Zapraszam! 1
Streszczenie dzięki któremu dostałam tą pracę, czyli możliwość wystąpienia na pierwszych warsztatach w Centrum Zastosowań Matematyki przy Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Politechniki Gdańskiej. Część pierwsza mojego streszczenia przedstawia krótkie wyjaśnienie dlaczego badamy serie czasowe, a w szczególności dlaczego interesuje nas ich zmienność. Właśnie od szerszego przedstawienia motywacji rozpocznę moje wystąpienie. Dlaczego uważam, że to jest ważne? 2
Medycyna, a w ogólności biologia jest obecnie przepełniona danymi. Postęp technologiczny umożliwia nam wniknięcie bardzo głęboko w organizm i to w bardzo różny sposób. Ale współczesna biologia to także ogrom hipotez wskazujących na potencjalne mechanizmy. Za hipotezami stoją modele, z masą zazwyczaj nieznanych parametrów. Mechanistyczne modele, takie ułożone w zestawy matematycznych zależności są podsumowaniem wiedzy, umożliwiają predykcję. Ta predykcja pozwala na zaprojektowanie eksperymentów. Uważa się, że kolejnymi iteracjami model eksperyment można nasze zrozumienie pogłębiać. Ale ten sąd bywa często kwestionowany. Modele wymagają pewnych rozróżnienia skal, które to są nieosiągalne. 3
Wyzwania to wiele oddziałujących na siebie części. Komórkowe systemy sygnalizacji są pośredniczone przez złożone sieci oddziaływań białkowych. Uwaga: opis mat oddziaływania 30 białek wyprodukował 500 ODE (Chen 2009) Mamy do czynienia z kaskadą oddziaływań molekularnych inicjowanych sygnałem z otoczenia. Jest też komunikacja międzykomórkowa. W końcu, są systemy regulacyjne systemy fenotypowe. Każdy poziom musi być dostępny i utrzymany, aby wiedzieć jak propagują się zaburzenia. Potrzeba modeli wszechstronnych, takich, które sprzęgają sygnalizację receptorową z cyklami kontrolującymi i to poprzez stopniowe poprawianie. Takie podejście iteratywne jest często kwestionowane. Ale proces jest trudny do interpretacji. Metody modelowani powinny iść w automatyzm. Tłumaczenie dostępnej wiedzy w formalne specyfikacje musi być stopniowe. Wymaga niecodziennych umiejętności. Na przykład spokoju. 4
A oto, co będzie naprawdę. 5
Dwie ostatnie wyświetlane pozycje datują się 2013 6
7
Najprostszy opis- model, układu sercowo-naczyniowego można uzyskać bazując na 5-ciu następujących wielkościach: rytmie serca, objętości wyrzutowej serca (geometria serca), całkowitym oporze obwodowym, rzucie serca i ciśnieniu krwi. Odpowiedni opis statystyczny udaje się uzyskać poprzez wprowadzenie związków pomiędzy wielkościami i prawdopodobieństw. Rachunek prawdopodobieństwa do opisu takich związków ma formułę prawdopodobieństwo warunkowe 8
Definicja i podstawowe własności prawdopodobieństwa warunkowego. Prowadzą one do kluczowego wyrażenia na inferencję wnioskowanie w oparciu o dane eksperymentalne. 9
Te dwie reguły wystarczają, by z prawdopodobieństwa warunkowego uczynić ważne narzędzie. Dowolny stan można ubogacić- wprowadzając dodatkową zmienną. Każdy rozkład prawdopodobieństwa można reprezentować poprzez różne niezależności. 10
11
12
13
14
15
16
17
Projekt sieci Bayesa oparty na Australian Busselton Study. Sieci Bn reprezentuja niepewność. Można je użyć, aby graficznie reprezentowac pdfy. Mamy tu wielkości interesujące nas, w większości znane skróty. BMI: body mass index Atrial: atrail fibrilations? Chol: choresterol HDL: hdl choresterol SBP DBP- systolic /diastolic blood presuure LVH : Left Ventricular Hypertrophy : przerost lewej komory CHD: Previous CHD events in this patient? AHT: Anti-Hypertensive Therapy 18
Strzałki służą wskazaniu zależności pomiędzy zmiennymi. Każdej zmiennej będzie przyporządkowana dystrybucja prawdopodobieństwa warunkowego. 19
Pierwszy etap to dyskretyzacja grupowanie wielkości. Zauważ, jak wiek został pogrupowany. Te histogramy to nasze prior dystrybucje Jeszcze raz podkreślmy użycie: będziemy wnioskować o stanie zmiennej ZAPYTANIE ( tutaj chd10) przy konkretnej wartości jednego z parametrów. Nasza sieć wyuczona na takich danych daje chd10 ok. 16 % 20
Wprowadzamy obserwacje: płeć to PAN. Co widzimy dalej? CHD10 podskoczyło do 23% 21
Teraz wiek 22
I kolejne inne parametry 23
24
Praca serca to efekt synchronicznych zdarzeń zachodzących w tkance mięśnia sercowego: miokardium. W szczególności sygnał skurczu rozprowadzany jest przez system przewodzenia serca. Tworzą go komórki sercowe miocyty o specjalnych własnościach. Są dwa zgrupowania tych komórek zwane węzłami. Węzeł zatokowoprzedsionkowy i przedsionkowo-komorowy. Szczególną rolę spełnia węzeł zatokowy. Jest to pierwszy rozrusznik serca. Mowimy pierwszy, bowiem sygnał skurczu może także pochodzić z drugiego węzła. Tkankę miokardium cechuje specjalna budowa - komórki: miocyty, łączą się jeden za drugim/obok drugiego we włókna, umożliwiające przekazywanie sygnału skurczu od komórki do komórki w ściśle wyspecyfikowanym porządku. Funkcje serca są kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy. Serce jest unerwione włóknami tego układu. W unerwieniu autonomicznym wyróżnia się dwa podsystemy: parasympatyczny (przywspólczulny, wagalny) i sympatyczny (wspólczulny). Nerw główny parasympatyczny tzw. nerw błędny (najdłuższy nerw w organizmie) przede wszystkim unerwia tkankę węzłów: prawy SAN, lewy AVN. Mięsień przedsionków także jest unerwiony eferentnymi (wykonawczymi) włóknami nerwu błędnego, ale w komorach jest rzadki. Natomiast włókna eferentne sympatyczne są obecne w całym przedsionku, specjalnie w rozruszniku i w komorach, a także przy układzie przewodzenia serca. 25
Wpływ tych układów na rytm skurczów jest kluczowy. Serce odnerwione kurczy się z częstością 100-110 uderzeń na minutę, czyli co 0.55/0.6 sekundy. Podczas, gdy za normalny rytm człowieka w spoczynku uważa się 60-100. Części sympatyczna i parasympatyczna działają ( zazwyczaj) przeciwstawnie. Generalnie układ nerwowy zawsze działa jako całość. Podstawowa różnica pomiędzy ruchowym a autonomicznym polega na tym, ze impuls z ośrodków ruchowych idzie bezpośrednio do efektora tam jest synapsa nerwowomięśniowa. W układzie autonomicznym decyzja przed dojściem do efektora ulega przełączeniu na obwodzie w zwojach. Dlatego w układzie autonomicznym wyróżniamy włókna przedzwojowe i zazwojowe. Te przedzwojowe są mielinowane szybko przewodzą impulsy 3-14m/s. Te zazwojowe nie są mielinowane. Tu przewodzenie jest wolne <2m/s. Głównym ośrodkiem regulującym czynności układu jest rdzeń przedłużony : medulla 26
Jeszcze raz nerw błędny -najdłuższy nerw organizmu. Chociaż automatyzm serca jest wewnętrzną własnością tkanki rozrusznika, to rytm serca jest pod kontrolą układu parasympatycznego. Wpływ parasympatycznego układu jest za pośrednictwem acetylcholiny uwalnianej przez nerw błędny. Muskarynowe receptory acetylcholiny odpowiadają na to w większości zwiększając przewodnictwo jonów K+ przez membranę. Acetylcholina hamuje prąd If (funny) prowadzący do samoistnej depolaryzacji w komórkach rozrusznika. Wpływ sympatyczny jest mediowany przez uwalnianie noradrenaliny. Aktywacja betaadrenergicznych receptorów powoduje wzrost prądow IcaL oraz If, co w efekcie przyspiesza fazę wolnej depolaryzacji. W warunkach spokoju- ton wagalny dominuje. Aktywności sympatyczna i wagalna stale ze sobą oddziałują. Rozrusznik jest bogaty w substancje rozkładająca acetylcholine. Dlatego efekt wagalny jest krótkotrwały. Parasympatyczne wpływy przeważają sympatyczne efekty poprzez prawdopodobnie dwa efekty: 1) Cholinergicznie indukowana redukcję wpływu noradrenaliny w odpowiedzi na aktywność sympatyczną 2) Cholinergiczne tłumienie odpowiedzi na stymulacje adrenergiczną 27
Acetylcholina główny neuroprzekaźnik w zwojach komórek nerwowych zarówno para jak i sympatycznych. Acetylcholina dalej, za zwojowo jest już tylko w przekaźnikiem parasympatycznym. Tutaj poprzez receptory muskarynowe i nikotynowe komórek tkanki mięśniowej ma efekt spowalniania: zwalnia akcje serca (zmniejsza szybkość samoistnej aktywności komórek sinus node ) obniża prędkość przewodzenia w systemie przewodzącym serca, zmniejsza siła skurczu mięśnia sercowego (obniża się kurczliwość komórek ). Acetylcholina ulega bardzo szybkiemu rozkładowi. Włókna współczulne głównie wydzielają noradrenalinę, choć mogą też i dopaminę i acetylcholinę. Te komórki z dopaminą działają hamująco na neurony zazwojowe. 28
Opis w podpisie rysunku 29
Teraz czas na receptory włókna aferentne czyli włókna dośrodkowe komórki odczytujące stan w układzie tutaj ciśnienie: baroreceptory i inne mechanoreceptory, a także chemoreceptory. Są one bezpośrednio odczytywane przez nerw wagalny. 30
Nucleus tractus solitarus- seria jąder, ciał komórek nerwowych tworząca pionową kolumnę szarej materii zanurzonej w medulla oblongata (rdzeń przedłużony). Wyjście z NTS po zintegrowaniu sygnałów z receptorów ustala poziom aktywności wagalnej i sympatycznej. Wszystkie te pomiary dokonują się na bieżąco, w czasie rzeczywistym. 31
32
33
Podkreślić rolę wstępnego przygotowania sygnału czyli tzw preprocesingu. Generalnie, sygnały fizjologiczne są niedoskonałe. Muszą być wstępnie obrobione. Pytanie jak daleko ma sięgać przygotowanie wstępne? Standardowe dziedziny oceny: czasowa i częstotliwościowa, bazują na założeniu stacjonarności. Założenie to jest zazwyczaj niespełnione. 34
Szeregi RR są nieregularne. Dla takich nieregularnych obiektów wypracowano dwa podejścia: albo są to stochastyczne fraktale, albo są sygnały z systemów o dynamice chaotycznej. Oczywiście można myśleć o kombinacjach obu podejść. Fraktal stochastyczny bo własności samopodobieństwa ujawniają dystrybucje. 35
Dyskusja w CHAOS w 2008 - Normalna zmienność rytmu serca nie posiada dynamiki chaotycznej. Najważniejsza jest nie odpowiedz na pytanie, czy chaos w sercu istnieje czy nie, ale lepsze poznanie rządzących rytmem serca mechanizmów. Koncepcja z układów złożonych: stanu systemu jako efektu nieustającego konfliktu i współzawodniczenia. 36
Układ złożony: układ zbudowany z wielu połączonych części, który jako całość posiada własności nieoczywiste dla własności elementów je tworzących. Ujawniają się własności kolektywne emergentne. Mówimy o samoorganizującej się własności tak jest z rytmem generowanym przez węzeł zatokowy. Układy złożone : wyzwanie dla matematyki, bo nie udaje się je wcisnąć w funkcjonująca matematykę. Mamy tylko symulacje. Jest to nowe podejście, służące badaniom jak relacje pomiędzy częściami umożliwiają powstawanie własności kolektywnych. Własności często ujawniają się kaskadowo lawinowo - krytyczność dynamiczna. Relacje są nieliniowe, pełne pętli sprzężeń zwrotnych, a więc dynamicznie adaptujące się. Koncepcja z układów złożonych: stanu nieustającego konfliktu i współzawodniczenia. 37
Wzrost ciśnienia tętniczego wywołuje aktywacje części parasympatycznej nerwowego układu autonomicznego oraz obniża aktywność części sympatycznej tego układu. W efekcie tych zmian dochodzi do zmniejszenia częstości skurczów serca, a także do obniżenia kurczliwości serca, oporu naczyniowego i powrotu żylnego. W przeciwnym wypadku - spadku ciśnienia tętniczego, obniżona aktywność baroreceptorów wyzwala odruch zwiększania częstości skurczów serca. Ponadto zwiększa się kurczliwość serca, opór naczyniowy i powrót żylny. Z drugiej strony zmiana odstępów czasu pomiędzy skurczami serca wpływa na skurczowe ciśnienie tętnicze zgodnie z prawem Starlinga. Ustalenie mechanizmu przyczynowo-skutkowego pomiędzy skurczami serca i ciśnieniem tętniczym pozwoli zidentyfikować co jest impulsem sterującym, a z co jest odpowiedzią. Jeśli sterownie pochodzi od ciśnienia wtedy możemy myśleć, że zmiana w rytmie skurczów jest w dużej mierze wynikiem aktywacji baroreceptorów. Natomiast, jeśli źródłem sterowania w tym układzie jest rytm serca, to możemy się spodziewać, że zaangażowanie baroreceptorów w kontroli ciśnienia jest znikome i zmiany w ciśnieniu krwi są przede wszystkim wynikiem zmian w napełnianiu komór serca. 38
Dyskusje nad ustalaniem przyczynowości : (1) poszukiwanie w seriach zdarzeń wyjątkowych śledzenie anomalii (2) korelacja a przyczynowość Motorem napędzającym te dyskusje są badania aktywności mózgu. Generalnie dwa podejścia funkcjonują obecnie. Podejście pierwsze poprzez inteligencję obliczeniową, której zarys zaprezentowałam w pierwszej części. Bazuje ono na funkcjonalnej spójności zdefiniowanej poprzez statystyczne zależności, prowadzi przez sieci dynamiczne Bayesa. Drugie podejście to podejście informacyjne wywodzące się z Grangera. Oba pojęcia się uzupełniają. Podejście Grangera może być bezpośrednio do serii czasowych stosowane by odkryć kierunek przepływu informacji, co może następnie służyć propozycji bardziej mechanicznej bayesowskiej. 39
Jeśli zachodzi relacja przeciwna- wariancji ksi 2 jest mniejsza po włączeniu członów X1 w (2), to mówimy, ze X1 jest G-przyczyną dla X2. Powyższe relacje łatwo uogólniają się na wiele zmiennych. Model autoregresji rozważany jest zawsze dla wszystkich zmiennych (wielowymiarowa regresja), a wyłączeniu podlega jedna zmienna. Oczywiście kluczowym parametrem tej estymacji jest p pamięć. Generalnie zbyt małe p prowadzi do słabej reprezentacji danych, zbyt dużo sprawia kłopoty modelowi. Są kryteria do spełnienia, testy statystycznej istotności, weryfikacji zależności. 40
Mamy 5 jednocześnie nagrywanych serii czasowych. Eksperymentujemy ze 100 probkami, każda o długości 1000. Każde oddziaływanie dostaje numerek i jest obliczany wkład od niego. 41
W oparciu o niezerowe elementy wykresu można odtworzyć sieć skutkowoprzyczynową 42
No i zestawić ją z obliczeniem z sieci Bayesa. Tutaj każdy sygnał jest reprezentowany przez 4 wierzchołki rozróżniane kolorami. Kolejne wierzchołki z danej grupy odpowiadają innej chwili czasu. Sieć jest przez to duża i skomplikowana. Jeśli nas nie interesuje przyszłość i ograniczymy sieć do węzłów teraźniejszych (dolny rząd (c) ), to obraz się zdecydowanie upraszcza. Jeśli skumulujemy informację dotyczące tego samego wierzchołka to uzyskujemy obraz jak z analizy Grangera. 43
44
Wiadomo jest, że 1) GI jest niezalezny od reszty. Zatem żadnych polączeń dla tego genu nie powinno być. Ta wlasnośc znalazla jedynie siec bayesa. 2) PRR7 i LHY są sprzężone w pętli obie metody to znalazly 3) ELF4 oddzialuje zarowno z LHY jak i CCA1 Takich wlasności sieci oczekujemy. Co mamy? Sieć Bayesa jest w zgodzie z tymi trzema faktami. 45
Zestaw przepisów obliczeniowych pozwalających oszacować naszą niewiedzę o układzie. Mówi się, że entropia odpowiada naszemu zaskoczeniu wynikiem. Jeśli entropia jest mała, to wynik jest spodziewany. Im większa entropia tym więcej bitów musimy użyć, aby informację zakodować. Entropia wzajemna I wyznacza jak maleje nasza niepewność, jeśli zmienne potraktujemy łącznie. Entropia K Kullbacka Leiblera : nazywana też entropią względną, mierzy umownie dystans pomiędzy rozkładami. Jest zerowa, jeśli obie dystrybucje są identyczne. 46
47
48
Sygnały pochodzące z eksperymentów z oddechem swobodnym i oddechem umiarowanym zdecydowanie się różnią. Zmienna oddechowa istotnie wpływa na ciśnienie krwi ( zmienna X->Y)- wskazują na to obie entropie. Przy czym przepływu w drugą stronę się nie obserwuje. Ponadto entropia kompensowana pokazuje na wpływ oddechu miarowego na rytm serca, X->Z, oraz ciśnienia na rytm Y->Z Tą ostatnia zależność widzi tez kompensowana entropia transferu w przypadku oddechu swobodnego. 49
50
Zapraszam na spotkania. 51