piątek, 16 grudnia 2016 PLN i waluty regionu Lira z perspektywami? str.2 Raport przygotowali: EUR Pod nieznaczną presją spadkową str.3 USD FED uderzył w jastrzębie tony str.4 JPY Pojawiają się plotki o zmianie podejścia BOJ w 2017 r. str.5 CHF SNB nadal pozostaje gotowy do działań str.6 Marek Rogalski Główny analityk walutowy m.rogalski@bossa.pl GBP Bank Anglii nie zaskoczył str.7 Waluty surowcowe Słabnące perspektywy dla Australijczyka str.8 Waluty skandynawskie W nieznacznej korekcie str.8 Surowce energetyczne Nerwowy tydzień na rynku ropy naftowej str.9 Miedź Delikatne odreagowanie spadkowe cen miedzi str.10 Dorota Sierakowska Analityk surowcowy d.sierakowska@bossa.pl Metale szlachetne Kontynuacja spadków cen złota po decyzji Fed str.11 Zboża Duży eksport amerykańskiej soi str.12 Soft commodities Kontynuacja zniżki cen cukru str.13 Nota prawna: Prezentowany komentarz został przygotowany w Wydziale Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska S.A. z siedzibą w Warszawie (DM BOŚ) tylko i wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi rekomendacji w rozumieniu Rozporządzenia Delegowanego Komisji (UE) nr 2016/958 z dnia 9 marca 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących środków technicznych do celów obiektywnej prezentacji rekomendacji inwestycyjnych lub innych informacji rekomendujących lub sugerujących strategię inwestycyjną oraz ujawniania interesów partykularnych lub wskazań konfliktów interesów lub jakiejkolwiek porady, w tym w szczególności porady inwestycyjnej w zakresie doradztwa inwestycyjnego, o którym mowa w art. 76 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz. U. 2014, poz. 94 z póź. zm.), porady prawnej lub podatkowej, ani też jest wskazaniem, iż jakakolwiek inwestycja jest odpowiednia w indywidualnej sytuacji inwestora. Inwestor wykorzystuje informacje zawarte w niniejszym komentarzu na własne ryzyko i odpowiedzialność. Przedstawiony komentarz jest wyłącznie wyrazem wiedzy i poglądów autora według stanu na dzień sporządzenia. Przy sporządzaniu komentarza DM BOŚ działał z należytą starannością oraz rzetelnością. DM BOŚ, jego organy zarządcze, organy nadzorcze, i jego pracownicy nie ponoszą odpowiedzialności za działania lub zaniechania klienta lub innego inwestora podjęte na podstawie niniejszego komentarza ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych, skutki finansowe i niefinansowe powstałe w wyniku wykorzystania niniejszego komentarza lub zawartych w nim informacji. Niniejszy komentarz został sporządzony w celu udostępnienia klientom DM BOŚ, a także może być udostępniany innym osobom zainteresowanym w celu promocji usług świadczonych przez DM BOŚ. Niniejszy dokument nie stanowi podstawy do zawarcia jakiejkolwiek umowy lub powstania jakiegokolwiek zobowiązania po stronie DM BOŚ. W przypadku klientów DM BOŚ, którzy zawarli Umowę o Opracowania, o której mowa w Regulaminie doradztwa inwestycyjnego i sporządzania analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych oraz instrumentów bazowych instrumentów pochodnych (Regulamin), niniejszy raport stanowi Opracowanie w rozumieniu Regulaminu. Regulamin jest dostępny na stronie internetowej bossa.pl w dziale Dokumenty. DM BOŚ jest firmą inwestycyjną w rozumieniu Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz. U. 2014, poz. 94 z póź. zm.). Nadzór nad DM BOŚ sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. 1 / 13
Złoty i waluty regionu: Lira z perspektywami? Rubel: Wprawdzie końcówka tygodnia zabrała nieco zysków (przez bardziej jastrzębie sygnały, jakie napłynęły z amerykańskiego FED), to bilans tygodnia po raz kolejny można zaliczyć do udanych. Rosyjska waluta zyskała dzięki ropie, która na początku tygodnia wystrzeliła do góry dzięki osiągnięciu porozumienia nt. wydobycia surowca do którego przystąpiła sama Rosja. Korzystny układ na rynku surowców sprawia, że pojawiają się zapowiedzi dotyczące pierwszego od kilku lat odbicia PKB (słowa wiceministra gospodarki). Ten sam decydent przyznał też, że w przyszłym roku rubel powinien pozostać stabilny, a nawet nieco zyskać. Wydaje się, że wiele w tym zakresie będzie zależeć od poziomu globalnego ryzyka (im większe, tym gorzej z popularnością strategii typu carry-trade), a także od posunięć FED (im mniej będzie realnych szans na prognozowane 3 podwyżki stóp w 2017 r., tym lepiej dla rubla). Turecka lira: Mimo, że FED zaskoczył bardziej jastrzębim przekazem, to bilans tygodnia jest lekko dodatni. To pokazuje, że w ciągu ostatnich 2 tygodni widać pewien przełom w postrzeganiu liry przez zagraniczny kapitał. Co ciekawe dzieje się tak mimo faktu, że dane są słabe (PKB w III kwartale spadł o 1,8 proc. r/r), a prezydent Erdogan coraz częściej pokazuje swój brak doświadczenia w sprawach gospodarczych pozytywne jest jednak to, że jego doradca za niedorzeczne określił pojawiające się spekulacje dotyczące możliwości wprowadzenia tzw. kontroli kapitału, aby powstrzymać deprecjację liry. Złoty i waluty regionu CEE: Bilans tygodnia nie wypada dla naszej waluty źle, jeżeli spojrzymy przez pryzmat koszyka BOSSA PLN na tygodniowym układzie mamy świecę doji, która pojawiła się po wcześniejszej białej. Pozwala to utrzymać lekko pozytywne nastawienie dla złotego, co w pierwszym momencie może nieco zaskakiwać biorąc pod uwagę ostatnie bardziej jastrzębie sygnały z amerykańskiego FED, które zwyczajowo powinny szkodzić rynkom wschodzącym. Niewykluczone, że jest to sygnał, iż inwestorzy zaczynają postrzegać dolara, jako nieco przewartościowanego po zwyżkach z ostatnich tygodni, a realna liczba podwyżek stóp procentowych nie będzie wynikową z dot-chart (który w ostatnich dniach wywołał zamieszanie), a wynikiem realnych danych z amerykańskiej gospodarki. Reasumując możemy być bliżej, niż dalej potencjalnej, większej korekty na dolarze i złoty próbuje już to dyskontować. Z danych makro z kraju warto zwrócić uwagę na fakt, że inflacja CPI w listopadzie wyniosła 0,0 proc. r/r, a bazowa -0,1 proc. r/r to sygnały wychodzenia z deflacji, chociaż nie zmienia to zapatrywań, co do kształtu polityki RPP. Ewentualna podwyżka stóp mogłaby mieć miejsce ewentualnie w 2018 r. W przyszłym tygodniu poznamy ważne odczyty makro w poniedziałek listopadowa produkcja przemysłowa i sprzedaż detaliczna, a w piątek bezrobocie. Warto będzie też zerknąć na zapiski z ostatniego posiedzenia RPP, jakie miało miejsce na początku grudnia. 2 / 13
Wykres tygodniowy BOSSA PLN Euro: Pod nieznaczną presją spadkową Bilans tygodnia wypada mieszanie, ale bardziej na niekorzyść euro, co widać po spadkach koszyka BOSSA EUR. Tym samym wspólna waluta nie zdołała odrobić strat poniesionych po dość gołębim przekazie, jaki popłynął ze strony Europejskiego Banku Centralnego 8 grudnia. Przypomnijmy, że program QE został wydłużony o 9 miesięcy do końca 2017 r., ale przy zmniejszeniu miesięcznego wolumenu zakupów o 20 mld EUR do 60 mld EUR. Jednocześnie zniesione zostało ograniczenie wiążące kwestie potencjalnych transakcji z poziomem rentowności papierów i ich odniesienia do stopy depozytowej. Jednocześnie ECB dał do zrozumienia, że bardziej skoncentruje się na krótkoterminowych, a nie długoterminowych obligacjach. Prawdziwym majstersztykiem było jednak przekonanie rynku, że ograniczenie QE to nie tapering i na taki proces wychodzenia z QE jest jeszcze zbyt wcześnie. W podobnym tonie wypowiadali się przedstawiciele ECB w tym tygodniu. Negatywny wpływ na euro mogły mieć informacje z Włoch. Wprawdzie udało się sformować nowy rząd, którego premierem został były szef MSZ wsparły go te same partie, które popierały Matteo Renzi ale złożono obietnicę, że wybory parlamentarne odbędą się wcześniej, niż wiosną 2018 r. Ich termin zostanie podany po tym, jak ujednolicona zostanie ordynacja wyborcza. To nie są najlepsze informacje, gdyż kolejny rząd może zostać sformowany przez populistów, co biorąc pod uwagę kryzysową sytuację w tamtejszych bankach (oficjalnie mówi się o programie pomocowym dla instytucji), może prowokować negatywne wskazania dla euro w długim terminie. Z danych makro uwagę zwróciły grudniowe szacunki indeksów PMI dla przemysłu i usług (ze względu na Święta ich publikacja została przyspieszona). PMI dla przemysłu spadł do 53,1 pkt., z 53,7 pkt., ale usługowy odbił do 54,9 pkt. z 53,8 pkt. W przyszłym tygodniu uwagę zwróci w zasadzie tylko niemiecki indeks Ifo dla biznesu, który poznamy w poniedziałek rano. 3 / 13
Analiza techniczna koszyka BOSSA EUR pokazuje, że dopóki nie dojdzie do złamania minimum z poprzedniego tygodnia przy 109,42 pkt., to większe będzie prawdopodobieństwo wykreowania próby odbicia w stronę oporu przy 111,39 pkt. Wykres tygodniowy BOSSA EUR Dolar: FED uderzył w jastrzębie tony Na posiedzeniu w minioną środę FED jednomyślnie zadecydował o podniesieniu głównej stopy funduszy federalnych o 25 p.b. do przedziału 0,50-0,75 proc. W komunikacie nie było znaczących zmian przyznano, że przy stopniowym zacieśnianiu warunków monetarnych aktywność gospodarcza będzie stopniowo wzrastać, sytuacja na rynku pracy jeszcze lekko się poprawi, a inflacja wróci w stronę celu w średnim okresie. Dano do zrozumienia, że polityka pozostanie akomodacyjna, a proces zacieśniania będzie stopniowy, uzależniony od perspektyw makro, oraz napływających danych. Tym samym uwagę zwrócił wykres oczekiwań członków FED dotyczący kształtowania się stóp procentowych w przyszłości ścieżka została przesunięta w górę o 25 p.b. w efekcie w przyszłym roku oczekiwane są nie dwie, a trzy podwyżki, a w długim okresie mediana przesunęła się w górę o 0,125 proc. (do tej pory była ona obniżana). Podczas konferencji prasowej szefowa FED wskazała, że to przesuniecie jest niewielkie i dotyczy opinii kilku członków Komitetu. Nie przedstawiła jednak mocnych powodów tłumaczących taki scenariusz. Niemniej zmiana oczekiwań członków FED, co do skali podwyżek wymusiła dostosowanie się rynków dolar poszedł wyraźnie w górę w ślad za rentownościami obligacji osiągając nowe tegoroczne maksima. Pamiętajmy jednak, że rzeczywiste działania FED w przyszłym roku będą zależeć od faktycznych danych makro, oraz perspektyw (te pozostają dobre) i może się okazać, że oczekiwania, co do 3 podwyżek stóp w 2017 r. mogą faktycznie okazać się wyśrubowane. Tymczasem w temacie danych makro warto zwrócić uwagę, że dynamika sprzedaży detalicznej, a także produkcji przemysłowej wypadły w listopadzie poniżej oczekiwań. Z kolei dane nt. inflacji CPI wypadły zgodnie z szacunkami. W przyszłym tygodniu uwagę zwrócą dane nt. dynamiki dochodów i wydatków, oraz wskaźnik PCE Core za listopad, które poznamy w czwartek razem z odczytami dynamiki zamówień na dobra trwałego użytku. Uwagę mogą zwrócić też dane nt. 4 / 13
dynamiki sprzedaży domów na rynku wtórnym (środa), oraz pierwotnym (piątek), a także dane nt. nastrojów konsumenckich Uniwersytetu Michigan (piątek), oraz końcowe dane nt. PKB w III kwartale (czwartek). Analiza techniczna koszyka BOSSA USD pokazuje, że dopuszczalna jest korekta będąca ruchem powrotnym w stronę złamanego szczytu z listopada b.r. przy 85,42 pkt. To, czy zejdziemy niżej, będzie zależeć od oceny rynku dotyczącej szans na podwyżkę stóp przez FED jeszcze wiosną tu, co ciekawe, duże znaczenie mogą mieć warunki pogodowe (sroga zima zniweczy ten scenariusz). Wykres dzienny BOSSA USD Jen: Pojawiają się plotki o zmianie podejścia BOJ w 2017 r. W ostatnim tygodniu jen nadal tracił na wartości nie zmieniły tego nawet spekulacje, jakie pojawiły się w piątek na kilka dni przed zaplanowanym na 20 grudnia posiedzeniem Banku Japonii. Agencja Reuters powołując się na źródła zbliżone do banku centralnego podała, że pojawiają się opinie, iż w przyszłym roku możliwe byłoby nieznaczne zaostrzenie polityki monetarnej poprzez wyznaczeniem wyższych celów na krzywej dochodowości obligacji, czy też podwyższenie stóp procentowych (obecnie są ujemne). Tym samym BOJ zacząłby działać zanim osiągnięty zostałby cel inflacyjny wcześniej ze strony szefa BOJ wielokrotnie słyszeliśmy, że polityka pozostanie luźna nawet za cenę przestrzelenia inflacji. Jak, zatem można rozumieć powyższe spekulacje? Rynek podszedł do tego sceptycznie i słusznie na razie problemem jest wciąż zbyt niska inflacja. Tym samym bardziej radykalne działania ze strony BOJ byłyby możliwe w sytuacji, kiedy oczekiwany byłby dosłownie skokowy wzrost inflacji na świecie, ale na to się na razie nie zanosi. Nie zmienia to jednak faktu, że BOJ będzie coraz mniej gołębi w swoich komunikatach, a bardziej neutralny również w najbliższy wtorek. To może stać się pretekstem do odbicia się jena. 5 / 13
Diagram stóp zwrotu dla par z JPY za okres 10.12-16.12, źródło: BOSSA FX Frank: SNB nadal pozostaje gotowy do działań Wydarzeniem tygodnia na franku było czwartkowe posiedzenie Narodowego Banku Szwajcarii. Tak jak oczekiwano SNB nie zmienił parametrów polityki monetarnej. Zapewnił tylko, że jest nadal gotów do działań zmierzających do osłabienia CHF, gdyż ten wciąż pozostaje zdecydowanie przewartościowany. Pytanie, jednak o rzeczywiste możliwości SNB, o których pisaliśmy już wielokrotnie w ostatnich miesiącach aktywność Banku ograniczała się do sytuacji nadzwyczajnych (Brexit potwierdzone, problemy Deutsche Banku na jesieni niepotwierdzone) w efekcie trudno oczekiwać czegoś nadzwyczajnego w 2017 r. To, co może SNB, to najwyżej ustabilizować franka na obecnych poziomach. W czwartek SNB przedstawił też nowe projekcje makro, które wypadają lekko optymistycznie PKB w tym i przyszłym roku ma rosnąć w tempie zbliżonym do 1,5 proc., a inflacja CPI ma wyjść powyżej zera w przyszłym roku. W najbliższym przedświątecznym tygodniu warto będzie zwrócić uwagę na dane nt. nadwyżki w handlu zagranicznym za listopad (we wtorek), oraz grudniowy odczyt indeksu KOF dla biznesu (piątek). Diagram stóp zwrotu dla par z CHF za okres 10.12-16.12, źródło: BOSSA FX 6 / 13
Funt: Bank Anglii nie zaskoczył Bilans tygodnia jest dla funta mieszany, chociaż na koszyku handlowym GBP, który sporządza Bank Anglii mamy spadkową świecę, która może sugerować zbliżającą się większą korektę zwyżek z ostatnich tygodni. Wydarzeniem tygodnia było czwartkowe posiedzenie Banku Anglii, który jednomyślnie zdecydował się pozostawić bez zmian obecne parametry polityki monetarnej. Zapiski z tego spotkania ujawniły jednak utrzymujące się obawy związane ze spowolnieniem gospodarki w kontekście czekającego procesu Brexitu, w tym także nieco niższej ścieżki dla inflacji, niż ta, która była zawarta w listopadowej projekcji. Przyznano też, że ostatnia aprecjacja funta sprawiła, że ryzyko przestrzelenia celu inflacyjnego (CPI ma osiągnąć swój cel na poziomie 2 proc. w ciągu najbliższych 6 miesięcy) zmalało. Reasumując BOE zachowa status quo, ale będzie gotów do działania, jeżeli proces negocjacji z Unią Europejską okaże się być trudnym okresem dla gospodarki. Pytanie jednak, czy politycy nie będą chcieli rozciągnąć procesu negocjacji w czasie kanclerz Skarbu Philip Hammond dał na początku tygodnia do zrozumienia, że dwa lata mogą być zbyt krótkim okresem na dopracowanie wszystkich detali i tym samym konieczny byłby tzw. okres przejściowy. Dzień później, minister ds. Brexitu David Davies przyznał, ze rząd liczy na spokojny i uporządkowany proces wyjścia z Unii Europejskiej. Niemniej na razie kluczowy dla rynków będzie wyrok Wysokiego Trybunału, który jednoznacznie wskaże, kto (rząd, czy parlament) będzie zobowiązany do zainicjowania procesu Brexitu poznamy go na początku stycznia. Do tej pory rynki liczyły na to, że politycy będą dążyć do opóźnienia tego procesu, ale ostatnie uchwały parlamentu, w których zobowiązał się do realizacji wyznaczonego harmonogramu (marzec 2017 r.), zdają się zmniejszać te oczekiwania, co odbija się na funcie. W ostatnich dniach poznaliśmy szereg ważnych danych makro. Inflacja CPI w listopadzie minimalnie pobiła oczekiwania rosnąc o 0,2 proc. m/m i 1,2 proc. r/r, oraz 0,2 proc. m/m i 1,4 proc. r/r w układzie bazowym. Większych zmian nie przyniosły też dane z rynku pracy (stopa bezrobocia pozostała w październiku na poziomie 4,8 proc., a liczba wniosków o zasiłek od bezrobotnych wzrosła w listopadzie zaledwie o 2,4 tys. Z kolei sprzedaż detaliczna wyniosła w listopadzie 0,2 proc. m/m i 5,9 proc. (tak jak szacowano). W przedświątecznym okresie nie poznamy wiele odczytów na uwagę zasługiwać będą jedynie piątkowe ostateczne dane nt. PKB w III kwartale. Tym samym większy wpływ na notowania funta będą mieć oczekiwania związane z procesem Brexitu Wykres tygodniowy koszyka handlowego funta liczonego przez Bank Anglii (=GBP), źródło: Thomson Reuters 7 / 13
Waluty surowcowe: Słabnące perspektywy dla Australijczyka Dolar australijski: Bilans tygodnia wypadł słabo. Przyczyną były rosnące obawy związane ze stanem gospodarki, po tym jak wcześniej podano, że w PKB w III kwartale spadł o 0,5 proc. k/k. Wprawdzie dane z rynku pracy, które były kluczowe w ostatnich dniach nadmiernie nie rozczarowały (stopa bezrobocia wzrosła w listopadzie do 5,7 proc., ale zatrudnienie poszło w górę o 39,1 tys.), to jednak utrzymują się obawy związane z ewentualnym cięciem stóp procentowych przez RBA w I połowie przyszłego roku z tego powodu wartościowe mogą okazać się zapiski z grudniowego posiedzenia Banku, jakie poznamy w najbliższy wtorek. Wcześniej (w poniedziałek) poznamy nowe założenia do przyszłego budżetu, które mogą mieć znaczenie w temacie plotek nt. utrzymania ratingu AAA przez Australię. Dolar nowozelandzki: To nie był też dobry tydzień dla kiwi. Niewykluczone, że inwestorzy patrzą przez pryzmat Australii, gdzie ewentualne problemy w gospodarce mogłyby także pogorszyć warunki na lokalnym podwórku i dać pretekst do gołębich zapatrywań ze strony RBNZ. Wydaje się jednak, że jest to temat przejściowy. W kalendarzu na przyszły tydzień mamy odczyty PKB za III kwartał, oraz dane nt. salda na rachunku obrotów bieżących (w środę), które mogą wlać nieco optymizmu. Dolar kanadyjski: Bilans tygodnia nie był aż tak słaby, co zawdzięczamy wahaniom cen ropy naftowej. Wydarzeniem tygodnia była publikacja raportu nt. stabilności finansowej, który dotyczył głównie perspektyw dla rynku nieruchomości. Przyszły tydzień będzie ważny ze względu na dane makro w czwartek poznamy październikowe dane nt. sprzedaży detalicznej, oraz listopadowe odczyty inflacji CPI. Waluty skandynawskie: W nieznacznej korekcie Korona szwedzka: Korygowała wcześniejsze umocnienie, chociaż dane makro nie wypadły źle. Inflacja CPI w listopadzie wzrosła o 1,4 proc. r/r (jak oczekiwano), a stopa bezrobocia nieoczekiwanie spadła do 6,2 proc. z 6,4 proc. (szacowano 6,3 proc.). Niewykluczone, że jest to wynik zbliżającego się posiedzenia Riksbanku w środę 21 grudnia. Rynek nie jest pewien, na ile przekaz jaki popłynie z tej instytucji nie będzie bardziej gołębi (to w kontekście ostatnich sygnałów z Europejskiego Banku Centralnego). Niewykluczone jednak, że te obawy będą przesadzone, co da pretekst do dalszego umocnienia się SEK. Korona norweska: Norges Bank, który zebrał się już w tym tygodniu nie zmienił poziomu stóp procentowych (jak oczekiwano), a w komunikacie dał do zrozumienia, że raczej nie ulegną one zmianie w przyszłym roku, choć to nie pomogło zbytnio koronie, która kończy tydzień na niewielkich stratach głównie poprzez zmienność na rynku ropy naftowej 8 / 13
Surowce energetyczne: Nerwowy tydzień na rynku ropy naftowej zzkiki Ropa naftowa: Ceny ropy naftowej WTI rozpoczęły miniony tydzień luką wzrostową, a w kolejnych dniach były bardzo rozchwiane. Przez ostatnie parę dni notowania tego surowca oscylowały w okolicach 50-54 USD za baryłkę. Amerykański Departament Energii podał, że w minionym tygodniu zapasy ropy naftowej w USA spadły o 2,56 mln baryłek. Jednocześnie wzrosły zapasy benzyny i destylatów. Departament Energii USA w poniedziałek podał, że oczekuje wzrostu produkcji ropy naftowej ze skał łupkowych w tym kraju w styczniu - wzrost ma wynieść 1,4 tys. baryłek dziennie w ujęciu m/m i doprowadzić wielkość produkcji ropy z łupków do poziomu 4,542 mln baryłek dziennie. Kraje spoza kartelu OPEC zobowiązały się do dołączenia do porozumienia zawartego w kartelu i zmniejszenia produkcji ropy naftowej łącznie o 558 tys. baryłek dziennie. Największy udział w tym cięciu ma Rosja. Gaz ziemny: o Notowania gazu ziemnego w USA w minionym tygodniu osuwały się na południe, odreagowując część wcześniejszych wzrostów. o Departament Energii podał, że w minionym tygodniu zapasy gazu ziemnego w USA spadły o 147 mld stóp sześciennych. Zapasy gazu w USA tym samym dotarły do poziomu 3,806 bln stóp sześciennych. Naszym zdaniem: Nadzieje na rozszerzenie porozumienia ws. ograniczenia produkcji ropy naftowej o kraje spoza OPEC sprawia, że notowania ropy utrzymują się na wysokim poziomie. Prawdopodobnie jednak to wydarzenie będzie miało jedynie krótkoterminowe przełożenie na ceny tego surowca, ponieważ nie zmienia ono wiele pod kątem fundamentalnym. Tymczasem ceny gazu ziemnego są w dużym stopniu uzależnione od pogody w USA ostatnio tamtejsze temperatury są niższe niż zazwyczaj w tym okresie w roku, co generuje większy popyt na gaz ziemny w celach grzewczych. Wykres dzienny cen ropy naftowej WTI. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Amerykańskiego Instytutu Paliw dot. zapasów paliw w USA. Środa: Raport Departamentu Energii dot. zapasów paliw w USA. Czwartek: Raport Departamentu Energii dot. zapasów gazu ziemnego w USA 9 / 13
Miedź: Delikatne odreagowanie spadkowe cen miedzi Notowania miedzi rozpoczęły miniony tydzień od zniżki i w kolejnych dniach presja spadkowa na tym rynku się utrzymała. Na razie jednak odreagowanie spadkowe jest relatywnie delikatne w porównaniu do wcześniejszych wzrostów notowań miedzi. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych w minionym tygodniu zeszła poniżej poziomu 2,60 USD za funt. Z technicznego punktu widzenia, zmieniła się ogólna tendencja cenowa na rynku miedzi: wybicie się górą z konsolidacji daje szansę na wyrwanie się cen tego metalu z długoterminowego trendu spadkowego i kontynuację wzrostów w średnio- i długoterminowej perspektywie. Dane makroekonomiczne, które pojawiły się w Chinach w minionym tygodniu, były relatywnie dobre. Dynamika produkcji przemysłowej i sprzedaży detalicznej w tym kraju w listopadzie były lepsze od oczekiwań, a dynamika inwestycji w aglomeracjach miejskich zgodna z oczekiwaniami rynkowymi. Presja spadkowa na ceny miedzi w minionym tygodniu wynikała m.in. z decyzji amerykańskiej Rezerwy Federalnej o podwyżce stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. Naszym zdaniem: Gwałtowność ruchu wzrostowego z listopada i podwyższona zmienność cen miedzi wciąż wiążą się z podwyższonym prawdopodobieństwem stromej korekty spadkowej notowań tego metalu w krótkoterminowej perspektywie. Jednak średnioterminowa perspektywa na tym rynku poprawiła się za sprawą wyjścia cen miedzi górą z konsolidacji. Scenariusz rozpoczynającego się długoterminowego trendu wzrostowego mogłaby zaburzyć jednak przyszłoroczna nadwyżka miedzi, jeśli okazałaby się ona spora. Wykres dzienny cen miedzi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Brak istotnych danych 10 / 13
Metale szlachetne: Kontynuacja spadków cen złota po decyzji Fed Złoto: o o o Notowania złota w minionym tygodniu utrzymywały się pod presją podaży. Cena tego kruszcu dynamicznie spadła, schodząc na koniec tygodnia poniżej poziomu 1140 USD za uncję. W rezultacie, notowania złota dotarły do najniższego poziomu od ponad 10 miesięcy. W minionym tygodniu miała miejsce wyczekiwana decyzja Fed ws. stóp procentowych. Fed nie zaskoczył i podwyższył stopy dokładnie o tyle, ile oczekiwano. Niemniej, przedstawiciele Rezerwy Federalnej jednocześnie zapowiedzieli aż trzy podwyżki stóp procentowych w 2017 r., podczas gdy zakładano, że zakomunikowane zostaną plany jedynie dwóch podwyżek. Po decyzji Fed znacząco umocnił się amerykański dolar, pociągając za sobą w dół notowania szlachetnych kruszców. Pozostałe metale szlachetne: o Notowania srebra w minionym tygodniu spadły. Dynamiczna, ponad 5-procentowa zniżka miała miejsce w czwartek. Pod koniec tygodnia ceny srebra oscylowały w okolicach 16 USD za uncję. o Cena platyny w minionym tygodniu spadła, kończąc go w okolicach 900 USD za uncję. o Notowania palladu w minionym tygodniu dynamicznie spadały schodząc poniżej poziomu 700 USD za uncję. Naszym zdaniem: Reakcja inwestorów na decyzję Fed w sprawie stóp procentowych prawdopodobnie będzie wyznacznikiem nastrojów na rynku złota w najbliższych dniach. Cena tego oraz pozostałych szlachetnych kruszców w krótko- i średnioterminowej perspektywie najprawdopodobniej pozostanie pod presją podaży, wynikającą z siły amerykańskiego dolara. Wykres dzienny cen złota. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek-piątek: Dane makro w USA i wypowiedzi przedstawicieli Fed, mogące wpłynąć na wartość USD i pośrednio na złoto. 11 / 13
Zboża: Duży eksport amerykańskiej soi Kukurydza: Notowania kukurydzy w minionym tygodniu delikatnie osunęły się na południe. Cena tego zboża poruszała się w ostatnich dniach w okolicach 3,60 USD za buszel. Stronę podażową na rynku kukurydzy nieustannie wspierają prognozy dużej globalnej podaży kukurydzy w bieżącym sezonie. Zasiewy kukurydzy w Brazylii są już praktycznie ukończone, a na podstawie ich tempa oczekuje się rekordowej produkcji tego zboża w tym południowoamerykańskim kraju. Soja: Notowania soi w Stanach Zjednoczonych zakończyły miniony tydzień w miarę neutralnie. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych rosła w drugiej połowie minionego tygodnia, utrzymując się powyżej technicznego wsparcia na poziomie 10,23 USD za buszel. Mimo prognoz dużej produkcji soi w Ameryce Południowej, a później także w samych Stanach Zjednoczonych, ceny soi rosły. Przyczyną tego ruchu były przede wszystkim informacje o dużym eksporcie amerykańskiej soi, m.in. do odbiorców w Chinach. Pszenica: Notowania pszenicy utrzymywały się w konsolidacji na początku minionego tygodnia, jednak w czwartek mocno spadły. Ten ruch w dużej mierze wynikał z umocnienia amerykańskiego dolara, które czyni pszenicę z USA mało konkurencyjną wobec zboża z innych części świata. Niemniej, cena pszenicy w Stanach Zjednoczonych utrzymała się powyżej poziomu 4 USD za buszel. W długoterminowej perspektywie presja podaży na rynku pszenicy wynika przede wszystkim z oczekiwań dużej globalnej produkcji tego zboża. Naszym zdaniem: Notowania zbóż w Stanach Zjednoczonych pozostają pod presją podaży. Sprzedającym wciąż sprzyjają fundamenty w postaci dużej podaży zbóż w różnych częściach świata. Zakończone żniwa w USA i w rejonie Morza Czarnego oraz prognozy obfitych zbiorów w Ameryce Południowej generują dodatkową presję na spadek cen. Wykres dzienny cen soi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Czwartek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. eksportu zbóż z USA 12 / 13
Soft commodities: Kontynuacja zniżki cen cukru Cukier: W minionym tygodniu notowania cukru pozostawały pod presją podaży. W rezultacie, cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych zeszła poniżej poziomu wsparcia w okolicach 18,70 centów za funt i zbliżyła się do poziomu 18 centów za funt. Ostatnie spadki notowań cukru są wywołane pogarszającą się sytuacją fundamentalną na tym rynku: wprawdzie w sezonie 2016/2017 deficyt ma się utrzymać, jednak ma być on nieco mniejszy niż początkowo prognozowano. Dodatkowo, w sezonie 2017/2018 na globalnym rynku tego surowca z powrotem będziemy mieć do czynienia z nadwyżką. Ma ona być efektem wzmożonej produkcji cukru po wzroście cen tego surowca w ostatnim roku. Według opublikowanych w poniedziałek prognoz Groupe Sucres et Denrees, w przyszłym sezonie produkcja cukru może być rekordowa. Bawełna: W minionym tygodniu sytuacja na rynku bawełny nie zmieniła się praktycznie wcale. Notowania tego surowca kontynuowały wąską konsolidację w okolicach 71,00-71,50 centów za funt, co z technicznego punktu widzenia wciąż oznacza na tym rynku możliwość dalszych zwyżek. Im dłuższa wąska konsolidacja, tym większe prawdopodobieństwo, że wybicie z niej będzie dynamiczne. Sytuacja fundamentalna w długim terminie wciąż sprzyja kupującym, za co odpowiada rosnąca konsumpcja bawełny i zapowiedzi jej deficytu na globalnym rynku. Kakao: Notowania kakao dynamicznie odbiły w górę na początku minionego tygodnia, jednak w czwartek z powrotem skierowały się na południe. W rezultacie, cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych utrzymała się poniżej poziomu 2300 USD za tonę. Presja podaży na tym rynku wynika z prognoz rekordowej globalnej produkcji tego surowca w bieżącym sezonie i nadwyżki na światowym rynku, po deficytowym poprzednim sezonie. Z technicznego punktu widzenia, rynek ten jest już jednak wyprzedany. Naszym zdaniem: Notowania bawełny poruszają się w średnioterminowym trendzie wzrostowym, co stanowi wsparcie dla kupujących. Z kolei na rynku cukru pogorszyła się sytuacja fundamentalna, a pokonanie technicznego wsparcia wskazuje na możliwość kontynuacji spadków. Natomiast notowania kakao w Stanach Zjednoczonych ostatnio zostały mocno przecenione, co teraz stwarza bazę do odreagowania wzrostowego. Wykres dzienny cen cukru w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Brak istotnych danych 13 / 13