Karla i Jonas reż. Charlotte Sachs Bostrup MATERIAŁY DYDAKTYCZNE DLA NAUCZYCIELI SPIS TREŚCI 1. Scenariusz lekcji. (str. 2) Temat: Kto przestaje byd przyjacielem, nigdy nim nie był. Rozmawiamy o przyjaźni Karli i Jonasa. 2. Karta pracy. (str. 5) 1
Opracowanie: Paulina Krześniak SCENARIUSZ LEKCJI JĘZYKA Temat: Kto przestaje byd przyjacielem, nigdy nim nie był. Rozmawiamy o przyjaźni Karli i Jonasa. CELE LEKCJI rozwijanie w uczniach wrażliwości estetycznej przez kontakt ze sztuką filmową; kształcenie umiejętności rekonstruowania poznanej fabuły; zachęcanie uczniów do rozmowy na poruszane w filmie tematy (m.in. przyjaźo, lojalnośd, poświęcenie, tęsknota za rodzicami, różnice między życiem z rodziną a mieszkaniem w domu dziecka); dwiczenie umiejętności opowiadania z uwzględnieniem zasad kultury słowa; rozwijanie w uczniach umiejętności rozumienia postaw bohaterów; kształcenie umiejętności przedstawiania swoich poglądów oraz prowadzenia dyskusji: argumentowania, wnioskowania, formułowania sądów. METODY I FORMY PRACY opowiadanie z uwzględnieniem zasad kultury słowa; dyskusja; pogadanka; karta pracy; praca w parach. ŚRODKI DYDAKTYCZNE CZAS film Karla i Jonas, reż. Ch. Sachs Bostrup, Dania 2010; fiszki, na których zapisane są punkty składające się na plan wydarzeo w filmie; karty pracy dla wszystkich uczniów. 1 lekcja 2
PRZEBIEG LEKCJI 1. Wprowadzenie. Nauczyciel prosi uczniów o podzielenie się wrażeniami po obejrzeniu filmu. Warto zapytad dzieci: co im się w filmie podobało, a co nie? czy film podejmował ważne i interesujące dla nich tematy? czy losy bohaterów były dla nich zajmujące? 2. Porządkowanie fabuły: rozsypanka. Nauczyciel dzieli klasę na pięcioosobowe zespoły. Każdy zespół dostaje identyczny komplet fiszek, na których znajdują się, zredagowane w formie punktów, wydarzenia przedstawione w filmie Karla i Jonas. Zadaniem uczniów jest ułożenie ich w kolejności chronologicznej, tak by przedstawiały fabułę filmu. Zespół, który jako pierwszy poprawnie wykona zadanie można nagrodzid w ustalony wcześniej sposób. 3. Opowiadanie z uwzględnieniem zasad kultury słowa. Chętna lub wybrana osoba streszcza opowiedzianą w filmie historię, korzystając z utworzonego planu wydarzeo. 4. Pogadanka. Prowadzący zadaje dzieciom pytanie, dlaczego ich zdaniem Jonas wstydził się tego, że jest wychowankiem domu dziecka. Warto zachęcid uczniów, by spróbowali postawid się w sytuacji wychowanków domów dziecka. Możliwe, że w rozmowie pojawi się rozróżnienie na duże placówki oraz małe, rodzinne domy dziecka. Dobrze jest podkreślid podobieostwa i różnice między sytuacją wychowanków jednych i drugich. Warto także zachęcid dzieci, by spróbowały opisad dom, w którym mieszka Jonas. Rozmowa ta staje się punktem wyjścia do kolejnego elementu lekcji. Nauczyciel pyta uczniów, czym ich zdaniem różni się życie dziecka wychowującego się w rodzinie od życia jego rówieśnika, który mieszka w domu dziecka. Spostrzeżenia dzieci nauczyciel zapisuje w narysowanej wcześniej na tablicy tabeli. Przykład uzupełnionej tabeli: Życie w domu, z rodziną Życie w domu dziecka miłośd i wsparcie bliskich zainteresowanie i uwaga ze strony rodziny działania podejmowane wspólnie z rodziną (gry, zabawy, wyjścia itd.) wspólne posiłki własny (ewentualnie dzielony z rodzeostwem) pokój poczucie osamotnienia koniecznośd dzielenia się uwagą i zainteresowaniem opiekunów z innymi wychowankami dzielenie przestrzeni z innymi wychowankami (niekoniecznie lubianymi) mniej swobody w organizowaniu wolnego czasu 5. Dyskusja. Prowadzący zachęca dzieci do rozmowy na temat wyprawy Karli i Jonasa w poszukiwaniu matki chłopca. Pyta on uczniów, czy ich zdaniem Karla postąpiła dobrze, wyruszając w podróż z Jonasem. Należy przypomnied uczniom o konieczności uargumentowania swojego stanowiska. Możliwe argumenty: Karla postąpiła dobrze: - dziewczynka pomogła przyjacielowi; - okazała się lojalna; - działanie podjęte przez dzieci doprowadziło do odnalezienie matki Jonasa. Karla postąpiła źle: - wyprawa była niebezpieczna, a jej powodzenie nie było gwarantowane; - wyprawa nie została dobrze przygotowana (dzieci miały za mało pieniędzy); - można było zacząd od wypróbowania innych sposobów na odnalezienie mamy Jonasa. 6. Karta pracy. Nauczyciel prosi dzieci o wykonanie polecenia pierwszego z kart pracy. Wybrane lub chętne dzieci odczytują swoje propozycje. 3
7. Praca w parach. Uczniowie dobierają się w pary. Jedna osoba wciela się w rolę Jonasa, druga zaś w rolę Karli. Zadaniem ucznia odgrywającego rolę Karli jest przedstawienie drugiej osobie wybranego pomysłu działania, które dzieci mogłyby podjąd, aby odszukad mamę Jonasa. Dzieci mają odbyd rozmowę na temat tego pomysłu. Po zakooczeniu nauczyciel pyta uczniów, jakie były ich wrażenia podczas wykonywania zadania. 8. Pogadanka. Nauczyciel jeszcze raz podkreśla, że Karla zdecydowała się pomóc Jonasowi, ponieważ był on jej przyjacielem. Warto potraktowad to stwierdzenie jako punkt wyjścia do rozmowy na temat tego, czym dla dzieci jest przyjaźo. Można poruszyd m.in. następujące tematy Dlaczego warto mied przyjaciela? Jakie cechy powinien mied prawdziwy przyjaciel? Co można zrobid dla przyjaciela, a czego nawet dla niego nigdy robid się nie powinno? PRACA DOMOWA Nauczyciel prosi dzieci o wykonanie zadania drugiego z karty pracy. 4
Karta pracy Zadanie 1. Jakie działania mogli podjąd Karla i Jonas, aby znaleźd mamę chłopca, ale nie narażad się na trudną i niebezpieczną wyprawę do innego miasta? Jeśli uważasz, że to, co zrobiły dzieci, było najlepszym rozwiązaniem, uzasadnij swoje zdanie. Zadanie 2. Jakich zasad powinniśmy, Twoim zdaniem, przestrzegad w przyjaźni? Jak należy postępowad wobec przyjaciela, a czego robid nie wolno? Stwórz swój własny kodeks przyjaźni. Kodeks przyjaźni 5