Ćwiczenie nr 22: PróŜnia. Własności gazów

Podobne dokumenty
PróŜnia. Własności gazów

Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych

Doświadczenie B O Y L E

Ćwiczenie nr 2: ZaleŜność okresu drgań wahadła od amplitudy

POLITECHNIKA RZESZOWSKA

RÓWNOWAGA CIECZ PARA W UKŁADZIE DWUSKŁADNIKOWYM

Metrologia cieplna i przepływowa

Metrologia cieplna i przepływowa

Metrologia cieplna i przepływowa

Przemiana izochoryczna. Prawo Charlesa

WAT - WYDZIAŁ ELEKTRONIKI INSTYTUT SYSTEMÓW ELEKTRONICZNYCH. Przedmiot: CZUJNIKI I PRZETWORNIKI Ćwiczenie nr 1 PROTOKÓŁ / SPRAWOZDANIE

Metrologia cieplna i przepływowa

Badanie zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

FRAGMENT DOKUMENTACJI PRĘDKOŚCIOMIERZA PR-50-AB km/h węzłów ±5 km/h w zakresie do 400 km/h ±8 km/h w zakresie km/h. 80 mm.

I. Preparatyka próbek wody metodą równowagi izotopowej do pomiaru δ 18 O w wodzie.

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

ĆWICZENIE NR 2 FILTRACJA PRASA FILTRACYJNA

Ćwiczenie nr 123: Dioda półprzewodnikowa

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

GAZ DOSKONAŁY. Brak oddziaływań między cząsteczkami z wyjątkiem zderzeń idealnie sprężystych.

LXVIII OLIMPIADA FIZYCZNA

100 29,538 21,223 38,112 29, ,118 24,803 49,392 41,077

Wytrzymałość dielektryczne powietrza w zależności od ciśnienia

Ćwiczenie nr 71: Dyfrakcja światła na szczelinie pojedynczej i podwójnej

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą kalorymetryczną

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia

Kalibracja czujnika temperatury zestawu COACH Lab II+. Piotr Jacoń. K-5a I PRACOWNIA FIZYCZNA

prędkości przy przepływie przez kanał

WYZNACZANIE STOSUNKU c p /c v

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

Badanie zależności temperatury wrzenia cieczy od ciśnienia

INSTYTUT ELEKTROENERGETYKI POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ BADANIE PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

Zakład Podstaw Konstrukcji i Maszyn Przepływowych. Instytut Inżynierii Lotniczej, Procesowej i Maszyn Energetycznych. Politechnika Wrocławska

Pomiary elektryczne wielkości nieelektrycznych

Zakład Podstaw Konstrukcji i Maszyn Przepływowych. Politechnika Wrocławska. Wydział Mechaniczno-Energetyczny INSTRUKCJA

Podstawowe prawa fizyki nurkowania

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYKI ANTYKAWITACYJNEJ NADWYŻKI WYSOKOŚCI CIŚNIENIA METODĄ DŁAWIENIOWĄ

BADANIE SILNIKA SKOKOWEGO

Zakład Podstaw Konstrukcji i Maszyn Przepływowych. Instytut Inżynierii Lotniczej, Procesowej i Maszyn Energetycznych. Politechnika Wrocławska

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 18 TERMODYNAMIKA 1. GAZY

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘśEŃ BADANIE ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO METODĄ STATYCZNĄ. POMIAR MAŁYCH DEFORMACJI

POMIARY WILGOTNOŚCI POWIETRZA

WYKŁAD 2 TERMODYNAMIKA. Termodynamika opiera się na czterech obserwacjach fenomenologicznych zwanych zasadami

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

OZNACZENIE WILGOTNOSCI POWIETRZA 1

Ćwiczenie nr 82: Efekt fotoelektryczny

Ćwiczenie 15. Sprawdzanie watomierza i licznika energii

KATEDRA INŻYNIERII CHEMICZNEJ I PROCESOWEJ INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku.

Badanie współczynników lepkości cieczy przy pomocy wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2.1

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości

Chłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 4

dr Dariusz Wyrzykowski ćwiczenia rachunkowe semestr I

Pomiar wysokich napięć

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 5

Zadanie 1. Zadanie: Odpowiedź: ΔU = 2, J

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

Ćwiczenie N 13 ROZKŁAD CIŚNIENIA WZDŁUś ZWĘśKI VENTURIEGO

TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

PRÓBNE OBCIĄśANIE GRUNTU ZA POMOCĄ PRESJOMETRU

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Wyznaczanie krzywej ładowania kondensatora

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Zależność napięcia powierzchniowego cieczy od temperatury. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

CECHOWANIE TERMOELEMENTU Fe-Mo I WYZNACZANIE PUNKTU INWERSJI

Wykład 3. Diagramy fazowe P-v-T dla substancji czystych w trzech stanach. skupienia. skupienia

Destylacja z parą wodną

Co powinno zawierać sprawozdanie?

ZESTAW DO TESTOWANIA I NAPEŁNIANIA UKŁADU CHŁODZENIA kod 9776CZ. Instrukcja obsługi

Zadanie 1. Zadanie: Odpowiedź: ΔU = 2, J

Temat ćwiczenia. Pomiary przemieszczeń metodami elektrycznymi

Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych

Wojskowa Akademia Techniczna Katedra Pojazdów Mechanicznych i Transportu

[1] CEL ĆWICZENIA: Identyfikacja rzeczywistej przemiany termodynamicznej poprzez wyznaczenie wykładnika politropy.

1 Równanie stanu gazu doskonałego

Ćwiczenie nr 1. Regulacja i pomiar napięcia stałego oraz porównanie wskazań woltomierzy.

LABORATORIUM Z FIZYKI

ABSORPCYJNE OCZYSZCZANIE GAZÓW ODLOTOWYCH Z TLENKÓW AZOTU Instrukcja wykonania ćwiczenia 23

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Zasady oceniania karta pracy

CZUJNIKI POJEMNOŚCIOWE

CZUJNIKI I PRZETWORNIKI POJEMNOŚCIOWE

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Temperaturowa charakterystyka termistora typu NTC

Piezorezystancyjny czujnik ciśnienia: pomiar i wyznaczenie parametrów metrologicznych czujnika i przetwornika ciśnienia

ε (1) ε, R w ε WYZNACZANIE SIŁY ELEKTROMOTOTYCZNEJ METODĄ KOMPENSACYJNĄ

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie entalpii parowania wody na podstawie pomiaru temperaturowego współczynnika prężności pary

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 10 marca 2011 r. zawody III stopnia (finałowe) Schemat punktowania zadań

Ćw. 18: Pomiary wielkości nieelektrycznych II

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 19 TERMODYNAMIKA CZĘŚĆ 2. I ZASADA TERMODYNAMIKI

Ćwiczenie nr 9. Pomiar rezystancji metodą porównawczą.

WZORCE I PODSTAWOWE PRZYRZĄDY POMIAROWE

Badanie diod półprzewodnikowych i elektroluminescencyjnych (LED)

CHARAKTERYSTYKA POMPY WIROWEJ I SIECI

1 z :33

Transkrypt:

Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 22: PróŜnia. Własności gazów Cel ćwiczenia Zapoznanie się z układem próŝniowym, pompą próŝniową i pomiarem ciśnienia podczas pompowania układu. Sprawdzenie prawa Boyle a Mariotte a dla powietrza w temperaturze pokojowej. Zagadnienia kontrolne Ocena i podpis: 1. Pojęcie gazu doskonałego. 2. Równanie stanu gazu doskonałego. Warunki normalne. 3. Przemiany gazowe: izotermiczna, izobaryczna, i izochoryczna. 4. Ciśnienie. Jednostki ciśnienia w układzie SI i inne powszechnie stosowane. 5. Mierniki ciśnienia: manometr i próŝniomierz termoprzewodnościowy. 6. Metody otrzymywania próŝni. Pompa rotacyjna. 7. Dopasowanie prostej metodą najmniejszych kwadratów (podstawy metody). 1

1. Układ pomiarowy Ćwiczenie moŝe być wykonywane na jednym z dwóch układów pomiarowych, nazwanych Układ 1 i Układ 2. Schematy układów próŝniowych przedstawione są odpowiednio na rys. 1w i rys. 2w. Są to układy szklane, wykonane ze szkła typu pyrex.pod względem funkcjonalnym obydwa układy są identyczne, a numeracja zaworów taka sama. RóŜnią się natomiast objętością butli: Układ 1 zbudowany jest z 10 szklanych butli o pojemności 1,24 dm 3 kaŝda, objętość połączeń szklanych, kranów i obydwu mierników ciśnienia wynosi V p = 0,66 dm 3. Układ 2 zawiera 5 butli szklanych o pojemności 1,24 dm 3 i trzy butle szklane o pojemności 2,48 dm 3, analogiczna objętość połączeń wynosi V p = 0,48 dm 3. Rys. 1w. Zestaw 1. W ćwiczeniu pompa dyfuzyjna jest nieuŝywana, a krany 2 i 4 zamknięte. sonda póŝniomierza oporowego manometr mechaniczny 0 5 1 6 2 7 3 4 Część układu nieuŝywana w ćwiczeniu 6 5 7 8 9 10 11 12 1 3 13 14 15 pompa rotacyjna BL8P Rys. 2w. Zestaw 2. 2

W pomiarach wykorzystuje się tylko pompę rotacyjną, umoŝliwiającą odpompowanie układów do ciśnienia ok. 10 2 hpa. Stan próŝni odczytujemy z manometru mechanicznego i próŝniomierza oporowego. Wyskalowane są, odpowiednio, w kg/cm 2 i Tr (zestaw 1) oraz MPa i hpa (zestaw 2). Przeliczenie jednostek objaśnia przypis na str. 1 opisu. 2. Wykonanie ćwiczenia Uwaga. Wszystkie czynności związane z wykonaniem ćwiczenia muszą być wykonane dokładnie według instrukcji. Nieprzestrzeganie podanych poniŝej zasad moŝe doprowadzić do uszkodzenia układu próŝniowego. Największa liczba operacji podczas wykonywania ćwiczenia to otwieranie i zamykanie kranów próŝniowych, i na tę sprawę naleŝy zwrócić szczególną uwagę. Krany naleŝy zamykać i otwierać przekręcając wolno kurek kranu. Najlepiej uchwycić kurek ręką prawą podtrzymując równocześnie ręką lewą korpus kranu. W razie pojawienia się smug na kurku kranu kilkakrotnie przekręcić kurkiem w lewo i prawo o około 1/4 pełnego obrotu. Kran jest otwarty, gdy zaznaczona na czerwono część kurka wskazuje czerwony znak na rurce szklanej. 1. Zapoznanie z układem próŝniowym: a) Zapoznaj się z układem próŝniowym, porównaj układ pomiarowy z jego schematem (rys. 1w lub rys. 2w), określ połoŝenie w układzie pomiarowym zaznaczonych na schemacie kranów i ich wzajemnych połączeń. b) Zbadaj połoŝenie ruchomego kurka kranu względem nieruchomego korpusu kranu w stanach: kran otwarty i kran zamknięty. c) Obróć kurek kranu - w tym celu jedną ręką podtrzymuj nieruchomy korpus kranu a drugą ręką delikatnie obracaj kurek w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. d) Zapowietrz układ - w tym celu otwórz zawory od nr 5 do nr 17. Zawory nr 1-4 mają być zamknięte. e) Zamknij zawór nr 7. f) Włącz do sieci próŝniomierz oporowy. 2. Pompowanie układu za pomocą pompy rotacyjnej. Pomiar ciśnienia w funkcji czasu pompowania w zakresie próŝni wstępnej i średniej. Uwaga: pomiar zmian ciśnienia w zakresie próŝni wstępnej wykonujemy przy pomocy manometru mechanicznego. Zmiany ciśnienia są bardzo szybkie, rzędu pojedynczych sekund, dlatego pomiar wymaga sprawnego współdziałania dwu osób. Jedna obserwuje wskazania manometru i daje umówiony sygnał dŝwiękowy, gdy jego strzałka osiągnie wartości zadane w tab. 1. Druga osoba odczytuje w tym momencie czas na sekundomierzu i zapisuje jego wartość (tylko pełne sekundy). a) Włącz pompę rotacyjną i jednocześnie uruchom sekundomierz. (Sekundomierza nie naleŝy zatrzymywać do końca pomiaru). b) Wykonuj pomiary wg. metody opisanej powyŝej. 3

Po szybkim pomiarze w zakresie próŝni niskiej wskazówka manometr ustala się na wartości p = 1 bar ( 1 kg/cm 3 ), a wskazówka próŝniomierza termoprzewodnościowego pozostaje początkowo nieruchoma. Jest tak dlatego, Ŝe efektywny zakres pomiarowy tego przyrządu zaczyna się od 1 hpa (zestaw 2) lub 0,5 Tr (zestaw 1). Wkrótce zauwaŝymy ruch wskazówki. c) Wykonaj pomiar zaleŝności P(t) w zakresie próŝni średniej przez zapis czasów t, odpowiadających wskazaniom próŝniomierza podanych w jednym z dwu wariantów tabeli 2. Z okna sekundomierza spisujemy wartości czasu w minutach i sekundach, które póŝniej przeliczymy na sekundy. d) Pomiar prowadzić około 20 minut. e) Po tym czasie najpierw zamknąć zawór 3 (by odciąć pompę od układu). Następnie wyłączyć pompę i zapowietrzyć przez otwarcie zaworu 1. 3. Sprawdzanie szczelności układu a) Uruchom na nowo sekundomierz. b) Obserwuj wskazania próŝniomierza. JeŜeli układ próŝniowy jest w naleŝytym stanie, nie obserwujemy zauwaŝalnych zmian ciśnienia. Obserwację prowadź przez czas ok.10 min. c) JeŜeli układ wykazuje pewną nieszczelność, zanotuj czas w którym zostaną uzyskane (w odwrotnej kolejności) wartości ciśnień podane w tabeli 2. d) JeŜeli w tym czasie ciśnienie nie wzrosło powyŝej 0,5 hpa, nawet dla nieznacznie nieszczelnego układu moŝna wykonać sprawdzenie prawa Boyle a-mariotte a. W przypadku większego wzrostu ciśnienia wezwać prowadzącego zajęcia. 4. Sprawdzenie prawa Boyle a- Mariotte a a) Odłączyć od układu wszystkie butle (zamknij krany 8-17 w zestawie 1 i krany nr 8-15 w zestawie 2). b) Wpuść powietrze do zbiornika nr 0 (otwórz kran nr 7 na kilka sekund, a następnie zamknij). Jest to pierwszy pomiar, gdzie powietrzu w objętości butli zerowej V 0 przypisujemy ciśnienie równe ciśnieniu atmosferycznemu. c) Otwórz kran nr 8, odczytaj ciśnienie wskazywane przez manometr mechaniczny. Teraz ta sama ilość powietrza jest rozpręŝona do objętości V 0 + V p będącej sumą objętości butli 0 i objętości połączeń V p. d) Otwieraj kolejne zawory, rozpręŝając powietrze do kolejnych zbiorników. Notuj numer kolejnego otwartego zbiornika i wskazania manometru. e) Odczytaj ciśnienie atmosferyczne na barometrze. f) Po zakończeniu pomiarów zapowietrz układ przez otwarcie zaworu 7. 4

3. Wyniki pomiarów Tabela 1. Pompowanie układu próŝniowego zakres próŝni niskiej. Wskazania manometru: p [at] układ1 p [bar] układ2 PrzybliŜone ciśnienie p 1 + p [bar] Ciśnienie w układzie p = p 0 + p [hpa] Czas [s] 0,3 0,7 0,5 0,5 0,6 0,4 0,7 0,3 0,8 0,2 0,9 0,1 0,96 0,04 Tabela 2. Pompowanie układu próŝniowego zakres próŝni średniej. Zestaw 2 Zestaw 1 p [hpa] [min. s] [s] p [Tr] p [hpa] [min. s] [s] 1 0,7 0,5 0,4 0,3 0,2 0,15 0,1 0,09 0,08 0,07 0,06 0,05 5 10 1 3 10 1 2 10 1 10 1 9 10 2 8 10 2 7 10 2 6 10 2 5 10 2 4 10 2 3 10 2 2 10 2 5

Tabela 3. Sprawdzanie prawa Boyle a-mariotte a. Nr kolejnej otwartej butli Objętość dodana V i [dm 3 ] Objętość całkowita V [dm 3 ] 1/V [1/dm 3 ] p [bar] lub [kg/cm 2 ] p [hpa] 0 1,24 1,24 połączenia 1 7

4. Opracowanie wyników Pomiar ciśnienia w funkcji czasu 1. Manometry mechaniczne w obu układach pokazują róŝnicę p pomiędzy ciśnieniem w układzie próŝniowym i ciśnieniem atmosferycznym; p jest ujemne. Manometr w zestawie 1 jest wyskalowany w kg/cm 2 a w zestawie 2 w barach. Wartość róŝnicy ciśnień p (z manometru) przelicz na ciśnienie bezwzględne p (w hektopaskalach) przy uŝyciu wzorów: p [ hpa] = p0 [hpa] + p [bar] 1000 [hpa / bar] dla zestawu 2, 2 0 p [hpa] = p [hpa] + p [kg/cm ] 980,7 [hpa /(kg / cm )] dla zestawu 1. 2. JeŜeli pomiar w zakresie próŝni średniej wykonano próŝniomierzem wyskalowanym w torach, zamień je na hektopaskale (druga kolumna tabeli prawej). 3. Wykonaj wspólny wykres p(t) zmierzony przy pompowaniu układu w zakresie próŝni niskiej i średniej. Wykres wykonać przy uŝyciu papieru logarytmicznego posiadającego co najmniej 4 dekady na obydwu osiach. 4. Uzyskaną wartość ciśnienia końcowego porównać z wartością znamionową dla uŝywanej pompy próŝniowej. Sprawdzanie prawa Boyle a-mariotte a. 5. Ze wskazań manometru mechanicznego p oblicz ciśnienie bezwzględne jak w pkt. 1. 6. Oblicz całkowitą objętość gazu jako sumę objętości połączeń Vp i objętości butli wypełnionych gazem, V V + p V. = i 7. Wykonaj wykres zlinearyzowany: ciśnienie p w funkcji 1/V. Zaznacz odcinki niepewności pomiaru ciśnienia odpowiadające najmniejszej działce manometru. Tak zdefiniowane odcinki przedstawiają błąd graniczny. 8. Do punktów pomiarowych dopasuj prostą przechodzącą przez początek układu współrzędnych. Dopasowanie moŝna wykonać metodą graficzną lub najmniejszych kwadratów. 9. Oceń zgodność danych doświadczalnych z prawem Boyle a-mariotte a. Zgodność zachodzi, jeŝeli dopasowana prosta przecina wszystkie odcinki błędu granicznego. 2 8