Podstawy biotechnologii SYLABUS A. Informacje ogólne Elementy sylabusu Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów Kod przedmiotu Język przedmiotu Rodzaj przedmiotu Rok studiów /semestr Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć Założenia i cele przedmiotu Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu Opis Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno-Chemiczny Ochrona Środowiska studia pierwszego stopnia ogólnoakademicki stacjonarne 0200-OS1-3PBI polski przedmiot obowiązkowy, moduł kierunkowy III rok / 5 semestr Student powinien posiadać zakres wiadomości z podstaw genetyki, biochemii, mikrobiologii. wykład 15 godz. konwersatoria 30 godz. Celem wykładów z przedmiotu Podstawy biotechnologii jest zapoznanie studenta z problemami współczesnej biotechnologii (np. bioprocesy, biotransformacje, organizmy modyfikowane genetycznie, terapia genowa, biofarmaceutyki, ksenotransplantacje, fermentacje, biopaliwa), zastosowaniem metod biotechnologicznych w oczyszczaniu środowiska (bioremediacja, fitoremediacja) oraz wykorzystania organizmów w medycynie, rolnictwie, przemyśle i ochronie środowiska. Celem konwersatoriów jest umiejętność samodzielnego poszukiwania wiedzy naukowej, jej interpretacji oraz pisemnego i ustnego przekazywania informacji. Student zdobywa umiejętność rozumienia możliwości wykorzystania organizmów pro- i eukariotycznych w medycynie, rolnictwie, przemyśle i ochronie środowiska. Metody dydaktyczne: wykład, konsultacje, prezentacje multimedialne, konwersatoria Formy zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę konwersatoriów, egzamin Efekty kształcenia i 1. Student analizuje rolę biotechnologii w gospodarce, przemyśle, medycynie, rolnictwie i ochronie środowiska na podstawie najnowszych doniesień naukowych (czasopisma fachowe, internet). 2. Student posługuje się terminologią fachową w celu opisu procesów biotechnologicznych oraz biotransformacji związków organicznych. 3. Student wymienia i opisuje metody pozyskiwania organizmów genetycznie modyfikowanych oraz ich znacznie w gospodarce człowieka. 4. Student samodzielnie zdobywa informacje i na ich podstawie przygotowuje prezentacje dotyczące znaczenia biotechnologii w przemyśle, zdrowiu człowieka, rolnictwie i oczyszczaniu środowiska. 5. Student weryfikuje poglądy i kontrowersje wokół organizmów genetycznie modyfikowanych. 6. Student jest otwarty na konieczność aktualizowania i pogłębiania wiedzy z zakresu biotechnologii i jej zastosowania w ochronie środowiska. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia K_W12, K_U07, K_U17 K_U06, K_U07 K_U06, K_U07 K_W06, K_W07, K_W12, K_U03, K_U06, K_U08, K_U10, K_K04, K_K10 K_U03, K_U06, K_U07, K_U17, K_U20, K_K04, K_K11 K_W06, K_U03, K_U06, K_U07, K_U13, K_K03, K_K04, K_K06, K_K07, K_K10, K_K11, K_K12 Punkty ECTS 3 Ogólny nakład pracy studenta: 75 godz. w tym: udział w wykładach: 15 godz.; Bilans nakładu pracy studenta ii udział w zajęciach konwersatoryjnych: 30 godz.; przygotowanie się do zajęć, zaliczeń, egzaminów: 24 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach, egzaminie: 6 godz. Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami iii : Liczba godzin Punkty ECTS
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 50 2,0 o charakterze praktycznym 60 2,4 Data opracowania: 14. 05. 2014 r. Koordynator przedmiotu: dr hab. Andrzej Bajguz, pof. UwB
Elementy składowe sylabusu Nazwa przedmiotu SYLABUS B. Informacje szczegółowe Podstawy biotechnologii Opis Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Treści merytoryczne przedmiotu: Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej 0200-OS1-3PBI Ochrona Środowiska, studia pierwszego stopnia Wydział Biologiczno-Chemiczny UwB polski trzeci rok, piąty semestr (zimowy) 15 godz., wykład dr hab. Andrzej Bajguz, prof. UwB Zakres, znaczenie i zastosowanie biotechnologii; definicje i podstawowe pojęcia. Inżynieria biotechnologiczna. Proces biotechnologiczny (np. zastosowanie mikroorganizmów, warunki hodowli, optymalizacja i produkcja). Procesy biotransformacji z udziałem bakterii kwasu octowego, związków steroidowych i mineralnych, antybiotyków. Biotechnologia w ochronie środowiska naturalnego. Rozwój technologii bioremediacji i procesów biotransformacji. Eliminacja szeregu zanieczyszczeń i odpadów ze środowiska. Biotechnologia a rolnictwo. Poprawa wydajności z plonów. Redukcja podatności roślin użytkowych na stresy środowiskowe. Wzrost jakości odżywczej roślin. Poprawa smaku, tekstury i wyglądu żywności. Produkcja nowych substancji z roślin użytkowych. Organizmy genetycznie modyfikowane (mikroorganizmy, rośliny i zwierzęta transgeniczne). Kontrowersje wokół GMO. Etyczne, ekonomiczne, prawne i społeczne aspekty biotechnologii. Kontrowersje wokół biotechnologii. Perspektywy rozwoju biotechnologii w ochronie środowiska. Efekty kształcenia: 1. Student analizuje rolę biotechnologii w gospodarce, przemyśle, medycynie, rolnictwie i ochronie środowiska na podstawie najnowszych doniesień naukowych (czasopisma fachowe, internet). 2. Student posługuje się terminologią fachową w celu opisu procesów biotechnologicznych oraz biotransformacji związków organicznych. 3. Student wymienia i opisuje metody pozyskiwania organizmów genetycznie modyfikowanych oraz ich znacznie w gospodarce człowieka. Sposoby weryfikacji: 1. Egzamin pisemny podsumowujący przedmiot (test zamknięty, pytania otwarte opisowe, schematy i rysunki do uzupełnienia opisów i objaśnień). 1. Obecność na zajęciach (dopuszcza się możliwość opuszczenia jednego wykładu). 2. Pozytywna ocena zaliczenia konwersatoriów. 3. Pozytywna ocena egzaminu. Literatura podstawowa: 1. Chmiel A., Biotechnologia. Podstawy biochemiczne i mikrobiologiczne. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1998. 2. Klimiuk E., Łebkowska M., Biotechnologia w ochronie środowiska. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2005. 3. Malepszy S. (red.), Biotechnologia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2011. 4. Ratledge C., Kristiansen B., Podstawy biotechnologii. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2011. 5. Zwierzchowski L. (red.), Biotechnologia zwierząt. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa, 1997. Literatura uzupełniająca: 1. Biotechnologia kwartalnik. 2. Bednarski W., Repsa A. (red.), Biotechnologia żywności. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2003. 3. Buchowicz J., Biotechnologia molekularna, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2009. 4. Buraczewski G., Biotechnologia osadu czynnego. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1994. 5. Chmiel A., Grudziński S., Biotechnologia i chemia antybiotyków. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1998. 6. Kayser O., Müller r.h., Biotechnologia farmaceutyczna. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2003. 7. Wojnowska-Baryła I., Trendy w biotechnologii środowiskowej. Wyd. Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego, Olsztyn, 2008.. podpis osoby składającej sylabus
Elementy składowe sylabusu Nazwa przedmiotu SYLABUS C. Informacje szczegółowe Podstawy biotechnologii Opis Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Treści merytoryczne przedmiotu: Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji 0200-OS1-3PBI Ochrona środowiska, studia pierwszego stopnia Wydział Biologiczno-Chemiczny UwB polski trzeci rok, piąty semestr (zimowy) 30 godz., konwersatoria dr Alicja Piotrowska-Niczyporuk 1. Czym jest biotechnologia i GMO? 2. Rozwój biotechnologii w Polsce. 3. Inżynieria genetyczna a biotechnologia. 4. Mechanizm transformacji roślin za pomocą Agrobacterium tumefaciens. 5. Metody fizyczne, chemiczne i biologiczne transformacji zwierząt. 6. Klonowanie somatyczne ssaków. 7. Rośliny genetycznie zmodyfikowane. 8. Odmiany roślin transgenicznych a pestycydy. 9. Rośliny transgeniczne o ulepszonych cechach produkcyjnych. 10. Zwierzęta modyfikowane genetycznie. 11. Ksenotransplantacje. 12. Perspektywy manipulacji genetycznych białkami mleka. 13. Terapia genowa nowotworów i chorób układu krążenia. 14. Wytwarzanie leków metodami inżynierii genetycznej. 15. Zagrożenia wynikające z użytkowania GMO. 16. Biochemiczne przemiany azotu w procesie oczyszczania ścieków. 17. Usuwanie fosforu i azotu w procesie osadu czynnego. 18. Mikrobiologiczna degradacja związków fosforoorganicznych. 19. Biotechnologia polihydroksykwasów. 20. Biotechnologia w bioremediacji zanieczyszczeń organicznych. 21. Zastosowanie biosorbentów w procesach usuwania metali z roztworów wodnych. 22. Hydrofobowe zanieczyszczenia organiczne. 23. Charakterystyka i biodegradacja wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA). 24. Biotechnologiczne metody oczyszczania gruntów z produktów naftowych. 25. Fitoremediacja. 26. Mechanizmy obronne roślin wykorzystywanych w procesie fitoekstrakcji. 27. Wykorzystanie roślin transgenicznych w fitoremediacji metali ciężkich. 28. Biotechnologiczne metody usuwania zanieczyszczeń gazowych. 29. Degradacja bioodpadów stałych. 30. Biopaliwa. Efekty kształcenia: 1. Student analizuje rolę biotechnologii w gospodarce, przemyśle, medycynie, rolnictwie i ochronie środowiska na podstawie najnowszych doniesień naukowych (czasopisma fachowe, internet). 2. Student wymienia i opisuje metody pozyskiwania organizmów genetycznie modyfikowanych oraz ich znacznie w gospodarce człowieka. 3. Student samodzielnie zdobywa informacje i na ich podstawie przygotowuje prezentacje dotyczące znaczenia biotechnologii
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej w przemyśle, zdrowiu człowieka, rolnictwie i oczyszczaniu środowiska. 4. Student weryfikuje poglądy i kontrowersje wokół organizmów genetycznie modyfikowanych. 5. Student jest otwarty na konieczność aktualizowania i pogłębiania wiedzy z zakresu biotechnologii i jej zastosowania w ochronie środowiska. Sposoby weryfikacji: 1. Bieżąca kontrola stanu wiedzy studentów po zajęciach (wyjściówki). 2. Dwa kolokwia pisemne (pytania otwarte opisowe). 3. Bieżąca ocena studentów (aktywność w dyskusji). 4. Zaliczenie na ocenę dwóch referatów w formie wygłoszonych prezentacji multimedialnych. 1. Obecność na zajęciach (dopuszcza się możliwość opuszczenia jednych zajęć). 2. Pozytywna ocena zaliczenia referatów. 3. Pozytywna ocena z dwóch kolokwiów pisemnych. 4. Pozytywna ocena z zaliczenia wyjściówek. Literatura podstawowa: 1. Chmiel A., Biotechnologia. Podstawy biochemiczne i mikrobiologiczne. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1998. 2. Klimiuk E., Łebkowska M., Biotechnologia w ochronie środowiska. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2005. 3. Malepszy S. (red.), Biotechnologia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2011. 4. Ratledge C., Kristiansen B., Podstawy biotechnologii. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2011. 5. Zwierzchowski L. (red.), Biotechnologia zwierząt. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1997. Literatura uzupełniająca: 1. Biotechnologia kwartalnik. 2. Bednarski W., Repsa A. (red.), Biotechnologia żywności. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2003. 3. Buchowicz J., Biotechnologia molekularna, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2009. 4. Buraczewski G., Biotechnologia osadu czynnego. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1994. 5. Chmiel A., Grudziński S., Biotechnologia i chemia antybiotyków. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 1998. 6. Kayser O., Müller r.h., Biotechnologia farmaceutyczna. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2003. 7. Wojnowska-Baryła I., Trendy w biotechnologii środowiskowej. Wyd. Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego, Olsztyn, 2008.. podpis osoby składającej sylabus i Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć. Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne). ii Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach, realizacja zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna być zgodna z przypisanymi do tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS 25 30 h. iii Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie zajęć, np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.