Wskazówki do wykonania Ćwiczenia 4a (Word 2007) Autor: dr Mariusz Giero Pracujemy na tekście wykonanym w ćwiczeniu 4: otwieramy ćwiczenie 4 (dokument Word) i przez Zapisz jako tworzymy jego kopię pod nazwą ćwiczenie 4a. Indeks (Skorowidz) Należy przygotować indeks taki jak we wzorze pod linkiem tekst po sformatowaniu (indeks jest na stronie 17). Indeks tworzy się w dwóch krokach: Krok I: oznaczenie (wskazanie) słów, które mają być umieszczone w indeksie. Krok II: wygenerowanie indeksu (indeks jest generowany na podstawie oznaczeń słów wykonanych w kroku I). 1. Krok I. Oznaczenie słów. Na przykładzie słowa : Sposób I: 1.1. Zaznaczamy słowo (aby je odnaleźć można skorzystać z wyszukiwarki: CTRL F albo NARZĘDZIA GŁÓWNE - ZNAJDŹ. Jeśli korzystamy z wyszukiwarki, słowo po znalezieniu będzie od razu zaznaczone). 1.2. ODWOŁANIA OZNACZ HASŁO OZNACZ ZAMKNIJ. Obok słowa pojawi się zapis { XE }. W ten sposób program odnotowuje, że słowo ma być umieszczone w indeksie. Tego zapisu na wydruku nie będzie. Chcąc ukryć go na ekranie wyłączamy podgląd znaków niedrukowanych : NARZĘDZIACH GŁÓWNYCH. 1.3. W ten sam sposób oznaczamy jeszcze dwa słowa: kliknięcie i przesunąć. będąc w Sposób II: w przypadku dużej liczby słów wygodniej oznaczyć słowa za pomocą pliku konkordancji. Patrz p. 8. 2. Krok II. Wygenerowanie indeksu. 2.1. Wpisujemy tekst Indeks na końcu dokumentu, po Spisie tabel. Przechodzimy do nowego akapitu. 2.2. ODWOŁANIA WSTAW INDEKS. Formaty: Formalny. Kolumny: 1. OK. 3. Usunięcie słowa z indeksu. Usunięcie wymaga dwóch kroków: Krok I: odznaczenia słowa. Krok II: aktualizacji indeksu. Usunięcie na przykładzie słowa przesunąć : 3.1. Krok I. Odznaczenie polega na skasowaniu oznaczenia, tj. zapisu: { XE przesunąć }. Uwaga: aby ten zapis był widoczny należy pamiętać o włączeniu podglądu znaków niedrukowanych :. 3.2. Krok II. Aktualizację indeksu robimy analogicznie jak aktualizację Spisu treści: PPM GDZIEKOLWIEK NA ZAWARTOŚCI INDEKSU AKTUALIZUJ POLE. 4. Oznaczenie wszystkich wystąpień słowa w tekście czyli jak uzyskać, aby w indeksie były wymienione wszystkie strony, na których słowo występuje. Na przykładzie słowa : 4.1. Zaznaczamy słowo, dalej ODWOŁANIA OZNACZ HASŁO - OZNACZ WSZYSTKO 4.2. Aby zobaczyć efekt aktualizujemy indeks tak jak w p. 3.2. II sposób oznaczania: patrz p. 8. 5. Usunięcie słowa z indeksu, które oznaczaliśmy przez Oznacz wszystko. Na przykładzie słowa : Sposób I: 5.1. Można postąpić tak jak w p. 3.1 i po kolei odznaczać, a następnie zaktualizować indeks. Może to być jednak czasochłonne. Sposób II (szybsza metoda): wykorzystanie narzędzia do zamiany słów. 5.2. CTRL H (albo NARZĘDZIA GŁÓWNE ZAMIEŃ) ZNAJDŹ: wpisujemy WIĘCEJ ustawiamy kursor na końcu słowa w polu Znajdź i dalej SPECJALNE POLE. Przy słowie powinno się pojawić ^d. Następnie w polu ZAMIEŃ NA na wpisujemy samo słowo i wybieramy ZAMIEŃ WSZYSTKO. Uwaga: ^d oznacza, że program ma szukać zapisu w klamerkach umieszczonego za słowem czyli oznaczenia indeksowego tego słowa i zamieniać na samo słowo czyli bez oznaczenia. ^d można wpisywać bezpośrednio z klawiatury zamiast wybierać ze Specjalne. 5.3. Aby zobaczyć efekt aktualizujemy indeks.
6. Hasła w indeksie umieszcza się w mianowniku, ale w tekście mogą występować w innych przypadkach. Np. w tekście występuje słowo wydruku, ale w indeksie umieszcza się słowo wydruk (mianownik) i numer strony na której występuje słowo wydruku : 6.1. Zaznaczamy słowo wydruku, dalej ODWOŁANIA OZNACZ HASŁO - w HASŁO GŁÓWNE zmieniamy z wydruku na wydruk - OZNACZ WSZYSTKO. 6.2. Aktualizujemy indeks aby zobaczyć efekt. II sposób oznaczania: patrz p. 8. 7. Umieszczenie haseł w indeksie w układzie hasło główne hasło podrzędne. Na przykładzie klikniesz hasło główne, dwukrotnie hasło podrzędne. 7.1. Zaznaczamy słowo dwukrotnie. ODWOŁANIA OZNACZ HASŁO. W polu HASŁO GŁÓWNE należy wpisać słowo klikniesz, a w polu HASŁO PODRZĘDNE słowo dwukrotnie - OZNACZ WSZYSTKO. 7.2. Aby zobaczyć efekt aktualizujemy indeks. II sposób oznaczania: patrz p. 8 8. II sposób oznaczania haseł. Hasła możemy oznaczać za pomocą pliku konkordancji. Oznaczania zostaną zrobione uwzględniając przypadki z punktów: 4, 5 i 7. 8.1. W oddzielnym pliku tworzymy tabelę dwukolumnową. 8.2. W pierwszej kolumnie wpisujemy słowa, które mają być oznaczone. 8.3. W drugiej kolumnie pod jakim hasłem mają się pojawić w indeksie. 8.4. Przykładowa tabela do oznaczenia haseł zgodnie z ćwiczeniem 4a: a owi naciśniesz dwukrotnie przycisk kliknięcie przeciągnij przesunąć wskaźnik wydruk zaznaczyć :naciśniesz klikniesz:dwukrotnie klikniesz:przycisk kliknięcie przeciągnij przesunąć wskaźnik wydruk zaznaczyć Sytuacja z p. 6. Wystąpienie słowa a ma być umieszczone w indeksie w mianowniku: w lewej kolumnie wpisujemy a w prawej. Sytuacja z p. 7. Wystąpienie słowa naciśniesz ma być umieszczone w indeksie jako hasło podrzędne słowa : w lewej kolumnie wpisujemy naciśniesz, w prawej hasło główne i po dwukropku hasło podrzędne: naciśniesz. 8.5. Utworzony w ten sposób plik nazywa się plikiem konkordancji. Zapisujemy plik. 8.6. Oznaczamy słowa z pomocą pliku konkordancji. Będąc w ćwiczeniu 4a: Odwołania Wstaw indeks Autooznaczanie wskazujemy nasz plik konkordancji Otwórz. Oznaczono wszystkie wystąpienia słów podanych w pliku konkordancji. 8.7. Dalej można już utworzyć indeks tak jak omówiono to w p. 2. Uwaga: Dopisując słowa w pliku konkordancji i ponownie wykonując Autoznaczanie program oznaczy dopisane słowa. ALE ten sposób nie zadziała, gdy chcemy odznaczyć słowa, tj. gdy z pliku konkordancji usuniemy słowa i wykonamy Autoznaczanie. Odznaczanie haseł można jedynie zrobić tak jak opisano to w punkcie 3 lub 5. 9. Tekst (Tytuł) Indeks formatujemy tak jak Spis tabel (tym samym stylem). Dzięki temu indeks będzie zaczynał się od nowej strony i zostanie umieszczony w spisie treści po wykonaniu aktualizacji spisu treści.
Bibliografia Bibliografię (Spis literatury, z której korzystaliśmy pisząc własny tekst) tworzy się w dwóch krokach. Krok I: w oddzielnym pliku tworzy się bazę danych pozycji bibliograficznych. Baza może być używana do generowania bibliografii w wielu dokumentach, dlatego w takiej bazie można umieszczać nie tylko pozycje potrzebne do bibliografii w jednym konkretnym dokumencie, ale też takie, które być może przydadzą się w innych dokumentach. Bazę można uzupełniać. Krok II: podczytujemy (podpinamy) bazę do konkretnego dokumentu (tekstu). Wskazujemy, które pozycje mają być umieszczone jako bibliografia. Na podstawie naszego wskazania program generuje bibliografię w konkretnym dokumencie. 1. Krok I. Przygotowanie bazy danych pozycji bibliograficznych. 1.1. Musi być otwarty dowolny dokument, albo utworzony pusty dokument. Tylko wtedy narzędzie do tworzenia bazy jest aktywne. 1.2. ODWOŁANIA ZARZĄDZAJ ŹRÓDŁAMI PRZEGLĄDAJ. Jeśli w folderze jest plik Sources.xml (jeśli nie przejdź do p. 1.3) należy go skopiować do swojego folderu i zmienić nazwę na bibliografia_nasze_inicjaly OK. Po lewej stronie okienka Menedżer Źródeł powinno być Źródło dostępne w: nazwa pliku z naszą bibliografią czyli bibliografia_nasze_inicjaly. Usuwamy całą zawartość listy po lewej stronie (są to przykładowe pozycje bibliograficzne). 1.3. Pomiń ten punkt jeśli w folderze był plik Sources.xml. ODWOŁANIA ZARZĄDZAJ ŹRÓDŁAMI NOWE. Wpisz cokolwiek w polu autor OK Przeglądaj. W folderze powinien być plik Sources.xml. Dalej postępuj tak jak w p. 1.2. 1.4. Wpisywanie danych do bazy bibliograficznej: Będąc w MENEDŻERZE ŹRÓDEŁ: NOWE I WYPEŁNIAMY POLA FORMULARZA: Pozycja I: AUSTIN, J. L. (1962). How to Do Things with Words. London: Oxford University Press. Typ źródła: Książka Autor: nie wpisujemy danych w polu, ale wybieramy Edytuj i tam wypełniamy dane: John Langshaw Austin. Przy generowaniu bibliografii program automatycznie tworzy inicjały imion. Tytuł: How to Do Things with Words Rok: 1962 Miasto: London Wydawca: Oxford University Press Kończymy wprowadzanie pozycji: OK Pozycja II: DAVIDSON, J. Subsequent versions of invitations, offers, requests, and proposals dealing with potential or actual rejection. [ed.] Atkinson, J. Maxwell and J. Heritage. New York : Springer Verlag, 1984, pp. 102-128 Przed wprowadzeniem danych zahaczykować Pokaż wszystkie pola bibliografii Typ źródła: Część książki Autor: Judy Davidson Tytuł: Subsequent versions of invitations, offers, requests, and proposals dealing with potential or actual rejection Autor książki: zostawić puste, jest to praca zbiorowa Tytuł książki: Structures of Social Action: Studies in Conversation Analysis Rok: 1984 Miasto: New York Wydawca: Springer Verlag Redaktor: przez Edytuj: Pierwszy redaktor: J. Maxwell Atkinson, drugi redaktor: John Heritage Strony: 102-128 Pozycja III: CROFT, W. (1993). The role of domains in the interpretation of metaphors and metonymies.
Cognitive Linguistics(4/4), pp. 335-370. Typ źródła: Artykuł z czasopisma Autor: William Croft Tytuł: The role of domains in the interpretation of metaphors and metonymies Tytuł czasopisma: Cognitive Linguistics Rok: 1993 Strony: 335-370 Tom: 4 Numer: 4 Pozycja IV: NOWACKI, J. M.. Texnologia a typografia. Retrieved from ftp://ftp.gust.org.pl/pub/gust/bulletin/06/01-jmn.pdf. Typ źródła: Dokument z witryny sieci Web Autor: Janusz Marian Nowacki Nazwa strony sieci Web: Texnologia a typografia Adres URL: ftp://ftp.gust.org.pl/pub/gust/bulletin/06/01-jmn.pdf UWAGA: Do bazy należy dopisać 4 własne pozycje bibliograficzne, po jednej z każdej kategorii. 1.5. Po wprowadzeniu danych zamykamy menedżera źródeł. Można zamknąć inne dokumenty, które był otwarte. 2. Krok II. Utworzenie (wygenerowanie) bibliografii: 2.1. Bibliografię utworzymy w dokument ćwiczenie 4a. Otwieramy ten dokument. 2.2. Wpisujemy tekst Bibliografia po indeksie na końcu dokumentu i przechodzimy do nowego akapitu. 2.3. Podczytujemy bazę danych: 2.3.1. Otwieramy MENEDŻERA ŹRÓDEŁ: ODWOŁANIA ZARZĄDZAJ ŹRÓDŁAMI 2.3.2. A następnie: PRZEGLĄDAJ WSKAZUJEMY NA NASZ PLIK Z BAZĄ BIBLIOGRAFICZNĄ OK. 2.4. Po lewej stronie Menedżera źródeł pokaże się zawartość naszej bazy. Wskazanie, z których pozycji ma być utworzona bibliografia w konkretnym dokumencie polega na umieszczeniu ich na liście po prawej stronie za pomocą przycisku Kopiuj. Kopiujemy 6 dowolnych pozycji. Zasada: Program tworzy bibliografię w konkretnym dokumencie z pozycji, które znajdują się na liście po prawej stronie. 2.5. Zamykamy Menedżera źródeł. 2.6. ODWOŁANIA BIBLIOGRAFIA WSTAW BIBLIOGRAFIĘ. Zostaje utworzona bibliografia. 3. Style bibliograficzne. Wygląd bibliografii możemy zmienić wybierając styl bibliograficzny: 3.1. ODWOŁANIA ROZWINĄĆ LISTĘ STYL I WYBRAĆ STYL, np. ISO 690 odwołania numeryczne. Cechy tego stylu: Pozycje bibliograficzne są ponumerowane. Dane autorów pogrubione. Tytuły pochylone. Zastosowana interpunkcja: po autorze kropka, po tytule kropka, po miejscu wydania dwukropek, po nazwie wydawnictwa przecinek i podany rok. 4. Cytowania czyli powołanie się w tekście na pozycję z bibliografii. 4.1. Ustawiamy się w miejscu gdzie ma być umieszczone cytowanie. 4.2. ODWOŁANIA WSTAW CYTAT WYBIERAMY ŻĄDANĄ POZYCJĘ. W zależności jaki styl bibliograficzny jest wybrany taki będzie wygląd cytowania. Np. dla ISO 690 odwołania numeryczne cytowanie jest umieszczone w postaci numeru w zwykłym nawiasie. Umieścimy 3 cytowania: 4.2.1. Jako źródło tabeli. Usunąć numer, który był wpisany pod tabelą wcześniej i w to miejsce wstawić powołanie na dowolną pozycję. 4.2.2. Na końcu pierwszego zdania poniżej tej tabeli w formie: (Więcej w (2)). 4.2.3. Na końcu drugiego zdania poniżej tej tabeli w formie: (zob. (3)). Aby dodatkowo podać numer strony: PPM NA CYTOWANIU EDYTUJ CYTAT PODAĆ STRONY.
4.3. Jeśli do bazy nie wprowadziliśmy jeszcze pozycji na, którą chcemy się powołać, możemy ją wprowadzić albo bezpośrednio przez Menedżera źródeł: ODWOŁANIA ZARZĄDZAJ ŹRÓDŁAMI NOWE WPISUJEMY POZYCJĘ OK. albo przez: WSTAW CYTAT DODAJ NOWE ŹRÓDŁO WPISUJEMY POZYCJĘ - OK. Pozycja jest wprowadzona i możemy umieścić cytowanie tak jak w p. 4.2. 5. Aktualizacja bibliografii 5.1. W spisie bibliograficznym powinny się znajdować tylko te pozycje na które powołujemy się w naszym tekście (te dla których robiliśmy cytowania). 5.2. Otwieramy Menedżera Źródeł (p. 2.3.1). Po prawej stronie jest lista pozycji, z których wygenerowana jest bibliografia. Te na które są zrobione cytowania są zahaczykowane. Usuwamy po prawej stronie niezahaczykowane pozycje przez Usuń. I zamykamy Menedżera. 5.3. Aktualizację bibliografii wykonuje się tak jak aktualizację Spisów i indeksu: PPM W OBRĘBIE WYGENEROWANEJ BIBLIOGRAFII AKTUALIZUJ POLE. 6. Aktualizacja cytowań 6.1. Jeśli stosujemy styl bibliograficzny gdzie cytowania są umieszczone w formie numerów, to po dodaniu lub usunięciu pozycji bibliograficznej w menedżerze źródeł numer może być nieaktualny (program nieaktualizuje automatycznie numerów). 6.2. Cytowania mogą się znajdować w różnych miejscach tekstu i trudno aktualizować każde oddzielnie. 6.3. Aby zaktualizować wszystkie za jednym razem: ZAZNACZAMY CAŁY TEKST (CTRL A) PPM GDZIEKOLWIEK AKTUALIZUJ POLE. Program będzie aktualizował kolejno wszystkie pola, które były wygenerowane, tj. Spisy, Indeks, Bibliografię i wreszcie cytowania. Akceptujemy kolejne aktualizacje. 7. Dodanie pozycji bibliograficznej: patrz p. 4.3. Dodawana pozycja jest wpisywana od razu po lewej (czyli do bazy) jak i po prawej stronie (czyli do pozycji, z których generowana jest bibliografia w konkretnym dokumencie). 8. Modyfikacja pozycji bibliograficznej: OTWIERAMY MENEDŻERA ŹRÓDEŁ (P. 2.3.1) - WYBIERAMY ŻĄDANĄ POZYCJĘ PO LEWEJ STRONIE (CZYLI Z BAZY) EDYTUJ DOKONUJEMY ZMIAN OK. Jeśli ta pozycja znajdowała się też po prawej stronie, program poprosi o aktualizację także tam. Potwierdzamy. Uwaga: jeśli aktualizacja była przeprowadzona po prawej stronie, aby zobaczyć efekt, należy zaktualizować bibliografię tak jak w p. 5.3. 9. Usunięcie pozycji bibliograficznej. Dwie sytuacje: 9.1. Sytuacja I. Chcemy usunąć pozycję z bibliografii w naszym dokumencie: MENEDŻER ŹRÓDEŁ ZAZNACZAMY PO prawej STRONIE CO CHCEMY USUNĄĆ USUŃ ZAMKNIJ MENEDŻERA AKTUALIZUJEMY BIBLIOGRAFIĘ P. 5.3. Uwaga: jeśli jest cytowanie na tą pozycję (jest haczyk ), program nie pozwoli usunąć tej pozycji. Należy najpierw usunąć cytowanie (cytowania) na tą pozycję z naszego tekstu. Cytowanie usuwamy tak jak zwykły tekst. 9.2. Sytuacja II. Chcemy usunąć pozycję z bazy bibliograficznej: MENEDŻER ŹRÓDEŁ ZAZNACZAMY PO lewej STRONIE CO CHCEMY USUNĄĆ USUŃ ZAMKNIJ. 10. Język bibliografii, język cytowań. 10.1. Możemy wybrać w jakim języku mają być słowa strony, redaktorzy itd. Np. wybierając język angielski mamy ed., pp : DAVIDSON, J. Subsequent versions of invitations, offers, requests, and proposals dealing with potential or actual rejection. [ed.] Atkinson, J. Maxwell and J. Heritage. New York : Springer Verlag, 1984, pp. 102-128. Wybierając język polski mamy: DAVIDSON, J. Subsequent versions of invitations, offers, requests, and proposals dealing with potential or actual rejection. [red.] Atkinson, J. Maxwell i J. Heritage. New York : Springer Verlag, 1984, strony 102-128. 10.2. Wybór języka ustawia się dla każdej pozycji bibliograficznej oddzielnie: MENEDŻER ŹRÓDEŁ ZAZNACZAMY ŻĄDANĄ POZYCJĘ PO PRAWEJ STRONIE EDYTUJ WYBIERAMY JĘZYK OK. Program zapyta czy tę zmianę ma
również nanieść po lewej stronie czyli w bazie. Decyzja należy do użytkownika. Następnie aktualizujemy bibliografię jak w 5.3. 11. Docelowo proszę zrobić minimum 7 cytowań w dowolnych miejscach. I pozostawić w bibliografii 5 pozycji. Język bibliografii i cytowań ustawić na angielski. 12. Dodatkowe style bibliograficzne. 12.1. Pobieramy paczkę ze stylami: http://logika.uwb.edu.pl/mg/styles.zip 12.2. Paczkę należy wypakować do folderu dla Worda 2007: C:\Program Files\Microsoft Office\Office12\Bibliography\Style dla Worda 2010: C:\Program Files\Microsoft Office\Office14\Bibliography\Style UMIESZCZENIE INDEKSU, BIBLIOGRAFII I SPISÓW W SPISIE TREŚCI 1. Tworzymy styl o nazwie Spisy. Cechy stylu: 24 pt, Times New Roman, pogrubienie, Opcja: podział strony przed w Formatuj Akapit aby akapit zaczynał się od nowej strony. 2. Formatujemy tym stylem tekst: Spis rysunków, Spis tabel, Indeks, Bibliografia. 3. ODWOŁANIA SPIS TREŚCI WSTAW SPIS TREŚCI OPCJE. Na liście Dostępne style odszukujemy Spisy i w Poziom spisu treści wpisujemy 1 (czyli ten sam poziom co tytuły rozdziałów). Potwierdzamy aktualizację spisu treści.