POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN

Podobne dokumenty
ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

POMIAR KÓŁ ZĘBATYCH WALCOWYCH cz. 1.

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

Przekładnie zębate. Klasyfikacja przekładni zębatych. 1. Ze względu na miejsce zazębienia. 2. Ze względu na ruchomość osi

Podstawy Konstrukcji Maszyn

Podstawy Konstrukcji Maszyn

Koła stożkowe o zębach skośnych i krzywoliniowych oraz odpowiadające im zastępcze koła walcowe wytrzymałościowo równoważne

Materiały pomocnicze do ćwiczenia laboratoryjnego z korekcji kół zębatych (uzębienia i zazębienia)

Koła zębate. T. 3, Sprawdzanie / Kazimierz Ochęduszko. wyd. 5, dodr. Warszawa, Spis treści

KATEDRA TECHNOLOGII MASZYN I AUTOMATYZACJI PRODUKCJI

Modyfikacja zarysu zębaz

KATEDRA TECHNOLOGII MASZYN I AUTOMATYZACJI PRODUKCJI

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

3. Wstępny dobór parametrów przekładni stałej

OBLICZANIE KÓŁK ZĘBATYCH

ĆWICZENIE NR OBRÓBKA UZĘBIENIA W WALCOWYM KOLE ZĘBATYM O UZĘBIENIU ZEWNĘTRZNYM, EWOLWENTOWYM, O ZĘBACH PROSTYCH, NA FREZARCE OBWIEDNIOWEJ

AutoCAD Mechanical - Konstruowanie przekładni zębatych i pasowych. Radosław JABŁOŃSKI Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska, Gliwice

Podstawy Konstrukcji Urządzeń Precyzyjnych

Przekładnie zębate : zasady działania : obliczenia geometryczne i wytrzymałościowe / Antoni Skoć, Eugeniusz Świtoński. Warszawa, 2017.

ogólna charakterystyka

Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej. Laboratorium MASZYN I URZĄDZEŃ TECHNOLOGICZNYCH. Nr 2

OWE PRZEKŁADNIE WALCOWE O ZĘBACH Z BACH ŚRUBOWYCH

ĆWICZENIE NR OBRÓBKA UZĘBIENIA W WALCOWYM KOLE ZĘBATYM O UZĘBIENIU ZEWNĘTRZNYM, EWOLWENTOWYM, O ZĘBACH PROSTYCH, NA DŁUTOWNICY FELLOWSA

Podstawy Konstrukcji Maszyn II Machine Desing. podstawowy obowiązkowy polski V

Spis treści. Przedmowa 11

WYKORZYSTANIE MES DO WYZNACZANIA WPŁYWU PĘKNIĘCIA W STOPIE ZĘBA KOŁA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia pierwszego stopnia. Podstawy konstrukcji maszyn I

Podstawy Konstrukcji Maszyn. Wykład nr. 13 Przekładnie zębate

Wspomagane komputerowo projektowanie przekładni zębatej o krzywej tocznej zawierającej krzywe przejściowe

Koła zębate. T. 1, Konstrukcja / Kazimierz Ochęduszko. wyd. 8, dodr. Warszawa, Spis treści

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie OB-2 BUDOWA I MOŻLIWOŚCI TECHNOLOGICZNE FREZARKI OBWIEDNIOWEJ

PRĘDKOŚĆ POŚLIZGU W ZAZĘBIENIU PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWEJ

Nacinanie walcowych kół zębatych na frezarce obwiedniowej

Podstawy Konstrukcji Maszyn Machine Desing. Automatyka i Robotyka I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2. Analiza kinematyczna napędu z przekładniami

Nacinanie walcowych kół zębatych na frezarce obwiedniowej

1. Zasady konstruowania elementów maszyn

LABORATORIUM DYNAMIKI MASZYN. Redukcja momentów bezwładności do określonego punktu redukcji

PL B1. POLITECHNIKA RZESZOWSKA IM. IGNACEGO ŁUKASIEWICZA, Rzeszów, PL BUP 11/15

Sposób kształtowania plastycznego wałków z wieńcami zębatymi

POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN

Opis przedmiotu. Karta przedmiotu - Podstawy budowy maszyn II Katalog ECTS Politechniki Warszawskiej

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Podstawy konstrukcji maszyn Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:

KATEDRA TECHNIK WYTWARZANIA I AUTOMATYZACJI

POMIARY KÓŁ ZĘBATCH POZNAŃ IX.2017

PL B1 (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1. fig.1 F16H 55/17 E21C 31/00 F04C 2/24 RZECZPOSPOLITA POLSKA

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU:Podstawy Konstrukcji Maszyn II. 2. KIERUNEK: Mechanika i Budowa Maszyn. 3. POZIOM STUDIÓW: Pierwszego stopnia

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Obróbka wytaczarska: Obróbka frezerska: Obróbka mechaniczna w ZAMET Budowa Maszyn S.A.

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Nr ćwiczenia : 7

Listwy zębate / Koła modułowe / Koła stożkowe

Podstawy Konstrukcji Maszyn Machine Desing. Automatyka i Robotyka I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Dobór sprzęgieł hydrokinetycznych 179 Bibliografia 183

Wymiary tolerowane i pasowania. Opracował: mgr inż. Józef Wakuła

Sposób kształtowania plastycznego uzębień wewnętrznych kół zębatych metodą walcowania poprzecznego

PL B1. POLITECHNIKA LUBELSKA, Lublin, PL BUP 06/15

Reduktor 2-stopniowy, walcowy.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

WYZNACZANIE NAPRĘŻEŃ W PODSTAWACH ZĘBÓW KÓŁ NAPĘDÓW ZĘBATYCH

PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN KLASA IV TECHNIKUM ZAWODOWE ZAWÓD TECHNIK MECHANIK

...J. CD "f"'" POLITECHNIKA LUBELSKA, Lublin, PL BUP 06/12. ZBIGNIEW PATER, Turka, PL JANUSZ TOMCZAK, Lublin, PL

ZARYS TEORII MECHANIZMÓW I MASZYN

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1

Laboratorium Maszyny CNC. Nr 3

Projektowanie i dobieranie zespołów maszyn 311[20].Z2.03

PRZEKŁADNIE CIERNE PRZEKŁADNIE MECHANICZNE ZĘBATE CIĘGNOWE CIERNE ŁAŃCUCHOWE. a) o przełożeniu stałym. b) o przełożeniu zmiennym

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PL B1. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Remontowe Energetyki ENERGOSERWIS S.A.,Lubliniec,PL BUP 02/06

(13) B1 F16H 1/16 F16H 57/12

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

PL B1. POLITECHNIKA RZESZOWSKA IM. IGNACEGO ŁUKASIEWICZA, Rzeszów, PL BUP 21/15

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Makro Generator przekładni zębatej

(12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11) (13) B1

PL B1. ŻBIKOWSKI JERZY, Zielona Góra, PL BUP 03/06. JERZY ŻBIKOWSKI, Zielona Góra, PL WUP 09/11 RZECZPOSPOLITA POLSKA

PL B1. Sposób kształtowania plastycznego uzębień wewnętrznych kół zębatych metodą walcowania poprzecznego. POLITECHNIKA LUBELSKA, Lublin, PL

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia pierwszego stopnia. Podstawy konstrukcji maszyn II

ności od kinematyki zazębie

Materiały pomocnicze do rysunku wał maszynowy na podstawie L. Kurmaz, O. Kurmaz: PROJEKTOWANIE WĘZŁÓW I CZĘŚCI MASZYN, 2011

PL B1. POLITECHNIKA LUBELSKA, Lublin, PL BUP 20/12

WYZNACZANIE ZA POMOCĄ MEB WPŁYWU PĘKNIĘCIA U PODSTAWY ZĘBA NA ZMIANĘ SZTYWNOŚCI ZAZĘBIENIA

Tolerancje kształtu i położenia

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

12 > OPIS OCHRONNY PL WZORU UŻYTKOWEGO

Podstawy konstruowania węzłów i części maszyn : podręcznik konstruowania / Leonid W. Kurmaz, Oleg L. Kurmaz. Kielce, 2011.

ANALIZA NAPRĘŻEŃ W KOŁACH ZĘBATYCH WYZNACZONYCH METODĄ ELEMENTÓW BRZEGOWYCH

WYZNACZANIE LUZU OBWODOWEGO W ZAZĘBIENIU KÓŁ PRZEKŁADNI FALOWEJ

FREZY OBWIEDNIOWE DO OBRÓBKI PRZEKŁADNI ZĘBATYCH

Przekładnie ślimakowe / Henryk Grzegorz Sabiniak. Warszawa, cop Spis treści

TEORIA MASZYN I MECHANIZMÓW ĆWICZENIA LABORATORYJNE

Podstawy Konstrukcji Urządzeń Precyzyjnych

(73) Uprawniony z patentu: (43) Zgłoszenie ogłoszono: Wyższa Szkoła Inżynierska, Koszalin, PL

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

PL B1. Sposób prostopadłego ustawienia osi wrzeciona do kierunku ruchu posuwowego podczas frezowania. POLITECHNIKA POZNAŃSKA, Poznań, PL

KSZTAŁTOWANIE ZARYSU ZĘBA KOŁA ZĘBATEGO W PROGRAMOWANIU DIALOGOWYM I PARAMETRYCZNYM GEAR S TOOTH PROFILE SHAPING IN DIALOG AND PARAMETRIC PROGRAMMING

Transkrypt:

POLITECHNIKA GDAŃSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY KATEDRA KONSTRUKCJI I EKSPLOATACJI MASZYN KOREKCJA ZAZĘBIENIA ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 5 Z PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN OPRACOWAŁ: dr inż. Jan KŁOPOCKI Gdańsk 2000

- 2-1. CEL ĆWICZEŃ Celem ćwiczeń jest poszerzenie i utrwalenie wiedzy na temat geometrii zazębienia kół zębatych, ze szczególnym uwzględnieniem korekcji zarysu. 2. WPROWADZENIE DO ĆWICZEŃ 2.1. Wstęp Korekcją nazywamy operację przesunięcia zarysu zęba w stosunku do zębów koła zerowego, dokonywanej w trakcie nacinania zębów. Koła niekorygowane są nazywane kołami zerowymi, ponieważ odległość linii podziałowej narzędzia zębatki od okręgu podziałowego nacinanych kół jest równa zeru. Należy podkreślić, że przy korekcji nie ulega zmianie linia toczna narzędzia, która przez cały czas obróbki pozostaje styczna do koła podziałowego nacinanego koła. Zmienia się tylko geometria samego koła. Korekcję zarysu dwóch współpracujących kół zębatych określa się łącznym współczynnikiem korekcji x. x =x 1 + x 2 (bezwymiarowy) x 1 - współczynnik korekcji koła pierwszego x 2 - współczynnik korekcji koła drugiego Przesunięcie zarysu X = x m n [mm] m n - moduł normalny Głównymi celami stosowania korekcji jest: zlikwidowanie podcięcia zęba; zmiana odległości osi współpracujących kół; zwiększenie wytrzymałości stopy zęba na złamanie; zwiększenie wytrzymałości powierzchni zęba na wykruszenie zmęczeniowe; dobór korzystnych warunków poślizgu międzyzębnego; oraz inne jak np. dobór kąta przyporu odmiennego od normalnego czy też związaną z tym zmianę odległości międzyosiowej. Współczynniki zarysu - korekcji (x 1,x 2 ) można tak przyjmować, że możliwe jest osiągnięcie mniej lub więcej w/w celów. Jednakże osiągnięcie ich wszystkich jednocześnie jest niemożliwe. Korekcja może być dodatnia (x 0) oraz ujemna (x 0). W korekcji dodatniej zarys koła przesunięty jest na zewnątrz w stosunku do koła zerowego, natomiast w korekcji ujemnej do wnętrza koła. Korekcje te ilustruje rys.1. Jak istotnie wpływa korekcja na stosunki wymiarowe zęba przedstawiono na rys.2. razem z tabelą podającą wartości współczynnika korekcji dla poszczególnych zębów.

- 3 - Rysunek1. Zmiana zarysu zębów przy korekcji "dodatniej " i "ujemnej" Numer zęba Liczba zębów 1 12 0 2 12 0,82 3 12-0,5 4 50 0 5 50-1 6 50 +1,2 Współcz. korekcji x Rysunek 2. Zarys zębów o różnej liczbie przesunięcia zarysu

- 4 - Wszystkie zależności i wzory związane z korekcją wyprowadzane są z równania ewolwenty określanej przez funkcje inwoluty kąta r. Parametry ewolwenty zilustrowano na rys.3 a wartości funkcji inv przedstawiono w tablicy 1. = tg - r = inv Rysunek 3. Parametry ewolwenty Rzeczywista odległość osi kół korygowanych a - zerowa odległość osi (bez korekcji) a w - rzeczywista odległość osi (po korekcji) - kąt przyporu w zazębieniu zerowym (20 ) w - toczny kąt przyporu (po korekcji)

- 5 - Rysunek 4. Promienie kół tocznych, wierzchołkowych i dna wrębów oraz wysokości głowy i stopy zęba w parze kół zębatych Promienie kół tocznych (średnice), promienie okręgów wierzchołkowych i dna wrębów kół zębatych obliczane są z poniższych zależności. ; ; r 1(2) - promienie okręgów podziałowych koła 1 lub (2) r f1(2) - promienie okręgów stóp koła 1 lub (2) r a1(2) - promienie okręgów wierzchołkowych koła 1 lub (2) (promienie koła głów) m n - moduł normalny y - współczynnik wysokości zęba (najczęściej y=1) x 1(2) - współczynniki korekcji koła 1 lub (2) c = c m n - luz promieniowy wg [PN-71/M-88522/01]

- 6 - c - współczynnik luzu promieniowego przyjmowany dla zębów dłutowanych i wiórkowanych (0,2-0,3) oraz szlifowanych 0,4. Wartość zalecana c =0,25 h a - wysokość głowy zęba korygowanego h f - wysokość stopy zęba korygowanego 2.2 Opis przyrządu PK Przyrząd PK (rys.5) służy do wykreślania zarysów kół zębatych w zakresie średnic podziałowych od 80 do 380 mm, metodą obwiedniową. Tarcza (1) obracająca się wokół osi pionowej jest napędzana przez płytę (2), przemieszczaną prostoliniowo w płaszczyźnie poziomej, za pomocą mechanizmu śrubowego (3). Ruch płyty (2) jest zamieniany na ruch obrotowy tarczy (1) za pośrednictwem przekładni ciernej o przełożeniu 1:1, przy czym koła 4 i 4 tej przekładni a także "koła toczne" tarczy (1) obracają się z prędkością obwodową równą prędkości przesuwu płyty (2). Koło toczne tarczy (tj.wykreślanego koła zębatego) jest zdeterminowane położeniem punktu styku koła (4 ) z tarczą (1). Do płyty (2) utwierdzona jest listwa zębata (5) o liczbie zębów z=. Możliwa jest zmiana odległości listwy od środka tarczy (1) co wykorzystywane jest w przypadku wykreślenia zarysu korygowanego (przy zachowaniu tej samej średnicy tocznej tarczy 1). Zmieniać można również średnicę koła tocznego (podziałowego) przez przemieszczenie zespołu kół ciernych (4 i 4 ) i zmianę ich odległości od środka tarczy (1).

- 7 - K zmiana współczynnika korekcji C zmiana średnicy koła tocznego (podziałowego) H, R sprężynowy ruch elementu 1, 2 oraz 5 Rysunek 5. Przyrząd PK do wykreślenia zarysu metodą obwiedniową

- 8 - Tablica 1. Wartości funkcji ewolwentowej inv Stopnie 0 10 20 30 40 50 2 0,00001418 0,00001804 0,00002253 0,00002771 0,00003364 0,00004035 3 0,00004790 0,00005634 0,00006573 0,00007610 0,00008751 0,00010000 4 0,00011364 0,00012857 0,00014453 0,00016189 0,00018059 0,00020067 5 0,00022220 0,00024522 0,00026978 0,00029594 0,00032374 0,00035324 6 0,0003845 0,0004175 0,0004524 0,0004892 0,0005280 0,0005687 7 0,0006115 0,0006564 0,0007035 0,0007528 0,0008044 0,0008582 8 0,0009145 0,0009732 0,0010343 0,0010980 0,0011634 0,0012332 9 0,0013048 0,0013792 0,0014563 0,0015363 0,0016193 0,0017051 10 0,0017941 0,0018860 0,0019812 0,0020795 0,0021810 0,0022859 11 0,0023941 o,0025057 0,0026208 0,0027394 0,0028616 0,0029875 12 0,0031171 0,0032504 0,0033875 0,0035285 0,0036735 0,0038224 13 0,0039754 0,0041325 0,0042938 0,0044593 0,0046291 0,0048033 14 0,0049819 0,0051650 0,0053526 0,0055448 0,0057417 0,0059434 15 0,0061498 0,0063611 0,0065773 0,0067985 0,0070248 0,0072561 16 0,007493 0,007735 0,007982 0,008234 0,008492 0,008756 17 0,009025 0,009299 0,009580 0,009866 0,010158 0,010456 18 0,010760 0,011071 0,011387 0,011709 0,012038 0,012376 19 0,012715 0,013063 0,013418 0,013779 0,014148 0,014523 20 0,014904 0,015293 0,015689 0,016092 0,016502 0,016920 21 0,017345 0,017777 0,018217 0,018665 0,019120 0,019583 22 0,020054 0,020533 0,021019 0,021514 0,022018 0,022529 23 0,023049 0,023577 0,024114 0,024660 0,025214 0,025777 24 0,026350 0,026931 0,027521 0,028121 0,028729 0,029348 25 0,029975 0,030613 0,031260 0,031917 0,032583 0,033260 26 0,033947 0,034644 0,035352 0,036069 0,036798 0,037537 27 0,038287 0,039047 0,039819 0,040602 0,041395 0,042201 28 0,043017 0,043845 0,044685 0,045537 0,046400 0,047276 29 0,048164 0,049064 0,049976 0,050901 0,051838 0,052788 30 0,053751 0,054728 0,055717 0,056720 0,057736 0,058765 31 0,059809 0,060866 0,061937 0,063022 0,064122 0,065236 32 0,066364 0,067507 0,068565 0,069838 0,071026 0,072230 33 0,073449 0,074684 0,075934 0,077200 0,078483 0,079781 34 0,081097 0,082428 0,083777 0,085142 0,086525 0,087925 35 0,089342 0,090777 0,092230 0,093701 0,095190 0,096698 36 0,09822 0,09977 0,10133 0,10292 0,10452 0,10614 37 0,10778 o,10944 0,11113 0,11283 0,11455 0,11630 38 0,11806 0,11985 0,12165 0,12348 0,12534 0,12721 39 0,12911 0,13102 0,13297 0,13493 0,13692 0,13893 40 0,14097 0,14303 0,14511 0,14722 0,14936 0,15152

- 9-3. OPIS ĆWICZENIA Ćwiczenie jest wykonywane samodzielnie przez (3-4 osoby) pod nadzorem prowadzącego. Studenci przystępujący do wykonywania ćwiczenia są zobowiązani do wcześniejszego zapoznania się z niniejszą instrukcją oraz przypomnienia sobie podstawowych zagadnień geometrii zazębienia dla kół o zębach prostych. Prowadzący sprawdza stopień przygotowania studentów do wykonywania ćwiczenia. 3.1 Czynności wstępne - przygotowanie przyrządu PK do pracy Studenci otrzymują od Prowadzącego założenia do ćwiczenia takie jak: liczba zębów i moduł (lub podziałka) koła którego zarys zębów należy wykreślić w oparciu o trapezowy zarys odniesienia; współczynnik korekcji x. Ćwiczenie obejmuje wykreślenie kształtu boków zęba dla danego zarysu odniesienia. W/w dane umożliwiają obliczenie średnicy koła tocznego (podziałowego). Przygotowanie przyrządu PK do pracy obejmuje następujące czynności; ustawienie przekładni ciernej (4 i 4 ) w odpowiedniej pozycji, stosownie do wyznaczonej średnicy koła tocznego (wszelka regulacja położenia kół 4 i 4 przekładni ciernej musi odbywać się przy jej rozprzęgnięciu); utwierdzenie właściwej listwy zębatej (5) do płyty (2) przy czym listwa musi być ustawiona względem osi kół(1) odpowiednio do przyjętego współczynnika korecji x; zamocowanie arkusza papieru na tarczy (1); napięcie elementów przekładni ciernej. 3.2 Wykreślenie zarysu Wykreślenie zarysu boków zębów metodą obwiedniową odbywa się poprzez odrysowanie zarysu zębatki na przytwierdzonym do tarczy (1) arkuszu papieru, dla dowolnego położenia płyty (2) i powtórzeniu tej czynności wielokrotnie po każdym przemieszczeniu płyty (2) o kilka mm. 4. INSTRUKCJA OPRACOWANIA SPRAWOZDANIA Sprawozdanie z ćwiczenia składa się z opisu ćwiczenia oraz opracowania wyników. Do sprawozdania należy dołączyć arkusze z wykreślonymi zarysami. Opracowanie wyników powinno zawierać: a - wyznaczenie wynikowej średnicy koła podziałowego (dla zarysu uzyskanego na przyrządzie PK); b - wykreślenie linii przyporu i wyznaczenie kąta przyporu w biegunie zazębienia;

- 10 - c - wyznaczenie liczby przyporu, po uwzględnieniu stosowanych wartości wysokości głów i stóp; d - wykreślenie koła zasadniczego; e - obliczenia korekcji zazębienia dla danych podanych przez prowadzącego; f - wykonanie rysunku warsztatowego koła zębatego o parametrach z pkt.e lub innych podanych przez prowadzacego. UWAGA! Dla każdej z grup ćwiczących prowadzący może inaczej sformułować założenia i zadanie. Wymagania dotyczące sprawozdania podano jedynie przykładowo. 5. LITERATURA 1. Dziama A., Michniewicz M., Niedźwiedzki M.: Przekładnie zębate PWN 1982. 2. Maciakowski R., Sikora J.: Wykład PKM z ćwiczeniami rachunkowymi Przekładnie zębate Politechnika Gdańska 1993. 3. PN 76/M 88509/01 Przekładnie zębate walcowe nazwy, określenia, symbole. 4. PN 76/M 88522/01 Przekładnie zębate walcowe dokładność, wykonania, nazwy, określenia i wartości odchyłek..