Producenci wieprzowiny. Jak połączyć smak, tradycję, jakość i oczekiwania konsumentów

Transkrypt

1 Producenci wieprzowiny Jak połączyć smak, tradycję, jakość i oczekiwania konsumentów

2 Praca na rzecz zrównoważonego wzrostu Europejscy producenci świń i wieprzowiny są dziś obecni na całym świecie. Jakość oferowanych przez nich produktów docenili konsumenci ze 140 krajów. Produkcja wieprzowiny jest sektorem zorientowanym na rynek i konsumenta. Ogromne znaczenie dla niego ma eksport. Mięso wieprzowe jest produkowane we wszystkich państwach członkowskich UE. Niezależnie od metody (których jest wiele np. chów wolny, zamknięty, organiczny) europejska produkcja spełnia wysokie standardy pod względem bezpieczeństwa żywności, ochrony środowiska, zdrowia i dobrostanu zwierząt. Wydajny i gospodarczo zdywersyfikowany sektor UE jest drugim światowym producentem wieprzowiny z roczną produkcją na poziomie 22 milionów (waga tusz), ustępując na tym polu miejsca jedynie Chinom. W kategorii eksportu wieprzowiny i produktów wieprzowych UE zajmuje pierwsze miejsce. Największymi producentami europejskiej wieprzowiny są: Hiszpania, Niemcy, Francja, Dania, Holandia, Włochy i Polska. Razem odpowiadają za 2/3 świń hodowlanych. W 2012 roku średni koszt produkcji w UE wynosił 1,81 euro/kg, w USA było to 1,40, a w Brazylii (MT) - 1,17. W 2015 roku Unia wyeksportowała miliony (waga tusz) wieprzowiny i produktów wieprzowych, odpowiadając na zapotrzebowania rynku światowego. Bilans handlu zagranicznego unijnego mięsa i produktów wieprzowych pokazał nadwyżkę w wysokości 3,9 biliona euro. Cztery państwa (Dania, Niemcy, Hiszpania i Holandia) odpowiadają za 75% eksportu do państw trzecich, głównie Chin, Japonii, Korei Południowej i Filipin Wieprzowina jest najczęściej wybieranym przez Europejczyków mięsem, jedna osoba zjada średnio 90 gram dziennie. DE 5,475, ES 3,439, Chińczycy produkują i zjadają najwięcej wieprzowiny i produktów wieprzowych. Łącznym import Chin i Hongkongu to 2,1 milionów mięsa i produktów wieprzowych rocznie. Produkcja wołowiny w 2013 roku FR 1,938, PL 1,684, IT 1,625, DK 1,589, NL 1,282,

3 Spółdzielnie w sektorze wieprzowiny W 2010 roku udział spółdzielni w sektorze wieprzowiny wynosił 94% we Francji, 86% w Danii, 81% w Finlandii, 20% w Niemczech i Belgii. W Zjednoczonym Królestwie, Irlandii i Holandii był to udział na poziomie bliskim 0%. W 2010 roku największymi, pod względem obrotu, spółdzielniami były Danish Crown Amba (6,062 miliona euro), HK Scan (2,125 miliona euro), Westfleisch eg (1,930 miliona euro) i Cooperl Arcatlantique (1,461 miliona euro). Spółdzielnie odgrywają dużą rolę w koordynowaniu działań w zakresie wspólnego zarządzania łańcuchem mięsa wieprzowego, zobowiązując się do dostarczania konsumentom wysokiej jakości mięsa i produktów. Bliższe związki producenta z rynkiem oznaczają, że ten pierwszy będzie mógł odpowiedzieć na nowe potrzeby konsumenckie, a także spełnić oczekiwania nowych konsumentów. Nowe inicjatywy mogą zostać łatwo i szybko zrealizowane na wszystkich etapach produkcji, kiedy uznane zostaną za niezbędne. Unijni producenci mięsa wieprzowego działają w obrębie różnych systemów zapewniania jakością (np. QS w Niemczech, QSG w Danii, IKB w Holandii, Certus w Belgii, Label rouge we Francji). Pierwsza duńska spółdzielnia zrzeszająca producentów wieprzowiny powstała w 1887 roku i szybko stała się wzorem przedsiębiorstwa, w którym rolnicy byli czynnym podmiotem w procesie produkcji i przetwarzania mięsa z wyhodowanych przez siebie zwierząt. W Danii blisko 90% świń trafia na rynek za pośrednictwem systemu spółdzielni. Dziś na tamtejszym rynku działają dwie duże organizacje spółdzielcze: Danish Crown i Tican. Innowacje i rolnictwo precyzyjne w hodowli Sektor wieprzowiny jest zdeterminowany, aby przyjąć innowacyjne rozwiązania i pozostać rentownym oraz stawiać czoła wyzwaniom związanym ze zrównoważonością. W związku z tym zachęcał do wspólnego finansowania badań i rozwoju na poziomie międzynarodowym, aby europejscy producenci wieprzowiny wyprzedzali swoich konkurentów i dbali o zrównoważoność współczesnego świata. W sektorze hodowlanym, na przykład, udało się osiągnąć interesujące wyniki. Programy hodowlane realizowane w różnych częściach UE dowodzą dużego potencjału genetycznego na skalę światową. Kluczowe czynniki, takie jak duża liczba odsadzanych każdego roku prosiaków, duży dzienny przyrost masy połączony z wysoką wydajnością karmienia pozwala zwiększać z roku na rok zarówno produktywność jak i wydajność. Dodatkowo producenci wieprzowiny są coraz mocniej zaangażowani w rolnictwo precyzyjne, które pozwala na zwiększenie konkurencyjności poprzez poprawienie wydajności, obniżenie kosztów produkcji, przy jednoczesnym jej zwiększeniu i umożliwia lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów. Innowacyjność może także prowadzić do poprawy warunków życia hodowców.

4 zrównoważona produkcja wieprzowiny Ciągłe poszukiwanie optymalnych rozwiązań Starając się odpowiedzieć na globalne wyzwania, producenci wieprzowiny pracują nad zwiększeniem wydajności tak, by produkować mniej obornika i zużywać mniej powierzchni oraz innych zasobów, takich jak pasza i woda, które są potrzebne w hodowli świń. Robi się to poprzez stosowanie najnowocześniejszych technik zarządzania. Dzięki bliskiej i nieustannej współpracy z badaczami i przemysłem rolnym udało się stworzyć wiele rozwiązań technicznych, niektóre z nich już z sukcesem wdrożono, dzięki czemu wydajność, ochrona środowiska, zdrowie i dobrostan zwierząt są na najwyższym poziomie. Producenci wieprzowiny mogą przedstawić dowody na to, że znacząco zoptymalizowali swoją pracę, dzięki czemu ich produkcja ma bardziej zrównoważony charakter. Osiągnięcia są widoczne także w zakresie genetyki zwierząt, efektywności karmienia i zdrowotności stada. Obecnie rolnicy wdrażają nowe, proekologiczne technologie, aby zmniejszyć skutki środowiskowe, a także są gotowi na realizowanie coraz ambitniejszych celów w najbliższych latach. Dziś wyprodukowanie 1 kilograma mięsa jest o połowę mniej szkodliwe dla środowiska niż jeszcze w 1985 roku. Z gospodarstwa produkującego wieprzowinę na talerz Aby sprostać wyzwaniom teraźniejszości producenci wieprzowiny w całej Unii wdrażają programy pozwalające na kontrolowanie bakterii zoonotycznych, takich jak salmonella. Podjęto także w ostatnich latach wiele praktycznych działań, aby ograniczyć stosowanie antybiotyków, kiedy opinia publiczna wyraziła zaniepokojenie zwiększającą się na nie odpornością. Copa i Cogeca czynnie przyczyniły się do powstania Europejskiej Platformy na rzecz Odpowiedzialnego Stosowania Leków u Zwierząt (EPRUMA), która zrzesza podmioty działające na rzecz najlepszych praktyk w zakresie zdrowa zwierząt i ludzi. Jej celem jest zapewnienie najlepszych praktyk w zakresie prewencyjnego przeciwdziałania chorobom zwierząt. Produkcja wieprzowiny w UE spełnia najwyższe standardy w zakresie mięsa bezpieczeństwa żywności, ochrony środowiska oraz zdrowia i dobrostanu zwierząt. To producenci wieprzowiny ponoszą najwyższe w UE koszty związane ze spełnieniem wymagań w zakresie bezpieczeństwa żywności, ochrony środowiska i dobrostanu zwierząt. Stanowią one 5-10% wszystkich kosztów produkcji.costs.

5 Dobrostan zwierząt Właściwości odżywcze wieprzowiny Troska o dobrostan zwierząt hodowlanych znacząco wzrosła w ostatnich latach, a hodowcy trzody chlewnej postawili sobie za priorytet utrzymanie dobrego stanu zdrowia zwierząt w systemie produkcyjnym, w którym chcą zapewnić dobre standardy w zakresie dobrostanu zwierząt. Practical Guidelines to Assess Fitness for Transport of Pigs Wieprzowina jest pożywieniem o dużej gęstości odżywczej, dostarcza organizmowi wielu potrzebnych, łatwo przyswajalnych składników. Zbilansowana dieta powinna zaspokajać wszystkie dzienne potrzeby odżywcze, ale także powinna chronić przed chorobami i wspierać leczenie schorzeń związanych ze złym metabolizmem, otyłością, cukrzycą, cholesterolem, układem krążeniowym. W tym kontekście, zaleca się włączenie do diety dwóch porcji protein pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Najlepiej korzystając z tych źródeł zamiennie. Należy także podkreślić dużą zawartość protein o wysokiej wartości biologicznej. Mięso wieprzowe dostarcza także wielu ważnych minerałów, np. potas, fosfor, cynk i witaminy B (B1, B3, B6 ib12). Producenci wieprzowiny, razem z innymi zaangażowanymi podmiotami, już wdrażają dobrowolne inicjatywy pozwalające na zapewnienie wysokiego poziomu dobrostanu zwierząt. Na przykład, we współpracy z wiodącymi podmiotami unijnymi w branży rolnospożywczej, weterynaryjnej, transportu drogowego oraz dobrostanu zwierząt, opublikowali Wytyczne UE do oceny, czy stan trzody chlewnej zezwala na jej transport, a także są zaangażowani w prace komitetu doradzającego Komisji w zakresie pilotażowego programu dotyczącego przewozu zwierząt. Oprócz tego we współpracy z Komisją, państwami członkowskimi oraz zaangażowanymi podmiotami, pracowali nad niedawno opublikowanymi najlepszymi praktykami, co ma prowadzić do zaprzestania prewencyjnego i rutynowego obcinania ogonów. Dr. Michael Marahrens Dr. Michael Marahrens Wreszcie w 2010 roku Copa i Cogeca, wspólnie z przedstawicielami europejskich rolników, przemysłu mięsnego, kupców detalicznych, naukowców, weterynarzy, organizacji pozarządowych walczących o dobrostan zwierząt, podpisały dobrowolną deklarację na temat metod alternatywnych w stosunku do kastracji chirurgicznej. Sygnatariusze - przy wsparciu ze strony Komisji - powołali do życia grupę ekspercką, która ma skupić na rozpowszechnianiu celów określonych w deklaracji. Szacuje się, że światowy popyt na wieprzowinę będzie utrzymywał się na wysokim poziomie (+2% wzrostu w ciągu roku) i w 2025 roku osiągnie 8,8 milion. Towarzyszyć mu będzie zrównoważony popyt, głównie ze strony partnerów handlowych w Azji i Afryce Subsaharyjskiej.

6 Tradycja, jakość i obszary wiejskie Unijni producenci wieprzowiny wyprzedzili prawodawstwo europejskie w zakresie oznaczeń geograficznych i tradycyjnego jedzenia. UE stworzyła chronione oznaczenie geograficzne (ChOG), chronioną nazwę pochodzenia (ChNP) oraz gwarantowaną tradycyjną specjalność (GTS), które mają wspierać gospodarkę zapomnianych obszarów wiejskich. Celem oznaczeń geograficznych jest zapewnienie zrównoważonej konkurencyjności producentów i dostarczenie konsumentom wiarygodnych informacji na temat miejsca i metod produkcji oraz jakości towaru. Zapewniana ochrona ma instrumentalny charakter w zabezpieczaniu tradycyjnych produktów wysokiej jakości oraz zawodów z nimi związanych. OG podkreśla związek między ludzką działalnością, kulturą, ziemią i zasobami, a także pomaga chronić wartości niematerialne, jakimi są reputacja i standardy jakościowe. Ochrona OG zachęca także do inwestowania w nowe technologie i innowacje, aby chronić wysoką jakość produktu i dbać o utrzymanie konkurencyjności. Aktualnie w UE ponad 100 produktów mięsnych ma chronione Oznaczenie Geograficzne. W 2010 przychów ze sprzedaży produktów mięsnych z OG wyniósł 3,157 miliona euro Przetwarzanie mięsa wieprzowego ma bardzo długa historię. Naukowcy odnaleźli ślady tej tradycji w starożytnym Rzymie. Dzięki Rzymianom możemy cieszyć się niesamowitymi smakami: Jamon, Prosciutto crudo e cotto, Mortadella, Pancetta, Salame, Bresaola, Chorizo, Alheiras, etc. Produkty te są wytwarzane zgodnie z najwyższymi obowiązującymi standardami jakości i bezpieczeństwa, a jednocześnie według tradycyjnych przepisów, które były przekazywane z pokolenia na pokolenie.

7 Alentejano Duroc Bísaro Landrace Iberico Hampshire Pietrain Large white Niniejsza broszura została przygotowana przez Copa Przy współpracy z Danish Agriculture & Food Council (DAFC) i INAPORC. Prawa autorskie do zdjęcia: Federação Portuguesa de Associações de Suinicultores (FPAS), la Asociación Nacional de Productores de Ganado Porcino (ANPROGAPOR) and the Danish Agriculture & Food Council (DAFC)