H 3. Limonen. ODCZYNNIKI Skórka z pomarańczy lub mandarynek, chlorek metylenu, bezwodny siarczan sodu.

Podobne dokumenty
Chemia Organiczna Syntezy

Katedra Chemii Organicznej. Przemysłowe Syntezy Związków Organicznych Ćwiczenia Laboratoryjne 10 h (2 x5h) Dr hab.

CHEMIA SRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW

Ćwiczenie 1. Ekstrakcja ciągła w aparacie Soxhleta

TRZYLETNIE STUDIA STACJONARNE I STOPNIA. specjalność CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW ZESTAW ĆWICZENIOWY NR 1

Ćwiczenie 5. Badanie właściwości chemicznych aldehydów, ketonów i kwasów karboksylowych. Synteza kwasu sulfanilowego.

[1 a] Acetanilid LISTA PREPARATÓW. Odczynniki: anilina 15 g lodowaty kwas octowy 15 ml pył cynkowy 0.1 g węgiel aktywny 0.2 g

TRZYLETNIE STUDIA STACJONARNE I STOPNIA. specjalność CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW ZESTAW ĆWICZENIOWY NR 2

Synteza eteru allilowo-cykloheksylowego w reakcji alkilowania cykloheksanolu bromkiem allilu w warunkach PTC.

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Zaawansowane oczyszczanie

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Oranż β-naftolu; C 16 H 10 N 2 Na 2 O 4 S, M = 372,32 g/mol; proszek lub

1.1 Reakcja trójchlorkiem antymonu

KWAS 1,2-DIBROMO-2-FENYLOPROPIONOWY

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

UJ - Collegium Medicum, KChO, Pracownia chemii organicznej S. Fluorowcowanie. Symbol Nazwa otrzymywanego preparatu strona

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

BENZOESAN FENYLU. Odczynniki Fenol 1,2g 0,013mola Chlorek benzoilu 2,2ml 0,019mola Wodorotlenek sodu 10ml - 2-Propanol 8ml -

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Ćwiczenie 5 Izolacja tłuszczów z surowców naturalnych

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

1 ekwiwalent 0,85 ekwiwalentu 1,5 ekwiwalentu

Ćwiczenie 4 Porównanie wydajności różnych technik ekstrakcji w układzie ciało stałeciecz. 1. Wstęp

Regulamin BHP pracowni chemicznej. Pokaz szkła. Technika pracy laboratoryjnej

Fluorowcowanie. Symbol Nazwa otrzymywanego preparatu strona. Fluorowcowanie część teoretyczna 2. F1 2,4,6-tribromoanilina 4. F2 2,4,6-tribromofenol 6

Laboratorium 3 Toksykologia żywności

1 ekwiwalent 1 ekwiwalent

1 ekwiwalent 4 ekwiwalenty 5 ekwiwalentów

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

1,2,3,4,6-PENTA-O-ACETYLO- -D-GLUKOPIRANOZA

1 ekwiwalent 1 ekwiwalent

UJ - Collegium Medicum, KChO, Pracownia chemii organicznej S. Estryfikacja. Symbol Nazwa otrzymywanego preparatu strona

PODSTAWOWE TECHNIKI PRACY LABORATORYJNEJ: OCZYSZCZANIE SUBSTANCJI PRZEZ DESTYLACJĘ I EKSTRAKCJĘ

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

Zaawansowane oczyszczanie

1 ekwiwalent 3 ekwiwalenty 2 ekwiwalenty

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

LABORATORIUM CHEMII ORGANICZNEJ PROGRAM ĆWICZEŃ

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Uniwersytet w Białymstoku Wydział Biologiczno-Chemiczny CHEMIA PRODUKTÓW NATURALNYCH. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych

ĆWICZENIE I - BIAŁKA. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi.

KETAL ETYLENOWY ACETYLOOCTANU ETYLU

UJ - Collegium Medicum, KChO, Pracownia chemii organicznej S. Acylacja. Symbol Nazwa otrzymywanego preparatu strona. Acylacja część teoretyczna 2

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH: SULFONOWANIE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH

KRYSTALIZACJA JAKO METODA OCZYSZCZANIA I ROZDZIELANIA SUBSTANCJI STAŁYCH

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

CHEMIA LEKÓW ORGANICZNYCH INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Recykling surowcowy odpadowego PET (politereftalanu etylenu)

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1)

Acylacja. Symbol Nazwa otrzymywanego preparatu strona. Acylacja część teoretyczna 2. A1 Aspiryna I 5. A2 Aspiryna II 6.

1 ekwiwalent 6 ekwiwalentów 0,62 ekwiwalentu

Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i żelaza(ii) soli Mohra (NH 4 ) 2 Fe(SO 4 ) 2 6H 2 O

Otrzymywanie siarczanu(vi) amonu i żelaza(ii) woda (1/6) soli Mohra (NH4)2Fe(SO4)2 6H2O

1 ekwiwalent 1,45 ekwiwalenta 0,6 ekwiwalenta

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Substytucja nukleofilowa

MECHANIZMY REAKCJI CHEMICZNYCH. REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE GRUP FUNKCYJNYCH ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH

1 ekwiwalent 2 ekwiwalenty 2 krople

CHEMIA LEKÓW ORGANICZNYCH INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1


ĆWICZENIE 5. KOPOLIMERYZACJA STYRENU Z BEZWODNIKIEM MALEINOWYM (polimeryzacja w roztworze)

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

Laboratorium. Technologia i Analiza Aromatów Spożywczych

OH OCH 3. Eugenol Eugenol jest pochodną gwajakolu (2-metoksyfenolu, orto hydroksyanizolu): Gwajakol

Synteza Cu(CH 3 COO) 2 H 2 O oraz (NH 4 ) 2 Ni(SO 4 ) 2 6H 2 O

WYMAGANIA - DESTYLACJA

ĆWICZENIE NR 1 Analiza ilościowa miareczkowanie zasady kwasem.

Metody otrzymywania kwasów, zasad i soli. Reakcje chemiczne wybranych kwasów, zasad i soli. Ćwiczenie 1. Reakcja otrzymywania wodorotlenku sodu

DESTYLACJA wymagania

III-A. Chemia wspomaga nasze zdrowie

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH: PROCESY ESTRYFIKACJI NA PRZYKŁADZIE OTRZYMYWANIA WYBRANYCH PLASTYFIKATORÓW

Ćwiczenie 2. Ekstrakcja

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1

WYDZIELANIE OLEJÓW ETERYCZNYCH Z SUROWCÓW ROŚLINNCH

Kolokwium z SUBSTYTUCJI NUKLEOFILOWEJI, ELIMINACJI, ADDYCJI Autorzy: A. Białońska, M. Kijewska

Reakcje związków karbonylowych. Maria Burgieł R R C O. C O + Nu E C

Politechnika Rzeszowska Katedra Technologii Tworzyw Sztucznych. Synteza kationomeru poliuretanowego

Ćwiczenie 6 Zastosowanie destylacji z parą wodną oraz ekstrakcji ciecz-ciecz do izolacji eugenolu z goździków Wstęp

PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy

PREPARATYKA NIEORGANICZNA. Przykład 1 Ile kilogramów siarczanu(vi) żelaza (II) można otrzymać z 336 kg metalicznego żelaza?

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Wydział Chemii Chemia produktów naturalnych

ROZDZIELANIE I OCZYSZCZANIE SUBSTANCJI. EKSTRAKCJA.

ĆWICZENIE 5 Barwniki roślinne. Ekstrakcja barwników asymilacyjnych. Rozpuszczalność chlorofilu

III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych

Obserwacje: Wnioski:

PROCESY JEDNOSTKOWE W TECHNOLOGIACH ŚRODOWISKOWYCH DESTYLACJA

Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Kolor i stan skupienia: czerwone ciało stałe. Analiza NMR: Zakład Chemii Organicznej, Wydział Chemii UMCS Strona 1

DESTYLACJA JAKO METODA WYODRĘBNIANIA I OCZYSZCZANIA ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH

) Sposób otrzymywania kwasu 2, 4-di-/1, 1-dimetylopropylo/fenoksyoctowego

Zakład Chemii Organicznej Instytut Chemii Uniwersytet Śląski PREPARATY DO WYKONANIA W MIKROSKALI NA ĆWICZENIACH LABORATORYJNYCH Z CHEMII ORGANICZNEJ

Chemia organiczna. Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych dla Biotechnologii (I rok)

1 ekwiwalent 2.5 ekwiwalenta 0.5 ekwiwalenta

Transkrypt:

WYDRĘBNIENIE LEJKÓW ETERYZNY el ćwiczenia elem ćwiczenia jest wyodrębnienie limonenu ze skórki pomarańczy lub mandarynki na drodze destylacji z parą wodna. Limonen ze względu na silny zapach znalazł zastosowanie jako dodatek do perfum. 2 Limonen Zestaw do destylacji z parą wodną, kolba stożkowa, rozdzielacz, lejek szklany, cylinder miarowy, elektryczna czasza grzejna, zarodniki wrzenia, wyparka rotacyjna. DZYNNIKI Skórka z pomarańczy lub mandarynek, chlorek metylenu, bezwodny siarczan sodu. WYKNANIE 1. Zestawić aparaturę do destylacji z parą wodną. 2. Do kolby dwuszyjnej wsypać materiał roślinny 10 g (skórki z pomarańczy lub z mandarynek), 150 ml wody i dodać zarodniki wrzenia. 3. W kolbie dwuszyjnej umieścić wkraplacz z ok 50 ml wody. 4. Do chłodnicy podłączyć wodę. 5. Kolbę dwuszyjną ogrzewać czaszą elektryczną utrzymując łagodne wrzenie 6. W miarę ubywania wody z kolby uzupełniać ją wodą z wkraplacza 7. Destylację przerwać gdy w chłodnicy skrapla się przezroczysty destylat lub w odbieralniku jest 80 ml destylatu. 8. Destylat przenieść do rozdzielacza i ekstrahować trzema porcjami każda po 20 ml chlorku metylenu. 9. Połączone ekstrakty przenieść do kolby stożkowej i suszyć bezwodnym siarczanem sodu. 10. suszone ekstrakty przesączyć przez niewielką ilość waty umieszczonej na lejku do uprzednio zważonej kolby kulistej i odparować na wyparce rotacyjnej chlorek metylenu. 11. Zważyć kolbę z wyizolowanym olejkiem 12. bliczyć zawartość limonenu w materiale roślinnym.

EKSTRAKJA BARWNIKÓW Z MATERIAŁÓW RŚLINNY EL ĆWIZENIA elem ćwiczenia jest wyodrębnienie barwników z materiału roślinnego metodą ekstrakcji. Podstawowym barwnikiem chloroplastów (liści) jest chlorofil- zielony barwnik istotny w procesie fotosyntezy. bok niego występują barwniki czerwone i żółte z grupy karotenoidów, z których podstawowymi są karoteny i ksantofile. 3 3 β-karoten (czerwony) 3 H 3 ksantofil Zestaw do destylacji z parą wodną, kolba stożkowa, rozdzielacz, lejek szklany, cylinder miarowy, elektryczna czasza grzejna, zarodniki wrzenia, wyparka rotacyjna. DZYNNIKI hloroform, materiał roślinny (suszona pietruszka lub papryka), wyparka rotacyjna WYKNANIE 1. Włożyć materiał roślinny (5g suszonej pietruszki lub czerwonej papryki 10g) do gilzy. 2. Zważyć kolbkę kulistą. 3. W nasadce ekstrakcyjnej umieścić gilzę. 4. Do kolby kulistej włożyć zarodniki wrzenia, wlać chloroform i zamontować na niej aparat soxhleta i chłodnicę zwrotną. 5. Podłączyć wodę do chłodnicy. 6. Kolbę ogrzewać czaszą elektryczną utrzymując łagodne wrzenie. 7. Ekstrahować przez jedną godzinę. 8. hloroform odparować na wyparce rotacyjnej. 9. bliczyć procentową zawartość barwników w materiale roślinnym.

TAN n-prpylu H + 2 2 H H 2 S 4 2 2 + H 2 DZYNNIKI Stężony kwas octowy, n-propanol, stężony kwas siarkowy, 5% wodny r-r węglanu sodu, bezwodny siarczan sodu lub magnezu, zarodniki wrzenia. Kolba kulista dwuszyjna, chłodnica Liebiega, wkraplacz, rozdzielacz, lejek szklany, elektryczna czasza grzejna. WYKNANIE 1. W kolbie dwuszyjnej umieścić, zarodniki wrzenia, 8 cm 3 alkoholu n-propylowego i 2,5 cm 3 stężonego kwasu siarkowego. Dokładnie wymieszać zawartość kolby! W przypadku złego wymieszania reagentów mieszanina brunatnieje! 2. Zmontować zestaw do destylacji. W bocznej szyjce kolby umieścić wkraplacz z mieszaniną 15 cm 3 stężonego kwasu octowego i 15 cm 3 alkoholu n-propylowego. Zamontować odbieralnik (kolba stożkowa) z ok. 30 cm 3 wody destylowanej. 3. Zawartość kolby destylacyjnej umiarkowanie ogrzać do wrzenia za pomocą elektrycznej czaszy grzejnej. W momencie osiągnięcia przez mieszaninę temperatury wrzenia rozpocząć powolne wkraplanie mieszaniny stężonego kwasu octowego i alkoholu n-propylowego. Szybkość wkraplania regulować w zależności od szybkości destylacji powstającego estru. Surowy ester destyluje w temperaturze 75-85. 4. Destylat przenieść do rozdzielacza i oddzielić uzyskany ester od fazy wodnej. Do fazy estrowej dodać ok. 30 cm 3 5% wodnego r-r węglanu sodu, celem zobojętnienia surowego destylatu. Zawartość rozdzielacza silnie wytrząsać, zwracając szczególną uwagę na częste wyrównywanie ciśnienia w rozdzielaczu z ciśnieniem atmosferycznym. 5. Rozdzielacz odstawić na kilka minut celem oddzielenia się warstwy organicznej od warstwy wodnej. Zebrać fazę estrową i wodny roztwór do oddzielnych kolb stożkowych. 6. Ester osuszyć bezwodnym siarczanem sodu i przesączyć przez niewielką ilość waty umieszczonej na lejku. 7. trzymuje się ok. 20 cm 3 surowego octanu propylu. 8. bliczyć wydajność reakcji.

TAN IZPRPYLU H + ( ) 2 H H 2 S 4 ( ) 2 + H 2 DZYNNIKI Stężony kwas octowy, izopropanol, stężony kwas siarkowy, 5% wodny r-r węglanu sodu, bezwodny siarczan sodu lub magnezu, zarodniki wrzenia. Kolba kulista dwuszyjna, chłodnica destylacyjna Liebiga, wkraplacz, rozdzielacz, lejek szklany, elektryczna czasza grzejna. WYKNANIE 1. W kolbie dwuszyjnej umieścić, zarodniki wrzenia, 8 cm 3 alkoholu izopropylowego i 2,5 cm 3 stężonego kwasu siarkowego. Dokładnie wymieszać zawartość kolby! W przypadku złego wymieszania reagentów mieszanina brunatnieje! 2. Zmontować zestaw do destylacji. W bocznej szyjce kolby umieścić wkraplacz z mieszaniną 15 cm 3 stężonego kwasu octowego i 15 cm 3 alkoholu izopropylowego. Zamontować odbieralnik (kolba stożkowa) z ok. 30 cm 3 wody destylowanej. 3. Zawartość kolby destylacyjnej umiarkowanie ogrzać do wrzenia za pomocą elektrycznej czaszy grzejnej. W momencie osiągnięcia przez mieszaninę temperatury wrzenia rozpocząć powolne wkraplanie mieszaniny stężonego kwasu octowego i alkoholu izopropylowego. Szybkość wkraplania regulować w zależności od szybkości destylacji powstającego estru. Surowy ester destyluje w temperaturze 75-90. 4. Destylat przenieść do rozdzielacza i oddzielić uzyskany ester od fazy wodnej. Do fazy estrowej dodać ok. 30 cm 3 5% wodnego r-r węglanu sodu, celem zobojętnienia surowego destylatu. Zawartość rozdzielacza silnie wytrząsać, zwracając szczególną uwagę na częste wyrównywanie ciśnienia w rozdzielaczu z ciśnieniem atmosferycznym. 5. Rozdzielacz odstawić na kilka minut celem oddzielenia się warstwy organicznej od warstwy wodnej. Zebrać fazę estrową i wodny roztwór do oddzielnych kolb stożkowych. 9. Ester osuszyć bezwodnym siarczanem sodu i przesączyć przez niewielką ilość waty umieszczonej na lejku. 10. trzymuje się ok. 15-20 cm 3 surowego octanu izopropylu. 11. bliczyć wydajność reakcji.

AETYLGLIYNA 2 NH 2 H + 3 2 HN H 3 Sprzęt Kolba stożkowa, zlewka, kolba ssawkowa, lejek Büchnera dczynniki Glicyna (kwas aminooctowy), bezwodnik octowy Wykonanie 1. W kolbie stożkowej o poj. 100cm 3 umieścić: 3,75g glicyny i 20 ml wody i mieszać przy pomocy mieszadła magnetycznego aż do rozpuszczenia osadu. 2. Następnie dodać 9,5 ml bezwodnika octowego i mieszać przez 20 min. 3. Kolbę wstawić do krystalizatora z lodem i ochładzać przez ok. pół godziny 4. Do lodówki włożyć zlewkę z wodą. 5. Wydzielone kryształy odsączyć pod zmniejszonym ciśnieniem na lejku Büchnera i przemyć kilkakrotnie zimną wodą. 6. Wydajność uzyskanego preparatu wynosi ok 70%, t.t. 207-208. 7. bliczyć wydajność reakcji.

BENZANILID l + NH 2 NaH + Hl Sprzęt Kolba stożkowa 200-250 ml, kolba ssawkowa, lejek Büchnera HN dczynniki Anilina, chlorek benzoilu, etanol Uwaga! hlorek benzoilu pobiera się do szczelnie zamkniętego naczynia i do kolby reakcyjnej dodaje się go pod wyciągiem. Wykonanie 1. W kolbie stożkowej umieścić 2,6cm 3 aniliny, 22cm 3 10% roztworu wodorotlenku sodu i 3,5cm 3 (4,3g) chlorku benzoilu 2. Kolbę zamknąć korkiem owiniętym folią aluminiową i wstrząsać. 3. Wydzielające się duże kryształy rozbić bagietką 4. Surowy preparat wypada jako biały osad. 5. Po zakończeniu reakcji, tj. po zaniknięciu zapachu chlorku benzoilu, sprawdzić się, czy mieszanina reakcyjna ma odczyn alkaliczny i dodać ok. 10 cm 3 wody 6. sad odsącza się pod zmniejszonym ciśnieniem na lejku Büchnera i przemyć kilkakrotnie wodą. 7. Surowy produkt przekrystalizować z etanolu (ok. 30 ml)(na łaźni wodnej). 8. trzymuje się ok 3,5g produktu o t.t. 162. 9. bliczyć wydajność reakcji.