Chirurgiczne leczenie koarktacji aorty u dorosłych korzystny wpływ na nadciśnienie tętnicze
|
|
- Katarzyna Świderska
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PRACA BADAWCZA PRZEDRUK Folia Cardiologica Excerpta 2009, tom 4, nr 6, Copyright 2009 Via Medica ISSN Chirurgiczne leczenie koarktacji aorty u dorosłych korzystny wpływ na nadciśnienie tętnicze Włodzimierz Kuroczyński, Marc Hartert, Diethard Pruefer, Katrin Pitzer-Hartert, Markus Heinemann i Christian Friedrich Vahl University Hospital Mainz, Department of Cardiothoracic and Vascular Surgery, Johannes-Gutenberg-University, Mainz, Niemcy Przedrukowano za zgodą z: Cardiology Journal 2008; 15, 6: Streszczenie Wstęp: Celem badania była ocena chirurgicznej korekcji koarktacji aorty u dorosłych, z analizą jej wpływu na ciśnienie tętnicze. Metody: Dwadzieścia pięć osób dorosłych (9 kobiet, 16 mężczyzn, średni wiek 43,4 roku rż.) przebyło chirurgiczną korekcję koarktacji aorty. U wszystkich chorych przed operacją obserwowano nadciśnienie tętnicze. Średnie ciśnienie tętnicze wynosiło 182/97 mm Hg. U 16 osób (64%) stwierdzono zmniejszoną wydolność wysiłkową. Zastosowana technika operacyjna obejmowała resekcję miejsca zwężenia i zespolenie koniec do końca u 5 chorych (20%). U 3 pacjentów (12%) wszczepiono pełną dakronową protezę naczyniową. Operację poszerzenia z użyciem łaty dakronowej wykonano u 7 (28%) osób, a u pozostałych 10 (40%) chorych wszczepiono ekstraanatomiczny pomost omijajacy miejsce zwężenia cieśni aorty. Wyniki: Wczesna śmiertelność okołooperacyjna dotyczyła 1 chorego (4%). Średnia wartość ciśnienia tętniczego została zredukowana [ciśnienie skurczowe 182 mm Hg v. 139 mm Hg (p < 0,001), ciśnienie rozkurczowe 97 mm Hg v. 83 mm Hg (p < 0,001)] u wszystkich pacjentów. U 12 chorych ciśnienie tętnicze uległo normalizacji natychmiast po zabiegu chirurgicznym, u 7 pozostało nieznacznie podwyższone (ciśnienie skurczowe mm Hg), a u 1 chorego nadciśnienie tętnicze utrzymywało się długotrwale. Przed operacją wszystkich pacjentów leczono za pomocą preparatów przeciwnadciśnieniowych. Spośród 20 pacjentów, którzy byli objęci długotrwałą obserwacją pooperacyjną (follow-up), 11 chorych wymagało przeciwnadciśnieniowego leczenia farmakologicznego. Czterech chorych z powodu zmiany miejsca zamieszkania było nieosiągalnych. Średni okres obserwacji wynosił 7,1 roku (min. 1 rok; maks. 16,6 roku). Jedna osoba zmarła w późnym okresie pooperacyjnym z powodu niewydolności serca 12,4 roku po operacji. Klasa NYHA poprawiła się średnio o 0,92. Wnioski: Chirurgiczną korekcję zwężenia cieśni aorty u dorosłych można przeprowadzić przy niskim ryzyku operacyjnym. Operacja redukuje nadciśnienie tętnicze i pozwala zmniejszyć liczbę stosowanych preparatów przeciwnadciśnieniowych. (Folia Cardiologica Excerpta 2009; 4, 6: ) Słowa kluczowe: zwężenie cieśni aorty, koarktacja aorty, nadciśnienie tętnicze, przetrwałe nadciśnienie tętnicze Artykuł redakcyjny str. 301 Adres do korespondencji: Dr hab. n. med. Włodzimierz Kuroczyński, Department of Cardiothoracic and Vascular Surgery, University, Hospital Mainz, Langenbeckstrasse 1, D Mainz, Germany, tel: +49 (0) ; faks: +49 (0) ; kuroczynski@uni-mainz.de Tłumaczenie: Lek. Anna Salkowska-Pecka 353
2 Folia Cardiologica Excerpta 2009, tom 4, nr 6 Wstęp Koarktacja aorty (CoA, aortic coarctation) to wada wrodzona, zdefiniowana jako zwężenie aorty w miejscu więzadła tętniczego. W niemal 30% przypadków współistnieje z innymi wadami, na przykład z dwupłatkową zastawką aortalną lub ze zwężeniem podzastawkowym aorty. W zależności od tego, w jakim wieku wystąpią pierwsze objawy, dzieli się ją na typ niemowlęcy i typ dorosłych. Typ niemowlęcy, po fizjologicznym zamknięciu się przewodu tętniczego, może prowadzić do stanów zagrażających życiu dziecka, natomiast postać dorosłych może przez okres wczesnego dzieciństwa pozostać bezobjawowa. Zatem CoA może się manifestować różnymi objawami w zależności od wieku pacjenta i powoduje wiele problemów klinicznych. Charakterystycznym symptomem klinicznym, który towarzyszy CoA typu dorosłych, jest podwyższone ciśnienie tętnicze w górnych partiach ciała, bóle głowy, częste krwawienia z nosa oraz parestezje i/lub chromanie przestankowe kończyn dolnych [1]. Nieskorygowana CoA wiąże się z niekorzystnym rokowaniem. W postaci nieleczonej długotrwała progresja koreluje z miażdżycą, zawałem serca związanym z miażdżycą naczyń wieńcowych, oraz przerostem mięśnia sercowego, niewydolnością serca, pęknięciem aorty z jej rozwarstwieniem lub bez niego, bakteryjnym zapaleniem wsierdzia i krwotokiem mózgowym. Średni obserwowany czas przeżycia wynosi lat [1 7]. Aby uniknąć powikłań związanych z nadciśnieniem, zabieg chirurgiczny stanowi leczenie z wyboru. Chirurgiczne rekonstrukcje zwężonej cieśni aorty są wykonywane z sukcesem od 1944 roku [8]. Dotyczy to wszystkich grup wiekowych. Jednak zabieg chirurgiczny u osób dorosłych, poza ogólnym ryzykiem operacyjnym i anestezjologicznymi czynnikami ryzyka, wiąże się ze specyficznymi trudnościami, takimi jak: zwapnienia w rejonie zwężonej cieśni aorty, tętniak w miejscu zwężenia i tętniakowato zmienione tętnice międzyżebrowe. Celem leczenia operacyjnego jest trwałe obniżenie skurczowego i rozkurczowego ciśnienia tętniczego. Stosuje się różne techniki operacyjne, takie jak operacje łączenia koniec do końca czy plastyka z użyciem łaty dakronowej. W złożonej CoA do skutecznych metod operacyjnych zalicza się wszczepienie pomostu (bypassu) między aortą wstępującą lub lewą tętnicą podobojczykową a aortą zstępującą [9 11]. Mimo skutecznego zabiegu chirurgicznego, zwłaszcza u dorosłych pacjentów po korekcji zwężenia cieśni aorty, może występować przetrwałe nadciśnienie tętnicze [6, 11, 12]. Metody W okresie od sierpnia 1985 roku do sierpnia 2006 roku 25 dorosłych pacjentów (9 kobiet, 16 mężczyzn) przeszło chirurgiczną korekcję koarktacji aorty. Ich średni wiek wynosił 43,4 roku (19 70 lat), a średni wiek przy pierwszej diagnozie 39 lat (min. 15 lat; maks. 65 lat). Średni odstęp między diagnozą a interwencją chirurgiczną wynosił 1,6 roku (min. 0 lat; maks. 13 lat). U 11 spośród 21 pacjentów (52,4%) CoA zdiagnozowano przypadkowo (u 4 chorych retrospektywny wywiad diagnostyczny był niemożliwy do uzyskania). U wszystkich pacjentów występowało nadciśnienie tętnicze w górnej połowie ciała. Przedoperacyjne ciśnienie mierzone na kończynach górnych wynosiło średnio 182/97 mm Hg (skurczowe mm Hg, rozkurczowe mm Hg). Maksymalny gradient ciśnienia zawierał się w przedziale mm Hg (śr. 62,7 mm Hg). U 2 chorych (8%) wystąpił nawrót zwężenia cieśni aorty po wcześniejszej interwencji: u jednego z nich była to plastyka z użyciem łaty dakronowej przeprowadzona 13 lat wcześniej w wieku 26 lat, a u drugiego jako pierwszą zastosowano angioplastykę przezskórną 9 miesięcy przed operacją. U 16 chorych (64%) przed zabiegiem zdiagnozowano zmniejszoną wydolność wysiłkową: 4 chorych zakwalifikowano do I klasy wydolności według Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego (NYHA, New York Heart Association), 9 do II klasy NYHA, 2 do II III klasy NYHA, 1 pacjenta do III klasy NYHA. U 8 chorych nie stwierdzono objawów, a 1 osoby nie można było sklasyfikować retrospektywnie. U 10 pacjentów (40%) stwierdzono niewielkiego stopnia dysfunkcję zastawki, niewymagającą interwencji chirurgicznej. U 7 pacjentów (28%) wykryto nadkomorowe i komorowe zaburzenia rytmu serca. Ubytki na dolnych krawędziach żeber obserwowano na zdjęciach rentgenowskich klatki piersiowej u 19 chorych (76%). Wycięcie miejsca zwężenia i zespolenie koniec do końca przeprowadzono u 5 pacjentów (20%), plastykę z zastosowaniem łaty dakronowej u 7 chorych (28%), resekcję oraz wszczepienie protezy dakronowej u 3 osób (12%). Ekstraanatomiczny pomost wszczepiono u 10 pacjentów (40%), spośród których 5 chorych otrzymało pomost łączący aortę wstępującą i zstępującą, 354
3 Włodzimierz Kuroczyński i wsp., Chirurgiczne leczenie koarktacji aorty u dorosłych a 5 kolejnych pomost między lewą tętnicą podobojczykową a aortą zstępującą. Czas zabiegu mieścił się w granicach min (śr. 194 min). Wyniki Wczesna śmiertelność wystąpiła u 1 pacjenta (4%) jako rezultat rozejścia się szwów. Chorego natychmiast poddano ponownej operacji, ale zmarł w następstwie wstrząsu krwotocznego. U innego pacjenta wystąpiło krwawienie w obrębie ściany klatki piersiowej w 11. dobie po operacji. Po chirurgicznej rewizji dalsza rekonwalescencja przebiegała bez powikłań. Po operacji średnie ciśnienie skurczowe i rozkurczowe zmniejszyły się [skurczowe 182 vs. 139 mm Hg (p < 0,001), rozkurczowe 97 vs. 83 mm Hg (p < 0,001)] u wszystkich pacjentów. Spośród 25 chorych z nadciśnieniem tętniczym przed operacją u 12 po zabiegu chirurgicznym uzyskano prawidłowe wartości ciśnienia, u 7 pacjentów ciśnienie pozostało nieznacznie podwyższone (ciśnienie skurczowe mm Hg), a u 1 chorego wystąpiło utrwalone nadciśnienie tętnicze (tab. 1). W przypadku pozostałych pacjentów brakowało wiarygodnych danych. Z powodu skłonności do tachykardii, z nadal towarzyszącym podwyższonym ciśnieniem tętniczym tuż po operacji, u wszystkich pacjentów jako leki pierwszego wyboru, zastosowano beta-adrenolityki. Przed zabiegiem wszyscy chorzy stosowali leki przeciwnadciśnieniowe. Po zabiegu, w okresie obserwacji poszpitalnej (follow-up) 11 spośród 20 chorych wymagalo dalszej farmakoterapii (tab. 1). Średni okres tej obserwacji wynosił 7,1 roku (min. 1 rok; maks. 16,6 roku). Jeden chory (5%) zmarł 12 lat po operacji z powodu niewydolności serca, więc późna śmiertelność wynosiła 5%. Dziewięciu chorych (45%) poprawiło swoją klasę NYHA (5 chorych o dwie klasy; 4 chorych o jedną klasę). U 9 pacjentów (45%) wydolność wysiłkowa nie zmieniła się. W okresie obserwacji poszpitalnej 2 chorych (10%) pogorszyło się o dwie klasy (pierwszy pacjent: wiek w momencie operacji 48 lat, okres obserwacji poszpitalnej 11,5 roku, podejrzenie kardiomiopatii rozstrzeniowej; drugi pacjent: wiek w momencie operacji: 61 lat, okres obserwacji poszpitalnej 12 lat, rozwój stenozy dwupłatkowej zastawki aortalnej). Średnio, w klasyfikacji NYHA uzyskano poprawę o 0,92 klasy. Nie uzyskano danych na temat pozostałych pacjentów. W okresie odleglej obserwacji poszpitalnej tylko u 5 spośród 20 chorych (40%) stwierdzono przetrwałe nadciśnienie tętnicze, będące wskazaniem do zredukowanej terapii przeciwnadciśnieniowej. Dziewięciu pacjentów nie wymagało dalszego stosowania leków przeciwnadciśnieniowych (tab. 1). Dyskusja Koarktacja aorty jest przyczyną wystąpienia różnicy ciśnień między kończynami górnymi i dolnymi. W związku z charakterystycznymi objawami CoA jest często rozpoznawana w okresie niemowlęcym i odpowiednio leczona chirurgicznie. Typową kombinacją objawów jest nadciśnienie w górnych partiach ciała z osłabieniem lub nieobecnością tętna w pachwinach. Mimo klasycznych objawów, które powinny być wykryte już podczas prawidłowego badania podstawowego, CoA często stwierdza się w wieku dorosłym [11, 13 15]. Istotne hemodynamicznie zwężenie cieśni aorty nierzadko wykrywa się przypadkowo, tak jak u 11 z 21 badanych pacjentów (52,4%). Dopóki u chorych tych nie rozpoznano wrodzonego zwężenia cieśni aorty, stosowano u nich leczenie ukierunkowane na podejrzenie samoistnego nadciśnienia tętniczego. Już samo rozpoznanie CoA jest wskazaniem do leczenia chirurgicznego. Naturalny przebieg tej wady u dorosłych wiąże się ze skróceniem przewidywanej długości życia. Większość pacjentów umiera przed 40. rokiem życia. Najczęstszą przyczyną śmierci w związku z CoA są: niewydolność serca, pęknięcie aorty, bakteryjne zapalenie wsierdzia oraz błony wewnętrznej naczyń z ich powikłaniami, jak również krwotok mózgowy [2, 5, 15]. Korekcję chirurgiczną zwykle wykonuje się poprzez torakotomię z dostępu tylno-bocznego lewego. Najczęściej wykonywaną techniką operacyjną w okresie niemowlęcym do późnego dzieciństwa jest resekcja zwężonego odcinka z zespoleniem koniec do końca, po zakleszczeniu aorty. Ten sposób leczenia wprowadził Clarence Crafoord w 1944 roku [8]. Po zakleszczeniu aorty dolna część ciała jest zaopatrywana w krew jedynie z krążenia obocznego. Najczęstszym powikłaniem zabiegu jest pooperacyjne porażenie kończyn dolnych. Jego częstość zależy od czasu zakleszczenia aorty i związanego z tym spadku ciśnienia w dolnej połowie ciała, jak również od wieku [16]. Można temu częściowo zapobiec, stosując techniki perfuzji obwodowej, zwłaszcza u osób dorosłych. W klinice, w której pracują autorzy niniejszej pracy, w przypadku obniżenia średniego ciśnienia w aorcie zstępującej poniżej 40 mm Hg stosowano krążenie pozaustrojowe w dolnej połowie ciała. Utrzymując średnie ciśnienie w aorcie poniżej miejsca zakleszczenia między mm Hg, nie obserwowano powikłań neurologicznych u badanych chorych. Okołooperacyjna śmiertelność u dorosłych jest relatywnie niska i wynosi około 4,5% [4, 8, 11, 17]. 355
4 Folia Cardiologica Excerpta 2009, tom 4, nr 6 Tabela 1. Korekcja koarktacji aorty: przed- i pooperacyjne wartości ciśnienia tętniczego, gradientu ciśnienia oraz metody leczenia Numer Skurczowe/rozkurczowe Gradient ciśnienia [mm Hg] Leczenie ciśnienie [mm Hg] między kończynami kończyna górna górnymi i dolnymi Przed W okresie Przed W okresie Przed W okresie operacją obserwacji operacją obserwacji operacją obserwacji 1 160/ / B; D B 2 165/85 130/ B; C 3 230/ / B; C; D B 4 205/ / B; C; D B; C 5 140/ B; D 6 180/95 125/ B; C; D 7 180/90 35 B; C; D 8 170/95 130/ B; C B 9 190/95 85 B /95 35 B; D / B; C /95 165/ A; B; D B; D / / A; C; D / / A; B; D A; B /95 125/ B; C / / A; C, B /90 130/ B; C; D B / / A; B; D A; B /90 160/ B; C; D B; C / / B; C; D B / / B; C; D /70 125/ B; C B /90 125/ A; B; D / / A; B; C; D /95 130/ A; B; D A inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę; B beta-adrenolityki; C antagoniści wapnia; D diuretyki; brak danych z obserwacji U starszych pacjentów resekcja zwężonego odcinka cieśni aorty lub reoperacja z powodu nawrotowej CoA jest znacznie trudniejsza technicznie, a często wręcz niewykonalna z powodu złej jakości naczyń, sztywnych ścian naczyń ze zwapnieniami w zwężonym odcinku cieśni aorty oraz tętniakowato zmienionych tętnic międzyżebrowych [13, 17 19]. Dlatego też u dorosłych często jest wymagana wstawka z pełnej protezy naczyniowej. Plastykę z użyciem łaty dakronowej obecnie stosuje się rzadko z powodu złych wyników odległych [20, 21]. Interesującą alternatywę stanowią techniki ekstraanatomicznych pomostów (bypassów), przy fakultatywnym zastosowaniu krążenia pozaustrojowego [13, 21, 22]. W trakcie operacji pośredniej plastyki cieśni aorty metodą Vosschulte w celu poszerzenia zwężonego odcinka aorty stosuje się łatę dakronową. Technika ta wymaga wycięcia aorty jedynie na krótkim odcinku, bez uszkodzenia naczyń krążenia obocznego, co teoretycznie zmniejsza ryzyko paraplegii [23, 24]. Mimo opisywanego zwiększonego ryzyka powstawania tętniaków pooperacyjnych, jako konsekwencji zastosowania wyżej wymienionych technik, mają one nadal zastosowanie w rzadkich przypadkach, po to aby uniknąć operacji resekcji na dłuższym odcinku aorty [21, 25]. Niektórzy autorzy zwracają uwagę na zmniejszenie ryzyka restenozy lub rozwoju tętniaków przy użyciu autogenicznych naczyń tętniczych, w porównaniu z zastosowaniem dakronu jako łaty [25]. W przypadkach ponownych operacji lub w złożonej CoA można zastosować przeszczepy ekstraanatomicznych pomostów naczyniowych [2, 9, 11, 13, 14]. Poprzez torakotomię z dostępu lewo-bocznego wszczepia się pomost (bypass) między tętnicą podobojczykową i aortą zstępującą poniżej (dystalnie) miejsca zwężenia. Aby uniknąć resztkowego gradientu, światło tętnicy podobojczykowej powin- 356
5 Włodzimierz Kuroczyński i wsp., Chirurgiczne leczenie koarktacji aorty u dorosłych Rycina 1. Ekstraanatomiczny bypass między lewą tętnicą podobojczykową i aortą zstępującą F Rycina 2. Ekstraanatomiczny bypass między aortą wstępującą i aortą zstępującą no stanowić 60% światła aorty zstępującej na poziomie przepony. Operacja wszczepienia pomostu aorta wstępująca aorta zstępująca odbywa się zwykle przez sternotomię pośrodkową (ryc. 1, 2). W zależności od rodzaju dostępu do aorty zstępującej konieczne może być zastosowanie krążenia pozaustrojowego. Jednym z najpoważniejszych powikłań po zabiegu naprawczym koarktacji aorty jest wystąpienie restenozy. Ryzyko powtórnego zwężenia u osób dorosłych po zabiegu szacuje się na 0 9% [13, 20]. Wskazaniem do ponownej interwencji jest maksymalny gradient powyżej 20 mm Hg między prawym ramieniem i prawą kończyną dolną, jak również zmierzony podczas cewnikowania serca. Udowodniono, że sonografia doplerowska, jako pojedyncza metoda oceny pozostałego gradientu lub rozwoju ponownego gradientu ciśnień, nie jest odpowiednią techniką [26]. Dzięki postępowi w kardiologii interwencyjnej restenoza lub resztkowa stenoza mogą być poszerzone przy zastosowaniu stent-graftów lub bez nich. Stało się to atrakcyjną alternatywą dla powtórnych zabiegów chirurgicznych [27 30]. Oczekuje się na ich odległe rezultaty. U około 15 25% zoperowanych pacjentów, zwłaszcza leczonych w późniejszym okresie życia, mimo pomyślnych rezultatów zabiegu (brak gradientu ciśnienia), stwierdza się przedłużające się podwyższenie ciśnienia tętniczego, zarówno w górnej, jak i w dolnej połowie ciała. Dotychczas operacja w młodym wieku jest najistotniejszą formą profilaktyki rozwoju nadciśnienia tętniczego w przyszłości [4, 28, 30]. U 5 pacjentów badanych przez autorów niniejszej pracy nadciśnienie tętnicze utrzymywało się w okresie pooperacyjnym. Ponieważ krótko po zabiegu wszyscy chorzy reagowali tachykardią z towarzyszącym stale podwyższonym ciśnieniem tętniczym, rutynowo podawano im beta-adrenolityki we wczesnym okresie pooperacyjnym. To patofizjologicznie zjawisko można wytłumaczyć nagle zmniejszonym oporem obwodowym, powodowanym wcześniej przez zwężenie aorty. Przed zabiegiem, przez różnie długi czas, wszystkich 20 pacjentów leczono z powodu nadciśnienia tętniczego o niewyjaśnionej etiologii. Po okresie obserwacji poszpitalnej trwającym średnio 7,1 roku tylko u 5 spośród 20 chorych (25%) obserwowano długotrwale podwyższone ciśnienie tętnicze, którego nie można było obniżyć do wartości prawidłowych, mimo leczenia. U pozostałych 15 pacjentów wartości ciśnienia były prawidłowe. Dziewięciu chorych (45%) nie otrzymywało leków przeciwnadciśnieniowych. Możliwe było zmniejszenie intensywności terapii u wszystkich chorych (tab. 1). W populacji badanych pacjentów stwierdzono pooperacyjną poprawę funkcjonalnej wydolności fizycznej według klasyfikacji NYHA, a dane te są zbieżne z informacjami podanymi przez Cohena i wsp. [4]. Chorzy po leczeniu operacyjnym CoA wymagają dalszego, regularnego, specjalistycznego nadzoru do końca życia. Aby w okresie pooperacyjnym 357
6 Folia Cardiologica Excerpta 2009, tom 4, nr 6 uchwycić poszczególne zmiany, takie jak restenoza, rozwój tętniaków lub progresja wady zastawkowej, konieczne są badania w regularnych odstępach czasu, przez cały okres obserwacji poszpitalnej. Dogodnymi metodami obrazowania są techniki wysokiej rozdzielczości, takie jak echokardiografia, tomografia komputerowa (spiralna) i rezonans magnetyczny (ryc. 1, 2) [24, 31 33]. Ocena ta powinna być oparta na ścisłej współpracy między wyszkolonymi kardiologami z fachowym doświadczeniem w zakresie wrodzonych wad serca a kardiochirurgami. W niektórych krajach ustalono odpowiednie wytyczne na ten temat [34]. Koarktacja aorty często współistnieje z wadami zastawki aortalnej, głównie z dwupłatkową zastawką aorty. Jednak niewielu pacjentów wymaga wymiany zastawki przed osiągnięciem okresu dojrzałości. Niemniej jednak, w dłuższym okresie wady zastawki aortalnej pozostają główną przyczyną zachorowalności i umieralności pacjentów z CoA [35]. W różnych badaniach opisano poprawę przewidywanej długości życia po operacji korekcyjnej. Jednak oczekiwany fizjologiczny czas przeżycia jest osiągany rzadko [4, 29, 35, 36]. W opisywanym badaniu u 8 pacjentów (40%) zdiagnozowano współistniejące wady zastawki aortalnej. Nie wszystkie musiały być leczone chirurgicznie w czasie operacji koarktacji aorty. Jednak, w okresie obserwacji poszpitalnej 5 pacjentów (20%) przebyło wymianę zastawki aortalnej był to wskaźnik wyższy niż u innych autorów [4, 35]. Towarzysząca wada zastawkowa jest jednym z głównych wskazań do zlecenia ścisłej profilaktyki bakteryjnego zapalenia wsierdzia [11, 29]. Według różnych badań okołooperacyjna śmiertelność u osób dorosłych po zabiegu korekcji CoA wynosi 0 4,5%. W niniejszym badaniu wynosiła ona 4%. Późna śmiertelność po okresie obserwacji trwającym średnio 7,1 roku wynosiła 5% (1/20), a więc była niższa niż w wymienionych badaniach. Ograniczenia badania Ograniczeniem niniejszego badania są jego retrospektywny charakter, mała liczba pacjentów i brak obiektywnych testów dla oceny nadciśnienia tętniczego wywołanego wysiłkiem fizycznym. Wnioski Podsumowując, wykazano, że chirurgiczna korekcja zwężenia cieśni aorty u dorosłych powoduje obniżenie podwyższonego ciśnienia skurczowego i rozkurczowego oraz zwiększa wydolność fizyczną. Zabiegi te można wykonywać przy niskim współczynniku wczesnej i późnej zachorowalności oraz umieralności. Korekcja koarktacji aorty ułatwia regulację ciśnienia i często wiąże się z redukcją liczby stosowanych leków hipotensyjnych. Po leczeniu chirurgicznym obowiązkowa jest dalsza obserwacja medyczna w wyspecjalizowanych ośrodkach, trwająca do końca życia chorego. Oświadczenie Autorzy artykułu oświadczają, że nie istnieje żaden konflikt interesów dotyczący niniejszej pracy. Piśmiennictwo 1. Baden W. Anomalien des Aortenbogens und des Aortenisthmus. W: Apitz J. red. Pädiatrische Kardiologie. Steinkopff, Darmstadt 1998: Bauer M., Alexi-Meskishvili V.V., Bauer U., Alfaouri D., Lange P.E., Hetzer R. Benefits of surgical repair of coarctation of the aorta in patients older than 50 years. Ann. Thorac. Surg. 2001; 72: Campbell M. Natural history of coarctation of the aorta. Br. Heart J. 1970; 32: Cohen M., Fuster V., Steele P.M., Driscoll D., McGoon D.C. Coarctation of the aorta. Long-term follow-up and prediction of outcome after surgical correction. Circulation 1989; 80: Ewert P., Berger F., Kretschmar O. i wsp. Stentimplantation als Therapie der ersten Wahl bei Erwachsenen mit Aortenisthmusstenose. Z. Kardiol. 2003; 92: Ozkokeli M., Sensoz Y., Gunay R. i wsp. Blood pressure changes after aortic coarctation surgery performed in adulthood. J. Card. Surg. 2005; 20: Tynan M., Finley J.P., Fontes V., Hess J., Kann J. Balloon angioplasty for the treatment of native coarctation: results of valvuloplasty and angioplasty of congenital anomalies registry. Am. J. Cardiol. 1990; 65: Crafoord C., Nylin G. Congenital coarctation of the aorta and its surgical treatment. J. Thorac. Surg. 1945; 14: Heinemann M.K., Ziemer G., Wahlers T., Köhler A., Borst H.G. Extraanatomic thoracic aortic bypass grafts: indications, techniques, and results. Eur. J. Cardio-Thorac. Surg. 1997; 11: Izhar U., Schaff H.V., Mullany C.J., Daly R.C., Orszulak T.A. Posterior pericardial approach for ascending aorta-to-descending aorta bypass through a median sternotomy. Ann. Thorac. Surg. 2000; 70: Kuroczynski W., Kampmann C., Peivandi A.A. i wsp. Aortenisthmusstenose bei Erwachsenen: operative Korrektur mitte und langfristige Ergebnisse. Z. Herz Thorax-Gefässchir. 2002; 16: Westaby S., Parnell B., Pridie R.B. Coarctation of the aorta in adults. Clinical presentation and results of surgery. J. Cardiovasc. Surg. 1987; 28: Aris A., Subirana M.T., Ferres P., Torner-Soler M. Repair of aortic coarctation in patients more than 50 years of age. Ann. Thorac. Surg. 1999; 67: Lindenau K.-F., Urbanski P., Dinstak W., Hacker R.W. Operative Behandlung der Aortenisthmusstenose im Erwachsenenalter. Herz Thorax-Gefässchir. 2002; 16:
7 Włodzimierz Kuroczyński i wsp., Chirurgiczne leczenie koarktacji aorty u dorosłych 15. Sailer R., Hofbeck M., Singer H., Buheitel G., König M., van den Emde J. Lebensbedrohliche Komplikationen als Erstmanifestation von Aortenisthmusstenosen bei Jugendlichen. Monatsschr. Kinderheilkd. 1997; 145: Connolly J.E. Hume memorial lecture. Prevention of spinal cord complications in aortic surgery. Am. J. Surg. 1998; 176: Duara R., Theodore S., Sarma P.S., Unnikrishnan M., Neelakandhan K.S. Correction of coarctation of aorta in adult patients: impact of corrective procedure on long-term recoarctation and systolic hypertension. Thorac. Cardiovasc. Surg. 2008; 56: Derra E.J., Hoffmann E., Jünemann A., Kremer K., Pathak N.C. Die alte Isthmusstenose. Der Chirurg 1971; 42: Pasic M., Carrel T., Tönz M. i wsp. Der extra-anatomische aszendens-suprazöliakale Aortenbypass in der Behandlung der complexen oder rezidivierenden Aortenisthmusstenosen. Helv. Chir. Acta 1993; 60: Bouchart F., Dubar A., Tabley A. i wsp. Coarctation of the aorta in adults: surgical results and long-term follow-up. Ann. Thorac. Surg. 2000; 70: Waldhans S., Vogt S., Ramaswamy A., Moosdorf R. Aneurysmabildung als Spätkomplikation nach indirekter Aortenplastik einer Aortenisthmusstenose. Z. Herz Thorax-Gefässchir. 1999; 13: Pingsten S., Müller B., Sandman W. Extraanatomische Rekonstruktion einer alten Aortenisthmusstenose durch einen Aorta-ascendens-Aorta-abdominalis-Bypass. Z. Herz Thorax- Gefässchir. 1999; 13: Neumayer U., Schmidt H.K., Fassbender D., Breymann T., Körfer R., Horstkotte D. Aortenisthmusstenose mit offenem Ductus Botalli als Ursache einer schweren Herzinsuffizienz bei einer 36-jährigen Patientin. Z. Kardiol. 2000; 89: Owens W.A., Tolan M.J., Clelenad J. Late results of patch repair of coarctation of the aorta in adults using autogenous arterial wall. Ann. Thorac. Surg. 1997; 64: Backer C.L., Paape K., Zales V.R., Weigel T.J., Mavroudis C. Coarctation of the aorta. Repair with polytetrafluoroethylene patch aortoplasty. Circulation 1995; 92: De Mey S., Segers P., Coomans I., Verhaaren H., Verdonek P. Limitations of Doppler echocardiography for the post-operative evaluation of aortic coarctation. J. Biomech. 2001; 34: Kusa J., Szkutnik M., Białkowski J. Percutaneous reconstruction of the continuity of a functionally interrupted aortic arch using a stent. Cardiol J. 2008; 15: Schmalz A.A., Neudorf U., Sack S., Galal O. Neue Therapiemöglichkeiten in der interventionellen Kardiologie. Bedeutung für angeborene Herzfehler im Erwachsenenalter. Herz 1999; 24: Vriend J.W.J., Mulder B.J.M. Late complications in patients after repair of aortic coarctation: implications for management. Intern. J. Cardiol. 2005; 101: Zabal C., Attie F., Rosas M., Buendia-Hernandez A., Garcia- -Montes J.A. The adult patient with native coarctation of the aorta: balloon angioplasty or primary stenting? Heart 2003; 89: Geibel A. Echokardiographische Diagnostik angeborener Herzfehler im Erwachseneralter. Herz 1999; 24: Kaemmerer H., Mügge A., Prokop M. i wsp. Bildgebende Verfahren in der Verlaufskontrolle operierter Aortenisthmusstenosen bei adoleszenten und Erwachsenen. Wien Med. Wschr. 1995; 145: Trojnarska O., Gwizdala A., Katarzynka A. i wsp. Cardiopulmonary exercise test in the evaluation of exercise capacity, arterial hypertension, and degree of descending aorta stenosis in adults after repair of coarctation of the aorta. Cardiol. J. 2007; 14: Kallfelz H.C. Das Kind wird zum Erwachsenen. Herz 1999; 24: Turina J., Hippenmeyer-Zingg I., Schönbeck M., Turina M. Schwere Aortenvitien und Aortenisthmusstenose bei Erwachsenen. Z. Kardiol. 1997; 86: Bobby J.J., Emami J.M., Farmer R.D., Newman C.G. Operative survival and 40 year follow up of surgical repair of aortic coarctation. Br. Heart J. 1991; 65:
Wrodzone wady serca u dorosłych
Wrodzone wady serca u dorosłych - rozpoznane po raz pierwszy w wieku dorosłym - wada mało zaawansowana w dzieciństwie - nie korygowana - wada po korekcji lub zabiegu paliatywnym w dzieciństwie - niewydolność
Materiały edukacyjne. Diagnostyka i leczenie nadciśnienia tętniczego
Materiały edukacyjne Diagnostyka i leczenie nadciśnienia tętniczego Klasyfikacja ciśnienia tętniczego (mmhg) (wg. ESH/ESC )
Przezskórne wszczepienie zastawki aortalnej TAVI. Nowe wyzwanie w Kardiochirurgii Paulina Falkowska Klinika Kardiochirurgii USK Białystok
Przezskórne wszczepienie zastawki aortalnej TAVI. Nowe wyzwanie w Kardiochirurgii Paulina Falkowska Klinika Kardiochirurgii USK Białystok TAVI Od początku XXI wieku rozwija się metoda przezskórnego wszczepienia
Przerwany ³uk aorty. Ireneusz Haponiuk, Janusz H. Skalski. 3.1. Wstêp. 3.2. Anatomia i klasyfikacja wady ROZDZIA 3
27 ROZDZIA 3 Przerwany ³uk aorty 3.1. Wstêp Przerwanie ³uku aorty jest rzadk¹ patologi¹, która polega na braku ci¹g³oœci têtnicy g³ównej w tym odcinku. Jest efektem zaburzeñ tworzenia ³uków aortalnych
Wrodzone wady serca u dorosłych. Część 2.
Wrodzone wady serca u dorosłych. Część 2. W tej części opisujemy zwężenie odpływu prawej i lewej komory, tetralogię Fallota i inne. 5. Przetrwały przewód tętniczy Nieprawidłowe połączeniem na poziomie
TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA W KARDIOCHIRURGII
TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA W KARDIOCHIRURGII Prof. nadzw. dr hab. med. Marek Jemielity Klinika Kardiochirurgii UM w Poznaniu Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA W KARDIOCHIRURGII
CHIRURGICZNE LECZENIE ZWĘŻEŃ TĘTNIC SZYJNYCH
CHIRURGICZNE LECZENIE ZWĘŻEŃ TĘTNIC SZYJNYCH KATEDRA I KLINIKA CHIRURGII NACZYŃ I ANGIOLOGII AKADEMII MEDYCZNEJ W LUBLINIE Kierownik: Dr hab.n. med. Jacek Wroński UDROŻNIENIE T. SZYJNEJ WEWNĘTRZNEJ WSKAZANIA
1. Podstawowe badanie kardiologiczne u dzieci 1 I. Wywiad chorobowy 1
v Wstęp xiii Przedmowa do wydania I polskiego xv Wykaz skrótów xvii 1. Podstawowe badanie kardiologiczne u dzieci 1 I. Wywiad chorobowy 1 A. Wywiad perinatalny i z okresu ciąży 1 B. Wywiad po urodzeniu
Frakcja wyrzutowa lewej komory oraz rozpoznanie i leczenie ostrej i przewlekłej niewydolności serca
Frakcja wyrzutowa lewej komory oraz rozpoznanie i leczenie ostrej i przewlekłej niewydolności serca Zbigniew Gugnowski GRK Giżycko 2014 Opracowano na podstawie: Wytycznych ESC dotyczących rozpoznania oraz
Epidemia niewydolności serca Czy jesteśmy skazani na porażkę?
Epidemia niewydolności serca Czy jesteśmy skazani na porażkę? Piotr Ponikowski Klinika Chorób Serca Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Ośrodek Chorób Serca Szpitala Wojskowego we Wrocławiu Niewydolność
CMC/2015/03/WJ/03. Dzienniczek pomiarów ciśnienia tętniczego i częstości akcji serca
CMC/2015/03/WJ/03 Dzienniczek pomiarów ciśnienia tętniczego i częstości akcji serca Dane pacjenta Imię:... Nazwisko:... PESEL:... Rozpoznane choroby: Nadciśnienie tętnicze Choroba wieńcowa Przebyty zawał
Spis treści. Przedmowa Badanie pacjenta z chorobami sercowo-naczyniowymi... 13
Spis treści Przedmowa................ 11 1. Badanie pacjenta z chorobami sercowo-naczyniowymi.................. 13 Najważniejsze problemy diagnostyczne....... 13 Ból w klatce piersiowej........... 14 Ostry
DIAGNOSTYKA NIEINWAZYJNA I INWAZYJNA WRODZONYCH I NABYTYCH WAD SERCA U DZIECI
DIAGNOSTYKA NIEINWAZYJNA I INWAZYJNA WRODZONYCH I NABYTYCH WAD SERCA U DZIECI Dlaczego dzieci sąs kierowane do kardiologa? Różnice w diagnostyce obrazowej chorób układu krążenia u dorosłych i dzieci Diagnostyka
Testy wysiłkowe w wadach serca
XX Konferencja Szkoleniowa i XVI Międzynarodowa Konferencja Wspólna SENiT oraz ISHNE 5-8 marca 2014 roku, Kościelisko Testy wysiłkowe w wadach serca Sławomira Borowicz-Bieńkowska Katedra Rehabilitacji
PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE KONTRAPULSACJI WEWNĄTRZAORTALNEJ
PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE KONTRAPULSACJI WEWNĄTRZAORTALNEJ PAWEŁ MONCZNIK, RAFAŁ DRWIŁA, TOMASZ DAROCHA ODDZIAŁ INTENSYWNEJ TERAPII KSS IM. JANA PAWŁA II HISTORIA KONTRAPULSACJI 1958 - Harken i Britwell
Nieoperacyjne odtworzenie ciągłości funkcjonalnie przerwanego łuku aorty za pomocą stentu
PRACA KAZUISTYCZNA PRZEDRUK Folia Cardiologica Excerpta 2008, tom 3, nr 4, 215 219 Copyright 2008 Via Medica ISSN 1896 2475 Nieoperacyjne odtworzenie ciągłości funkcjonalnie przerwanego łuku aorty za pomocą
Nadciśnienie tętnicze. Prezentacja opracowana przez lek.med. Mariana Słombę
Nadciśnienie tętnicze Prezentacja opracowana przez lek.med. Mariana Słombę EPIDEMIOLOGIA: Odsetek nadciśnienia tętniczego w populacji Polski w wieku średnim (36-64 lat) wynosi 44-46% wśród mężczyzn i 36-42%
TETRALOGIA FALLOTA. Karol Zbroński
TETRALOGIA FALLOTA Karol Zbroński Plan prezentacji Historia Definicja Epidemiologia i genetyka Postacie kliniczne Diagnostyka Postępowanie Powikłania Historia Definicja 1 - ubytek w przegrodzie międzykomorowej
Prof. UJ, dr hab. med. Jacek Legutko Przewodniczący Asocjacji Interwencji Sercowo-Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego Uniwersytet
Rola kardiologii inwazyjnej w zapobieganiu rozwojowi niewydolności serca Prof. UJ, dr hab. med. Jacek Legutko Przewodniczący Asocjacji Interwencji Sercowo-Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego
Przywrócenie rytmu zatokowego i jego utrzymanie
Przywrócenie rytmu zatokowego i jego utrzymanie Jak wspomniano we wcześniejszych artykułach cyklu, strategia postępowania w migotaniu przedsionków (AF) polega albo na kontroli częstości rytmu komór i zapobieganiu
Diagnostyka różnicowa omdleń
Diagnostyka różnicowa omdleń II KATEDRA KARDIOLOGII CM UMK 2014 Omdlenie - definicja Przejściowa utrata przytomności spowodowana zmniejszeniem perfuzji mózgu (przerwany przepływ mózgowy na 6-8sek lub zmniejszenie
układu krążenia Paweł Piwowarczyk
Monitorowanie układu krążenia Paweł Piwowarczyk Monitorowanie Badanie przedmiotowe EKG Pomiar ciśnienia tętniczego Pomiar ciśnienia w tętnicy płucnej Pomiar ośrodkowego ciśnienia żylnego Echokardiografia
Nadciśnienie tętnicze punkt widzenia lekarza i dietetyka. prof. nadzw. dr hab. n. med. J. Niegowska dr inż. D. Gajewska
Nadciśnienie tętnicze punkt widzenia lekarza i dietetyka prof. nadzw. dr hab. n. med. J. Niegowska dr inż. D. Gajewska Wszechnica Żywieniowa SGGW Warszawa 2016 Ciśnienie tętnicze krwi Ciśnienie wywierane
Coarctation of aorta in a 40 year-old female with bicuspid aortic valve a case report
Chorzy trudni nietypowi/case report Kardiologia Polska 2011; 69, 4: 367 372 ISSN 0022 9032 Koarktacja aorty u 40 letniej chorej z dwupłatkową zastawką aortalną. Wartość logicznego myślenia. Czy warto dobrze
Rodzaje omdleń. Stan przedomdleniowy. Omdlenie - definicja. Diagnostyka różnicowa omdleń
Omdlenie - definicja Diagnostyka różnicowa omdleń Przejściowa utrata przytomności spowodowana zmniejszeniem perfuzji mózgu (przerwany przepływ mózgowy na 6-8sek lub zmniejszenie ilości tlenu dostarczonego
Pacjent ze złożoną wadą aortalną i dysfunkcją lewej komory diagnostyka i zasady kwalifikacji zabiegowej
Choroby Serca i Naczyń 2007, tom 4, nr 2, 106 110 P R Z Y P A D K I K L I N I C Z N E Pacjent ze złożoną wadą aortalną i dysfunkcją lewej komory diagnostyka i zasady kwalifikacji zabiegowej Piotr Lipiec,
II KATEDRA KARDIOLOGII CM UMK
II KATEDRA KARDIOLOGII CM UMK 2014 Zawał serca ból wieńcowy p30 min +CPK +Troponiny Zawał serca z p ST STEMI ( zamknięcie dużej tętnicy wieńcowej) Z wytworzeniem załamka Q Zawał serca bez pst NSTEMI Zamknięcie
Rejestr codziennej praktyki lekarskiej dotyczący cy leczenia nadciśnienia nienia tętniczego t tniczego. czynnikami ryzyka sercowo- naczyniowego
Rejestr codziennej praktyki lekarskiej dotyczący cy leczenia nadciśnienia nienia tętniczego t tniczego współwyst występującego z innymi czynnikami ryzyka sercowo- naczyniowego Nr rejestru: HOE 498_9004
Typy badań echokardiogaficznych Spoczynkowe Obciążeniowe (wysiłek, dobutamina, dipirydamol, inne) Z dostępu przez klatkę piersiową (TTE) Przezprzełyko
Podstawy echokardiografii Marcin Szulc Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii Warszawski Uniwersytet Medyczny Typy badań echokardiogaficznych Spoczynkowe Obciążeniowe (wysiłek,
Przypadki kliniczne EKG
Przypadki kliniczne EKG Przedrukowano z: Mukherjee D. ECG Cases pocket. Börm Bruckmeier Publishing LLC, Hermosa Beach, CA, 2006: 135 138 (przypadek 31) i 147 150 (przypadek 34) PRZYPADEK NR 1 1.1. Scenariusz
I KLINIKA POŁOZNICTWA I GINEKOLOGII WUM
I KLINIKA POŁOZNICTWA I GINEKOLOGII WUM CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA CHORÓB SERCA U CIĘŻARNYCH OKOŁO 0,5-1% PRZYCZYNA OKOŁO 10-15% ŚMIERTELNOŚCI MATEK WZROST OBJĘTOŚCI KRWI KRĄŻĄCEJ O 50% WZROST OBJĘTOŚCI MINUTOWEJ
Delegacje otrzymują w załączeniu dokument D043528/02 Annex.
Rada Unii Europejskiej Bruksela, 8 marca 2016 r. (OR. en) 6937/16 ADD 1 TRANS 72 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 7 marca 2016 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Sekretariat Generalny
WADY SERCA U DZIECI Z ZESPOŁEM MARFANA
WADY SERCA U DZIECI Z ZESPOŁEM MARFANA lek. Małgorzata Ludzia Klinika Kardiologii Wieku Dziecięcego i Pediatrii Ogólnej Samodzielnego Publicznego Dziecięcego Szpitala Klinicznego Warszawa, 23.06.2018 Plan
Chory ze stentem wieńcowym do operacji niekardiochirurgicznej
Trudni chorzy na sali operacyjnej Chory ze stentem wieńcowym do operacji niekardiochirurgicznej Anna Dylczyk-Sommer Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Gdański Uniwersytet Medyczny Deklaruję brak
Wytyczne ACCF/AHA 2010: Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego u bezobjawowych dorosłych
Wytyczne ACCF/AHA 2010: Ocena ryzyka sercowo-naczyniowego u bezobjawowych dorosłych Jednym z pierwszych i podstawowych zadań lekarza jest prawidłowa i rzetelna ocena ryzyka oraz rokowania pacjenta. Ma
Podstawy. kardiolosicznej. kompleksowej rehabilitacji PZWL. Zbigniew Nowak
PATRONAT M ERYTO RYC ZNY K o m it e t R e h a b il it a c j i, K u l t u r y F iz y c z n e j i In t e g r a c j i S p o ł e c z n e j P A N Podstawy kompleksowej rehabilitacji kardiolosicznej Zbigniew
Przypadki kliniczne EKG
Przypadki kliniczne EKG Przedrukowano z: Mukherjee D. ECG Cases pocket. Börm Bruckmeier Publishing LLC, Hermosa Beach, CA 2006: 139 142 (przypadek 32); 143 146 (przypadek 33). PRZYPADEK NR 1 1.1. Scenariusz
Ocena ogólna: Raport całkowity z okresu od 04.05.2007 do 15.11.2007
W Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej ABC medic Praktyka Grupowa Lekarzy Rodzinnych w Zielonej Górze w okresie od 04.05.2007-15.11.2007 została przeprowadzona ocena efektów klinicznych u pacjentów
1. I Oddział Kardiologiczno - Angiologiczny ul. Sanatoryjna 7 43-450 Ustroń tel./fax: (+48) (33) 854 58 57; 854 58 59
PLACÓWKA MEDYCZNA 1. I Oddział Kardiologiczno - Angiologiczny ul. Sanatoryjna 7 43-450 Ustroń tel./fax: (+48) (33) 854 58 57; 854 58 59 ZAKRES ŚWIADCZEŃ MEDYCZNYCH zabiegi angioplastyki wieńcowej z implantacją
dr n.med. Bartosz Żabicki Zakład Radiologii Klinicznej Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego UM w Poznaniu
dr n.med. Bartosz Żabicki Zakład Radiologii Klinicznej Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego UM w Poznaniu Aorta piersiowa i brzuszna Tętnice kończyn dolnych Tętnice kończyn górnych Tętnice dogłowowe
OCENA PRZYCZYN I KONSEKWENCJI WYSTĘPOWANIA TĘTNIAKA TĘTNICY PŁUCNEJ U PACJENTÓW Z NADCIŚNIENIEM PŁUCNYM
OCENA PRZYCZYN I KONSEKWENCJI WYSTĘPOWANIA TĘTNIAKA TĘTNICY PŁUCNEJ U PACJENTÓW Z NADCIŚNIENIEM PŁUCNYM Marcin Kurzyna, Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie Grzegorz Harańczyk, StatSoft Polska Choroby
NOWOCZESNE KARDIOCHIRURGICZNE METODY LECZENIA TĘTNIAKÓW AORTY
NOWOCZESNE KARDIOCHIRURGICZNE METODY LECZENIA TĘTNIAKÓW AORTY Prof. dr hab. med. Marek Jemielity Klinika Kardiochirurgii i Transplantologii UM w Poznaniu Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego TĘTNIAKI
WADY ZASTAWKI AORTALNEJ
WADY ZASTAWKI AORTALNEJ STENOZA AORTALNA PRZYCZYNY wrodzona (zastawka dwupłatkowa) nabyta (zmiany zwyrodnieniowe, choroba reumatyczna) wiek płeć (M>K) palenie tytoniu nadwaga zastawka dwupłatkowa nadciśnienie
Marcin Leszczyk SKN przy Klinice Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WUM
Marcin Leszczyk SKN przy Klinice Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WUM Definicja NS to zespół kliniczny, w którym wskutek dysfunkcji serca jego pojemność minutowa jest zmniejszona w stosunku do zapotrzebowania
Ostre zespoły wieńcowe u kobiet od rozpoznania do odległych wyników leczenia
Ostre zespoły wieńcowe u kobiet od rozpoznania do odległych wyników leczenia Janina Stępińska Klinika Intensywnej Terapii Kardiologicznej Instytut Kardiologii, Warszawa o Abott Potencjalny konflikt interesów
Dziecko po zabiegu kardiochirurgicznym. Jerzy Wójtowicz Klinika Pediatrii, Endokrynologii, Diabetologii z Pododdziałem Kardiologii
Dziecko po zabiegu kardiochirurgicznym Jerzy Wójtowicz Klinika Pediatrii, Endokrynologii, Diabetologii z Pododdziałem Kardiologii Serce jednokomorowe Wiele synonimów - pojedyńcza komora (single ventricle),
Wady serca z przeciekiem lewo-prawym
Folia Cardiol. 2001, tom 8, supl. B Folia Cardiol. 2001, tom 8, supl. B, B6 B11 Copyright 2001 Via Medica ISSN 1507 4145 Wady serca z przeciekiem lewo-prawym Definicja. Wady, w których dochodzi do przecieku
Recenzja rozprawy doktorskiej lek. med. Szymona Darochy. pt. Ocena skuteczności i bezpieczeństwa przezskórnej angioplastyki balonowej tętnic
dr hab. med. Grzegorz Kopeć Klinika Chorób Serca i Naczyń Instytutu Kardiologii Collegium Medicum, Uniwersytet Jagielloński Kraków 04.03.2017 r. Recenzja rozprawy doktorskiej lek. med. Szymona Darochy
ANALIZA PROFILU METABOLICZNEGO PACJENTÓW Z PRZEWLEKŁĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA I WSPÓŁISTNIEJĄCYM MIGOTANIEM PRZEDSIONKÓW
ANALIZA PROFILU METABOLICZNEGO PACJENTÓW Z PRZEWLEKŁĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA I WSPÓŁISTNIEJĄCYM MIGOTANIEM PRZEDSIONKÓW Rozprawa doktorska Autor: lek. Marcin Wełnicki Promotor: prof. dr hab. n. med Artur
FARMAKOTERAPIA NADCIŚNIENIA TĘTNICZEGO. Prof. dr hab. Jan J. Braszko Zakład Farmakologii Klinicznej UMB
FARMAKOTERAPIA NADCIŚNIENIA TĘTNICZEGO Prof. dr hab. Jan J. Braszko Zakład Farmakologii Klinicznej UMB Oparte na dowodach zalecenia w leczeniu nadciśnienia tętniczego wg. Joint National Committee (JNC
Stosowanie preparatu BioCardine900 u chorych. z chorobą wieńcową leczonych angioplastyką naczyń
Jan Z. Peruga, Stosowanie preparatu BioCardine900 u chorych z chorobą wieńcową leczonych angioplastyką naczyń wieńcowych II Katedra Kardiologii Klinika Kardiologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi 1 Jednym
LECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM I EPOPROSTENOLEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 719 Poz. 27 Załącznik B.68. LECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM I EPOPROSTENOLEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0) ŚWIADCZENIOBIORCY I. Terapia sildenafilem
Ocena ryzyka operacyjnego. Piotr Czempik Oddział Kliniczny Kardioanestezji i Intensywnej Terapii SUM
Ocena ryzyka operacyjnego Piotr Czempik Oddział Kliniczny Kardioanestezji i Intensywnej Terapii SUM Ryzyko związane z zabiegiem operacyjnym Typ operacji (np. kardiochirurgiczne/niekardiochirurgiczne)
Rejestr codziennej praktyki lekarskiej w zakresie leczenia choroby wieńcowej
Rejestr codziennej praktyki lekarskiej w zakresie leczenia choroby wieńcowej Badanie Nr: BETAX_L_01459 Autorzy: Dr hab. n. med. Marek Kuch, Klinika Kardiologii, Uniwersytet Medyczny w Warszawie Michał
NADCIŚNIENIE ZESPÓŁ METABOLICZNY
NADCIŚNIENIE ZESPÓŁ METABOLICZNY Poradnik dla pacjenta i jego rodziny Konsultacja: prof. dr hab. med. Zbigniew Gaciong CO TO JEST ZESPÓŁ METABOLICZNY Nadciśnienie tętnicze (inaczej podwyższone ciśnienie
CHOROBY AORTY. Dr n. med. Karolina Supeł
CHOROBY AORTY Dr n. med. Karolina Supeł Segmenty aorty wstępującej i zstępującej Aorta pełni funkcję transportową (średnio transportuje 200 mln litrów krwi do tkanek), kontroluje układowy opór naczyniowy
Stany zagrożenia życia w przebiegu nadciśnienia tętniczego
Stany zagrożenia życia w przebiegu nadciśnienia tętniczego Nadciśnienie tętnicze Źródło: Wytyczne ESH/ESC dot postępowania w nadciśnieniu tętniczym 2013 Stratyfikacja łącznego ryzyka sercowo-naczyniowego
Niedomykalność aortalna (AI) Klinika Chorób Wewnętrznych i Nadciśnienia Tętniczego
Niedomykalność aortalna (AI) Klinika Chorób Wewnętrznych i Nadciśnienia Tętniczego Etiologia zwyrodnienie płatków zastawki poszerzenie pierścienia aortalnego lub/i aorty wstępującej mieszany Etiologia
Lek. Olgierd Woźniak. Streszczenie rozprawy doktorskiej
Lek. Olgierd Woźniak Streszczenie rozprawy doktorskiej Ocena czynników ryzyka adekwatnych interwencji kardiowerteradefibrylatora u pacjentów z arytmogenną kardiomiopatią prawej komory. Wstęp Arytmogenna
OCENA RYZYKA OPERACYJNEGO U CHORYCH KARDIOLOGICZNYCH Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Kardiologicznej I Katedry Kardiologii i Kardiochirurgii UM w Łodzi Jak ocenić ryzyko i zakwalifikować chorego
ZNACZENIE DIAGNOSTYCZNE 6-MINUTOWEGO TESTU KORYTARZOWEGO CHODU U MĘŻCZYZN Z MIAŻDŻYCĄ KOŃCZYN DOLNYCH
ZNACZENIE DIAGNOSTYCZNE 6-MINUTOWEGO TESTU KORYTARZOWEGO CHODU U MĘŻCZYZN Z MIAŻDŻYCĄ KOŃCZYN DOLNYCH Bartosz Wnuk 1, Teresa Kowalewska-Twardela 2, Damian Ziaja 3 Celem pracy była ocena przydatności 6-minutowego
Poszerzenie aorty piersiowej, co z tego wynika?
Poszerzenie aorty piersiowej, co z tego wynika? Zbigniew Gaciong Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny Poszerzenie aorty piersiowej,
STANDARDOWE PROCEDURY OPERACYJNE W REHABILITACJI KARDIOLOGICZNEJ
K.OLESZCZYK J.RYBICKI A.ZIELINSKA-MEUS I.MATYSIAKIEWICZ A.KUŚMIERCZYK-PIELOK K.BUGAJSKA-SYSIAK E.GROCHULSKA STANDARDOWE PROCEDURY OPERACYJNE W REHABILITACJI KARDIOLOGICZNEJ XVI Konferencja Jakość w Opiece
UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA.
UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA Małgorzata Biskup Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego u chorych na reumatoidalne zapalenie
RECENZJA rozprawy na stopień doktora nauk medycznych lek. Jacka Wacławskiego. Przesłana do recenzji rozprawa na stopień doktora nauk medycznych
Prof. dr hab. n. med. Marianna Janion Kielce, 23. 11. 2015 r. II Klinika Kardiologii Świętokrzyskie Centrum Kardiologii WSzZ w Kielcach Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu Uniwersytet Jana Kochanowskiego
Ostre Zespoły Wieńcowe znaczenie leczenia przeciwpłytkowego, możliwości realizacji w polskich warunkach
Ostre Zespoły Wieńcowe znaczenie leczenia przeciwpłytkowego, możliwości realizacji w polskich warunkach Andrzej Budaj Przewodniczący komisji Wytycznych i Szkolenia PTK Kierownik Kliniki Kardiologii CMKP,
Migotanie przedsionków czynniki ograniczające dostępności do współczesnej terapii
Migotanie przedsionków czynniki ograniczające dostępności do współczesnej terapii Piotr Pruszczyk, Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii Warszawski Uniwersytet Medyczny Centrum Diagnostyki i Leczenia
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LIX, SUPPL. XIV, 63 SECTIO D 2004
ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN - POLONIA VOL.LIX, SUPPL. XIV, 63 SECTIO D 2004 Zakład Pielęgniarstwa Psychiatrycznego, Wydział Opieki i Oświaty Zdrowotnej Śląskiej Akademii Medycznej
Różne stenty dla różnych chorych w różnych sytuacjach klinicznych, co każdy lekarz wiedzieć powinien. Dominik Wretowski
Różne stenty dla różnych chorych w różnych sytuacjach klinicznych, co każdy lekarz wiedzieć powinien. Dominik Wretowski Dr Andreas Gruentzig (1939-1985) 23 lata po PCI Restenoza po 6 tygodniach Bezpieczeństwo
Badania obrazowe w diagnostyce chorób serca. II Katedra i klinika Kardiologii CM UMK
Badania obrazowe w diagnostyce chorób serca II Katedra i klinika Kardiologii CM UMK RTG klatki piersiowej Ocenia zarys i wielkość serca, aorty, naczyń krążenia płucnego, wykrywa w ich rzucie zwapnienia
Przełożenie wielkich pni tętniczych (d-tga). Wytyczne postępowania.
Przełożenie wielkich pni tętniczych (d-tga). Wytyczne postępowania. Wada charakteryzuje się: (1) zgodnym połączeniem przedsionkowo-komorowym (prawidłowe połączenie przedsionków i komór), (2) niezgodnym
Echokardiografia przezprzełykowa jako technika monitorowania podczas zabiegów wykonywanych u chorych z wysokim ryzykiem sercowym
Echokardiografia przezprzełykowa jako technika monitorowania podczas zabiegów wykonywanych u chorych z wysokim ryzykiem sercowym Piotr Knapik, Tomasz Kukulski Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu TEE
Nitraty -nitrogliceryna
Nitraty -nitrogliceryna Poniżej wpis dotyczący nitrogliceryny. - jest trójazotanem glicerolu. Nitrogliceryna podawana w dożylnym wlewie: - zaczyna działać po 1-2 minutach od rozpoczęcia jej podawania,
CHRONIC THROMBOEMBOLIC PULMONARY HYPERTENSION. (Hypertension)
Przewlekłe zakrzepowo- zatorowe nadciśnienie płucne - CTEPH Skrót angielski: CTEPH CHRONIC THROMBOEMBOLIC PULMONARY HYPERTENSION przewlekłe zakrzepowo- zatorowe nadciśnienie płucne (Chronic) (Thromboembolic)
lek Magdalena Puławska-Stalmach STRESZCZENIE
lek Magdalena Puławska-Stalmach tytuł pracy: Kliniczne i radiologiczne aspekty tętniaków wewnątrzczaszkowych a wybór metody leczenia STRESZCZENIE Tętniak to miejscowe, nieprawidłowe poszerzenie światła
Aktywność sportowa po zawale serca
Aktywność sportowa po zawale serca Czy i jaki wysiłek fizyczny jest zalecany? O prozdrowotnych aspektach wysiłku fizycznego wiadomo już od dawna. Wysiłek fizyczny o charakterze aerobowym (dynamiczne ćwiczenia
ANEKS III UZUPEŁNIENIA DO CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO ORAZ ULOTKI PLA PACJENTA
ANEKS III UZUPEŁNIENIA DO CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO ORAZ ULOTKI PLA PACJENTA 42 UZUPEŁNIENIA ZAWARTE W ODPOWIEDNICH PUNKTACH CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO DLA PRODUKTÓW ZAWIERAJĄCYCH
PROGRAM PROFILAKTYKI I WCZESNEGO WYKRYWANIA CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA
PROGRAM PROFILAKTYKI I WCZESNEGO WYKRYWANIA CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA - 2006 1. UZASADNIENIE POTRZEBY PROGRAMU Choroby układu krążenia są główną przyczyną zgonów w Polsce i na świecie. Umieralność z tego
Denerwacja nerek stan wiedzy 2013. Prof. dr hab. med. Andrzej Januszewicz Klinika Nadciśnienia Tętniczego Instytut Kardiologii
Denerwacja nerek stan wiedzy 2013 Prof. dr hab. med. Andrzej Januszewicz Klinika Nadciśnienia Tętniczego Instytut Kardiologii Katowice, 21 listopada 2013 2009 Lancet. 2009;373:1275-1281 Pierwsza ocena
Badania dodatkowe w celu potwierdzenia rozpoznania stabilnej choroby wieńcowej
Badania dodatkowe w celu potwierdzenia rozpoznania stabilnej choroby wieńcowej Nieinwazyjne badanie diagnostyczne układu krążenia stanowią podstawową metodę, wykorzystywaną w rozpoznawaniu jak i monitorowaniu
Wentylacja u chorych z ciężkimi obrażeniami mózgu
Wentylacja u chorych z ciężkimi obrażeniami mózgu Karolina Mroczkowska Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii Centralny Szpital Kliniczny Źródło Critical Care 2018: Respiratory management in patients
Podstawy diagnostyki nieinwazyjnej układu krążenia ze szczególnym uwzględnieniem EKG i echokardiografii
Podstawy diagnostyki nieinwazyjnej układu krążenia ze szczególnym uwzględnieniem EKG i echokardiografii 1. Metryczka Nazwa Wydziału: Program kształcenia (Kierunek studiów, poziom i profil kształcenia,
2015-04-23. Wrodzone wady serca: od 6 do 19 przypadków/1000 żywych urodzeń II KATEDRA KARDIOLOGII CM UMK. Wrodzone wady serca u dorosłych:
Wrodzone wady serca: od 6 do 19 przypadków/1000 żywych urodzeń II KATEDRA KARDIOLOGII CM UMK 2014 najczęstsze: dwupłatkowa zastawka aortalna 13,7/1000 żywych urodzeń ubytek przegrody międzykomorowej 4,2/1000
Spis treści. 1. Rehabilitacja w chirurgii zagadnienia ogólne... 13 Marek Woźniewski, Jerzy Kołodziej, Maciej Mraz
Spis treści 1. Rehabilitacja w chirurgii zagadnienia ogólne... 13 Marek Woźniewski, Jerzy Kołodziej, Maciej Mraz 1.1. Wstęp.... 13 Marek Woźniewski, Jerzy Kołodziej 1.2. Znaczenie rehabilitacji w chirurgii...
Stany zagrożenia życia w kardiologii
Stany zagrożenia życia w kardiologii II KATEDRA KARDIOLOGII CM UMK 2014 Rozwarstwienie aorty Tamponada serca Powikłania mechaniczne zawału serca Ostry zespół wieńcowy Zatorowość płucna Obrzęk płuc Ostra
Zespół Metaboliczny w praktyce chirurga naczyniowego
Zespół Metaboliczny w praktyce chirurga naczyniowego Wacław Karakuła Katedra i Klinika Chirurgii Naczyń i Angiologii U.M. w Lublinie Kierownik Kliniki prof. Tomasz Zubilewicz Lublin, 27.02.2016 Zespół
Pułapki farmakoterapii nadciśnienia tętniczego. Piotr Rozentryt III Katedra i Kliniczny Oddział Kardiologii Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze
Pułapki farmakoterapii nadciśnienia tętniczego Piotr Rozentryt III Katedra i Kliniczny Oddział Kardiologii Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze Leczenie nadciśnienia tętniczego versus leczenie chorego
przytarczyce, niedoczynność przytarczyc, hipokalcemia, rak tarczycy, wycięcie tarczycy, tyreoidektomia
SŁOWA KLUCZOWE: przytarczyce, niedoczynność przytarczyc, hipokalcemia, rak tarczycy, wycięcie tarczycy, tyreoidektomia STRESZCZENIE Wstęp. Ze względu na stosunki anatomiczne oraz wspólne unaczynienie tarczycy
10. Zmiany elektrokardiograficzne
10. Zmiany elektrokardiograficzne w różnych zespołach chorobowyh 309 Zanim zaczniesz, przejrzyj streszczenie tego rozdziału na s. 340 342. zmiany elektrokardiograficzne w różnych zespołach chorobowych
Załącznik nr 1. www.polkard.org 2 http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/wroc/assets_08_03_16.pdf
Załącznik nr 1 Opis programu zdrowotnego pn. Rozszerzenie dostępu do rehabilitacji kardiologicznej w ramach wtórnej prewencji chorób sercowo-naczyniowych 1. Opis problemu zdrowotnego Pomimo zaznaczającego
V Ogólnopolski Zjazd Naukowo- Edukacyjny Stowarzyszenia Zespołu Williamsa, 17-19.04.2015 Zaździerz
Zmiany w układzie sercowo- naczyniowym w zespole Williamsa Beata Kucińska, MD, PhD Klinika Kardiologii Wieku Dziecięcego i Pediatrii Ogólnej Warszawski Uniwersytet Medyczny V Ogólnopolski Zjazd Naukowo-
VI.2 Podsumowanie planu zarządzania ryzykiem dla produktu Zanacodar Combi przeznaczone do publicznej wiadomości
VI.2 Podsumowanie planu zarządzania ryzykiem dla produktu Zanacodar Combi przeznaczone do publicznej wiadomości VI.2.1 Omówienie rozpowszechnienia choroby Szacuje się, że wysokie ciśnienie krwi jest przyczyną
Śmiertelność przypisana w tys; całość Ezzatti M. Lancet 2002; 360: 1347
Nadciśnienie tętnicze Prewencja i leczenie Prof. dr hab. med. Danuta Czarnecka I Klinika Kardiologii i Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienia Tętniczego Uniwersytet Jagielloński, Kraków Warszawa.07.04.2013
Leczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014
Leczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014 Leki przeciwpłytkowe (ASA, clopidogrel) Leki przeciwzakrzepowe (heparyna, warfin, acenocumarol) Leki trombolityczne
Kierownik Oddziału: dr n. med. Ryszard Grzywna. Zastępca Kierownika Oddziału: lek. med. Tomasz
Personel: Kierownik Oddziału: dr n. med. Ryszard Grzywna Chromiński Zastępca Kierownika Oddziału: lek. med. Tomasz Kierownik Pracowni Hemodynamiki: lek. med. Gerard Grossmann Samołyk Kierownik ds. Pielęgniarstwa:
Radiologia zabiegowa. Radiologia zabiegowa. Radiologia zabiegowa. dr n.med. Jolanta Meller
Radiologia zabiegowa dr n.med. Jolanta Meller Radiologia zabiegowa wykorzystuje metody obrazowania narządów oraz sprzęt i techniki stosowane w radiologii naczyniowej do przeprowadzania zabiegów leczniczych
Załącznik nr 1 do zarządzenia Nr 53/2006 Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia. Program profilaktyki chorób układu krążenia
Program profilaktyki chorób układu krążenia 1 I. UZASADNIENIE CELOWOŚCI WDROŻENIA PROGRAMU PROFILAKTYKI CHORÓB UKŁADU KRĄŻENIA, zwanego dalej Programem. 1. Opis problemu zdrowotnego. Choroby układu krążenia
W Gminnym Ośrodku Zdrowia w Konopiskach prowadzone są aktualnie trzy programy profilaktyczne finansowane przez NFZ:
W Gminnym Ośrodku Zdrowia w Konopiskach prowadzone są aktualnie trzy programy profilaktyczne finansowane przez NFZ: "Profilaktyka raka szyjki macicy"- dla wszystkich Pań w wieku 25-59 lat, które nie miały
Aneks III. Zmiany w odpowiednich punktach skróconej charakterystyki produktu leczniczego i ulotce dla pacjenta.
Aneks III Zmiany w odpowiednich punktach skróconej charakterystyki produktu leczniczego i ulotce dla pacjenta. Uwaga: Niniejsze zmiany w odpowiednich punktach skróconej charakterystyki produktu leczniczego
Wyniki przezskórnego leczenia koarktacji aorty z wykorzystaniem stentów w okresie średnio- i
Lekarz Sylwia Sulik-Gajda ) Wyniki przezskórnego leczenia koarktacji aorty z wykorzystaniem stentów w okresie średnio- i długoterminowym Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych Promotor: Prof. dr hab.