RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 176576 (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 306578 (22) Data zgłoszenia: 29.12.1994 (51) IntCl6: A61K7/06 (54) Kompozycja detergentowa do włosów (30) Pierwszeństwo: 11.01.1994,FR,94-00220 (73) Uprawniony z patentu: L OREAL, Paryż, FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: 24.07.1995 BUP 15/95 (72) Twórcy wynalazku: Bernard Beauquey, Clichy, FR Daniele Cauwet, Paryż, FR Sandrine Decoster, Epinay sur Seine, FR Claude Dubief, Le Chesnay, FR (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.06.1999 WUP 06/99 (74) Pełnomocnik: Krajewska Krystyna, PATPOL Spółka z 0.0. PL 176576 B1 ( 5 7 ) 1. Kompozycja detergentowa do włosów obejmująca, w kosmetycznie dopuszczalnym środowisku, co najmniej jeden anionowy środek powierzchniowo czynny, co najmniej jeden amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny i co najmniej jeden środek kondycjonujący, charakteryzuje się tym, że zawiera dodatkowo co najmniej jeden kwas karboksylowy z rodnikiem hydroksylowym w pozycji a (a-hydroksykwas) lub jego pochodne, w ilości co najmniej 2% wagowych w odniesieniu do całej kompozycji, przy czym zawiera anionowy środek lub środki powierzchniowo czynne w ilości od 5 do 50% wagowych w stosunku do całkowitej wagi kompozycji, amfoteryczny środek lub środki powierzchniowo czynne w ilości od 10 do 70% wagowych w stosunku do całkowitej wagi anionowego środka lub środków powierzchniowo czynnych, i środek lub środki kondycjonujące w ilości od 0,01 do 10% wagowych w stosunku do całkowitej wagi kompozycji.
Kompozycja detergentowa do włosów Zastrzeżenia patentowe 1. Kompozycja detergentowa do włosów obejmująca, w kosmetycznie dopuszczalnym środowisku, co najmniej jeden anionowy środek powierzchniowo czynny, co najmniej jeden amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny i co najmniej jeden środek kondycjonujący, charakteryzuje się tym, że zawiera dodatkowo co najmniej jeden kwas karboksylowy z rodnikiem hydroksylowym w pozycji α (α-hydroksykwas) lub jego pochodne, w ilości co najmniej 2% wagowych w odniesieniu do całej kompozycji, przy czym zawiera anionowy środek lub środki powierzchniowo czynne w ilości od 5 do 50% wagowych w stosunku do całkowitej wagi kompozycji, amfoteryczny środek lub środki powierzchniowo czynne w ilości od 10 do 70% wagowych w stosunku do całkowitej wagi anionowego środka lub środków powierzchniowo czynnych, i środek lub środki kondycjonujące w ilości od 0,01 do 10% wagowych w stosunku do całkowitej wagi kompozycji. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera co najmniej 3% wagowych a-hydroksykwasu. 3. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera mniej niż 10% wagowych a-hydroksykwasu. 4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera anionowy środek lub środki powierzchniowo czynne w ilości od 5 do 20% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji. 5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera amfoteryczny środek lub środki powierzchniowo czynne w ilości od 30 do 60% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru anionowego środka lub środków powierzchniowo czynnych. 6. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jest kompozycją wodną lub wodno-alkoholową. 7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ma ph w zakresie 2-8. 8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że ma ph w zakresie 3-7. 9. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera a-hydroksykwas w postaci wolnego kwasu i/lub w postaci jednej z jego soli, i/lub odpowiedniego laktydu. 10. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako a-hydroksykwas zawiera kwas cytrynowy, mlekowy lub winowy. 11. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera środek kondycjonujący wybrany spośród polimerów kationowych, polimerów amfoterycznych, silikonów i pochodnych silikonów. 12. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny zawiera związek o wzorze przedstawionym na rysunku, w którym R1oznacza nasycony lub nienasycony rodnik węglowodorowy, taki jak reszta kwasu tłuszczowego, R2 oznacza atom wodoru lub grupę -(CH2)m-COOY, X i Y oznaczają niezależnie lub równocześnie atom wodoru lub kation jednowartościowy, zwłaszcza kation metalu, a zwłaszcza kation metalu alkalicznego takiego jak sód, n i m oznaczają dwie liczby całkowite, które niezależnie lub równocześnie mogą być równe 1 lub 2. 13. Kompozycja według zastrz. 12, znamienna tym, że zawiera związek o wzorze przedstawionym na rysunku, w którym n i m są identyczne; R2 oznacza grupę -(CH2)m-COOY; X i Y są identyczne i oznaczają jednowartościowy kation metalu, a zwłaszcza sodu; R1oznacza rodnik C5-C20alkilowy, a zwłaszcza rodnik C7, C9, C11, C13 lub C17 alkilowy, nienasycony rodnik C17 lub alternatywnie rodnik alkilowy pochodzący od kwasu R'-COOH występującego w naturalnych olejach, takich jak olej z orzecha kokosowego, olej z kopry, olej lniany, olej z kiełków pszenicznych lub łój zwierzęcy.
176 576 3 14. Kompozycja według zastrz. 13, znamienny tym, że jako amfoteryczne środki powierzchniowo czynne typu imidazoliny zawiera amfodioctany disodowe z oleju kokosowego amofodipropioniany disodowe z oleju kokosowego. * * * Przedmiotem wynalazku jest nowa kompozycja kosmetyczna, o ulepszonych własnościach, przeznaczona do mycia lub pielęgnacji włosów i/lub owłosionej skóry głowy, oparta na anionowych środkach powierzchniowo czynnych, określonych amfoterycznych środkach powierzchniowo czynnych, środkach kondycjonujących i α-hydroksylowanych kwasach karboksylowych lub ich pochodnych oraz jej kosmetyczne zastosowanie. Do mycia i/lub pielęgnacji włosów zwykle stosuje się detergentowe kompozycje (lub szampony) zawierające anionowe i amfoteryczne środki powierzchniowo czynne (mieszaniny). Wiadomo, że kompozycje te mają doskonałą zdolność myjącą, ale ich istotne właściwości kosmetyczne są jeszcze stosunkowo słabe. Wiadomo też, że aby poprawić własności kosmetyczne powyższych kompozycji detergentowych, a zwłaszcza tych, które są przeznaczone do wrażliwych włosów (tj. włosów, które są zniszczone lub łamią się zwłaszcza pod wpływem chemicznego działania czynników atmosferycznych i/lub takich zabiegów na włosach jak trwała ondulacja, farbowanie lub rozjaśnianie), wprowadzano do nich uzupełniające środki kosmetyczne znane jako środki kondycjonujące (zwłaszcza polimery), np. takie jak polimery kationowe, polimery amfoteryczne lub alternatywnie silikony i/lub pochodne silikonów, które wyraźnie poprawiały łatwość rozczesywania i układania włosów i ich miękkość. Jednak, zwłaszcza w przypadku, gdy do produkcji kompozycji detergentowych opartych na anionowych i amfoterycznych środkach powierzchniowo czynnych i środkach kondycjonujących, stosuje się amfoteryczne środki powierzchniowo czynne typu imidazoliny, poczyniono obserwacje, których nie można wyjaśnić, że obok zalet kosmetycznych, o których wspomniano powyżej, występują także niestety, po wysuszeniu włosów pewne niepożądane efekty kosmetyczne, mianowicie ciężkość fryzury (brak lekkości włosów), brak gładkości (włos nierówny od nasady do końca) i niewystarczający połysk. Obserwuje się poza tym, że wady te daje się bardziej zauważyć w przypadku, gdy kompozycję detergentową stosuje się na włosy wrażliwe; ponadto, gdy włosy stały się wrażliwe na skutek barwienia, zwłaszcza barwnikami utleniającymi, wielokrotne stosowanie kompozycji detergentowej w dłuższym czasie zmniejsza mechaniczną wytrzymałość włosów. Reasumując, okazało się, że znane detergentowe kompozycje zawierające anionowe środki powierzchniowo czynne i amfoteryczne środki powierzchniowo czynne typu imidazoliny oraz środki kondycjonujące, nie są w pełni zadowalające. Po poszukiwaniach prowadzonych w tej sprawie zgłaszający niniejszy wynalazek stwierdził się, że przez wprowadzenie do takich znanych kompozycji detergentowych opartych na środkach powierzchniowo czynnych anionowych i amfoterycznych typu imidazoliny oraz środkach kondycjonujących, α-hydroksylowanych kwasów karboksylowych lub ich pochodnych w dostatecznej ilości, można ograniczyć lub nawet całkowicie zlikwidować problemy zwykle związane ze stosowaniem takich kompozycji, mianowicie, zwłaszcza ciężkość fryzury, brak gładkości i połysku i zmniejszenie mechanicznej wytrzymałości włosa, zachowując równocześnie zdolność myjącą i inne korzystne własności kosmetyczne (miękkość, łatwość rozczesywania i układania). To stwierdzenie tworzy podstawę niniejszego wynalazku. Według wynalazku nowa kompozycja detergentowa do włosów obejmująca, w kosmetycznie dopuszczalnym środowisku, co najmniej jeden anionowy środek powierzchniowo czynny, co najmniej jeden amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny i co najmniej jeden środek kondycjonujący, charakteryzuje się tym, że zawiera dodatkowo co najmniej jeden kwas karboksylowy z rodnikiem hydroksylowym w pozycji a (a-hydroksykwas) lub jego po-
4 176 576 chodne, w ilości co najmniej 2% wagowych w odniesieniu do całej kompozycji, przy czym zawiera anionowy środek lub środki powierzchniowoczynne w ilości od 5 do 50% wagowych w stosunku do całkowitej wagi kompozycji, amfoteryczny środek lub środki powierzchniowo czynne w ilości od 10 do 70% wagowych w stosunku do całkowitej wagi anionowego środka lub środków powierzchniowo czynnych, i środek lub środki kondycjonujące w ilości od 0,01 do 10% wagowych w stosunku do całkowitej wagi kompozycji. Kompozycja według wynalazku zawiera α-hydroksykwas lub kwasy w ilości co najmniej 2% wag., korzystnie co najmniej 3% wag. całej kompozycji. Szczególnie odpowiednia jest zawartość α-hydroksykwasu w zakresie 2-10% wag., a zwłaszcza 4-5% wag. Należy zauważyć, że stężenia te są wyraźnie wyższe niż stężenia w znanych szamponach, w których stosowano pewne kwasy jedynie w celu nastawiania ph. Według wynalazku i zgodnie z definicją uznaną w stanie techniki [patrz zwłaszcza Handbook of Surfactants M.R. Porter, Blackie a. Son (Glasgow and London), 1991, str. 199-202], przez amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny rozumie się dowolny amfoteryczny środek, który może być wytworzony przez mono- lub dikarboksylowanie (zwłaszcza przez chloroacetylowanie i/lub chloropropionylowanie) alkilo- lub alkenyloamidoetyloaminoetanolu o wzorze ogólnym RCONHCH2CH2NHCH2CH2OH, w którym R oznacza nasycony lub nienasycony rodnik węglowodorowy, który pochodzi od kwasu tłuszczowego (ten, jako drugi wymieniony, związek zwykle wytwarza się przez reakcję pomiędzy kwasem tłuszczowym i aminoetyloaminoetanolem). Amfoteryczne środki powierzchniowo czynne typu imidazoliny, stosowane w kompozycji według wynalazku określone są wzorem przedstawionym na rysunku, w którym R1oznacza nasycony lub nienasycony rodnik węglowodorowy, taki jak reszta kwasu tłuszczowego, R2 oznacza atom wodoru lub grupę -(CH2)m-COO Y, X i Y oznaczają niezależnie lub równocześnie atom wodoru lub kation jedno wartościowy, zwłaszcza kation metalu, a zwłaszcza kation metalu alkalicznego takiego jak sód, n i m oznaczają dwie liczby całkowite, które niezależnie lub równocześnie mogą być równe 1 lub 2. Szczególnie korzystne dla wynalazku są takie amfoteryczne związki powierzchniowo czynne o wzorze przedstawionym na rysunku, które charakteryzują się co najmniej jedną, a korzystnie więcej niż jedną z następujących cech: n i m są identyczne; R2 oznacza grupę -(CH2)m -COOY; X i Y są identyczne i korzystnie oznaczają jednowartościowy kation metalu, a zwłaszcza sodu; R1oznacza rodnik alkilowy, zwykle C5-C20, a zwłaszcza rodnik alkilowy C7, C9, C11, C13 lub C17, nienasycony rodnik C17 lub alternatywnie rodnik alkilowy pochodzący od kwasu R*-COOH występującego w naturalnych olejach, takich jak olej z orzecha kokosowego, olej z kopry, olej lniany, olej z kiełków pszenicznych lub łój zwierzęcy. Jako konkretne przykłady amfoterycznych środków powierzchniowo czynnych typu imidazoliny można szczególnie wymienić środki sprzedawane pod nazwą handlową MIRANOLR przez firmę Rhône Poulenc, jak również te, które mają następujące nazwy według CTFA (CTFA dictionary, 4 wyd., 1991): kaproamfodioctan disodowy, kaproamfodipropionian disodowy, kapryloamfodioctan disodowy, kapryloamfodipropionian disodowy, kokoamfodioctan disodowy, kokoamfodipropionian disodowy, izostearoamfodioctan disodowy, izostearoamfodipropionian disodowy, lauroamfodioctan disodowy, lauroamfodipropionian disodowy, oleoamfodipropionian disodowy, stearoamfodioctan disodowy, alkiloamfodioctan disodowy, w którym alkil pochodzi od kwasu z łoju i alkiloamfodioctan disodowy, w którym alkil pochodzi z oleju z kiełków pszenicznych. Zauważono, że te ogólne problemy kosmetyczne opisane na początku opisu, związane ze stosowaniem kompozycji detergentowych zawierających anionowe środki powierzchniowo czynne i środki kondycjonujące w kombinacji z amfoterycznymi środkami powierzchniowo czynnymi typu imidazoliny ( ciężkość fryzury, gładkość, połysk i wytrzymałość mechaniczna)
176 576 5 występują szczególnie ostro, gdy kompozycje zawierają jako amfoteryczne środki typu imidazoliny kokoamfodioctany lub kokoamfodipropioniany (według nomenklatury CTFA). Kompozycje detergentowe według wynalazku mogą oczywiście zawierać jeden lub więcej powyższych amfoterycznych środków powierzchniowo czynnych. Charakter anionowego środka powierzchniowo czynnego, wchodzącego w skład kompozycji według wynalazku, nie jest krytyczny. Jako przykłady środków anionowych, które kompozycja według wynalazku może zawierać pojedynczo lub w mieszaninach, można zwłaszcza wymienić sole (zwłaszcza sole metali alkalicznych, szczególnie sodu, sole amonowe, sole amin, aminoalkoholi i sole magnezu) następujących związków: alkilosiarczanów, alkiloeterosiarczanów, alkiloamidoeterosiarczanów, alkiloarylopolieterosiarczanów i monoglicerydosiarczanów; alkilosulfonianów, alkilofosforanów, alkiloamidosulfonianów, alkiloarylosulfonianów, α-olefinosulfonianów i parafinosulfonianów; alkilosulfobursztynianów, alkiloeterosulfobursztynianów i alkiloamidosulfobursztynianów; alkilosulfoamidobursztynianów; alkilosulfooctanów; alkiloeterofosforanów; acylosarkozynianów i N-acylotaurynianów, przy czym rodniki alkilowe lub acylowe we wszystkich tych różnych związkach korzystnie zawierają od 12 do 20 atomów węgla. Spośród anionowych środków powierzchniowo czynnych, które można także stosować, można równorzędnie wymienić sole kwasów tłuszczowych, takie jak sole kwasu oleinowego, rycynolowego, palmitynowego i stearynowego, kwasów z oleju koprowego ewentualnie uwodornionych; acylomleczany, w których rodnik acylowy zawiera 8-20 atomów węgla. Można także stosować słabo aninowe środki powierzchniowo czynne, takie jak kwasy alkilo-d-galaktozydouronowe i ich sole, oraz polioksyalkilenowane karboksyloetery, zwłaszcza zawierające 2-24 grup tlenku etylenu, i ich mieszaniny. Środki kondycjonujące, które może zawierać kompozycja według wynalazku, mogą być wybrane spośród środków znanych już jako poprawiające własności kosmetyczne włosów traktowanych kompozycjami detergentowymi, mianowicie zwłaszcza polimery kationowe, takie jak opisane np. w europejskim zgłoszeniu patentowym EP-A-0,337,354 i we francuskich zgłoszeniach patentowych FR-A-2,270,846,2,383,660,2,598,611,2,470,596 i 2,519,863; polimery amfoteryczne takie jak opisane np. w zgłoszeniu patentowym EP-A-O,269,243, w opisie patentowym USA 3,836,537 i w wymienionych powyżej dwóch ostatnich francuskich zgłoszeniach patentowych; silikony i ich pochodne, takie jak opisane np. w zgłoszeniach patentowych EP-A-0,398,177 i EP-A-0,492,657, a także, chociaż w dużo mniejszym zakresie, niektóre anionowe polimery. Oczywiście można stosować mieszaniny środków kondycjonujących. Istotną cechą kompozycji detergentowej według wynalazku jest zawartość w niej co najmniej jednego kwasu karboksylowego, który jest hydroksylowany w pozycji α(taki związek ma też nazwę α-hydroksykwas) lub jego pochodnych. Pochodne kwasu mogą stanowić sole (np. z organicznymi zasadami lub metalami alkalicznymi) lub laktydy (wytworzone przez autoestryfikację cząsteczek a-hydroksykwasu). Taki α-hydroksykwas może być kwasem mono- lub polikarboksylowym zawierającym jedną lub więcej hydroksylowych grup funkcyjnych, z których co najmniej jedna musi znajdować się w pozycji a (przy węglu obok grupy karboksylowej). W końcowej kompozycji detergentowej kwas może być w postaci wolnego kwasu i/lub w postaci jednej z jego soli (sole z zasadą organiczną lub zwłaszcza z metalem), w zależności od końcowego ph kompozycji lub alternatywnie w postaci odpowiedniego laktydu (formy wytworzonej przez autoestryfikację cząsteczek). Kompozycja detergentowa według wynalazku może oczywiście zawierać jeden lub więcej a-hydroksykwasów lub ich pochodnych. Jako przykłady takich związków można wymienić między innymi kwas cytrynowy, kwas mlekowy, metylomlekowy, fenylomlekowy, kwas jabłkowy, kwas migdałowy, kwas glikolowy, kwas tartronowy, kwas winowy, kwas glukonowy, kwas benzylowy i 2-hydroksykaprylowy.
6 176 576 Inne związki typu α-hydroksykwasów odpowiednie jako składniki kompozycji według wynalazku są wymienione w europejskim zgłoszeniu patentowym EP-A- 0,413,528. Korzystne są kwasy kosmetycznie kompatybilne i dopuszczalne do stosowania na włosy, skórę i/lub owłosioną skórę głowy. Szczególnie korzystnie kompozycja według wynalazku zawiera jako alpha-hydroksykwas kwas cytrynowy, mlekowy lub winowy. Kompozycje detergentowe według wynalazku korzystnie posiadają następujący skład: a) anionowy środek (środki) powierzchniowo czynny: od 5 do 20% wag. całkowitego ciężaru kompozycji; b) amfoteryczny środek (środki) powierzchniowo czynny; od 30 do 60% wag. całkowitego ciężaru anionowego środka lub środków zawartych w kompozycji; c)środek(środki)kondycjonujący;od 0,01 do 10% wag. całkowitego ciężaru kompozycji; d) α-hydroksykwas (kwasy); jak wskazano powyżej. Nośnikiem lub podłożem dla kompozycji detergentowej według wynalazku korzystnie jest woda lub wodno-alkoholowy roztwór niższego alkoholu, takiego jak etanol, izopropanol lub butanol. Kompozycje detergentowe według wynalazku mają końcowe ph zwykle w zakresie 2-8. Korzystnie, ph jest w zakresie 3-7. ph można doprowadzić do żądanej wartości w sposób typowy przez dodatek do kompozycji zasady (organicznej lub nieorganicznej), np. wodnego roztworu amoniaku lub pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowej aminy posiadającej jedną lub więcej grupy aminowe, takie jak monoetanoloamina, dietanoloamina, trietanoloamina, izopropanoloamina lub 1,3-propanodiamina. Korzystnie stosuje się wodny roztwór amoniaku. Zobojętnienie α-hydroksykwasu zasadą ma dodatkową zaletę polegającą na korzystnym tworzeniu się buforu, który eliminując zmienność ph, umożliwia zwiększenie stabilności szamponu; ponadto takie zobojętnienie zwykle powoduje samorzutne zagęszczenie szamponu, co często jest wymagane w tego typu zastosowaniu. Kompozycje detergentowe według wynalazku mogą oczywiście zawierać dodatkowo wszystkie zwykle stosowane w szamponach substancje pomocnicze, np. substancje zapachowe, środki konserwujące, środki sekwestrujące, środki zagęszczające (zwłaszcza PEG i pochodne PEG), środki zmiękczające, modyfikatory piany, barwniki, środki nadające perłowość, środki utrzymujące wilgotność, środki przeciwłupieżowe i przeciwłojotokowe, witaminy, środki zabezpieczające przed promieniowaniem słonecznym i inne. Kompozycje te mogą mieć postać płynów, zagęszczonych w większym lub mniejszym stopniu, kremów lub żeli i są głównie odpowiednie do mycia, pielęgnacji i/lub upiększania włosów. Poniżej przedstawione są przykłady ilustrujące wynalazek, których jednak nie należy traktować jako ograniczenia wynalazku. Przykład Przygotowano i badano trzy szampony według wynalazku (A, B i C), które miały następujący skład: Szampon A: Lauryloeterosiarczan sodu zawierający 2,2 moli tlenku etylenu (anionowy środek powierzchniowo czynny) Sulfobursztynian rycynoleilomonoetanoloamidu disodowy, sprzedawany pod nazwą REWORDEM S 1333 przez firmę REWO (anionowy środek powierzchniowo czynny) Kokoamidoetylo (N-hydroksyetylo-N-karboksymetylo) glicynian sodu, sprzedawany pod nazwą MIRANOL C2M przez RHONE-POULENC (amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny) 7,28 g 0,8 g 3,8 g
176 576 7 Usieciowana i czwartorzędowana hydroksy etyloceluloza, sprzedawana pod nazwą JR 400 przez firmę UNION CARBIDE (środek kondycjonujący) Monoizopropanoloamid kwasu z oleju z kopry (środek zagęszczający) 0,1 g 1,5 g EDTA 0,39g Środki konserwujące Kwas cytrynowy Woda 0,31 g 5,0 g do 100 g ph tego szamponu doprowadzono do wartości 4,5 dodatkiem wodnego roztworu amoniaku. Szampon B: Laurylosiarczan trietanoloaminy (anionowy środek powierzchniowo czynny) Laurylomonosulfobursztynian disodowy sprzedawany pod nazwą SETACIN F SPECIAL PASTE przez ZSICHIMMER SCHWARTZ (anionowy środek powierzchniowo czynny) Kokoamidoetylo (N-hydroksyetylo-N-karboksymetylo) glicynian sodu (amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny) Usieciowana i czwartorzędowana hydroksyetyloceluloza, sprzedawana pod nazwą JR 400 przez firmę UNION CARBIDE 10 g 0,8 g 1,14 g 0,2 g Kopolimer winylopirolidonu i metakrylanu dimetyloaminoetylu czwartorzędowany siarczanem dietylu, sprzedawany pod nazwą GAFQUAT 755 przez firmę ISP (środek kondycjonujący) 0,2 g EDTA Środki konserwujące Kwas cytrynowy Woda 0,26 g 0,11 g 5,0 g do 100 g ph tego szamponu doprowadzono do wartości 5 dodatkiem wodnego roztworu amoniaku. Szampon C: Lauryloeterosiarczan monoetanoloaminy zawierający 2,2 mola tlenku etylenu, sprzedawany pod nazwą SIPON LEM 225 przez firmę HENKEL (anionowy środek powierzchniowo czynny) Kokoamidoetylo (N-hydroksyetylo-N-karboksymetylo) glicynian sodu (amfoteryczny środek powierzchniowo czynny typu imidazoliny) Usieciowana i czwartorzędowana hydroksy etyloceluloza, sprzedawana pod nazwą JR 400 przez firmę UNION CARBIDE EDTA Środki konserwujące Kwas cytrynowy Woda 15,4 g 1,14 g 0,15 g 0,5 g 0,31 g 5,0 g do 100 g ph tego szamponu doprowadzono do wartości 5 dodatkiem wodnego roztworu amoniaku.
8 176 576 Kosmetyczne własności powyższych szamponów oceniała grupa ekspertów, stosując testy oparte na analizie sensorycznej prowadzone in vivo na wrażliwych włosach (w tym przypadku na włosach z trwałą ondulacją). Procedura była następująca: szampony nanoszono na wilgotne włosy, następnie zemulgowano i w końcu spłukiwano wodą po kilku minutach; po wysuszeniu włosy oceniali eksperci. Dla porównania badano także, zgodnie z taką samą procedurą, trzy kompozycje A', B' i C, różniące się od odpowiednich kompozycji A, B i C tylko brakiem α-hydroksykwasów i tym, że ph takie samo jak kompozycji według wynalazku uzyskiwano za pomocą dodatku kwasu solnego. Po ocenie stanu włosów grupa ekspertów doszła do wniosku, że kompozycje według wynalazku mają następujące korzystne zalety w porównaniu z odpowiednimi kompozycjami porównawczymi: włosy po wysuszeniu wykazują lekkość, miękkość, gładkość i połysk. Ponadto testy na wytrzymałość mechaniczną prowadzone na włosach, które były wielokrotnie traktowane szamponem porównawczym i szamponami według wynalazku, wykazały, że w przypadku szamponów według wynalazku nie ma dającej się zauważyć straty mechanicznej wytrzymałości włosów. Wzor Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł.