo rzadko niewielki wkład efekt fali szybka ekspansja populacji kolonizującej wzmacnia wkład z krzyżowania z populacją natywną

Neandertalczycy i ludzie Analiza DNA z wykopalisk z terenu Rumunii i Włoch Ludzie i Neandertalczycy krzyżowali się jeszcze w Europie ok. 40 000 lat temu

Nie tylko Neandertalczyk Szczątki z jaskini Denisowa (Ałtaj) Współcześni Neandertalczykom Prawdopodobnie grupa siostrzana Ślady krzyżowania z ludzkimi migrantami w populacjach Oceanii Epizody krzyżowania podczas migracji do Azji Pd.-Wsch.

Admiksje Kompletna sekwencja genomu z jaskini Denisova (2013) sugeruje przepływ genów między H. sapiens, H. neanderthalensis i być może jeszcze jednym, nieznanym gatunkiem

Tajemnice Denisowian Sekwencje mtdna z fragmentu kości sprzed 400 000 lat z Hiszpanii (Sima de los Huesos) - większe podobieństwo mtdna do Denisowian, niż Neandertalczyków kości i zęby morfologicznie podobniejsze do neandertalskich wspólny przodek Denisowian i Neandertalczyków? odrębna linia?

Genom z Ust -Ishim Syberia, ~ 45 000 lat Najstarszy kompletny genom H. sapiens Grupa łowiecko-zbieracka z pierwszych fal migracji z Afryki, wyginęła ~2% admiksji neandertalskiej, porównywalnie ze współczesnymi populacjami nieafrykańskimi

Admiksja i adaptacja Genetyczne podłoże adaptacji do życia na dużych wysokościach u Tybetańczyków - warianty genu EPAS1 (szlak hipoksji) Denisova Związane z konkretnym haplotypem EPAS1, częstym u Tybetańczyków, rzadkim u Chińczyków Han Haplotyp ten występuje w sekwencji Denisowian