PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Transkrypt

1 Nazwa przedmiotu: Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Rodzaj zajęć: Wykład, Ćwiczenia, Laboratorium WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW II Strenght of materials II Forma studiów: stacjonarne Poziom kwalifikacji: I stopnia Liczba godzin/tydzień: 1W E, 1C, 1L Kod przedmiotu: A3-10 Rok: II Semestr: IV Liczba punktów: 6 ECTS I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE C1. Zapoznanie studentów z wiedzą teoretyczną z materiałów C. Nabycie przez studentów praktycznych umiejętności w zakresie rozwiązywania zadań z materiałów. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z mechaniki (statyki).. Wiedza z materiałów I. 3. Wiedza z analizy matematycznej. 4. Umiejętność korzystania ze źródeł literatury i zasobów internetowych, w tym z instrukcji i dokumentacji technicznej. 5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 6. Podstawowa wiedza z metrologii, zna podstawowe techniki i przyrządy pomiarowe. 7. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 posiada wiedzę teoretyczną z ujęciu klasycznym, EK zastosować i wykorzystać wiedzę rozwiązywania zadań z materiałów, EK 3 naprężenia zastępcze, korzystając z hipotez przypadku złożonych dla prostych elementów konstrukcji pręty), oraz dobrać wymiary lub obciążenie takich, dla podanych własności materiału, EK 4., EK 5 niewyznaczalny, EK 6 owe na wyboczenie EK 7 zna metody pomiarów własności materiałów (metali), EK 8 przygotować sprawozdanie z przebiegu ćwiczeń w laboratorium

2 TREŚCI PROGRAMOWE Liczba Forma zajęć WYKŁADY godzin W 1, Wytężenie materiału. Hipotezy wytężeniowe. Naprężenia zastępcze. W 3,4 Wytrzymałość złożona zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem, mimośrodowe rozciąganie (ściskanie), zginanie ze skręcaniem. W 5,6 Przemieszczenia. Metody rozwiązywania różniczkowych równań przemieszczeń, warunki brzegowe. W 7 Uproszczenia w całkowaniu równania różniczkowego osi ugiętej belki ciągłej. 1 Wyznaczanie przemieszczeń metodą Clebscha. W 8,9 Energetyczne metody wyznaczania przemieszczeń układów prętowych. Energia sprężysta układów Clapeyrona. Zasada wzajemności prac i przemieszczeń. Twierdzenie Castigliano. W 10,11 Układy niewyznaczalne, analiza układów, metody rozwiązań. Zastosowanie metody energetycznej Menabre a-castigliano. W 1,13 Stateczność. Wyboczenie w zakresie sprężystym. W 14,15 Wyboczenie w zakresie sprężysto-plastycznym. Praktyczna metoda ściskanych osiowo. Forma zajęć ĆWICZENIA NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. ćwiczenia, przykłady zadań z materiałów Liczba godzin C 1, Zadania z złożonej. Zginanie z rozciąganiem lub ściskaniem. C 3 Mimośrodowe rozciąganie lub ściskanie. 1 C 4,5 Jednoczesne zginanie i skręcanie pręta. C 6,7 Przemieszczenia zginanych, równanie różniczkowe osi ugiętej, wyznaczanie przemieszczeń metodą Clebscha. C 8,9 Energetyczne metody wyznaczania przemieszczeń układów prętowych. Twierdzenie Castigliano. C 10 Układy niewyznaczalne. Zastosowanie metody Clebscha. 1 C 11,1 Układy niewyznaczalne. Zastosowanie metody energetycznej Menabre a-castigliano. C 13,14 Obliczenia owe na wyboczenie. Wyboczenie w zakresie sprężystym, wyboczenie w zakresie sprężysto-plastycznym C 15 Praktyczna metoda obliczania ściskanych osiowo. 1 Forma zajęć LABORATORIUM Liczba godzin L 1, Statyczna próba rozciągania metali. L 3,4 Statyczna próba ściskania. L 5,6 Tensometria oporowa. Wyznaczanie naprężeń w prętach kratownicy. L 7,8 Pomiary twardości metodą Brinella i za pomocą młotka Poldi. L 9,10 Pomiary twardości metodą Rockwella i Vickersa. L 11,1 Metoda elastooptyczna wyznaczania naprężeń wyznaczanie naprężeń w belce zginanej. L 13,14 Próba zmęczeniowa. L 15 Próba udarności. 1

3 3. stanowiska do ćwiczeń laboratoryjnych wyposażone w maszyny i narzędzia do realizacji zadań 4. przyrządy pomiarowe 5. przykłady sprawozdań do ćwiczeń laboratoryjnych SPOSOBY OCENY ( F FORMUJĄCA, P PODSUMOWUJĄCA) F1. ocena przygotowania do ćwiczeń F. ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zadań F3. ocena aktywności podczas zajęć F4. ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych F5. ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych P1. ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz analizy uzyskanych wyników zaliczenie na ocenę* P. ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu egzamin *warunkiem uzyskania zaliczenia laboratorium jest otrzymanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Zapoznanie się ze wskazaną literaturą Przygotowanie do ćwiczeń Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych (czas poza zajęciami laboratoryjnymi) Przygotowanie do egzaminu Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 15W 15C 15L 45h 30 h Suma 135 h SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych 6 ECTS 4 ECTS ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów t. 1 i. WNT, Warszawa, Rżysko J.: Statyka i wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, Magnucki K., Szyc W.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. PWN, Warszawa-Poznań, Niezgodziński M., Niezgodziński T,: Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa, Willems N.,Easley J. Rolfe,:Strenght of matrials. McGraw-Hill Comp Bijak-Żochowski M., Jaworski A.,Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika materiałów i konstrukcji. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, Banasiak M., Grossman K., Trombski M.: Zbiór zadań z materiałów. PWN, Warszawa,

4 8. Rajfert T.,Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i materiałów. PWN, Warszawa, Grabowski J., Iwanczewska A.: Zbiór zadań z materiałów. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, Bachmacz W., Werner K.: Wytrzymałośc materiałów. (studium ). Wydawnictwo PCz, Częstochowa 00. PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES ) 1. dr hab. inż. Wiesława Piekarska, Prof. PCz. piekarska@imipkm.pcz.czest.pl. dr inż. Jadwiga Kidawa-Kukla jk@imipkm.pcz.czest.pl 3. dr inż. Tomasz Domański domanski@imipkm.pcz.czest.pl 4. dr inż. Leszek Sowa sowa@imipkm.pcz.czest.pl 5. dr inż. Marcin Kubiak kubiak@imipkm.pcz.czest.pl MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK1 EK EK3 EK4 EK5 EK6 EK7 EK8 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1 W1-5 1 P C C1,C,C3 C1,C,C3 C1,C,C3 C1,C,C3 ĆW1-5 L 1-8 W1-4 ĆW1-5, W5-9 ĆW6-8 W10-11 ĆW10-1 W1-15 ĆW , 1, 1, 1, C1,C,C3 L1-8 1, C1,C,C3 L1-8 1, F1-5 P1 P1- P1, P1, P1, F4-5 P1 F4-5 P1 4

5 II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Efekty EK1 Student posiada podstawową wiedzę teoretyczną z ujęciu klasycznym EK rozwiązywania zadań z materiałów EK3 o - we korzystając z hipotez przypadku złożonych EK4 przy Castigliano Na ocenę Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 posiada podstawowej wiedzy teoretycznej z ujęciu klasycznym zastosować wiedzy rozwiązywania zadań z materiałów obliczeń owych korzystając z hipotez wytężeniowych w przypadku złożonych przemieszczeń Student posiada częściową wiedzę teoretyczną z ujęciu klasycznym rozwiązywania zadań z materiałów dla prostych owe korzystając z hipotez przypadku złożonych, dla prostszych belek przy przy pomocy Castigliano dla prostych Student dobrze opanował wiedzę teoretyczną z ujęciu klasycznym rozwiązywania zadań z materiałów dla różnych owe korzystając z hipotez przypadku złożonych, rzadko popełnia błędy belek przy metody Clebscha oraz belek i ram przy pomocy Casigliano Student bardzo dobrze opanował wiedzę teoretyczną z ujęciu klasycznym, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę rozwiązywania zadań o złożonym stopniu trudności w całym zakresie tematyki przedmiotu oraz analizować poprawność rozwiązań owe korzystając z hipotez przypadku złożonych przy belek i ram przy pomocy Castigliano, analizować poprawność rozwiązań 5

6 EK5 niewyznaczalny przy wykorzystaniu Menabre a EK6 owe wyboczeniu EK7, EK8 Student zna metody pomiarów własności metody wyznaczania naprężeń, analizować i dyskutować otrzymane wyniki rozwiązać układu niewyznaczalnego obliczeń owych wyboczeniu Student zna niektóre metody pomiarów własności metali, nie opracował sprawozdań i nie analizować otrzymanych wyników niewyznaczalny (belka), przy wykorzystaniu Menabre a dla prostych owe wyboczeniu w zakresie sprężystym Student zna metody pomiarów własności metody wyznaczania naprężeń, opracował sprawozdania, ale nie analizować i dyskutować otrzymanych wyników niewyznaczalny, przy wykorzystaniu metody Clebscha (belka) i przy Menabre a (belka i rama), rzadko popełnia błędy owe wyboczeniu w zakresie sprężystym i sprężystoplastycznym Student zna metody pomiarów własności metody wyznaczania naprężeń, opracował sprawozdania, analizować i dyskutować otrzymane wyniki niewyznaczalny, przy wykorzystaniu metody Clebscha (belka) i przy Menabre a (belka i rama)dla różnych owe wyboczeniu w zakresie sprężystym i sprężystoplastycznym, analizować poprawność rozwiązań Student zna metody pomiarów własności metody wyznaczania naprężeń, opracował sprawozdania i ze zrozumieniem analizować i dyskutować otrzymane wyniki Dopuszcza się wystawienie oceny połówkowej o ile student spełniający wszystkie efekty kształcenia wymagane do oceny pełnej spełnia niektóre efekty kształcenia odpowiadające ocenie wyższej. 6

7 III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Wszelkie informacje dla studentów kierunku Mechanika i budowa maszyn wraz z: - programem studiów, - harmonogramem odbywania zajęć znajdują się na stronie internetowej Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Informatyki: Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć danego z przedmiotu oraz podana jest na tabliczce przy pokoju prowadzącego zajęcia. 7