Pułtuski SzOK Szkolny Ośrodek Kariery Nr POKL.09.05.00-14-311/09 POZNAJ SIEBIE!



Podobne dokumenty
Jak trafnie wybrać zawód? poznanie siebie.

Narzędzie nr 6: Test predyspozycji zawodowych

GAZETKA SzOK Szkolni Odkrywcy Kariery w Gimnazjum nr 12 numer 3

Łomżyńskie Centrum Rozwoju Edukacji Samorządowy Ośrodek Doradztwa Metodycznego i Doskonalenia Nauczycieli w Łomży

Vademecum Doradztwa Edukacyjno-Zawodowego. Czynniki wpływające na decyzje zawodowe - preferencje i predyspozycje zawodowe

DORADZTWO ZAWODOWE ŚCIEŻKĄ W BUDOWANIU KARIERY ZAWODOWEJ

Na drabinę wchodzi się szczebel po szczebelku. Powolutku aż do skutku... Przysłowie szkockie

Kim pragniemy zostać? Takie pytanie stawiamy sobie na początku rozmyślań nad wyborem zawodu. Nie łatwo odpowiedzieć na takie pytanie, bo spośród

Wybrać zawód i zaplanować dalszą drogę kształcenia. Rodzic doradca

GRAŻYNA KOWALCZYK. Zadanie finansowane ze środków Narodowego Programu Zdrowia na lata

1. Analizowanie informacji o efektach działalności szkoły w wybranym obszarze. 2. Sformułowanie wniosków służących podniesieniu jakości pracy szkoły.

Kwestionariusz stylu komunikacji

WEWNĄTRZSZKOLNY SYSTEM DORADZTWA EDUKACYJNO - ZAWODOWEGO. w GIMNAZJUM MIEJSKIM IM. JANA PAWŁA II W GŁOWNIE. w roku szkolnym 2015/2016

WEWNĄTRZSZKOLNY SYSTEM DORADZTWA ZAWODOWEGO

JAK POMÓC DZIECKU W WYBORZE ZAWODU I SZKOŁY?

ŻYWIOŁ WODY - ĆWICZENIA

SCENARIUSZ LEKCJI Z ZAKRESU ORIENTACJI ZAWODOWEJ. Odkrywanie swoich zainteresowań.

Program Coachingu dla młodych osób

SZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO na lata

Zagrożenia psychospołeczne

JAK MOTYWOWAĆ DZIECKO DO NAUKI

MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ

WEWNĄTRZSZKOLNY SYSTEM DORADZTWA ZAWODOWEGO GIMNAZJUM W NOWYM GAJU

Wewnątrzszkolny System Doradztwa Zawodowego w Szkole Podstawowej nr 119 w Warszawie

Jak motywować młodzież do planowania kariery i rozwoju zawodowego

PROGRAM ZAJĘĆ ROZWIJAJĄCYCH UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNE DLA DZIECI W WIEKU 8-12 LAT: RAZEM LEPIEJ - realizowany w SP 209

3. PODEJMUJEMY DECYZJĘ!

Program doradztwa zawodowego w Gimnazjum im. Ks. Zdzisława Peszkowskiego w Krążkowach

ROZPOZNAWANIE PREDYSPOZYCJI I ZAINTERESOWAŃ

Wewnątrzszkolny System Doradztwa Zawodowego Publicznego Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Strykowicach Górnych rok szkolny 2015/2016

SZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO Zespołu Szkół nr 60 w Warszawie

TEST ZAINTERESOWAŃ ZAWODOWYCH. Imię i nazwisko lub pseudonim.. Płeć M / K Wiek. Data badania

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 85 IM. ZRZESZENIA KASZUBSKO POMORSKIEGO W GDAŃSKU WEWNĄTRZSZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO

Składa się on z czterech elementów:

Tutoring: jedna z metod wspierająca ucznia zdolnego.

Trzy filary motywacji wewnętrznej: jak je budować? Joanna Steinke-Kalembka

WEWNĄTRZSZKOLNY SYSTEM DORADZTWA ZAWODOWEGO W GIMNAZJUM IM. POLSKICH OLIMPIJCZYKÓW W BACZYNIE

Konferencja "Nowa jakość w kształceniu zawodowym i ustawicznym" Warszawa, r

PLAN PRACY SZKOLNEGO DORADCY ZAWODOWEGO NA ROK SZKOLNY 2011/2012 W ZESPOLE SZKÓŁ SPECJALNYCH W OPOLU

SZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO ZESPÓŁ SZKÓŁ SPORTOWYCH W RYBNIKU

Webinar wspierany przez: Osobowość w pracy doradcy kariery

Plan działań preorientacji i orientacji zawodowej na III poziomie edukacyjnym w ZSiP w Krośnicach

PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO GIMNAZJUM NR 1 im. Noblistów Polskich w ELBLĄGU

Pomagam mojemu dziecku wybrać szkołę i zawód

Atmosfera jasnego szczęścia, oto czego duszy dziecięcej potrzeba. W niej żyje i rozwija się dla Boga. św. Urszula Ledóchowska

WEWNĄTRZSZKOLNY SYSTEM DORADZTWA ZAWODOWEGO

ODPOWIEDZIALNOŚĆ RODZICÓW ZA KSZTAŁTOWANIE U DZIECKA SAMODZIELNOŚCI I TROSKI O EFEKTY WŁASNEJ NAUKI

STRES jest normalną biologiczną reakcją każdego żywego organizmu na wszelkie stawiane mu żądania. Jego brak oznacza śmierć dla jednostki.

Szkoła Podstawowa nr 143 im. St. Starzyńskiego w Warszawie ul. Al. St. Zjednoczonych 27. Szkolny program doradztwa zawodowego.

Zarządzanie emocjami

Współpraca doradcy zawodowego z rodzicami. Elwira Zadęcka Krakowska Szkoła Doradztwa Zawodowego

Samorząd a dyrektorzy szkół

SZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO. GIMNAZJUM MISTRZOSTWA SPORTOWEGO NR 2 w Rybniku

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

TEST TKK TWÓJ KAPITAŁ KARIERY

Nauczyciel, który potrafi być doradcą dla swoich uczniów, staje się wychowawcą na miarę czasów, w których żyje. Szanowni Rodzice! Drodzy Uczniowie!

Raport z testu osobowościowego SOFTSkill

AKADEMIA DLA MŁODYCH PRZEWODNIK TRENERA. PRACA ŻYCIE UMIEJĘTNOŚCI

Inteligencja emocjonalna a sukces ucznia

Poznaj swojego doradcę zawodowego

GAZETKA SzOK Szkolni Odkrywcy Kariery w Gimnazjum nr 12 numer 2

CZYNNIKI WYBORU DROGI EDUKACYJNO-ZAWODOWEJ

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

PLAN DORADZTWA EDUKACYJNO - ZAWODOWEGO W GIMNAZJUM NR 2 Z ODDZIAŁAMI DWUJĘZYCZNYMI W NAMYSŁOWIE W ROKU SZKOLNYM 2016/2017

gdybyśmy zapytali klientów czego potrzebują, to powiedzieliby, że szybszego konia, ponieważ nie wiedzieli czym właściwie jest samochód H.

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

Szkoła Podstawowa nr 298 im. Jana Kasprowicza w Warszawie SZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO

PROGRAM ORIENTACJI I DORADZTWA ZAWODOWEGO SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 40 W KATOWICACH. z oddziałami gimnazjalnymi

SZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO W ZESPOLE SZKÓŁ ZAWODOWYCH im. JANA LISZEWSKIEGO ROK SZKOLNY 2016/2017

SZKOLNY PROGRAM DORADZTWA ZAWODOWEGO

Kariera i przedsiębiorczość


Formy pracy i narzędzia

WEWNĄTRZSZKOLNY SYSTEM DORADZTWA ZAWODOWEGO

ZARZĄDZANIE CZASEM JAK DZIAŁAĆ EFEKTYWNIEJ I CZUĆ SIĘ BARDZIEJ SPEŁNIONYM

Doradztwo zawodowe w Gimnazjum

Narzędzie nr 9: Kwestionariusz do mierzenia motywacji osiągnięć

Gimnazjum - klasa 3. Scenariusz Poznaję siebie moje zdolności i zainteresowania. Temat zajęć: Poznaję siebie moje zdolności i zainteresowania

Pedagog GIM PEDAGOG SZKOLNY GIMNAZJUM ROK SZK. 2017/18 MAJA POLAŃSKA. Gabinet D-9 tel w. 119

WEWNTRZSZKOLNY SYSTEM DORADZTWA ZAWODOWEGO

ANKIETA WSTĘPNA DLA UCZESTNIKÓW PROJEKTU pt. Recepta na uśmiech

II Dolnośląska Konferencja

Program Orientacji Szkolnej i Zawodowej Publicznego Gimnazjum w Zespole Szkół im. Tadeusza Kościuszki w Służewie

Wzór na rozwój. Karty pracy. Kurs internetowy. Nauki ścisłe odpowiadają na wyzwania współczesności. Moduł 3. Data rozpoczęcia kursu

Samoocena, umiejętności...

1. Jest dla mnie ważne, by mieć dobrze płatną pracę, nawet jeśli nie zyskuję uznania za to, co robię.

DIAGNOZA WSTĘPNA. (Anna Michalska, Jak nakłonić dziecko do nauki)

WY H C OWA W N A I N E

PROGRAM WYCHOWAWCZY W SZKOLE PODSTAWOWEJ W SMARDZEWIE

Wewnątrzszkolny System Doradztwa Zawodowego Gimnazjum nr 73 im. J. H. Wagnera w Warszawie Mam wybór!

O tym nigdy nie zapominaj!

Jak schudnąć, kiedy jeść się chce? Skuteczna motywacja do schudnięcia. Facebook Live,

TEMAT: PROGRAM WYCHOWAWCZY Z ORIENTACJI ZAWODOWEJ DLA GIMNAZJUM I SZKOŁY PONADGIMNAZJALNEJ

A presentation Thomas to TEIQue. studium przypadku. SLG Thomas International Poland Sp. z o.o.

Wewnątrzszkolny System Doradztwa Zawodowego Zespołu Szkół Ekonomicznych im. Jana Pawła II w Złotowie na rok szkolny 2019/2020

Czynniki wpływające na wybór szkoły i zawodu. oprac. Mateusz Wisełka

Gdańska Pracownia Ślubów, Dorota Kurlenda (Janicka) tel. kom

Wewnątrzszkolny System. Doradztwa Zawodowego

MOTYWOWANIE W ZARZĄDZANIU

Transkrypt:

POZNAJ SIEBIE! Ważne jest realne spojrzenie na własną osobę, poprzez poznanie swoich zainteresowań, uzdolnień, temperamentu, cech charakteru, systemu wartości oraz stanu zdrowia. 1. ZAINTERESOWANIA Zainteresowania są siłą napędową, która pobudza nas do działania, do pogłębienia wiedzy by jak najlepiej poznać to, co nas interesuje. Ważne jest jednak, by umieć rozróżnić trwałe zainteresowania od tych przelotnych, chwilowego zaciekawienia czymś, które to mogą prowadzić do błędnych decyzji. Trwałe zainteresowania należy traktować jako drogowskaz przy wyborze kierunku kształcenia i zawodu. Co świadczy o zainteresowaniach? sposób spędzania wolnego czasu, preferowane przedmioty szkolne, uczestnictwo w kółkach przedmiotowych, zajęciach pozalekcyjnych/pozaszkolnych, tematyka czytanych książek, czasopism, oglądanych filmów. Możemy mówić o 4 metodach zbierania danych o zainteresowaniach (wg. Donalda Super'a): 1. Odpowiedzi danej osoby na pytania:, Co lubisz robić? 2. Okazywanie zainteresowań poprzez zaangażowanie w określoną obserwowalną aktywność (kółka zainteresowań, itp.), 3. Różne testy (np. wiadomości), kiedy osoba ujawnia swoje zainteresowania niekoniecznie zdając sobie z tego sprawę. Rola zainteresowań w życiu zawodowym Zainteresowania i zamiłowania są ważnym czynnikiem motywacyjnym, odzwierciedlają bowiem nasz uczuciowy stosunek do rzeczywistości. Zainteresowanie bywa określane jako: "względnie trwała skłonność do wykonywania pewnych czynności dla przyjemności osiąganej z samego ich wykonania". Niektórzy dzielą zainteresowania na czynne i bierne. O biernym możemy

mówić wtedy, gdy na przykład ktoś słucha jedynie sprawozdań sportowych przez radio lub ogląda je w telewizji, czynne zaś przejawiają się w uprawianiu jakiejś dyscypliny sportu. Rola zainteresowań w pracy jest bardzo duża. Ci, którzy swej pracy nie lubią, wykonują ją niechętnie, są rozżaleni, nudzą się. Zatknęliśmy się nie raz z ekspedientką dla której obsługa następnego klienta jest torturą, czy z urzędnikiem, który nie lubi ludzi i wszelkie sprawy załatwia z pozycji przepisów i paragrafów. Na szczęścia co raz częściej spotykamy ludzi, którzy wybrali zawód zgodnie z zamiłowaniem, wykonują go z pasją, są dobrymi pracownikami, a wykonywane zajęcie ich uszczęśliwia. Człowiek zainteresowany tym, co robi, pracuje znacznie wydajniej, szuka nowych rozwiązań. Praca przynosi mu zadowoleniem, a osiągane sukcesy mobilizują do dalszego rozwoju zawodowego. Zainteresowania możemy podzielić na kilka poniżej przedstawionych grup. Czytając zastanów się do jakiej grupy zakwalifikujesz swoje zainteresowania? Zainteresowania kierownicze osoby takie lubią podejmować obowiązki i mieć kontrolę nad rzeczami. Lubią być odpowiedzialne za zadania wymagające planowania, podejmowania decyzji i koordynowania pracy innych. Potrafią dawać instrukcje i wskazówki. Lubią organizować swoją własną działalność. Postrzegają siebie samych jako osoby o dużej niezależności i samokontroli. Zainteresowania społeczne osoby uspołecznione lubią mieć do czynienia z ludźmi nie tylko w sytuacjach zawodowych, ale także pozazawodowych. Chętnie opiekują się innymi, pomagają w rozpoznawaniu potrzeb i rozwiązywaniu problemów. Preferują działania, które wymagają kontaktów interpersonalnych. Zainteresowania metodyczne osoby te lubią działać według jasnych zasad i sprawdzonych metod realizacji zadań. Preferują pracę pod kierunkiem, kontrolują innych według otrzymanych instrukcji. Pracują nad jednym zadaniem, póki go nie skończą. Pracują rutynowo i wolą sytuacje pozbawione niespodzianek. Zainteresowania innowacyjne nowatorzy lubią zgłębiać problemy i eksperymentować w trakcie pracy nad rozwiązywaniem kolejnych zadań. Interesuje ich inicjowanie i wymyślanie nowych, różnorodnych rozwiązań. Lubią przedmioty ścisłe. Przyjmują wyzwania, jakie stawiają im nowe i niespodziewane sytuacje. Łatwo przystosowują się do zmiennych warunków działania. Zainteresowania przedmiotowe osoby takie chętnie pracują przy pomocy narzędzi, maszyn, urządzeń technicznych. Lubią naprawiać i/lub wytwarzać przedmiot z różnych materiałów, wykorzystując w tej pracy sprawdzone technologie. Interesuje ich zasada działania i budowa różnych maszyn.

2. UZDOLNIENIA, UMIEJĘTNOŚCI, ZDOLNOŚCI ZDOLNOŚCI to inaczej predyspozycje do łatwego opanowywania pewnych umiejętności, zdobywania wiedzy, do wykonywania lepiej od innych pewnych czynności bądź działań. Poziom zdolności zależy od wielu czynników: wrodzonych, wychowania, własnej aktywności (pracowitość, wytrwałość, praca nad sobą). Zdolności odgrywają bardzo ważną rolę w życiu człowieka. Decydują o jego powodzeniu w określonej działalności, o sukcesach i zadowoleniu z wykonywanej pracy, o efektach nauki, itp. Zainteresowania w naturalny sposób wiążą się z uzdolnieniami, które z kolei stanowią następny warunek istotny przy planowaniu kariery i wyborze zawodu. Wyróżnia się zdolności ogólne (inteligencja, spostrzegawczość, wyobraźnia, zręczność) i specjalne (matematyczne, językowe, plastyczne, muzyczne, techniczne, sportowe, organizacyjne) oraz zdolności wybitne zwane talentami. W naszym życiu dzieje się zazwyczaj tak, że najpierw coś lubimy robić, powtarzamy daną czynność z miłą chęcią, nasze "umiem to zrobić" wkrótce staje się naszą zdolnością, która ma szanse stać się talentem, wystarczy tylko pamiętać, że "ćwiczenie czyni mistrzem". Zdolności spełniają ważna rolę w życiu człowieka. Decydują one o powodzeniach bądź niepowodzeniach, o sukcesach i zadowoleniu z wykonywanej prac, o aktywności w pracy lub w szkole, o umiejętności organizowania nauki, pracy, wypoczynku. Zdolności decydują o przynależności do takich grup, jak: twórcy, artyści, naukowcy itp. Jednakże same zdolności nie zapewniają sukcesów w rozlicznych działaniach ludzkich. 3. TEMPERAMENT Temperament to cecha, którą ludzie bardzo różnią się od siebie. Niektóre osoby są np. bardzo wytrwałe, inne szybko się męczą; niektóre reagują bardzo spokojnie na trudne sytuacje, inne zaś gwałtownie - mówimy, że ktoś jest "wybuchowy". TEMPERAMENT to charakterystyczna dla danej osoby i uwarunkowana biologicznie siła oraz szybkość reagowania. Chodzi tu głównie o reagowanie emocjonalne, z którym związana jest ogólna ruchliwość człowieka. Jednak temperament przejawia się nie tylko w emocjach, lecz też w innych procesach psychicznych, np. spostrzeganiu, myśleniu. Temperament jest wrodzony i w bardzo niewielkim stopniu ulega zmianom w wyniku oddziaływania czynników zewnętrznych. Najbardziej znana jest typologia temperamentów stworzona w II wieku n.e. przez greckiego lekarza Galenusa, na podstawie poglądów Hipokratesa. Wyróżnił on 4 typy: choleryk, sangwinik, melancholik, flegmatyk. Mniej jednak ważne jest nazewnictwo poszczególnych typów, natomiast powinny nas interesować parametry poszczególnych składowych temperamentu, tj.: siła procesu pobudzania i hamowania, równowaga oraz ruchliwość procesów nerwowych.

Przy wyborze właściwego zawodu należy przy pomocy testów: ustalić rodzaj naszego temperamentu, odnieść parametry temperamentu do wymagań interesujących nas zawodów. Siła, równowaga i ruchliwość to najważniejsze cechy naszego temperamentu. Wynikają one z różnorodności przebiegu procesów nerwowych, które są niezależne od naszej woli. Nie ma więc złych czy dobrych temperamentów. Temperament to cecha z którą przychodzimy na świat i która różni nas od siebie. Siła procesów nerwowych Silny układ nerwowy w zakresie procesów pobudzenia, to układ odporny na działanie bodźców silnych i długotrwałych, to predyspozycja do zawodów wymagających zarówno wysiłku fizycznego jak i psychicznego. Układ słabych cech cechuje niemożność długotrwałego skupienia uwagi, męczliwość. Łatwość odstępowania od wykonywanej czynności. Dla posiadacza tej cechy wskazane są zawody umożliwiające indywidualny rytm pracy. Siła procesów hamowania przejawia się wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z zakazami i koniecznością powstrzymywania się od wykonywanej czynności. Jest to niezmiernie ważne w zawodach wymagających kontaktów z ludźmi, a zwłaszcza tolerancji na zachowanie innych. Równowaga Stabilizacja, to równość siły obu tych procesów nerwowych. Wysoka równowaga niezbędna jest w zawodach wymagających odpowiedzialności oraz wszędzie tam, gdzie występuje dużo napięć nerwowych. Ruchliwość Wysoka ruchliwość decyduje o szybkości przystosowania się do zmiennych warunków pracy i do różnorodnych zawodowych sytuacji. Jej przeciwieństwem jest sztywność zawodowa, nieumiejętność stosowania zamiennych rozwiązań oraz nienadążanie za zmieniającą się sytuacją. Dodatnią cechą wysokiej ruchliwości jest łatwość podejmowania zadań i krótki czas ich wykonywania. Ujemną cechą może być chaotyczność i brak samokontroli w pracy. Osoby o niskiej ruchliwości temperamencie wolniej decydują się na działanie, ale za to z korzyścią dla dokładności wykonania. To ludzie lubiący ciszę, spokój, cierpliwość i staranność. Naukowcy twierdzą, że temperament odgrywa podstawową rolę w kształtowaniu się stylu działania. Satysfakcję z pracy odczuwamy, zatem jedynie wtedy, gdy realizujemy zadania i obowiązki wymagające takich cech temperamentu, jakie sami posiadamy.

4. CECHY CHARAKTERU, SYSTEM WARTOŚCI Charakter przejawia się w naszym postępowaniu, zachowaniu względem innych osób, stosunkiem do wykonywanych zadań, pracy. Jest to cały wachlarz cech, które posiadamy w mniejszym, bądź większym stopniu, np.: prawdomówność, odpowiedzialność, pracowitość, ambicja, itp., czy też cechy negatywne, taki jak np.: złośliwość, lenistwo, niezdyscyplinowanie. Wartości (coś ważnego, mającego dla danej osoby duże znaczenie) są źródłem wyznaczanych priorytetów, standardów funkcjonowania w świecie. Wartości nie występują pojedynczo, lecz tworzą u danego człowieka układy, zwane systemem wartości. Ocena własnego systemu wartości pozwala na określenie prawidłowych wyborów życiowych oraz przyczynia się do rozwoju samoświadomości. System wartości można diagnozować zarówno za pomocą kwestionariuszy, jak i w sposób mniej formalny, niewystandaryzowany. SAMOOCENA A POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI Przychodzimy na świat obdarzeni temperamentem i pewnymi preferencjami do realizacji marzeń i pragnień. Niestety w trakcie życia po wpływem wychowania, innych ludzi zmieniamy się. Kluczem do sukcesu jest realny wizerunek własnej osoby czyli to jak siebie postrzegamy, na ile cenimy i szanujemy. Obraz samego siebie określa i przesądza o tym, co człowiek może, a czego nie może zrobić także w wymiarze kariery zawodowej. Wyróżniamy zawyżone, zaniżone i realne poczucie własnej wartości. Realne poczucie własnej wartości umożliwia podejmowanie działań na miarę możliwości człowieka. Badania wykazują, że osoby o pozytywnej samoocenie to jednostki zdrowe psychicznie, bez zaburzeń emocjonalnych i nerwicowych, przejawiające pozytywne postawy wobec innych ludzi, które są w swoim środowisku lubiane i popularne. Zawyżone powoduje przypisywanie sobie większych możliwości niż się faktycznie posiada, co w konsekwencji prowadzi do podejmowania zadań przerastających własne możliwości. Zaniżone poczucie własnej wartości i negatywna ocena samego siebie pociąga za sobą brak pewności siebie, ciągły niepokój spowodowany obawą niesprostania wymaganiom, co może prowadzić do zachowań agresywnych, będących swoistą formą obrony własnej tożsamości, może prowadzić do izolacji. A jakie poczucie własnej wartości Ty reprezentujesz? Mam nadzieję, że te najlepsze czyli realne, ale jeżeli jednak masz problem i ciągle zadajesz sobie pytania: Jak zmienić zaniżone poczucie własnej wartości? Czy jest to w ogóle możliwe?

To proszę Cię przestań źle mówić o sobie. Nie używaj żadnych słów, które podważają Twój wizerunek lub stawiają Cię w złym świetle. Wszędzie, gdzie to możliwe, mów o sobie dobrze. Nie wywyższaj się jednak ponad innych, ale nie bądź skromny. Jeżeli uważasz, że robisz coś dobrze, mów o tym, dziękuj za uznanie i przyjmuj zadania związane z wykorzystywaniem tej zdolności. Sprawdź, ile pozytywnych cech, informacji na swój temat jesteś w stanie napisać w ciągu 5 minut. Wypisz wszystko, co jest w Tobie dobre. Bez względu na to, ile pozytywnych informacji udało Ci się wypisać w ciągu tych kilku minut, wróć do listy i uzupełnij ją do 50, potem staraj się dodawać do stworzonej listy nowe pozytywne informacje o sobie samym. Noś ją zawsze przy sobie, w kalendarzu, w notatniku, czy w komórce. Nie pozwalaj ludziom źle mówić o Tobie, nawet w żartach. Powtarzaj: Lubię siebie. Nie rób nic wbrew swoim przekonaniom. Masz prawo do własnych zachowań i opinii, jeśli tylko nie krzywdzą one innych ludzi. Dotrzymuj danych sobie i innym ludziom obietnic. To bardzo zwiększa zaufanie do siebie i własnych działań. Ucz się, zdobywaj nowe umiejętności i dbaj o swój wygląd. To także pomoże Ci w pełnej akceptacji siebie. Zastanów się przez chwilę jakie cechy pozytywne i umiejętności posiadasz - pomogą ci w tym poniższe pytania: 1. W czym jesteś naprawdę dobry? 2. Jakie cechy Twojej osobowości uważasz za cenne? 3. O jakich Twoich zdolnościach mówią koledzy, koleżanki? 4. Jakie były Twoje największe osiągnięcia? Czy zdobyłeś w czymś specjalne uznanie, wyróżnienie, nagrodę? 5. Czy lepiej czujesz się w kontaktach z ludźmi czy z przedmiotami a może wolisz pracować sam? Bądź również świadom/a swoich słabości. Najczęściej słabości są efektem zbyt małego wkładu pracy nad samym sobą. Odpowiedzi na te pytania pozwolą Ci przypatrzeć się sobie lepiej, także oczami innych. 1. Czego najbardziej nie lubisz robić? Dlaczego? 2. Jakie zajęcia są dla Ciebie trudne? Dlaczego? 3. Jakich cech osobowości brakuje Ci najbardziej? 4. Jakie słabości widzą w Tobie inni? 5. Czego się boisz? Dlaczego? Odpowiedzi potraktuj jako punkt wyjścia do doskonalenia samego siebie. Pamiętaj! Aby być lepszy i zmienić swój wizerunek, zmień najpierw swoje zachowanie!

5. STAN ZDROWIA Określenie swojego stanu zdrowia ma bardzo istotne znaczenie przy planowaniu swojej zawodowej kariery, czy też przy wyborze zawodu. Poznanie swojego stanu zdrowia wraz z poznaniem przeciwwskazań do wykonywania danego zawodu pozwoli nam uniknąć niewłaściwych wyborów w tym zakresie. Wśród osób z przeciwwskazaniami do wyboru zawodu są zarówno takie, które mają niewielkie odchylenia w stanie zdrowia, jak i takie, które mają znaczne zaburzenia i dla których są dostępne zaledwie 2 lub 3 zawody. Ważna jest tu konsultacja lekarska, aby ocena stanu zdrowia była jak najbardziej rzetelna. Poznanie wszystkich wymienionych czynników, mówiąc inaczej - SAMOPOZNANIE, czy też wiedza o samym sobie sprawia, że możliwe jest ukształtowanie się obrazu własnej osoby. Obraz ten kształtuje się już w dzieciństwie i z czasem staje się coraz bardziej stabilny, gdyż: z wiekiem coraz lepiej siebie znamy, coraz więcej informacji zwrotnych o nas samych dochodzi do nas od innych ludzi, rozszerzamy pola swojej działalności, swojego życia, a więc poznajemy siebie w aspekcie reakcji na różne nowe sytuacje. Ważna jest też nasza otwartość jako warunek własnego samopoznania oraz rozwoju. Źródła: 1. A. Paszowska-Rogacz: Warsztat pracy europejskiego doradcy kariery zawodowej, 2. L. Białas: Orientacja zawodowa w gimnazjum. Materiały pomocnicze, 3. Internet.