RZECZPOSPOLITA ( 12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 184654 POLSKA (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 314974 Urząd Patentowy (22) Data zgłoszenia: 26.06.1996 Rzeczypospolitej Polskiej (51) IntCl7 E04B 2/96 (54) Elewacja termoizolacyjna (30) Pierwszeństwo: 17.07.1995,DE,19525956.4 (73) Uprawniony z patentu: Norsk Hydro a.s., Oslo, NO (43) Zgłoszenie ogłoszono: 20.01.1997 BUP 02/97 (72) Twórcy wynalazku: Harald Schulz, Krumbach, DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 29.11.2002 WUP 11/02 (74) Pełnomocnik: Niewieczerzał Jan, POLSERVICE PL 184654 B1 ( 5 7 ) 1 Elewacja term oizolacyjna w postaci zbudowanej jak o elewacja elementowa konstrukcji nośnej z oddzielonych termicznie profilów metalowych, w której płaszczyzny elewacyjne są utworzone z umieszczonych na przemian co najmniej jednego elementu oszklenia i co najmniej jednego elem entu podokiennego, i w której między wewnętrzną i zewnętrzną stroną elewacji znajduje się co najmniej jedna strefa oddzielająca termicznie, przy czym element podokienny ma zewnętrzną osłonę od strony zewnętrznej, wewnętrzną osłonę od strony wewnętrznej i znajdującą się między nimi izolację cieplną, a ponadto przebiegająca w sposób ciągły główna konstrukcja nośna jest umieszczona centralnie względem wewnętrznej 1 zewnętrznej płaszczyzny elewacyjnej, przy czym element oszklenia oraz element podokienny są oprawione w ramę, która stanowi część konstrukcji nośnej, znam ienna tym, że element oszklenia (2) i element podokienny (3) są ukształtow ane jako termicznie oddzielone wzajemnie, pojedyncze elementy, połączone z konstrukcją nośną przy czym w kierunku pionowym oddzielenie profilów ( 1 ) znajduje się w każdym przejściu między elementem podokiennym (3) i elementem oszklenia (2) a w profile (1) są wsadzone łączące je wzajemnie, ukształtow ane jako izolujące termicznie wsuwki statyczne (9), przy czym na elemencie podokiennym (3) wzdłuż jego całego obwodu jest umieszczona izolacja termiczna względem jego wewnętrznej osłony Fig 1 Fig 4 Fig 5
Elewacja termoizolacyjna Zastrzeżenia patentowe 1. Elewacja termoizolacyjna w postaci zbudowanej jako elewacja elementowa konstrukcji nośnej z oddzielonych termicznie profilów metalowych, w której płaszczyzny elewacyjne są utworzone z umieszczonych na przemian co najmniej jednego elementu oszklenia i co najmniej jednego elementu podokiennego, i w której między wewnętrzną i zewnętrzną stroną elewacji znajduje się co najmniej jedna strefa oddzielająca termicznie, przy czym element podokienny ma zewnętrzną osłonę od strony zewnętrznej, wewnętrzną osłonę od strony wewnętrznej i znajdującą się między nimi izolację cieplną, a ponadto przebiegająca w sposób ciągły główna konstrukcja nośna jest umieszczona centralnie względem wewnętrznej i zewnętrznej płaszczyzny elewacyjnej, przy czym element oszklenia oraz element podokienny są oprawione w ramę, która stanowi część konstrukcji nośnej, znamienna tym, że element oszklenia (2) i element podokienny (3) są ukształtowane jako termicznie oddzielone wzajemnie, pojedyncze elementy, połączone z konstrukcją nośną, przy czym w kierunku pionowym oddzielenie profilów (1) znajduje się w każdym przejściu między elementem podokiennym (3) i elementem oszklenia (2), a w profile (1) są wsadzone łączące je wzajemnie, ukształtowane jako izolujące termicznie, wsuwki statyczne (9), przy czym na elemencie podokiennym (3) wzdłuż jego całego obwodu jest umieszczona izolacja termiczna względem jego wewnętrznej osłony. 2. Elewacja według zastrz. 1, znamienna tym, że wsuwki statyczne (9) mają mniejszą długość od wysokości piętra i w elemencie podokiennym (3) są usytuowane naprzeciw siebie w odstępie czołowym. 3. Elewacja według zastrz. 1, znamienna tym, że wsuwki statyczne (9) mają mniejszą długość od wysokości piętra i w elemencie oszklenia (2) s ą usytuowane naprzeciw siebie w odstępie czołowym. 4. Elewacja według zastrz. 1, znamienna tym, że wsuwka statyczna (9) ma okładzinę (10) z materiału termoizolacyjnego. 5. Elewacja według zastrz. 4, znamienna tym, że okładzina (10) z materiału termoizolacyjnego rozciąga się przez obszar rozdziału ram (7, 8). 6. Elewacja według zastrz. 4, znamienna tym, że okładzina (10) z materiału termoizolacyjnego zaczyna się w obszarze rozdziału ram (1, 8). 7. Elewacja według zastrz. 4, znamienna tym, że okładzina (10) składa się z tworzywa sztucznego. 8. Elewacja według zastrz. 1, znamienna tym, że zwrócona ku elementowi oszklenia (2) strona ramy (8) elementu podokiennego (3) ma zakończoną równo z ramą (8) od strony zewnętrznej listwę izolacyjną (12), która łączy ramę (8) z wewnętrzną osłoną (5) elementu podokiennego (3). 9. Elewacja według zastrz. 8, znamienna tym, że listwa izolacyjna (12) składa się z drewna. 10. Elewacja według zastrz. 8, znamienna tym, że listwa izolacyjna (12) składa się z wytrzymałego na nacisk tworzywa sztucznego. 11. Elewacja według zastrz. 8, znamienna tym, że listwa izolacyjna (12) składa się z odpornych na nacisk włókien mineralnych. 12. Elewacja według zastrz. 8 albo 9, albo 10, albo 11, znamienna tym, że do ramy (7) elementu oszklenia (2) jest przyłączona listwa uszczelniająca (13), która przylega do listwy (12) w pobliżu wewnętrznej osłony (5). * * * Przedmiotem wynalazku jest elewacja termoizolacyjna.
3 Znane są elewacje termoizolacyjne w postaci zbudowanej jako elewacja elementowa konstrukcji nośnej z oddzielonych termicznie profilów metalowych, w której płaszczyzny elewacyjne są utworzone z umieszczonych na przemian co najmniej jednego elementu oszklenia i co najmniej jednego elementu podokiennego, i w której między wewnętrzną i zewnętrzną stroną elewacji znajduje się co najmniej jedna strefa oddzielająca termicznie. Element podokienny ma zewnętrzną osłonę od strony zewnętrznej, wewnętrzną osłonę od strony wewnętrznej i znajdującą się między nimi izolację cieplną a ponadto przebiegająca w sposób ciągły główna konstrukcja nośna jest umieszczona centralnie względem wewnętrznej i zewnętrznej płaszczyzny elewacyjnej. Element oszklenia oraz element podokienny są oprawione w ramę, która stanowi część konstrukcji nośnej. Tego rodzaju elewacje termoizolacyjne są znane w różnorodnych formach wykonania. Pomimo istniejących już w tych elewacjach podziałów termicznych w obszarze konstrukcji nośnej występują straty ciepła wskutek porównywalnie złej izolacji termicznej profilów ramowych elementów podokiennych. Wartość współczynnika k dla ramy mieści się zasadniczo między wartościami 1,8 i 2,8 W/m2k. Natomiast wartość współczynnika k dla samego elementu podokiennego, bez ramy, a więc bez profilu, mieści się w granicach od 0,3 do 0,6 W/m2k Profile stanowią więc tym samym w obszarze podokiennym słabe miejsce pod względem izolacyjności. Celem wynalazku jest zastosowanie w elewacji termoizolacyjnej wspomnianego powyżej typu, takich środków, dzięki którym uniknie się niekorzystnej wartości współczynnika k ramy w obszarze podokiennym, względnie zostanie ona obniżona, i zmniejszone zostanie przenoszenie ciepła przez profile z obszaru okiennego do obszaru podokiennego. Elewacja termoizolacyjna w postaci zbudowanej jako elewacja elementowa konstrukcji nośnej z oddzielonych termicznie profilów metalowych, w której płaszczyzny elewacyjne są utworzone z umieszczonych na przemian co najmniej jednego elementu oszklenia i co najmniej jednego elementu podokiennego, i w której między wewnętrzną i zewnętrzną stroną elewacji znajduje się co najmniej jedna strefa oddzielająca termicznie, przy czym element podokienny ma zewnętrzną osłonę od strony zewnętrznej, wewnętrzną osłonę od strony wewnętrznej i znajdującą się między nimi izolację cieplną a ponadto przebiegająca w sposób ciągły główna konstrukcja nośna jest umieszczona centralnie względem wewnętrznej i zewnętrznej płaszczyzny elewacyjnej, przy czym element oszklenia oraz element podokienny są oprawione w ramę, która stanowi część konstrukcji nośnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że element oszklenia i element podokienny są ukształtowane jako termicznie oddzielone wzajemnie, pojedyncze elementy, połączone z konstrukcją nośną, przy czym w kierunku pionowym oddzielenie profilów znajduje się w każdym przejściu między elementem podokiennym i elementem oszklenia, a w profile są wsadzone łączące je wzajemnie, ukształtowane jako izolujące termicznie, wsuwki statyczne, przy czym na elemencie podokiennym wzdłuż jego całego obwodu jest umieszczona izolacja termiczna względem jego wewnętrznej osłony. Korzystnie, wsuwki statyczne mają mniejszą długość od wysokości piętra i w elemencie podokiennym są usytuowane naprzeciw siebie w odstępie czołowym. Korzystnie, wsuwki statyczne mają mniejszą długość od wysokości piętra i w elemencie oszklenia są usytuowane naprzeciw siebie w odstępie czołowym. Korzystnie, wsuwka statyczna ma okładzinę z materiału termoizolacyjnego. Korzystnie, okładzina z materiału termoizolacyjnego rozciąga się przez obszar rozdziału ram. Korzystnie, okładzina z materiału termoizolacyjnego zaczyna się w obszarze rozdziału ram. Korzystnie, okładzina składa się z tworzywa sztucznego. Korzystnie, zwrócona ku elementowi oszklenia strona ramy elementu podokiennego ma zakończoną równo z ramą od strony zewnętrznej listwę izolacyjną która łączy ramę z wewnętrzną osłoną elementu podokiennego. Korzystnie, listwa izolacyjna składa się z drewna. Korzystnie, listwa izolacyjna składa się z wytrzymałego na nacisk tworzywa sztucznego. Korzystnie, listwa izolacyjna składa się z odpornych na nacisk włókien mineralnych.
4 184 654 Korzystnie, do ramy elementu oszklenia jest przyłączona listwa uszczelniająca, która przylega do listwy w pobliżu wewnętrznej osłony. Zaletę rozwiązania według wynalazku stanowi to, że osiągnięto lepsze oddzielenie cieplne elementów podokiennych od elementów oszklenia, w szczególności przez ich rozłożenie na pojedyncze elementy. Rama elementu podokiennego jest więc na całym obwodzie termicznie ekranowana względem elementu oszklenia i względem przestrzeni wewnętrznej. Pojedyncze elementy są równomiernie nawleczone za pomocą wsuwek statycznych rozciągających się poprzez cały obszar oddzielenia. Wsuwka statyczna może w całości składać się z materiału termoizolacyjnego, jednak korzystniejsze jest, jeżeli wsuwka statyczna ma rozciągającą się poprzez obszar rozdziału ram, albo zaczynającą się w obszarze rozdziału ram, okładzinę z materiału termoizolacyjnego. Podczas gdy sama wsuwka statyczna składa się ze stali lub aluminium, okładzina jest korzystnie wykonana z tworzywa sztucznego. Dzięki temu, że do ramy elementu oszklenia jest przyłączona listwa uszczelniająca, przylegająca do listwy izolującej w pobliżu wewnętrznej osłony, uzyskuje się zamknięcie szczeliny pomiędzy ramą elementu podokiennego i elementu oszklenia. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie konstrukcję elewacji w rzucie głównym i, po lewej stronie, w przekroju ze szczeliną dylatacyjną znajdującą się na wysokości rozpory podokiennej, fig. 2 - elewację ukazaną jak na fig. 1, lecz ze szczeliną dylatacyjną znajdującą się na wysokości sufitu, względnie podłogi, fig. 3 - konstrukcję elewacji w przekroju pionowym wzdłuż linii I-I, u góry, i wzdłuż linii II-II, u dołu, według fig. 1, fig. 4 - elewację w przekroju poziomym wzdłuż linii III-III według fig. 1, fig. 5 - elewację w przekroju poziomym wzdłuż linii IV-IV według fig. 1, fig. 6 - elewację w przekroju poziomym wzdłuż linii V-V według fig. 1, fig. 7 - elewację w przekroju pionowym wzdłuż linii I-I, u góry, i wzdłuż linii II-II, u dołu, według fig. 2, fig. 8 - elewację w przekroju poziomym wzdłuż linii III-III według fig. 2, a fig. 9 - elewację w przekroju poziomym wzdłuż linii IV-IV według fig. 2. Przedstawiona na rysunku konstrukcja elewacji jest zbudowana jako elewacja elementowa. W kierunku pionowym są oznaczone na przemian tworzące elewację elementy oszklenia 2 - na fig. 1i fig. 2 oznaczone przez F - i elementy podokienne 3 - oznaczone przez B, przy czym zasadniczo może też łączyć się ze sobą bezpośrednio kilka elementów oszklenia lub elementów podokiennych. Między wewnętrzną i zewnętrzną stroną elewacji znajduje się co najmniej jedna termiczna strefa rozdzielcza, przy czym element podokienny 3 ma zewnętrzną osłonę 4 od strony zewnętrznej, wewnętrzną osłonę 5 od strony wewnętrznej, i znajdującą się między nimi izolację cieplną 6. Przebiegająca w sposób ciągły główna konstrukcja nośna jest tak wykonana, że jest usytuowana w przybliżeniu centralnie wewnątrz elewacji. Ponadto elementy oszklenia 2 i elementy podokienne 3 są odpowiednio oprawione w ramy 7, 8. Element oszklenia 2 i element podokienny 3 są wykonane jako termicznie oddzielone wzajemnie od siebie pojedyncze elementy. Jak uwidoczniono na fig. 1 i fig. 2 elementy oszklenia 2 i elementy podokienne 3 są wzajemnie połączone za pomocą rozciągających się poprzez obszary rozdziału wsuwek statycznych 9. Rozdzielenie w kierunku pionowym ma przy tym postać szczelin dylatacyjnych w co drugim elemencie. Przy układzie przemiennym elementów podokiennych 3 i elementów oszklenia 2 szczelina dylatacyjna może więc znajdować się na wysokości sufitu, względnie podłogi (fig. 2) lub na wysokości rozpory podokiennej (fig. 1), przy czym strop międzypiętrowy jest oznaczony jako 1. Wsuwka statyczna 9 ma, rozciągającą się poprzez obszar rozdziału ram 7, 8, albo zaczynającą się w obszarze rozdziału ram 7, 8, okładzinę 10 z materiału termoizolacyjnego, jak to uwidoczniono zwłaszcza na fig. 3 i 7. Ta okładzina 10 wykonana jest odpowiednio z tworzywa sztucznego, podczas gdy sama wsuwka wykonana jest z aluminium lub ze stali. Zwrócona ku elementowi oszklenia strona ramy 8 elementu podokiennego 3, ma jak uwidoczniono na fig. 3 i fig. 7, zakończoną równo z ramą od strony wewnętrznej listwę izolacyjną 12,
5 która łączy ramę 8 z wewnętrzną osłoną 5 elementu podokiennego 3. Listwa izolacyjna 12 może składać się z drewna, z odpornego na nacisk tworzywa sztucznego lub z odpornych na nacisk włókien mineralnych. Ponadto, do ramy 7 elementu oszklenia 2 jest przyłączona listwa uszczelniająca 13, która przylega do listwy 12 w pobliżu wewnętrznej osłony 5. Przekrój na fig. 9 ukazuje jak może być ukształtowany podział poziomy elementu podokiennego, przy czym zastosowano tu te same środki termoizolacyjne, co w strefie brzegowej elementu podokiennego 3. Układ ten jest poza tym niezależny od tego, gdzie znajduje się szczelina dylatacyjna według fig. 1 lub fig. 2. Na zewnętrznej strony elewacji ramy 7, 8 są wzajemnie uszczelnione listwami uszczelniającymi 11.
Fig. 3
Fig 4 Fig. 5
Fig. 6
Fig. 7
Fig. 8 Fig. 9
Fig.1 Fig. 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.