KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM ENERGIA - Uczeń nie opanował wiedzy i umiejętności niezbędnych w dalszej nauce. - Wie, kiedy jest wykonywana praca mechaniczna. - Wie, że każde urządzenie ma określoną moc. - Zna wzór i jednostkę pracy. - Zna wzór i jednostkę mocy. - Odróżnia dźwignię dwu- od jednostronnej na modelach i schematach. - Podaje i wskazuje przykłady dźwigni dwustronnej. - Wie, że stosując dźwignię nie zyskujemy na pracy tylko na sile. - Potrafi wymienić rodzaje energii mechanicznej i wskazać ciała je posiadające. - Wie, że ciało umieszczone na pewnej wysokości ma energię potencjalną ciężkości. - Wie, że odkształcone ciało ma energię potencjalną sprężystości. - Wie, że ciało będące w ruchu ma energię kinetyczną. - Wie, że podczas spadania swobodnego maleje energia potencjalna a rośnie kinetyczna. III. DOSTATECZNY - Umie obliczyć pracę i moc ze wzorów. - Wie, kiedy praca jest równa zero. - Wie, że pracę wykonuje się przy podnoszeniu i przy ruchu z tarciem. - Rysuje schemat dźwigni dwustronnej i nazywa jej elementy. - Zna warunek równowagi sił na dźwigni i potrafi go zapisać. - Zna inne maszyny proste i ich praktyczne wykorzystanie w życiu codziennym. - Wie, że ciało zdolne do wykonania pracy ma energię mechaniczną. - Zna wszystkie rodzaje energii mechanicznej i wskazuje odpowiednie przykłady. - Wie, że jednostką energii jest dżul. - Wie od czego zależy energia potencjalna ciężkości. - Potrafi obliczyć energię potencjalną ciężkości dla danego ciała. - Wie, że energia kinetyczna zależy od masy i prędkości ciała zna wzór. - Potrafi obliczać energię kinetyczną. - Umie podać przykłady zjawisk gdzie występują przemiany energii mechanicznej. - Zna zasadę zachowania energii mechanicznej. - Zna jednostkę pracy 1 kwh i umie ją zamienić na dżule. - Umie przekształcać wzory i zamieniać jednostki. - Umie wykazać za pomocą wzorów, że przy użyciu maszyn prostych nie zyskujemy na pracy. - Umie podać praktyczne wykorzystanie energii mechanicznej występującej w przyrodzie. - Wie, że zmiana masy wpływa na zmianę energii potencjalnej ciężkości. - Wie, że miarą zmiany tej energii jest praca. 1
- Wie, że energia potencjalna sprężystości wiąże się z oddziaływaniem międzycząsteczkowym. - Oblicza m i h ze wzoru na energię potencjalną ciężkości. - Wie, jak się zmienia energia kinetyczna gdy zmienia się prędkość ciała. - Potrafi doświadczalnie wykazać, że energia kinetyczna zależy od masy i prędkości. - Potrafi wykazać, że zasada zachowania energii mechanicznej jest spełniona przy spadaniu swobodnym. - Umie rozwiązywać typowe zadania problemowe i rachunkowe. V. BARDZO DOBRY - Wykorzystując wzory z kinematyki oblicza wartość pracy i mocy. - Mając dane F i v oblicza moc urządzenia. - Rozwiązuje zadania nietypowe z wykorzystaniem warunku równowagi sił na dźwigni. - Umie rozwiązywać zadania na obliczanie pracy przy użyciu maszyn prostych. - Bez dokonywania obliczeń szacuje wielkość pracy przy wciąganiu ciała po równi i podczas podnoszenia. - Wie co wpływa na wartość energii mechanicznej. - Rozwiązuje zadania nietypowe z wykorzystaniem wzoru na Epc. - Przelicza jednostki. - Wie, że Eps jest proporcjonalna do x2. - Znając energię kinetyczną i masę potrafi obliczyć prędkość ciała. - Do rozwiązywania zadań korzysta ze wzorów z kinematyki. - Stosuje zasadę do ruchu wahadła i przy rzucie pionowym w górę. VI. CELUJĄCY - Opanował wiedzę i umiejętności wkraczające poza program nauczania ENERGIA W ZJAWISKACH CIEPLNYCH - Uczeń nie panował wiedzy i umiejętności niezbędnych w dalszej nauce. - Wie, że substancja występuje w trzech stanach skupienia. - Wie, na czym polega topnienie i krzepnięcie; podaje przykłady. - Wie, na czym polega parowanie, skraplanie, wrzenie; podaje przykłady. - Wie, jak sporządzić roztwór. - Wie, że substancje zbudowane są z cząsteczek. - Zna budowę cieczy, ciał stałych i gazów. - Wie, że substancje różnią się gęstością. - Wie, że w ruchu z tarciem wzrasta temperatura ciała. - Wie, co to jest energia wewnętrzna ciała. - Zna sposoby zmiany energii wewnętrznej. 2
III. DOSTATECZNY - Wie, że stan skupienia zależy od temperatury substancji. - Umie nazwać trzy stany skupienia wody. - Umie opisać zjawisko rozszerzalności temperaturowej na konkretnych przykładach. - Wie, kiedy zachodzi zjawisko topnienia i krzepnięcia. - Zna temperatury topnienia i krzepnięcia wody i wie, że są równe. - Wie, w jakich warunkach zachodzi parowanie, wrzenie, skraplanie. - Wie, co znaczą pojęcia roztwór, rozpuszczalnik, substancja rozpuszczona. - Wie, że cząsteczki są bardzo małe i że między nimi są wolne przestrzenie. - Wie, że miarą gęstości jest masa w jednostce objętości. - Wie, że w ruchu z tarciem nie jest spełniona zasada zachowania energii mechanicznej. - Wie, że temperatura ciała zależy od energii kinetycznej cząsteczek tego ciała. - Zna treść I zasady i umie zapisać ją wzorem. - Wie, co to jest ciepło właściwe. - Umie określić związek stanu skupienia wody z jej temperaturą. - Umie podać typowe zjawiska rozszerzalności temperaturowej. - Wie, że temperatura topnienia i krzepnięcia ciał krystalicznych są równe. - Wie, co wpływa na szybkość parowania, rozróżnia parowanie od wrzenia. - Rozróżnia roztwór od mieszaniny. - Umie obliczyć gęstość ze wzoru. - Umie wyznaczyć gęstość doświadczalnie. - Umie wskazać przykłady, że w ruchu z tarciem wzrasta temperatura ciała. - Wie, że podczas zmiany temperatury zmienia się energia kinetyczna cząsteczek. - Umie dokonać analizy typowych przykładów. V. BARDZO DOBR - Umie odróżnić parę wodną od mgły. - Umie podać nietypowe przykłady rozszerzalności temperaturowej i praktyczne wykorzystanie tego zjawiska. - Wie, jak topią się ciała krystaliczne i bezpostaciowe. - Na jednym wykresie przedstawia proces ogrzewania ciała stałego. - Wie, jak otrzymać z roztworu substancję rozpuszczoną. - Wie, czym różni się roztwór nasycony od nienasyconego. - Umie zamieniać jednostki gęstości. - Umie wyznaczyć gęstość ciała nieforemnego, cieczy. - Wie, ze kosztem wykonanej pracy powstaje nowa forma energii. - Umie rozwiązywać zadania problemowe. VI. CELUJĄCY - Opanował wiedzę i umiejętności wkraczające poza program nauczania 3
ELEKTROSTATYKA - Nie opanował tych wiadomości i umiejętności, które są konieczne do dalszego kształcenia. - Wie, ładunki elektryczne są wszechobecne. - Wie, że atom składa się z dodatnio naładowanego jądra i ujemnie naładowanych elektronów. - Zna budowę i funkcję elektroskopu. - Wie, że wokół ciała naładowanego elektrycznie występuje pole elektryczne. III. DOSTATECZNA - Zna mikroskopowy model elektryzowania ciał. - Zna zasadę zachowania ładunku elektrycznego. -Wie, że wielkość pola elektrostatycznego w danym punkcie zależy od wielkości ładunku elektrycznego wytwarzającego pole i od jego odległości od źródła pola. - Potrafi wyjaśnić zasadę działania elektroskopu. - Potrafi wyjaśnić proces elektryzowania ciał, wykorzystując mikroskopowy model elektryzowania. -Potrafi doświadczalnie wykazać istnienie pola elektrycznego. -Potrafi scharakteryzować pole elektryczne pochodzące od pojedynczego ładunku punktowego, dwóch ładunków jednoimiennych i różnoimiennych. V. BARDZO DOBRY obejmują wszystkie wymagania na stopnie niższe i ponadto -Potrafi jakościowo ustalić zależność wielkości oddziaływania elektrostatycznego od wielkości ładunku elektrycznego wytwarzającego pole elektryczne oraz odległości od niego. -Potrafi wykorzystać elektroskop do wykazania stanu naelektryzowania ciał; Wyjaśnić rolę uziemienia. VI. CELUJĄCY obejmują wszystkie wymagania na stopnie niższe a ponadto: zaangażowanie wykazywanie własnej inicjatywy i własnych poglądów na przedstawienie danego zagadnienia rozwiązywanie zadań i problemów nietypowych. 4
PRĄD ELEKTRYCZNY - Nie opanował tych wiadomości i umiejętności, które są konieczne do dalszego kształcenia. -Wie, że prąd elektryczny może płynąć jedynie w obwodzie zamkniętym. -Wie, że elementami każdego obwodu elektrycznego są: źródło prądu, przewody łączące, wyłącznik oraz odbiornik. -Zna budowę ogniwa i baterii. -Wie, że każde źródło prądu posiada dwa bieguny (dodatni i ujemny). -Zna symbole podstawowych elementów obwodów elektrycznych. -Wie, że natężenie prądu elektrycznego i napięcie elektryczne są ze sobą związane; III. DOSTATECZNA - Wie, że przy połączeniu szeregowym opór zastępczy równy jest sumie oporów cząstkowych. -Wie, że przy łączeniu równoległym oporników suma natężeń w rozgałęzieniach obwodu jest równa natężeniu całkowitemu. -Umie doświadczalnie wykazać istnienie pola elektrycznego. - Umie scharakteryzować pole elektryczne pochodzące od pojedynczego ładunku punktowego, dwóch ładunków jednoimiennych i różnoimiennych. - Umie zbudować obwód elektryczny. -Umie posłużyć się żarówką jako sygnalizatorem przepływu prądu elektrycznego. - Umie posłużyć się diodą świecącą jako sygnalizatorem przepływu prądu elektrycznego. - Umie narysować schemat obwodu elektrycznego. -Umie zbudować obwód elektryczny na podstawie jego schematu. -Umie wyjaśnić istotę prądu elektrycznego, posługując się mikroskopowym modelem prądu elektrycznego. - Umie prawidłowo włączyć amperomierz do obwodu elektrycznego. - Umie dokonać pomiaru natężenia prądu elektrycznego płynącego w obwodzie elektrycznym. -Umie prawidłowo podłączyć woltomierz do obwodu. - Umie odczytać wartość mierzonego napięcia. -Umie połączyć oporniki szeregowo. -Umie połączyć oporniki równolegle. -Umie obliczyć opór zastępczy oporników połączonych szeregowo lub równolegle. V. BARDZO DOBRY -Umie rozwiązywać zadania stosując poznane wzory. -Wykonuje samodzielnie różne doświadczenia z wykorzystaniem oporników, mierników itp. 5
VI. CELUJĄCY obejmują wszystkie wymagania na stopnie niższe a ponadto: zaangażowanie wykazywanie własnej inicjatywy i własnych poglądów na przedstawienie danego zagadnienia rozwiązywanie zadań i problemów nietypowych. Opracowała: Marta Jakubowska 6