Raport. Punkt Kontrolny 600. Integracja elementów symulatora i wyniki badań interakcji

Transkrypt

1 Raport Punkt Kontrolny 600 Integracja elementów symulatora i wyniki badań interakcji Numer Projektu: Akronim Projektu: Tytuł Projektu: Numer Zadania: Nazwa Zadania: Nazwa pliku: SYMDIAG Opracowanie i badania symulatora diagnostycznego statku powietrznego w technologii wirtualnej WP 500 i WP600 Integracja komponentów i uruchomienie struktury sprzętowoprogramowej. Badanie jakości odtwarzania i interakcji. SYMDIAG RAP PK600 - ITWL Strona 1 z 118

2 ZESPÓŁ WYKONAWCZY ITWL: Dr inż. Przemysław MĄDRZYCKI Kierownik Projektu Dr inż. Piotr GOLAŃSKI Mgr inż. Dariusz KARCZMARZ (doktorant) Mgr inż. Krzysztof BUTLEWSKI (doktorant) Mgr inż. Maria MARCINKOWSKA Mgr inż. Roman MARCHWICKI Mgr inż. Michał GRZYBEK Mgr inż. Małgorzata PERZ-OSOWSKA Mgr inż. Henryk SZKUDLARZ Mgr inż. Wojciech PUCHALSKI (doktorant) - Kierownik Zadania WP 500 Mgr Monika BUREK ZESPÓŁ WYKONAWCZY WSOSP: Dr inż. Andrzej RYPULAK Dr inż. Andrzej KOMOREK- Kierownik Zadania WP 600 Inż. Rafał BIEŃCZAK Mgr inż. Mirosław BIENIAS Mgr inż. Arkadiusz PAWLIK Mgr inż. Zbigniew POLAK Mgr Dariusz KOŁODZIEJSKI STUDENCI: Kamil KOLCZYŃSKI Politechnika Warszawska Katarzyna OLENIUK Wojskowa Akademia Techniczna Rafał GĄSIOROWSKI - Wojskowa Akademia Techniczna Strona 2 z 118

3 SPIS TREŚCI 1. WYKAZ PRZEDSIĘWZIĘĆ ZREALIZOWANYCH W RAMACH INTEGRACJI INSTALACJA I AKTYWACJA OPROGRAMOWANIA SYSTEMOWEGO NA WSZYSTKICH KOMPUTERACH KONFIGURACJA SYSTEMU WINDOWS INSTALACJA OPROGRAMOWANIA ANTYWIRUSOWEGO USTAWIENIE WŁAŚCIWEJ ROZDZIELCZOŚCI DLA MONITORÓW KALIBRACJA NAKŁADEK DOTYKOWYCH ZINTEGROWANYCH Z MONITORAMI LCD WCHODZĄCYCH W SKŁAD WYPOSAŻENIA KABINY SAMOLOTU KONFIGURACJA MONITORA V321 (M1) KONFIGURACJA MONITORÓW PA 241W (M2, M3, M4 I M5) KONFIGURACJA MONITORÓW X431BT (M6, M7, M8 I M9) KONFIGURACJA MONITORA PA 191WM (M10) SPIĘCIE KOMPUTERÓW W SIEĆ LOKALNĄ ETHERNET KONFIGURACJA SIECI ETHERNET KONFIGURACJA GRUPY DOMOWEJ Zmiana nazwy komputera Zmiana typu sieci lokalnej Tworzenie nowej grupy domowej Wyłączenie zapory systemu Windows Dołączanie komputerów do istniejącej sieci domowej ZABUDOWA ELEKTRONIKI W KONSTRUKCJI MECHANICZNEJ POSZCZEGÓLNYCH STANOWISK SYMULATORA OPIS PROGRAMÓW REALIZUJĄCYCH STEROWANIE PRACĄ SYMULATORA DIAGNOSTYCZNEGO URUCHOMIENIE, TESTOWANIE PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ SPRZĘTOWO- PROGRAMOWYCH ORAZ ZAŁOŻENIA DO BADAŃ INTERAKCJI ZAŁOŻENIA DO BADAŃ INTERAKCJI BADANIE MOŻLIWOŚCI WIZUALIZACJI PULPITÓW KOKPITU, WSKAŹNIKÓW I WŁĄCZNIKÓW BADANIE KOLORU ZOBRAZOWAŃ PULPITÓW KOKPITU BADANIE WIELKOŚĆ OBSZARU AKTYWNEGO ZWIĄZANEGO Z ELEMENTEM KOKPITU BADANIE MINIMALNEJ ODLEGŁOŚCI MIĘDZY DWOMA SĄSIADUJĄCYMI OBSZARAMI AKTYWNYMI OPIS APLIKACJI BADAWCZEJ WYNIKI PRZEPROWADZONYCH BADAŃ SPRAWDZENIE INTEGRACJI SPRZĘTOWO-PROGRAMOWEJ SYSTEMU WIZUALIZACJA PULPITÓW KOKPITU, WSKAŹNIKÓW I WŁĄCZNIKÓW KOLOR ZOBRAZOWAŃ PULPITÓW KOKPITU BADANIE WIELKOŚĆ OBSZARU AKTYWNEGO ZWIĄZANEGO Z ELEMENTEM KOKPITU BADANIE MINIMALNEJ ODLEGŁOŚCI MIĘDZY DWOMA SĄSIADUJĄCYMI OBSZARAMI AKTYWNYMI WNIOSKI Strona 3 z 118

4 1. Wykaz przedsięwzięć zrealizowanych w ramach integracji W ramach WP500 wykonano integrację poszczególnych elementów składowych symulatora w jedno środowisko sprzętowo-programowe - realizując poniższe zadania: 1. Instalacja i aktywacja na wszystkich komputerach niezbędnego oprogramowania systemowego (system operacyjny, niezbędne sterowniki, oprogramowanie antywirusowe, oprogramowanie sieciowe); 2. Dobór i ustawienie optymalnych rozdzielczości wszystkich monitorów ekranowych; 3. Kalibracja nakładek dotykowych zintegrowanych z monitorami LCD wchodzących w skład wyposażenia kabiny samolotu; 4. Spięcie całości w sieć lokalną Ethernet; 5. Zabudowa elektroniki w konstrukcji mechanicznej poszczególnych stanowisk symulatora: kabiny samolotu; lewego i prawego skrzydła z silnikami; bryły 3D samolotu; Instruktora. 6. Opracowanie oprogramowania realizującego uruchamianie i zamykanie wszystkich stanowisk roboczych w systemie symulatora ze stanowiska Instruktora. 7. Uruchomienie i przetestowanie przyjętych rozwiązań sprzętowo programowych; Strona 4 z 118

5 2. Instalacja i aktywacja oprogramowania systemowego na wszystkich komputerach W skład symulatora wchodzi w sumie 10 komputerów: w skład stanowiska wizualizacji kokpitu wchodzi 8 komputerów (Rys. 2.1.); w skład stanowiska wizualizacji kadłuba samolotu w 3D wchodzi 1 komputer (Rys. 2.2.); w skład stanowiska instruktora wchodzi 1 komputer (Rys. 2.3.). Rys Stanowisko wizualizacji kokpitu rozmieszczenie komputerów. Strona 5 z 118

6 M13 - MONITOR LCD 40 K9 Rys.2.2. Stanowisko wizualizacji kadłuba samolotu w 3D. M14 MONITOR 24 EA 241WM M15 MONITOR 24 EA 241WM K10 Rys.2.3. Stanowisko instruktora. Komputery wchodzące w skład wszystkich stanowisk symulatora są wyposażone w ten sam sposób, m.in. w: płytę główną Gigabyte P55A UD4; procesor Intel i7; 2 dyski twarde, każdy o pojemności 1TB, w konfiguracji RAID; 4GB RAM; kartę sieciową o prędkości 10/100/1000MBit/s; napęd optyczny CD/DVD SH-S223C; Strona 6 z 118

7 10 portów USB, w tym 2 porty na przednim panelu obudowy; zintegrowaną kartę dźwiękowa; karta graficzna NVIDIA GeForce GTX 460 z wyjściem DVI i VGA (z wyjątkiem komputerów K4 i K5, które są wyposażone w kartę graficzną NVIDIA QUADRO FX380, z 2 wyjściami DVI); mysz i klawiaturę; 32-bitowy system operacyjny Windows 7 Professional. W komputerach K4 i K5 konieczne było zastosowanie innej karty graficznej, ze względu na dołączone do nich monitory w obu przypadkach dołączone są po dwa monitory X431BT. Ich natywna rozdzielczość jest nietypowa wynosi 1920x480 i jest możliwa do osiągnięcia tylko na karcie graficznej ze złączem DVI. W przypadku podłączenia 2 takich monitorów do jednego komputera oznacza to konieczność posiadania karty graficznej o 2 wyjściach DVI. Dodatkowo karta graficzna powinna posiadać możliwość konfiguracji wspólnego pulpitu dla obu monitorów w przypadku kart NVIDIA taka funkcja nosi nazwę Mosaic. Powyższe kryteria spowodowały, że komputery K4 i K5 są wyposażone w karty NVIDIA QUADRO FX Konfiguracja systemu Windows 7 Na komputerach został zainstalowany system Windows 7 Professional, 32-bitowy. Po instalacji jedyną rzeczą, którą należy wykonać, jest aktywacja systemu. Należy ją wykonać w ciągu 30 dni od zainstalowania systemu. Do aktywacji jest potrzebne połączenie z internetem. Należy uruchomić albo Panel sterowania->system i zabezpieczenia->system, albo nacisnąć prawym przyciskiem myszy na ikonę Komputer a następnie wybrać Właściwości. Następnie należy sprawdzić jakie informacje znajdują się w obszarze Aktywacja systemu Windows (Rys. 2.4.). Strona 7 z 118

8 Rys.2.4. Okno System Panelu sterowania aktywacja systemu Windows. O ile system został prawidłowo aktywowany, w obszarze Aktywacja systemu Windows znajdzie się informacja System Windows został aktywowany. O ile aktywacja nie została przeprowadzona, lub się nie powiodła, w obszarze Aktywacja systemu Windows pojawi się zaznaczona na niebiesko informacja ile dni pozostało do aktywacji (lub że należy aktywować system niezwłocznie). W takim przypadku należy kliknąć w ten napis (mając połączenie z internetem) system połączy się z serwisem firmy Microsoft i sam dokona aktywacji. Korzystając z podłączenia komputera do internetu należy dokonać aktualizacji systemu Windows 7. W tym celu należy wybrać Panel sterowania->system i zabezpieczenia- >Windows Update. Następnie należy kliknąć w Sprawdź czy są aktualizacje (Rys.2.5.). Strona 8 z 118

9 Rys Windows Update. Następnie należy wybrać aktualizacje, które mają zostać zainstalowane i kliknąć w Zainstaluj aktualizacje. W przypadku niektórych aktualizacji może nastąpić konieczność ponownego uruchomienia komputera. Ponieważ komputer docelowo będzie włączony w sieć lokalną, bez dostępu do internetu, należy wyłączyć automatyczne wyszukiwanie aktualizacji. W tym celu należy wybrać Panel sterowania-> System i zabezpieczenia-> Windows Update-> Włącz lub wyłącz automatyczne aktualizowanie (Rys.2.6.). Strona 9 z 118

10 Rys Zakładka System i zabezpieczenia Panelu sterowania. Następnie w obszarze :Aktualizacje ważne należy wybrać opcję Nigdy nie sprawdzaj, czy są aktualizacje (niezalecane) i nacisnąć OK (Rys. 2.7.) Rys.2.7. Wyłączanie opcji aktualizacji automatycznych Instalacja oprogramowania antywirusowego Na komputerach Symulatora Diagnostycznego należy zainstalować programy antywirusowe ESET NOD32. Aby zainstalować program antywirusowy należy najpierw ze strony: Strona 10 z 118

11 pobrać aktualną wersję programu. Przed rozpoczęciem pobierania konieczne jest podanie nazwy użytkownika (EAV ) oraz hasła (dhnmsphpvn). Następnie należy uruchomić ściągnięty plik instalatora i wybrać tryb instalacji typowa (Rys. 2.8.) i nacisnąć Dalej. Rys.2.8. Instalator ESET NOD32 wybór trybu instalacji. Następnie należy wpisać nazwę użytkownika i hasło, takie same jakie przy ściąganiu pliku z internetu i nacisnąć Dalej (Rys.2.9.). Strona 11 z 118

12 Rys.2.9. Instalator ESET NOD32 wprowadzanie nazwy użytkownika. Następnie należy odznaczyć opcję Włącz system monitorowania zagrożeń ThreatSense.Net i nacisnąć Dalej (Rys.2.10.). Strona 12 z 118

13 Rys Instalator ESET NOD32 ustawianie parametrów raportowania systemu ThreatSense.Net. Następnie należy wybrać opcję Włącz wykrywanie potencjalnie niepożądanych aplikacji i nacisnąć Dalej (Rys.2.11.). Strona 13 z 118

14 Rys Instalator ESET NOD32 wykrywanie potencjalnie niebezpiecznych aplikacji. Następnie należy nacisnąć Instaluj (Rys.2.12.). Rys Instalator ESET NOD32 rozpoczęcie procesu instalacji programu. Strona 14 z 118

15 Po skończonej instalacji program się uruchomi automatycznie. Nie ma potrzeby ponownego uruchamiania komputera. Wygląd ekranu w widoku standardowym został przedstawiony na Rys Rys ESET NOD32 widok standardowy. Aby zmienić tryb wyświetlania ze standardowego na zaawansowany należy nacisnąć napis Zmień w lewym dolnym rogu okna programu ESET NOD32 a następnie w oknie, które się pojawi, należy nacisnąć Tak (Rys.2.14.). Strona 15 z 118

16 Rys ESET NOD32 zmiana widoku ze standardowego na zaawansowany. Baza wirusów programu powinna być jak najbardziej aktualna. W przypadku, gdy podłączenie komputera do internetu jest niemożliwe, należy ściągnąć z internetu plik z aktualną bazą wirusów, ze strony (konieczne będzie podanie nazwy użytkownika i hasła): a następnie rozpakować go do dowolnego katalogu (np: C:/aktualizacja). Następnie w widoku zaawansowanym, w menu Ustawienia, należy nacisnąć na Otwórz całe drzewo ustawień zaawansowanych (Rys.2.15.). Strona 16 z 118

17 Rys ESET NOD32 menu Ustawienia. Następnie należy znaleźć zmienić ustawienia serwera aktualizacji. W tym celu należy kliknąć na Aktualizacja, a następnie w oknie po prawej nacisnąć na Edytuj (Rys.2.16.). Rys ESET NOD32 zmiana serwera aktualizacji. Strona 17 z 118

18 Następnie należy dodać nowy serwer aktualizacji, o adresie odpowiadającym katalogowi, do którego zostały rozpakowane pliki bazy wirusów, np: C:/aktualizacja a następnie nacisnąć OK (Rys.2.17.). Rys ESET NOD32 edycja serwera aktualizacji. Następnie należy zaktualizować bazę wirusów wybierając w menu głównym najpierw Aktualizacja a następnie Aktualizuj bazę sygnatur wirusów (Rys.2.18.). Strona 18 z 118

19 Rys ESET NOD32 aktualizacja baz wirusów Ustawienie właściwej rozdzielczości dla monitorów Należy ustawić właściwe rozdzielczości dla wszystkich monitorów. Dla poszczególnych monitorów wynoszą one: x768 dla monitora M1-1920x1200 dla monitorów M2, M3, M4, M5 oraz M11, M12, M13 i M x900 dla monitora M6-1920x480 dla monitorów M7, M8, M9 i M10 Aby sprawdzić aktualną rozdzielczość monitorów należy na obszarze pulpitu nacisnąć prawym klawiszem myszy w dowolnym miejscu, następnie z menu, które się pojawi należy wybrać Rozdzielczość ekranu (Rys.2.19.). Strona 19 z 118

20 Rys Wejście w menu zmiany rozdzielczości ekranu. Następnie należy sprawdzić w obszarze Rozdzielczość czy wybrana wartość rozdzielczości jest właściwa o ile nie, to należy ją zmienić. Rys Zmiana rozdzielczości ekranu. Strona 20 z 118

21 W przypadku monitorów M6, M7, M8 i M9 może wystąpić konieczność zmiany fabrycznej rozdzielczości monitorów. Fabryczna rozdzielczość dla tych monitorów powinna być ustawiona na 1920x480 i, pod warunkiem połączenia monitora z komputerem przy pomocy kabla DVI, powinna być dostępna do wyboru w menu zmiany rozdzielczości (Rys.2.20.). O ile nie jest możliwe ustawienie takiej rozdzielczości, należy wejść do menu serwisowego monitora i zmienić jego fabryczna rozdzielczość. W tym celu należy przy włączonym monitorze naciskać na pilocie NEC RU-M117 (Rys.2.21.) kolejno klawisze: display, display, set, -, -, +, +, -, +, set, menu. Set Display strzałka góra Menu + Exit strzałka dół - Rys Pilot NEC RU-M117 do monitora X431BT. Klawisze należy naciskać w miarę szybko i dokładnie, z niewielkiej odległości (max cm) od czujnika, najlepiej jakiś czas od włączenia monitora. Jeżeli wejście w menu serwisowe się powiedzie, wtedy na monitorze w menu obok napisu DVI pojawi się słowo Expert Mode. Przy pomocy przycisków + i - należy przejść do zakładki Expert Mode. Tam przy pomocy strzałek góra/dół należy przejść do wiersza EDID. Następnie należy nacisnąć + i przejść do zmiany rozdzielczości. Należy ją zmienić na 1920x480, przy pomocy strzałek. Następnie wybór należy zaakceptować naciskając set. Aby wyjść z menu należy nacisnąć exit. Następnie należy ponownie uruchomić komputer. Strona 21 z 118

22 Do komputerów K2, K3 oraz K10 są dołączone po dwa monitory (odpowiednio M3 i M4, M2 i M5 oraz M14 i M15). W tych przypadkach należy ustawić dla tych monitorów wspólny obszar wyświetlania. W menu Rozdzielczość ekranu w obszarze Wiele ekranów należy zaznaczyć opcję Rozszerz te ekrany (Rys ). Dodatkowo należy zwrócić uwagę na kolejność ułożenia monitorów ważne, aby monitorem położonym po lewej stronie (czyli ekranem, na którym będzie wyświetlane np: menu Start systemu Windows) był monitor M2, M3 oraz M14. Aby sprawdzić, czy tak jest należy nacisnąć przycisk Identyfikuj wtedy na ekranach pojawią się liczby identyfikujące dany monitor jako 1 lub 2. O któryś z monitorów M2, M3 lub M14 nie jest monitorem położonym po lewej stronie należy to zmienić przesuwając obrazek monitora na lewą stronę drugiego monitora (Rys. 2.23). Rys Zmiana trybu pracy w przypadku wielu ekranów. Strona 22 z 118

23 Rys Zmiana kolejności monitorów. Komputery K4 i K5 są wyposażone w inną kartę graficzną niż pozostałe komputery (NVIDIA QUADRO 380FX zamiast NVIDIA GeForce GTX 460). Ze względu na specyfikę monitorów M6, M7, M8 i M9 konieczne jest specjalne ustawienie współnego obszaru. Aby to zrobić należy nacisnąć prawy przycisk myszki gdziekolwiek na ekranie, a następnie z menu wybrać Panel sterowania NVIDIA (Rys.2.24.). Rys Panel sterowania NVIDIA. W Panelu sterowania NVIDIA w obszarze Stacja robocza należy wybrać Skonfiguruj tryb Mosaic Strona 23 z 118

24 Rys Panel sterowania NVIDIA opcja Skonfiguruj tryb Mosaic. Następnie w zakładce Skonfiguruj tryb Mosaic należy ustawić następujące parametry (Rys.2.26.): 1. zaznaczyć Włącz tryb Mosaic ; 2. zaznaczyć obydwa monitory; 3. ustawić konfigurację (powinna zostać wybrana Pionowo ); 4. ustawić częstotliwość odświeżania na 60Hz; 5. ustawić rozdzielczość monitorów na 1920x480; 6. ustawić położenie monitorów zgodnie ze stanem faktycznym (M6 i M8 na górze) 7. nacisnąć Zastosuj. Strona 24 z 118

25 i 5 6 Rys Konfiguracja trybu Mosaic. Strona 25 z 118

26 3. Kalibracja nakładek dotykowych zintegrowanych z monitorami LCD wchodzących w skład wyposażenia kabiny samolotu W skład wyposażenia kabiny wchodzi 10 monitorów dotykowych (Rys. 3.1.): monitor V321 (M1), podłączony do komputera K1; 4 monitory PA241W (M2, M3, M4, M5), podłączone do komputerów K2 i K3; 4 monitory X431BT (M6, M7, M8, M9), podłączone do komputerów K4 i K5; monitor AS191WM (M10), podłączony do komputera K6. Rys Rozmieszczenie monitorów dotykowych, stanowiących wyposażenie kabiny samolotu. Aby zapewnić poprawne działanie poszczególnych monitorów z nakładkami dotykowymi konieczne jest ich poprawne skonfigurowanie. Zostało to opisane w następujących punktach: Strona 26 z 118

27 monitor M1 pkt. 3.1; monitory M2, M3, M4 i M5 pkt. 3.2; monitory M6, M7, M8 i M9 pkt. 3.3; monitor M10 pkt Konfiguracja monitora V321 (M1) Monitor V321 jest monitorem na którym najłatwiej jest wykonać konfigurację nakładki dotykowej. Jedyną czynnością jaką trzeba wykonać, poza podłączeniem wyjścia monitora do wejścia DVI karty graficznej komputera, jest podłączenie kontrolera nakładki dotykowej, poprzez złącze USB. Po wykonaniu podłączenia nakładka dotykowa uruchomi się automatycznie, bez potrzeby wykonywania jakiejkolwiek kalibracji Konfiguracja monitorów PA 241W (M2, M3, M4 i M5) Monitory PA 241W są podłączone do komputera K2 (monitory M3 i M4) oraz do komputera K3 (monitory M2 i M5). W obu przypadkach należy najpierw podłączyć odpowiednie monitory do komputera, przy czym monitory M2 i M3 należy podłączyć z kartą graficzną przy pomocy kabli DVI a monitory M4 i M5 przy pomocy kabli VGA. Następnie należy zainstalować na komputerze oprogramowanie odpowiadające za komunikację z kontrolerem nakładki. Następnie należy podłączyć nakładki z komputerem przy pomocy kabli USB. Na końcu należy skalibrować nakładki dotykowe obu monitorów. Aby poprawnie skonfigurować nakładki dotykowe monitorów PA 241W należy wykonać następujące czynności: 1. Uruchomić program GTDrv SU_2KXPVST_EN.exe. 2. W okienku które się pojawi (Rys.3.2.) należy nacisnąć TAK. Rys Okno automatycznego wypakowywania plików programu GeneralTouch. Strona 27 z 118

28 3. Następnie należy wybrać katalog, do którego pliki mają być rozpakowane (Rys. 3.3) a następnie nacisnąć Unzip. Rys Okno wyboru miejsca instalacji programu GeneralTouch. 4. Po wypakowaniu plików należy nacisnąć OK (Rys. 3.4). Rys Okno kończące wypakowywanie plików programu GeneralTouch. 5. W kolejnym oknie (Rys. 3.5) należy, po zamknięciu innych uruchomionych programów, nacisnąć Dalej. Strona 28 z 118

29 Rys Okno instalatora programu GeneralTouch. 6. Następnie należy wybrać interfejs, którego używa instalowana nakładka należy zaznaczyć USB i nacisnąć Dalej (Rys. 3.6.). Rys Wybór interfejsu nakładki dotykowej. Strona 29 z 118

30 7. Następnie należy poczekać, aż oprogramowanie się zainstaluje, a po pojawieniu się napisu Complete należy nacisnąć Dalej (Rys. 3.7). Rys Okno postępu instalacji programu GeneralTouch. 8. Następnie należy nacisnąć Zakończ (Rys. 3.9.). Strona 30 z 118

31 Rys Okno kończące instalację programu GeneralTouch. 9. Aby uruchomić program do obsługi nakładki dotykowej należy wejść do menu Start a następnie wybrać Wszystkie programy->gentouchscree->genpanel. Gdy do komputera są podłączone 2 monitory, jak to jest w przypadku komputerów K2 i K3, na ekranie jest dodatkowe pole służące do wyboru monitora (Rys ): Strona 31 z 118

32 Rys Zakładka Calibration programu GeneralTouch wybór monitora. 10. Aby skalibrować nakładkę należy wybrać najpierw Monitor1 i nacisnąć przycisk kalibracji (Rys ). Strona 32 z 118

33 Rys Przycisk kalibracji programu GeneralTouch. 11. Na ekranie pojawią się kolejno 3 punkty, które należy przyciskać (Rys ). Następnie należy sprawdzić czy kursor podąża za ruchem palca jeżeli tak, to należy nacisnąć Yes, Jeżeli nie podąża, należy nacisnąć No i powtórzyć kalibrację. Strona 33 z 118

34 Rys Ekran kalibracji programu GeneralTouch. 12. Punkty kalibracyjne należy naciskać precyzyjnie, patrząc na ekran pod kątem zbliżonym do tego, przy jakim będzie ekran używany. Jeżeli zostanie naciśnięty klawisz ESC albo ekran nie zostanie dotknięty przez 30 sekund okno kalibracji zostanie zamknięte, bez wprowadzania zmian w aktualnej kalibracji. 13. Po zakończonej pomyślnie kalibracji monitora 1 należy w zakładce Calibration programu GeneralTouch (Rys.10) wybrać Monitor2 i wykonać dla tego monitora czynności opisane w pkt. 10, 11 i Konfiguracja monitorów X431BT (M6, M7, M8 i M9) Monitory X431BTsą podłączone do komputera K4 (monitory M6 i M7) oraz do komputera K5 (monitory M8 i M9). W obu przypadkach należy najpierw podłączyć odpowiednie monitory do komputera, przy pomocy kabli DVI.. Następnie należy zainstalować na komputerze oprogramowanie odpowiadające za komunikację z kontrolerem nakładki. Następnie należy podłączyć nakładki z komputerem przy pomocy kabli USB. Na końcu należy skalibrować nakładki dotykowe obu monitorów. Aby poprawnie skonfigurować nakładki dotykowe monitorów X431BT należy wykonać następujące czynności: 1. Należy włożyć do napędu płytę U-Touch Installation Pack. Strona 34 z 118

35 2. Następnie należy z folderu Windows wybrać plik U-Touch29_inst 6 i uruchomić go. 3. Po uruchomieniu należy zaakceptować umowę licencyjną, naciskając przycisk I Agree (Rys. 3.13). Rys Okno instalacji programu NextWindow Touch potwierdzenie przeczytania licencji. 4. Następnie należy wybrać elementy do zainstalowania, jak na Rys i nacisnąć Next. Rys Okno instalacji programu NextWindow Touch wybór komponentów do zainstalowania. 5. Następnie należy wybrać odpowiedni folder do instalacji i nacisnąć Next Strona 35 z 118

36 Rys Okno instalacji programu NextWindow Touch wybór folderu instalacji. 6. Po skończonej instalacji należy nacisnąć Close. Kalibracja nakładek dotykowych dla 2 monitorów X431BT wymaga najpierw oddzielnej kalibracji dla każdego z monitorów a dopiero na koniec podłączeniu obu nakładek. Aby poprawnie skonfigurować nakładki dotykowe należy: 1. Sprawdzić czy, poprzez funkcję Mosaic karty NVIDIA, jest ustawiony wspólny obszar dla obu monitorów (patrz pkt. 2.4.); 2. Następnie należy przy pomocy kabla USB podłączyć do komputera K4 (K5) nakładkę dotykową monitora M6 (M9), czyli górnego monitora. 3. Następnie należy uruchomić program USB Config (Rys.3.14.) Strona 36 z 118

37 Rys.3.14.Program USB Config, zakładka General. 4. Następnie należy nacisnąć jednocześnie klawisze Shift, Ctrl oraz C powinno pojawić się dodatkowe okno służące do ustawiania punktów kalibracji (Rys.3.15.) Rys Okno ustawiania punktów kalibracyjnych w programie USB Config. 5. Należy wpisać współrzędne punktów kalibracyjnych tak, aby w płaszczyźnie Y stanowiły one połowę maksymalnego wymiaru ekranu, który wynosi na Strona 37 z 118

38 punktów. Oznacza to że wymiar górnego ekranu powinien wynosić na punktów. Współrzędne punktów zostały podane na Rys Top Left Top Right Bottom Left Bottom Right Rys Współrzędne punktów kalibracji dla monitora M6 (M9). 6. Następnie należy nacisnąć Apply 7. Następnie należy wykonać kalibrację, naciskając Calibrate w zakładce General programu USB Config. Strona 38 z 118

39 Rys.3.17.Program USB Config, zakładka General. 8. Na ekranie pojawią się punkty kalibracyjne, o współrzędnych określonych w pkt 5, które należy kolejno precyzyjnie naciskać. 9. Po skończonej kalibracji należy nacisnąć Save aby zapisać ustawienia kalibracyjne kontrolerze nakładki dotykowej. 10. Następnie należy odłączyć nakładkę dotykową monitora M6 (M9) i podłączyć przy pomocy przewodu USB nakładkę dotykową monitora M7 (M8). 11. Następnie należy wykonać kolejno czynności opisane w pkt. 3 9, zmieniając tylko wartości punktów kalibracyjnych, na takie jak na Rys Strona 39 z 118

40 Top Left Top Right Bottom Left Bottom Right Rys Współrzędne punktów kalibracji dla monitora M6 (M9). 12. Na koniec należy podłączyć do komputera K4 nakładki dotykowe monitorów M6 i M9, a do komputera K5 nakładki dotykowe monitorów M7 i M8 i sprawdzić poprawność przeprowadzonej kalibracji Konfiguracja monitora PA 191WM (M10) Monitor PA 191WM jest podłączony do komputera K6. Monitor należy podłączyć przy pomocy kabla DVI. Następnie należy zainstalować na komputerze oprogramowanie odpowiadające za komunikację z kontrolerem nakładki. Następnie należy podłączyć nakładkę dotykową z komputerem przy pomocy kabli USB. Na końcu należy skalibrować nakładkę dotykową. Aby poprawnie skonfigurować nakładkę dotykową monitora PA 191WM należy wykonać następujące czynności: 14. Uruchomić program GTDrv SU_2KXPVST_EN.exe. 15. W okienku które się pojawi (Rys.3.19.) należy nacisnąć TAK. Rys Okno automatycznego wypakowywania plików programu GeneralTouch. Strona 40 z 118

41 16. Następnie należy wybrać katalog, do którego pliki mają być rozpakowane (Rys ) a następnie nacisnąć Unzip. Rys Okno wyboru miejsca instalacji programu GeneralTouch. 17. Po wypakowaniu plików należy nacisnąć OK (Rys ). Rys Okno kończące wypakowywanie plików programu GeneralTouch. 18. W kolejnym oknie (Rys ) należy, po zamknięciu innych uruchomionych programów, nacisnąć Dalej. Strona 41 z 118

42 Rys Okno instalatora programu GeneralTouch. 19. Następnie należy wybrać interfejs, którego używa instalowana nakładka należy zaznaczyć USB i nacisnąć Dalej (Rys ). Rys Wybór interfejsu nakładki dotykowej. Strona 42 z 118

43 20. Następnie należy poczekać, aż oprogramowanie się zainstaluje, a po pojawieniu się napisu Complete należy nacisnąć Dalej (Rys. 3.24). Rys Okno postępu instalacji programu GeneralTouch. 21. Następnie należy nacisnąć Zakończ (Rys ). Strona 43 z 118

44 Rys Okno kończące instalację programu GeneralTouch. 22. Aby uruchomić program do obsługi nakładki dotykowej należy wejść do menu Start a następnie wybrać Wszystkie programy->gentouchscree->genpanel. W zakładce Calibration należy nacisnąć przycisk kalibracji (Rys 3.26.). Strona 44 z 118

45 Rys Zakładka Calibration programu GeneralTouch. 23. Na ekranie pojawią się kolejno 3 punkty, które należy przyciskać (Rys ). Następnie należy sprawdzić czy kursor podąża za ruchem palca jeżeli tak, to należy nacisnąć Yes, Jeżeli nie podąża, należy nacisnąć No i powtórzyć kalibrację. Strona 45 z 118

46 Rys Ekran kalibracji programu GeneralTouch. 24. Punkty kalibracyjne należy naciskać precyzyjnie, patrząc na ekran pod kątem zbliżonym do tego, przy jakim będzie ekran używany. Jeżeli zostanie naciśnięty klawisz ESC albo ekran nie zostanie dotknięty przez 30 sekund okno kalibracji zostanie zamknięte, bez wprowadzania zmian w aktualnej kalibracji. Strona 46 z 118

47 4. Spięcie komputerów w sieć lokalną Ethernet Połączenie komputerów przy pomocy sieci Ethernet można podzielić na 2 etapy. W pierwszym, opisanym w punkcie 4.1, należy włączyć i skonfigurować w sieć lokalną router, switch oraz wszystkie stanowiska komputerowe. W drugim etapie, opisanym w punkcie 4.2, należy skonfigurować grupę domową oraz włączyć do niej wszystkie stanowiska komputerowe 4.1. Konfiguracja sieci Ethernet Komputery zostały połączone w sieć komputerową o strukturze przedstawionej na Rys Router Switch K1 K2 K3 K4 K5 K6 K7 K8 K9 K10 Rys Konfiguracja sieci komputerowej. Konieczne jest skonfigurowanie routera, aby przyznawał poszczególnym komputerom odpowiednie adresy. Aby skonfigurować router należy podłączyć go do komputera przy pomocy kabla sieciowego (w ustawieniach sieciowych komputera (patrz rys ) należy zaznaczyć opcję automatycznego pozyskiwania adresu IP lub wpisać adres z tej samej puli adresowej co router, czyli ), a następnie w dowolnej przeglądarce wpisać adres: Pojawi się okno jak na Rys. 4.2, w którym nie należy nic wpisywać, tylko nacisnąć Zaloguj. Strona 47 z 118

48 Rys Okno logowania routera Vigor2955. Konfigurację należy przeprowadzić w zakładce LAN->General Setup, wpisując w poszczególne pola wartości jak na rys Rys Konfiguracja parametrów routera. Następnie należy wylogować się z okna konfiguracji routera. Następnie należy na wszystkich komputerach wchodzących w skład Symulatora Diagnostycznego ustawić odpowiednie adresy sieciowe. Aby to zrobić należy w Panelu sterowania uruchomić Centrum sieci i udostępniania a następnie kliknąć napis Połączenie lokalne (Rys. 4.4). Strona 48 z 118

49 Rys Centrum sieci i udostępniania, sprawdzanie właściwości połączenia lokalnego. W kolejnym oknie należy nacisnąć na Właściwości (Rys. 4.5.). Strona 49 z 118

50 Rys Połączenie lokalne sprawdzanie właściwości. Następnie w zakładce Sieć należy zaznaczyć Protokół internetowy w wersji 4(TCP/IPv4) i nacisnąć Właściwości (Rys. 4.6.). Strona 50 z 118

51 Rys Zakładka Sieć okna Właściwości: Połączenie lokalne. Strona 51 z 118

52 Rys Okno Właściwości: Protokół internetowy w wersji 4 (TCP/IPv4). Następnie należy zaznaczyć opcję Użyj następującego adresu IP (Rys. 4.7.). Dla poszczególnych komputerów należy wpisać następujące adresy: K K K K K K K K K K Pozostałe parametry, czyli maska podsieci, brama domyślna oraz Preferowany serwer DNS są jednakowe dla wszystkich komputerów i w odpowiednich polach należy wpisać: Strona 52 z 118

53 maska podsieci brama domyślna preferowany serwer DNS Następnie należy nacisnąć OK Konfiguracja grupy domowej Grupa domowa jest nową funkcją zaimplementowaną w systemie Windows 7. Umożliwia ona udostępnianie plików i drukarek w sieci połączonych w ramach tej samej grupy domowej. Istnieje możliwość określenia typów plików, które będą udostępniane innym użytkownikom mogą to być obrazy, muzyka, filmy wideo czy dokumenty. Inne osoby nie mogą modyfikować plików udostępnianych przez danego użytkownika, chyba że wyrazi on na to zgodę Ogromną zaletą grupy domowej jest łatwość jej tworzenia oraz fakt, iż jest ona zabezpieczona hasłem przed dołączeniem się nieuprawnionych komputerów. Umożliwia ona również lepszą i bardziej niezawodną komunikację sieciową pomiędzy poszczególnymi komputerami. Do grupy domowej można dołączyć tylko komputery z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows 7 (niezależnie od wersji). Aby utworzyć grupę domowa należy wykonać następujące kroki: - sprawdzić nazwę komputera i, o ile jest konieczne, zmienić na nazwę unikatową w ramach danej sieci Ethernet (pkt ); - sprawdzić typ połączenia sieciowego i, o ile jest to konieczne, zmienić na sieć domową (pkt ); - opuścić grupę domową do której komputer mógł być podłączony i utworzyć nową grupę domową (pkt ); - wyłączyć firewall na komputerze (pkt ); - przyłączyć pozostałe komputery do utworzonej grupy domowej (pkt ) Zmiana nazwy komputera Aby komputery połączone ze sobą za pomocą sieci Ethernet działały prawidłowo, konieczne jest aby każdy z nich posiadał unikalną nazwę. W przeciwnym razie mimo prawidłowego podłączenia, poszczególne komputery nie będą prawidłowo identyfikowane. Domyślnie po instalacji nowego systemu operacyjnego nazwa komputera jest ustawiona na Admin-Komputer.Aby sprawdzić nazwę komputera należy w Panelu sterowania wybrać: Strona 53 z 118

54 System i zabezpieczenia a następnie System. Nazwę komputera można znaleźć w obszarze Nazwa komputera, domena i ustawienia grupy roboczej (Rys.4.8.). Rys Okno System Panelu sterowania sprawdzanie nazwy komputera. Aby zmienić nazwę komputera należy w obszarze Nazwa komputera, domena i ustawienia grupy roboczej wybrać Zmień ustawienia (Rys.4.9.). Rys.4.9. Okno System w Panelu sterowania zmiana nazwy komputera. W oknie, które się pojawi, należy nacisnąć przycisk Zmień (Rys.4.10.). Strona 54 z 118

55 Rys Okno Właściwości systemu. W obszarze Nazwa komputera należy wpisać nową nazwę komputera, np: Komputer1 (Rys.4.11.). Rys Okno Zmiany nazwy komputera/domeny. i należy nacisnąć OK. Konieczne będzie ponowne uruchomienie komputera. Strona 55 z 118

56 Zmiana typu sieci lokalnej Grupę domową można utworzyć tylko wtedy gdy lokalizacja sieci jest ustawiona jako domowa. Aby sprawdzić jaka lokalizacja sieci została ustawiona na danym komputerze należy uruchomić Centrum sieci i udostępniania albo wchodząc w Panel sterowania->sieć i Internet->Centrum sieci i udostępniania, albo korzystając z ikony połączeń sieciowych znajdującej się po prawej stronie pasku zadań) Rys Okno Centrum sieci i udostępniania sprawdzanie lokalizacji sieci. Jeżeli w obszarze Wyświetlanie aktywnych sieci (Rys.4.12.) jako typ sieci jest podana sieć publiczna lub sieć firmowa należy kliknąć w napis Sieć publiczna (lub sieć firmowa ). W oknie które się pojawi należy wybrać obszar Sieć domowa (Rys.4.13.). Strona 56 z 118

57 Rys Określanie lokalizacji sieci. Jeżeli komputer był kiedyś dodany do jakiejś sieci domowej, wtedy pojawi się okno jak na Rys Rys Zmiana ustawień grupy domowej. Strona 57 z 118

58 Oznacza to, że kiedy komputer był podłączony do jakiejś innej sieci Ethernet, był on elementem grupy domowej, a w obecnej chwili nie ma możliwości połączenia się z tą siecią. Należy wybrać opcję Opuść grupę domową. Jeżeli opuszczenie grupy domowej przebiegnie pomyślnie pojawi się ekran jak na Rys wtedy należy nacisnąć Zakończ Rys Opuszczanie grupy domowej Tworzenie nowej grupy domowej W Centrum sieci i udostępniania w obszarze Wyświetlania aktywnych sieci przy napisie HomeGroup powinien się znajdować napis Dostępne do utworzenia (Rys.4.16.). O ile w tym miejscu będzie napis Dostępne do sprzężenia oznacza to, że na jakimś innym komputerze w sieci została utworzona grupa domowa do której możemy się przyłączyć. W takim wypadku nie ma możliwości utworzenia własnej grupy domowej najpierw należy usunąć istniejącą grupę domową. Strona 58 z 118

59 Rys Centrum sieci i udostępniania brak podłączenia do grupy domowej. Aby utworzyć grupę domową należy kliknąć w napis Grupa domowa (Rys.4.17.). Rys Centrum sieci i udostępniania tworzenie grupy domowej. W oknie które się pojawi należy nacisnąć przycisk Utwórz grupę domową (Rys.4.18.). Strona 59 z 118

60 Rys Tworzenie grupy domowej. Na następnym ekranie można określić jakie typy plików będą udostępniane pomiędzy komputerami domyślnie są to: Obrazy, Muzyka, Video oraz Drukarki. Należy również zaznaczyć Dokumenty i nacisnąć Dalej (Rys ). Rys Udostępnianie zasobów innym komputerom w ramach grupy domowej. W kolejnym oknie pojawi się informacja o utworzeniu grupy domowej oraz hasło, które trzeba będzie podać podczas przyłączania kolejnych komputerów do utworzonej grupy domowej. Dla grupy domowej utworzonej na stanowisku STINSTRUKTOR hasło ma postać: Strona 60 z 118

61 cd86uk2ob6. Hasło można zawsze sprawdzić albo na komputerze, na którym grupa domowa została utworzona albo na dowolnym komputerze włączonym do tej grupy. Aby sprawdzić hasło należy uruchomić Panel sterowania, następnie Sieć i internet i tam wybrać obszar grupa domowa. Można również sprawdzić ustawienia grupy domowej w centrum sieci i udostępniania klikając albo na napis Sprzężono w obszarze Wyświetlanie aktywnych sieci / Homegroup (Rys.4.20.). Rys Centrum sieci i udostępniania sprawdzanie ustawień grupy domowej. W kolejnym oknie (Rys.4.21.) istnieje możliwość sprawdzenia jakie pliki są udostępniane oraz sprawdzenia hasła grupy domowej, jak również zmiany hasła. Przy zmianie hasła należy pamiętać, że aby grupa domowa funkcjonowała poprawnie hasło należy również zmienić na pozostałych komputerach wchodzących w skład grupy domowej. Strona 61 z 118

62 Rys Okno Zmień ustawienia grupy domowej. Klikając w Wyświetl lub wydrukuj hasło grupy domowej w nowym oknie zostanie wyświetlone hasło grupy domowej (Rys.4.22.). Rys Okno Wyświetl i wydrukuj hasło grupy domowej. Strona 62 z 118

63 Wyłączenie zapory systemu Windows Aby utworzona sieć lokalna funkcjonowała poprawnie a komputery połączone ze sobą grupą domową mogły bez przeszkód komunikować się między sobą należy na wszystkich komputerach wyłączyć zaporę systemu Windows. Jest to konieczne, ponieważ zapora może blokować sygnały przychodzące od innych komputerów, traktując je jako atak hakerski. Wyłączenie zapory jest bezpieczne, ponieważ komputery działają wyłącznie w sieci lokalnej, bez podłączenia do Internetu. Aby wyłączyć domyślnie ustawioną w systemie Windows 7 zaporę należy w Panelu sterowania wybrać System i zabezpieczenia a następnie Zapora systemu Windows (Rys.4.23.). Tam należy wybrać opcję Włącz lub wyłącz Zaporę systemu Windows. Rys Okno Zapora systemu Windows. W kolejnym oknie można dostosować ustawienia Zapory systemu Windows do wymaganego poziomu (Rys.4.24.). Strona 63 z 118

64 Rys Okno Dostosowywanie ustawień dla każdego typu sieci. Aby wyłączyć zaporę systemu Windows należy zaznaczyć opcję Wyłącz Zaporę systemu Windows (niezalecane) (Rys.4.25.). Strona 64 z 118

65 Rys Okno Dostosowywanie ustawień dla każdego typu sieci opcja Wyłącz zaporę systemu Windows (niezalecane) Dołączanie komputerów do istniejącej sieci domowej Aby dołączyć do utworzonej w pkt grupy domowej dodatkowe komputery należy na każdym z nich wykonać kolejno czynności opisane w pkt i Następnie. należy uruchomić Centrum sieci i udostępniania (Panel sterowania -> Sieć i Internet). W obszarze Wyświetlania aktywnych sieci przy napisie HomeGroup powinien się znajdować napis Dostępne do sprzężenia (Rys.4.26.). Strona 65 z 118

66 Rys Centrum sieci i udostępniania brak podłączenia do grupy domowej. W następnym oknie (Rys.4.27.) znajduje się informacja, że istnieje grupa założona przez użytkownika STINSTRUKTOR. Należy nacisnąć przycisk Przyłącz się teraz. Rys Grupa domowa przyłączanie nowego komputera. Strona 66 z 118

67 Następnie należy wybrać jaki typ plików ma być udostępniany innym użytkownikom. Należy zaznaczyć wszystkie pola i nacisnąć Dalej (Rys.4.28.). Rys Udostępnianie zasobów innym komputerom w ramach grupy domowej. Następnie należy wpisać hasło grupy domowej: cd86uk2ob6 i nacisnąć Dalej (Rys.4.29.). Strona 67 z 118

68 Rys Okno Wpisz hasło grupy domowej. Na koniec należy wyłączyć zaporę systemu Windows, zgodnie z procedurą podaną w punkcie Strona 68 z 118

69 5. Zabudowa elektroniki w konstrukcji mechanicznej poszczególnych stanowisk symulatora W ramach WP500 zrealizowano zabudowę urządzeń w konstrukcji mechanicznej kabiny samolotu opracowanej w technologii CASE umieszczonej na trójdzielnym podeście. Ponadto zabudowano stanowisko Instruktora oraz stanowisko zobrazowania 3D kadłuba samolotu. Wszystko zostało wykonane zgodnie z założeniami oraz danymi zawartymi w raporcie WP400. Na rysunkach przedstawiono sposób realizacji zabudowy sprzętu w symulatorze diagnostycznym. Rys Zabudowa kabiny samolotu widok ogólny z prawej strony. Strona 69 z 118

70 Rys.5.2. Zabudowa kabiny samolotu widok ogólny centralnie z góry. Rys.5.3. Zabudowa kabiny samolotu widok z lewej strony. Strona 70 z 118

71 Rys Zabudowa kabiny samolotu widok z tyłu. Rys.5.5. Zabudowa stanowiska Instruktora. Strona 71 z 118

72 Rys.5.6. Zabudowa monitora zobrazowania bryły 3D samolotu. Strona 72 z 118

73 6. Opis programów realizujących sterowanie pracą symulatora diagnostycznego W symulatorze diagnostycznym wyróżniono trzy stanowiska pracy: 1. Stanowisko Instruktora opracowane w oparciu o: Jeden komputer PC; Dwa monitory LCD 24 ; 2. Dwa stanowiska szkolonego: Kabinę samolotu opracowaną w oparciu o: Sześć komputerów PC; Osiem monitorów LCD z nakładkami dotykowymi, mających za zadanie imitować wszystkie panele robocze w kabinie samolotu. Trójwymiarową bryłę samolotu opracowaną w oparciu o: Jeden komputer PC; Jeden monitor LCD 40, oraz dwa stanowiska imitujące lewy i prawy silnik każde zrealizowane w oparciu o: Jeden komputer PC; Jeden monitor LCD 24 ; Jeden komputerowy zestaw głośnikowy. Wszystkie komputery zostały spięte w lokalną sieć ETHERNET. Ze względu na duże rozproszenie systemu (10 komputerów) opracowano i zaimplementowano na stanowisku Instruktora oraz wszystkich komputerach w systemie symulatora diagnostycznego oprogramowanie, które ma za zadanie sterowanie pracą symulatora, poprzez realizację wymienionych poniżej funkcji: 1. Na stanowisku Instruktora: Zdalne uruchamianie (włączanie) wszystkich lub wybranych komputerów biorących udział w realizowanym ćwiczeniu; Monitorowanie i sygnalizowanie obecności w sieci wszystkich komputerów w trakcie pracy symulatora; Strona 73 z 118

74 Zdalne wyłączenie wszystkich lub wybranych komputerów obecnych w sieci. 2. Na pozostałych komputerach: Odbieranie informacji sterujących od komputera Instruktora; Cykliczne zgłaszanie meldunku o obecności w sieci. Strukturę oprogramowania sterującego pracą symulatora przedstawiono na Rys.6.1. Rys.6.1. Struktura oprogramowania sterującego pracą symulatora. Poniżej przedstawiono schematy działania Modułu sterującego pracą symulatora diagnostycznego (stanowisko Instruktora) oraz Modułu sterujący pracą jednego z komputerów (wszystkie pozostałe moduły działają według identycznego algorytmu). Wszystkie programy sterujące są uruchamiane automatycznie po wystartowaniu systemu operacyjnego z menu Autostart. Strona 74 z 118

75 Moduł sterujący pracą symulatora diagnostycznego (stanowisko Instruktora) ObsługaInstruktora Po otwarciu stanowiska Instruktora automatycznie jest uruchamiany program ObsługaInstruktora, co powoduje zobrazowanie na lewym monitorze Graficznego interfejsu, jak na Rys.6.2. Rys.6.2. Graficzny interfejs sterowania pracą systemu symulatora ze stanowiska Instruktora. Strona 75 z 118

76 Graficzny Interfejs Użytkownika przedstawia mapę systemu symulatora, gdzie zaznaczono i obramowano wszystkie jego elementy wraz z nazwami komputerów, które je obsługują. Obok podano numery IP oraz MAK adresy kart sieciowych tych komputerów. Czerwona ramka oznacza, iż określony komputer nie jest widziany w sieci przez komputer stanowiska instruktora, natomiast niebieska ramka oznacza, iż zaznaczony komputer nawiązał i utrzymuje komunikację z komputerem stanowiska Instruktora. Pole Liczba transmisji: 0 określa ile transmisji przyjął komputer stanowiska Instruktora od pozostałych komputerów. Przy każdym komputerze widać liczbę 0, jest to liczba transmisji odebranych od tego komputera. W dolnej środkowej części znajduje się pole STEROWANIE PRACA SYMULATORA z kluczami sterującymi: URUCHOM WSZYSTKIE STANOWISKA to klucz wywołujący procedurę wakeup_all zdalnego uruchamiania wszystkich komputerów w systemie symulatora. ZAMKNIJ WSZYSTKIE STANOWISKA to klucz wywołujący procedurę zdalnego zamykania (wyłączania po 30 sekundach) wszystkich stanowisk oraz wyjścia z programu ObsługaInstruktora i przejścia komputera stanowiska Instruktora do systemu Windows. ZAMKNIJ STANOWISKO INSTRUKTORA to klucz wywołujący procedurę zamykania (wyłączania po 30 sekundach) komputera stanowiska Instruktora. ANULUJ ZAMYKANIE STANOWISK to klucz powodujący przerwanie procedury zamykania (wyłączania) komputerów do 20 sekundy po jej rozpoczęciu. POWROT DO SYSTEMU WINDOWS to klucz powodujący wyjście z programu ObsługaInstruktora i przejście komputera stanowiska Instruktora do systemu Windows. Wciśnięcie klucza UKRYJ PARAMETRY (Rys.6.3.) powoduje ukrycie parametrów komputerów (IP i MAK) oraz zmianę opisu tego klucza na POKAZ PARAMETRY (Rys.6.4.), którego wciśnięcie powoduje działanie odwrotne. Strona 76 z 118

77 Rys.6.3. Efekt działania klucza UKRYJ PARAMETRY. Strona 77 z 118

78 Rys.6.4. Efekt działania klucza POKAZ PARAMETRY. Najechanie myszką na każdy klucz funkcyjny lub pole aktywne powoduje zmianę kursora na symbol DŁOŃ oraz wyświetlenie podpowiedzi, co po kliknięciu lewym klawiszem myszki będzie zrealizowane. Zdalne uruchamianie wszystkich komputerów Funkcja realizowana po wciśnięciu klucza URUCHOM WSZYSTKIE STANOWISKA za pośrednictwem procedury WolCmd, Strona 78 z 118

79 odwołującej się do karty sieciowej komputera o znanym MAK adresie. Wywoływany jest wcześniej przygotowany plik wsadowy MS-DOS o nazwie wakeup_all w poniższej postaci: wolcmd 74-EA-3A BC // Komputer 1 wolcmd 74-EA-3A A // Komputer 2 wolcmd 74-EA-3A-80-0E // Komputer 3 wolcmd 74-EA-3A BE // Komputer 4 wolcmd 74-EA-3A D // Komputer 5 wolcmd 74-EA-3A-80-2D // Komputer 6 wolcmd 74-EA-3A C // Komputer 7 wolcmd 74-EA-3A D // Komputer 8 wolcmd 74-EA-3A-80-1C-F // Komputer 9 Po uruchomieni wszystkich komputerów ich obwódki zmieniają barwę na niebieską, co świadczy o ich obecności w sieci Rys.6.5. Strona 79 z 118

80 Rys.6.5. Mapa systemu przedstawiająca wszystkie komputery obecne w sieci. Zdalne uruchamianie wybranego komputera Funkcja jest realizowana po najechaniu kursorem na otoczony czerwoną obwódką wybrany komputer (Rys.6.6.) i kliknięciu lewym kluczem myszki. Wywoływany jest wtedy wcześniej przygotowany plik wsadowy MS-DOS o nazwie wakeup_ki, gdzie i to numer wybranego komputera zawierający jedną z linii kodu (patrz wyżej) odpowiadającej temu komputerowi. Przykładowo plik wsadowy MS-DOS o nazwie wakeup_k5 ma postać, jak niżej: Strona 80 z 118

81 wolcmd 74-EA-3A D // Komputer 5 Rys.6.6. Zdalne uruchamianie komputera 5. Z chwilą zdalnego uruchomienia komputera (1-9) uruchamiane jest na nim zadanie ObecnośćN (gdzie N numer komputera), które wysyła co 15 sekund komunikat 0N do komputera Instruktora, sygnalizując tym samym swoją obecność w sieci (Rys.6.7.). Strona 81 z 118

82 Rys.6.7. Zgłoszenie obecności przez komputer 5. Monitorowanie i sygnalizowanie obecności komputerów w sieci Z chwilą uruchomienia programu ObsługaInstruktora zostaje uruchomiona procedura sprawdzania obecności pozostałych komputerów w sieci, która realizuje następujące funkcje: 1. Odbiera komunikaty od pozostałych komputerów w sieci; Strona 82 z 118

83 2. Porównując liczbę poprzednio zapisanych komunikatów od komputerów z liczbą obecnie zarejestrowanych stwierdza co 20 sekund, czy komputery są, czy też nie są obecne w sieci; 3. Sygnalizuje obecność niebieską, a nieobecność czerwoną obwódką wokół komputerów na mapie systemu; 4. Zobrazowuje na bieżąco liczbę wszystkich odebranych komunikatów od wszystkich komputerów, jak również liczbę komunikatów odebraną od każdego z osobna. Zdalne zamykania wszystkich komputerów Funkcja realizowana po wciśnięciu klucza ZAMKNIJ WSZYSTKIE STANOWISKA za pośrednictwem komunikatu END wysyłanego do wszystkich komputerów obecnych w systemie. Zadania ObecnośćN (N - numer komputera) odbierają komunikat END oraz realizują poniższe działania: 1. Realizują funkcję system( shutdown s t 30 ) powodującą zamknięcie systemu i wyłączenie komputera po upływie 30 sekund (komunikat rys. 6.8.); Rysunek 6.8. Komunikat o zamknięciu stanowiska. 2. Przez 20 sekund oczekują na komunikat NOT, który powoduje anulowanie zamknięcia stanowisk; 3. Jeżeli zamykanie nie jest anulowane w ciągu 20 sekund: Zamykają zadanie ObecnośćN; Zamykają system; Wyłączją się. Stanowisko Instruktora zamyka zadanie ObslugaInstruktora i przechodzi do działania w trybie systemu operacyjnego. Strona 83 z 118

84 Zamykanie stanowiska Instruktora Po wciśnięciu klucza ZAMKNIJ STANOWISKO INSTRUKTORA realizowana jest funkcja system( shutdown s t 30 ) powodująca zamknięcie systemu i wyłączenie komputera stanowiska Instruktora po upływie 30 sekund (komunikat rys. 6.7.). Anulowanie zamykania stanowisk Po wciśnięciu klucza ANULUJ ZAMYKANIE STANOWISK, przed upływem 20 sekund po wydaniu polecenia do zamknięcia wszystkich stanowisk, wysyłany jest do wszystkich komputerów komunikat NOT, powodujący wywołanie funkcji system( shutdown a ), która anuluje zamykanie stanowisk (komunikat Rys. 6.9.). W tym czasie komputer stanowiska Instruktora również realizuje funkcję system( shutdown a ). Rys.6.9. Komunikat o anulowaniu zamknięcia stanowiska. Powrót do systemu Windows Po wciśnięciu klucza POWROT DO SYSTEMU WINDOWS, stanowisko Instruktora przechodzi bezwarunkowo do działania w trybie systemu Windows. Strona 84 z 118

85 7. Uruchomienie, testowanie przyjętych rozwiązań sprzętowoprogramowych oraz założenia do badań interakcji Wszystkie zadania zaplanowane do realizacji w ramach WP500 zostały pomyślnie zakończone. Jako dowód przeprowadzono badanie z wykorzystaniem pełnej struktury sprzętowej i oprogramowaniem przedstawionym w rozdziale 6 niniejszego opracowania. Opracowano metodykę badawczą, na podstawie której zostały przeprowadzone testy. 1. Przedmiot badania METODYKA BADAWCZA NR 7.1. Przedmiotem badania jest zintegrowana platforma sprzętowo-programowa symulatora diagnostycznego (Rys.7.1., 7.2. i 7.3.). Rys.7.1. Struktura techniczna kabiny samolotu. Strona 85 z 118

86 Rys.7.2. Struktura techniczna stanowiska zobrazowania 3D oraz stanowiska Instruktora. Kabina samolotu Stanowisko zobrazowania 3D Lokalna Sieć ETHERNET Rys.7.3. Schemat blokowy układu badawczego. Stanowisko Instruktora Strona 86 z 118

87 2. Cel badania Celem badania jest sprawdzenie: 1. Instalacji i aktywacji na wszystkich komputerach niezbędnego oprogramowania systemowego (system operacyjny, niezbędne sterowniki, oprogramowanie antywirusowe, oprogramowanie sieciowe); 2. Doboru i ustawienia optymalnych rozdzielczości dla wszystkich monitorów ekranowych; 3. Kalibracji nakładek dotykowych zintegrowanych z monitorami LCD wchodzących w skład wyposażenia kabiny samolotu; 4. Spięcie całości w sieć lokalną Ethernet; 5. Zabudowy elektroniki w konstrukcji mechanicznej poszczególnych stanowisk symulatora: 3. Oceniane wielkości Ocenie będzie podlegać: kabiny samolotu; lewego i prawego skrzydła z silnikami; bryły 3D samolotu; Instruktora. 1. Instalacja i aktywacja na wszystkich komputerach niezbędnego oprogramowania systemowego (system operacyjny, niezbędne sterowniki, oprogramowanie antywirusowe, oprogramowanie sieciowe); 2. Dobór i ustawienie optymalnych rozdzielczości dla wszystkich monitorów ekranowych; 3. Kalibracja nakładek dotykowych zintegrowanych z monitorami LCD wchodzących w skład wyposażenia kabiny samolotu; 4. Działanie sieci lokalnej ETHERNET; 5. Zabudowa elektroniki w konstrukcji mechanicznej poszczególnych elementów symulatora: kabiny samolotu; lewego i prawego skrzydła z silnikami; bryły 3D samolotu; Strona 87 z 118