OPIS POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW



Podobne dokumenty
EKONOMETRIA II SYLABUS A. Informacje ogólne

KARTA PRZEDMIOTU. w języku polskim Statystyka opisowa Nazwa przedmiotu USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW. dr Agnieszka Krzętowska

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2015/2016

Nazwa przedmiotu: PODSTAWY TEORII ZBIORÓW ROZMYTYCH I ARYTMETYKI PRZEDZIAŁOWEJ Foundations of fuzzy set theory and interval arithmetic Kierunek:

Przegląd literatury z zakresu geodezji i kartografii (kierunek gospodarka przestrzenna, I rok studia I stopnia) - literatura podstawowa

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2013/2014

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Stosowanie geoinformatyki w kontekście centralizacji SILP Szkolenie centralne z zakresu geomatyki leśnej dla nadleśniczych, 2011r.

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Przegląd literatury z zakresu kartografii tematycznej

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2012/2013

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2013/2014

Przegląd literatury z zakresu kartografii i topografii (I rok studia I stopnia dzienne, zaoczne) - literatura podstawowa

Podstawa programowa kształcenia ogólnego informatyki w gimnazjum

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2013/2014

Wydział Zarządzania. Poziom i forma studiów. Ścieżka dyplomowania: Kod przedmiotu: Punkty ECTS 1) W - 15 C- 15 L- 0 P- 0 Ps- 0 S- 0

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Komputerowe systemy informacji przestrzennej (GIS) w geologii

forma studiów: studia stacjonarne Liczba godzin/tydzień: 1W, 2L PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOT: Przedmiot ogólnouczelniany Trening umiejętności społecznych. KOD F/II/st/N3

Technologie GIS - opis przedmiotu

KARTA KURSU DLA STUDIÓW PODYPLOMOWYCH


Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2013/2014

OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA. CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU

Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera z siedzibą w Krakowie

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Technologia montażu. 2. KIERUNEK: Mechanika i Budowa Maszyn. 3. POZIOM STUDIÓW: Studia pierwszego stopnia

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Podstawy matematyki finansowej (MFI221)

Technologie internetowe Internet technologies Forma studiów: Stacjonarne Poziom kwalifikacji: I stopnia. Liczba godzin/tydzień: 2W, 2L

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015

KARTA PRZEDMIOTU. 12. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA 3 Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia (symbol)

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki KARTA PRZEDMIOTU. Część A

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2012/2013

SYLABUS. Studia Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów Politologia Studia I stopnia Studia stacjonarne

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

KARTA PRZEDMIOTU. 10. WYMAGANIA WSTĘPNE: technologia informacyjna na poziomie szkoły średniej.

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2013/2014

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: ZIE s Punkty ECTS: 3. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2012/2013

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

KARTA PRZEDMIOTU 1. NAZWA PRZEDMIOTU: MARKETING POLITYCZNY 2. KIERUNEK: POLITOLOGIA 3. POZIOM STUDIÓW: I STOPNIA 4. ROK/ SEMESTR STUDIÓW: III/6

Opis modułu kształcenia Tworzenie i cyfrowa obróbka grafiki

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2011/2012

Statystyka matematyczna 2015/2016

PODSTAWY WIEDZY O GOSPODARCE

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2013/2014

System Informacji Geograficznej (GIS) i jego zastosowania. Tomasz Sznajderski

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Inżynieria Materiałowa Studia I stopnia

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2012/2013

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Syllabus przedmiotu / modułu kształcenia

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

SYLABUS/ OPIS PRZEDMIOTU

GEOMATYKA program rozszerzony

OPIS PRZEDMIOTU. Wydział Pedagogiki i Psychologii. Instytut Psychologii. Psychologia. jednolite studia magisterskie. Stacjonarne

Na wirtualnym szlaku Geoportal małopolskich szlaków turystycznych narzędziem do promocji regionu

SYLABUS. stopnia Rodzaj przedmiotu

Cyfrowe modele powierzchni terenu: przykłady nie tylko z Ziemi

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2013/2014

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2014/2015

Inżynieria środowiska I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2013/2014

Uchwała Nr 16/2016/III Senatu Politechniki Lubelskiej z dnia 31 marca 2016 r.

3. Bilans punktów ECTS KARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne

KARTA PRZEDMIOTU. 12. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia (symbol) WIEDZA

Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera z siedzibą w Krakowie

Część II.A. Informacje o studiach podyplomowych ANALIZA DANYCH METODY, NARZĘDZIA, PRAKTYKA (nazwa studiów podyplomowych)

Stacjonarne Wszystkie Katedra Informatyki Stosowanej dr inż. Krzysztof Strzałkowski. Kierunkowy Nieobowiązkowy Polski Semestr piaty

Excel w logistyce - czyli jak skrócić czas przygotowywania danych i podnieść efektywność analiz logistycznych

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2015/16 t

KARTA PROGRAMOWA - Sylabus -

Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów, którzy rozpoczęli studia w roku akademickim 2013/2014

Sylabus przedmiotu: Zasoby i systemy informacyjne w ochronie zdrowia

AKADEMIA MUZYCZNA IM. I.J. PADEREWSKIEGO W POZNANIU WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY

EKONOMIA I SYSTEMY OCHRONY ZDROWIA

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015

Opis efektów kształcenia ANIMATOR CZASU WOLNEGO Nazwa kursu

Stacjonarne Wszystkie Katedra Inżynierii Produkcji dr Sławomir Luściński. Kierunkowy Nieobowiązkowy Polski Semestr trzeci. Semestr zimowy Brak Tak

GEOMATYKA program podstawowy

PRZYRODA RODZAJE MAP

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2015/2016

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015

KARTA PRZEDMIOTU. E/ER/PRZ w języku polskim Produkcja zwierzęca Nazwa przedmiotu w języku angielskim USYTUOWANIE PRZEDMIOTU W SYSTEMIE STUDIÓW

Programowanie w internecie nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

Sylabus przedmiotu: Automatyzacja i robotyzacja procesów produkcyjnych. Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Kierunek: Opis przedmiotu

Załącznik Nr 5 do Zarz. Nr 33/11/12 KARTA PRZEDMIOTU. 2. Kod przedmiotu 3. ZOH1-7

PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU FAKULTATYWNEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2015/2016 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY

WYDZIAŁ TRANSPORTU I INFORMATYKI INFORMATYKA I STOPIEŃ PRAKTYCZNY

Program szkoleniowy Efektywni50+ Moduł III Standardy wymiany danych

Numer obszaru: 13. Jak pracować z uczniem uzdolnionym informatycznie? Od grafiki i multimediów do poważnych algorytmów w środowisku Logomocja-Imagine

KARTA KURSU. Wstęp do analizy bezpieczeństwa energetycznego III RP Introduction to the analysis of the energy security of the III RP

KARTA PRZEDMIOTU. Forma prowadzenia zajęć

Transkrypt:

druk nr do zarządzenia nr 84 Rektora ZUT z dnia 28.12.2011 r. strona 4 z 4 OPIS POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW NAZWA PRZEDMIOTU Elementy nauk o Ziemi Wymiar i forma zajęć: razem 6, wykład 6, Punkty ECTS 1 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 0,5 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 0,5 1 studiowanie literatury, opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 0,5 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W01 Student zna klasyfikację nauk o Ziemi, potrzeby informacyjne i informatyczne poszczególnych nauk oraz zastosowania i sposoby wykorzystania narzędzi informatycznych w tych naukach Treści programowe: Wykłady: 1. Klasyfikacja i charakterystyka nauk o Ziemi. Geografia, geologia i hydrologia, geofizyka, meteorologia i klimatologia, oceanografia i hydrografia, geodezja i kartografia. 2. Potrzeby informacyjne i informatyczne nauk o Ziemi. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji. Ocena podsumowująca na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W01 Student zna ogólną klasyfikację nauk o Ziemi, jej poszczególne działy i potrafi opisać zastosowania podstawowych narzędzi informatycznych do rozwiązywania zagadnień w tych naukach Literatura: 1 Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z. Hydrologia ogólna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 2 Dera J. Fizyka morza. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 200. Druet C.: Dynamika morza. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2000. 4 Flis J. Wstęp do geografii fizycznej. WSiP, Warszawa 1988 5 Kossowska-Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M. Meteorologia i klimatologia. Pomiary, obserwacje, opracowania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.

6 Kraak M-J., Ormeling F.: Kartografia. Wizualizacja danych przestrzennych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998. 7 Saliszczew K.A. Kartografia ogólna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998. 8 Wójcik S.: Zdjęcia lotnicze. PPWK, Warszawa Wrocław 1989. 9 Zbiorowe: Encyklopedia. Geografia. GREG, Kraków 2007. 10 Zbiorowe: Wprowadzenie do kartografii i topografii. Wydawnictwo Nowa Era, Warszawa 2009. NAZWA PRZEDMIOTU

Wielowymiarowa analiza statystyczna Wymiar i forma zajęć: razem 18, wykład 9, laboratorium 9, Punkty ECTS Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 2 1. studiowanie literatury 0,5 2. opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 0,5. przygotowanie się do laboratorium 0,5 4. opracowanie sprawozdania z laboratorium 0,5 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W0 Student zna podstawowe metody statystyki wielowymiarowej wykorzystywane w analizie danych przestrzennych SP-U04 Student potrafi analizować dane przestrzenne i wykrywać związki pomiędzy danymi Treści programowe: Wykłady: 1. Wielowymiarowe zmienne losowe. Rozkłady wielowymiarowych zmiennych losowych, parametry rozkładu. Wielowymiarowy rozkład normalny. Rozkłady warunkowe i brzegowe. 2. Korelacja i regresja. Testowanie hipotez statystycznych. Wielowymiarowa analiza wariancji. Funkcja dyskryminacyjna.. Struktura obserwacji wielowymiarowych: składowe główne, analiza czynnikowa. Laboratorium: 1. Wykorzystanie programu Statistica do analizy statystycznej. Obliczanie parametrów wielowymiarowego rozkładu normalnego. Korelacja i autokorelacja przestrzenna. 2. Prawo przenoszenia błędów. Aproksymacja powierzchni. Zastosowanie metody najmniejszych kwadratów.. Estymacja parametrów rozkładu z próby. Testowanie hipotez o zgodności średnich. Testowanie hipotez o normalności rozkładu. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny:

SP-W0 Student zna większość podstawowych pojęć statystyki wielowymiarowej oraz podstawowe wykorzystywane w analizie danych przestrzennych SP-U04 Student potrafi analizować dane przestrzenne i wykrywać związki pomiędzy danymi z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania Literatura: 1 Aczel A.D.: Statystyka w zarządzaniu. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000. 2 Cieciura M., Zacharski J.: Metody probabilistyczne w ujęciu praktycznym. VIZJA PRESS&IT, Warszawa 2007. Francuz P., Mackiewicz R.: Liczby nie wiedzą, skąd pochodzą. Przewodnik po metodologii i statystyce, nie tylko dla psychologów. Wyd. 2. Wydawnictwo KUL, Lublin 2007. 4 Jakubowski J., Sztencel R.: Rachunek prawdopodobieństwa dla (prawie) każdego. SCRIPT, Warszawa 2002. 5 Morrison D.F.: Wielowymiarowa analiza statystyczna. PWN, Warszawa 1990. 6 Nowak R.: Statystyka dla fizyków. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002. 7 Panek T.: Statystyczne metody wielowymiarowej analizy porównawczej. SGH, Warszawa 2009. 8 Stanisz A.: Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STatistica PL na przykładach z medycyny. T. 2,. StatSoft, Warszawa 2006. NAZWA PRZEDMIOTU Pozyskiwanie danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 15, wykład 6 y, laboratorium 9

Punkty ECTS Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 2 1 studiowanie literatury 0,5 2 przygotowanie się do laboratorium 0,5 opracowanie sprawozdania z laboratorium 1 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W0 Student zna metody pozyskiwania i wstępnego przetwarzania danych przestrzennych SP-U0 Student potrafi dobrać właściwe źródła i metody pozyskiwania danych przestrzennych oraz wykonać podstawowe pomiary i wstępne przetworzenie danych Treści programowe: Wykłady: 1. Oficjalne bazy informacji przestrzennej. Materiały kartograficzne. Dane tekstowe. 2. Materiały fotogrametryczne i teledetekcyjne. Pomiary terenowe. Laboratorium: 1. Wykorzystanie oficjalnych baz informacji przestrzennej. Wykorzystanie materiałów kartograficznych. Skanowanie. 2. Wykorzystanie materiałów fotogrametrycznych i teledetekcyjnych.. Przyrządy wykorzystywane w pomiarach terenowych. Planowanie inwentaryzacji terenowej. Metody pomiarów terenowych. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W0 Student zna podstawowe sposoby pozyskiwania danych przestrzennych z oficjalnych baz informacji przestrzennej SP-U0 Student potrafi pozyskać dane geoprzestrzenne z oficjalnych źródeł informacji przestrzennej

Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Davis D.E.: GIS dla każdego. MIKOM ESRI, Warszawa 2004. Gaździcki J.: Leksykon geomatyczny, Wieś Jutra. 4 Gaździcki J.: Systemy informacji przestrzennej. PPWK, Warszawa 1990. 5 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 6 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 7 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997. 8 Kupidura P., Koza P., Marciniak J.: Morfologia matematyczna w teledetekcji. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010. 9 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 10 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 11 Osada E.: Geodezja. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002. 12 Przewłocki S.: Geomatyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. NAZWA PRZEDMIOTU Bazy danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 15, wykład 6 y, laboratorium 9, Punkty ECTS Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1

Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 2 1. studiowanie literatury 0,5 2. przygotowanie się do laboratorium 0,5. opracowanie sprawozdania z laboratorium 1 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W02 Student ma wiedzę z zakresu budowy, zasad funkcjonowania i projektowania baz danych systemów informacji przestrzennej SP-U02 Student potrafi zaprojektować i zbudować bazę danych systemu informacji przestrzennej Treści programowe: Wykłady: 1. Podstawowe pojęcia i definicje. Zarządzanie bazami danych. Logiczne i fizyczne modele danych. Podstawy teoretyczne relacyjnych baz danych. 2. Projektowanie baz danych. Podstawy języka SQL. Operacje na danych. Laboratorium: 1. Typy i struktury baz geodanych. Zarządzanie danymi rastrowymi. 2. Odniesienia przestrzenne geodanych. Tworzenie klas i warstw obiektów. Wprowadzanie, modyfikacja i wyprowadzanie danych. Walidacja i poufność geodanych.. Budowa bazy geodanych. Testowanie i weryfikacja bazy geodanych. 2 4. Tematyczne bazy geodanych. 2 Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. 2 Sposób oceny: SP-W02 Student zna podstawowe zasady i metody projektowania oraz budowy baz danych systemów informacji przestrzennej

SP-U02 Student potrafi zaprojektować i opracować prostą bazę danych systemu informacji przestrzennej Literatura: 1 Beynon Davies P.: Systemy baz danych. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa 200. 2 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. Felcenloben D.: Geoinformacja. Wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy. Wydawnictwo Gall, Katowice 2011. 4 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 5 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 6 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 7 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 8 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 9 Mendrola D., Szeliga M.: Praktyczny kurs SQL. Helion, Katowice 2011. NAZWA PRZEDMIOTU Podstawy systemów informacji przestrzennej Wymiar i forma zajęć: razem 27, wykład 9 y, laboratorium 18 Punkty ECTS 5 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 4 1. studiowanie literatury 0,5

2. opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 1. przygotowanie się do laboratorium 0,5 4. opracowanie sprawozdania z laboratorium 2 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W01 Student zna klasyfikację systemów informacji przestrzennej, podstawy prawne SIP i infrastruktury przestrzennej kraju, układy odniesienia i współrzędnych, odwzorowania kartograficzne, cechy informacji przestrzennej, klasyfikację i modele geodanych, metody pozyskiwania geodanych i ich wizualizacji, metody analiz geodanych SP-U01 Student potrafi posługiwać się oprogramowaniem ArcGIS oraz ogólnodostępnym oprogramowaniem GIS, w tym tworzeniem map, zarządzaniem warstwami, przeprowadzać analizę geodanych, tworzyć raporty Inne kompetencje społeczne i personalne: SP-K01 Student świadomie stosuje przepisy prawa dotyczące praw autorskich geodanych oraz ich poufności Treści programowe: Wykłady: 1. Wprowadzenie, podstawowe pojęcia i definicje, kierunki rozwoju 2 systemów GIS, struktura systemów GIS, zadania GIS, elementy składowe GIS. 2. Układy odniesienia, odwzorowania kartograficzne, układy współrzędnych, transformacje pomiędzy układami stosowanymi w Polsce, geokodowanie, skala mapy.. Cechy informacji przestrzennych. Analizy przestrzenne GIS. Modele danych przestrzennych: modele wektorowe i rastrowe, warstwy, obiekty, atrybuty. 4. Metody pozyskiwania danych do budowy systemów GIS: bezpośrednie pomiary terenowe, GPS, fotogrametria i teledetekcja, pomiary hydrograficzne, wykorzystanie istniejących materiałów. Projektowanie systemów GIS. Zastosowania GIS. 2 2 Laboratorium: 1. Wprowadzenie do oprogramowania ArcGIS. 2. Tworzenie map. Modele i konwersja danych.. Zarządzanie warstwami. Symbolizacja danych. Etykietowanie map

tekstem i grafiką. 4. Kompozycja i drukowanie mapy. 5. Praca ze stylami i symbolami. Praca z tabelami. Wykresy. 2 6. Tworzenie raportów. Zapytania do mapy. 2 7. Praca z rastrami. Analizy danych. 2 Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP- W01 Student zna podstawowe pojęcia dotyczące systemów informacji przestrzennej, podstawy prawne SIP, układy odniesienia i współrzędnych obecnie stosowane w Polsce, wybrane odwzorowania kartograficzne, klasyfikację i podstawowe modele geodanych oraz podstawowe metody pozyskiwania geodanych i ich wizualizacji SP- U01 Student potrafi wykorzystywać podstawowe funkcje oprogramowania ArcGIS Inne kompetencje społeczne i personalne: SP- K01,5 Student przestrzega praw autorskich, wykorzystuje tylko dane autoryzowane lub z własnych pomiarów, podaje autorstwo geodanych, podaje zakres dokładności i wiarygodności danych Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Czyżykowski B.: Praktyczny przewodnik po GIS. ArcView.. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. Dale P.: Mathematical Techniques in GIS. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2004. 4 Davis D.E.: GIS dla każdego. MIKOM ESRI, Warszawa 2004. 5 Felcenloben D.: Geoinformacja. Wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy. Wydawnictwo Gall, Katowice 2011. 6 Gaździcki J.: Informatyka w geodezji i kartografii. PPWK, Warszawa 1975. 7 Gaździcki J.: Leksykon geomatyczny, Wieś Jutra. 8 Gaździcki J.: Systemy informacji przestrzennej. PPWK, Warszawa 1990. 9 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 10 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 11 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997.

12 Kryński J. (red.): Nowe obowiązujące niebieskie i ziemskie systemy i układy odniesienia oraz ich wzajemne relacje. Seria Monograficzna Nr 10. Instytut Geodezji i Kartografii, Warszawa 2004. 1 Kubik T.: GIS. Rozwiązania sieciowe. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. 14 Kupidura P., Koza P., Marciniak J.: Morfologia matematyczna w teledetekcji. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010. 15 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 16 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 17 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 18 Magnuszewski A.: GIS w geografii fizycznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 19 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 20 Myrda G.: GIS, czyli mapa w komputerze. Helion, Gliwice 1997. 21 Osada E.: Geodezja. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002. 22 Panigrahi N.: Computing in Geographic Information Systems. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2014. 2 Przewłocki S.: Geomatyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. 24 Urbański J.: Zrozumieć GIS. Analiza informacji przestrzennej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997. 25 Werner P.: Wprowadzenie do geograficznych systemów informacyjnych. Uniwersytet Warszawski, Warszawa 1992. 26 Zapart P.: GIS. Komputerowe Systemy Informacji Przestrzennej. Intersoftland, Warszawa 1994. 27 Zawadzki J.: Metody geostatystyczne dla kierunków przyrodniczych i technicznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2011. NAZWA PRZEDMIOTU Wizualizacja i symulacja trójwymiarowa Wymiar i forma zajęć: razem 12, wykład 6, laboratorium 6, Punkty ECTS 2 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 0,5 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 1,5 1. studiowanie literatury 0,5 2. przygotowanie się do laboratorium 0,5

. opracowanie sprawozdania z laboratorium 0,5 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W06 Student zna podstawowe sposoby prezentacji danych przestrzennych, animacji i symulacji SP-U01 Student potrafi tworzyć wizualizacje i animacje trójwymiarowe z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania Treści programowe: Wykłady: 1. Grafika dwu- i trójwymiarowa. Tworzenie trójwymiarowego obrazu na podstawie dwuwymiarowej mapy. 2. Animacja trójwymiarowa procesów dynamicznych. Laboratorium: 1. Budowa modeli D. Modele warstwic, interpolacja przestrzenna, numeryczny model terenu. 2. Animacja procesów dynamicznych z wykorzystaniem modeli D. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP- W06 Student zna podstawowe zagadnienia związane z wizualizacją i animacją trójwymiarową SP- U01 Student potrafi opracować proste wizualizacje trójwymiarowe z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania,5 Student potrafi opracować proste wizualizacje i animacja trójwymiarowe z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania Literatura:

1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Kraak M.J., Ormeling F.: Kartografia. Wizualizacja danych przestrzennych. PWN, Warszawa 1998. Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. NAZWA PRZEDMIOTU Fuzja danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 0, wykład 15, laboratorium 15, Punkty ECTS 6 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 5 1. studiowanie literatury 0,5 2. opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 1. przygotowanie się do laboratorium 0,5 4. opracowanie sprawozdania z laboratorium

Zamierzone efekty kształcenia: SP-W04 Student zna metody fuzji danych z wykorzystaniem technologii informatycznych SP-U04 Student potrafi dokonywać fuzji danych z wielu źródeł (sensorów) Treści programowe: Wykłady: 1. Podstawowe pojęcia fuzji danych i sensorów. Poziomy fuzji danych i sensorów. Obszary zastosowań fuzji danych i sensorów. 2. Sensory wykorzystywane w systemach informacji przestrzennej. 2. Architektura fuzji sensorów. 2 4. Modele fuzji danych. Metody statystyczne fuzji danych. Metody heurystyczne fuzji danych. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w fuzji danych. 5. Fuzja danych przestrzennych w bazach zasobów geodezyjnych i kartograficznych. 6. Fuzja obrazów. 2 Laboratorium: 1. Transformacja danych do wspólnego formatu (układu współrzędnych, wymiaru itp.). 2. Fuzja danych tekstowych.. Fuzja danych obrazowych z nieobrazowymi. 4. Fuzja pomiarów z wielu sensorów jednorodnych. 2 5. Fuzja pomiarów z sensorów niejednorodnych. 2 6. Fuzja obrazów (map, zobrazowań radarowych, sonarowych oraz 2 teledetekcyjnych). Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W04 Student zna podstawowe zasady, metody i techniki fuzji geodanych, a w szczególności sensorów SP- U04 Student potrafi zidentyfikować, modelować i rozwiązać prosty problem fuzji danych z wykorzystaniem technologii informatycznych

Literatura: 1 Dale P.: Mathematical Techniques in GIS. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2004. 2 Hall D.L., Llinas J.: Handbook of Multisensor data Fusion. Artech House, Norwood, 2001. Hall D.L., McMullen S.A.H.: Mathematical Techniques in Multisensor Data Fusion. Artech House, Norwood, 2004. 4 Gelb A. (Ed.): Applied Optimal Estimation. MIT Press, Cambridge 1974. 5 Kraak M.J., Ormeling F.: Kartografia. Wizualizacja danych przestrzennych. PWN, Warszawa 1998. 6 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 7 Panigrahi N.: Computing in Geographic Information Systems. CRC Press Taylor&Francis Group, Boca Raton 2014. NAZWA PRZEDMIOTU Analiza i eksploracja danych przestrzennych Wymiar i forma zajęć: razem 21, wykład 9 y, laboratorium 12 Punkty ECTS 5 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 4 1 studiowanie literatury 0,5 2 opracowanie sprawozdania z tematyki dotyczącej wykładów 0,5 przygotowanie się do laboratorium 1 4 opracowanie sprawozdania z laboratorium 2

Zamierzone efekty kształcenia: SP-W04 Student zna podstawowe metody gromadzenia i przetwarzania geodanych SP_U04 Student potrafi analizować dane przestrzenne, wykrywać związki i zależności pomiędzy danymi Treści programowe: Wykłady: 1. Pojęcie analiz przestrzennych. Operacje na danych przestrzennych. Przetwarzanie wstępne: testowanie danych, eliminacja błędnych danych, transformacja współrzędnych. Przetwarzanie wstępne: łączenie danych, podział danych na warstwy tematyczne, łączenie danych z różnych warstw, generalizacja i agregowanie danych, klasyfikacja, filtracja. Operacje matematyczne i statystyczne: centroid, standardowa odległość, statystyka najbliższego sąsiedztwa, obliczanie odległości w przestrzeniach dwu- i trójwymiarowych, obliczanie pól powierzchni i objętości. 2. Analizy przestrzenne: wskazywanie, wyszukiwanie, pomiary wielkości geometrycznych, operacje na obiektach punktowych operacje na obiektach liniowych. Analizy przestrzenne: operacje na obiektach powierzchniowych, strefy buforowe, analizy sieciowe. Modelowanie zjawisk i procesów.. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w analizie danych przestrzennych: systemy eksperckie, systemy rozmyte. Wykorzystanie metod sztucznej inteligencji w analizie danych przestrzennych: sztuczne sieci neuronowe. Laboratorium: 1. Operacje geometryczne na danych przestrzennych. Wyszukiwanie obiektów geometrycznych. 2. Wybrane algorytmy eksploracji danych.. Operacje matematyczne i statystyczne. 2 4. Operacje na obiektach kartograficznych. 2 5. Kriging. Tworzenie stref buforowych. Analiza sieciowa. Trasowanie sieci. Metody sztucznej inteligencji w analizie danych przestrzennych. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów. 2

Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego egzaminu; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W04 studenta zna najprostsze statystyczne i geometryczne metody analizy geodanych i wykorzystywane w tym celu narzędzia informatyczne SP-U04 studenta wykorzystuje najprostsze statystyczne i geometryczne metody analizy geodanych i odpowiednie do tego celu celu narzędzia informatyczne Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Felcenloben D.: Geoinformacja. Wprowadzenie do systemów organizacji danych i wiedzy. Wydawnictwo Gall, Katowice 2011. Gaździcki J.: Leksykon geomatyczny, Wieś Jutra. 4 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. 5 Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 6 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997. 7 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 8 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 9 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 10 Magnuszewski A.: GIS w geografii fizycznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 11 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. 12 Zawadzki J.: Metody geostatystyczne dla kierunków przyrodniczych i technicznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2011.

NAZWA PRZEDMIOTU Projektowanie i użytkowanie systemów informacji przestrzennej Wymiar i forma zajęć: razem 24, wykład 6 y, laboratorium 18, Punkty ECTS 5 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 4 1 studiowanie literatury 0,5 2 przygotowanie się do laboratorium 0,5 opracowanie sprawozdania z laboratorium Zamierzone efekty kształcenia: SP-W05 Student ma podstawową wiedzę z zakresu projektowania systemów informacji przestrzennej SP-U05 Student potrafi posługiwać się oprogramowaniem ArcGIS oraz ogólnodostępnym oprogramowaniem GIS, potrafi wyspecyfikować założenia do systemu, zaprojektować system, wdrożyć go i eksploatować Treści programowe: Wykłady: 1. Koncepcja systemu informacji przestrzennej analiza strategiczna i 2 specyfikacja wymagań. 2. Pozyskanie systemu wybór, zakup, opracowanie. 2. Wdrożenie i eksploatacja SIP. 2 Laboratorium: 1. Internetowe źródła danych przestrzennych. Internetowe systemy informacji przestrzennej. 2. Opracowanie koncepcji systemu informacji przestrzennej. Pozyskiwanie danych przestrzennych. Tworzenie warstw.. Opracowanie modelu numerycznego terenu. 4. Opracowanie analiz matematycznych. 5. Testowanie systemu. 2 6. Wdrażanie systemu informacji przestrzennej. 2 7. Eksploatacja systemu informacji przestrzennej. 2 Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca wykład: na podstawie rozwiązywanych problemów i dyskusji; laboratorium: na podstawie indywidualnego rozwiązywania zadań i problemów.

Ocena podsumowująca wykład: na podstawie pisemnego sprawozdania; laboratorium: na podstawie wykonanego projektu. Sposób oceny: SP-W05 student zna podstawowe zasady projektowania systemów informacji przestrzennej SP-U05 Student potrafi wykorzystywać podstawowe funkcje oprogramowania ArcGIS Literatura: 1 Bielecka E.: Systemy informacji geograficznej. Teoria i zastosowania. Wydawnictwo PJWSTK, Warszawa 2006. 2 Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R.: GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. Kaczmarek L., Medyńsk-Gulij B.: Źródła i metody pozyskiwania danych w badaniach środowiska przyrodniczego. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań 2007. 4 Kozak J.: Wprowadzenie do Systemów Informacji Geograficznej ćwiczenia. TEXT, Kraków 1997. 5 Kubik T.: GIS. Rozwiązania sieciowe. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. 6 Kwiecień J.: Systemy Informacji Geograficznej. Podstawy. Wydawnictwa Uczelniane Akademii Techniczno-Rolniczej, Bydgoszcz 2004. 7 Litwin L., Myrda G.: Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS. Helion, Gliwice 2005. 8 Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Rhind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006. 9 Magnuszewski A.: GIS w geografii fizycznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999. 10 Makowski A. (red.): System informacji topograficznej kraju. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.

NAZWA PRZEDMIOTU Seminarium dyplomowe Wymiar i forma zajęć: razem 12, seminarium 12 Punkty ECTS 1 Punkty ECTS za y kontaktowe ze słuchaczem 1 Punkty ECTS za pracę własną słuchacza 0 1 studiowanie literatury 0 2 opracowanie koncepcji pracy dyplomowej 0 opracowanie prezentacji i przygotowanie do referowania 0 Zamierzone efekty kształcenia: SP-W06 Student zna podstawowe pojęcia z zakresu metodologii badań naukowych, pisania sprawozdań naukowych oraz prezentacji wyników SP-U06 Student potrafi sprecyzować tematykę badań, sporządzić koncepcję pracy i jej harmonogram, napisać sprawozdanie naukowe, opracować prezentację oraz zreferować wyniki badań Inne kompetencje społeczne i personalne: SP-K02 Student świadomie przestrzega przepisów prawa dotyczących prawa autorskiego oraz zasad etyki zawodowej w zakresie wiarygodności przedstawianych danych oraz informacji Treści programowe: Seminarium: 1. Podstawy metodologii badań naukowych. 2. Opracowanie koncepcji pracy oraz harmonogramu badań. Układ pracy, sporządzanie przypisów, bibliografia.. Przedstawienie i referowanie tematów prac dyplomowych. 4. Przygotowanie prezentacji pracy na egzamin dyplomowy. Przykładowy przebieg obrony pracy dyplomowej. Ocena własnej pracy w kontekście recenzji pracy. Sposób weryfikacji efektów kształcenia: Ocena formująca na podstawie opracowanej i zreferowanej koncepcji pracy dyplomowej oraz udziału w dyskusjach. Ocena podsumowująca na podstawie przedstawionej prezentacji pracy dyplomowej. Sposób oceny: SP-W06 Student zna podstawowe metody badań naukowych, strukturę pracy oraz zasady prezentacji wyników SP-U06 student prezentuje podstawowe wyniki badań, bez umiejętności ich analizy, zna podstawowe metody badań naukowych Inne kompetencje społeczne i personalne:

SP-K02 Student sporadycznie korzysta z najbardziej dostępnych źródeł informacji geoprzestrzennej Literatura: 1 Banachowicz A., Urbański J.: Zasady opracowywania prac magisterskich w Instytucie Nawigacji i Hydrografii Morskiej Akademii Marynarki Wojennej. AMW, 1996. 2 Grobler A.: Metodologia nauk. AUREUS ZNAK, Kraków 2006. Kotarbiński T.: Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk. Altaya, Warszawa 200. 4 Oliver P.: Jak pisać prace uniwersyteckie. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999. 5 Pieter J.: Zarys metodologii pracy naukowej. PWN, Warszawa 1975. 6 Uchwała nr 41/ZW/2006/2007 Rady Wydziału Informatyki Politechniki Szczecińskiej z dnia 20 lutego 2007 roku w sprawie zmian w procesie dyplomowania na Wydziale Informatyki. 7 Weiner J.: Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000. 8 Węglińska M.: Jak pisać pracę magisterską. Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 1997. 9 Wilson E.B.: Wstęp do badań naukowych. PWN, Warszawa 1968.