1. Zasady, na jakich podatnik podatku VAT jest uprawniony do rozliczenia swojej działalności gospodarczej w składanych we właściwym urzędzie skarbowym deklaracjach podatkowych podatku od towarów i usług (miesięcznych lub kwartalnych), a następnie otrzymania wykazanych w takich deklaracjach kwot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy, zostały szczegółowo uregulowane w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) oraz w przepisach aktów wykonawczych do tej ustawy. Rozwiązania przyjęte w tych aktach prawnych wdrażają do polskiego porządku prawnego regulacje dotyczące podatku od wartości dodanej Unii Europejskiej zawarte w Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.). Podatnik zamierzający rozpocząć dokonywanie transakcji handlowych (wewnątrzwspólnotowej wymiany towarów unormowano w art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług lub wewnątrzwspólnotowej wymiany usług unormowano w art. 9 cyt. ustawy ) z podmiotami z państw członkowskich Unii Europejskiej, jeszcze przed dniem: dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub wewnątrzwspólnotowego nabycia, nabycia usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług, świadczenia usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, zobowiązany jest zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności, dokonując tym samym rejestracji dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego jako tzw. podatnik VAT-UE. Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie na druku VAT-5UE. Przy dokonywaniu transakcji wewnątrzwspólnotowych podatnicy VAT-UE są obowiązani do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL. 2. Obowiązek rejestracji w zakresie podatku VAT - art. 96 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnicy podatku od towarów i usług (definicja podatnika została określona w art. 15 ww. ustawy) przed dniem wykonania pierwszej czynności opodatkowanej, określonej w art. 5 tej ustawy obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego. Obowiązek rejestracji nie dotyczy m.in. podatników, którzy wykonują wyłącznie czynności zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, lub których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł - art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Podmiot gospodarczy zamierzający zarejestrować się dla potrzeb podatku od towarów i usług powinien złożyć stosowne zgłoszenie na druku Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług - VAT-R" we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym. Należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2012 r. osoby fizyczne mogą załączać zgłoszenie rejestracyjne lub aktualizacyjne VAT-R do wniosku o wpis do CEIDG (art. 25 ust. 5a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Naczelnik właściwego urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, jako podatnika VAT na druku VAT-5. Rejestracja dla potrzeb podatku VAT podlega opłacie skarbowej w wysokości 170 1
zł. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. W przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, podatnik obowiązany jest poinformować o tym fakcie naczelnika urzędu skarbowego, składając zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT-Z). Naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli w wyniku podjętych czynności sprawdzających okaże się, że podatnik nie istnieje lub mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z nim albo z jego pełnomocnikiem. 3. Zasady ustalania właściwości miejscowej w zakresie podatku VAT zostały określone w art. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Co do zasady właściwym dla podatnika organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku, gdy czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług są wykonywane na terenie objętym zakresem działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych, właściwość miejscową ustala się dla: osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - ze względu na adres siedziby; osób fizycznych - ze względu na miejsce zamieszkania. 4. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawową zasadą, jaka obowiązuje przy rozliczaniu podatku VAT jest zasada neutralności podatkowej, zgodnie z którą ostateczny ciężar zapłaty podatku spoczywa na konsumencie. Dla przedsiębiorcy wykonującego czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT podatek ten powinien mieć charakter neutralny. Realizacja tej zasady znajduje odzwierciedlenie w treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Rozliczenie podatku naliczonego jest możliwe po dokonaniu rejestracji (VAT R) - art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży towarów zwolnionych i opodatkowanych, rozliczenie podatku naliczonego powinno nastąpić proporcjonalnie na zasadach określonych w art. 90 ww. ustawy. Wszelkie ograniczenia możliwości odliczenia podatku naliczonego muszą wynikać bezpośrednio z przepisów ustawy, a ponadto nie mogą być sprzeczne z regulacjami wspólnotowymi zawartymi w Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. UWAGA! Podstawowym warunkiem, aby podatnik mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jest związek pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Brak jest zatem, co do zasady możliwości rozliczenia przez podatnika podatku naliczonego od zakupów związanych wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT lub też niepodlegającymi w ogóle temu podatkowi. 2
5. Podstawowym dokumentem, w oparciu o który zarejestrowany podatnik VAT ma prawo do dokonania obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest faktura dokumentująca zakup towaru lub usługi. Należy podkreślić, iż faktura powinna być wystawiona przez podmiot uprawniony, tj. zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, podatnika, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnatrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu. Ponadto faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni. Faktura powinna zawierać wszystkie elementy wymagane przez przepisy prawa. Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.). 6. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują, iż podatek należny może być obniżony o podatek naliczony w oparciu o inne dokumenty niż faktura, m.in. dokument celny lub deklarację importową. 7. W przypadku, gdy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynika z faktury potwierdzającej wykonaną usługę lub otrzymanie towaru albo dokumentu celnego podatnik jest uprawniony do rozliczenia podatku w deklaracji za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, bądź też w deklaracji za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych przy czym, co do zasady nie wcześniej niż przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel lub przed wykonaniem usługi art. 86 ust. 11 i 12 ustawy o VAT. 8. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują również katalog sytuacji, gdy faktura otrzymana przez podatnika nie będzie mogła stanowić podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego. Katalog tych wyłączeń zawarty został w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług i dotyczy m.in. przypadków, gdy: sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku, wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności, podają kwoty niezgodne z rzeczywistością w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością lub też potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności. 9. W celu uproszczenia obrotu fakturami w sposób pozwalający fakturom elektronicznym stać się realną alternatywą dla faktur papierowych Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. poz. 1528), które skorelowano z ww. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przedmiotowe uproszczenia dotyczą m.in. 3
umożliwienia wystawiania i przesyłania faktur w dowolnym formacie elektronicznym. Wyboru formatu dokonują podatnicy i może on obejmować faktury w formie ustrukturyzowanych komunikatów (jak np. XML) lub inne rodzaje formatu elektronicznego (jak np. wiadomości e-mail z załącznikiem w PDF lub faks otrzymany w formacie elektronicznym, a nie papierowym).w powyższych kwestiach należy posiłkować się opracowanymi przez Dyrekcję Generalną ds. Podatków i Unii Celnej w Komisji Europejskiej (TAXUD),, Uwagami wyjaśniającymi przepisy dotyczące fakturowania VAT w związku z Dyrektywą Rady 2010/45/UE, dopuszczenia przechowywania faktur w dowolnej postaci tj. papierowej lub elektronicznej niezależnie od sposobu wystawienia faktury, dopuszczenia przechowywania faktur poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur. 9a.,,W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie ma możliwość wystawienia jednej zbiorczej faktury korygującej do tych dostaw. Faktura taka powinna zawierać: numer kolejny oraz datę jej wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku (z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a), okres, do którego odnosi się udzielany rabat, kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego - zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., 13 ust. 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. 10. Rozliczenie w zakresie podatku od towarów i usług jest dokonywane przez podatnika za pomocą właściwej deklaracji podatkowej. Szczegółowe regulacje w tym zakresie znajdują się w art. 99 ustawy o podatku od towarów i usług i w art. 114 ust. 3 tej ustawy ( podatnicy świadczący usługi taksówek osobowych, którzy wybrali opodatkowanie tych usług w formie ryczałtu składają skróconą deklarację podatkową ). W zależności od przyjętego przez podatnika sposobu rozliczania będzie on zobowiązany składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu albo za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Podatnik zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych obowiązany jest do składania deklaracji podatkowych (VAT-7, VAT-7K lub VAT-7D) oraz rozliczania dokonanych dostaw i nabyć. Obowiązek ten mają również podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, oraz osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE, którzy zadeklarowali w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, że będą dokonywać wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (VAT-8). W przypadku gdy podmiot nie złoży deklaracji za 6 kolejnych miesięcy (VAT-7) lub 2 kolejne kwartały (VAT-7K, VAT-7D), zostaje z urzędu wykreślony z rejestru podatników VAT-UE. Podatnik zobligowany jest także do składania informacji podsumowujących. W przypadku wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych, o których mowa w art. 136 (procedura uproszczona), informacja podsumowująca powinna dodatkowo zawierać adnotację, że nabycie i dostawa zostały dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych. Informacje podsumowujące należy składać w terminie do 15. dnia miesiąca (lub kwartału) następującego po miesiącu 4
(kwartale), w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji wykazywanej w informacji podsumowującej. Termin ten ulega przedłużeniu do 25. dnia miesiąca, gdy informacja jest składana za pomocą środków komunikacji elektronicznej. UWAGA! Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu stawką VAT 0%, co oznacza, że nie skutkuje obciążeniami w zakresie podatku VAT podatnik nie wykazuje podatku należnego, posiadając równocześnie prawo do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Aby jednak skorzystać z powyższego prawa, muszą być spełnione warunki wynikające z art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla prawidłowego rozliczenia podatku VAT istotnym jest właściwe ustalenie miejsca świadczenia usług. Co do zasady (art. 28b ustawy) miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. 11. Zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym - art. 87 ustawy o podatku od towarów i usług. Zwrot podatku dokonywany jest wyłącznie na wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. 12. Podstawowym terminem, w jakim urząd skarbowy dokona zwrotu różnicy podatku jest termin 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika - art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W sytuacji, gdy podatnik złoży przed upływem tego terminu korektę deklaracji podatkowej, termin 60 dni zaczyna biec od nowa. Na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają m.in. z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone - art. 87 ust. 6 ustawy o VAT. W pewnych sytuacjach termin do dokonania zwrotu wynosi 180 dni - art. 87 ust. 5a ustawy o VAT. Dotyczy to podatników, którzy nie dokonali czynności opodatkowanych na terytorium kraju, ani czynności poza terytorium kraju w stosunku do których przysługuje odliczenie podatku. 13. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć termin zwrotu do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. 5
14. Podatnik ma prawo złożyć korektę deklaracji podatkowej, w przypadku gdy pomimo takiego uprawnienia nie obniżył kwoty podatku należnego o podatek naliczony z otrzymanych faktur. Uprawnienie takie przysługuje mu w ciągu 5 lat licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. W przypadku skorzystania z tego prawa, podatnik winien złożyć korektę deklaracji podatkowej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. UWAGA! Prawo do korekty deklaracji podatkowej ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. Korekta złożona przez podatnika w tym okresie nie wywołuje skutków prawnych. Uprawnienie do skorygowania deklaracji przysługuje nadal po zakończeniu kontroli podatkowej i postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego. 15. W przypadku wydania przez naczelnika urzędu skarbowego postanowienia o przedłużeniu terminu dokonania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym podatnik może jednak szybciej odzyskać kwotę zwrotu wykazaną w deklaracji podatkowej. Warunkiem jest złożenie wraz ze stosownym wnioskiem zabezpieczenia majątkowego w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Zabezpieczenie majątkowe może być złożone w formie: gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej; poręczenia banku; weksla z poręczeniem wekslowym banku; czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku; papierów wartościowych na okaziciela o określonym terminie wykupu wyemitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski; bankowych papierów wartościowych i listów zastawnych o określonym terminie wykupu, wyemitowanych we własnym imieniu i na własny rachunek przez podmiot mogący być gwarantem lub poręczycielem zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej. UWAGA! W przypadku kontroli podatkowych prowadzonych przez naczelników urzędów skarbowych i dyrektorów urzędów kontroli skarbowej dotyczących prawidłowości wykazanego przez podatnika w deklaracji podatkowej zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, przed dokonaniem tego zwrotu, organy te: nie zawiadamiają przedsiębiorcy o zamiarze wszczęcia kontroli (art. 282c 1 pkt 1, lit.a ustawy Ordynacja podatkowa w związku z art. 79 ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), nie obowiązuje zakaz prowadzenia równocześnie więcej niż jednej kontroli (art. 82 ust. 1 pkt 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej), nie stosują limitów czasu trwania kontroli (art. 83 ust. 2 pkt 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). UWAGA! Podatnicy, którzy przez podanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym lub zatajenie rzeczywistego stanu rzeczy wprowadzają w błąd właściwy organ narażając na nienależny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w szczególności podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych, mogą zostać ukarani sankcjami przewidzianymi w ustawie Kodeks karny skarbowy. 6
UWAGA! Dzięki systemowi wymiany informacji o VAT (tzw. VIES) podatnik ma możliwość weryfikacji statusu podatkowego oraz aktualności i poprawności numeru VAT-UE swoich kontrahentów z innych państw członkowskich. Potwierdzenia numeru identyfikacyjnego zagranicznego kontrahenta można dokonać za pośrednictwem naczelnika urzędu skarbowego lub przez infolinię Krajowej Informacji Podatkowej - tel. 801 055 055 lub 223 300 330. Będzie tam można uzyskać informacje udzielane przez Biuro Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie. Pozostałe formy kontaktu z Biurem Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie w celu dokonania potwierdzania numerów VAT podmiotów z innych państw członkowskich UE na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, to: 1. poczta tradycyjna - adres: Biuro Wymiany Informacji Podatkowych Izby Skarbowej w Poznaniu ul. Poznańska 46 62-510 Konin 2. faks - numer 632 401 989 3. poczta elektroniczna - numery.vat@mofnet.gov.pl Weryfikacji takiej można dokonać także na stronie internetowej Komisji Europejskiej: http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies. Osoba zainteresowana dokonaniem potwierdzenia numeru VAT musi wprowadzić jedynie kod państwa kontrahenta oraz podać jego numer VAT. Ze względu na ochronę danych osobowych administracje podatkowe, co do zasady, nie udostępniają nazwy i adresu podmiotu, a jedynie udzielana jest następująca odpowiedź: TAK - podany numer jest ważny w danym momencie lub NIE - podany numer jest nieważny lub nieprawidłowy. Dodatkowe informacje można uzyskać: Na stronie internetowej Ministerstwa Finansów www.finanse.mf.gov.pl. 7