WM Karta (sylabus) przedmiotu MECHANIKA I BUDOWA MASZYN Studia I stopnia o profilu: A P Przedmiot: Nośność i wytrzymałość lekkich Kod przedmiotu Status przedmiotu: obieralny MBM S 0 7 60-_0 Język wykładowy: polski Rok: III Semestr: 7 Nazwa specjalności: blok samochodowo-lotniczy Rodzaj zajęć i liczba godzin: Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Wykład 0 godz. Ćwiczenia 5 godz. Laboratorium - Projekt - Liczba punktów ECTS: 5 C C C C4 Cel przedmiotu Zapoznanie studentów z wybranymi typami lekkich Zapoznanie studentów z procedurami obliczeniowymi stosowanymi przy obliczeniach lekkich. Przekazanie pogłębionej wiedzy z zakresu zastosowania metod energetycznych w konstrukcjach lekkich. Zapoznanie studentów z w stanie sprężysto-plastycznym. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji Potrafi uwalniać od więzów oraz formułować i rozwiązywać warunki równowagi dla płaskiego i przestrzennego stanu obciążenia. Potrafi wyznaczać siły wewnętrzne oraz określić wytrzymałości prostych elementów pracujących w prostym i złożonym stanów obciążeń. Potrafi posługiwać się wiedzą w zakresie matematyki, w szczególności zna algebrę, geometrię oraz rachunek różniczkowy. Efekty kształcenia W zakresie wiedzy student: EK Opisuje metody obliczeń stosowanych dla lekkich. EK Opisuje w stanie sprężysto-plastycznym. W zakresie umiejętności student: EK Rozwiązuje metodami energetycznymi konstrukcje lekkie i określa ich ugięcia. EK 4 Analizuje w stanie sprężysto-plastycznym. EK 5 Pracuje samodzielnie rozwiązują zadane problemy W zakresie kompetencji społecznych student: EK 6 Dyskutuje nad sposobem rozwiązania.
Treści programowe przedmiotu Forma zajęć wykłady Treści programowe Liczba godzin W Wstęp do wytrzymałości. Postulat lekkości. Wskaźnik wytrzymałości właściwej. W Kratownice statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne - metody rozwiązywania. W Przemieszczenia w konstrukcjach kratowych. W4 Ramy statycznie wyznaczalne. W5 Ramy statycznie niewyznaczalne W6 Przemieszczenia w konstrukcjach ramowych. W7 Praca prętowych w zakresie Schematyzacja wykresów rozciągania. Obciążenie graniczne. W8 Nośność graniczna prętowej. W9 Metoda naprężeń dopuszczalnych. Siły szczątkowe. Metoda analizy statycznej. Metoda tworzenia mechanizmu. W Statyka cienkościennych prętów. Geometryczne charakterystyki przekrojów prętów cienkościennych. W Skręcanie prętów cienkościennych. W Pręty cienkościenne obciążone siłami poprzecznymi. W4 Przenoszenie sił wzdłużnych i momentów gnących przez konstrukcje cienkościenne. W5 Przykłady obliczeń cienkościennych. Kolokwium. Suma godzin: 0 Forma zajęć ćwiczenia Treści programowe Liczba godzin ĆW Zajęcia organizacyjne. Postulat lekkości i przykłady. ĆW Postulat lekkości dobór materiałów i elementów konstrukcyjnych. ĆW Kratownice statycznie wyznaczalne - zadania. ĆW4 Rozwiązywanie kratownic statycznie niewyznaczalne. ĆW5 Wyznaczanie przemieszczeń w konstrukcjach kratowych. ĆW6 Ramy statycznie wyznaczalne - zadania. ĆW7 Ramy statycznie niewyznaczalne przykłady. ĆW8 Kolokwium ĆW9 Wyznaczanie przemieszczeń w konstrukcjach ramowych. ĆW0 Przemieszczenia w konstrukcjach ramowych przykłady. ĆW Wyznaczanie obciążeń granicznych. ĆW Określanie nośności granicznej prętowej. ĆW Skręcanie prętów cienkościennych zadania. ĆW4 Pręty cienkościenne obciążone siłami poprzecznymi przykłady. ĆW5 Kolokwium Suma godzin: 5 Narzędzia dydaktyczne Wykład problemowy z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Wybrane wykłady z prezentacją multimedialną Ćwiczenia rachunkowe: rozwiązywanie zadań przez studentów pod kontrolą prowadzącego, które prezentują praktyczne zastosowanie omawianych treści wykładowych oraz konwersacja na temat omawianych problemów.
F F F P P P Sposoby oceny Ocena formująca Aktywne uczestnictwo w zajęciach. Jedno kolokwium na wykładzie teoria. Dwa kolokwia na ćwiczeniach - zadania. Ocena podsumowująca Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje student, który zaliczy oba kolokwia na ocenę co najmniej dostateczną. Do kolokwium są wliczane oceny uzyskane podczas ćwiczeń. Ocena końcowa z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną z ocen uzyskanych na kolokwiach. Zaliczenie wykładu uzyskuje student, który zaliczy kolokwium na ocenę co najmniej dostateczną. Ocena końcowa przedmiotu to średnia arytmetyczna z ocen uzyskanych na zaliczeniu ćwiczeń i wykładu. Forma aktywności Obciążenie pracą studenta Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie zajęć dydaktycznych łączna liczba godzin w semestrze Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie np. konsultacji w odniesieniu łączna liczba godzin w semestrze Przygotowanie się do zajęć łączna liczba godzin Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności w semestrze Suma 5 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu 5 Literatura podstawowa i uzupełniająca Brzoska Z.: Statyka i stateczność prętowych i cienkościennych. PWN, Warszawa 965. Rutecki J.: Wytrzymałość cienkościennych. Obliczenia wytrzymałościowe. PWN, Warszawa 966. Walczak W.: Podstawy obliczeń prętów cienkościennych. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź,99. Gawęcki A.: Mechanika materiałów i Tom i. Wydawnictwo Politechniki 4 Poznańskiej Poznań, 998. 5 Peery D.J., Azar J.J.: Aircraft structures. Mc Graw-Hill Inc., New York 98 6 Sun C.T.: Mechanics of aircraft structures. John Wiley & Sons, Inc., New York 998. 7 Romanów F.: Wytrzymałość ram i nadwozi pojazdów. WKŁ, Warszawa 988. Borusiewicz W.: Naukowe podstawy projektowania układów konstrukcyjnych. PWN Warszawa- 8 Kraków 989. Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu kształcenia do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) Macierz efektów kształcenia Cele przedmiotu EK MBMA_W05++ C, C Treści programowe W- W6, W-W5, ĆW-ĆW7, ĆW9-ĆW0, ĆW-ĆW4 W7-W9, ĆW-ĆW 45 77 Narzędzia dydaktyczne, Sposób oceny F, F, F, P, P, P EK MBMA_W05++ C4, F, F, F, P, P, P EK MBMA_U++ C, C ĆW4-ĆW7 F, F, P,
P, P EK 4 MBMA_U++ C, C4 W7-W9, F, F, P,, ĆW-ĆW P, P EK 5 MBMA_U04++ C W5, ĆW8, ĆW5 F, F, P EK 6 MBMA_K0++ W5, C, C, C, ĆW-ĆW7, C4 ĆW9- ĆW4 F Formy oceny szczegóły Na ocenę (ndst) Na ocenę (dst) Na ocenę 4 (db) Na ocenę 5 (bdb) EK Nie opisuje żadnych metod obliczeń Opisuje podstawowe metody obliczeń Opisuje metody obliczeń Dogłębnie opisuje metody obliczeń EK EK EK 4 EK 5 EK 6 Nie potrafi rozróżnić zachowania w stanie Nie podaje metod energetycznych Nie odróżnia zachowania w stanie sprężysto-plastycznym Nie potrafi pracować Nie potrafi pracować Rozróżnia i elementarnie potrafi opisać w stanie Opisuje metody energetyczne stosowane do obliczeń prętowych i potrafi je zastosować w wybranych przypadkach. Potrafi opisać w stanie sprężystoplastycznym po ukierunkowaniu przez prowadzącego po ukierunkowaniu przez prowadzącego lub członka zespołu Opisuje w stanie Rozwiązuje metodami energetycznymi konstrukcje prętowe i określa ich ugięcia. Potrafi opisać w stanie sprężystoplastycznym Wyczerpująco opisuje w stanie. Dogłębnie charakteryzuje metody energetyczne stosowane do obliczeń prętowych i określa ich ugięcia. Analizuje w stanie i klasy zagadnień podobnych stosując różne metody rozwiązań i klasy zagadnień podobnych, potrafi motywować do pracy innych członków zespołu. Czuje odpowiedzialność za pracę członków zespołu.
Autor programu: Adres e-mail: Jednostka organizacyjna: Osoba, osoby prowadzące: Dr hab. inż. Andrzej Teter, prof. nadzw. PL a.teter@pollub.pl Katedra Mechaniki Stosowanej, Wydział Mechaniczny PL Dr hab. inż. Andrzej Teter, prof. nadzw. PL, dr inż. Jarosław Latalski, dr inż. Tomasz Kaźmir, dr inż. Sylwester Samborski