HYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

Podobne dokumenty
HYDROLIZA SOLI. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

Scenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.

Zadanie: 2 Zbadano odczyn wodnych roztworów następujących soli: I chlorku baru II octanu amonu III siarczku sodu

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)

STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI

Wodorotlenki. n to liczba grup wodorotlenowych w cząsteczce wodorotlenku (równa wartościowości M)

W rozdziale tym omówione będą reakcje związków nieorganicznych w których pierwiastki nie zmieniają stopni utlenienia. Do reakcji tego typu należą:

Inżynieria Środowiska

Kwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

Identyfikacja wybranych kationów i anionów

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

Związki nieorganiczne

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

1 Hydroliza soli. Hydroliza soli 1

Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph

- w nawiasach kwadratowych stężenia molowe.

Mechanizm działania buforów *

CHEMIA KLASA II I PÓŁROCZE

Eksperyment laboratoryjny, burza mózgów, pogadanka, praca z całym zespołem, praca w grupach, praca indywidualna.

Opracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. Krystyna Moskwa

WYMAGANIA EDUKACYJNE na poszczególne oceny śródroczne i roczne Z CHEMII W KLASIE II gimnazjum

Równowagi w roztworach elektrolitów

WYMAGANIA EDUKACYJNE w klasie II

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW WODNYCH I NIEWODNYCH

Równowaga kwasowo-zasadowa

ĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA. Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli.

Zagadnienia z chemii na egzamin wstępny kierunek Technik Farmaceutyczny Szkoła Policealna im. J. Romanowskiej

Wymagania programowe na poszczególne oceny. IV. Kwasy. Ocena bardzo dobra. Ocena dostateczna. Ocena dopuszczająca. Ocena dobra [1] [ ]

SPRAWOZDANIE 2. Data:... Kierunek studiów i nr grupy...

Wymagania z chemii na poszczególne oceny Klasa 2 gimnazjum. Kwasy.


1 Kinetyka reakcji chemicznych

roztwory elektrolitów KWASY i ZASADY

Zad: 5 Oblicz stężenie niezdysocjowanego kwasu octowego w wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol/dm 3, jeśli ph tego roztworu wynosi 3.

Chemia - B udownictwo WS TiP

Zajęcia 10 Kwasy i wodorotlenki

Fragmenty Działu 5 z Tomu 1 REAKCJE W ROZTWORACH WODNYCH

ELEKTROLITY, KWASY, ZASADY I SOLE. HCl H + + Cl - (1).

Zadanie 2. (0 1) Uzupełnij schemat reakcji estryfikacji. Wybierz spośród podanych wzór kwasu karboksylowego A albo B oraz wzór alkoholu 1 albo 2.

Zasady oceniania z chemii w klasie II w roku szkolnym 2015/2016. Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra

Rozkład materiału nauczania chemii klasa 2.

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Rozkład materiału nauczania chemii klasa 2 gimnazjum.

Skład zespołu (imię i nazwisko): (podkreślić dane osoby piszącej sprawozdanie):

Materiały dodatkowe do zajęć z chemii dla studentów

RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWE W ROZTWORACH WODNYCH

Zmiana barwy wskaźników w roztworach kwaśnych, obojętnych i zasadowych.

Zadanie 2. [2 pkt.] Podaj symbole dwóch kationów i dwóch anionów, dobierając wszystkie jony tak, aby zawierały taką samą liczbę elektronów.

Ćwiczenie 1. Zależność szybkości reakcji chemicznych od stężenia reagujących substancji.

VI Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2013/2014

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

H2S, H2SO4, H2SO3, HNO3, H2CO3,

Równowagi jonowe - ph roztworu

Chemia - laboratorium

Kryteria oceniania z chemii dla klasy drugiej DLA UCZNIÓW Z OBOWIĄZKIEM DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

KWASY I WODOROTLENKI. 1. Poprawne nazwy kwasów H 2 S, H 2 SO 4, HNO 3, to:

LICEALIŚCI LICZĄ PRZYKŁADOWE ZADANIA Z ROZWIĄZANIAMI

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z CHEMII DLA KLASY II. mgr Marta Warecka Lenart

WARSZTATY olimpijskie. Co już było: Atomy i elektrony Cząsteczki i wiązania Stechiometria Gazy, termochemia Równowaga chemiczna Kinetyka

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2016/2017 eliminacje rejonowe

ODCZYN WODY BADANIE ph METODĄ POTENCJOMETRYCZNĄ

WYMAGANIA EDUKACYJNE

TEST NA EGZAMIN POPRAWKOWY Z CHEMII DLA UCZNIA KLASY II GIMNAZJUM

Roztwory elekreolitów

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych. CHEMIA klasa II.

CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 3

MIARECZKOWANIE ALKACYMETRYCZNE

g % ,3%

Chemia - laboratorium

REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH KATIONÓW

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

Obliczenia chemiczne. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Sole. 2. Zaznacz reszty kwasowe w poniższych solach oraz wartościowości reszt kwasowych: CaBr 2 Na 2 SO 4

Chemia Nowej Ery Wymagania programowe na poszczególne oceny dla klasy II

NaOH HCl H 2 SO 3 K 2 CO 3 H 2 SO 4 NaCl CH 3 COOH

TWARDOŚĆ WODY. Ca(HCO 3 ) HCl = CaCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2. Mg(HCO 3 ) 2 + 2HCl = MgCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2

Wizualne i instrumentalne metody wyznaczania punktu końcowego miareczkowania

Chemia Nieorganiczna ćwiczenia CHC012001c Powtórzenie materiału II

RÓWNOWAGA I SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNEJ

dla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K

Materiał diagnostyczny poziom rozszerzony Kryteria oceniania model odpowiedzi

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Chemia Poziom rozszerzony

Copyright by ZamKor P. Sagnowski i Wspólnicy spółka jawna, Kraków ROZWIĄZANIA ZADAŃ. Po wprowadzeniu bezwodnego kwasu fosforowego(v):

V KONKURS CHEMICZNY 23.X. 2007r. DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW WOJEWÓDZTWA ŚWIĘTOKRZYSKIEGO Etap I czas trwania: 90 min Nazwa szkoły

XXII KONKURS CHEMICZNY DLA GIMNAZJALISTÓW ROK SZKOLNY 2014/2015

Równowagi w roztworach wodnych

Wymagania programowe na poszczególne oceny. III. Woda i roztwory wodne. Ocena dopuszczająca [1] Uczeń: Ocena dostateczna [1 + 2]

STAłA I STOPIEŃ DYSOCJACJI; ph MIX ZADAŃ Czytaj uważnie polecenia. Powodzenia!

Wymagania programowe na poszczególne oceny CHEMII kl. II 2017/2018. III. Woda i roztwory wodne. Ocena dopuszczająca [1] Uczeń:

OZNACZANIE WŁAŚCIWOŚCI BUFOROWYCH WÓD

ĆWICZENIA LABORATORYJNE WYKRYWANIE WYBRANYCH ANIONÓW I KATIONÓW.

Kuratorium Oświaty w Lublinie ZESTAW ZADAŃ KONKURSOWYCH Z CHEMII DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2016/2017 ETAP TRZECI

ĆWICZENIE I - BIAŁKA. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi.

ETAP II heksacyjanożelazian(iii) potasu, siarczan(vi) glinu i amonu (tzw. ałun glinowo-amonowy).

Transkrypt:

HYDROLIZA SOLI Hydroliza to reakcja chemiczna zachodząca między jonami słabo zdysocjowanej wody i jonami dobrze zdysocjowanej soli słabego kwasu lub słabej zasady. Reakcji hydrolizy mogą ulegać następujące sole: a) sole mocnej zasady i słabego kwasu b) sole słabej zasady i mocnego kwasu c) sole słabej zasady i słabego kwasu W przypadku soli mocnego kwasu i mocnej zasady reakcja hydrolizy nie zachodzi. Hydroliza należy do procesów odwracalnych. Jej równowagę możemy przesunąć w określonym kierunku zmieniając stężenie produktów hydrolizy. Dodanie kwasu do roztworu soli słabych wielowodorotlenowych zasad lub dodanie zasady do słabych wielowodorowych kwasów cofa reakcję przesuwa w lewo- powodując cofnięcie hydrolizy. Stała i stopień hydrolizy charakteryzuje ilościowo reakcję hydrolizy. Stopień hydrolizy określa jaka część ogólnej liczby rozpuszczonych cząsteczek soli uległa hydrolizie. β = c 1 / c 2 gdzie: β stopień hydrolizy c 1 liczba cząsteczek soli, które uległy hydrolizie c 2 liczba cząsteczek soli wprowadzonych do roztworu Stopień hydrolizy zależy od stężenia roztworu, temperatury i rodzaju soli. Stała hydrolizy natomiast dla soli zbudowanych z kwasów i zasad różniących się znacznie mocą opiera się na prawie działania mas. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco: CH 3 COONa + H 2 O CH 3 COOH + Na + + OH - Produktami są słabo zdysocjowany kwas octowy i dobrze dysocjowana zasada sodowa. Jony H + pochodzące z wody wiążą się z anionami soli w wyniku czego powstaje słabo zdysocjowany kwas octowy. Zmniejsza się stężenie jonów wodorowych i zwiększa się stężenie jonów OH - nadając odczyn zasadowy całemu roztworowi. Stałą równowagi określa zależność: Stała hydrolizy K h wyraża się równaniem: K = [CH 3 COOH] [OH - ] / [CH 3 COO - ] [H 2 O] K h = K [H 2 O] = [CH 3 COOH] [OH - ] / [CH 3 COO - ] Korzystając z iloczynu jonowego wody K w = [H + ] [OH - ] oraz stałej dysocjacji słabego kwasu K a, stałą hydrolizy K h przedstawiamy równaniem: K h = [CH 3 COOH] K w / [CH 3 COO - ] [H + ] = K w / K a

Stała hydrolizy soli słabego kwasu i mocnej zasady jest odwrotnie proporcjonalna do stałej dysocjacji kwasu. Zapis reakcji hydrolizy: Hydroliza jednostopniowa cząsteczkowo: CH 3 COONa + H 2 O CH 3 COOH + NaOH jonowo: CH 3 COO - + Na + + H 2 O CH 3 COOH + Na + + OH - CH 3 COO - + H 2 O CH 3 COOH + OH - produktem reakcji są jony wodorotlenowe, które nadają odczyn zasadowy całemu roztworowi; hydroliza anionowa Hydroliza dwustopniowa I stopień hydrolizy cząsteczkowo: Na 2 CO 3 + H 2 O NaHCO 3 + NaOH jonowo: 2Na + 2- + CO 3 + H 2 O Na + + HCO - 3 + Na + + OH - CO 2- - 3 + H 2 O HCO 3 + OH - produktami reakcji są wodorowęglan sodu i wodorotlenek sodu. Obecność jonów wodorotlenowych pochodzących od całkowicie zdysocjowanej zasady sodowej, nadaje odczyn zasadowy całemu roztworowi. Wodorowęglan sodu ulega dalszej hydrolizie. hydroliza anionowa II stopień hydrolizy cząsteczkowo: NaHCO 3 + H 2 O H 2 CO 3 + NaOH jonowo: Na + - + HCO 3 + H 2 O H 2 CO 3 + Na + + OH - - HCO 3 + H 2 O H 2 CO 3 + OH - produktami tego etapu są: kwas węglowy i wodorotlenek sodu. Obecność jonów wodorotlenowych w stanie równowagi nadaje charakter zasadowy całemu roztworowi hydroliza anionowa 2. Hydroliza soli słabej zasady i mocnego kwasu Dla tego typu soli przykładem może być chlorek amonowy. Dysocjuje on na jony NH 4 + i Cl -, które reagują z cząsteczkami wody dając w efekcie słabo zdysocjowaną cząsteczkę wodorotlenku amonu oraz dobrze zdysocjowany kwas solny. Jony OH - zostały związane w słabo zdysocjowaną zasadę, natomiast stężenie jonów H + znacznie wzrasta kształtując odczyn całego roztworu jako kwaśny. Stała równowagi dla tej reakcji ma postać: K = [NH 4 OH] [H + ] / [NH 4 + ] [H 2 O] Stała hydrolizy K h wyraża się wzorem: K h = K [H 2 O] = [NH 4 OH] [H + ] / [NH 4 + ]

Korzystając z iloczynu jonowego wody K w = [H + ] [OH - ] oraz stałej dysocjacji słabej zasady K b, stałą hydrolizy K h przedstawiamy równaniem: Zapis reakcji hydrolizy K h = [NH 4 OH] K w / [NH 4 + ] [OH] = K w / K b Hydroliza jednostopniowa cząsteczkowo: NH 4 Cl + H 2 O NH 4 OH + HCl jonowo: NH + 4 + Cl - + 2H 2 O NH 4 OH + H + + Cl - NH + 4 + 2H 2 O NH 4 OH + H + produktami reakcji hydrolizy są: wodorotlenek amonu i całkowicie zdysocjowany kwas chlorowodorowy. Zdecydowana przewaga jonów wodorowych nadaje odczyn kwaśny całemu roztworowi hydroliza kationowa Hydroliza dwustopniowa I stopień hydrolizy cząsteczkowo; Al 2 (SO 4 ) 3 + 2H 2 O 2Al(OH)SO 4 + H 2 SO 4 jonowo: 2Al 3+ 2- + 3SO 4 + 4H 2 O 2[Al(OH)] 2+ + 2H 3 O + 2- + 3SO 4 Al 3+ + 2H 2 O [Al(OH)] 2+ + H 3 O + produktem tej reakcji jest siarczan(vi) wodorotlenku glinu(iii). Jony H + pochodzące od kwasu siarkowego(vi) powodują kwaśny odczyn roztworu II stopień hydrolizy cząsteczkowo: 2Al(OH)SO 4 + 2H 2 O [Al(OH) 2 ] 2 SO 4 + H 2 SO 4 jonowo: 2[Al(OH)] 2+ + 2SO -2 4 + 4H 2 O [Al(OH) 2 ] + + 2H 3 O + -2 + 2SO 4 Al 3+ + 4H 2 O Al(OH) + 2 + 2H 3 O + utworzony kwas siarkowy (VI) jest źródłem jonów hydroniowych nadając kwaśny charakter roztworowi do III stopnia hydrolizy nie dochodzi, ponieważ, ta ilość kwasu siarkowego (VI) utworzona w etapie I i II stabilizuje równowagę ograniczając powstawanie wodorotlenku glinu(iii) hydroliza kationowa 3. Hydroliza soli słabej zasady i słabego kwasu Sól tego typu ulega dysocjacji na słabo zdysocjowany kwas i słabo zdysocjowaną zasadę. Odczyn roztworu będzie zależał od wielkości stałej dysocjacji utworzonego słabego kwasu i utworzonej słabej zasady, tzn. może być kwaśny, zasadowy lub obojętny. Jednym z przykładów hydrolizy o odczynie obojętnym jest octan amonu. CH 3 COOH NH 4 + H 2 O CH 3 COOH + NH 4 OH Tworzy się w tej reakcji hydrolizy słabo zdysocjowany kwas (K CH3COOH = 1,76 10-5 ) i słabo zdysocjowana zasada (K NH4OH = 1,79 10-5 ). Reakcja hydrolizy ma odczyn obojętny, ponieważ stałe dysocjacji produktów reakcji hydrolizy posiadają wartości porównywalne.

Innym przykładem jest hydroliza węglanu amonu. (NH 4 ) 2 CO 3 + H 2 O NH 4 OH + NH 4 HCO 3 Stała dysocjacji NH 4 OH wynosi 1,79 10-5, a stała pierwszego stopnia dysocjacji kwasu węglowego K I H2CO3 = 3,7 10-7. Z różnicy pomiędzy wartościami stałych dysocjacji wynika, iż odczyn roztworu węglanu amonu będzie słabo alkaliczny. Stała hydrolizy przyjmie następującą postać: K h = K[OH] = [NH 4 OH] [ H 2 CO 3 ] / [ NH 4 + ] [CO 3 2 ] Zapis reakcji hydrolizy Hydroliza dwustopniowa K h = K w / K b K a I stopień hydrolizy cząsteczkowo: (NH 4 ) 2 CO 3 + H 2 O NH 4 OH + NH 4 HCO 3 jonowo: 2NH + 2-4 + CO 3 + H 2 O NH + 2-4 + HCO 3 + NH 4 OH II stopień hydrolizy cząsteczkowo: NH 4 HCO 3 + H 2 O H 2 CO 3 + NH 4 OH jonowo: NH + - 4 + HCO 3 + H 2 O H 2 CO 3 + NH 4 OH produktem reakcji jest wodorotlenek amonu i kwas węglowy. Odczyn roztworu jest słabo zasadowy, ponieważ dysocjacji w większym stopniu ulega wodorotlenek amonowy aniżeli kwas węglowy. Sumarycznie reakcja hydrolizy przebiega następująco: cząsteczkowo: (NH 4 ) 2 CO 3 + 2H 2 O 2NH 4 OH + H 2 CO 3 jonowo: 2NH + 2-4 + CO 3 + 2H 2 O 2NH 4 OH + H 2 CO 3

BADANIE PARAMETRÓW PRZEBIEGU REAKCJI HYDROLIZY Doświadczenie l Odczyn środowiska oraz wartość ph roztworów soli 1. Do 7 probówek wprowadzić po około 2 cm 3 wody destylowanej. Pierwszą probówkę pozostawić jako "wzorzec", a do pozostałych dodać po kilka kryształków następujących soli: a) MgCl 2 b) CaCO 3 c) AlCl 3 d) KCl e) (NH 4 ) 2 SO 4 f) (NH 4 ) 2 CO 3 2. Rozpuścić kryształy soli przez wstrząsanie cieczy w probówce. 3. Zmierzyć ph każdego z przygotowanych roztworów za pomocą papierka uniwersalnego 4. Określić przybliżone stężenie jonów wodorowych w badanych roztworach. 5. Przedstawić zapis reakcji hydrolizy powyższych soli w postaci cząsteczkowej i jonowej. Doświadczenie 2 Wpływ mocy kwasów na stopień hydrolizy ich soli 1. Do 2 probówek zawierających 3 cm 3 wody destylowanej dodać po jednej kropli roztworu fenoloftaleiny. 2. Do pierwszej probówki dodać kilka kryształów K 2 SO 4, do drugiej zaś kilka kryształów K 2 SO 3. Rozpuścić kryształy soli przez wstrząsanie roztworu w probówce. 3. Jakie jony nadają intensywność zabarwienia fenoloftaleiny w obydwu roztworach. Która z soli wykazuje większy stopień hydrolizy? Czym to jest spowodowane? 4. Przedstawić zapis jonowy równania reakcji hydrolizy obu soli. Doświadczenie 3 Wpływ temperatury na stopień hydrolizy soli 1. Do probówki zawierającej 2 cm 3 wody destylowanej oraz 2 krople fenoloftaleiny dodać kilka kryształków soli CH 3 COONa. 2. Zaobserwować zabarwienie roztworu i określić ph roztworu (>7 lub < 7) za pomocą papierka uniwersalnego. 3. Następnie zawartość probówkę ogrzać nad płomieniem palnika gazowego i obserwować zmianę barwy. 4. Roztwór ostrożnie ochłodzić pod strumieniem bieżącej wody i obserwować zmianę zabarwienia roztworu. Czym wywołana jest zmiana zabarwienia roztworu po ogrzaniu? Dlaczego po ochłodzeniu roztworu następuje ponownie zanik zabarwienia fenoloftaleiny? Jak wpływa wzrost temperatury na stopień hydrolizy soli?

5. Przedstawić zapis reakcji hydrolizy soli i zaznaczyć kierunek przesunięcia stanu równowagi pod wpływem zmiany temperatury. Doświadczenie 4 Wpływ stężenia jonów hydroniowych i jonów wodorotlenowych na hydrolizę soli 1. Przygotować 4 probówki zawierające 2 cm 3 wody destylowanej. Do 2 pierwszych probówek wsypać kilka kryształków FeCl 3, do 2 kolejnych probówek dodać kilka kryształów AlCl 3. 2. Do pierwszej probówki zawierającej roztwór FeCl 3 dodać 5 kropli roztworu HCl, do drugiej zaś roztworu NaOH. 3. Identyczne czynności wykonać dla 2 kolejnych probówek zawierających roztwór AlCl 3. 4. Obserwować zachodzące zmiany. W jaki sposób na położenie równowagi chemicznej procesu hydrolizy wpływa dodatek jonów H 3 O +, a jak dodatek jonów OH -? 5. Przedstawić zapis reakcji hydrolizy w postaci cząsteczkowej i jonowej przeprowadzonego doświadczenia. LITERATURA 1. E.Jagodzińska, T.Dziembowska, Z.Rozwadowski,Ćwiczenia laboratoryjne z chemii ogólnej, Politechnika Szczecińska, Zakład Chemii Ogólnej, Szczecin 2005 2. T.Kędryna,Chemia ogólna z elementami biochemii dla studentów kierunków medycznych i przyrodniczych, Wydawnictwo Zamiast korepetycji, Kraków 2001