Jak dokumentować informacje z badań in vitro Poradnik praktyczny 1. Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r.

Jak dokumentować informacje z badań in vitro Poradnik praktyczny 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r.

2 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. INFORMACJA PRAWNA Informacje zawarte w niniejszym poradniku praktycznym nie stanowią porad prawnych i nie muszą reprezentować oficjalnego stanowiska prawnego Europejskiej Agencji Chemikaliów. Europejska Agencja Chemikaliów nie ponosi żadnej odpowiedzialności za treść niniejszego dokumentu. Klauzula o wyłączeniu odpowiedzialności: Jest to tłumaczenie robocze dokumentu oryginalnie opublikowanego w języku angielskim. Oryginał dokumentu jest dostępny na stronie internetowej ECHA. Wersja Zmiany 1 Marzec 2010 r. Pierwsza publikacja 1. 1 Wrzesień 2012 r. Poradnik praktyczny nr 1: Jak zgłaszać dane in vitro Nr referencyjny: ECHA-10-B-04.1-PL ISBN-13: 978-92-9217-753-9-5 ISSN: 1831-6646 Data publikacji: Lipiec 2012 r. Język: PL Europejska Agencja Chemikaliów, 2012 r. Okładka Europejska Agencja Chemikaliów Kopiowanie jest dozwolone pod warunkiem podania dokładnego źródła informacji w następującej formie: Źródło: Europejska Agencja Chemikaliów, http://echa.europa.eu/, a także pod warunkiem przekazania pisemnego zawiadomienia do Działu Komunikacji ECHA (publications@echa.europa.eu). Niniejszy dokument będzie dostępny w następujących 22 językach: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim. Wszelkie pytania lub uwagi dotyczące niniejszego dokumentu należy kierować (podając numer referencyjny i datę wydania) korzystając z formularza wniosku o udzielenie informacji. Formularz wniosku o udzielenie informacji jest dostępny na stronie kontaktowej ECHA pod adresem: http://echa.europa.eu/about/contact_en.asp Europejska Agencja Chemikaliów Adres korespondencyjny: P.O. Box 400, FI-00121 Helsinki, Finlandia Adres siedziby: Annankatu 18, Helsinki, Finlandia

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 3 Spis treści 1. WSTĘP... 4 2. WYKORZYSTANIE METOD I DANYCH Z BADAŃ IN VITRO W RAMACH REACH... 5 3. PYTANIA DOTYCZĄCE WYKORZYSTANIA ORAZ DOKUMENTACJI/ZGŁASZANIA DANYCH I METOD IN VITRO DO CELÓW REJESTRACJI W RAMACH REACH... 7 3.1 Z jakimi poradnikami dotyczącymi REACH należy się zapoznać?...7 3.2 W jaki sposób należy oceniać i zgłaszać adekwatność oraz przydatnosć metody i informacji z badań in vitro w celu ich wykorzystania w ramach REACH?...7 3.3 Czy metody i dane z badań in vitro mogą być wykorzystywane do celów klasyfikacji i oznakowania lub oceny ryzyka?...7 3.4 W jaki sposób wykorzystywać metody i informacje in vitro w ramach podejścia opartego na ciężarze dowodu?...8 3.5 W jaki sposób dane z badań in vitro mogą być wykorzystywane w ramach podejścia przekrojowego i podejścia grupowania substancji w kategorie?...8 3.6 Jak dokumentować metody i dane z badań in vitro w IUCLID 5?...8 3.7 Jak dokumentować wykorzystanie danych pochodzących z badań in vitro w celu spełnienia wymagań w zakresie standardowych informacji właściwych dla badań in vivo?...9 4. DODATKOWE INFORMACJE... 11 ZAŁĄCZNIK 1. PRZYKŁADY... 12

4 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 1. WSTĘP Jednym z głównych celów rozporządzenia REACH (nr 1907/2006/WE) jest ochrona zdrowia ludzkiego i środowiska. Aby osiągnąć ten cel, niezbędne są odpowiednie informacje dotyczące właściwości substancji chemicznych, pozwalające podejmować decyzje dotyczące klasyfikacji oraz oznakowania lub oceny ryzyka. Rejestrujący mają obowiązek przedłożenia do celów rejestracji i oceny substancji, informacji określonych w załącznikach VI XI do rozporządzenia REACH. Zgodnie z art. 13 ust. 1 i art. 25 ust. 1 REACH informacje takie mogą być generowane w inny sposób niż przez badania, a badania na zwierzętach kręgowych powinny być przeprowadzane tylko w ostateczności. Ponadto art. 13 ust. 4 REACH stwierdza, że badania oraz analizy ekotoksykologiczne i toksykologiczne powinny być wykonywane zgodnie z przepisami dyrektywy 86/609/EWG. Celem rozporządzenia REACH jest również wdrożenie strategii trzech R : doskonalenia (refinement), ograniczania (reduction) oraz zastępowania (replacement) badań na zwierzętach, jak też upowszechnianie alternatywnych metod badań (zgodnie z dyrektywą 86/609/EWG). Dyrektywa Rady 86/609/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych i innych celów naukowych stawia wymóg wsparcia dla rozwoju, walidacji i akceptacji metod, które mogłyby ograniczyć, udoskonalić lub zastąpić wykorzystanie zwierząt laboratoryjnych. Dzięki działaniom na rzecz upowszechnienia metod alternatywnych pewna liczba metod badań in vitro została poddana walidacji na szczeblu międzynarodowym i są one dopuszczone do wykorzystania w celach regulacyjnych. Walidacja jest procesem prowadzącym do określenia niezawodności i przydatności danej procedury z punktu widzenia konkretnego celu. W UE za koordynację naukowej walidacji nowych alternatywnych metod badań odpowiedzialne jest Europejskie Centrum Walidacji Metod Alternatywnych (European Centre for Validation of Alternative Methods, ECVAM) działające w obrębie Dyrekcji Generalnej Wspólnotowego Centrum Badawczego (DG JRC). Ewolucja nowych metod badań obejmuje pięć podstawowych etapów: opracowanie badania, etap wstępnej walidacji, etap walidacji, niezależną ocenę i wreszcie uzyskanie akceptacji organów regulacyjnych. Proces wstępnej walidacji jest niezbędny, by zagwarantować, iż wszystkie metody uwzględnione w formalnym badaniu walidacyjnym spełniają w adekwatny sposób kryteria określone dla uwzględnienia w takim badaniu. Zasady walidacji wstępnej i walidacji właściwej oraz kryteria przeprowadzania badań służących walidacji nowych lub zaktualizowanych metod badań opisano w Poradniku dotyczącym wymagań w zakresie informacji REACH (R.4); pochodzą one z dokumentu zawierającego wytyczne OECD nr 34. W związku z faktem, iż priorytetem UE jest dążenie do akceptacji stosownych metod alternatywnych oraz w związku z zaletami koordynacji z programem wytycznych dla badań OECD w celu zapewnienia ogólnoświatowej harmonizacji i akceptacji, w pierwszej kolejności projekty dotyczące metod alternatywnych są poddawane procesowi OECD. Niemniej jednak, w przypadku nieuzasadnionej zwłoki na tym forum lub pilnej potrzeby na szczeblu UE prace nad przyjęciem nowej metody alternatywnej mogą być prowadzone równolegle lub wyłącznie w ramach procesu odbywającego się w UE. Jeżeli metoda ta zostanie później uzgodniona na szczeblu OECD, wówczas metoda wykorzystywana w UE zostanie odpowiednio zaktualizowana.

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 5 2. WYKORZYSTANIE METOD I DANYCH Z BADAŃ IN VITRO W RAMACH REACH Informacje wygenerowane przy użyciu metod in vitro mogą być wykorzystywane w ramach REACH pod warunkiem, że informacje dotyczące rozpatrywanych skutków końcowych (endpoint) są wystarczające do celów klasyfikacji i oznakowania lub oceny ryzyka. Dane takie mogą być wykorzystane w celu całkowitego lub częściowego zastąpienia wymaganych informacji, które musiałyby w przeciwnym wypadku zostać wygenerowane przy użyciu danych z badań in vivo. Informacje z badań in vitro, włącznie z danymi wygenerowanymi przy użyciu metod, które nie spełniają kryteriów walidacji uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym (adekwatności i stosowności) dla danego rodzaju działania, powinny jednak również zostać wzięte pod uwagę i przedłożone w dokumentacji rejestracyjnej w ramach gromadzenia wszelkich dostępnych informacji oraz podejścia opartego na ciężarze dowodu (punkt 1.2 załącznika XI) lub grupowania substancji (punkt 1.5 załącznika XI). Istnieją trzy kategorie metod i informacji z badań in vitro, które można wykorzystywać w celu rejestracji substancji na mocy rozporządzenia REACH, są to informacje wygenerowane przy użyciu zwalidowanych metod in vitro (adekwatne), informacje wygenerowane przy użyciu metod in vitro poddanych wstępnej walidacji (stosowne), oraz informacje in vitro wygenerowane przy użyciu metod in vitro niepoddanych wstępnej walidacji. a. Zwalidowane metody in vitro Po uzgodnieniu naukowym uwzględniającym zasady walidacji uzgodnione na szczeblu międzynarodowym (R4 i wytyczne OECD nr 34), zwalidowane metody in vitro mogą w całości lub w części zastąpić badania in vivo zależnie od celu, w jakim poddano je walidacji i przyjęto daną metodę. Niektóre metody badań in vitro należą do standardowych informacji wymaganych dla danego zakresu wielkości obrotu (np. testy in vitro dotyczące podrażnienia skóry, testy in vitro służące ocenie działania mutagennego). Są to zwalidowane metody, w przypadku których dowiedziono adekwatności i stosowności z punktu widzenia dostarczania informacji dla klasyfikacji i oznakowania lub oceny ryzyka. b. Metody in vitro poddane wstępnej walidacji Badania in vitro, które spełniają uzgodnione na szczeblu międzynarodowym kryteria wstępnej walidacji (R4 i wytyczne OECD nr 34), są również uznawane za stosowne w ramach REACH, gdy wyniki tych badań wykazują obecność danej właściwości niebezpiecznej. Jeżeli jednak wyniki metod poddanych wstępnej walidacji nie wskazują na istnienie właściwości niebezpiecznej (wyniki negatywne), muszą one zostać potwierdzone za pomocą odpowiedniego badania określonego w załącznikach VII X dla danego rodzaju działania (pkt 1.4 załącznika XI). W przypadku wykorzystania danych wygenerowanych przy użyciu metod in vitro poddanych wstępnej walidacji, w dokumentacji rejestracyjnej należy uwzględnić kryteria ECVAM dotyczące kwalifikacji do etapu wstępnej walidacji, w tym dowody dotyczące odtwarzalności metody, jej mechanistycznej odpowiedniości i zdolności predykcyjnej. c. Metody in vitro niepoddane wstępnej walidacji Dodatkowo, metody poddane wstępnej walidacji i inne dane z badań in vitro (niepoddane wstępnej walidacji) mogą być wykorzystywane w kontekście gromadzenia informacji w celu dostarczenia dodatkowych danych służących ocenie i interpretacji danych in vivo lub in vitro w ramach określenia sposobu i mechanizmu działania (np. dane o kinetyce substancji pochodzące z badań in vitro, toksykogenomika, metabolomika) oraz dla uzasadnienia dostosowywania standardowej strategii badawczej zgodnie z załącznikiem XI (wykorzystania istniejących danych, podejścia przekrojowego i grupowania chemikaliów, ciężaru dowodu). W każdym jednak przypadku cel użycia takich metod w dokumentacji rejestracyjnej musi być

6 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. jasny, uzasadniony i dobrze udokumentowany. Tam, gdzie ma to zastosowanie (np. metody poddane wstępnej walidacji wykorzystywane jako dowody dodatkowe supportive evidence), należy podać kryteria stosowności zgodne z Poradnikiem.

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 7 3. PYTANIA DOTYCZĄCE WYKORZYSTANIA ORAZ DOKUMENTACJI/ZGŁASZANIA DANYCH I METOD IN VITRO DO CELÓW REJESTRACJI W RAMACH REACH 3.1 Z jakimi poradnikami dotyczącymi REACH należy się zapoznać? Informacje dotyczące wykorzystania metod in vitro w kontekście REACH można znaleźć w Poradniku dotyczącym wymagań w zakresie informacji (rozdział R.4.3.1.1 Dane in vitro), jak również Poradniku dotyczącym wymagań w zakresie informacji i oceny bezpieczeństwa chemicznego (R7a i R7b) dla każdego (eko)toksykologicznego rodzaju działania. 3.2 W jaki sposób należy oceniać i zgłaszać adekwatność oraz przydatnosć metody i informacji z badań in vitro w celu ich wykorzystania w ramach REACH? W przypadku przedłożenia zwalidowanej metody badań in vitro w dokumentacji rejestracyjnej należy dokonać jej oceny względem kryteriów jakościowych określonych w protokole WE lub OECD dla odpowiedniego parametru docelowego oraz udokumentować ją w formie rekordu opisującego rodzaj działania (endpoint study record) w programie IUCLID 5. Jeżeli metoda została wymieniona w rozporządzeniu WE ustalającym metody badań lub w wytycznych dla badań OECD, oznacza to, że adekwatność jej wykorzystania w odniesieniu do danego parametru docelowego została już oceniona na szczeblu międzynarodowym i metoda może być wykorzystana w celu całkowitego lub częściowego zastąpienia badań na zwierzętach. Należy wziąć pod uwagę ewentualne ograniczenia opisane w protokole danej metody badań lub w dokumentach zawierających wskazówki techniczne (np. niektóre metody in vitro są adekwatne jedynie w przypadku przewidywania wyników pozytywnych (wykazywania właściwości niebezpiecznych), lecz nie w przypadku wyników negatywnych). Jeżeli rejestrujący pragnie skorzystać z metod in vitro poddanych wstępnej walidacji w celu spełnienia wymogów informacyjnych REACH, może to uczynić jedynie po spełnieniu warunków określonych w pkt 1.4 załącznika XI. Stosowność metody trzeba ocenić w świetle kryteriów ECVAM i określić w przedłożonej dokumentacji IUCLID. Jeżeli chodzi o wykorzystanie wszelkich innych metod in vitro w ramach podejścia opartego na ciężarze dowodu, należy ocenić i udokumentować w rekordzie opisującym rodzaj działania (endpoint study record) w programie IUCLID 5 aspekty jakościowe związane z metodą takie jak odpowiedniość badanego materiału, znaczenie biologiczne oraz normy jakości (odtwarzalność wyników badań). 3.3 Czy metody i dane z badań in vitro mogą być wykorzystywane do celów klasyfikacji i oznakowania lub oceny ryzyka? Jedynie zwalidowane metody in vitro oraz metody poddane wstępnej walidacji mogą być w określonych warunkach wykorzystywane do celów klasyfikacji i oznakowania lub oceny ryzyka. Jeżeli została wykorzystana zwalidowana metoda in vitro wymieniona w załącznikach VII X lub metoda badania poddana wstępnej walidacji wykazująca niebezpieczne właściwości substancji, wyniki mogą zostać uznane za adekwatne do celów klasyfikacji i oznakowania lub oceny ryzyka. Inne dane in vitro mogą być wykorzystywane jedynie w ramach podejścia

8 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. opartego na ciężarze dowodu, wspomagając proces decyzyjny. 3.4 W jaki sposób wykorzystywać metody i informacje in vitro w ramach podejścia opartego na ciężarze dowodu? Informacje wygenerowane przy wykorzystaniu metod in vitro mogą być użyteczne jako dodatkowe dowody pomagające wyjaśnić ustalenia dokonane podczas badań in vivo. W szczególności informacje dotyczące metabolizmu i kinetyki substancji wygenerowane przy użyciu metod in vitro mogą w połączeniu z danymi z badań in vivo pomóc w ustaleniu sposobu działania, jak również wesprzeć opracowywanie modeli kinetycznych. Zaawansowane metodologie takie jak toksykogenomika mogą także wnieść wkład w ocenę ryzyka oraz wspomagać podejmowanie decyzji w zakresie projektowania efektywnych i skutecznych strategii badań, jak również zapewnić mechanistyczną podstawę dla określenia sposobu działania, znaczenia biologicznego efektów zaobserwowanych podczas badań in vivo oraz znaczenia dla ludzi. W przypadku wykorzystania w dokumentacji rejestracyjnej danych z badań in vitro w ramach podejścia opartego na ciężarze dowodu należy postępować zgodnie ze wskazówkami zawartymi w Poradniku praktycznym nr 2: jak zgłaszać ciężar dowodu (Practical Guide 2: How to report weight of evidence). W szczególności zgłaszane dane muszą być wystarczająco szczegółowe, by pozwolić na ocenę ich znaczenia dla oceny ryzyka, a znaczenie danych z punktu widzenia konkretnego przypadku musi być dobrze udokumentowane i opisane w dokumentacji rejestracyjnej. 3.5 W jaki sposób dane z badań in vitro mogą być wykorzystywane w ramach podejścia przekrojowego i podejścia grupowania substancji w kategorie? Dane wygenerowane przy użyciu metod badań in vitro mogą być wykorzystywane w celu uzupełnienia brakujących danych, gdy stosowane jest podejście przekrojowe (read-across) bazujące na podobnych substancjach lub przeprowadzane jest grupowanie chemikaliów. W takich przypadkach informacje in vitro mogą pomagać w wyjaśnieniu aspektów mechanistycznych oraz poprawić jakość podejścia przekrojowego w kontekście wspólnych produktów metabolicznych z podobnych substancji (wykorzystanie profilowania metabolicznego). Ponadto dane in vitro mogą również być używane w celu wykazania wartości biologicznej mechanistycznej terminologii wykorzystywanej w modelach Q(SAR), np. pomagając w określeniu dziedziny zastosowania modelu (Q)SAR. 3.6 Jak dokumentować metody i dane z badań in vitro w IUCLID 5? W przypadku wykorzystania zwalidowanych metod in vitro w dokumentacji rejestracyjnej w celu spełnienia wymogów REACH, w dokumentacji IUCLID należy zamieścić szczegółowe podsumowanie przebiegu badań lub podsumowanie przebiegu badań. W tym przypadku należy stosować się do Poradnika praktycznego 3: Jak zgłaszać szczegółowe podsumowania przebiegu badań (Practical Guide 3: How to report robust study summaries) oraz wskazówek dotyczących IUCLID (Podręcznika użytkownika końcowego IUCLID 5); wymagany jest wystarczający opis warunków badania, wyników oraz interpretacji do celów procesu decyzyjnego związanego z klasyfikacją i oznakowaniem lub oceną ryzyka. Jeżeli wyniki metody in vitro poddanej wstępnej walidacji są przedkładane jako kluczowe badanie w celu spełnienia wymogów dotyczących danych dla określonego parametru

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 9 docelowego, znaczenie danej metody musi być jasno wykazane. Oprócz wymogów dotyczących szczegółowych podsumowań przebiegu badań (zob. Poradnik praktyczny 3: Jak zgłaszać szczegółowe podsumowania przebiegu badań oraz Podręcznik użytkownika końcowego IUCLID 5) w dokumentacji rejestracyjnej należy udokumentować spełnienie kryteriów oceny stosowności zgodnie z kryteriami ECVAM z punktu widzenia oceny stosowności metody oraz jej potencjalnej akceptacji do celów klasyfikacji i oznakowania lub oceny ryzyka. W takim przypadku należy pamiętać, że jeżeli wyniki uzyskane przy użyciu takich metod nie wskazują na istnienie danej właściwości niebezpiecznej dla określonego parametru docelowego, należy przeprowadzić przewidziane badanie w celu potwierdzenia negatywnego wyniku, chyba że od badania można odstąpić zgodnie ze szczególnymi i ogólnymi regułami dostosowywania standardowego trybu badań (załącznik VII XI). Jeżeli wyniki metody in vitro poddanej wstępnej walidacji lub metody in vitro niepoddanej wstępnej walidacji są przedkładane jako badania dodatkowe (supportive studies) lub w ramach podejścia opartego na ciężarze dowodu lub jako badania nieuwzględnione (disregarded studies), musi to zostać jasno wskazane i uzasadnione w dokumentacji rejestracyjnej przy wykorzystaniu odpowiednich pól IUCLID w rekordach opisujących rodzaje działań (endpoint study records) Dodatkowe informacje dotyczące sposobu wykorzystania informacji w ramach podejścia opartego na ciężarze dowodu znajdują się również w Poradniku praktycznym nr 2: Jak zgłaszać ciężar dowodu (Practical Guide 2: How to report weight of evidence). W przypadku wykorzystania takich informacji w ramach podejścia opartego na ciężarze dowodu, w formacie IUCLID należy podać szczegółowe informacje dotyczące metody w odniesieniu do szczegółowych podsumowań przebiegu badań. Należy też szczegółowo udokumentować znaczenie ustaleń poczynionych w trakcie badania lub badań w odniesieniu do wniosków wyciągniętych na podstawie całego zbioru danych. Ponadto szczegółowych opisów mogą również wymagać inne badania, jeżeli mają potencjalnie znaczenie. W szczególności w przypadku badań zawierających błędy, lecz wykazujących wyniki krytyczne, należy także sporządzić szczegółowe podsumowania przebiegu badań wskazujące słabości tych badań. Badania takie można oznaczyć jako nieuwzględnione (disregarded study) w polu Purpose flag w IUCLID. 3.7 Jak dokumentować wykorzystanie danych pochodzących z badań in vitro w celu spełnienia wymagań w zakresie standardowych informacji właściwych dla badań in vivo? W przypadku niektórych parametrów docelowych może istnieć możliwość przedstawienia przez rejestrującego danych z badań in vitro w celu spełnienia wymagań dotyczących standardowych informacji, które w innym przypadku musiałyby być spełnione poprzez przedstawienie danych z badań in vivo. Na przykład, wymaganiem w zakresie standardowych informacji dla substancji rejestrowanych dla obrotu wynoszącego 10 lub więcej ton rocznie (załączniki VIII X do rozporządzenia REACH) jest przedstawienie danych z badań działania drażniącego dla skóry. W ramach tego przykładu rejestrujący może być w stanie uzasadnić, że dane z odpowiednich badań in vitro dotyczących działania drażniącego i/lub żrącego na skórę, które zostały przeprowadzone w kontekście zintegrowanej strategii badawczej, spełniają szczegółowe (kolumna 2 w załącznikach VII X) lub ogólne (załącznik XI) reguły dostosowania do standardowej strategii badawczej. W przyszłości zostanie prawdopodobnie opracowanych więcej podejść wykorzystujących baterie badań in vitro do odpowiedniej oceny innych parametrów docelowych, np. działania uczulającego na skórę, dla którego może być możliwe oznaczenie potencjału uczulającego substancji w ramach strategii badawczej wykorzystującej podejście WoE z zastosowaniem baterii metod badawczych in vitro. W opisanym powyżej scenariuszu w dokumentacji rejestracyjnej należy podać uzasadnienie dla dokonanej adaptacji standardowej strategii badań. W związku z tym, oprócz utworzenia dokumentu RSS dla badań in vitro (patrz punkt 3.6 powyżej), rejestrujący powinien utworzyć i częściowo wypełnić w dokumentacji IUCLID rekord opisujący rodzaje działań (ang. endpoint study record) dla właściwej wymaganej informacji z badań in vivo. W przypadku niepodjęcia

10 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. tych czynności proces składania dokumentacji nie przejdzie weryfikacji kompletności technicznej (TCC), co nie pozwoli na przedłożenie dokumentacji rejestracyjnej. W celu wypełnienia rekordu opisującego rodzaje działań dla parametru docelowego w badaniach in vivo rejestrujący powinni wybrać w polu Purpose flag odpowiedni powód pominięcia danych, np. study scientifically unjustified (brak uzasadnienia naukowego badania) lub other justification (inne uzasadnienie). W polu Justification for data waiving (Uzasadnienie pominięcia danych) należy podąć bardziej szczegółowe wyjaśnienia. Uzasadnienie będzie zależeć od szczegółów przypadku, na przykład w oparciu o kryteria podane w punkcie 1.4 Aneksu XI, np. przedstawienie odpowiednich badań in vitro. Przydatne informacje na temat wykorzystania danych z badań in vitro zawarto w seminarium internetowym dla wiodących rejestrujących pt. Jak wykorzystywać dane z badań in vitro w celu spełnienia wymagań rozporządzenia REACH w zakresie informacji ( How to use in vitro data to fulfil REACH information requirements, które odbyło się w dniu 29 lutego 2012 r. (http://echa.europa.eu/web/guest/view-article/-/journal_content/7def3c04-4b2b-4cfd-86d0-5ce36797faa8).

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 11 4. DODATKOWE INFORMACJE Poradnik praktyczny nr 3: Jak zgłaszać szczegółowe podsumowania przebiegu badań (Practical Guide 3: How to report robust study summaries) http://echa.europa.eu/documents/10162/13643/pg_report_robust_study_summaries_en.pdf Poradnik praktyczny nr 2: Jak zgłaszać ciężar dowodu (Practical Guide 2: How to report weight of evidence) http://echa.europa.eu/documents/10162/13655/pg_report_weight_of_evidence_pl.pdf Opracowany przez DG JRC system śledzenia przeglądu alternatywnych metod badań (TSAR) http://tsar.jrc.ec.europa.eu/ TSAR jest narzędziem prezentującym w przejrzysty sposób status metod alternatywnych podczas przejścia od etapu ściśle naukowych protokołów przedłożonych do wstępnej walidacji do etapu aktywnego wykorzystania w kontekście regulacyjnym. Europejskie Centrum Walidacji Alternatywnych Metod Badań (ECVAM) http://ecvam.jrc.it/ Wytyczne OECD dotyczące badania chemikaliów http://www.oecd.org/department/0,3355,en_2649_34377_1_1_1_1_1,00.html Rozporządzenie WE ustalające metody badań http://eurlex.europa.eu/lexuriserv/lexuriserv.do?uri=oj:l:2008:142:0001:0739:pl:pdf Podręcznik użytkownika końcowego IUCLID 5 http://iuclid.echa.europa.eu/index.php?fuseaction=home.documentation&type=public

12 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. Załącznik 1. Przykłady Załącznik 1 zawiera przykłady ilustrujące sposób wypełnienia rekordu dotyczącego badania parametru docelowego IUCLID (endpoint study record), gdy: 1. Jako badanie kluczowe (key study) wykorzystywana jest zwalidowana metoda badań in vitro 2. Jako badanie kluczowe (key study) wykorzystywana jest metoda badań in vitro poddana wstępnej walidacji 3. Jako badanie dodatkowe (supportive study) wykorzystywana jest metoda badań in vitro niepoddana wstępnej walidacji 1. Metoda badań in vitro poddana walidacji jako badanie kluczowe (key study)

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 13

14 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 2. Metoda badań in vitro poddana wstępnej walidacji jako badanie kluczowe (key study) Uwaga: Jeżeli dane in vitro dotyczące działania uczulającego na skórę mają być wykorzystane jako badanie kluczowe, wówczas aby dokumentacja przeszła weryfikację kompletności technicznej (TCC), konieczne jest przedstawienie dodatkowego rekordu dotyczącego badania parametru docelowego (endpoint study record) związanego z odstępstwem od wymogu badania in vivo wraz z uzasadnieniem jak na poniższym przykładzie (załącznik VII, pkt 8.3, kolumna 2). Odstępstwo

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 15 Badanie kluczowe

16 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r.

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 17 3. Metoda badań in vitro niepoddana wstępnej walidacji jako badanie dodatkowe (supporting study) (IUCLID sekcja 7.1.1. Podstawowa toksykokinetyka)

18 Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r.

Praktyczny poradnik 1 Wersja 1.1 Wrzesień 2012 r. 19

EUROPEAN CHEMICALS AGENCY ANNANKATU 18, P.O. BOX 400, FI-00121 HELSINKI, FINLAND ECHA.EUROPA.EU