Biuletyn Sekcji Hymenopterologicznej PTE Nr 22 (2014) 21. Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego
|
|
- Dawid Szczepaniak
- 9 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Biuletyn Sekcji Hymenopterologicznej PTE Nr 22 (2014) 21. Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Streszczenia referatów Ojcowski Park Narodowy Ojców, maja 2014 r.
2 XXI Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej PTE Program Poniedziałek, 19 maja 2014 r. Godz I sesja referatowa Jolanta BĄK-BADOWSKA Występowanie licinka małżonaczka Argyresthia conjugella Zell. (Lepidoptera: Yponomeutidae) w rezerwacie Szczytniak Waldemar CELARY Potencjalne możliwości błędnego opisania nowych gatunków pszczół (Apiformes = Anthophila) w przypadku osobników z nie rozpoznanymi zmianami teratologicznymi Marzena MASIEROWSKA Rola pszczół (Apoidea) w zapylaniu kwiatów gorczycy białej i sarepskiej Maria KELM, Tomasz STROJNY, Paweł MICHOŁAP Z badań nad dzikimi pszczołami w uprawach rzepaku ozimego Zbigniew KOŁTOWSKI, Dariusz TEPER, Mikołaj BORAŃSKI Badania monitoringowe trzmieli na terenie całej Polski propozycja podjęcia projektu finansowanego z programu BioStrateg DYSKUSJA Godz przerwa (kawa, herbata, ciastka) Godz II sesja referatowa Tadeusz Kaźmierczak Gąsienicznikowate (Hymenoptera, Ichneumonidae) ich budowa i życie Marta RZAŃSKA, Hanna PIEKARSKA-BONIECKA Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) występujące w kolekcji bylin Katedry Roślin Ozdobnych Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu Stanisław FLAGA Czynna ochrona kolonii porobnicy włochatki w Waganowicach Katarzyna SZCZEPKO Czynniki wpływające na różnorodność gatunkową grzebaczy (Hymenoptera, Spheciformes) na odłogach porolnych w Kampinoskim Parku Narodowym Tadeusz PAWLIKOWSKI Metodologiczne uwarunkowania opisu zespołu żądłówek antofilnych jako bioindykatorów środowiska Bogdan WIŚNIOWSKI Zastosowanie anaglifów do obrazowania przestrzennego cech morfologicznych owadów DYSKUSJA Godz przerwa obiadowa Godz SPOTKANIA ROBOCZE uczestników sympozjum Godz spotkanie towarzyskie w Piwnicy pod Nietoperzem Wtorek, 20 maja 2014 r. Godz wycieczka do Pienińskiego Parku Narodowego 1
3 Występowanie licinka małżonaczka Argyresthia conjugella Zell. (Lepidoptera: Yponomeutidae) w rezerwacie Szczytniak Jolanta BĄK-BADOWSKA Zakład Zoologii i Dydaktyki Biologii, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach Badania nad występowaniem licinka małżonaczka (Argyresthia conjugella Zell.) prowadzono w latach na obszarze rezerwatu Szczytniak, położonego w Jeleniowskim Parku Krajobrazowym w Górach Świętokrzyskich. Jest to rezerwat częściowy, geologiczno-leśny, znajdujący się w północno-wschodniej części stoku Pasma Jeleniowskiego (UTM: EB 13]. Zajmuje on powierzchnię 6,03 ha. Na obszarze rezerwatu ochroną objęto rumowiska kamienne (gołoborza) porośnięte przez karłowate brzozy (Betula sp.) i jarzębinę zwyczajną (Sorbus aucuparia). Badany materiał w postaci owoców jarzębiny zwyczajnej (Sorbus aucuparia) zebrano pod koniec lipca i na początku sierpnia w latach W każdym roku badań pobierano losowo z 10-ciu tych samych drzew (z dolnej części gałęzi) próby po 500 owoców. Łącznie zebrano owoców jarzębiny. W laboratorium analizowano materiał pod kątem zasiedlania przez owady. Na okres zimy owoce umieszczono w hodowlach masowych i ustawiono na balkonie, a na początku lutego przeniesiono je do laboratorium. Obserwowano proces wylęgu imago, który trwał około 5-6 tygodni. W celu porównania zasiedlenia owoców przez licinka małżonaczka (A. conjugella Zell.) zastosowano wskaźnik zasiedlenia owoców (WZO), będący ilorazem liczby osobników owadów i liczby owoców w próbie. W rezultacie przeprowadzonych badań, w owocach jarzębiny zwyczajnej zebranych z obszaru rezerwatu stwierdzono obecność licinka małżonaczka Argyresthia conjugella Zell. Natomiast w nasionach tego drzewa wykazano znamionka jarzębinowca (Megastigmus brevicaudis RATZ.) (Hymenoptera: Torymidae). Informacje na temat zasiedlenia nasion jarzębiny przez znamionka zostaną podane w osobnym artykule. Łącznie w obu latach badań uzyskano 1214 osobników Argyresthia conjugella Zell. (w 2008 r. 552 os.; w os.). W 2008 r. wśród przeznaczonych do badań 5000 owoców 1249 było uszkodzonych przez tego owada, co stanowi 24,98% liczby owoców. Wskaźnik zasiedlenia (WZO) w tym roku wyniósł 0,110. Natomiast owoce zebrane w 2009 r. były zasiedlone przez A. conjugella Zell. w 30,48% (1524 os.). Wskaźnik zasiedlenia owoców jarzębiny przez omawianego owada wyniósł 0,124. Potencjalne możliwości błędnego opisania nowych gatunków pszczół (Apiformes = Anthophila) w przypadku osobników z nie rozpoznanymi zmianami teratologicznymi Waldemar CELARY Zakład Ekologii i Ochrony Środowiska, Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Kielce Zaburzenia w rozwoju ontogenetycznym prowadzą często do pojawiania się zmian morfologicznych u imagines. Zmiany teratologiczne obniżając dostosowanie przyczyniają się do większej śmiertelności osobników u których występują. Stąd też w próbach (pobranym materiale) osobniki takie występują niezwykle rzadko. U pszczół najczęściej teratologie pojawiają się u samców, prawdopodobnie dlatego, że są one organizmami haploidalnymi. Przypadki zmian teratologicznych u samic, będących diploidami, są znacznie rzadsze. W zależności od typu zmian, a więc od tego w jakim stopniu obniżają one dostosowanie osobnika różne teratologie występują w materiale z różną częstotliwością. Najczęściej 2
4 spotykamy zaburzenia rozwoju użyłkowania skrzydeł (brak żyłki poprzecznej oddzielającej komórki submarginalne) lub struktury egzoszkieletu (rzeźba, mikrorzeźba, punktowanie). Najrzadziej spotykane, to deformacje tagm oraz odnóży i czułków. Nie bez znaczenia dla częstotliwości pojawiania się tego typu zmian jest również miejsce gdzie przebiega rozwój ontogenetyczny. Pszczoły będąc zwierzętami ektotermicznymi i w zdecydowanej większości kserotermofilnymi, są bardzo wrażliwe na anomalia pogodowe. Powoduje to większą częstotliwość teratologii u osobników żyjących na obszarach górskich i podgórskich, gdzie występują częste tzw. załamania pogody. Zmiany teratologiczne u diagnozowanych osobników najczęściej są rozpoznawane bez większych trudności, gdyż powodują wyraźnie deformacje ciała i najczęściej mają asymetryczny charakter. Jednak w szczególnych przypadkach (zmiany symetryczne z trudnymi do zdiagnozowania deformacjami) mając pojedyncze osobniki można opisać je jako nowe dla wiedzy gatunki. Przykładem takiej pomyłki może być opisanie przez MOCŚARY EGO w 1894 roku Nomady montana na podstawie samca i samicy posiadających dwie komórki submarginalne (obecnie jest to synonim N. roberjeotiana). Prawdopodobnie pomyłki takie miały miejsce także w przypadku trzech gatunków spójnic: Melitta heilungkianensis WU, 1978 oraz M. latronis COCKERELL, 1924 i M. nigrabdominalis WU, Wszystkie znane są one tylko z pojedynczych samców (holotypów) i dotychczas nie udało sie znaleźć innych przedstawicieli tych gatunków. Przykładem prawdopodobnie popierającym takie przypuszczenie jest znaleziony w Pirenejach samiec Melitta haemorrhoidalis (FABR.) z kolcami (ostrogami) u podstawy przednich ud. Żmudna analiza pozwoliła ustalić, że są to niezresorbowane w trakcie przepoczwarzania wyrostki obecne na odnóżach poczwarki. Tak więc osobnik ten nie jest przedstawicielem nowego gatunku, a jedynie samcem znanego już gatunku z trudnymi do zdiagnozowania zmianami teratologicznymi. Rola pszczół (Apoidea) w zapylaniu kwiatów gorczycy białej i sarepskiej Marzena Masierowska Katedra Botaniki, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie Gorczyca biała (Sinapis alba L.) i sarepska (Brassica juncea Czern. et Coss) należą do gatunków uprawnych, których głównym plonem są nasiona. Do osiągnięcia pełnego sukcesu reprodukcyjnego rośliny te wymagają biotycznego wektora pyłku. Jednakże ocena roli różnych grup owadów w procesie zapylenia ich kwiatów jest niepełna. W latach zbadano skład gatunkowy pszczół (Apoidea) odwiedzających kwiaty gorczycy białej i sarepskiej oraz dokonano ewaluacji efektywności jako zapylaczy robotnic pszczoły miodnej (Apis mellifera L.), trzmieli (Bombus spp.) i dzikich pszczół samotnych. Określono wielkość ładunku pyłkowego przeniesionego w trakcie pojedynczej wizyty na znamię dziewiczego kwiatu, wielkość i kompozycję ładunku pyłkowego transportowanego na ciele owada oraz jego na nim umiejscowienie. Przedstawiono krzywe aktywności dziennej i sezonowej na kwiatach badanych gatunków gorczyc w odniesieniu do dynamiki rozwoju kwiatów na roślinach. Kwiaty gorczyc były odwiedzane przez 12 gatunków pszczół. Stwierdzono, że ich kluczowymi zapylaczami są pszczoła miodna i dzikie pszczoły z rodzin Andrenidae, Halictidae i Megachilidae. Robotnice pszczoły miodnej nie różniły się istotnie od dzikich pszczół wielkością ładunku pyłkowego umieszczanego na znamieniu, ale odznaczały się wyższą wiernością kwiatową i większym zagęszczeniem na poletkach. Efektywnymi zapylaczami B. juncea były pszczoły samotne, których szczyt aktywności pokrywał się z 3
5 okresem otwierania nowych pąków kwiatowych a w 74% ładunków na ciele owada stwierdzono dominację pyłku tego gatunku. Aktywność zapylaczy była związana z porą otwierania kwiatów na roślinach i dostępnością nagród kwiatowych. Z badań nad dzikimi pszczołami w uprawach rzepaku ozimego Maria KELM, Tomasz STROJNY, Paweł MICHOŁAP Katedra Ochrony Roślin Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu Dokonane przez Kelm (2004) zestawienie wyników badań różnych Autorów nad apifauną rzepaku wykazało łącznie 105 gatunków przynależnych do Apoidea, w tym 13 gatunków z rodzaju Bombus spp. podlegających częściowej lub całkowitej ochronie prawnej. Liczniej, aniżeli gatunki chronione, występowały dzikie pszczoły wczesnowiosenne, głównie Andrenidae i Halictidae. Banaszak (2000) wskazuje na uprawy rzepaku jako siedliska najbogatsze gatunkowo po murawach kserotermicznych charakteryzujących się najwyższymi wskaźnikami bioróżnorodności pszczół. Badania powyższe prowadzone były w okresie kwitnienia łanów rzepakowych, najczęściej z zastosowaniem odłowów przy użyciu czerpaka. W Katedrze Ochrony Roślin UP we Wrocławiu w latach prowadzono badania nad szkodnikami rzepaku. Areał ok. 4 ha pokryty był siecią ponad 60 szt. naczyń żółtych, funkcjonujących przez cały okres wegetacji rzepaku, do których w obu latach złowiło się ponad 4 tys. pszczół. Analiza tego przypadkowo zebranego materiału wykazała, że dzikie pszczoły, a w szczególności trzmiele występowały w znacznej liczebności przed okresem kwitnienia pola rzepakowego. W przypadku A. mellifera tylko poniżej 10% odłowów dokonywało się przed okresem kwitnienia. Obliczony współczynnik dyspersji wykazał wysoką skupiskowość występowania pszczolinek i trzmieli. Pszczoła miodna i smukliki występowały bardziej równomiernie. W interpretacji tych wyników pierwszą była myśl o atrakcyjności barwnej zastosowanych pułapek. Celem sprawdzenia tej hipotezy w roku 2002 dokonano dwukrotnie lustracji plantacji rzepaku metodą 200- metrowych transektów. Obserwacje te potwierdziły liczne występowanie dzikich pszczół przed kwitnieniem roślin. Badania kontynuowano w latach już tylko z zastosowaniem metody transektów liniowych. Lustracjami objęto 6 plantacji wielkości od 0,7 do 20 ha charakteryzujących się zróżnicowanym otoczeniem (inne uprawy a właściwie czarny ugór o tej porze roku, łąka, rowy melioracyjne z zadrzewieniami, polne drogi, nasyp kolejowy). Na każdej plantacji wzdłuż jej dłuższych brzegów wyznaczano 200m transekt oraz jeden transekt w środkowym pasie pola. Uzyskane dane potwierdziły wyniki dynamiki odłowów z poprzednich lat. Ponadto udział dzikich pszczół w oblocie brzeżnych stref plantacji był wyższy aniżeli w pasie środkowym, gdzie 75% stanowiła pszczoła miodna. Występowanie trzmieli na plantacji przed kwitnieniem zależało od otoczenia pól. Były liczne na transektach sąsiadujących z ugorem, a nie występowały na transektach przyległych do zadrzewień. Znaleziono także duże skupisko gniazdujących w glebie pod uprawianym rzepakiem pszczolinek. Porobnice występowały na plantacji przylegającej do nasypu kolejowego. Podsumowując należy stwierdzić, że pola rzepakowe a także inne oziminy już w okresie rozpoczęcia wegetacji wiosennej mogą być atrakcyjnym terenem gniazdowania dzikich pszczół a także dostarczać im zasobów pokarmowych z uwagi na obecność drobnych kwitnących chwastów. Pszczoły dzikie występują na plantacji skupiskowo a ich obecność zależy od otoczenia pól. Powyższe dane zostały już opublikowane w trzech artykułach. Jednakże z uwagi na planowaną dyskusję nad monitoringiem trzmieli celowym wydaje się ich przypomnienie. 4
6 Tym bardziej, że wskazują one na konieczność podjęcia działań protekcyjnych w agrocenozach względem tych pożytecznych owadów. Dotychczas stosowane okresy prewencji chronią bowiem tylko pszczołę miodną i nie uwzględniają gatunków występujących przed okresem kwitnienia upraw. Badania monitoringowe trzmieli na terenie całej Polski propozycja podjęcia projektu finansowanego z programu BioStrateg Zbigniew KOŁTOWSKI, Dariusz TEPER, Mikołaj BORAŃSKI Oddział Pszczelnictwa Instytutu Ogrodnictwa w Puławach Zapylanie entomofilnych roślin uprawnych oraz dzikich gatunków w środowisku naturalnym jest warunkiem uzyskiwania wysokich plonów najlepszej jakości oraz zachowania bioróżnorodności w przyrodzie. Głównym zapylaczem roślin, w naszym klimacie, jest pszczoła miodna, jednak w ostatnich latach coraz częściej dostrzegane są niedobory owadów zapylających na plantacjach. Według ostatniej Analizy sektora pszczelarskiego, opracowanej przez Oddział Pszczelnictwa Instytutu Ogrodnictwa w Puławach, mamy w Polsce około 1,2 mln rodzin pszczelich. Szacuje się jednak, że do dobrego zapylenia upraw powinno być ich co najmniej dwukrotnie więcej. Braki te częściowo uzupełniane są przez, coraz bardziej popularne, hodowle pszczoły samotnicy murarki ogrodowej, a także hodowane w Polsce oraz importowane rodziny trzmiele. Świadomi plantatorzy, widząc niższe plonowanie, coraz częściej starają się zwiększać liczbę zapylaczy na swoich uprawach, jednak niedobory owadów zapylających w środowisku naturalnym nie są kontrolowane, a z pewnością także występują. Ocena liczebności owadów pszczołowatych, prowadzona na szerszą skalę, jest bardzo trudna ponieważ nie prowadzi się stałego monitoringu owadów pszczołowatych w środowisku. Szczególnie cennymi dzikimi owadami pszczołowatymi są trzmiele. Ze względu na specyficzne zachowanie podczas odwiedzin kwiatu, gdy wprawiają go w wibracje, są bardzo skutecznymi zapylaczami wielu gatunków roślin uprawnych, jak i dziko rosnących. Wysoka skuteczność trzmieli jako zapylaczy jest powodem, że od wielu lat znajdują się one w kręgu zainteresowań naukowców, hodowców oraz plantatorów. Ostanie badania monitoringowe (ilościowe i jakościowe) obejmujące swym zakresem cały kraj prowadzone były 40 lat temu ( ). Były one koordynowane przez Oddział Pszczelnictwa ówczesnego Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa, a brało w nich udział kilka ośrodków naukowych z całej Polski. Dzięki temu, że Oddział Pszczelnictwa IO dysponuje szczegółowymi raportami z tamtego okresu, łącznie z dokładną lokalizacją obserwacji, możliwe jest przeprowadzenie podobnych badań obecnie. Przeprowadzenie monitoringu trzmieli na terenie całej Polski pozwoli nie tylko na zinwentaryzowanie stanu wszystkich gatunków w obrębie tego rodzaju, ale umożliwi, co jest szczególnie ważne, porównanie liczebności gatunkowej i osobniczej na tych samych terenach po upływie 40 lat. 5
7 Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) występujące w kolekcji bylin Katedry Roślin Ozdobnych Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu Marta RZAŃSKA, Hanna PIEKARSKA-BONIECKA Katedra Entomologii i Ochrony Środowiska, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul. Dąbrowskiego 159, Poznań Urozmaicone florystycznie tereny w aglomeracjach miejskich są siedliskami atrakcyjnymi dla wielu grup owadów. Jedną z nich są pasożytnicze błonkówki, należące do rodziny Ichneumonidae (Hymenoptera, Apocrita). Owady te mogą korzystnie oddziaływać na zdrowotność znajdującej się tam szaty roślinnej, gdyż są naturalnymi wrogami gatunków fitofagicznych. Celem badań było poznanie struktury jakościowej zgrupowań parazytoidów z podrodziny Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) zasiedlających byliny ozdobne. Badania przeprowadzono w 2012 roku w kolekcji roślin ozdobnych należącej do Katedry Roślin Ozdobnych Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Kolekcja podzielona jest na kilka sekcji. Wśród nich wyróżnić można sekcję traw ozdobnych, roślin jednorocznych, dwuletnich oraz wieloletnich. W badaniach wykorzystano metodę odłowu imagines Pimplinae do żółtych pułapek Moerickego. Na terenie kolekcji umieszczono 10 takich pułapek. Odłowy prowadzono od kwietnia do października, a próby pozyskiwano w odstępach dekadowych. W roku 2012 z wieloletnich roślin ozdobnych pobrano 210 prób. Odłowiono 29 osobników należących do podrodziny Pimplinae, które oznaczono do 18 gatunków. Stanowiły one 13,0% fauny Polski oraz 23,1% gatunków wykazanych z Wielkopolski. W badanym środowisku stwierdzono dominację gatunków Itoplectis maculator (F.) oraz Pimpla contemplator (Mulle.). Pierwszy z nich jest polifagicznym endoparazytoidem poczwarek, drugi natomiast endoparazytoidem poczwarek Lepidoptera i Hymenoptera. Po raz pierwszy w zurbanizowanych terenach Wielkopolski odłowiono następujące gatunki: Delomerista frigida Kasp., Itoplectis tunetana (Schmid.) oraz Scambus planatus (Hartig). Kolekcję roślin ozdobnych można więc uznać za atrakcyjne środowisko dla występowania w nim parazytoidów z podrodziny Pimplinae. Ryc. 1. Wykaz gatunków z podrodziny Pimplinae odłowionych w kolekcji roślin ozdobnych UP w Poznaniu w 2012 roku 6
8 Czynna ochrona kolonii porobnicy włochatki w Waganowicach Stanisław FLAGA Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Kraków Pszczoły samotnice giną na obszarze całej Europy. Niezmiernie szybko wymierają gatunki związane z glinianymi ścianami budynków mieszkalnych i gospodarskich oraz głęboko wykrojonymi wąwozami. Przedmiotem prac ochronnych prowadzonych w 2013 r. było stanowisko Anthophora plumipes Pall. zlokalizowane we wsi Waganowice (województwo małopolskie), zagrożone planowanymi pracami remontowymi budynku. Już pierwsze oględziny pozwoliły stwierdzić, że występuje tutaj niezwykle cenna populacja. O jej wartości świadczy nie tylko liczba i charakter posadowienia gniazd ale i zajęta przez nie powierzchnia. Co ciekawe gniazda ulokowane są tutaj niemal w środku budynku, gdyż większość z nich znajduje się na ścianie północnej obudowanej częścią gospodarczą przylegającą bezpośrednio do części mieszkalnej. Dolot do gniazd umożliwiają pszczołom liczne szpary znajdujące się między deskami pomieszczenia gospodarczego i otwór wyjściowy prowadzący na podwórko. Jedynie niewielka część gniazd znajduje się na ścianie wschodniej budynku, całkowicie odsłoniętej. W wywiadzie przeprowadzonym z rolnikami ustalono, że kolonia porobnicy istniała tutaj od kilkudziesięciu lat i rozwijała się stopniowo zajmując coraz większą powierzchnię. Szacuje się, że populacja liczy obecnie od kilkudziesięciu do kilkuset samic, a skupienia gniazd na ścianie północnej zajmują kilkanaście m² powierzchni. Znajdują się one po obu stronach drzwi wyjściowych prowadzących na podwórko, jak i nad nimi. Charakterystyczne dla chronionego stanowiska jest to, że ażurowa osłona stanowi zarazem pasywny system ochrony gniazd przed drapieżnikami (dzięcioły, kuny) i pasożytami gniazdowymi. W północnej części województwa małopolskiego porobnica włochatka zasiedla najchętniej urwiste miedze i pionowe ściany wąwozów zbudowanych z lessu. Te jednak w lata mokre często ulegają obsunięciom i w ten sposób giną nieraz bardzo rozbudowane kolonie (przykłady takich katastrof obserwowano w 2010 r. na stanowisku A. plumipes w Aleksandrowicach liczącym około 400 gniazd i w Muniakowicach na którym wykazano około 140 gniazd). Na terenie Małopolski znanych jest kilka stanowisk gdzie pszczoły zasiedliły bardziej dogodne miejsca - urwiste skarpy stabilizowane korzeniami roślin lub szkieletem skalnym. Także w zasiedlonych ścianach budynków mieszkalnych i gospodarskich spotkać możemy wyłącznie glinę lub glinę połączoną ze słomą, faszyną lub kamieniami. Stanowisko w Waganowicach reprezentuje ten ostatni typ siedliska (gniazda umieszczone w ścianie zbudowanej z wapienia spojonego gliną). Przeprowadzone w 2013 r. prace ochronne polegały na częściowym przysłonięciu miejsca nagromadzenia gniazd i skłonieniu w ten sposób samic do założenia gniazd w skrzynkach drewnianych wypełnionych materiałem ziemnym, umieszczonych na stelażu blisko ściany budynku. Zastosowanie takiego rozwiązania pozwoliło na utworzenie przenośnych kolonii porobnic bez uszczerbku dla pszczół i dewastacji zajmowanego podłoża. Łącznie w 20 wystawionych bloczkach ziemnych powstało 76 gniazd. Dzięki zebraniu materiału biologicznego na stanowisku udało się zabezpieczyć materiał genetyczny reprezentujący lokalną populację A. plumipes i podjąć działania służące jej zachowaniu. Wyniki obserwacji terenowych i bezpośredniego otoczenia wskazują jednak, że omawiane stanowisko jest izolowane od innych i bez dopływu świeżej krwi mogą być trudności z utrzymaniem żywotności kolonii. Zaplanowane prace ochronne będą prowadzone dalej w trzech kierunkach. Pierwszy obejmie wzmocnienie genetyczne populacji samcami z innych miejsc występowania, 7
9 następny wzbogacenie zajmowanego siedliska w cenne rośliny pokarmowe, a trzeci przygotowanie stanowisk zastępczych i rozmnożenie pszczół. Realizacja tak szeroko zakreślonego projektu wymaga współpracy z lokalną społecznością i zapewnienia środków z programów realizowanych na terenie województwa. Na pełny sukces ochronny trzeba będzie zatem nieco poczekać. Czynniki wpływające na różnorodność gatunkową grzebaczy (Hymenoptera, Spheciformes) na odłogach porolnych w Kampinoskim Parku Narodowym Katarzyna SZCZEPKO Zakład Dydaktyki Biologii i Badania Różnorodności Biologicznej Uniwersytetu Łódzkiego ul. Banacha 1/3, Łódź Badania grzebaczy Spheciformes na odłogach porolnych w Kampinoskim Parku Narodowym (Rezerwat Biosfery UNESCO) prowadzono w latach Głównym celem badań była identyfikacja cech siedlisk odłogowych (wiek odłogu i jego faza sukcesji, wilgotność gleby, heterogeniczność otoczenia, dostępność wolnej powierzchni i liczba gatunków roślin kwiatowych) wpływających na rozmieszczenie i strukturę zgrupowań grzebaczy oraz określenie, czy i w jaki sposób cechy biologiczne gatunków (preferencje siedliskowe, wymagania pokarmowe larw, sposób gniazdowania, rozmiar, liczba generacji w ciągu roku) wpływają na rozmieszczenie gatunków i w efekcie na strukturę jakościową i ilościową zgrupowań w różniących się siedliskach odłogowych. Na badanych odłogach dominują gatunki grzebaczy związane z terenami otwartymi, zarówno eurytopowe, jak i ciepłolubne gatunki stenotopowe, gnieżdżące się w ziemi (endogeiczne). Maksimum liczby gatunków i liczebności całkowitej grzebaczy na odłogach przypada na drugą połowę lipca. Wpływ na fenologię mają m.in. warunki pogodowe: temperatura powietrza oraz wielkość opadów. Bogactwo gatunkowe, liczebność całkowita grzebaczy oraz struktura ich zespołów są warunkowane: typem gleby (jej wilgotnością) i dostępnością wolnej powierzchni, wpływającymi na dostępność miejsc gniazdowania dla gatunków gnieżdżących się w ziemi (endogeicznych), eurytopowych i stenotopowych terenów otwartych; heterogenicznością otoczenia (liczbą siedlisk towarzyszących), umożliwiającą dostęp do dodatkowych, zróżnicowanych źródeł pokarmu i miejsc gniazdowania, znajdujących się w zasięgu długości lotu owadów. Wiek odłogu, jego faza sukcesji oraz liczba gatunków roślin kwiatowych nie miały istotnego wpływu na bogactwo gatunkowe, liczebność całkowitą i wartości wskaźników różnorodności grzebaczy. Gatunki stenotopowe i eurytopowe, związane z terenami otwartymi, oraz gatunki endogeiczne notowano przede wszystkim na odłogach położonych na glebach suchych i przesuszonych, z dużą dostępnością podłoża niepokrytego roślinnością, usytuowanych w heterogenicznym otoczeniu. Dla 16 gatunków grzebaczy stwierdzono istotny związek z określonymi grupami stanowisk (i odpowiadającymi im warunkami siedliskowymi), co umożliwiło weryfikację preferencji siedliskowych gatunków z danymi literaturowymi. Wyniki badań, potwierdzające teorię, zgodnie z którą różnorodność siedliskowa wpływa pozytywnie na różnorodność gatunkową zwierząt, mogą stanowić wskazówkę przy wyznaczaniu kierunków zarządzania Parkiem: zalesianie odłogów (siedlisk otwartych) bądź pozostawianie ich do sukcesji naturalnej lub sterowanej ogranicza heterogeniczność siedliskową i w efekcie doprowadza do spadku różnorodności biologicznej. 8
10 Metodologiczne uwarunkowania opisu zespołu żądłówek antofilnych jako bioindykatorów środowiska Tadeusz Pawlikowski Katedra Ekologii i Biogeografii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, ul. Lwowska 1, Toruń Podstawą metodologicznych działań jest założenie, iż struktura zespołu interakcyjnego jest efektem zmian środowiskowych w czasie i przestrzeni. Zmiany te są ukierunkowane w obrębie hierarchicznego podporządkowania systemów ekologicznych: biosfera > biom > krajobraz > ekosystem oraz ich strukturalnych elementów: atmosfera + litosfera + wody powierzchniowe + wody gruntowe + flora + fauna. Podstawowe procesy przekształceniowe środowiska zachodzą na poziomie krajobrazu. Należą do nich antropogeniczne perturbacje, takie jak: fragmentacja, kseryzacja, higryzacja (retencjonowanie cieków), zanieczyszczanie i toksykacja, zmiany klimatu. Na poziomie ekosystemu przeważają procesy przekształceniowe wpływające na sukcesję fitocenoz oraz renaturalizację. Dotychczas ustalono, w wieloletnich badaniach monitoringowych, istotną zależność ogólnego zróżnicowania gatunkowego zespołu żądłówek antofilnych od stopnia kseryzacji środowiska. Zastosowanie anaglifów do obrazowania przestrzennego cech morfologicznych owadów Bogdan WIŚNIOWSKI Ojcowski Park Narodowy, Ojców Od pewnego czasu bardzo popularne jest w mediach trójwymiarowe przedstawianie obrazów. Do sprzedaży trafiają nowe modele urządzeń technicznych (odtwarzaczy, telewizorów itd.), które pozwalają na oglądanie obrazów 3D także w domu. Karierę robią coraz to nowe filmy produkowane przy astronomicznych budżetach, by wspomnieć choćby słynny Avatar, który był prekursorem w tym zakresie. Przy całym hałasie wokół 3D i towarzyszących mu zabiegach marketingowych przyznać trzeba, że proponowany przez producentów sposób przedstawiania świata jest jak najbardziej dla człowieka naturalny. Wśród ludzkich narządów zmysłów, to właśnie wzrok odgrywa najważniejszą rolę w poznawaniu otoczenia. Używamy pary oczu, dzięki którym w naszym mózgu powstaje trójwymiarowy obraz przedmiotów. Każdy, kto choć raz w życiu posługiwał się kluczem do oznaczania dowolnej grupy owadów zapewne miał niedosyt ilustracji, które w jednoznaczny sposób przedstawiały omawiane cechy diagnostyczne. Ilustrowane cechy morfologiczne ukazywane są zawsze w postaci rysunku bądź fotografii dwuwymiarowej (2D), a namiastką przestrzenności w rysunkach są różnego rodzaju szrafowania, punktowania bądź cieniowania. Przedstawiane obiekty są zazwyczaj trójwymiarowe (3D) wypukłe, wklęsłe, z wyrostkami, itd. Wydaje się więc oczywistym potrzeba użycia takich technik prezentacji, które pozwoliłyby na przestrzenne obrazowanie cech morfologicznych wykorzystywanych w kluczach. Ważne jest przy tym, by stosowane rozwiązania były tanie i nie wymagały stosowania kosztownych urządzeń technicznych. Anaglify to jeden z typów rysunków bądź fotografii stereoskopowych, stosowany od dawna przede wszystkim w rysunkach technicznych. Złudzenie przestrzenności osiąga się oglądając ilustracje za pomocą okularów filtrujących, w których każde oko obserwuje obraz 9
11 w innym kolorze (zwykle czerwonym i niebieskim). Przygotowanie anaglifowej ilustracji 3D obejmuje wykonanie zdjęć dla oka lewego i prawego, zamiana ich odpowiednio na kolor czerwony i niebieski, a następnie nałożenie ich na siebie przy użyciu odpowiedniej aplikacji. Zaletą tej techniki jest łatwość jej stosowania, dostępność darmowego oprogramowania do przygotowywania obrazów 3D, możliwość prezentacji na ekranie zwykłego monitora komputerowego, odbiornika tv, fotografii, a nawet ekranie smartfona. Przygotowany wcześniej obraz musi być co prawda oglądany przy użyciu okularów filtrujących, jednak ich cena waha się od zaledwie kilkunastu groszy za sztukę w wersji ekonomicznej (obudowa z papieru), do co najwyżej kilkunastu złotych w wersji professional (plastikowe okulary bądź nakładki na okulary korekcyjne). Wady tej techniki to przede wszystkim zaburzone odwzorowanie kolorów w przypadku zdjęć barwnych, jest to jednak bardzo użyteczna technika do prezentowania cech morfologicznych, w celach poznawczych, diagnostycznych, bądź edukacyjnych. 10
Sprawozdanie z XXI Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 19-20 maja 2014 roku
Sprawozdanie z XXI Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 19-20 maja 2014 roku W dniach 19-20. maja 2014 roku odbyło się kolejne XXI Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej
Różnorodność, zagrożenia i ochrona pszczół na terenach rolniczych
Różnorodność, zagrożenia i ochrona pszczół na terenach rolniczych dr Weronika Banaszak-Cibicka Zakład Hodowli Owadów Użytkowych Instytut Zoologii Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu Krajobraz rolniczy
Wstępna ocena bioróżnorodności pszczołowatych w rejonach intensywnych upraw rzepaku ozimego. Mikołaj Borański Zbigniew Kołtowski Dariusz Teper
Wstępna ocena bioróżnorodności pszczołowatych w rejonach intensywnych upraw rzepaku ozimego Mikołaj Borański Zbigniew Kołtowski Dariusz Teper Działania na rzecz poprawy konkurencyjności i innowacyjności
Znaczenia pszczoły miodnej na świecie - w gospodarce człowieka i dla środowiska.
Znaczenia pszczoły miodnej na świecie - w gospodarce człowieka i dla środowiska. Konferencja pn. Ochrona owadów zapylających warunkiem zachowania ekosystemów i produkcji żywności Definicja pszczoły Pszczoły
Praca i efektywność owadów zapylających
Praca i efektywność owadów zapylających Dr inż. Joanna Klepacz-Baniak Plantpress Fot. 1. Wczesną wiosną matki trzmiele szukają miejsc na gniazdowanie Fot. 2. W przypadku agrestu wskutek odwiedzin kwiatów
Wybór miejsca 4. Przygotowanie i założenie siedliska 5. Mieszanki nasion 7
2 Spis treści Wprowadzenie 3 Wybór miejsca 4 Przygotowanie i założenie siedliska 5 Mieszanki nasion 7 Aby uzyskać informacje ogólne, odwiedź stronę: www.operationpollinator.com Zapytania techniczne: owady.pozyteczne@syngenta.com
Jak edukować o owadach zapylających? Lokalne kampanie edukacyjne.
Logo Instytucji JAGIELLONIAN UNIVERSITY IN KRAKOW Jak edukować o owadach zapylających? Lokalne kampanie edukacyjne. SZKOLENIE PT. EDUKATOR BIORÓŻNORODNOŚCI PAWŁOWICE, 22 24.06.2016 Wiktoria Rojek Uniwersytet
Sprawozdanie z XXII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 25-26 maja 2015 roku
Sprawozdanie z XXII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 25-26 maja 2015 roku W dniach 25-26. maja 2015 roku odbyło się kolejne XXII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej
Dzień Pszczół
Dzień Pszczół 08.08.2018 ZNACZENIE PSZCZÓŁ I DZIKICH OWADÓW DLA PRAWIDŁOWEGO FUNKCJONOWANIA EKOSYSTEMU Pszczołowate i inne dzikie owady poprzez swoją pracę wspierają powstawanie różnorodnych produktów:
Pszczoły a bioróżnorodność
Pszczoły a bioróżnorodność Pod pojęciem różnorodności biologicznej kryje się niesłychane bogactwo i zróżnicowanie form życia występujących na Ziemi. Bioróżnorodność należy chronić, ponieważ każdy jej element
Bioróżnorodność populacji pszczół i owadów dziko zapylających w Unii Europejskiej i w Polsce Hajnalka Szentgyörgyi
Bioróżnorodność populacji pszczół i owadów dziko zapylających w Unii Europejskiej i w Polsce Hajnalka Szentgyörgyi Konferencja pt. Ochrona owadów zapylających warunkiem zachowania ekosystemów i produkcji
Hanna PIEKARSKA-BONIECKA z-ca przewodniczącego Sekcji Hymenopterologicznej PTE Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Sprawozdanie z XIX Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 14-15. maja 2012 roku W dniach 14-15. maja 2012 roku odbyło się XIX Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej
Wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci Lindeman, 1888 ssp. communis Uzel, 1895
Wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci Lindeman, 1888 ssp. communis Uzel, 1895 1. Systematyka Rząd - przylżeńce (Thysanoptera) Rodzina - wciornastkowate (Thrypidae) 2. Biologia i opis gatunku: Gatunek,
Sprawozdanie z XVIII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 9-10 maja 2011 roku
Sprawozdanie z XVIII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 9-10 maja 2011 roku W dniach 9-10 maja 2011 roku odbyło się XVIII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej
OCENA ZESPOŁU ZAPYLACZY (HYMENOPTERA, APOIDEA) W UPRAWIE RZEPAKU OZIMEGO
Progress in Plant Protection/Postępy w Ochronie Roślin 51 (3) 2011 OCENA ZESPOŁU ZAPYLACZY (HYMENOPTERA, APOIDEA) W UPRAWIE RZEPAKU OZIMEGO WOJCIECH SĄDEJ, MARIUSZ NIETUPSKI Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
WYPOSAŻENIE TERENOWE ODKRYWCY PRZYRODY
WYPOSAŻENIE TERENOWE ODKRYWCY PRZYRODY ODPOWIEDNIA ODZIEŻ - OBUWIE SPORTOWE - WYGODNE UBRANIE WIERZCHNIE, PRZYSTOSOWANE DO WARUNKÓW POGODOWYCH I TERENOWYCH. - OKRYCIE GŁOWY - WYGODNA TORBA Zabezpieczenie
SPORZĄDZENIE PROJEKTU PLANU OCHRONY DLA CHOJNOWSKIEGO PARKU KRAJOBRAZOWEGO
SPORZĄDZENIE PROJEKTU PLANU OCHRONY DLA CHOJNOWSKIEGO PARKU KRAJOBRAZOWEGO N A R O D O W A F U N D A C J A O C H R O N Y Ś R O D O W I S K A U L. E R A Z M A C I O Ł K A 1 3 01-4 4 5 W A R S Z A W A T
Działania sprzyjające zwiększeniu populacji owadów zapylających
Zakład Pszczelnictwa w Puławach Pracownia Hodowli Pszczół Działania sprzyjające zwiększeniu populacji owadów zapylających Autorzy: dr hab. Małgorzata Bieńkowska dr Dariusz Teper dr Dariusz Gerula dr Beata
OCENA STOPNIA ZAPRÓSZENIA PRODUKTÓW PSZCZELICH PYŁKIEM KUKURYDZY
Program wieloletni 2015 2020 Obszar 4. Działania na rzecz rozwoju pszczelarstwa w warunkach zmieniającego się środowiska OCENA STOPNIA ZAPRÓSZENIA PRODUKTÓW PSZCZELICH PYŁKIEM KUKURYDZY Zadanie 4.4 Zaprószenie
Metodyka integrowanej ochrony cebuli ozimej przed wciornastkiem tytoniowcem
Metodyka integrowanej ochrony cebuli ozimej przed wciornastkiem tytoniowcem dr Piotr Szafranek Opracowanie przygotowane w ramach zadania 1.15 Aktualizacja istniejących i opracowanie nowych integrowanych
Przyczyny zmniejszania się populacji pszczół i owadów dziko zapylających w Unii Europejskiej i w Polsce
Przyczyny zmniejszania się populacji pszczół i owadów dziko zapylających w Unii Europejskiej i w Polsce Konferencja pn. Ochrona owadów zapylających warunkiem zachowania ekosystemów i produkcji żywności
Dziewięćsił popłocholistny Carlina onopordifolia
Dziewięćsił popłocholistny Carlina onopordifolia Informacja o zakresie przeprowadzonych prac W ramach prac terenowych przeprowadzono obserwacje gatunku i jego siedliska we wszystkich czterech obszarach
Dzikie owady zapylające wobec chemicznej ochrony roślin
Dzikie owady zapylające wobec chemicznej ochrony roślin Dr Dariusz Teper Instytut Ogrodnictwa, Oddział Pszczelnictwa w Puławach Zapylanie kwiatów roślin uprawnych jest jednym z najważniejszych, a jednocześnie
Znaczenie zadrzewień śródpolnych dla ochrony różnorodności biologicznej krajobrazu rolniczego. Krzysztof Kujawa
Znaczenie zadrzewień śródpolnych dla ochrony różnorodności biologicznej krajobrazu rolniczego Krzysztof Kujawa Różnorodność biologiczna Zróżnicowanie wszystkich żywych organizmów występujących na Ziemi
Pasy kwietne jako sposób ochrony roślin uprawnych i zwiększania różnorodności biologicznej pól uprawnych HOR. re
Pasy kwietne jako sposób ochrony roślin uprawnych i zwiększania różnorodności biologicznej pól uprawnych HOR. re.027.5.2018 Krzysztof Kujawa z zespołem (IŚRiL PAN) oraz Jolanta Kowalska IOR-PIB Paweł Sienkiewicz
Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska ul. Erazma Ciołka 13, Warszawa (
Narodowa Fundacja Ochrony Środowiska ul. Erazma Ciołka 13, 01-445 Warszawa (www.nfos.org.pl) Zespół autorski: Krzysztof Zając dr Adrian Smolis Katarzyna Kozyra Tomasz Zając Zgodnie z danymi zawartymi w
Omawiana inwestycja leży poza wyznaczonym korytarzem ekologicznym (załącznik 1) tj. ok. 20 km od niego.
Wstęp Planowana inwestycja polega na rozbudowie budynku chlewni na dz. nr 274 w miejscowości Różyce Żurawieniec 24, gmina Kocierzew Południowy, powiat łowicki. W gminie Kocierzew Południowy udział powierzchni
Scenariusz zajęć terenowych
Scenariusz zajęć terenowych Licencja CC: Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Autorka scenariusza i realizatorka lekcji: Kazimiera Atroszko Temat: Witamy na wiosennej łące. A. Wstęp Wprowadzenie
Zawartość składników pokarmowych w roślinach
Zawartość składników pokarmowych w roślinach Poszczególne rośliny różnią się zawartością składników pokarmowych zarówno w organach wegetatywnych, jak i generatywnych. Wynika to z różnych funkcji, jakie
Projekt M3 dla pszczoły
Projekt M3 dla pszczoły Marcin Grabowski Katedra Ekologii i Biogeografii Wydział Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytet Mikołaja Kopernika pszczoly@kopernik.org.pl Z zamiłowania i z wykształcenia jestem
Metodyka integrowanej ochrony cebuli, pora i kapusty głowiastej białej przed szkodami wyrządzanymi przez wciornastka tytoniowca
Metodyka integrowanej ochrony cebuli, pora i kapusty głowiastej białej przed szkodami wyrządzanymi przez wciornastka tytoniowca Opis szkodnika: Dr Piotr Szafranek Wciornastek tytoniowiec to niewielki,
PORÓWNANIE FAUNY WYSTĘPUJĄCEJ NA WARZYWACH KORZENIOWYCH UPRAWIANYCH METODĄ EKOLOGICZNĄ I KONWENCJONALNĄ
PORÓWNANIE FAUNY WYSTĘPUJĄCEJ NA WARZYWACH KORZENIOWYCH UPRAWIANYCH METODĄ EKOLOGICZNĄ I KONWENCJONALNĄ COMPARISON OF THE FAUNA OCCURRING ON ROOT VEGETABLES CULTIVATED UNDER ORGANIC AND CONVENTIONAL SYSTEMS
RAMOWY PROGRAM PRAKTYK NA KIERUNKU LEŚNICTWO, REALIZOWANYCH W JEDNOSTKACH ADMINISTRACYJNYCH LASÓW PAŃSTWOWYCH (NADLEŚNICTWACH)
RAMOWY PROGRAM PRAKTYK NA KIERUNKU LEŚNICTWO, REALIZOWANYCH W JEDNOSTKACH ADMINISTRACYJNYCH LASÓW PAŃSTWOWYCH (NADLEŚNICTWACH) 1. Zapoznanie się z organizacją wewnętrzną, zakresem zadań komórek organizacyjnych
Występowanie trzmieli (Bombus spp.) na rzepaku ozimym implikacje dla ochrony upraw
Tom XXV ROŚLINY OLEISTE 2004 Maria Kelm, Iwona Fostiak, Mariusz Kaczmarzyk, Zdzisław Klukowski Akademia Rolnicza we Wrocławiu, Katedra Ochrony Roślin Występowanie trzmieli (Bombus spp.) na rzepaku ozimym
Wydział Nauk Biologicznych
Wydział Nauk Biologicznych Interesujesz się... Biologia sp. biologia człowieka rozwojem biologicznym człowieka i jego ewolucją populacjami pradziejowymi biologicznymi i psychologicznymi uwarunkowaniami
dotychczasowych lustracji terenu rezerwatu, plan urządzenia lasu, miejscowy plan zagospodarowania
Załącznik nr 1 ZAKRES DOKUMENTACJI 1. Wykaz publikowanych i niepublikowanych opracowań przydatnych do sporządzenia projektu planu (w tym dokumentacja dotycząca rezerwatu zgromadzona przez Zamawiającego,
Rola i stan dzikiej entomofauny zapylającej, a chemiczna ochrona roślin
Rola i stan dzikiej entomofauny zapylającej, a chemiczna ochrona roślin Zapylanie kwiatów roślin uprawnych jest jednym z najważniejszych, a jednocześnie najtańszym czynnikiem plonotwórczym. Proces ten
Ekosystemy do usług!
Ekosystemy do usług! Adaptacje do zmian klimatu inspirowane przez różnorodność biologiczną ROZWÓJ ZRÓWNOWAŻONY W TEORII I PRAKTYCE, 5 maja 2016 r. Anna Kalinowska UCBS, UW Czy wobec skutków zmian klimatu
Pszczoła miodna owadem zapylającym
Pszczoła miodna owadem zapylającym Dr Zbigniew Kołtowski Instytut Ogrodnictwa, Oddział Pszczelnictwa w Puławach Rola pszczoły miodnej jako owada zapylającego staje się coraz ważniejsza, ponieważ w obecnej
Ekoportal.eu - ochrona środowiska ekologia ochrona przyrody recykling biopaliwa GMO odpady Natura 2000 a polski system ochrony przyrody
Ochrona przyrody ma w Polsce długie tradycje. Według niektórych źródeł pierwsze decyzje związane z nią pochodzą z X wieku - np. w sprawie ochrony bobrów. W kolejnych wiekach zaczęto chronić nadmiernie
Wyniki inwentaryzacji entomofauny na terenach pod liniami elektroenergetycznymi i na przylegających obszarach leśnych
Wyniki inwentaryzacji entomofauny na terenach pod liniami elektroenergetycznymi i na przylegających obszarach leśnych Radosław Plewa, Tomasz Jaworski, Grzegorz Tarwacki Zakład Ochrony Lasu Instytut Badawczy
Opole, dnia 14 września 2016 r. Poz ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU. z dnia 13 września 2016 r.
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA OPOLSKIEGO Opole, dnia 14 września 2016 r. Poz. 1882 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W OPOLU w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody
Podstawowe informacje o Naturze 2000 i planach ochrony
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko Podstawowe informacje o Naturze 2000 i planach
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO Łódź, dnia 9 stycznia 2018 r. Poz. 95 ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W ŁODZI z dnia 4 stycznia 2018 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony
Wpływ produktywności pierwotnej łąk na demografię, dynamikę oraz kondycję populacji norników Microtus
Kamil Bartoń Zakład Badania Ssaków PAN, Białowieża Wpływ produktywności pierwotnej łąk na demografię, dynamikę oraz kondycję populacji norników Microtus Autoreferat rozprawy doktorskiej wykonanej w Zakładzie
- Wizyta w zoo i akwarium przyczynia się do wzrostu zrozumienia różnorodności biologicznej i poznania sposobów jej ochrony;
CZY WIZYTA W ZOO MA WPŁYW NA POZIOM WIEDZY ZWIEDZAJĄCYCH DOTYCZĄCEJ POJĘCIA BIORÓŻNORODNOŚCI? STRESZCZENIE BADANIA WAZA (World Association of Zoos and Aquariums) Różnorodnośd biologiczna (bioróżnorodnośd)
Instytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu. Tytuł zadania
- Instytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu Tytuł zadania Określenie dobrych praktyk przy wyborze metod ochrony naturalnych wrogów szkodników oraz określenie zależności występowania
Sprawozdanie z XVII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, maja 2010 roku
Sprawozdanie z XVII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego Ojców, 10-11. maja 2010 roku W dniach 10-11. maja 2010 roku obyło się XVII Sympozjum Sekcji Hymenopterologicznej
Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP. Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym
Przyrodnicze uwarunkowania gospodarki przestrzennej PUGP Ćwiczenie 1 zagadnienia wprowadzające do informacji o środowisku przyrodniczym Zagadnienia wprowadzające czyli przypomnienie - po trochę o wszystkim
Stan i perspektywy ochrony żółwia błotnego na Polesiu
Stan i perspektywy ochrony żółwia błotnego na Polesiu Janusz Holuk Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Lublinie W Polsce liczna populacja żółwia błotnego pozostała już tylko na Polesiu. Na kilku obszarach
ochrona przyrody 80 RAPORT O STANIE ŚRODOWISKA W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM W 2009 ROKU
80 RAPORT O STANIE ŚRODOWISKA W WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM W 2009 ROKU 6 ochrona przyrody Na tle ukształtowania powierzchni kraju małopolskie jest województwem najbardziej zróżnicowanym wysokościowo, mając
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie sporządzania projektu planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000
Dziennik Ustaw Nr 34 2893 Poz. 186 186 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA 1) z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie sporządzania projektu planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Na podstawie art. 28
Wpływ zabiegów hodowlanych i ochronnych na bioróżnorodność w ekosystemach leśnych na obszarach chronionych i gospodarczych
Wpływ zabiegów hodowlanych i ochronnych na bioróżnorodność w ekosystemach leśnych na obszarach chronionych i gospodarczych Adam Kwiatkowski RDLP w Białymstoku Około 30% powierzchni kraju to lasy A. K.
OMACNICA PROSOWIANKA. Ostrinia nubilalis (Hubner)
OMACNICA PROSOWIANKA Ostrinia nubilalis (Hubner) 1. Opis i biologia gatunku Omacnica prosowianka jest motylem nocnym o brązowo-beżowym zabarwieniu z charakterystycznymi zygzakowatymi poprzecznymi liniami
INTEGROWANA OCHRONA ROŚLIN Niechemiczne i chemiczne metody ochrony plantacji
INTEGROWANA OCHRONA ROŚLIN Niechemiczne i chemiczne metody ochrony plantacji Grzegorz Pruszyński Instytut Ochrony Roślin Państwowy Instytut Ochrony Roślin w Poznaniu Wiek pestycydów (wg Matcalfa 1980):
Drewno i tzw. martwe drewno konflikt interesów
Drewno i tzw. martwe drewno konflikt interesów Martwe drewno ( deadwood ) zamarłe i obumierające drzewa i ich części oraz martwe części żywych drzew. Organizmy saproksyliczne związane podczas swojego życia
Prawie wszystko o owadach zapylających
Prawie wszystko o owadach zapylających Fot. archiwum P. Teper Dr Dariusz Teper Owady zapylające są tak samo ważnym elementem produkcji ogrodniczej, jak agrotechnika, nawożenie czy ochrona roślin. O ich
Inwentaryzacja i kontrola zasiedlenia gniazd ptaków drapieŝnych i rzadkich na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego w sezonie 2010
Inwentaryzacja i kontrola zasiedlenia gniazd ptaków drapieŝnych i rzadkich na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego w sezonie 2010 Opracowanie, prace terenowe: Pirga Bartosz B.Pirga 2010. UŜytkowane
Insektycydy na rzepak: podwójny cios w szkodniki
https://www. Insektycydy na rzepak: podwójny cios w szkodniki Autor: Katarzyna Szponar Data: 1 kwietnia 2017 Ruszyła już wegetacja rzepaków. W większości gospodarstw zostały już podane dwie dawki azotu.
Polityka Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska wobec inwestycji infrastrukturalnych
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Olsztynie Maria Mellin Polityka Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska wobec inwestycji infrastrukturalnych Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie
KARTA KURSU. Kod Punktacja ECTS* 2. Dr Małgorzata Kłyś
KARTA KURSU Nazwa Nazwa w j. ang. Ochrona Przyrody Protection of Nature Kod Punktacja ECTS* 2 Koordynator Dr Małgorzata Kłyś Zespół dydaktyczny dr Anna Chrzan, dr Małgorzata Kłyś Opis kursu (cele kształcenia)
Biegacz Zawadzkiego Carabus (Morphocarabus) zawadzkii (9001)
Biegacz Zawadzkiego Carabus (Morphocarabus) zawadzkii (900) Autor raportu: Mieczysław Stachowiak Eksperci lokalni: Holly Marek, Mazepa Jacek, Olbrycht Tomasz Opisany pierwotnie jako forma Carabus Preyssleri
Integrowana ochrona roślin - przypominamy zasady
.pl https://www..pl Integrowana ochrona roślin - przypominamy zasady Autor: dr hab. Ewa Matyjaszczyk Data: 6 marca 2018 W państwach Unii Europejskiej integrowana ochrona roślin stała się obowiązkiem. Jest
Zadanie 4.2 Ocena bioróżnorodności owadów zapylających i pożytków pszczelich
Zadanie 4.2 Ocena bioróżnorodności owadów zapylających i pożytków pszczelich Dariusz Gerula 1, Bogumiła Badek 2, Tomasz Białek 1, Małgorzata Bieńkowska 1, Mikołaj Borański 1, Ryszard Jemioła 1, Ewa Kołtowska
PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK ARCHITEKTURY KRAJOBRAZU SYMBOL CYFROWY 321[07]
PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK ARCHITEKTURY KRAJOBRAZU SYMBOL CYFROWY 321[07] I. ZAŁOŻENIA PROGRAMOWO-ORGANIZACYJNE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE A. OPIS KWALIFIKACJI ABSOLWENTA 1. W wyniku
ROZPORZĄDZENIE NR 53/2007 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 listopada 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Dębowiec
ROZPORZĄDZENIE NR 53/2007 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 28 listopada 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Dębowiec Na podstawie art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004
Syntetyczne auksyny zniszczą chwasty w uprawach zbożowych!
https://www. Syntetyczne auksyny zniszczą chwasty w uprawach zbożowych! Autor: Tomasz Kodłubański Data: 6 marca 2017 Ciągły rozwój i intensyfikacja rolnictwa wymagają stosowania herbicydów, które przynoszą
1. Zasady nauczania przyrody. Charakterystyka zasad nauczania. Część praktyczna: Portfolio Omówienie regulaminu praktyki z przyrody.
Dydaktyka zintegrowanego nauczania przyrody Kierunek : Wychowanie Fizyczne, specjalność: wychowanie fizyczne i przyroda II rok semestr 4 stacjonarne studia pierwszego stopnia Rok akad. 2015/15 1. Zasady
Zajęcia edukacyjne są częściowo dotowane z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu.
W nowym roku szkolnym zachęcamy do bezpośredniego kontaktu z przyrodą poprzez udział w licznych przyrodniczych zajęciach terenowych. Są one dostosowane do różnych grup wiekowych i poprzez liczne atrakcyjne
Jak to z żubrami bywa ochrona żubra w ramach sieci Natura 2000
Jak to z żubrami bywa ochrona żubra w ramach sieci Natura 2000 Żubr (Łac. Bison bonasus) jest największym ssakiem Europy, pomimo dużej wagi dochodzącej w przypadku samców niekiedy do 900 kg, żubry potrafią
Monitoringu krajobrazu prace realizowane w roku 2013
Monitoringu krajobrazu prace realizowane w roku 2013 Marek Rycharski, Zuzanna Oświecimska-Piasko Instytut Technologiczno-Przyrodniczy www.itep.edu.pl PLAN 1. Krajobraz obszarów wiejskich 2. Założenia ogólne
Programy rolnośrodowiskowe chroniące wody i bioróżnorodność w okresie programowania 2007-2013 stan wdrażania na 2012
Programy rolnośrodowiskowe chroniące wody i bioróżnorodność w okresie programowania 2007-2013 stan wdrażania na 2012 Ewa Szymborska, MRiRW Kliknij, aby edytować styl wzorca podtytułu Kluczbork 11-12.04.2012
Zagadnienia. Ekologii Lasu 2015/2016
Zagadnienia z Ekologii Lasu 2015/2016 Spis ważniejszych zagadnień w ramach przedmiotu (rozszerzonego) EKOLOGIA LASU 1. EKOLOGIA OGÓLNA (wybrane zagadnienia) - Podstawowe pojęcia (ich znaczenie i wzajemne
Rozdział IX Siedliska przyrodnicze obszary wskazane do pomocy finansowej z tytułu dopłat rolno środowiskowych.
Rozdział IX Siedliska przyrodnicze obszary wskazane do pomocy finansowej z tytułu dopłat rolno środowiskowych. Na obszarze gminy Poświętne znajduje się wiele powierzchni siedlisk przyrodniczych kwalifikujących
Czytanie pobocza Z: Forman et al. 2003
Wykład 4 R.T.T Forman, D. Sperling, J. Bissonette, A.P. Clevenger, C. Cutshall, V. Dale, L. Fahrig, R. France, C. Goldman, K. Heanue, J. Jones, F. Swanson, T. Turrentine, T. Winter Mapy Polski Rozwój dróg
Marta Jańczak-Pieniążek
Projekt Bioróżnorodność Opolszczyzny skarbem dziedzictwa przyrodniczego (nr decyzji RPOP.05.01.00-16-0001/15-00) współfinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego
Załącznik nr 1 do SIWZ
Załącznik nr 1 do SIWZ Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia Przeprowadzenie monitoringu przedinwestycyjnego 23 powierzchni w gminie Ostrowice woj. zachodniopomorskie wskazanych do oceny pod kątem możliwości
DZIAŁ BOTANIKA. Różnorodność świata roślin
DZIAŁ BOTANIKA Różnorodność świata roślin Zajęcia prowadzone od wiosny do jesieni umożliwiają poznanie pospolitych gatunków roślin. Wprowadzane lub systematyzowane są podstawy morfologii. Celem zajęć jest
Specyfika leśnictwa. Program: Czym jest las? Czym jest leśnictwo? Współczesne znaczenie i zadania Cechy specyficzne produkcji leśnej.
Wykład 2 dr inż. Michał Orzechowski Zakład Urządzania Lasu KULiEL SGGW morzechowski@wl.sggw.pl tel 22 59 38202 bud 34 pok 1/77 Leśnictwo w Gospodarce Przestrzennej Specyfika leśnictwa Program: Czym jest
Jestem częścią przyrody PROGRAM EDUKACJI EKOLOGICZNO PRZYRODNICZEJ DZIECI 5 LETNIE
Jestem częścią przyrody PROGRAM EDUKACJI EKOLOGICZNO PRZYRODNICZEJ DZIECI 5 LETNIE Wstęp Wiek przedszkolny to okres wzmożonej aktywności poznawczej i szczególnej wrażliwości emocjonalnej. Dlatego już w
Plan nasadzeń strefy nektarodajnej w miejscowości Rusocice (gmina Czernichów)
Plan nasadzeń strefy nektarodajnej w miejscowości Rusocice (gmina Czernichów) Mgr Wiktoria Rojek Instytut Nauk o Środowisku, Uniwersytet Jagielloński Spis treści Opis koncepcji.... 1 Lokalizacja strefy
Gmina: Gołańcz (m. Morakowo), Wągrowiec (m. Wągrowiec) Celem inwestycji jest przebudowa drogi wojewódzkiej nr 241 na odcinku Morakowo - Wągrowiec
I.19. Droga nr 241 Morakowo- Wągrowiec. 19 Droga nr 241 Morakowo- Wągrowiec Lokalizacja przedsięwzięcia Charakterystyka ogólna i cel przedsięwzięcia Powiat: wągrowiecki Gmina: Gołańcz (m. Morakowo), Wągrowiec
ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM
ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM z dnia 27 czerwca 2016 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Uroczysko Grodziszcze. Na podstawie
Interakcje. Konkurencja a zespół organizmów
Interakcje Konkurencja a zespół organizmów Zespół organizmów Zbiór gatunków (populacji) wykorzystujących tę samą przestrzeń w tym samym czasie wszystkie gatunki na danym obszarze uwarunkowania środowiskowe
Czy B-droid zastąpi pszczoły w zapylaniu roślin?
.pl https://www..pl Czy B-droid zastąpi pszczoły w zapylaniu roślin? Autor: Tomasz Kodłubański Data: 24 lutego 2016 Wiemy, jakim zagrożeniem dla plonów na polach na całym świecie jest obserwowana od ponad
Informacja dla chętnych na specjalizację Ochrona przyrody
Informacja dla chętnych na specjalizację Ochrona przyrody Fot. M. Aleksandrowicz Fot. J. Piętka Fot. E. Referowska Jakie są zajęcia na specjalizacji Ochrona przyrody? Studia inżynierskie Fot. R. Rogoziński
Założenia do opracowania projektu planu ochrony dla Drawieńskiego Parku Narodowego uwzględniającego zakres planu ochrony dla obszaru Natura 2000
Założenia do opracowania projektu planu ochrony dla Drawieńskiego Parku Narodowego uwzględniającego zakres planu ochrony dla obszaru Natura 2000 I. Teren objęty projektem Planuje się wykonanie projektu
Agnieszka Gawłowska ROŚLINY CEBULOWE
Agnieszka Gawłowska ROŚLINY CEBULOWE Spis treści WSTĘP 3 Ogólna charakterystyka 4 Wymagania roślin cebulowych 6 Uprawa 7 Sadzenie roślin cebulowych 8 Pielęgnacja 10 Nawożenie 10 Podlewanie 11 Odchwaszczanie
UCHWAŁA Nr./18 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO. z dnia r.
PROJEKT ZWM UCHWAŁA Nr./18 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO z dnia.. 2018 r. w sprawie zmiany Uchwały Nr XLIII/664/2017 Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 20 listopada 2017 r. w sprawie przyjęcia
Czy uczymy, że sarna nie jest żoną jelenia?
Czy uczymy, że sarna nie jest żoną jelenia? Dr inż. Krzysztof Klimaszewski Warszawa, 10.09.2014 r. Projekt "O bioróżnorodności dla przyszłości - czyli jak uczyć, że sarna nie jest żoną jelenia" korzysta
Najważniejsze zasady integrowanej ochrony roślin
.pl https://www..pl Najważniejsze zasady integrowanej ochrony roślin Autor: dr hab. Ewa Matyjaszczyk Data: 10 lutego 2016 W związku z wprowadzeniem obowiązku stosowania integrowanej ochrony roślin w państwach
WYNIKI DWULETNICH BADAŃ NAD WYKORZYSTANIEM PUŁAPEK FEROMONOWYCH DO MONITORINGU PRZYPŁASZCZKA GRANATKA PHAENOPS CYANEA (FABR.)
WYNIKI DWULETNICH BADAŃ NAD WYKORZYSTANIEM PUŁAPEK FEROMONOWYCH DO MONITORINGU PRZYPŁASZCZKA GRANATKA PHAENOPS CYANEA (FABR.) Alicja Sowinska 1, Tomasz Miśkiewicz 2,Radosław Plewa 1, Tomasz Jaworski 1,
Plan studiów stacjonarnych drugiego stopnia, kierunek Ogrodnictwo 2018/2019
Plan studiów stacjonarnych drugiego stopnia, kierunek Ogrodnictwo 2018/2019 Liczba godzin Nazwa modułu/przedmiotu Liczba ECTS Łącznie (4+5+6 +7+8) zajęcia dydaktyczne wykł ćw 1 inne 1 inne z udziałem nauczycie
Celem inwestycji jest przebudowa drogi wojewódzkiej nr 260 w granicach m. Witkowo
I.26. Droga nr 260 gmina Witkowo. 26 Droga nr 260 gmina Witkowo Lokalizacja przedsięwzięcia Charakterystyka ogólna i cel przedsięwzięcia Powiat: gnieźnieński Gmina: Witkowo (m. Witkowo) Celem inwestycji
ZWIERZĘTA. z różnych stron ŚWIATA
ZWIERZĘTA z różnych stron ŚWIATA PROJEKT Projekt Nie znikaj poświęcony jest zagadnieniu bioróżnorodności. Choć słowo bioróżnorodność jest stosunkowo młode, to robi obecnie prawdziwą karierę. Niestety przyczyna
Zadania ochronne WPN zaplanowane do wykonania w lipcu 2017 roku
PLANOWANE ZADANIA DO REALIZACJI W WIELKOPOLSKIM PARKU NARODOWYM Z WYSZCZEGÓLNIENIEM PRAC W OBWODACH OCHRONNYCH WPN LIPIEC 2017 ROK Dyrektor Wielkopolskiego Parku Narodowego jest zobowiązany do wykonywania
Stosowanie wyłącznie oryginalnych środków ochrony roślin
Ochrona bez reszty Dobór preparatu - dopasuj środek do rodzaju patogenów, fazy ich rozwoju oraz rozwoju uprawy - pamiętaj o stosowaniu środków z różnych grup chemicznych (strategia antyodpornościowa) Stosowanie
Konspekt lekcji biologii w gimnazjum klasa I
mgr Piotr Oleksiak Gimnazjum nr.2 wopatowie. Temat. Cechy populacji biologicznej. Konspekt lekcji biologii w gimnazjum klasa I Zakres treści: Populacja cechy charakterystyczne: liczebność, zagęszczenie,
pod wspólnym tytułem Pszczoła a środowisko
Regionalny Związek Pszczelarzy w Toruniu ul. Środkowa 11 87-100 Toruń Cykl Szkoleń w Kołach Terenowych zrzeszonych w RZP Toruń pod wspólnym tytułem Pszczoła a środowisko 12 stycznia 2013 r. szkolenia :
Działanie 4.5. Cel szczegółowy
Kryteria wyboru projektów dla działania 4.5 Różnorodność biologiczna w ramach IV osi priorytetowej Ochrona środowiska naturalnego i dziedzictwa kulturowego RPO WP 2014-2020 Departament Wdrażania Projektów