Budowanie wizerunku współczesnego polityka Opracowała: mgr Diana Mościcka Uniwersytetu Warmińsko Mazurskiego w Olsztynie
Wizerunek wart jest więcej niż tysiąc słów Carlos Ruiz Zafón Współcześnie potencjał wpływu wizerunku na decyzje społeczeństwa wykorzystują politycy, którzy mocno skupiają się na jego kreowaniu, mając na celu osiągnięcie zaplanowanych celów politycznych, czyli sukces wyborczy*. *Ł. Przybysz, Zarządzanie wizerunkiem polityka, w: Obszary badań wizerunku, red. A. Waszkiewicz, Warszawa 2013, s. 19.
Wizerunek - może oznaczać zdjęcie, obraz czy inną graficzną reprezentację przedmiotu lub osoby*. Równocześnie może także odnosić się do reprezentacji tegoż przedmiotu w umyśle odbiorcy, który go obserwuje, jak i do wszystkich elementów składowych danej reprezentacji z osobna. Wizerunek/image jest dynamiczny, mobilny oraz podatny na zmiany i wpływy. *M. Sokołowski, W lustrze mediów. Wizerunki wybranych subkultur, grup społecznych i zawodowych, Toruń 2012, s. 25.
Wizerunek polityków przejawia się w ich zachowaniach, prezencji oraz prezentacji poglądów w środkach masowego przekazu. Jest więc stworzonym do osiągania założonych celów wyobrażeniem, dzięki któremu odbiorcy, czyli wyborcy, przypisują politykowi określone cechy i wartości*. * W. Cwalina, A. Falkowski, Marketing polityczny: perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2006, s. 153-154.
Wizerunek nie jest wartością samą w sobie i dla siebie. Jego wartość jest abstrakcyjna i niemierzalna, gdyż nie da się określić i wyliczyć w stu procentach tego, jak będzie odebrany w społeczeństwie. Istotne elementy wizerunku polityka*: identyfikowanie się z danym terenem, regionalną grupą, miejscem zamieszkania polityka; utożsamianie i odwoływanie się do konkretnej grupy społecznej; pochodzenie narodowe/etniczne; zawód i umiejętności; wyznanie religijne; poziom zamożności; itd. *Zob.: A. M. Zaręba, Wizerunek polityka w III RP: kreacja, instrumentarium, kompetencje komunikacyjne, Rzeszów 2011.
Marketing polityczny na przestrzeni lat wypracował własny sposób, metody oraz techniki konstruowania wizerunku partii politycznych, jej liderów i pozostałych działaczy politycznych. Stworzono go po to, aby wykreować i wypromować daną osobę, następnie pomóc jej zdobyć odpowiednie stanowisko polityczne i efektywnie realizować określony program partyjny czy polityczny.
Na wizerunek składa się: wygląd zewnętrzny prezencja, właściwe zachowanie, stosunek do wykonywanego zawodu i pracy, określony system wartości oraz sposób porozumiewania się*. Dlatego wizerunek działaczy politycznych oraz zawodowych polityków można podzielić na**: wizerunek polityczny - to formalne zdolności i możliwości polityków, a także ich poglądy oraz wizja społeczno polityczna; wizerunek stylistyczny - osobowość, charakter, możliwości, maniery oraz wygląd zewnętrzny. *I. Podobas, Public relations, jako narzędzie kreowania wizerunku partii politycznych, Warszawa 2011, 90-91. ** Tamże, s. 95.
Specjaliści od wizerunku polityków stosują następujące techniki, pomagające mu w pracy: dokładna selekcja newsów i opinii dotyczących danego polityka i jego najbliższego otoczenia; opracowanie i dostosowanie faktów do konkretnych sytuacji, tak aby brzmiały jak zaprzeczenie niewygodnych insynuacji czy zdarzeń; używanie specjalnych zwrotów, które obejmują istnienie pewnych prawd, tak aby wydawały się oczywiste, nie uzasadniając ich; tuszowanie, opóźnianie, a nawet blokowanie niekorzystnych informacji i szybkie zastępowanie ich korzystnymi.
Według specjalistów każdy wizerunek można obalić lub zmienić! To indywidualny obraz, przez który postrzegamy w określony sposób daną osobę. Każdy człowiek inaczej go odbiera, analizuje i odczytuje, dlatego dobrze, że na scenie politycznej mamy różne osobowości, bo każdy możne znaleźć coś dla siebie Źródło: http://happylife.com.pl/tag/seo/
BIBLIOGRAFIA: 1. Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny: perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2006. 2. Podobas I., Public relations, jako narzędzie kreowania wizerunku partii politycznych, Warszawa 2011. 3. Przybysz Ł., Zarządzanie wizerunkiem polityka, w: Obszary badań wizerunku, red. Waszkiewicz A., Warszawa 2013, s. 19-41. 4. Sokołowski M., W lustrze mediów. Wizerunki wybranych subkultur, grup społecznych i zawodowych, Toruń 2012. 5. Zaręba A. M., Wizerunek polityka w III RP: kreacja, instrumentarium, kompetencje komunikacyjne, Rzeszów 2011.