Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Podobne dokumenty
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ

Sposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Ć W I C Z E N I E N R O-1

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA W PRZEZROCZYSTYM MATERIALE METODĄ KĄTA NAJMNIEJSZEGO ODCHYLENIA

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU.

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU CZĘŚĆ (A-zestaw 1) Instrukcja wykonawcza

Wyznaczanie dyspersji optycznej pryzmatu metodą kąta najmniejszego odchylenia.

Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru

Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1

WYDZIAŁ.. LABORATORIUM FIZYCZNE

Ć W I C Z E N I E N R M-2

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK. Instrukcja wykonawcza

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

ĆWICZENIE NR 79 POMIARY MIKROSKOPOWE. I. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z budową mikroskopu i jego podstawowymi możliwościami pomiarowymi.

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Ćwiczenie z fizyki Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej soczewki oraz współczynnika załamania światła

Optyka. Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat. Prawa odbicia i załamania. Uniwersytet Rzeszowski, 22 listopada 2017

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Analiza widmowa spektralnych lamp gazowych przy użyciu spektrogoniometru.

Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów optycznych.

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI

Skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13)

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Pomiar współczynnika załamania światła OG 1

Ćwiczenie Nr 8 Współczynnik załamania refraktometr Abbego

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

BADANIE MIKROSKOPU. POMIARY MAŁYCH DŁUGOŚCI

POMIARY WYMIARÓW ZEWNĘTRZNYCH, WEWNĘTRZNYCH, MIESZANYCH i POŚREDNICH

Ćw. 16. Skalowanie mikroskopu i pomiar małych przedmiotów

9. Własności ośrodków dyspersyjnych. Pomiar dyspersji materiałów za pomocą spektrometru

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 5

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.

Ćwiczenie 2 Mostek pojemnościowy Ćwiczenie wraz z instrukcją i konspektem opracowali P.Wisniowski, M.Dąbek

Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela.

Ć W I C Z E N I E N R O-3

Wyznaczanie momentów bezwładności brył sztywnych metodą zawieszenia trójnitkowego

ĆWICZENIE 44 BADANIE DYSPERSJI. I. Wprowadzenie teoretyczne.

Ćw. 16. Skalowanie mikroskopu i pomiar małych przedmiotów

Pracownia Fizyczna ćwiczenie PF-10: Badanie widm emisyjnych za pomocą spektroskopu pryzmatycznego

WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Wyznaczanie ogniskowej soczewki za pomocą ławy optycznej

POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

TARCZA KOLBEGO V 7-22

Załamanie światła, Pryzmat

Człowiek najlepsza inwestycja

Optyka. Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat. Równania zwierciadeł i soczewek. Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

f = -50 cm ma zdolność skupiającą

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

STOLIK OPTYCZNY 1 V Przyrząd jest przeznaczony do wykonywania ćwiczeń uczniowskich z optyki geometrycznej.

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU

Badanie ciał na równi pochyłej wyznaczanie współczynnika tarcia statycznego

KATEDRA TECHNOLOGII MASZYN I AUTOMATYZACJI PRODUKCJI ĆWICZENIE NR 2 POMIAR KRZYWEK W UKŁADZIE WSPÓŁRZĘDNYCH BIEGUNOWYCH

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Ćw. 2: Analiza błędów i niepewności pomiarowych

Ćwiczenie 14. Sprawdzanie przyrządów analogowych i cyfrowych. Program ćwiczenia:

Rys. 1. Schemat układu pomiarowego do wyznaczania składowych pola magnetycznego Ziemi

Ć W I C Z E N I E N R O-4

S P E K T R O S K O P S Z K O L N Y P R Y Z M A T Y C ZN Y 1

POMIARY OPTYCZNE Współczynnik załamania #1. Damian Siedlecki

Podstawowe informacje o przedmiocie (niezależne od cyklu)

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

Sprawdzenie narzędzi pomiarowych i wyznaczenie niepewności rozszerzonej typu A w pomiarach pośrednich

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

Laboratorium fizyczne

Grupa: Elektrotechnika, Studia stacjonarne, II stopień, sem. 1. wersja z dn Laboratorium Techniki Świetlnej

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

Podstawy opracowania wyników pomiarów

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

SPRAWDZANIE SŁUSZNOŚCI PRAWA OHMA DLA PRĄDU STAŁEGO

Ć W I C Z E N I E N R O-6

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

Człowiek najlepsza inwestycja FENIKS

Transkrypt:

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu Ć wiczenia laboratoryjne z fizyki Ćwiczenie 10 Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą najmniejszego odchylenia w pryzmacie Kalisz, luty 2005 r. Opracował: Ryszard Maciejewski

Część doświadczalna Celem ćwiczenia jest: wyznaczenie kąta φ łamiącego pryzmatu, wyznaczenie kąta δ min najmniejszego odchylenia w pryzmacie, wyznaczenie współczynnika n załamania światła, Pomiary i obliczenia Materiały i przyrządy prymaty, źródło światła, stolik z podziałką kątową, Przebieg ćwiczenia Pomiar kąta łamiącego φ pryzmatu 1. Umieścić pryzmat na stoliku z podziałką kątową, tak aby dwusieczna kąta łamiącego pryzmatu była w przybliżeniu równoległa do światła padającego na pryzmat, a środek pryzmatu pokrywał się ze środkiem okręgu z naniesioną podziałką kątową. Rys. 1 Wyznaczanie kąta łamiącego pryzmatu - 2 -

2. Skierować wiązkę światła na pryzmat jak na rys.3. 3. Odczytać na podziałce kątowej kąty α l i α p promieni odbitych z lewej i prawej strony pryzmatu. Zero podziałki kątowej znajduje się nad kątem łamiącym pryzmatu. 4. Pomiary z pkt. 3 powtórzyć trzykrotnie i policzyć wartość średnią kątów. 5. Z rys.3 wynika, że φ = α 1 + α 2 oraz ε = 2(α 1 + α 2 ). Z tych warunków możemy obliczyć kąt φ łamiący pryzmatu: 6. Wyniki zanotować w tabeli. α l α p ϕ = 2 Pomiar δ min kąta najmniejszego odchylenia światła 1. Ustawić pryzmat na stoliku w sposób pokazany na rysunku poniżej. Rys. 2 Wyznaczenie kąta odchylenia promienia w pryzmacie 2. Obracać stolikiem tak, aby kąt odchylenia promienia malał (promień będzie się przybliżał do pewnej granicznej wartości, a następnie się od niej oddalał). 3. Odczytać z podziałki kątowej wartość najmniejszą kąta δ l. 4. Ostrożnie podnieść pryzmat ze stolika i odczytać wartość kata wiązki nie odchylonej δ 0. 5. Obliczyć kąt najmniejszego odchylenia ze wzoru: δ min = δ l δ 0 6. Wartości wpisać do tabeli pomiarowej. 7. Odwrócić pryzmat symetryczne względem promienia padającego. 8. Powtórzyć trzykrotnie pomiary dla δ p od pkt.2 do pkt. 6 (dla promienia odchylanego teraz w prawą stronę). - 3 -

9. Obliczyć wartość średnią δ l i δ p. 10. Obliczyć kąt najmniejszego odchylenia ze wzoru: δ min = δ l δ 0 oraz δ min = δ p δ 0 11. Wartości wpisać do tabeli pomiarowej. ` 12. Obliczyć wartość kąta najmniejszego odchylenia δ2 min bez pomiaru kąta promienia nieodchylonego ze wzoru: 13. Wartości wpisać do tabeli pomiarowej. 14. Obliczony kąt δ2 min porównać z katem δ min. δ δ l δ p 2 min = 2-4 -

Tabela pomiarowa Pomiar kąta łamiącego φ pryzmatu Odbicie od ścianki lewej Odbicie od ścianki prawej Pomiar 1 2 3 Pomiar 1 2 3 α l = α p = Średnia wartość α l = Średnia wartość α l = ε = φ = Pomiar δ min kąta najmniejszego odchylenia światła Odbicie od ścianki lewej Odbicie od ścianki prawej Pomiar 1 2 3 Pomiar 1 2 3 δ l = δ p = Średnia wartość δ l = Średnia wartość δ p = δ 0 = δ 0 = δ min = δ min = δ2 min = Pojęcia kluczowe Pryzmat, prawo załamania światła, współczynnik załamania, dyspersja pryzmatu, kąt łamiący, bieg promieni w pryzmacie. - 5 -

Ocena błędów oszacować błąd odczytu na podziałce kątowej, aby wyeliminować błąd paralaksy, oko w chwili odczytywania odpowiedniej podziałki skali, winno być umieszczone w płaszczyźnie prostopadłej do skali, błąd δ l,, δ p, α l, α l obliczyć jako błąd średniej arytmetycznej, gdyż zwykle wykonujemy 3 pomiary. Literatura uzupeł niają ca 1. Stanisław Szuba Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 1996 r. 2. Tadeusz Dryński Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN Warszawa1967 r. 3. Henryk Szydłowski Pracownia fizyczna, PWN Warszawa 1975 r. 4. Michał Halaunbrenner Ćwiczenia praktyczne z fizyki kurs średni, PZWSz 5. R.Resnick, D.Halliday Fizyka dla studentów nauk przyrodniczych i technicznych, tom I, wydanie IV, PWN, Warszawa 1980 r. 6. Marta Skorko Fizyka, PWN Warszawa 1980 r. 7. Szczepan Szczeniowski Fizyka doświadczalna cz.i, PWN, Warszawa 1980 r. 8. C.Kittel, W.D.Knight, M.A.Ruderman Mechanika, PWN, Warszawa 1973 r., wyd.ii 9. R.P.Feynman, R.B.Leighton, M.Sands Feynmana wykłady z fizyki, tom I, część I, PWN, Warszawa 1971 r. - 6 -