dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG



Podobne dokumenty
Wykład 27/28 stycznia 2005; pytania z wykładów 1-3.

dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG

KRYSTALIZACJA METALI I STOPÓW. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Technologie wytwarzania metali. Odlewanie Metalurgia proszków Otrzymywanie monokryształów Otrzymywanie materiałów superczystych Techniki próżniowe

Technologie wytwarzania metali. Odlewanie Metalurgia proszków Otrzymywanie monokryształów Otrzymywanie materiałów superczystych Techniki próżniowe

Krystalizacja Polimerów Istotny Aspekt Procesu Przetwórstwa

Szkła specjalne Przejście szkliste i jego termodynamika Wykład 5. Ryszard J. Barczyński, 2017 Materiały edukacyjne do użytku wewnętrznego

Fizyczne właściwości polimerów Cz. 2

Elektrolity polimerowe. 1. Modele transportu jonów 2. Rodzaje elektrolitów polimerowych 3. Zastosowania elektrolitów polimerowych

Szkło. T g szkła używanego w oknach katedr wynosi ok. 600 C, a czas relaksacji sięga lat. FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Czym się różni ciecz od ciała stałego?

Statyka Cieczy i Gazów. Temat : Podstawy teorii kinetyczno-molekularnej budowy ciał

Technologie wytwarzania. Opracował Dr inż. Stanisław Rymkiewicz KIM WM PG

OBRÓBKA CIEPLNA STOPÓW ŻELAZA. Cz. II. Przemiany austenitu przechłodzonego

ZAMRAŻANIE PODSTAWY CZ.1

3. Przejścia fazowe pomiędzy trzema stanami skupienia materii:

Wykład 8. Przemiany zachodzące w stopach żelaza z węglem. Przemiany zachodzące podczas nagrzewania

Wzrost fazy krystalicznej

1) Rozmiar atomu to około? Która z odpowiedzi jest nieprawidłowa? a) 0, m b) 10-8 mm c) m d) km e) m f)

MATERIAŁY POMOCNICZE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Materiałoznawstwo III. Właściwości mechaniczne tworzyw polimerowych

Nauka o Materiałach. Wykład XI. Właściwości cieplne. Jerzy Lis

P L O ITECH C N H I N KA K A WR

Studia podyplomowe INŻYNIERIA MATERIAŁÓW POLIMEROWYCH Edycja II marzec - listopad 2014

Właściwości kryształów

Termodynamiczne warunki krystalizacji

ZAMRAŻANIE PODSTAWY CZ.2

III. METODY OTRZYMYWANIA MATERIAŁÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH Janusz Adamowski

Technologie Materiałowe II Wykład 2 Technologia wyżarzania stali

1. Od czego i w jaki sposób zależy szybkość reakcji chemicznej?

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

Wykład 3. Makrocząsteczki w roztworze i w stanie skondensowanym.

INŻYNIERIA MATERIAŁOWA w elektronice

dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG

Naprężenia i odkształcenia spawalnicze

chemia wykład 3 Przemiany fazowe

MATERIAŁOZNAWSTWO Wydział Mechaniczny, Mechatronika, sem. I. dr inż. Hanna Smoleńska

1. Kryształy jonowe omówić oddziaływania w kryształach jonowych oraz typy struktur jonowych.

Warunki izochoryczno-izotermiczne

ĆWICZENIE. Oznaczanie przemian termicznych nanomateriałów polimerowych metodą DSC

WYKONUJEMY POMIARY. Ocenę DOSTATECZNĄ otrzymuje uczeń, który :

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

Zalety przewodników polimerowych

Transport jonów: kryształy jonowe

dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG

RHEOTEST Medingen Reometr rotacyjny RHEOTEST RN oraz lepkościomierz kapilarny RHEOTEST LK Zastosowanie w chemii polimerowej

Inżynieria materiałowa: wykorzystywanie praw termodynamiki a czasem... walka z termodynamiką

STRUKTURA MATERIAŁÓW

Wstęp. Krystalografia geometryczna

Symulacja procesu wtrysku - Obudowa miernika

Obróbka cieplna stali

STRUKTURA CIAŁA STAŁEGO

ZALICZENIE : TEST na ostatnim wykładzie. POLITECHNIKA WROCŁAWSKA WYDZIAŁ MECHANICZNY kierunek: INŻYNIERIA MATERIAŁOWA. dr hab. inż.

Materiałoznawstwo optyczne CERAMIKA OPTYCZNA

Fizykochemia i właściwości fizyczne polimerów

MATERIAŁOZNAWSTWO Wydział Mechaniczny, Mechatronika, sem. I. dr inż. Hanna Smoleńska

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wyznaczanie stopnia krystaliczności wybranych próbek polimerów wykorzystanie programu WAXSFIT

S ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany

STRUKTURA STOPÓW UKŁADY RÓWNOWAGI FAZOWEJ. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

DOC. DR HAB. ZBIGNIEW BARTCZAK CENTRUM BADAŃ MOLEKULARNYCH I MAKROMOLEKULARNYCH POLSKIEJ AKADEMII NAUK

Wykład 1. Anna Ptaszek. 5 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 1. Anna Ptaszek 1 / 36

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz.13

Wykład IV: Polikryształy I. JERZY LIS Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Katedra Ceramiki i Materiałów Ogniotrwałych

Ciekłe kryształy. - definicja - klasyfikacja - własności - zastosowania

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Fizyka Ciała Stałego

Termodynamika materiałów

Chemia Fizyczna Technologia Chemiczna II rok Wykład 1. Kierownik przedmiotu: Dr hab. inż. Wojciech Chrzanowski

Wykład 6. Klasyfikacja przemian fazowych

KOŃCOWOROCZNE KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLAS I. przygotowała mgr Magdalena Murawska

PEŁZANIE WYBRANYCH ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH

Sylabus modułu kształcenia/przedmiotu

Szkła specjalne Wykład 6 Termiczne właściwości szkieł Część 1 - Wstęp i rozszerzalność termiczna

Wykład 6. Anna Ptaszek. 8 września Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Fizykochemia biopolimerów - wykład 6.

Wymagania edukacyjne z fizyki klasa II

Zjawiska powierzchniowe

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 097

WYKŁAD 2 TERMODYNAMIKA. Termodynamika opiera się na czterech obserwacjach fenomenologicznych zwanych zasadami

Wytłaczanie z rozdmuchiwaniem do formy

Inżynieria materiałowa: wykorzystywanie praw termodynamiki a czasem... walka z termodynamiką

Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Kryteria oceny uczniów

OBRÓBKA CIEPLNA STOPÓW ŻELAZA. Cz. I. Wyżarzanie

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Zbadanie zjawiska kawitacji występującego w polimerach częściowo krystalicznych poddawanych odkształceniu w stanie stałym.

Podstawy termodynamiki

Wydanie nr 9 Data wydania: 11 lutego 2016 r.

ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO Nr AB 1256 wydany przez POLSKIE CENTRUM AKREDYTACJI Warszawa, ul.

Wyznaczanie współczynnika przenikania ciepła dla przegrody płaskiej

Laboratorium inżynierii materiałowej LIM

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

DMA w połączeniu z wynikami badań uzyskanych innymi technikami analizy termicznej

Wykład 3. Diagramy fazowe P-v-T dla substancji czystych w trzech stanach. skupienia. skupienia

1. BADANIE SPIEKÓW 1.1. Oznaczanie gęstości i porowatości spieków

30/01/2018. Wykład X: Właściwości cieplne. Treść wykładu: Stabilność termiczna materiałów

WYZNACZANIE ROZMIARÓW

Wykład 3. Termodynamika i kinetyka procesowa - wykład 2. Anna Ptaszek. 24 kwietnia Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego

Wyznaczanie stopnia krystaliczności wybranych próbek polimerów wykorzystanie programu WAXSFIT

Transkrypt:

4. POLIMERY KRYSTALICZNE dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG Politechnika Gdaoska, 2011 r. Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

POLIMERY KRYSTALICZNE Polimery o regularnej, liniowej budowie łańcucha lub zawierające grupy o dużej polarności, rozmieszczone równomiernie wzdłuż makrocząsteczki, mogą tworzyć struktury uporządkowane krystaliczne. Powstają one na skutek ruchów termicznych oraz sił oddziaływań międzycząsteczkowych skłębionych łańcuchów. 2

Giętkie łańcuchy mają tendencję do równoległego ułożenia się względem siebie, tworząc strukturę lamelarną. 3

MODELE POLIMERÓW KRYSTALICZNYCH Model micelarno-frędzlowy jest to model struktury krystalicznej, w której skrystalizowane fragmenty makrocząsteczki należą przeważnie do różnych kryształów. Obszary krystaliczne składają się z paczek równolegle uporządkowanych łańcuchów. Łańcuchy polimerów są bardzo długie, dlatego jeden fragment tej samej makrocząsteczki może znajdować się w obszarze krystalicznym, a drugi w bezpostaciowym. 4

MODELE POLIMERÓW KRYSTALICZNYCH Model lameli krystalicznej opisuje obszary krystaliczne utworzone ze sfałdowanych łańcuchów polimeru. Sfałdowanie łańcuchów polega na połączeniu pętlą dwóch równoległych segmentów należących do tego samego kryształu. a) Łańcuchy układają się równolegle do siebie, a prostopadle do ściany kryształu. Możliwe są dwie struktury powierzchni sfałdowanej lameli: a) utworzona z regularnie zagiętych łańcuchów b) nieregularna, w której segmenty łańcuchów znajdują się w warstwie amorficznej. b) 5

MODELE POLIMERÓW KRYSTALICZNYCH Makrocząsteczka może znajdować się w różnych lamelach i jeżeli łączy co najmniej dwa różne kryształy nazywa się cząsteczką wiążącą (ang. tie molecule). Liczba takich połączeń zwiększa się ze zwiększaniem się ciężaru cząsteczkowego polimeru. Takie struktury powstają podczas krystalizacji z rozcieńczonych roztworów. 6

Najczęściej polimery tworzą kryształy: lamelarne (kryształ rozbudowany w dwóch kierunkach wzajemnie prostopadych i o stałej grubości 5-50 nm), listwowe (kryształ lamelarny rozbudowany głównie w jednej płaszczyźnie), włókniste (kryształ, którego wymiar w jednym kierunku jest znacznie większy niż w dwóch pozostałych kierunkach), dendryty (morfologia obszaru krystalicznego, w kształcie drzewa, wytworzona przez wzrost szkieletowy), shish-kebab (polikrystaliczna forma morfologiczna o podwójnej postaci, utworzona z kryształów włóknistych i wyrosłych na nich epitaksjalnie kryształów lamelarnych, o segmentach równoległych do osi włókna). 7

Struktury shish-kebab powstają podczas dynamicznej krystalizacji z rozcieńczonych roztworów, przy dużych szybkościach ścinania (intensywnie mieszanych). Na włóknistym rdzeniu, o średnicy ok. 15 nm, są rozmieszczone naroślą w postaci krążków o średnicy ok. 100 nm, zawierającą sfałdowane łańcuchy. 8

Struktura uporządkowana krystaliczna formuje się również podczas jednoosiowego rozciągania polimerów liniowych. 9

Ścisłe ułożenie fragmentów makrocząsteczek w przestrzeni powoduje powstawanie mikrokonformacji wzdłuż łańcucha, z utworzeniem struktury typu spiralnego (helisy) lub typu zygzakowatego (zig-zag). Helisa tworzona przez a-poliolefiny (w tym przypadku przez i-polipropylen) Symetria helisy typu n/p n ilość merów p liczba obrotów 10

Schemat struktury typu zygzakowatego (poliamid 6,6 z miedzycząsteczkowymi wiazaniami wodorowymi) 11

Elementy struktury poli(tereftalanu etylenu) (PET) powodujące jego krystaliczność Grupy polarne Nakładające się pierścienie fenylenowe 12

STRUKTURA I GĘSTOŚĆ KRYSTALICZNEGO POLIETYLENU C H 2 H 2 C C H 2 C H 2 C H 2 C H 2 C H 2 C H 2 C H 2 H 2 C C H 2 C H 2 C H 2 H 2 C C H 2 C H 2 C H 2 Objętość komórki podstawowej = a b c = 93.3 Å 3 Masa w narożnikach komórki = 8 CH 2 dzielonych przez 8 komórek = 1 CH 2 2 grupy CH 2 w ściankach bocznych = 2/2 = 1 CH 2 ściany dolna i górna 2 CH 2 = 2/2 = 2 CH 2 Razem 4 CH 2 r c = m/v = (4 j.m.a./93.3 Å 3) * 1/(6,023 *10 23 ) g/j.m.a. * 10 24 Å 3 /cm 3 = 0,997 g/cm 3 13

SCHEMATYCZNE PRZEDSTAWIENIE STRUKTURY TYPOWEGO POLIMERU SEMIKRYSTALICZNEGO 14

15

16

Proces krystalizacji rozpoczyna się od tworzenia zarodków krystalizacji w stopionej fazie amorficznej lub w roztworze (stężonym lub rozcieńczonym) polimeru. Zarodkowanie (nukleacja) jest to tworzenie zarodków krystalizacji, których dalszy wzrost jest uprzywilejowany termodynamicznie. Wokół zarodków rozrastają się lamele lub micele, które następnie tworzą agregaty zwane sferolitami, mające formę kulistą. Sferolity rosną radialnie, ze stałą szybkością od pierwotnego zarodka. 17

Częściowo uporządkowane rotatory (widok z góry) Zarodek krystalizacji polietylenu 18

WZROST SFEROLITU W warunkach izotermicznych radialna szybkość wzrostu sferolitu jest stała 19

ZALEŻNOŚĆ STOPNIA KRYSTALICZNOŚCI OD CZASU TRWANIA KRYSTALIZACJI Krystalizacja pierwotna Zarodkowanie i wzrost sferolitów Krystalizacja wtórna Nowe kryszały Zageszczanie lameli Czas (min) 20

Zależność szybkości wzrostu sferolitu (3D) od temperatury Decyduje szybkość transportu segmentów (dyfuzja) Decyduje szybkość tworzenia stabilnych zarodków 21

Największa szybkość krystalizacji Optymalna temperatura, w której jest największa szybkość krystalizacji T max znajduje się w zakresie temperatury między temperaturą topnienia T m a zeszklenia T g polimeru. W temperaturze poniżej temperatury topnienia makrocząsteczki mają jeszcze dostateczną swobodę ruchów molekularnych, aby przyjmować pozycje termodynamicznie dogodne. Ta swoboda ruchów molekularnych maleje wraz z obniżaniem temperatury (chłodzeniem), aż do całkowitego zaniku w temperaturze Tg. Ze względu na warunki krystalizacji jest korzystne, aby różnica między T m a T g była dostatecznie duża, wystarczająca do wytworzenia zarodków i ich wzrostu. 22

Końcowa wielkość SFEROLITU, zależna od gęstości zarodków nukleacji, może mieć wymiar od kilku nanometrów do ok. kilku mikrometrów. Są optycznie anizotropowe i można je oglądać w świetle spolaryzowanym, pod mikroskopem między skrzyżowanymi nikolami, tzw. krzyż Maltański. 23

Struktura i obraz sferolitu Cząsteczki wiążące Lamelarne krystality ze sfałdowanych łańcuchów Powierzchnia sferolitu Mat. amorf. Obraz SEM polietylenu 24

W przypadku powolnej krystalizacji (małej szybkości chłodzenia) formują się sferolity dobrze rozwinięte, złożone z dużych lamel, natomiast gdy krystalizacja zachodzi szybko sferolity mają budowę dendrytu. Krystality fibrylarne (włókniste), o właściwościach anizotropowych, formują się, gdy krystalizacja zachodzi w polu sił mechanicznych, np. podczas przędzenia włókien lub formowania ze stopu. 25

26 Kinetyka krystalizacji izotermicznej i nieizotermicznej Równanie Avramiego F C ułamek objętościowy fazy krystalicznej, utworzonej w czasie t, w stałej temperaturze, K stała szybkości wzrostu kryształów (zależna od temperatury i ciężaru cząsteczkowego, t czas, n parametr, zgodnie z teorią, jest to liczba całkowita o wartości 1 4 (jest zależny od typu zarodków krystalizacji geometrycznej formy i mechanizmu wzrostu kryształów). W praktyce często traktuje się n jako parametr empiryczny, który przyjmuje wartości niecałkowite.

Stopień krystaliczności Ułamkowa zawartość fazy krystalicznej w próbce polimeru określa ilościowy udział fazy krystalicznej, w odniesieniu do fazy bezpostaciowej i może się zmieniać od 10 do 90%, w zależności od budowy polimeru, sposobu syntezy i warunków prowadzenia krystalizacji. Nie jest to zatem niezmienna stała materiałowa, ponieważ zależy od całego zespołu czynników zewnętrznych, np. temperatury, czasu, ciśnienia, oraz rodzaju i ilości naprężeń mechanicznych. 27

Polimery krystaliczne zawierają obszary z uporządkowanym upakowaniem makrocząsteczek oraz obszary amorficzne, bezpostaciowe (cieczy przechłodzonej): zgodnie z zasadą termodynamiki, mają strukturę dwufazową. Model dwufazowy polimerów krystalicznych nie uwzględnia struktur pośrednich, ale jest podstawą obliczenia stopnia krystaliczności, np. metodą polegającą na pomiarze gęstości lub ciepła topnienia. Polimery krystaliczne, w których udział fazy krystalicznej jest mały, powinny być nazywane polimerami semikrystalicznymi. 28

Stopień krystaliczności można określić za pomocą różnych technik badawczych, z których każda określa inne elementy struktury i tak: metodą pomiaru gęstości oznacza się obszary gęsto upakowane oraz struktury, które nie mają budowy regularnej, w pomiarze natężenia linii dyfrakcji rentgenowskich uwidaczniane są regularne obszary krystaliczne, a pomijane obszary częściowo uporządkowane, jedno-i dwuwymiarowe, z ciepła topnienia fazy krystalicznej można obliczyć stopień krystaliczności od warunkiem znajomości ciepła topnienia polimeru zawierającego 100% fazy krystalicznej. 29

W semikrystalicznych polimerach handlowych sferolity są małe, gdyż ich wzrost jest ograniczony dużą liczbą centrów nukleacji, do których zalicza się również zanieczyszczenia znajdujące się w polimerze. Polimer krystalizowany ze stopu zawiera przede wszystkim sferolity o sfałdowanych łańcuchach oraz struktury zdefektowane, tzw. struktury nieuporządkowane. Zalicza się do nich każde odstępstwo struktury kryształu polimerowego od idealnej geometrycznie struktury trójwymiarowej. 30

Polimery krystaliczne, oprócz temperatury zeszklenia T g odpowiadającej obszarom amorficznym, mają wyraźnie zaznaczoną temperaturę topnienia T t obszarów krystalicznych. Podczas ogrzewania zmniejsza się stopień krystaliczności polimerów, gdyż część fazy krystalicznej przemienia się w fazę bezpostaciową. Ta przemiana fazowa zachodzi w szerokim zakresie temperatur (10 20 C). Za temperaturę topnienia przyjmuje się temperaturę zaniku fazy krystalicznej w polimerze. Stopiony polimer zawiera wyłącznie fazę bezpostaciową. 31

Właściwości polimerów semikrystalicznych są zróżnicowane w zależności od zawartości fazy krystalicznej oraz od stanu fizycznego ich fazy amorficznej (wysokoelastyczna, czy zeszklona). 32

33

100% krystaliczne 100% amorficzne semikrystaliczne V objętość, a współczynnik rozszerzalności cieplnej 34

100% krystaliczne 100% amorficzne semikrystaliczne Cp ciepło właściwe, l współczynnik przewodności cieplnej 35

100% krystaliczne 100% amorficzne semikrystaliczne G moduł sprężystości przy ścinaniu 36

37