DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI. z dnia r.

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. C(2014) 2727 final DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI z dnia r. zmieniająca decyzję Komisji nr C(2010)1620 final z dnia 19 marca 2010 r. ustanawiającą podręcznik do rozpatrywania wniosków wizowych i zmieniania wydanych wiz, zmienioną decyzją wykonawczą Komisji nr C(2011)5501 final z dnia 4 sierpnia 2011 r. (Jedynie teksty w językach bułgarskim, chorwackim, czeskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim są autentyczne) PL PL

2 DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI z dnia r. zmieniająca decyzję Komisji nr C(2010)1620 final z dnia 19 marca 2010 r. ustanawiającą podręcznik do rozpatrywania wniosków wizowych i zmieniania wydanych wiz, zmienioną decyzją wykonawczą Komisji nr C(2011)5501 final z dnia 4 sierpnia 2011 r. (Jedynie teksty w językach bułgarskim, chorwackim, czeskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim są autentyczne) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy kodeks wizowy ( kodeks wizowy ) 1, w szczególności jego art. 51, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Decyzją Komisji nr C(2010)1620 final z dnia 19 marca 2010 r. ustanowiono podręcznik do rozpatrywania wniosków wizowych i zmieniania wydanych wiz zgodnie z art. 51 kodeksu wizowego w celu zapewnienia instrukcji operacyjnych, najlepszych praktyk i zaleceń pracownikom w państwach członkowskich odpowiedzialnym za rozpatrywanie wniosków wizowych, podejmowanie decyzji w ich sprawie oraz zmienianie wydanych wiz. Decyzję tę zmieniono decyzją nr C(2011)5501 z dnia 4 sierpnia 2011 r. (2) Podręcznik do rozpatrywania wniosków wizowych i zmieniania wydanych wiz należy w miarę potrzeb aktualizować, aby pozostał on przydatnym narzędziem dla pracowników w państwach członkowskich odpowiedzialnych za rozpatrywanie wniosków wizowych, podejmowanie decyzji w ich sprawie oraz zmienianie wydanych wiz. (3) Należy przyjąć dodatkowe wytyczne i zalecane najlepsze praktyki, aby uwzględnić w szczególności zmiany do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/ wprowadzone rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 3, a także zmiany do rozporządzenia Rady (WE) nr 539/ wprowadzone 1 2 Dz.U. L 243 z , s. 1. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), Dz.U. L 105 z , s Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), konwencję wykonawczą do układu z Schengen oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 i (WE) nr 810/2009, Dz.U. L 182 z , s. 1. PL 1 PL

3 rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego oraz Rady (UE) nr 1289/ Ponadto dalsze doświadczenia pokazały, że wytyczne operacyjne powinny w większym stopniu uwzględniać szczególne warunki pracy marynarzy. (4) Zważywszy, że rozporządzenie (WE) nr 810/2009 stanowi rozwinięcie dorobku Schengen, zgodnie z art. 5 protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz art. 4 protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania zgłosiła włączenie tego dorobku do duńskiego prawa krajowego. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego ma ona obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji. (5) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, którego nie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen. Zjednoczone Królestwo nie jest zatem związane przepisami niniejszej decyzji ani nie podlega jej stosowaniu. W związku z tym niniejszej decyzji nie należy kierować do Zjednoczonego Królestwa. (6) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, którego nie stosuje się do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen. Irlandia nie jest zatem związana przepisami niniejszej decyzji ani nie podlega jej stosowaniu. W związku z tym niniejszej decyzji nie należy kierować do Irlandii. (7) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy. (8) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art.1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE. (9) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozszerzenie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji 4 Rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 81 z , s Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1289/2013 zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, Dz.U. L 347 z , s. 74. PL 2 PL

4 Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE. (10) W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi przepisy oparte na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związane w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. (11) W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja stanowi przepisy oparte na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związane w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. (12) W odniesieniu do Chorwacji niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2012 r. (13) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Wiz, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 W załączniku do decyzji Komisji nr C(2010)1620 ustanawiającej podręcznik do rozpatrywania wniosków wizowych i zmieniania wydanych wiz wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji. PL 3 PL

5 Artykuł 2 Niniejsza decyzja jest skierowana do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Chorwacji, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Węgier, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji. Sporządzono w Brukseli, dnia r. W imieniu Komisji Cecilia MALMSTRÖM Członek Komisji PL 4 PL