druk nr do zarządzenia nr 84 Rektora ZUT z dnia 28.12.2011 r. strona 4 z 4 OPIS POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW NAZWA PRZEDMIOTU Elementy nauk o Ziemi Wymiar i forma zajęć: razem 6, wykład 6, Punkty ECTS 1 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 0,5 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 0,5 1 studiowanie literatury, opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 0,5 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W01 Student zna klasyfikację nauk o Ziemi, potrzeby informacyjne i informatyczne poszczególnych nauk oraz zastosowania i sposoby wykorzystania narzędzi informatycznych w tych naukach Treści programowe: Wykłady: 1. Klasyfikacja i charakterystyka nauk o Ziemi. Geografia, geologia i hydrologia, geofizyka, meteorologia i klimatologia, oceanografia i hydrografia, geodezja i kartografia. 2. Potrzeby informacyjne i informatyczne nauk o Ziemi. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji. Ocena podsumowująca na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W01 Student zna ogólną klasyfikację nauk o Ziemi, jej poszczególne działy i potrafi opisać zastosowania podstawowych narzędzi informatycznych do rozwiązywania zagadnień w tych naukach Literatura: 1 Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z. Hydrologia ogólna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 2 Dera J. Fizyka morza. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 200. Druet C.: Dynamika morza. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2000. 4 Flis J. Wstęp do geografii fizycznej. WSiP, Warszawa 1988 5 Kossowska-Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M. Meteorologia i klimatologia. Pomiary, obserwacje, opracowania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
6 Kraak M-J., Ormeling F.: Kartografia. Wizualizacja danych przestrzennych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998. 7 Saliszczew K.A. Kartografia ogólna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998. 8 Wójcik S.: Zdjęcia lotnicze. PPWK, Warszawa Wrocław 1989. 9 Zbiorowe: Encyklopedia. Geografia. GREG, Kraków 2007. 10 Zbiorowe: Wprowadzenie do kartografii i topografii. Wydawnictwo Nowa Era, Warszawa 2009. NAZWA PRZEDMIOTU
Wielowymiarowa analiza statystyczna Wymiar i forma zajęć: razem 18, wykład 9, laboratorium 9, Punkty ECTS Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 2 1. studiowanie literatury 0,5 2. opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 0,5. przygotowanie się do laboratorium 0,5 4. opracowanie sprawozdania z laboratorium 0,5 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W0 Student zna podstawowe metody statystyki wielowymiarowej wykorzystywane w analizie danych przestrzennych SP-U04 Student potrafi analizować dane przestrzenne i wykrywać związki pomiędzy danymi Treści programowe: Wykłady: 1. Wielowymiarowe zmienne losowe. Rozkłady wielowymiarowych zmiennych losowych, parametry rozkładu. Wielowymiarowy rozkład normalny. Rozkłady warunkowe i brzegowe. 2. Korelacja i regresja. Testowanie hipotez statystycznych. Wielowymiarowa analiza wariancji. Funkcja dyskryminacyjna.. Struktura obserwacji wielowymiarowych: składowe główne, analiza czynnikowa. Laboratorium: 1. Wykorzystanie programu Statistica do analizy statystycznej. Obliczanie parametrów wielowymiarowego rozkładu normalnego. Korelacja i autokorelacja przestrzenna. 2. Prawo przenoszenia błędów. Aproksymacja powierzchni. Zastosowanie metody najmniejszych kwadratów.. Estymacja parametrów rozkładu z próby. Testowanie hipotez o zgodności średnich. Testowanie hipotez o normalności rozkładu. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny:
SP-W0 Student zna większość podstawowych pojęć statystyki wielowymiarowej oraz podstawowe wykorzystywane w analizie danych przestrzennych SP-U04 Student potrafi analizować dane przestrzenne i wykrywać związki pomiędzy danymi z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania Literatura: 1 Aczel A.D.: Statystyka w zarządzaniu. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000. 2 Cieciura M., Zacharski J.: Metody probabilistyczne w ujęciu praktycznym. VIZJA PRESS&IT, Warszawa 2007. Francuz P., Mackiewicz R.: Liczby nie wiedzą, skąd pochodzą. Przewodnik po metodologii i statystyce, nie tylko dla psychologów. Wyd. 2. Wydawnictwo KUL, Lublin 2007. 4 Jakubowski J., Sztencel R.: Rachunek prawdopodobieństwa dla (prawie) każdego. SCRIPT, Warszawa 2002. 5 Morrison D.F.: Wielowymiarowa analiza statystyczna. PWN, Warszawa 1990. 6 Nowak R.: Statystyka dla fizyków. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002. 7 Panek T.: Statystyczne metody wielowymiarowej analizy porównawczej. SGH, Warszawa 2009. 8 Stanisz A.: Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STatistica PL na przykładach z medycyny. T. 2,. StatSoft, Warszawa 2006. NAZWA PRZEDMIOTU Pozyskiwanie danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 15, wykład 6 y, laboratorium 9
Punkty ECTS Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 2 1 studiowanie literatury 0,5 2 przygotowanie się do laboratorium 0,5 opracowanie sprawozdania z laboratorium 1 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W0 Student zna metody pozyskiwania i wstępnego przetwarzania danych przestrzennych SP-U0 Student potrafi dobrać właściwe źródła i metody pozyskiwania danych przestrzennych oraz wykonać podstawowe pomiary i wstępne przetworzenie danych Treści programowe: Wykłady: 1. Oficjalne bazy informacji przestrzennej. Materiały kartograficzne. Dane tekstowe. 2. Materiały fotogrametryczne i teledetekcyjne. Pomiary terenowe. Laboratorium: 1. Wykorzystanie oficjalnych baz informacji przestrzennej. Wykorzystanie materiałów kartograficznych. Skanowanie. 2. Wykorzystanie materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych.. Przyrządy wykorzystywane w pomiarach terenowych. Planowanie inwentaryzacji terenowej. Metody pomiarów terenowych. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W0 Student zna podstawowe sposoby pozyskiwania danych przestrzennych z oficjalnych baz informacji przestrzennej SP-U0 Student potrafi pozyskać dane geoprzestrzenne z oficjalnych źródeł informacji przestrzennej
Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Davis D.E.: GIS dla każdego. MIKOM ESRI, Warszawa 2004. Gaździcki J.: Leksykon geomatyczny, Wieś Jutra. 4 Gaździcki J.: Systemy informacji przestrzennej. PPWK, Warszawa 1990. 5 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 7 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997. 8 Kupidura P., Koza P., Marciniak J.: Morfologia matematyczna w teledetekcji. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010. 9 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 10 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 11 Osada E.: Geodezja. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002. 12 Przewłocki S.: Geomatyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. NAZWA PRZEDMIOTU Bazy danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 15, wykład 6 y, laboratorium 9, Punkty ECTS Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1
Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 2 1. studiowanie literatury 0,5 2. przygotowanie się do laboratorium 0,5. opracowanie sprawozdania z laboratorium 1 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W02 Student ma wiedzę z zakresu budowy, zasad funkcjonowania i projektowania baz danych systemów informacji przestrzennej SP-U02 Student potrafi zaprojektować i zbudować bazę danych systemu informacji przestrzennej Treści programowe: Wykłady: 1. Podstawowe pojęcia i definicje. Zarządzanie bazami danych. Logiczne i fizyczne modele danych. Podstawy teoretyczne relacyjnych baz danych. 2. Projektowanie baz danych. Podstawy języka SQL. Operacje na danych. Laboratorium: 1. Typy i struktury baz geodanych. Zarządzanie danymi rastrowymi. 2. Odniesienia przestrzenne geodanych. Tworzenie klas i warstw obiektów. Wprowadzanie, modyfikacja i wyprowadzanie danych. Walidacja i poufność geodanych.. Budowa bazy geodanych. Testowanie i weryfikacja bazy geodanych. 2 4. Tematyczne bazy geodanych. 2 Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. 2 Sposób oceny: SP-W02 Student zna podstawowe zasady i metody projektowania oraz budowy baz danych systemów informacji przestrzennej
SP-U02 Student potrafi zaprojektować i opracować prostą bazę danych systemu informacji przestrzennej Literatura: 1 Beynon Davies P.: Systemy baz danych. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa 200. 2 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. Felcenloben D.: Geoinformacja. Wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy. Wydawnictwo Gall, Katowice 2011. 4 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 5 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 6 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 7 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 8 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 9 Mendrola D., Szeliga M.: Praktyczny kurs SQL. Helion, Katowice 2011. NAZWA PRZEDMIOTU Podstawy systemów informacji przestrzennej Wymiar i forma zajęć: razem 27, wykład 9 y, laboratorium 18 Punkty ECTS 5 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 4 1. studiowanie literatury 0,5
2. opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 1. przygotowanie się do laboratorium 0,5 4. opracowanie sprawozdania z laboratorium 2 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W01 Student zna klasyfikację systemów informacji przestrzennej, podstawy prawne SIP i infrastruktury przestrzennej kraju, układy odniesienia i współrzędnych, odwzorowania kartograficzne, cechy informacji przestrzennej, klasyfikację i modele geodanych, metody pozyskiwania geodanych i ich wizualizacji, metody analiz geodanych SP-U01 Student potrafi posługiwać się oprogramowaniem ArcGIS oraz ogólnodostępnym oprogramowaniem GIS, w tym tworzeniem map, zarządzaniem warstwami, przeprowadzać analizę geodanych, tworzyć raporty Inne kompetencje społeczne i personalne: SP-K01 Student świadomie stosuje przepisy prawa dotyczące praw autorskich geodanych oraz ich poufności Treści programowe: Wykłady: 1. Wprowadzenie, podstawowe pojęcia i definicje, kierunki rozwoju 2 systemów GIS, struktura systemów GIS, zadania GIS, elementy składowe GIS. 2. Układy odniesienia, odwzorowania kartograficzne, układy współrzędnych, transformacje pomiędzy układami stosowanymi w Polsce, geokodowanie, skala mapy.. Cechy informacji przestrzennych. Analizy przestrzenne GIS. Modele danych przestrzennych: modele wektorowe i rastrowe, warstwy, obiekty, atrybuty. 4. Metody pozyskiwania danych do budowy systemów GIS: bezpośrednie pomiary terenowe, GPS, fotogrametria i teledetekcja, pomiary hydrograficzne, wykorzystanie istniejących materiałów. Projektowanie systemów GIS. Zastosowania GIS. 2 2 Laboratorium: 1. Wprowadzenie do oprogramowania ArcGIS. 2. Tworzenie map. Modele i konwersja danych.. Zarządzanie warstwami. Symbolizacja danych. Etykietowanie map
tekstem i grafiką. 4. Kompozycja i drukowanie mapy. 5. Praca ze stylami i symbolami. Praca z tabelami. Wykresy. 2 6. Tworzenie raportów. Zapytania do mapy. 2 7. Praca z rastrami. Analizy danych. 2 Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP- W01 Student zna podstawowe pojęcia dotyczące systemów informacji przestrzennej, podstawy prawne SIP, układy odniesienia i współrzędnych obecnie stosowane w Polsce, wybrane odwzorowania kartograficzne, klasyfikację i podstawowe modele geodanych oraz podstawowe metody pozyskiwania geodanych i ich wizualizacji SP- U01 Student potrafi wykorzystywać podstawowe funkcje oprogramowania ArcGIS Inne kompetencje społeczne i personalne: SP- K01,5 Student przestrzega praw autorskich, wykorzystuje tylko dane autoryzowane lub z własnych pomiarów, podaje autorstwo geodanych, podaje zakres dokładności i wiarygodności danych Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Czyżykowski B.: Praktyczny przewodnik po GIS. ArcView.. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. Dale P.: Mathematical Techniques in GIS. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2004. 4 Davis D.E.: GIS dla każdego. MIKOM ESRI, Warszawa 2004. 5 Felcenloben D.: Geoinformacja. Wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy. Wydawnictwo Gall, Katowice 2011. 6 Gaździcki J.: Informatyka w geodezji i kartografii. PPWK, Warszawa 1975. 7 Gaździcki J.: Leksykon geomatyczny, Wieś Jutra. 8 Gaździcki J.: Systemy informacji przestrzennej. PPWK, Warszawa 1990. 9 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 10 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 11 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997.
12 Kryński J. (red.): Nowe obowiązujące niebieskie i ziemskie systemy i układy odniesienia oraz ich wzajemne relacje. Seria Monograficzna Nr 10. Instytut Geodezji i Kartografii, Warszawa 2004. 1 Kubik T.: GIS. Rozwiązania sieciowe. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. 14 Kupidura P., Koza P., Marciniak J.: Morfologia matematyczna w teledetekcji. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010. 15 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 16 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 17 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 18 Magnuszewski A.: GIS w geografii fizycznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 19 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 20 Myrda G.: GIS, czyli mapa w komputerze. Helion, Gliwice 1997. 21 Osada E.: Geodezja. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002. 22 Panigrahi N.: Computing in Geographic Information Systems. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2014. 2 Przewłocki S.: Geomatyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. 24 Urbański J.: Zrozumieć GIS. Analiza informacji przestrzennej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997. 25 Werner P.: Wprowadzenie do geograficznych systemów informacyjnych. Uniwersytet Warszawski, Warszawa 1992. 26 Zapart P.: GIS. Komputerowe Systemy Informacji Przestrzennej. Intersoftland, Warszawa 1994. 27 Zawadzki J.: Metody geostatystyczne dla kierunków przyrodniczych i technicznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2011. NAZWA PRZEDMIOTU Wizualizacja i symulacja trójwymiarowa Wymiar i forma zajęć: razem 12, wykład 6, laboratorium 6, Punkty ECTS 2 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 0,5 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 1,5 1. studiowanie literatury 0,5 2. przygotowanie się do laboratorium 0,5
. opracowanie sprawozdania z laboratorium 0,5 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W06 Student zna podstawowe sposoby prezentacji danych przestrzennych, animacji i symulacji SP-U01 Student potrafi tworzyć wizualizacje i animacje trójwymiarowe z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania Treści programowe: Wykłady: 1. Grafika dwu- i trójwymiarowa. Tworzenie trójwymiarowego obrazu na podstawie dwuwymiarowej mapy. 2. Animacja trójwymiarowa procesów dynamicznych. Laboratorium: 1. Budowa modeli D. Modele warstwic, interpolacja przestrzenna, numeryczny model terenu. 2. Animacja procesów dynamicznych z wykorzystaniem modeli D. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP- W06 Student zna podstawowe zagadnienia związane z wizualizacją i animacją trójwymiarową SP- U01 Student potrafi opracować proste wizualizacje trójwymiarowe z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania,5 Student potrafi opracować proste wizualizacje i animacja trójwymiarowe z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania Literatura:
1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Kraak M.J., Ormeling F.: Kartografia. Wizualizacja danych przestrzennych. PWN, Warszawa 1998. Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. NAZWA PRZEDMIOTU Fuzja danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 0, wykład 15, laboratorium 15, Punkty ECTS 6 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 5 1. studiowanie literatury 0,5 2. opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 1. przygotowanie się do laboratorium 0,5 4. opracowanie sprawozdania z laboratorium
Zamierzone efekty kształcenia: SP-W04 Student zna metody fuzji danych z wykorzystaniem technologii informatycznych SP-U04 Student potrafi dokonywać fuzji danych z wielu źródeł (sensorów) Treści programowe: Wykłady: 1. Podstawowe pojęcia fuzji danych i sensorów. Poziomy fuzji danych i sensorów. Obszary zastosowań fuzji danych i sensorów. 2. Sensory wykorzystywane w systemach informacji przestrzennej. 2. Architektura fuzji sensorów. 2 4. Modele fuzji danych. Metody statystyczne fuzji danych. Metody heurystyczne fuzji danych. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w fuzji danych. 5. Fuzja danych przestrzennych w bazach zasobów geodezyjnych i kartograficznych. 6. Fuzja obrazów. 2 Laboratorium: 1. Transformacja danych do wspólnego formatu (układu współrzędnych, wymiaru itp.). 2. Fuzja danych tekstowych.. Fuzja danych obrazowych z nieobrazowymi. 4. Fuzja pomiarów z wielu sensorów jednorodnych. 2 5. Fuzja pomiarów z sensorów niejednorodnych. 2 6. Fuzja obrazów (map, zobrazowań radarowych, sonarowych oraz 2 teledetekcyjnych). Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W04 Student zna podstawowe zasady, metody i techniki fuzji geodanych, a w szczególności sensorów SP- U04 Student potrafi zidentyfikować, modelować i rozwiązać prosty problem fuzji danych z wykorzystaniem technologii informatycznych
Literatura: 1 Dale P.: Mathematical Techniques in GIS. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2004. 2 Hall D.L., Llinas J.: Handbook of Multisensor data Fusion. Artech House, Norwood, 2001. Hall D.L., McMullen S.A.H.: Mathematical Techniques in Multisensor Data Fusion. Artech House, Norwood, 2004. 4 Gelb A. (Ed.): Applied Optimal Estimation. MIT Press, Cambridge 1974. 5 Kraak M.J., Ormeling F.: Kartografia. Wizualizacja danych przestrzennych. PWN, Warszawa 1998. 6 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 7 Panigrahi N.: Computing in Geographic Information Systems. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2014. NAZWA PRZEDMIOTU Analiza i eksploracja danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 21, wykład 9 y, laboratorium 12 Punkty ECTS 5 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 4 1 studiowanie literatury 0,5 2 opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 0,5 przygotowanie się do laboratorium 1 4 opracowanie sprawozdania z laboratorium 2
Zamierzone efekty kształcenia: SP-W04 Student zna podstawowe metody gromadzenia i przetwarzania geodanych SP_U04 Student potrafi analizować dane przestrzenne, wykrywać związki i zależności pomiędzy danymi Treści programowe: Wykłady: 1. Pojęcie analiz przestrzennych. Operacje na danych przestrzennych. Przetwarzanie wstępne: testowanie danych, eliminacja błędnych danych, transformacja współrzędnych. Przetwarzanie wstępne: łączenie danych, podział danych na warstwy tematyczne, łączenie danych z różnych warstw, generalizacja i agregowanie danych, klasyfikacja, filtracja. Operacje matematyczne i statystyczne: centroid, standardowa odległość, statystyka najbliższego sąsiedztwa, obliczanie odległości w przestrzeniach dwu- i trójwymiarowych, obliczanie pól powierzchni i objętości. 2. Analizy przestrzenne: wskazywanie, wyszukiwanie, pomiary wielkości geometrycznych, operacje na obiektach punktowych operacje na obiektach liniowych. Analizy przestrzenne: operacje na obiektach powierzchniowych, strefy buforowe, analizy sieciowe. Modelowanie zjawisk i procesów.. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w analizie danych przestrzennych: systemy eksperckie, systemy rozmyte. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w analizie danych przestrzennych: sztuczne sieci neuronowe. Laboratorium: 1. Operacje geometryczne na danych przestrzennych. Wyszukiwanie obiektów geometrycznych. 2. Wybrane algorytmy eksploracji danych.. Operacje matematyczne i statystyczne. 2 4. Operacje na obiektach kartograficznych. 2 5. Kriging. Tworzenie stref buforowych. Analiza sieciowa. Trasowanie sieci. Metody sztucznej inteligencji w analizie danych przestrzennych. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. 2
Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W04 studenta zna najprostsze statystyczne i geometryczne metody analizy geodanych i wykorzystywane w tym celu narzędzia informatyczne SP-U04 studenta wykorzystuje najprostsze statystyczne i geometryczne metody analizy geodanych i odpowiednie do tego celu celu narzędzia informatyczne Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Felcenloben D.: Geoinformacja. Wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy. Wydawnictwo Gall, Katowice 2011. Gaździcki J.: Leksykon geomatyczny, Wieś Jutra. 4 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 5 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 6 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997. 7 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 8 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 9 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 10 Magnuszewski A.: GIS w geografii fizycznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 11 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 12 Zawadzki J.: Metody geostatystyczne dla kierunków przyrodniczych i technicznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2011.
NAZWA PRZEDMIOTU Projektowanie i użytkowanie systemów informacji przestrzennej Wymiar i forma zajęć: razem 24, wykład 6 y, laboratorium 18, Punkty ECTS 5 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 4 1 studiowanie literatury 0,5 2 przygotowanie się do laboratorium 0,5 opracowanie sprawozdania z laboratorium Zamierzone efekty kształcenia: SP-W05 Student ma podstawową wiedzę z zakresu projektowania systemów informacji przestrzennej SP-U05 Student potrafi posługiwać się oprogramowaniem ArcGIS oraz ogólnodostępnym oprogramowaniem GIS, potrafi wyspecyfikować założenia do systemu, zaprojektować system, wdrożyć go i eksploatować Treści programowe: Wykłady: 1. Koncepcja systemu informacji przestrzennej analiza strategiczna i 2 specyfikacja wymagań. 2. Pozyskanie systemu wybór, zakup, opracowanie. 2. Wdrożenie i eksploatacja SIP. 2 Laboratorium: 1. Internetowe źródła danych przestrzennych. Internetowe systemy informacji przestrzennej. 2. Opracowanie koncepcji systemu informacji przestrzennej. Pozyskiwanie danych przestrzennych. Tworzenie warstw.. Opracowanie modelu numerycznego terenu. 4. Opracowanie analiz matematycznych. 5. Testowanie systemu. 2 6. Wdrażanie systemu informacji przestrzennej. 2 7. Eksploatacja systemu informacji przestrzennej. 2 Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów.
Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W05 student zna podstawowe zasady projektowania systemów informacji przestrzennej SP-U05 Student potrafi wykorzystywać podstawowe funkcje oprogramowania ArcGIS Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 4 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997. 5 Kubik T.: GIS. Rozwiązania sieciowe. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. 6 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 7 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 8 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 9 Magnuszewski A.: GIS w geografii fizycznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 10 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
NAZWA PRZEDMIOTU Seminarium dyplomowe Wymiar i forma zajęć: razem 12, seminarium 12 Punkty ECTS 1 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 0 1 studiowanie literatury 0 2 opracowanie koncepcji pracy dyplomowej 0 opracowanie prezentacji i przygotowanie do referowania 0 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W06 Student zna podstawowe pojęcia z zakresu metodologii badań naukowych, pisania sprawozdań naukowych oraz prezentacji wyników SP-U06 Student potrafi sprecyzować tematykę badań, sporządzić koncepcję pracy i jej harmonogram, napisać sprawozdanie naukowe, opracować prezentację oraz zreferować wyniki badań Inne kompetencje społeczne i personalne: SP-K02 Student świadomie przestrzega przepisów prawa dotyczących prawa autorskiego oraz zasad etyki zawodowej w zakresie wiarygodności przedstawianych danych oraz informacji Treści programowe: Seminarium: 1. Podstawy metodologii badań naukowych. 2. Opracowanie koncepcji pracy oraz harmonogramu badań. Układ pracy, sporządzanie przypisów, bibliografia.. Przedstawienie i referowanie tematów prac dyplomowych. 4. Przygotowanie prezentacji pracy na egzamin dyplomowy. Przykładowy przebieg obrony pracy dyplomowej. Ocena własnej pracy w kontekście recenzji pracy. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca na podstawie opracowanej i zreferowanej koncepcji pracy dyplomowej oraz udziału w dyskusjach. Ocena podsumowująca na podstawie przedstawionej prezentacji pracy dyplomowej. Sposób oceny: SP-W06 Student zna podstawowe metody badań naukowych, strukturę pracy oraz zasady prezentacji wyników SP-U06 student prezentuje podstawowe wyniki badań, bez umiejętności ich analizy, zna podstawowe metody badań naukowych Inne kompetencje społeczne i personalne:
SP-K02 Student sporadycznie korzysta z najbardziej dostępnych źródeł informacji geoprzestrzennej Literatura: 1 Banachowicz A., Urbański J.: Zasady opracowywania prac magisterskich w Instytucie Nawigacji i Hydrografii Morskiej Akademii Marynarki Wojennej. AMW, 1996. 2 Grobler A.: Metodologia nauk. AUREUS ZNAK, Kraków 2006. Kotarbiński T.: Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk. Altaya, Warszawa 200. 4 Oliver P.: Jak pisać prace uniwersyteckie. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999. 5 Pieter J.: Zarys metodologii pracy naukowej. PWN, Warszawa 1975. 6 Uchwała nr 41/ZW/2006/2007 Rady Wydziału Informatyki Politechniki Szczecińskiej z dnia 20 lutego 2007 roku w sprawie zmian w procesie dyplomowania na Wydziale Informatyki. 7 Weiner J.: Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000. 8 Węglińska M.: Jak pisać pracę magisterską. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 1997. 9 Wilson E.B.: Wstęp do badań naukowych. PWN, Warszawa 1968.