DECYZJA Nr 93 / ŻG / 2013

Podobne dokumenty
DECYZJA Nr 33 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 48 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 45 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 98 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 17/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 43 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 52 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 12 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 23 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 77 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 79 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 65 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 72 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 35 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 20 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 18 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 22 / KB ŻG / 2014

DECYZJA Nr 49 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 44 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 7 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 10 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 102 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 13 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 52/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 12 / KB ŻG / 2016

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 13 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 89 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 27/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 113 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 10 / KB ŻG / 2016

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 104 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 15 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 82 / ŻG / 2013

WARMIŃSKO-MAZURSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 8 / KB ŻG / 2015

DECYZJA Nr 4 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 87 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 45 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 80 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 41 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 65/ ŻG / 2013

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 28 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2012

Transkrypt:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 29.11.2013 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.273.2013 DECYZJA Nr 93 / ŻG / 2013 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 4 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 z późn. zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013, poz. 267) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy ME LINH Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, ul. Lutomierska 115 b karę pieniężną w kwocie 3.000,00 zł (słownie: trzy tysiące złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego zafałszowanej, w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.) potrawy o nazwie cielęcina z cytryną i papryką wartości 11,00 zł z uwagi na podanie niezgodnie z prawdą danych w zakresie składu surowcowego (w jadłospisie deklarowano cielęcina z cytryną i papryką, a do jej przygotowania użyto mięso wieprzowe) Uzasadnienie W dniach od 20 do 24 września 2013 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer ŻG.8361.273.2013 z dnia 20.09.2013r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, przeprowadzili kontrolę w barze orientalnym Sajgon zlokalizowanym w Łodzi przy ul. Traktorowej 67, należącym do ME LINH Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, ul. Lutomierska 115 B. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577, ze zm.), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 1

2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz. U. z 27.10.2004 s. 4 ze zm.), art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219 ze zm.) w obecności osoby czynnej (20.09.2013 r.) oraz wspólnika ( ) (23.09.2013 r. i 24.09.2013 r.). Inspektorzy występując w charakterze nabywców zakupili potrawy deklarowane w miejscu sprzedaży (jadłospis) jako cielęcina z cytryną i papryką w cenie 11 zł i kaczka po tajlandzku w cenie 16 zł, które zostały wyprodukowane w dniu 20 września 2013 r. w barze orientalnym Sajgon zlokalizowanym w Łodzi przy ul. Traktorowej 67, należącym do ME LINH Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi, ul. Lutomierska 115 B. Zamówienie zostało złożone w oparciu o dane zawarte w jadłospisie wywieszonym na ścianie baru. W toku czynności kontrolnych stwierdzono, że do przygotowania zamówionej potrawy o nazwie handlowej kaczka po tajlandzku użyto surowców zgodnych z deklaracją zawartą w jadłospisie, natomiast do przygotowania potrawy o nazwie handlowej cielęcina z cytryną i papryką użyto mięsa wieprzowego zamiast cielęciny. O fakcie tym (przygotowanie potrawy z innego gatunku mięsa) inspektorzy zostali powiadomieni dopiero po ujawnieniu charakteru służbowego. Obsługująca inspektorów kasjerka (oświadczenie z dnia 20 września 2013 r.) wyjaśniła, że przyjęte od inspektorów zamówienie przekazała osobie zastępującej kucharza, która je przygotowała i nie jest ona w stanie określić, czy osoba ta ją prawidłowo zrozumiała. Natomiast zatrudniony w placówce kucharz ( ) oświadczył (pismo z dnia 20 września 2013 r.), że w czasie jego nieobecności zastępował go kolega z Wietnamu (nie podał danych osobowych, nie ma z nim kontaktu), który nie zna języka polskiego i nie jest kucharzem, a w czasie jego nieobecności miał tylko smażyć sajgonki. W prowadzonym postępowaniu wyjaśniającym kucharz ( ) potwierdził fakt, że zastępujący go kolega do przygotowania potrawy pod nazwą cielęcina z cytryną i papryką użył wieprzowiny zamiast cielęciny. Z przedłożonych w toku kontroli dokumentów wynikało, że ostatniego zakupu cielęciny kontrolowany przedsiębiorca dokonał w dniu 17.09.2013 r. za fakturą VAT numer 1490/2013 wystawioną przez Bibiannę Wojtczak, ul. Rydzowa 16, 91-211 Łódź w ilości 5 kg, zaś poprzednio zakupu cielęciny dokonał w dniu 28.08.2013 r. w ilości 7,6 kg (faktura VAT nr 1351/2013 wystawiona przez Bibiannę Wojtczak, ul. Rydzowa 16, 91-211 Łódź). W dniu kontroli 20 września 2013 r. na stanie magazynowym placówki znajdował się niewielki kawałek cielęciny. Nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli z dnia 20 września 2013 r. (numer akt ŻG.8361.273.2013) oraz na zdjęciach wykonanych w trakcie kontroli. Ujawniona nieprawidłowość w zakresie oznakowania potrawy, polegająca na podaniu niezgodnie z prawdą danych w zakresie składu surowcowego świadczyła o jej zafałszowaniu w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze. zm.), zwanej dalej ustawą o jakości. W związku z powyższym w dniu 30 października 2013 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie wymierzenia, na podstawie art. 40 a 2

ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości, kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu zafałszowanej potrawy. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, lecz z tego prawa nie skorzystała. Przedmiotowe pismo zostało odebrane w dniu 31 października 2013 r. W dniu 07 listopada 2013 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło pismo, w którym strona podała wielkości osiągniętego przychodu i obrotu w 2012 roku. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi mając na uwadze powyższe ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Zgodnie z art. 3 pkt 10 ustawy o jakości artykuł rolno spożywczy zafałszowany to produkt, którego skład jest niezgodny z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych, albo produkt, w którym zostały wprowadzone zmiany, w tym zmiany dotyczące oznakowania mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości, jeżeli niezgodności te lub zmiany w istotny sposób naruszają interesy konsumentów, w szczególności jeżeli: a) dokonano zabiegów, które zmieniły lub ukryły jego rzeczywisty skład lub nadały mu wygląd produktu zgodnego z przepisami dotyczącymi jakości handlowej, b) w oznakowaniu podano nazwę niezgodną z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych albo niezgodną z prawdą, 3

c) w oznakowaniu podano niezgodne z prawdą dane w zakresie składu, pochodzenia, terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości, zawartości netto lub klasy jakości handlowej. Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) zafałszowanej potrawy. Na skutek przeprowadzonego postępowania Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej. Ustalając wysokość kary wziął pod uwagę: 1. najwyższy stopień szkodliwości czynu, gdyż użycie do przygotowania potrawy mięsa wieprzowego zamiast deklarowanej cielęciny w rażący sposób naruszało interesy konsumentów. Stosowanie podmiany asortymentowej przy sporządzaniu zamówionego dania, poprzez zastępowanie mięsa deklarowanego w oznakowaniu (cielęcina) innym (wieprzowina) i nie poinformowanie o tym fakcie konsumenta przy przyjmowaniu bądź realizacji zamówienia, wprowadza go w błąd co do charakterystyki środka spożywczego w szczególności jego składu i właściwości. Konsument otrzymywał potrawę niezgodną z jego oczekiwaniami. Należy tu również podkreślić aspekt ekonomiczny, gdyż mięso wieprzowe jest znacznie tańsze od cielęciny; 2. wysoki stopień zawinienia, ponieważ przedmiotowa potrawa została wyprodukowana w placówce gastronomicznej należącej do strony i w związku z tym to ona ponosi pełną odpowiedzialność za jej jakość handlową. Nie zwalnia strony z odpowiedzialności fakt, iż potrawę przygotowała osoba nie będąca kucharzem i nie znająca języka polskiego, gdyż została ona dopuszczona do pracy przez osoby zatrudnione przez stronę. Pracownicy wiedzieli, że osoba ta nie jest kucharzem i nie zna języka polskiego, a mimo to zezwolili jej na przygotowywanie potraw bez zapewnienia właściwego nadzoru, przez to dopuścili do przygotowywania zafałszowanej potrawy. Ponadto przedsiębiorca, jako podmiot prowadzący działalność w zakresie usług gastronomicznych powinien znać obowiązujące przepisy prawa żywnościowego i dołożyć wszelkich starań, aby ich przestrzegać, a tego obowiązku nie dopełnił i wprowadził do obrotu handlowego środek spożywczy zafałszowany; 3. wysoki zakres naruszenia, bowiem informacja o składzie potrawy stanowi jeden z najważniejszych elementów jakości handlowej, zatem wprowadzenie do obrotu zafałszowanej co do składu potrawy stanowi istotne z punktu widzenia jej właściwości naruszenie wymagań. Podanie w oznakowaniu nierzetelnej, nieprawdziwej informacji co do składu, a tym samym co do właściwości dania narusza przepisy mające na celu ochronę konsumentów; 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy - z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości; 4

5. niską wielkość obrotu, podaną przez kontrolowanego przedsiębiorcę. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości, dotyczące kar za produkty zafałszowane łączna wysokość kary w tym przypadku nie może być niższa niż 1000,00 zł i wyższa niż 10 % przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary (w tym przypadku zł), a także w oparciu o treść art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę w wysokości 3.000,00 zł. Pouczenie: 1. Zgodnie z art. 127 1 i 2 kpa, art. 129 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie (00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 730 Łódź, ul. Gdańska 38). w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 3.000,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz. 7 30 9 30 i 13 30 14 30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz. 8 00 10 00 i 14 00 15 00 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Otrzymują: 1. ME LINH Sp. z o. o. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) ul. Lutomierska 115 b 91-041 Łódź 2. a/a 5